Pensionering stelt tal van
mensen voor problemen
E.H.B.O. Eist zoekt
wedstri j dkandidaten
Kantongerecht Wageningen
Vader kreeg reprimande in bijzijn
van op auto's verzotte zoontje
Veeneudaalse schuldig
aan voorrangsfout
Boerenleenbank
„Lang genoeg
gewerkt en
nog zoveel
om te doen
dat niemand
zich hoeft
te vervelen
RECLAMECAMPAGNE ONDER MOTTO 65
Contacten leggen
Dubbel voordeel
Leeftijd omlaag
Weg met agenda
C. Knegjens weer voorzitter
Even
wennen
Voorrang
BURGERLIJKE STAND
RHENEN
UIT DE KERKEN
de bank voor iedereen
ZATERDAG 4 OKTOBER 1969
T^INDHOVEN De geestelijke problemen bij honderdduizenden Nederlatt-
ders, die zijn gepensioneerd en daardoor buiten het arbeidsproces zijn ge
raakt. moeten nogal nijpend zijn.
De Stichting Ideële Reclame is voor hen een reclamecampagne begonnen onder
het motto 65+Door het plaatsen van opwekkende advertenties hoopt men voor
een deel van deze gepensioneerden wat produktieve arbeid te vinden, waarmee
zij hun teveel aan vrije tijd kunnen vullen.
Bij Philips in Eindhoven vind ik
twee mensen, die op het punt staan
met pensioen te gaan. Voor zichzelf za
gen zij geen grote probiemen, maar
zij vonden de actie 65+ wel zinvol.
Mejuffrouw D. Romeijn heeft voor
Philips veertig jaar administratieve
arbeid verricht; de laatste kwart eeuw
was zij verantwoordelijk voor een
kas. Zij gaat in maart 1970 met pen
sioen. Zij is dan pas 59 jaar en
had dan ook nog elf maanden achter
haar bureau kunnen blijven zitten,
want officieel gaat haar pensioen in
als zij zestig is.
Zij zegt: „Ik kan er natuurlijk pas
over oordelen als ik echt met pensioen
ben, maar ik zie er bepaald niet te
genop. Ik vind dat ik lang genoeg heb
gewerkt en ik wil nog zoveel dingen
doen dat ik me heus niet zal gaan ver
velen".
Nu lijkt de actie 65+ een beetje
in te gaan tegen de tijdgeest die
juist wijst in de richting van meer
vrije tijd en vroegere pensionering.
Bent u niet bang dat u zich uitge
sloten zult gaan voelen? „Datligt aan
jezelf. Ik denk wel dat ik voldoende
contacten l.eb en ik krijg meer tijd
om nieuwe contacten te leggen. Ik
kan bijvoorbeeld langer op reis gaan,
of met leeftijdsgenoten een bungalow
huren. De gepensioneerden, die ik ken,
vinden het allen fijn dat ze baas over
de eigen tijd zijn".
Voor u hoeft die actie 65+ dus
niet?
„Voor mij persoonlijk niet, maar ik
denk dat zij vooral is bedoeld voor
mensen die nooit hebben geleerd zich
zelf bezig te houden".
Als ik haar vraag of het de mens
niet moet worden geleerd om zijn toe
nemende vrije tijd zinvol te besteden,
vindt mej. Romeijn dat een wat zon
derlinge gedachte: „De ene mens zal
zich nooi! vervelen en de ander al
tijd. Dat ligt in de aard en daar zal
weinig tegen te doen zijn".
De eerste advertentie van de Actie
65+ vertelt dat gepensioneerden met
hun hele ervaring toch nog een goede
maatschappelijke bijdrage kunnen ge
ven.
Dit argument spreekt de heer Sjoerd
de Vrij wel aan. De heer De Vrij is
57 jaar en over anderhalf jaar gaat
hij met (vervroegd) pensioen. Hij heeft
dan precies oen kwart eeuw de pers
dienst van Philips gediend en geleid.
„Ik meen dat het een kwestie van
wederzijds voordeel kan zijn: de ge
pensioneerde houdt het gevoel dat hij
bruikbaar is en de samenleving kan
nog van zijn ervaring profiteren".
