Conclusie Europese onderzoekscommissie:
STERKE MAN" IN ZWEDEN
Herdrukken van
oorlogsboeken
Vrag
film
en n.a.y.
over
Bronbeek
New Yorkse
politie heeft
eigen t.v.
Premier Palme heeft een bont verleden
Politie staat er goed
op in Middelburg
HitierGoering en Goebbels
beraamden
pl
an
Prinses Anne
in nachtclub
Huis ontdekt
van Xenophon
Beenderen in
bos opgegraven
99
VOORAL DE MENSEN
WAKKER HOUDEN
Rijschool zit
zonder auto's
Oude culturen
Zojuist verschenen
Gelokt
Brandt
Over de brug
Bernadette Devlin
LIFTREIS
JEUGD
ontvoerd
Nieuwe kluis kon
niet open
„GEEN VERRASSING
MAANDAG 20 OKTOBER 1969
NAZI'S STAKEN RIJKSDAG
ZELF IN DE BRAND
PARIJS De nederlancler Marinus van der Lubbe heeft de Rijksdag in
Berlijn in 1933 niet in brand gestoken. Het was een komplot van Hitier en zijn
aanhangers om het parlementaire systeem af te schaffen.
Deze conclusie, gebaseerd op nieuwe gegevens, werd bekendgemaakt door
de Europese commissie voor wetenchappelijk onderzoek naar de oorzaken en
gevolgen van de tweede wereldoorlog.
De commissie zei verder dat zij de namen heeft van twee vroegere SS'ers,
die de brand stichtten. Een van hen is nog in leven, maar de commissie wil
de namen van deze twee SS'ers niet bekend maken „in de hoop te zullen ont
dekken wie het brandbaar materiaal het gebouw binnen bracht."
MARINUS VAN DER LUBBE
onschuldig
DEN HAAG Joh. van de Brake,
lid van de Tweede Kamer voor de groep-
Harmsen, heeft de minister van Cul
tuur, Recreatie en Maatschappelijk
Werk schriftelijk gevraagd een nauwge
zetter selectie toe te passen by de toe
kenning van subsidie aan filmmakers.
Hy wijst mej. Klompé op de film „Bron
beek byvoorbeeld", die 9 oktober j.l.
voor de televisie is vertoond en waar
voor de maker René van Nie de „Van
der Rynprys 1969", groot f 2500,-, heeft
ontvangen.
„Kan de minister meedelen of het
waar is, dat aan de opnamen, die bijna
twee jaar geleden hebben plaatsgehad,
teksten en beelden zijn toegevoegd, die
er door de samenstellers bij zijn ver
zonnen en dat van de tien of elf bewo
ners van Bronbeek, die in de film te
zien waren er vijf overleden zyn", zo wil
de heer Van de Brake weten.
Naar de mening van de vraagsteller,
is het een tere en smadelijke zaak voor
de nabestaanden bovengenoemde per
sonen in een z.i. verkeerd daglicht te
stellen.
Verder informeert hij er naar of het
de minister bekend is, dat de samenstel
ler van de film beloofd had deze film
op Bronbeek te vertonen alvorens deze
in première zou gaan. „Is de minister
niet van mening, dat het geven van
f 40.000 subsidie door het departement
van C.R.M. voor een dergelijke film
vertoning een ernstige fout is", aldus
de heer Joh. van de Brake.
HILVARENBEEK De veertienjarige
scholier Jos van Hoof heeft in de bossen
by Hilvarenbeek een grote hoeveelheid
menseiyke beenderen opgegraven.
Waarschijnlijk betreft het de stoffe
lijke overschotten van drie mensen, ver
moedelijk gefusilleerde verzetsmannen
of gesneuvelde Duitse militairen.
De commissie verklaarde dat de
nieuwe gegevens bestonden uit docu
menten, „die iedereen had kunnen zien"
en van getuigen, „die hun mond gehou
den hebben, omdat zij geen moeilijkhe
den wilden krijgen" in Duitsland, waar
enkele van de hoofddaders nog steeds
wonen.
