SLOT VAN ZEIST IN OUDE GLORIE
Bewogen historie
I van de Geuzenboek
V aten met
giftige stof
in
Noordzee
„Postzegelhandel vaak door
zwendel in troebele sfeer"
Restauratie duurde tien jaar en kostte negen miljoen gulden
Opvallende „brilhoed"
BEDELAAR IN
MONNIKSPIJ
Snelle verlichting
van pijn in spieren
en gewrichten
BRAND
Toepasselijk
Kerkhof
Kerkorgel
Aanzien
RUHRGEBIED
H® iüi
INFERIEUR SPUL
SCHATTING
KLEINE GROEP
CONTRACT
ONZIN
PRULLEMAND
yEIST Ter gelegenheid van de
voltooiing van de restauratie
van het Zeister slot heeft de burge
meester van Zeist, mr. W. Th. Stolk.
dezer dagen met een zeer uitvoerige
persconferentie een reeks festiviteiten
ingeleid, welke hun hoogtepunt zullen
vinden in de officiële opening van het
slot op woensdag 8 oktober door prins
Claus.
Het Zeister slotgebouw in zijn tegen
woordige vorm dateert uit de jaren
1677-1678. Voordien stond op deze
plaats een kasteel, dat herhaaldelijk
werd vernield en uiteindelijk gesloopt
moest worden. Willem graaf van
Nassau, de kleinzoon van prins Mau
ri ts kreeg in 1677 toestemming het
Huys van Seyst weer op te bouwen en
sedertdien kende „het slot" vele eige
naars, die de titel „heer van Seyst"
mochten voeren. Zo deed de graai
van Nassau-Odijk het in 1747 over
aan Cornelis Schel linger, een Amster
damse koopman, die het in 1767 weer
verkocht aan vrouwe Maria van Zin-
zendorff, dochter van de stichter der
Moravische broedergemeente. In
afwachting van de voltooiing der ge
bouwen van het zuster- en broeder
plein, waar de broedergemeente zich
vestigde, vertoefde de graaf van Zin-
zendorff geruime tijd met de leden
van zijn broederschap in het slot. Ook
prins Willem III heeft meermalen
met zijn gemalin, koningin Mary, op
het slot vertoefd.
Daarna is er weinig meer van het slot
bekend dan dat het in verval geraak
te, tot het in 1924 werd aangekocht
door de NV Bouw- en Exploitatie
maatschappij Heemstede. Deze bood
het slot aan de gemeente te koop
aan, die op het aanbod inging om te
voorkomen dat het slot in verval
zou raken. Sedertdien werd het voor
talloze doeleinden gebruikt, maar
een passende bestemming kon niet
worden gevonden.
In de oorlogsjaren werd het slot door
de bezetters opgeëist en in die perio
de zwaar door brand geteisterd. Ook
na de oorlg werd nog vele jaren naar
een juiste bestemming gezocht en
werden o.a. vluchtelingen uit het
Een exterieuropname van het geheel gerestaureerde Zeister Slot, dat op 8 oktober door
prins Claus officieel zal worden geopend.
Een foto van de grote slotzaal. Voor de inrichting van het gebouw werd een bedrag van
600.000 gulden uitgetrokken.
PARIJS Gekleed in een smet
teloze toog, zijn handen devoot sa
mengevouwen, onophoudelijk gebe
den prevelend, wandelde Danuy
Basz, een Hongaar, door Lourdes.
Hij drentelde van de grot naar de
kerk en vandaar weer terug naar
de grot. Hij zegende alles, wat
hem onder handen kwam en wat
hem werd toegestoken: medailles,
kinderen, kaarsen en rozenkran
sen. Hoewel aarzelend, weigerde
hij het offergeld niet, dat de gelovi
gen hem aanboden om hem hier
voor te bedanken of om er een
mis voor te laten lezen.
Omdat dit geen zaken zijn, die
op straat plegen te worden afge
handeld, werd de politie nieuws
gierig. Na een onderzoek bleek dat
hij geen geestelijke was. De geur
van heiligheid en de toog, waarin
hij rondwandelde, hadden hem
echter drieduizend francs (twee
duizend gulden) opgeleverd aan
losse dollars, marken, guldens, li
res, francs en peseta's.