Moderne bedrijfssociologen voorzien
echter dat de werkers in het arbeids
proces steeds sneller verjongd zullen
moeten worden. In de technische re
volutie van onze tijd kan ervaring
wellicht meer een rem dan een voor
deel gaan worden.
Misschien heeft de maatschappij
geen behoefte aan de ervaring der
ouderen?
„Tja, dan zal de maatschappij deze
ervaring wel afwijzen, wani vooral
het arbeidsproces duldt geen onnodige
zaken. Dan blijven er toch wel bezig
heden over. Er komen altijd situaties
voor vakantie, ziekte, tijdelijke
drukte waarin men een helpende
hand goed kan gebruiken. Ik ben er
overigens van overtuigd dat de mees
te gepensioneerden zo'n mogelijkheid
ook wel vinden als zij goed zoeken".
De grote bedrijven zijn al jaren be
zig om de pensioenleeftijd omlaag te
brengen. Men kan zich dus afvragen
of het 65 plus probleem in de toekomst
zal gaan groeien*.
„Misschien is het gedeeltelijk ook
een generatieverschijnsel. Voor de ge
neratie, die nu met pensioen gaat, was
werk een kostbare verworvenheid. Zij
leefde om te werken,althans in de
tijd dat zij jo. was. Velen hebben
nooit geleerd om te leven zonder te
werken".
Ziet de heer De Vrij zelf op tegen
de dag dat hij Philips verlaat?
„Helemaal niet. Ik heb zoveel plan
nen dat ik me voorlopig wel bezig zal
kunnen houden. Gepensioneerden met
ervaring zeggen dat het eerste jaar
het moeilijkst is. Als je dat geestelijk
goed doorkomt, dan kun je van je
pensioen gaan genieten.
Ik sprak onlangs een gepensioneer
de, die zei dat iedere dag voor hem
een zondag was. Ik antwoordde dat
zondagen erg vervelend kunnen zijn,
maar hij antwoordde: „Niet als het
voor de rest van de wereld geen zon
dag is".
Wat lijkt u het prettigst van de
pensionering?
„Dat ik niet meer gebonden ben
aan een knellende agenda. Als men
nog behoefte heeft aan werk van mij
dan kan ik zelf bepalen wanneer ik
dat wil doen. Als de zon schiint kan
ik met mijn vrouw gaan wandelen en
als ik in april naar Israël wil, kan
geen jaarvergadering mij daar van
MEJ. D. ROMEIJN:
,,Er zijn mensen die zich altijd
vervelen"
weerhouden".
Zouden de mannen beter dan nu op
hun pensioen moeten worden voor
bereid?
„Het is logisch, dat men in de naas
te toekomst eerder met pensioen zal
gaan. Vooral op posten waar denkwerk
wordt verricht en waar leiding wordt
gegeven, kan men in deze tijd geen
oudere mensen meer handhaven.
SJOERD DE VRIJ:
Misschien een kwestie van wennen".
Voor de gisteravond gehouden jaar
vergadering van de Kon. Ned. Ver.
E.H.B.O. afdeling Eist, die in het wijk-
gebouw plaatsvond, bestond zeer matige
belangstelling.
In zijn openingswoord heette voorzitter
C. Knegjens de aanwezigen welkom en
gaf een uitgebreid overzicht van het af
gelopen verenigingsjaar.
Aan het financiële gedeelte werd vrij
veel aandacht besteed. Hoewel de af
deling over een batig saldo bleek te be
schikken, werden uit de vergadering en
kele voorstellen gedaan, ter verlichting
van verschillende posten waarvoor nog
al veel geld op tafel moest worden ge
bracht.
Met het idee het bedrag van f 3,-, dat
voor de verlenging van diplom's tot nu
toe door de vereniging werd betaald,
vanaf heden voor eigen rekening te ne
men werd spontaan ingestemd. Deze
diplomaverleniging is namelijk voor ie
dere EHBO-er elke twee jaar verplicht
daar bij overschrijding zijn diploma
kan worden ingetrokken.