De gegevens van de commissie weer
leggen de algemeen aanvaarde theorie
van dr. Fritz Tobias, het hoofd van de
veiligheidsdienst in Neder-Saksen, dat
de later terechtgestelde Nederlander de
brand werkelijk zelf had gesticht.
De commissie zei dat zekere verdedi
gers van het nazibewind aan het werk
zijn geweest, en „het is een politiek ge
vaar om deze verdedigers ongestoord
hun gang te laten gaan."
Zowel leden van de SS als van de SA
waren in het gebouw toen het in brand
raakte( aldus de commissie. Josef Goeb
bels en Hermann Goering hadden de lei
ding bij de operatie en het was waar
schijnlijk een idee van Goebbels. Er was
bevel toe gegeven door „de hoogste in
stanties van de nazipartij", waarschijn
lijk door Hitier zelf, zo zeiden de leden
van de commissie.
De brand in de Rijksdag, het gebouw
van de Duitse volksvertegenwoordiging
betekende het begin van het dictatoriale
terreurbewind van Adolf Hitler. De
zelfde nacht dat de brand plaats had,
werden vele politieke tegenstanders,
communisten en Joden opgepakt.
De jonge Nederlander, die berecht
werd en geëxecuteerd, was zeker in het
gebouw „en trachtte iets in brand te
steken", zo luidde het oordeel van de
commissie. Maar volgens een thermody-
namisch onderzoek, waartoe de commis
sie opdracht heeft gegeven, kon hy niet
alleen de brand in enkele minuten door
het hele gebouw hebben verspreid.
Bovendien was Van der Lubbe in een
gecompliceerd web van bedrog en in
trigue gelokt. Hy werd met opzet ge
bruikt als communistische zondebok en
„er zyn bewyzen voor dat de politieke
politie zich byzonder veel moeite heeft
gegeven" om zijn schuld te bewyzen.
De nazi's hadden de angst voor het
communisme nodig, om het volk te be
wegen zyn burgerrechten op te geven.
De commissie werd in januari 1968
gevormd op initiatief van de Westduitse
minister Willy Brandt, de Luxemburgse
parlementariër Pierre Grégoire en de
vroegere Franse minister van Culturele
Zaken, André Malreux.
Op een persconferentie laö de Franse
historicus Jacques Delarue een samen
vatting van zijn bevindingen voor, en
verklaarde dat het niet waarschynlyk
is dat wanneer opnieuw nieuwe feiten
aan het licht komen, dit de algemene
conclusie zou veranderen.
Het volledige document zal later wor
den gedrukt.
Enkele van de conclusies waren: „de
legende van de onschuld van de nazi's
en de individuele schuld van Van der
Lubbe" blijken niet bestand tegen een
wetenschappelijk onderzoek van de fei
ten.
Van der Lubbe werd veroordeeld
met behulp van vervalsingen, die
nu te bewijzen zyn.
De belangrqkste valse getuigen zyn
nu bekend.
Een zo klein mogeiyk aantal party-
functionarissen was van het plan
op de hoogte.
De planning, de voorbereidingen en
de politiebescherming waren toe
vertrouwd aan de SS.
De belangrykste vergaderzaal van
de Rijksdag was van te voren be
werkt met brandbaar materiaal.
Een speciaal commando van SS- en
SA-agenten, die bevel hadden ge
kregen om de uitbreiding van de
brand te vergemakkeiyken, was in
gezet.
Van der Lubbe - werd uitgekozen
voor de operatie om de beschuldi
ging dat de communisten de mis
daad begaan hadden te vergemakke
lijken.
Onder degenen die byzonderheden
hebben ttoegevoegd aan de geschreven
conclusies zijn Simon Wiesenthal, een
Poolse Jood, die nu in Oostenryk woont
en aan wie het te danken is dat Adolf
Eichmann werd gevangen, Walter Hof er,
de directeur van het historisch instituut
van de universiteit van Bern en dr.
Eduard Calic, een Joegoslavische his
toricus, die onlangs door een man met
een pistool werd bedreigd voor zyn
bydrage tot het rapport van de commis
sie.
De zaak is nu in behandeling voor een
Beriyns gerechtshof, zo zei hij.