Kort na zijn arrestatie probeerde
hij uit het politiebureau te ont
snappen. Hij raakte zodanig ver
wardl in zijn toog, dat men hem
spoedig weer te pakken had. Hij
was hierover zo woedend, dat hij
's nachts de toog aan repen scheur
de. De bewakers vonden hem des
morgens terug in een hemd en een
onderbroek. Ze moesten hem een
overhemd en een broek lenen toen
hij voor een verhoor naar het par
ket moest.
watersnoodgebied in 1953 er onderge
bracht. Tot in 1954 eindelijk het be
sluit viel een krediet beschikbaar te
stellen voor voorlopige restauratie.
In 1959 werd begonnen aan üe restau
ratie, onder leiding van ir. J. Ba
ron van Asbeck. Van het in u-vorm
gebouwde slot werd eerst de zuid
oost-vleugel herbouwd en in 1963 ge
opend, daarna de noord west-vleugel,
die in 1968 in gebruik werd genomen,
terwijl dan nu op 8 oktober aanstaan
de de officiële opening van het gehe
le gebouw zal kunnen plaatsvinden.
De gehele tien jaar vergende res
tauratie heeft ruim negen miljoen
gulden gekost, waarvan ruim 600.000
gulden werd besteed voor de inrich
ting. Van dit indrukwekkende be
drag wordt echter door het ministe
rie van Cultuur, Recreatie en Maat
schappelijk Werk een groot percen
tage gesubsidieerd, zodat ten laste
van de gemeente Zeist een bedrag
van ruim 2V2 miljoen gulden over
blijft.
r\e stilte drukt zwaar op het mini-kerkhof in Corsele bij St. Maria-Hore-
beke in België. Een kanjer van een beuk spreid wijd te dertig meter
werpt schaduwen op de nederige groen uitgeslagen zerken en duwt met zijn j
wortels zelfs een grafsteen opzij. Oud-onderwijzer S. de Jonge (66) kijkt er j
naar met grote zorg en zegt: „Wat gebeurt er als die boom gaat rotten en
scheurt. Wat, ja wat gebeurt er dan?"
Corsele bij St. Maria-Horebeke.
Voor de protestanten in België is dit
gehucht, waar buitenlanders en bui
tenstaanders alleen na moeizaam de
weg zoeken, doordringen, een be-
grip. Hier immers ligt het enige
kerkhof in België, waar alleen pro-
testanten werden en worden begra-
j ven onder wie ook Nederlanders.
Het is een kleine intieme plek die
wordt ingeklemd door twee kerk-
J jes en uiterst goed verborgen ligt
I in een groengeel heuvelland, waar
j £Le tijd zich in de allerlaagste ver-
- snelling voortbeweegt.
Het mag een cliché zijn, maar
niettemin: in Corsele spreekt de ge
schiedenis, en luide nog wel. Ze ver
haalt van de tijd toen Alva de Wa
tergeuzen in België, onder leiding
van de kapitein Brommaart, ver-
g dreef en hoe alleen een klein aan-
t tal protestanten de vervolging over-
t leefde en er in slaagde zich schuil
te houden ten zuiden van Horebeke:
in een kelder van een huis, dat nog
niet zo lang geleden werd afgebro-
ken.
J Bosgeuzen werden ze genoemd en
J hun nazaten zijn het geweest die
zich in Corsele bij St. Maria-Hore
beke vestigden en hier zelfs rond
1782 een kerk mochten bouwen. In
dat jaar immers vaardigde keizer
Joseph II het zogenaamde Edict van
Verdraagzaamheid uit, dat al zijn
onderdanen de godsdienstvrijheid
waarborgde.
Nu is vrijheid een rekbaar begrip.