Tijdens de rondvraag bleek verder
een ernstig gebrek aan wedstrijdkandi
daten te bestaan. Hoewel de moed hier
voor nog niet helemaal werd opgegeven,
was er in de vergadering toch weinig
belangstelling voor actieve deelneming
in de wedstrijdploeg.
Over de cursus, die men zo spoedig
mogelijk hoopt te starten en die thans
slechts uit twaalf i.p.v. 26 avonden zal
bestaan, heeft dr. Ossendorp uit Ame-
rongen inmiddels toegezegd het theore
tisch gedeelte te verzorgen, mits er vol
doende belangstelling is. In verband
hiermee werd vanuit de vergadering ge
suggereerd, indien er onvoldoende deel
neming zou zijn, eventueel Arnerongen
en Rhenen in te schakelen en zo mo
gelijk samen te voegen.
Tijdens de bestuursverkiezing is er
nog geen definitieve beslissing genomen
omtrent de functies van 2e voorzitter,
2e secr. en 2e penningmeester, hoe
wel zich intussen enkele gegadigden
hebben gemeld. Aangezien niemand de
functie van voorzitter ambieerde, be
sloot de heer Knegjens voorlopig op
deze post te blijven, hoewel hij door
diverse andere functies in het EHBO-
wezen eigenlijk overbezet is en zich
daardoor niet voor de volle honderd
procent kan inzetten.
„Het is evenwel beter je onvolledig
in te zetten voor iets dat je ambieert,
dan op aandrang een post te aanvaar
den als je in feite totaal geen belang
stelling hebt," was zijn devies, waar
de aanwezigen het direct mee eens wa
ren. Een belangrijk punt tijdens de
vergadering bleek te zijn de vernieu
wing van 't materiaal. „De meeste toe
stellen zijn totaal verouderd en hard
aan vervanging toe. Laat ons daarom
het geld, dat we kunnen missen, hier
aan besteden", aldus de voorzitter.
■Tenslotte werd vastgesteld, dat op 31
oktober a.s. in de R.K. kerk in Leer-
sum de eersie Valleiwedstrijd zal plaats
•vinden, terwijl voor de maand novem
ber de districts-juniorenwedstrijd is ge
pland. Deze zal in Eist worden gehou
den. Datum en plaats worden nog na
der bekend gemaakt.
18; A. van Kooij, van Wageningen naar
Nieuwe Veenendaalseweg 51; M. C.
Klomp, van Wageningen naar Nieuwe
Veenendaalserweg 51; H. N. Peltenburg,
van Weert naar Stokweg 12; S. de
Beer, van Bussum naar Woudweg 8
Eist; W. Logtmeijer, met gezin, van
Helmond naar Beukenlaan 20; H. E. Ba
ronesse van Haersolte, van Wassenaar
naar Verl. Oude Veenendaalseweg 26;
W. van den Hazel, met gezin, van Put
ten naar OudeVeensegrlndweg 41; J.
Dollekamp, van Voorburg naar Leven-
daalselaan 6; R. W. Barreveld, van
's-Gravenhage"naar Afwëg 6; W. H. van
Beekhuizen van Beesd naar Cunera-
weg 425.
RHENEN Geboren: Natasja Sih
dv J. M. F. Brech en W. E. Pleiji
(Amsterdam); Erika Jacoba dv H. Kr
sier en G. Medema (Veenendaal)He
marmus Hendrik Jacob, zv W. B. Brei
kers en A. van Capelleveen; Erik, z
A. Kooijman en A. Timmers (Veenen
daal); Roland, zv J. C. M. van Ven
deloo en H. van Leijden (Arnerongen)
Aamrtje, dv G. Bor en L. F. Groeneveld
Hendrika Arete, dv H. van der Linde:
en A. J. Hol; Wilma Corina, dv G.
Hardeman en G. van Ginkel; Carine, dv
H. Aberson en A. A. Woudenberg (Vee-
nendaal); Marien Elise, dv H. Smulders
en H. van Galen; Hendrik, zv H. Verm
en S. van Baaren; Jacob, zv J. Leppers
en J. M. van der Meijden (Veenendaal).