Een omstandigheid, die de tongen van
verschillende Duitse getuigen losmaakte,
was het verschynen in druk van de
theorieën van Tobias, ongeveer 10 jaar
geleden, in een Duits tydschrift.
„Zy schreven brieven om het tegen
deel te bewezen" zo zei dr. Calic.
Enkele getuigen hebben belangryke
posten in het na-oorlogse Duitsland, zy
hielden zich stil. Maar toen zy van onze
NEW YORK De New Yorkse politie
houdt zich thans op de hoogte van wat
er op bepaalde punten in de stad ge
beurt door middel van een aantal eigen
televisiecamera's.
In hét hoofdbureau van de politie be
vindt zich een commandopost waar men,
groot en duidelyk, kan zien wat die
camera's doorgeven.
Burgemeester Lindsay en hoofdcom
missaris van politie Leary hebben maan
dag de nieuwe televisiedienst in wer
king gesteld.
Alles wat de camera's opnemen komt
ook op de videoband die wordt bewaard.
Dit heeft het voordeel dat men het
beeld by de hand heeft van byvoor
beeld iemand die tijdens een demonstra
tie op een ander schiet of op een andere
manier aanvalt, en daarbij door een van
de camera's betrapt is.
De TV-commandopost is door speciale
lijnen rechtstreeks verbonden met de 78
afdelingsbureaus van de New Yorkse
politie, zodat men kan doorgeven wat
er elders in de stad gebeurt en waarop
dan het personeel van een bepaalde af
deling in actie kan gaan.
Door middel van die speciale tele
foonverbindingen en een eigen kleine
computer kan men elke dag in de tv-
commandopost te weten komen hoeveel
agenten er in de diverse afdelingen in
dienst zyn, en waar zy zich bevinden.
Hitler, Goering en Goebbels, het misdadige trio dat dan Duitsland regeert,
hebben hun zin. De Rijksdag brandt, de burgerrechten zijn opgeheven.
commissie hoorden, begonnen zy over
de brug te komen."
Enkelen van hen gaven hun verslagen
aan de Amerikaanse ambassade.
Nieuwe getuigen leidden tot de ont
dekking van verdere documenten, maar
in het algemeen kon iedereen deze do
cumenten hebben ingezien.
Veel namen van deelnemers aan het
komplot werden op de persconferentie
bekend gemaakt. Delarue zei later dat
velen van hen later zyn terechtgesteld
na andere intriges van de nazi's. Maar
enkelen van hen zyn nog in leven. Er
waren ongeveer 40 nieuwe getuigen, on
der wie zeven „zeer belangrijke."
De Ryksdagbrand was de eerste grote
gebeurtenis die tot de tweede wereld
oorlog leidde, die door de commissie
werd onderzocht. De commissie heeft
bekendgemaakt ook daarop volgende
gebeurtenissen te zullen onderzoeken.
Uit een voortuin aan de Sportlaan
in Den Haag is dit weekeinde een
beeldje gestolen. Het stelt een gezel
schap van vier muzikanten en een
hondje voor. Het beeldje, gehouwen uit
Franse kalksteen, is ongeveer f 4.000
waard.
99
99
O VEN Olof Joachim Palme, Zwedens kersverse premier,
is zijn bewind begonnen met een confrontatie met zijn
eigen bonte verleden. Een reeks Amerikaanse onderne
mingen liet weten geen bestellingen meer te zullen plaat
sen in Zweden.
De conclusie ligt voor de hand, dat de Amerikanen ein
delijk de kans schoon zien afbreuk te doen aan de man
die als minister van onderwijs tijdens een Vietnamdemon-
stratie arm in arm met de Noordvietnamese ambassadeur
door Stockholm marcheerde.
Een wonderlijke minister-president die Palme: jong (42),
non-conformistisch, vlijmscherp in het debat, arrogant in
zijn optreden, bourgois van huis uit, bewoner van een een
gezinshuis en berijder van een Fiat 600.