Voor de bosgeuzen in Corsele hield
het edict 'alleen in dat er een kerk
mocht worden gebouwd zonder to-
ren, zonder klokken en vastge-
bouwd aan een huis. Daardoor leek
ze bitter weinig op een kerk, wat
dan ook de bedoeling was.
antwoordelijk is voor de oprichting
van de nog steeds in gebruik zijn- 't
de school in Corsele, staat hier nog S
steeds in hoog aanzien. Op het kerk-
hof, niet ver van enkele zerken
van Franse protestanten („die zich
hier", aldus de heer De Jonge, „uit J
sympathie lieten begraven") is een t
gedenksteen in de muur gemetseld, t
met de woorden: „Zelfs na hun
dood zorgt Willem I, koning der Ne-
derlanden, voor zijne onderdanen".
Spreuken en plechtige zinnen be- J
heersen ook nu nog het leven in dit J
gelovige Corsele, dat de bijnaam J
„Geuzenhoek" heeft. In het kleine J
kerkje achteraan het kerkhof, dat t
zeer eenvoudig is aangekleed vindt
ge de spreuk: „Vrees niet gij klein
kuddeke".
t
„Dat is uit het evangelie van Lu-
cas", fluistert de heer De Jonge. J
Maar als gezegd: er zijn twee ker- J
ken in dat piepkleine Corsele, waar t
de bevolking (enkele honderden zie- t
len) terugloopt en de herinnering
oppermachtig is. Twee kerken, want
in 1872 bewerkstelligde de toenma-
lige dominee Wagener, die getrouwd
was met een rijke Engelse uit het
huis Wilford, de bouw van een gro- J
tere kerk met wél een toren, met j
wél klokken en zelfs keurig en ze-
ker niet goedkope gebrandschilder- j
de ramen. Het gebouw kwam zo'n t
honderd meter verderop te staan en
wordt nu geregeld gebruikt. Alleen
voor „gezellige bijeenkomsten", re- g
cepties, kerkfeest en ook voor Oud g
en Nieuw (denk even aan de symbo- g
liek) wordt het kleinere kerkje ge- g
bruikt. Dat is
lij ker warm te stoken.
Meer vrijheid kwam er eerst in
1824, toen België en Nederland tij
delijk één waren en koning Wil
lem I er mee akkoord ging, dat bij
het kerkje een heus kerkhof werd
aangelegd. Voor het goede begrip:
tot die tijd werden de protestanten
in België, die als paria's temidden
van de katholieke gemeenschap
leefden, in hun eigen tuin begraven.
Oud-onderwijzer De Jonge, die
zich zeer voor het wel en wee van
Corsele inspant, neemt aan („maar
het is niet bewezen") dat de dood
van de Nederlandse barones Bou-
wens van der Boyen, die met haar
man (de garnizoenscommandant
van het nabije Oudenaarde) in Bel
gië woonde, de reden is geweest
voor dé aanleg van het kerkhof.
Haar grafsteen, kijk, hier vlak bij
de ingang van de kerk, is de oudste
van allemaal. Er staat op: Hieron-
der liggen begraven de innerlijke
overblijfselen van een deugdzame
t vrouw en moeder met haar twee
kinderen".
„Ja, dat is het hele opschrift. De
g barones kwam om bij een brand",
g Koning Willem I, die ook medever-
bovendien gemakke- J
Een kerkorgel verscheen in 1961 j
in de nu ook al weer bijna hon- t
derd jaar oude „nieuwe kerk", t
Daarop zal binnenkort een bekend g
organist uit een grote katholieke g
kerk spelen „en dat is goed in de- g
ze tijd van de oecumene", meent
de heer De Jonge.
Beide kerkjes zijn te bezichtigen.
De heer De Jonge (in het huis met
no. 377) en de heer Blommaert (aan
de overkant) hebben sleutels. In de
nieuwe kerk zijn foto's en brochu- S
res te koop. De opbrengst is voor g
het onderhoud van de gebouwen.
Het oudste kerkje is net gerestau
reerd.
Corsele ligt goed verstopt. De bes
te route erheen is deze: Antwerpen,
Gent, Oudenaarde hier richting
Brussel inslaan (mooie vergezich
ten). Na zes a zeven kilometer volgt
(rechts) de brouwerij Roman. Hon
derd meter verderop linksaf slaan
s.v.p. richting St. Maria-Horebeke..