Ondertrouwd: H. van Mourik, 19 j.
(Arnerongen) en G. Vervat, 18 j.; R. A.
Evers, 22 j. en G. Henzen, 19 j.; J. C.
Burgersdijk, 25 j. (Arnhem) en J. van
Baaren, 24 j.; A. van den Brink, 21 j.
(Veenendaal) en C. W. van der Burg,
19 j.; T. van Laar, 22 j. (Veenendaal)
en W. S. van de Pol, 18 j.; B. H. L.
Spekking, 26 j. en M. L. Nijenhuis, 23
j. (Rotterdam).
Getrouwd: C. RebergVt (Handorf, Duits
land) en E H. Rebergen; J. D. C. Lau
rens en J. E. van Ree; J. Nagel en J.
de Vries; H. W. V. Raouffaer en F. Ba
rones van Haersolte (Amsterdam).
Overleden: H. van den Berg, 87 j.,
geh. gew. met K. Stil (Veenendaal);
C. van den Dikkenberg, 72 j., echtg. v.
E. van Manen (Veenendaal); A. L. Re-
bergen, 82 j., echtg. v. T. van Hardeveld
(Veenendaal); M. P. A. Monsma, 2 da
gen (Veenendaal); H. Nagel, 81 j., echg.
v. A. van Veenendaal (Arnerongen); W.
C. van den Brink, 37 j., echtg. "fr. R.
Schans (Veenendaal); G. van Thuijl,
92 j., geh. gew. met A. Kedjman; te Wa
geningen: M. van de Bijl, 60 j., echtg.
v. J. van Soest.
Vertrokken: W. van Oostende, met
gezin, van Franseweg 44a Eist naar
Kesteren; G. B. Bootsma, van Dokter
Wallerstraat 14 naar Veenendaal; L.
van de Berg, van Domineesbergweg 24
naar Stedum.
Ingekomen: G. F. Baron van Till, met
gezin, van Amersfoort naar Bergweg
Ik weet niet of men op pension-ring
kan worden voorbereid. Het is meer
een zaak van wennen. Neem nu de
vrije zaterdag. Toen die werd inge
voerd, hebben heel veel mensen voor
de zaterdag een bijbaantje genomen.
Dat was toen een algemeen verschijn
sel. maar nu hoor je er niet meer van.
Men heeft gewoon geleerd met de
toegenomen vrije tijd te leven. Zo zal
het met pensionering ook wel gaan. De
sprong van de vijfdaagse werkweek
naar het pensioen is natuurlijk veel,
groter dan van. de zesdaagse naar de
vijfdaagse werkweek, maar ik heb het
4dee dat de jeugd die nu opgroeit en
dat werk niet meer als de hoofdscho
tel van het leven ziet, veel minder
moeite met de pensionering zal heb
ben dan de generatie die nu aan de
beurt is".
Ned. Herv. Kerk.
Beroepen: te Heerde: P. Holst te Den
Haag; te Nijverdal: S. v. d. Bos te
Rotterdam-Hillegersberg.
Aangenomen: naar Biezelinge: H. Nobel
te Veldhoven.
Gcref. Kerken.
Beroepen: te Valkenburg (Z.H.): M.
Heide te Numansdorp.
Benoemd: tot hulppred. te Badho
dorp: A. Langerer a.s. em.pred
Valkenburg (Z.H.).
Geref. Kerken Vrijgemaakt
Beroepen: te Leens: M. v. Door<
Vlaardingen.
Geref. Gemeenten.
Bedankt: voor Barneveld: P. Blok te
Dirksland.
WAGENINGEN „Het lijkt me niet juist, hard te fulmineren tegen de va
der, waar de zoon bij staat", zei vrijdagmorgen officier mr. H. J. C. Pieters op
het Wageningse kantongerecht tegen de Bennekomse melkslijter K. De man
had zijn dertienjarige zoon herhaaldelijk op drukke dagen meegenomen en
goedgevonden, dat de jongen bij het uitventen de bestelwagen telkens enkele
meters verplaatste. Het was wel gemakkelijk.
