SLOT VAN ZEIST IN OUDE GLORIE Bewogen historie I van de Geuzenboek V aten met giftige stof in Noordzee „Postzegelhandel vaak door zwendel in troebele sfeer" Restauratie duurde tien jaar en kostte negen miljoen gulden Opvallende „brilhoed" BEDELAAR IN MONNIKSPIJ Snelle verlichting van pijn in spieren en gewrichten BRAND Toepasselijk Kerkhof Kerkorgel Aanzien RUHRGEBIED H® iüi INFERIEUR SPUL SCHATTING KLEINE GROEP CONTRACT ONZIN PRULLEMAND yEIST Ter gelegenheid van de voltooiing van de restauratie van het Zeister slot heeft de burge meester van Zeist, mr. W. Th. Stolk. dezer dagen met een zeer uitvoerige persconferentie een reeks festiviteiten ingeleid, welke hun hoogtepunt zullen vinden in de officiële opening van het slot op woensdag 8 oktober door prins Claus. Het Zeister slotgebouw in zijn tegen woordige vorm dateert uit de jaren 1677-1678. Voordien stond op deze plaats een kasteel, dat herhaaldelijk werd vernield en uiteindelijk gesloopt moest worden. Willem graaf van Nassau, de kleinzoon van prins Mau ri ts kreeg in 1677 toestemming het Huys van Seyst weer op te bouwen en sedertdien kende „het slot" vele eige naars, die de titel „heer van Seyst" mochten voeren. Zo deed de graai van Nassau-Odijk het in 1747 over aan Cornelis Schel linger, een Amster damse koopman, die het in 1767 weer verkocht aan vrouwe Maria van Zin- zendorff, dochter van de stichter der Moravische broedergemeente. In afwachting van de voltooiing der ge bouwen van het zuster- en broeder plein, waar de broedergemeente zich vestigde, vertoefde de graaf van Zin- zendorff geruime tijd met de leden van zijn broederschap in het slot. Ook prins Willem III heeft meermalen met zijn gemalin, koningin Mary, op het slot vertoefd. Daarna is er weinig meer van het slot bekend dan dat het in verval geraak te, tot het in 1924 werd aangekocht door de NV Bouw- en Exploitatie maatschappij Heemstede. Deze bood het slot aan de gemeente te koop aan, die op het aanbod inging om te voorkomen dat het slot in verval zou raken. Sedertdien werd het voor talloze doeleinden gebruikt, maar een passende bestemming kon niet worden gevonden. In de oorlogsjaren werd het slot door de bezetters opgeëist en in die perio de zwaar door brand geteisterd. Ook na de oorlg werd nog vele jaren naar een juiste bestemming gezocht en werden o.a. vluchtelingen uit het Een exterieuropname van het geheel gerestaureerde Zeister Slot, dat op 8 oktober door prins Claus officieel zal worden geopend. Een foto van de grote slotzaal. Voor de inrichting van het gebouw werd een bedrag van 600.000 gulden uitgetrokken. PARIJS Gekleed in een smet teloze toog, zijn handen devoot sa mengevouwen, onophoudelijk gebe den prevelend, wandelde Danuy Basz, een Hongaar, door Lourdes. Hij drentelde van de grot naar de kerk en vandaar weer terug naar de grot. Hij zegende alles, wat hem onder handen kwam en wat hem werd toegestoken: medailles, kinderen, kaarsen en rozenkran sen. Hoewel aarzelend, weigerde hij het offergeld niet, dat de gelovi gen hem aanboden om hem hier voor te bedanken of om er een mis voor te laten lezen. Omdat dit geen zaken zijn, die op straat plegen te worden afge handeld, werd de politie nieuws gierig. Na een onderzoek bleek dat hij geen geestelijke was. De geur van heiligheid en de toog, waarin hij rondwandelde, hadden hem echter drieduizend francs (twee duizend gulden) opgeleverd aan losse dollars, marken, guldens, li res, francs en