Nu na ongeveer 1 kilometer bij de
katholieke kerk in St. Maria Ho
rebeke links afslaan. Dan volgt
na één of twee keer vragen Cor
sele.
Na de officiële opening op 8 oktober
aanstaande, 's middags om 15.30 uur
door prins Claus, zullen verschillende
kunstexposities in het slot worden ge
houden, terwijl voor het bezichtigen
van dit monumentale gebouw enkele
data zijn vastgesteld, te weten 9 en
10 oktober, 12 oktober alleen 's mid
dags, en verder 13, 14 en 15 oktober.
f
STELLENDAM De Nederlandse
politie stelt samen met haar Duit
se collega's een onderzoek in naar
de herkomst van ongeveer tweehon
derd stalen vaten met giftige stof, die
vissers de afgelopen maanden in de
Noordzee hebben gevonden. Vast
staat, dat een aantal van deze vaten
dichloor-propaan bevatten. Het is niet
bekend of alle gevonden vaten dezelf
de inhoud hebben.
De afgelopen weken werden door Goe-
reese vissers op zee dertig van deze
vaten gevonden. Zij zijn naar Stellen
dam gebracht en daar opgeslagen op
een terrein van Rijkswaterstaat. Het
Rijksinstituut voor de Volksgezond
heid in Bilthoven stelt op verzoek
van de politie een laboratoriumonder
zoek in naar de inhoud. Volgens de
politie in Stellendam staat in ieder
geval vast, dat de inhoud explosief,
brandgevaarlijk en giftig is.
De Rijkspolitie te water in Vlaardingen
gaat er van uit, dat de vaten uit het
Duitse Ruhrgebied afkomstig zijn.
Zij veronderstelt dat het vaten zijn
met afvalchemicaliën, die geheel le
gaal in zee werden gegooid. De vaten
worden in een groot gebied gevonden.
Zij spoelen zelfs aan langs de kusten
van de Oostzee en langs de Deense
kust. De door Nederlandse vissers ge
vonden vaten werden aan wal ge
bracht in Stellendam, IJmuiden, Urk
en Scheveningen. Bovendien hebben
vissers een aantal gevonden vaten ge
stort in het wrak van een Urker vis
sersboot buiten het Waddengebied.
Het betreft oude, stalen vaten, waar
op in vage letters nog de naam Shell
staat te lezen.
De Shell echter ontkent, dat de inhoud
van de vaten van haar afkomstig is.
Deze oliemaatschappij zegt dat het
tweedehands vaten zijn, die zij inder
tijd in de dumphandel heeft gebracht.
TTet onderzoek naar de bij drukkerij
Enschede in Haarlem gestolen
postzegelboekjes heeft een derde ar
restant opgeleverd. Het is een veer
tigjarige offsetdrukker, die bij Ensche
de werkt. Er worden nog meer arres
taties verwacht. „Een grote zaak",
zeggen handelaren, politie en de direc
tie van Enschede. Waarom? Om een
paar postzegeltjes?
Voor de werkelijke liefhebber van
het getande, gegomde stukje papier
eigenlijk geen vraag. Natuurlijk, mis
drukken kunnen duizenden guldens
waard zijn, gewoon omdat er maar
weinig van zijn. Speculatie, prijsopdrij
ving, en vervalsing zijn er echter de
oorzaak van dat de officiële uitgevers
van dit waardepapier als de dood zijn
voor een zaak als de gestolen postze
gelboekjes.
Die angst gaat heel ver. In de Ver
enigde Staten werd een aantal jaren
geleden een herdenkingszegel van Ham-
In Amsterdam is een internationale haute couture- en brillenshow ge
houden. Op de foto een opvallende creatie: losse manchetarmbanden
met parels en een „brilhoed".
merskjöld uitgegeven, bruin op geel
van kleur. Maar het geel was „kopge-
drukt" (andersom), althans bij een
klein aantal zegels. Toen hebben de
Amerikaanse posterijen deze foutdruk
in een even grote oplage verspreid als
de oorspronkelijke druk om speculatie
met deze zegel te voorkomen.
Het is een voorbeeld dat wordt ge
geven door de heer J. L. van Dieten,
eigenaar van de postzegelveiling in
Den Haag en secretaris van de Ne
derlandse Vereniging van Postzegel
handelaren.