„Dat kan natuurlijk niet. een kind van dertien jaar achter het stuur", zei de
kantonrechter, mr. A. C. van den Brand.
„Ik heb 't hem vaak verboden. Hij mocht het niet doen", antwoordde de va
der. „U voorkwam het niet door het contactsleuteltje in uw zak te steken. Het
is zelfs zo, dat u tegenover de politie verklaarde, dat het herhaaldelijk ge
beurde en dat het toch maar een paar meters waren. Een andere jongen, die
ook geen rijbewijs heeft, bewijst u ook weieens dergelijke diensten", zo las
de kantonrechter uit de stukken voor.
„Hoe komt het eigenlijk, dat de jon
gen kan rijden?", wilde4- hij weten.
„Dat heeft hij bij kennissen op een
boerderij geleerd. Daar stond nog een
oude wagen, waarmee ze over 't erf
reden. Ik moet zeggen dat hij best
rijdt", antwoordde vader K.
„En jij vond het natuurlijk wel
mooi", veronderstelde de rechter.
„Nou!", zei K. junior.
„Op jouw leeftijd zou ik het ook wel
mooi gevonden hebben", gaf de kan
tonrechter eerlijk te kennen.
De officier achtte het gedrag van de
vader hoogst onverantwoordelijk. Hij
eiste een boete van f 200,- en tegen
de zoon f 20,- uit diens spaarpot. Va
der K. schrok ervan, maar zei: „Ik
ben fout geweest".
„Wat K. junior betreft ben ik van
oordeel, dat hem niet verweten kan
worden, wat hij van zijn vader mag:
schuldigverklaring zonder toepassing van
straf. De vader moet inzien, dat dit
een ernstig en ontoelaatbaar feit is:
f 200,- of twintig dagen, aldus de kan
tonrechter.
De Utrechtse verffabrikant B. K.
had hetzelfde geval al eens eerder bij
de hand gehad. Op een stukje bos, waar
van hij eigenaar is, had hij met fami
lie, kennissen en vrienden een privé--
caravan- en tentenkamp ingericht. Dit
maal nabij Veenendaal en dat strookt
nu eenmaal niet met de caravan- en
tentenverordening van de provincie
Utrecht.
„XJ wist, dat u niet zonder vergun
ning een camping mag exploiteren. U
hebt zich aan de wet te houden, ook
als het een provinciale verordening be
treft", zei de kantonrechter.
„Ik exploiteerde geen camping", hield
de verffabrikant vol. „Ik vroeg per sei
zoen f 275,- per caravan en daar legde
ik nog behoorlijk op toe. Je kunt tegen
woordig niks meer. Dan heb je een
eigen stuk grond en daar mag je nog
niks op doen. Dat begrijp ik niet!"
riep H. dramatisch uit.
„U hebt een vergunning nodig. Deze
verordening is er om allerlei excessen
tegen te gaan", zed de kantonrechter.
„Het was toch maar een potje onder
mekaar! We waren er alleen de week
ends. We hebben een jachtig, druk le
ven en dan gaan we daar een paar da
gen naar toe om tot rust te komen.
Daar doen we toch niks kwaads mee!"
De officier geloofde best, dat het op
de privé-camping gezellig was geweest,
maar nam de verdachte niettemin kwa
lijk, dat hij na soortgelijke ervaringen
vorig jaar weer gewoon van voren af
aan begonnen was.'
Op de eis van f 200,- boete had de
verffabrikant niets te zeggen. „U bent
kennelijk niet van plan u aan de pro
vinciale wetgever te storen en dan
moet het u maar eens goed ingescherpt
worden: f 500,boete", vonniste mr.
v.d. Brand.
Kies verhoogde rente
voor uw geld!
5 voor Bedrijfs-, Ambtenaren- en 'Zilvervloot' sparen. 3 rh op privé-rekeningen en geheel vrije spaarrekeningen.
1100 vestigingen
De jonge Renkumse informateur P.