peseta's. Kort na zijn arrestatie probeerde hij uit het politiebureau te ont snappen. Hij raakte zodanig ver wardl in zijn toog, dat men hem spoedig weer te pakken had. Hij was hierover zo woedend, dat hij 's nachts de toog aan repen scheur de. De bewakers vonden hem des morgens terug in een hemd en een onderbroek. Ze moesten hem een overhemd en een broek lenen toen hij voor een verhoor naar het par ket moest. watersnoodgebied in 1953 er onderge bracht. Tot in 1954 eindelijk het be sluit viel een krediet beschikbaar te stellen voor voorlopige restauratie. In 1959 werd begonnen aan üe restau ratie, onder leiding van ir. J. Ba ron van Asbeck. Van het in u-vorm gebouwde slot werd eerst de zuid oost-vleugel herbouwd en in 1963 ge opend, daarna de noord west-vleugel, die in 1968 in gebruik werd genomen, terwijl dan nu op 8 oktober aanstaan de de officiële opening van het gehe le gebouw zal kunnen plaatsvinden. De gehele tien jaar vergende res tauratie heeft ruim negen miljoen gulden gekost, waarvan ruim 600.000 gulden werd besteed voor de inrich ting. Van dit indrukwekkende be drag wordt echter door het ministe rie van Cultuur, Recreatie en Maat schappelijk Werk een groot percen tage gesubsidieerd, zodat ten laste van de gemeente Zeist een bedrag van ruim 2V2 miljoen gulden over blijft. r\e stilte drukt zwaar op het mini-kerkhof in Corsele bij St. Maria-Hore- beke in België. Een kanjer van een beuk spreid wijd te dertig meter werpt schaduwen op de nederige groen uitgeslagen zerken en duwt met zijn j wortels zelfs een grafsteen opzij. Oud-onderwijzer S. de Jonge (66) kijkt er j naar met grote zorg en zegt: „Wat gebeurt er als die boom gaat rotten en scheurt. Wat, ja wat gebeurt er dan?" Corsele bij St. Maria-Horebeke. Voor de protestanten in België is dit gehucht, waar buitenlanders en bui tenstaanders alleen na moeizaam de weg zoeken, doordringen, een be- grip. Hier immers ligt het enige kerkhof in België, waar alleen pro- testanten werden en worden begra- j ven onder wie ook Nederlanders. Het is een kleine intieme plek die wordt ingeklemd door twee kerk- J jes en uiterst goed verborgen ligt I in een groengeel heuvelland, waar j £Le tijd zich in de allerlaagste ver- - snelling voortbeweegt. Het mag een cliché zijn, maar niettemin: in Corsele spreekt de ge schiedenis, en luide nog wel. Ze ver haalt van de tijd toen Alva de Wa tergeuzen in België, onder leiding van de kapitein Brommaart, ver- g dreef en hoe alleen een klein aan- t tal protestanten de vervolging over- t leefde en er in slaagde zich schuil te houden ten zuiden van Horebeke: in een kelder van een huis, dat nog niet zo lang geleden werd afgebro- ken. J Bosgeuzen werden ze genoemd en J hun nazaten zijn het geweest die zich in Corsele bij St. Maria-Hore beke vestigden en hier zelfs rond 1782 een kerk mochten bouwen. In dat jaar immers vaardigde keizer Joseph II het zogenaamde Edict van Verdraagzaamheid uit, dat al zijn onderdanen de godsdienstvrijheid waarborgde. Nu is vrijheid een rekbaar begrip. Voor de bosgeuzen in Corsele hield het edict 'alleen in dat er een kerk mocht worden gebouwd zonder to- ren, zonder klokken en vastge- bouwd aan een huis. Daardoor leek ze bitter weinig op een kerk, wat dan ook de bedoeling was. antwoordelijk is voor de oprichting van de nog steeds in gebruik zijn- 't de school in Corsele, staat hier nog S steeds in hoog aanzien. Op het kerk- hof, niet ver van enkele zerken van Franse