Alleen het begin van zyn levensge
schiedenis past in het beeld van de
gemiddelde politicus die tot 't premier
schap van zyn land wordt geroepen. Pal-
me, zoon van een welgestelde directeur
van een verzekeringsmaatschappü en
diens Baltisch-adellyke vrouw, was ja
renlang een ziekelyk ventje met geen
andere belangstelling dan voor leer
boeken.
Hy leerde snel. Als zeventienjarige
verliet hy de middelbare school en als
24-jarige beëindigde hy geheel naar
de eisen van zijn milieu zyn rechten
studie aan de Stockholmse universiteit.
Kort daarvoor echter was tijdens
een studie in Amerika de basis ge
legd voor zyn transformatie tot radicaal
socialist. Een lifttoer door 35 Ameri
kaanse staten bracht hem in contact met
de onbeschryflijke ellende en armoede
in de getto's van het rykste land ter
wereld.
Terug in Zweden ontplooide Palme
grote activiteit in de Zweedse studen
tenorganisatie, waarvan hy in 1952 en
1953 voorzitter was. Hij ontpopte zich
als een fel tegenstander van het com
munisme en vertoonde kort na de om
wenteling in Tsjecho-Slowakye daar
van een sterk staaltje. Hij huwde pro-
forma een Tsjechische studente om
haar naar het vrije Westen te kunnen
laten gaan. Het huwelijk werd twee jaar
later in alle eer en deugd ontbonden. In
1953 inmiddels was hy al een blauwe
maandag sportjournalist geweest
werd hij door premier Tage Erlander
weggehaald van het ministerie van Bui
tenlandse Zaken waar hy als luitenant
der cavalerie was neergezet. Op dat
ogenblik startte de politieke carrière
die hem vrij snel tot eerste vertrouwens
man van Erlander maakte.
Zo sterk werd zyn positie dat op de
kanselary van de Zweedse premier tele
foontjes binnenkwamen in de trant van:
„Komt Erlander spreken of komt Palme
zelf" en dat de telefonist soms telefoon
tjes beantwoordde: „Neen, Palme Is er
niet kunt u het ook met de premier
af?"
„Politiek", zo placht Palme te zeggen,
„is geen zaak van het nemen van zwaar
wegende beslissingen in een riant kan
toor, maar van aan de weg timmeren en
honderd spreekbeurten per jaar te hou
den".
In 1958 werd hy gekozen in de Tweede
Kamer. En toen hij in 1969 in de Eerste
Kamer kwam, had hy een indrukwek
kende reeks voorzitterschappen van Ka
mercommissies bekleed.
zyn laatste ministerie was Onderwijs,
pikant genoeg hetzelfde waarvan zijn
voorganger Erlander in 1946 naar het
premierschap wipte.
Te vergelyken met vadertje-Erlander,
de behoedzame, vertrouwenwekkende
ex-premier, valt Olof Palme nauwe-
ïyks. Hy is de man die de machtige
Zweedse sociaal-democratische party
De nieuwe Zweedse premier
Olof Palme, met echtgenote en
kinderen.
met byna 900.000 leden, by de ver
kiezingen van vorig jaar gesteund door
51 procent van de zes miljoen kiezers
een nieuw elan heeft gegeven.
zyn eerste campagne voor vrede in
Vietnam en zijn vergaande democrati
seringsplannen spreken vooral de jeugd
aan. Zelf vat Palme zyn plannen zo
samen: „Ik ben aanhanger van een oude
ideologie, die ik moet aanpassen aan
deze tijd. We moeten ervoor zorgen met
zyn allen behoorlyk samen te leven.
Daarvoor zyn gelykheid en broederschap
nodig. Om dat te bereiken, moet je de
mensen wakker houden. Daarom moet
ik steeds zeggen waar het op staat, of
dat nou prettig is of niet"
99
99
NOTTINGHAM Studenten van de
universiteit van Nottingham hebben
vrijdagavond bekendgemaakt, dat zij
de Noordierse leidster van de bewe
ging voor gelijke burgerrechten, Ber
nadette Devlin, hebben ontvoerd.