De heer Van Dieten (55 en sinds '31
in de postzegelhandel) zegt: „De han
del is een gesloten zaak, vooral om
dat er zoveel inferieur spul wordt aan
geboden.
In het bijzonder op die postzegel-
markt van de Amsterdamse Nieuwe-
zijds. We hebben al eens met advoca
ten en al geprobeerd daar iets tegen
te doen, maar de gemeente vindt het
een toeristische attractie. Het is een
zwendel tot en met".
Volgens de heer Van Dieten is de
zaak met de postzegelboekjes ook daar
begonnen. De eerst gearresteerde de
37-jarige A. J. P. en diens handlanger
A. V. staan bij de officiële handel vol
gens de heer Van Dieten ongunstig be
kend.
Deze laatste zegt: „In eerste instan
tie heeft P. die boekjes voor driehon
derd gulden aangeboden. Ja, hoe kom
je aan die prijs. Het is zuiver een per
soonlijke schatting, op basis van een
vergelijkbare zegel".
„Als die boekjes via via bij de of
ficiële handel terechtkomen, dan zou
er natuurlijk toch achterdocht moeten
ontstaan. Maar het gebeurt wel meer,
dat je gewoon uit de automaat boek
jes met fouten trekt".
„Tóch gek dat ze zo slecht worden!
gecontroleerd. Verkeerd gebonden, mis-
perforaties zijn niet ongewoon, dus dan
valt zo'n misdruk ook niet zo op".
„Maar tch begrijp ik mensen als P.
niet hoor. Ze denken maar dat het van
de grote hoop gaat en dat toch nie
mand het merkt. Ik ben eens in con
tact geweest met een zakkenroller in
de trein. Hij zei: niet bang zijn hoor,
HET GRIEKENLAND VAN LAMBRAKIS
ik doe het alleen in de eerste klas. Be
grijpt u?"
De belangstelling voor misdrukken
als deze heeft de „zwarte" prijs ervan
al opgejaagd tot vierduizend gulden.
Toch bestaat die belangstelling maar
bij een kleine groep.
De heer Van Dieten: „Het zijn mo
deverschijnselen. Een paar jaar gele
den waren er in Nederland drie grote
verzamelaars die alle foutdrukken wil
den hebben. De cataloguswaarde van
die dingen vloog mhoog. Tot ze er
alle drie tegelijk genoeg van hadden.
Het is als een economisch goed: een
kwestie van vïaag en aanbod".
Handel in postzegels kan een aan
trekkelijke zaak zijn. In Amerika leven
drie elkaar beconcurrerende heren zeer
ruim van het exclusief uitgeven van
postzegels voor „nauwelijks" bestaande
landen. „Landen waar ze nog niet eens
een postkantoor hebben", zegt de heer
Van Die ten.
Deze Amerikaanse heren tekenen een
contract met zo'n land tegen de ga
rantie van een bepaalde hoeveelheid
deviezen. En vervolgens wordt de
markt overstroomd met zeer laag ge
prijsde plaatjes.
De heer Van Dieten: „De gemiddel
de postzegelverzamelaar loopt langs
een postzegelhandel en kijkt wat voor
plaatjes er hangen. Zolang je daar op
inhaakt kan je een heleboel kwijt, of
het land nou bestaat of niet. We heb
ben met Suriname een aantal jaren
ook zo'n affaire gehad. Ze wilden daar
ook zaken doen met die Amerikanen,
voor deviezen. Maar dat heeft de Ne
derlandse PTT toen geannuleerd".
Een beoordeling van de huidige dic
tatuur in Griekenland is onvol
ledig zonder de politieke situatie in
dat land van vóór de putsch (april
'67) in de meningsvorming te be
trekken. Er was 'n weinig rooskleu
rig maatschappijbeeld gegroeid, dat
't steeds moeilijker maakte tot een
evenwichtig regeringsbeleid te ko
men. Een zwak koningshuis was
niet in staat op enigerlei wijze rich
ting te geven aan meer stabiele par
tijverhoudingen. Sterke socialisti
sche en communistische krachten
wonnen aan invloed in een land, dat
aan grote delen der Griekse bevol
king weinig uitzicht, rechtszeker
heid en ontplooiingsmogelijkheden
bood. De kolonels grepen in en
maakten van de moeizaam functio
nerende democratie een dictatuur,
waarmee zij Griekenland in een vas
te politieke koers willen drijven.