protestanten („die zich hier", aldus de heer De Jonge, „uit J sympathie lieten begraven") is een t gedenksteen in de muur gemetseld, t met de woorden: „Zelfs na hun dood zorgt Willem I, koning der Ne- derlanden, voor zijne onderdanen". Spreuken en plechtige zinnen be- J heersen ook nu nog het leven in dit J gelovige Corsele, dat de bijnaam J „Geuzenhoek" heeft. In het kleine J kerkje achteraan het kerkhof, dat t zeer eenvoudig is aangekleed vindt ge de spreuk: „Vrees niet gij klein kuddeke". t „Dat is uit het evangelie van Lu- cas", fluistert de heer De Jonge. J Maar als gezegd: er zijn twee ker- J ken in dat piepkleine Corsele, waar t de bevolking (enkele honderden zie- t len) terugloopt en de herinnering oppermachtig is. Twee kerken, want in 1872 bewerkstelligde de toenma- lige dominee Wagener, die getrouwd was met een rijke Engelse uit het huis Wilford, de bouw van een gro- J tere kerk met wél een toren, met j wél klokken en zelfs keurig en ze- ker niet goedkope gebrandschilder- j de ramen. Het gebouw kwam zo'n t honderd meter verderop te staan en wordt nu geregeld gebruikt. Alleen voor „gezellige bijeenkomsten", re- g cepties, kerkfeest en ook voor Oud g en Nieuw (denk even aan de symbo- g liek) wordt het kleinere kerkje ge- g bruikt. Dat is lij ker warm te stoken. Meer vrijheid kwam er eerst in 1824, toen België en Nederland tij delijk één waren en koning Wil lem I er mee akkoord ging, dat bij het kerkje een heus kerkhof werd aangelegd. Voor het goede begrip: tot die tijd werden de protestanten in België, die als paria's temidden van de katholieke gemeenschap leefden, in hun eigen tuin begraven. Oud-onderwijzer De Jonge, die zich zeer voor het wel en wee van Corsele inspant, neemt aan („maar het is niet bewezen") dat de dood van de Nederlandse barones Bou- wens van der Boyen, die met haar man (de garnizoenscommandant van het nabije Oudenaarde) in Bel gië woonde, de reden is geweest voor dé aanleg van het kerkhof. Haar grafsteen, kijk, hier vlak bij de ingang van de kerk, is de oudste van allemaal. Er staat op: Hieron- der liggen begraven de innerlijke overblijfselen van een deugdzame t vrouw en moeder met haar twee kinderen". „Ja, dat is het hele opschrift. De g barones kwam om bij een brand", g Koning Willem I, die ook medever- bovendien gemakke- J Een kerkorgel verscheen in 1961 j in de nu ook al weer bijna hon- t derd jaar oude „nieuwe kerk", t Daarop zal binnenkort een bekend g organist uit een grote katholieke g kerk spelen „en dat is goed in de- g ze tijd van de oecumene", meent de heer De Jonge. Beide kerkjes zijn te bezichtigen. De heer De Jonge (in het huis met no. 377) en de heer Blommaert (aan de overkant) hebben sleutels. In de nieuwe kerk zijn foto's en brochu- S res te koop. De opbrengst is voor g het onderhoud van de gebouwen. Het oudste kerkje is net gerestau reerd. Corsele ligt goed verstopt. De bes te route erheen is deze: Antwerpen, Gent, Oudenaarde hier richting Brussel inslaan (mooie vergezich ten). Na zes a zeven kilometer volgt (rechts) de brouwerij Roman. Hon derd meter verderop linksaf slaan s.v.p. richting St. Maria-Horebeke.. Nu na ongeveer 1 kilometer bij de katholieke kerk in St. Maria Ho rebeke links afslaan. Dan volgt na één of twee keer vragen Cor sele. Na de officiële opening op 8 oktober aanstaande, 's middags om 15.30 uur door prins Claus, zullen verschillende kunstexposities in het slot worden ge houden, terwijl voor het