B. was op de Utrechtseweg tussen Eist
en Rhenen danig dwars gezeten door
een andere automobilist, wiens num
mer hij had aangegeven bij de politie
en die nu de Utrechtse handelaar W.
van D. bleek te zijn.
B. herhaalde als getu ige zijn klacht:
„Eerst ging meneer achter mij in
halen toen het niet kon. Ik stuurde
de berm in om hem de gelegenheid
te geven in te voegen. Nadat hij mij
had ingehaald ging hij echter steeds
langzamer rijden, en verhinderde hij
herhaaldelijk in te halen. Op zo'n
moment haalde hij naar links uit.
Ten slotte werd er gestopt en riep
hij woedend tegen mij: „Zeg snot
neus, wil jij mij voorbijrijden", en
dergelijk fraais. Ik heb dat niet ge
nomen.
De lezing van de Utrechtenaar was
heel anders. „Ik was woedend", zei hij,
„omdat ik merkte, dat die jongeman z'n
snelheid verhoogde, toen ik hem in
haalde. Tenslotte ben ik gestopt om
hem dat eens eventjes te vertellen".
„Ik heb m'n snelheid pertinent niet
verhoogd, maar ben zelfs de berm in
gegaan om ruim baan voor hem te
maken", aldus B. Hij zowel als de
Utrechtenaar had een getuige.
De officier noemde Van D.'s rijwij
ze meer dan schandalig en eiste f 100
boete, plus een voorwaardelijke ontzeg
ging van de rijbevoegdheid voor drie
maanden.
Vonnis: vier maanden en voorwaar
delijke ontzegging en de geëiste boete.
In de aangehouden zaak van de Vee-
nendaalse mevrouw S.-R. kwam nau
welijks meer helderheid. Mevrouw S.
was de Kerkewijk in Veenendaal met
haar auto overgestoken en had daar
bij geen voorrang verleend. Automo
bilist Van de Heuvel botste met zijn
bestelwagen, geladen met honderden
kilo's kaarsen tegen haar aan, gleed
tien meter door en botste daar nog
eens tegen een lantaarnpaal. De wa
gen was aan de voorzijde geheel inge
deukt.
Op één van de vorige zittingen had
mevrouw S. al verklaard, dat zij wel
goed had uitgekeken, alvorens de voor-
rangsweg op te rijden, maar dat de
heer Van de Heuvel zo'n razende vaart
zou hebben gehad, dat het ongeval on
vermijdelijk was.
De verbalisanten durfden vrijdagmor
gen op vragen van de kantonrechter
niet te concluderen, dat Van de Heuvel
te hard zou hebben gereden. Ze wil
den de mogelijkheid evenmin uitslui
ten. Getuige mevrouw S. uit Veenen
daal had uit de mond van een tegen
over wonende hotelhouder gehoord
dat Van de Heuvel „als een razende
Roeland zou hebben gereden".
„Het gaat erom", aldus de officier
,of mevrouw S. beroep op overmacht
kan doen. Van de Heuvel zou dan zo
hard gereden moeten hebben, dat een
aanrijding onvermijdelijk was geweest.
Gezien het remspoor en de gevolgen
van de aanrijding kan daarover geen
zekerheid verkregen worden. Er zou
op z'n hoogst van mede-schuld gespro
ken kunnen worden. Ik acht aanneme
lijk, dat de man harder dan vijftig ki
lometer heeft gereden, maar niet zo
hard, dat verdachte geen enkele schuld
aan het gebeurde treft: f 75,- boete".
De raadsman pleitte voor schuldig
verklaring zonder toepassing van straf,
omdat mevrouw S. door het ongeval
haar wagen kwijt is, waarmee ze er
wat bijverdiende (haar man is invali
de).
De kantonrechter was het met de of
ficier eens, dat aannemelijk was ge
maakt dat niet alle schuld bij mevrouw
S. lag. „Ik wil enigermate rekening
houden met de mogelijkheid, dat de
ander te hard gereden heeft". Het von
nis werd bepaald op f 25,- boete, de
omstandigheden van mevrouw S. in
aanmerking genomen.