De berichten over perscensuur en de
geestelijke en lichamelijke geweld
pleging, waarover door gevangenen
(via illegaal „naar buiten" gesmok
kelde brieven) wordt verhaald mo
gen het ons niet moeilijk maken het
nieuwe regime uitsluitend onze anti
pathie te betuigen. Ook verklarin
gen van al of niet gevluchte voor
aanstaande Grieken laten geen twij
fel bestaan over de verwerpelijke
staatsopvattingen van de militaire
worden opgebouwd van de gebeur-
machthebbers in Athene. In hoeverre
de Verenigde Staten (CIA?) een on
smakelijke ro! in deze tragische ge
beurtenissen spelen is moeilijk aan
te duiden, maar één punt staat daar
bij onwrikbaar vast, dat de junta
niet zo'n lang leven beschoren was
geweest zonder een goedkeurende
knik uit Washington.
Het meest dramatische aspect van de
ze ontwikkeling is echter naar onze
mening, dat het Griekse regime
vroeg of laat zal ontdekken, dat men
de sociale problematiek, de drijfveer
van de troebelen vóór 1967, niet op-
ost door middel van een schrikbe
wind. Met het aanwenden van mi
litaire pressiemiddelen worden de
moeilijkheden slechts naar een later
tijdstip verschoven.
fAver de Griekse binnenlandse toe
stand vóór 1967 gaat het vermaar
de boek van Vassilis Vassilikos, „Z",
waarvan de verri'ming met Yves
Montand, Irène Pappas en Jean-
Louis Trintignaht iri de hoofdrollen
terecht een groot succes werd. Het
relaas van deze inmiddels gevluchte
Griekse schrijver geeft een goed in
richt (wellicht wat generaliserend) in
de functionering van het openbare
even, waarin corruptie, willekeur en
de onrustbarende activiteiten van de
geheime dienst het maatschappc' ke
verkeer verziekten. De auteur, die
rijn boek heeft samengesteld op
grond van authentieke gegevens en
nog in leven zijnde personen tekent
op beklemmende wijze de sfeer,
waarin het recht van de genrddelde
burger steeds verder werd onder
mijnd, enerzijds door de sociale wan
toestanden en het politieke geharre
war, anderzijds door de „verborgen"
acties van de binnenlandse veilig
heidsdienst. In het boek „Z" (afkor
ting van het Griekse woord Zei is
hij leeft) worden de gebeurtenissen
beschreven rondom de dood van de
Griekse hoogleraar in de medicijnen
e Athene, Lambrakis, toen hij als afge
vaardigde van de linkse EDA-partij in
Saloniki een lezing voor een vergade
ring van pacifisten zou houden. Even
voordat hij het gebouw, waar hij de
"ede zou uitspreken, wilde binnen
gaan, werd hij midden op straal
overreden door een wagentje voor
vrachtvervoer, vlak voor de ogen van
een ongeïnteresseerd toekijkende po-
itiemacht, die zich voor het gebouw
had verzameld om botsingen tussen
pacifisten en ultra-rechtse groeperin
gen te voorkomen. De extreem-recht
se tegendemonstranten hadden met
medewerking van hoge politie-func-
ionarissen die avond tot actie be
sloten, daar zij in Lambrakis al ge-
•uime tijd een gevaar zagen voor de
toekomst van Griekenland. Lambra-
ris' dood wekte beroering en woe
de onder de bevolking; de arme men
sen vergaten „hun" dokter niet:
400.000 man volgde de rouwstoet in
\thene!