bezichtigen van dit monumentale gebouw enkele data zijn vastgesteld, te weten 9 en 10 oktober, 12 oktober alleen 's mid dags, en verder 13, 14 en 15 oktober. f STELLENDAM De Nederlandse politie stelt samen met haar Duit se collega's een onderzoek in naar de herkomst van ongeveer tweehon derd stalen vaten met giftige stof, die vissers de afgelopen maanden in de Noordzee hebben gevonden. Vast staat, dat een aantal van deze vaten dichloor-propaan bevatten. Het is niet bekend of alle gevonden vaten dezelf de inhoud hebben. De afgelopen weken werden door Goe- reese vissers op zee dertig van deze vaten gevonden. Zij zijn naar Stellen dam gebracht en daar opgeslagen op een terrein van Rijkswaterstaat. Het Rijksinstituut voor de Volksgezond heid in Bilthoven stelt op verzoek van de politie een laboratoriumonder zoek in naar de inhoud. Volgens de politie in Stellendam staat in ieder geval vast, dat de inhoud explosief, brandgevaarlijk en giftig is. De Rijkspolitie te water in Vlaardingen gaat er van uit, dat de vaten uit het Duitse Ruhrgebied afkomstig zijn. Zij veronderstelt dat het vaten zijn met afvalchemicaliën, die geheel le gaal in zee werden gegooid. De vaten worden in een groot gebied gevonden. Zij spoelen zelfs aan langs de kusten van de Oostzee en langs de Deense kust. De door Nederlandse vissers ge vonden vaten werden aan wal ge bracht in Stellendam, IJmuiden, Urk en Scheveningen. Bovendien hebben vissers een aantal gevonden vaten ge stort in het wrak van een Urker vis sersboot buiten het Waddengebied. Het betreft oude, stalen vaten, waar op in vage letters nog de naam Shell staat te lezen. De Shell echter ontkent, dat de inhoud van de vaten van haar afkomstig is. Deze oliemaatschappij zegt dat het tweedehands vaten zijn, die zij inder tijd in de dumphandel heeft gebracht. TTet onderzoek naar de bij drukkerij Enschede in Haarlem gestolen postzegelboekjes heeft een derde ar restant opgeleverd. Het is een veer tigjarige offsetdrukker, die bij Ensche de werkt. Er worden nog meer arres taties verwacht. „Een grote zaak", zeggen handelaren, politie en de direc tie van Enschede. Waarom? Om een paar postzegeltjes? Voor de werkelijke liefhebber van het getande, gegomde stukje papier eigenlijk geen vraag. Natuurlijk, mis drukken kunnen duizenden guldens waard zijn, gewoon omdat er maar weinig van zijn. Speculatie, prijsopdrij ving, en vervalsing zijn er echter de oorzaak van dat de officiële uitgevers van dit waardepapier als de dood zijn voor een zaak als de gestolen postze gelboekjes. Die angst gaat heel ver. In de Ver enigde Staten werd een aantal jaren geleden een herdenkingszegel van Ham- In Amsterdam is een internationale haute couture- en brillenshow ge houden. Op de foto een opvallende creatie: losse manchetarmbanden met parels en een „brilhoed". merskjöld uitgegeven, bruin op geel van kleur. Maar het geel was „kopge- drukt" (andersom), althans bij een klein aantal zegels. Toen hebben de Amerikaanse posterijen deze foutdruk in een even grote oplage verspreid als de oorspronkelijke druk om speculatie met deze zegel te voorkomen. Het is een voorbeeld dat wordt ge geven door de heer J. L. van Dieten, eigenaar van de postzegelveiling in Den Haag en secretaris van de Ne derlandse Vereniging van Postzegel handelaren. De heer Van Dieten (55 en sinds '31 in de postzegelhandel) zegt: „De han del is een gesloten zaak, vooral om dat er zoveel inferieur spul wordt aan geboden. In