Zij willen mej. Devlin, die het jong
ste lagerhuislid is, slechts vrijlaten te
gen een losprijs, te storten in de kas
van de studentenvereniging
Bernadette Devlin is door de studen
ten meegevoerd, nadat zij in de Cripps
Hall een dlezing over Noord-Ierland
had gehouden. Wie de losprijs moet
betalen werd niet gezegd.
Het ontvoeren van bekende perso
nen ten bate van de kas van de stu
dentenvereniging is een geliefkoosd
tijdverdrijf van de Engelse studenten.
MEPPEL Het tydslot in de kluis
van de Raiffeisenbank in het Drentse
Koekange by Meppel is aanleiding ge
weest tot grote moeilykheden.
De dag na de opening van het gloed
nieuwe gebouw ontdekte directeur S.
Nutma, dat de loodzware deur van de
kluis met geen mogelykheid open was
te krygen.
Technici van de slotenfabriek konden
niets uitrichten. Na een dag intensief
speuren naar het euvel waren specia
listen nog niets opgeschoten.
De directeur alarmeerde de politie, die
's nachts de wacht by de bank betrok.
Wat de technici niet gelukte het open
maken van de kluis moest dan maar
met zwaarder materiaal gebeuren. De
volgende dag werd een drilboor met
compressor gehaald, waarmee een gat
in de halve meter dikke kluismuur werd
geboord. Na zes uur werken was het
gat zo groot dat een man zich naar bin
nen kon wurmen, die de kluis aan de
binnenkant opende. Het gat is inmiddels
weer vakkundig gedicht.
ZWOLLE „Voor tweehonderd gul
den uw rybewys". Onder dit motto heeft
de Zwolse rijschoolhouder J. D. in ad
vertenties enkele weken geleden enige
honderden cursisten gelokt.
Meer dan honderd van hen hebben
zich er inmiddels bij de politie over be
klaagd, dat men niet verder is gekomen
dan één enkele rijles.
De rijschoolhouder beschikt niet meer
over leswagens. Het garagebedrijf, dat
D. nieuwe auto's leverde, heeft beslag
op het wagenpark laten leggen, omdat
D. voor deze aanschaf auto's had inge
ruild die door een andere maatschappij
waren gefinancierd. De politie heeft de
zaak in onderzoek.
OLYMPIA, (Griekenland) Griekse
archeologen hebben, zo geloven zy, een
landhuis opgegraven, waar de Griekse
geschiedschrijver Xenophon (434-355 v.
chr.) twintig jaar in ballingschap zou
hebben doorgebracht.
De opgraving werd onlangs gedaan
in een gebied ten zuiden van het an
tieke Olympia op het Peloponnesische
schiereiland.
Volgens de curator van antiquiteiten
in Olympia, G. Papathanasopoelos, heb
ben de opgravingen in dat gebied een
„luxueus landhuis" blootgelegd, waar
van men aanneemt dat het het huis van
Xenophon is geweest.
Historici zeggen dat Xenophon door
de Atheners twintig jaar werd verban
nen naar een Triphylisch dorp, na het
Atheens-Perzische bondgenootschap te
gen Sparta.
De Spartanen gaven Xenophon toen
'n landhuis in Scillus in Triphylia, waar
hy het grootste gedeelte van zyn be
roemde werken schreef, zoals de Ana
basis, de terugtocht der 10.000 Atheense
huursoldaten uit Perzië.
Het college van B. en W. heeft de
gemeenteraad van Amersfoort ge
vraagd een bedrag van f 75.000,- ter
beschikking te stellen aan het samen
werkingsorgaan „Eemland", waarin de
gemeenten Amersfoort, Hoevelaken,
Hoogland, Leusden en Soest eikaars ge
zamenlijke belangen behartigen.
LONDEN Prinses Anne zorgde voor
voorpaginanieuws door haar bezoek
aan een nachtclub. De kranten mel
den dat ze zittend bij het zwembad
een frisdrank dronk en door de jon
geman die haar vergezelde op de
wang werd gekust.
De 19-jarige dochter van koningin Eli
zabeth de Tweede, danste in een
zwart broekpak en schoenen met
goudengespen, terwijl haar haar los
over de schoders viel. Zij verliet de
club 's nachts om 2 uur.