r kwam een grondig onderzoek naar
J de achtergronden van deze politieke
moord, want het door de militaire en
politie-overheden verbreide verhaal
over een ongeluk geloofde vrijwel
liemand meer. Dank zij het moedige
werk van de rechter van instructie
Sartzetakis kon <?r een afgerond beeld
ten'ssen op de 22ste mei 1963. de
dag waarop Lambrakis werd gedood,
maar zijn politieke idealen een nieu
we krachtige impuls kregen. De
hoofdschuldigen in dit drama kwa
men uit de anonimiteit te voor
schijn: generaals en kolonels, com
mandanten van leger en politie, lei-
Iers van extreem-rechtse organisa
ties en de binnenlandse veiligheids-
lienst. In een daarop volgend pro
ces werden er enige lichte straffen
uitgesproken, maar in september 1968
erscheen er het bericht, dat onder het
nilitaire regime van premier Papado-
poulos de officieren, die betrokken
varen bij de moord op het parle
mentslid Lambrakis, waren gerehabi-
rieerd. De rechter van instructie, die
een volkomen objectief onderzoek
laar deze affaire had ingesteld, werd
ioor de kolonels verhinderd Grieken-
und te verlaten; hij is van zijn post
ontheven zonder schadevergoeding,
/olgens het dagblad Le Monde is hem
een beurs afgenomen voor studie in
Frankrijk en mag hij voorts zijn
praktijk als advocaat niet uitoefenen.
s^e hoofdfiguren uit het misdadigee
plan Lambrakis te elimineren, ver
vullen thans weer belangrijke posi
ties; de moedigen die het voor het
recht opnamen zijn door militaire
pressie monddood gemaakt. De au
teur geeft een nauwgezet overzicht
van de weerzinwekkende methodes
rondom de moord op Lambrakis en
toont de lezer een beeld van de mis
standen in Griekenland. Dc film „Z"
zagen we in Nice, waar de bioscoop
bezoekers na het verdwijnen van de
laatste beelden, opstonden en de in
houd van deze rolprent met een
langdurig applaus eerden. (Uitgeverij
Bruna Utrecht; Grote Beer 54).
Het is wel goed handelen in post
zegels, maar, zegt de heer Van Die
ten: „Dat het altijd een goede beleg
ging is, is natuurlijk onzin. Bijvoor
beeld, met die devaluatie in Frank
rijk kunnen ze in het buitenland niet
kopen. Arme landen als Spanje en Ita
lië voor de oorlog, deden niks. Met die
economische verschuivingen kan je
enorme verschillen krijgen".
Niettemin is het de veiling van de
heer Van Dieten de laatste jaren met
zeven veilingen per jaar niet slecht
gegaan. In zes jaar tijds een omzet van
ruim tien miljoen gulden.
Tegen die achtergrond is de zaak met
de gestolen postzegelboekjes een stuk
duidelijker: de postzegel kan een pa
pieren diamant zijn. Als je de goede
maar weet te vinden en die gaan da
gelijks bij Enschede in Haarlem de
prullemand in, tenzij ze gestolen wor
den...
ADVERTENTIE
Dringt direct door tot aan
de haard van de pijn
Deumatische pijnen, spit, zenuwpijnen,
verstuikingen, stijve nek en ledematen
niets werkt sneller, niets werkt aangenamer
ter verlichting van pijn dan Algesal-balsem.
Onmiddellijk in de huid doordringend, werkt
Algesal diep op de weefsels in tot aan de
haard van de pijn (zonder oppervlakkige
warmtesensatie of irritatie van de huid te
veroorzaken) en "doorstraalt" verlichtend
weefsels en spieren tot in de gewrichten.
Reumatische pijnen en stijfheid maken
spoedig plaats voor een durend gevoel van
verlichting en welbehagen.
Wacht niet tot de pijn uitbreekt! Zorgt
dat U thuis altijd een tube Algesal bij de
hand hebt om zodra het nodig is de pijn te
verlichten. ALGESAL bij alle apoth. en dro^
HONGKONG Een clandestien ra
diostation dat zich „de stem van het
bevrijdingsleger" noemde, heeft dins
dag op bijna dezelfde frequentie als
radio-Peking, het Chinese volk opge
roepen tot omverwerping van. de Chi
nese regering. Het station speelde het
Chinese nationale volkslied en de mars
der vrijwilligers.