het bijzonder op die postzegel- markt van de Amsterdamse Nieuwe- zijds. We hebben al eens met advoca ten en al geprobeerd daar iets tegen te doen, maar de gemeente vindt het een toeristische attractie. Het is een zwendel tot en met". Volgens de heer Van Dieten is de zaak met de postzegelboekjes ook daar begonnen. De eerst gearresteerde de 37-jarige A. J. P. en diens handlanger A. V. staan bij de officiële handel vol gens de heer Van Dieten ongunstig be kend. Deze laatste zegt: „In eerste instan tie heeft P. die boekjes voor driehon derd gulden aangeboden. Ja, hoe kom je aan die prijs. Het is zuiver een per soonlijke schatting, op basis van een vergelijkbare zegel". „Als die boekjes via via bij de of ficiële handel terechtkomen, dan zou er natuurlijk toch achterdocht moeten ontstaan. Maar het gebeurt wel meer, dat je gewoon uit de automaat boek jes met fouten trekt". „Tóch gek dat ze zo slecht worden! gecontroleerd. Verkeerd gebonden, mis- perforaties zijn niet ongewoon, dus dan valt zo'n misdruk ook niet zo op". „Maar tch begrijp ik mensen als P. niet hoor. Ze denken maar dat het van de grote hoop gaat en dat toch nie mand het merkt. Ik ben eens in con tact geweest met een zakkenroller in de trein. Hij zei: niet bang zijn hoor, HET GRIEKENLAND VAN LAMBRAKIS ik doe het alleen in de eerste klas. Be grijpt u?" De belangstelling voor misdrukken als deze heeft de „zwarte" prijs ervan al opgejaagd tot vierduizend gulden. Toch bestaat die belangstelling maar bij een kleine groep. De heer Van Dieten: „Het zijn mo deverschijnselen. Een paar jaar gele den waren er in Nederland drie grote verzamelaars die alle foutdrukken wil den hebben. De cataloguswaarde van die dingen vloog mhoog. Tot ze er alle drie tegelijk genoeg van hadden. Het is als een economisch goed: een kwestie van vïaag en aanbod". Handel in postzegels kan een aan trekkelijke zaak zijn. In Amerika leven drie elkaar beconcurrerende heren zeer ruim van het exclusief uitgeven van postzegels voor „nauwelijks" bestaande landen. „Landen waar ze nog niet eens een postkantoor hebben", zegt de heer Van Die ten. Deze Amerikaanse heren tekenen een contract met zo'n land tegen de ga rantie van een bepaalde hoeveelheid deviezen. En vervolgens wordt de markt overstroomd met zeer laag ge prijsde plaatjes. De heer Van Dieten: „De gemiddel de postzegelverzamelaar loopt langs een postzegelhandel en kijkt wat voor plaatjes er hangen. Zolang je daar op inhaakt kan je een heleboel kwijt, of het land nou bestaat of niet. We heb ben met Suriname een aantal jaren ook zo'n affaire gehad. Ze wilden daar ook zaken doen met die Amerikanen, voor deviezen. Maar dat heeft de Ne derlandse PTT toen geannuleerd". Een beoordeling van de huidige dic tatuur in Griekenland is onvol ledig zonder de politieke situatie in dat land van vóór de putsch (april '67) in de meningsvorming te be trekken. Er was 'n weinig rooskleu rig maatschappijbeeld gegroeid, dat 't steeds moeilijker maakte tot een evenwichtig regeringsbeleid te ko men. Een zwak koningshuis was niet in staat op enigerlei wijze rich ting te geven aan meer stabiele par tijverhoudingen. Sterke socialisti sche en communistische krachten wonnen aan invloed in een land, dat aan grote delen der Griekse bevol king weinig uitzicht, rechtszeker heid en ontplooiingsmogelijkheden bood. De kolonels grepen in en maakten van de moeizaam functio nerende democratie een dictatuur, waarmee zij Griekenland