Dit bezoek wordt door de pers ge
zien als een nieuw teken van haar
geleidelijke ontwikkeling van school
meisje tot jonge vrouw. De laat
ste tijd neemt ze steeds meer ver
plichtingen van de koninklijke fa
milie waar.
In het voorjaar heeft ze een verrassend
bezoek gebracht aan de Amerikaan
se musical Hairen op het toneel
gedanst met de spelers en speel
sters en andere mensen uit het pu
bliek.
De club die ze nu heeft bezocht was
La Valbonne in Soho. Zij werd ver
gezeld van de 21-jarige Sandy Har
per, en een ander echtpaar. De club
die in juli is geopend en 400.000 dol
lars heeft gekost, bezit een zwem
bad en de bediening geschiedt door
kelnerinnen in bikini. De eigenaar
van de club, Hughie Brown, vertel
de, dat prinses Anne was binnenge
komen op het lidmaatschapsbewijs
van prinses Margaret. Anne heeft
veel gedanst en dronk een paar co
la's.
"fcJu wy er in deze maanden regelmatig
aan herinnerd worden, dat 25 jaar
geleden de gedenkwaardige gebeurte
nissen plaats hadden, die leidden tot
het einde van de tweede wereldoorlog,
is de Baarnse uitgeverij „Holiandia" op
de gelukkige gedachte gekomen een
aantal boeken, die op deze oorlog be
trekking hebben, opnieuw te doen ver
schynen.
By de eerste druk zyn al deze boe
ken reeds in waarderende zin door ons
besproken, vandaar dat wij ditmaal met
een vermelding volstaan.
In de eerste plaats is nu in één band
uitgekomen de beroemde trilogie van
Elleston Trevor, bestaande uit de delen
„Tussen vuur en water" (Duinkerken!),
„De Slag om Engeland" en „De Inva
sie" (f 15,90). Voorts zijn er twee dub
bele oorlogsromans herverschenen, dus
telkens twee ln één band, elk eveneens
voor f 15,90. In de eerste band zijn ge
bundeld „Tanksoldaten" door Peter El-
stob en „Currahee!", dagboek van een
paratrooper door Donald R. Burgett. De
tweede band bevat „Barbara" door
Wayne Robinson en „De Slag in de Ar
dennen 1944" door John Toland. Al de
ze boeken hebben de strijd in Europa
tot onderwerp, na de invasie van 6 juni
1944.
In paperback verscheen als herdruk:
„De Slag om de Residentie 1940" door
majoor E. H. Brongers, geïllustreerd
met zestien pagina's foto's en tien kaar
ten (f 10,-).
Eveneens voor de prijs van tien gul
den, is in paperback opnieuw uitge
bracht de satire over Amerikaanse di
plomatie in ontwikkelingslanden: „Ame
rika voor de Amerikanen" door John
Kenneth Galbraith. Voor de jeugd ver
scheen een herdruk van ,De Pony-Club'
door C. Northcote Parkinson (f 7,50).
Toen men bij „Holiandia" toch aan
het herdrukken was, besloot men te
vens tot enkele heruitgaven in de serie
„Zo leefden...", gestoken in nieuwe stof
omslagen van P. Reinders.
Bij ons kwamen vier delen, die in de
boekhandel f 14,90 per stuk kosten. De
titels luiden: „Zo leefden de Moslims
in de Middeleeuwen" door Aly Mazahe-
ri; „Zo leefden de Azteken bij de inva
sie van de Conquistadores" (het leven
van de Mexicanen omstreeks het be
gin van de zestiende eeuw dus) door
Jacques Soustelle; „Zo leefden de In
ca's vóór de ondergang van hun rijk"
door Louis Baudin en „Zo leefden de
Egyptenaren in de Oudheid" door Pier
re Montet. Voor lezers met historische
belangstelling stuk voor stuk uitgaven
van hoog niveau.
Wij ontvingen ook nog de volgende
pasverschenen boeken, die wij het ver
melden waard achten:
„Mary Briant III", het derde deel
van de vermaarde trilogie door An
thony van Kampen. (C. de Boer Jr. te
Bussum - f 15,50).