in een vas te politieke koers willen drijven. De berichten over perscensuur en de geestelijke en lichamelijke geweld pleging, waarover door gevangenen (via illegaal „naar buiten" gesmok kelde brieven) wordt verhaald mo gen het ons niet moeilijk maken het nieuwe regime uitsluitend onze anti pathie te betuigen. Ook verklarin gen van al of niet gevluchte voor aanstaande Grieken laten geen twij fel bestaan over de verwerpelijke staatsopvattingen van de militaire worden opgebouwd van de gebeur- machthebbers in Athene. In hoeverre de Verenigde Staten (CIA?) een on smakelijke ro! in deze tragische ge beurtenissen spelen is moeilijk aan te duiden, maar één punt staat daar bij onwrikbaar vast, dat de junta niet zo'n lang leven beschoren was geweest zonder een goedkeurende knik uit Washington. Het meest dramatische aspect van de ze ontwikkeling is echter naar onze mening, dat het Griekse regime vroeg of laat zal ontdekken, dat men de sociale problematiek, de drijfveer van de troebelen vóór 1967, niet op- ost door middel van een schrikbe wind. Met het aanwenden van mi litaire pressiemiddelen worden de moeilijkheden slechts naar een later tijdstip verschoven. fAver de Griekse binnenlandse toe stand vóór 1967 gaat het vermaar de boek van Vassilis Vassilikos, „Z", waarvan de verri'ming met Yves Montand, Irène Pappas en Jean- Louis Trintignaht iri de hoofdrollen terecht een groot succes werd. Het relaas van deze inmiddels gevluchte Griekse schrijver geeft een goed in richt (wellicht wat generaliserend) in de functionering van het openbare even, waarin corruptie, willekeur en de onrustbarende activiteiten van de geheime dienst het maatschappc' ke verkeer verziekten. De auteur, die rijn boek heeft samengesteld op grond van authentieke gegevens en nog in leven zijnde personen tekent op beklemmende wijze de sfeer, waarin het recht van de genrddelde burger steeds verder werd onder mijnd, enerzijds door de sociale wan toestanden en het politieke geharre war, anderzijds door de „verborgen" acties van de binnenlandse veilig heidsdienst. In het boek „Z" (afkor ting van het Griekse woord Zei is hij leeft) worden de gebeurtenissen beschreven rondom de dood van de Griekse hoogleraar in de medicijnen e Athene, Lambrakis, toen hij als afge vaardigde van de linkse EDA-partij in Saloniki een lezing voor een vergade ring van pacifisten zou houden. Even voordat hij het gebouw, waar hij de "ede zou uitspreken, wilde binnen gaan, werd hij midden op straal overreden door een wagentje voor vrachtvervoer, vlak voor de ogen van een ongeïnteresseerd toekijkende po- itiemacht, die zich voor het gebouw had verzameld om botsingen tussen pacifisten en ultra-rechtse groeperin gen te voorkomen. De extreem-recht se tegendemonstranten hadden met medewerking van hoge politie-func- ionarissen die avond tot actie be sloten, daar zij in Lambrakis al ge- •uime tijd een gevaar zagen voor de toekomst van Griekenland. Lambra- ris' dood wekte beroering en woe de onder de bevolking; de arme men sen vergaten „hun" dokter niet: 400.000 man volgde de rouwstoet in \thene! r kwam een grondig onderzoek naar J de achtergronden van deze politieke moord, want het door de militaire en politie-overheden verbreide verhaal over een ongeluk geloofde vrijwel liemand meer. Dank zij het moedige werk van de rechter van instructie Sartzetakis kon <?r een afgerond beeld ten'ssen op de 22ste mei 1963. de dag waarop Lambrakis werd gedood, maar zijn politieke idealen een nieu we krachtige impuls kregen. De hoofdschuldigen in dit drama kwa men uit de anonimiteit te voor schijn: generaals en kolonels, com mandanten van leger en politie, lei- Iers van extreem-rechtse organisa ties en de binnenlandse veiligheids- lienst. In een daarop volgend pro ces werden er enige lichte straffen uitgesproken, maar in september 1968 erscheen er het bericht, dat onder het nilitaire regime van premier Papado- poulos de officieren, die betrokken varen bij de moord op het parle mentslid Lambrakis, waren gerehabi- rieerd. De rechter van instructie, die een volkomen objectief onderzoek laar deze affaire had ingesteld, werd ioor de kolonels verhinderd Grieken- und te verlaten; hij is van zijn post ontheven zonder schadevergoeding, /olgens het dagblad Le Monde is hem een beurs afgenomen voor studie in Frankrijk en mag hij voorts zijn praktijk als advocaat niet uitoefenen. s^e hoofdfiguren uit het misdadigee plan Lambrakis te elimineren, ver vullen thans weer belangrijke posi ties; de moedigen die het voor het recht opnamen zijn door militaire pressie monddood gemaakt. De au teur geeft een nauwgezet overzicht van de weerzinwekkende methodes rondom de moord op Lambrakis en toont de lezer een beeld van de mis standen in Griekenland. Dc film „Z" zagen we in Nice, waar de bioscoop bezoekers na het verdwijnen van de laatste beelden, opstonden en de in houd van deze rolprent met een langdurig applaus eerden. (Uitgeverij Bruna Utrecht; Grote Beer 54). Het is wel goed handelen in post zegels, maar, zegt de heer Van Die ten: „Dat het altijd een goede beleg ging is, is natuurlijk onzin. Bijvoor beeld, met die devaluatie in Frank rijk kunnen ze in het buitenland niet kopen. Arme landen als Spanje en Ita lië voor de oorlog, deden niks. Met die economische verschuivingen kan je enorme verschillen krijgen". Niettemin is het de veiling van de heer Van Dieten de laatste jaren met zeven veilingen per jaar niet slecht gegaan. In zes jaar tijds een omzet van ruim tien miljoen gulden. Tegen die achtergrond is de zaak met de gestolen postzegelboekjes een stuk duidelijker: de postzegel kan een pa pieren diamant zijn. Als je de goede maar weet te vinden en die gaan da gelijks bij Enschede in Haarlem de prullemand in, tenzij ze gestolen wor den... ADVERTENTIE Dringt direct door tot aan de haard van de pijn Deumatische pijnen, spit, zenuwpijnen, verstuikingen, stijve nek en ledematen niets werkt sneller, niets werkt aangenamer ter verlichting van pijn dan Algesal-balsem. Onmiddellijk in de huid doordringend, werkt Algesal diep op de weefsels in tot aan de haard van de pijn (zonder oppervlakkige warmtesensatie of irritatie van de huid te veroorzaken) en "doorstraalt" verlichtend weefsels en spieren tot in de gewrichten. Reumatische pijnen en stijfheid maken spoedig plaats voor een durend gevoel van verlichting en welbehagen. Wacht niet tot de pijn uitbreekt! Zorgt dat U thuis altijd een tube Algesal bij de hand hebt om zodra het nodig is de pijn te verlichten. ALGESAL bij alle apoth. en dro^ HONGKONG Een clandestien ra diostation dat zich „de stem van het bevrijdingsleger" noemde, heeft dins dag op bijna dezelfde frequentie als radio-Peking, het Chinese volk opge roepen tot omverwerping van. de Chi nese regering. Het station speelde het Chinese nationale volkslied en de mars der vrijwilligers.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 5