„Invalide., nou en!", een geschre
ven documentaire door Hans L. Koe
koek over de 30-jarige journalist „Wim"
die als kind polio heeft gehad, maar er
met ijzeren wilskracht in slaagt voor
zichzelf en zijn gezinnetje zelf een goe
de boterham te verdienen. (L. J. Veen
te Amsterdam - f 7,50).
„Het kind van de rekening", een
spannende thriller door Ab Visser (L.
J. Veen te Amsterdam - f 9,50).
„Autobiografische flitsen en frat
sen", door Pé Ha winkels, een jonge au
teur over zijn zeer roomse jeugd in een
traditionele Limburgse omgeving („De
Arbeiderspers" te Amsterdam - f 6,90).
„De Verleider" door Theo Kar»,
een koele ontleding van allerlei metho
den om een meisje te „versieren", ge
staafd met verhalen uit de praktijk van
de gefingeerde hoofdfiguur Hugo Ver-
wey - alles heel klinisch en beschou
wend geschreven. („De Arbeidspers" te
Amsterdam - f 8,90).
„De Pim- en Pomnibus" door Mies
Bouhuys, voor kinderen kostelyk vertel
de avonturen van twee speelse jonge
katjes, met illustraties van Fiep Westen
dorp. („De Arbeiderspers" te Amster
dam - f 8,90).
„Zon aan de overkant" door Jan
H. Oosterloo, een actuele streekroman,
spelend op Schouwen-Duiveland. (J. H.
Kok te Kampen - f 7,30, voor abbonnees
op de VCL-serie f 3,65).
„Einde en begin", een bundel kor
te verhalen door Dieuwke Winsemius,
Willem G. van de Hulst, J. W. Veerman,
Auke J. Jelsma, Sipke van der Land,
R. G. Broersma, Mink van Rijsdijk, Ja-
coba M. Vreugdenhil en Jan E. Nie-
meijer. (J. H. Kok te Kampen - f 6,90),
„Het Sinterklaasboek", leuke, aar
dige, geïllustreerde korte verhalen voor
wat grotere kleuters, met daartussen
door de bekende Sinterklaasliedjes,
compleet met muziek. (Van Holkema en
Warendorf te Bussum - f 9,90).
MIDDELBURG De vrees van enkele
oudere politiemensen in Middelburg, dat
een enquête over de vraag hoe de be
volking over de politie denkt slechts
negatieve antwoorden zou oproepen, is
niet uitgekomen. Over het algemeen
heeft de bevolking van Middelburg zich
zeer positief over de politie uitgespro
ken.
Men staat nuchter en loyaal tegenover
de politie. Men vindt een goed functio
nerend politie-apparaat, dat bescherming
biedt, hulp verleent, en tegen excessen
optreedt belangrijker dan een politie, die
sociaal wil optreden.
Voor het korps van commissarissen
Van Oyen is het rapport van de gehou
den enquête een grote steun. Commis
saris Van Oyen zei, dat dit des te ster
ker aanspreekt, omdat onderzoekingen
eerder hebben aangetoond, dat de po
litieman zich nogal geïsoleerd voelt en
meent, dat het publiek over het alge
meen negatief over de politie denkt.
Een apart geluid kwam uit de kring
van de jongeren. Die stelden contact
met de politie minder op prijs. Ook vin
den de Middelburgse jongeren, die aan
de enquête meededen, dat de politie
daar de Ambonezen voortrekt. Het sinds
kort ingestelde eenrichtingsverkeer in
de stad vond ook minder genade in de
ogen der jongeren, die het omrijden met
van de jongeren, die het omrijden met
brommer en fiets bezwaarlijker vinden
dan de ouderen, die zich per auto ver
plaatsen.
Voor de burgemeester mr. J. Drijbei
van Middelburg was de gunstige uit
slag van de rondvraag over de Middel
burgse politie helemaal geen verrassinr
„In de acht jaar dat ik hier burgemee.'
ter ben zyn er vrijwel geen conflicte
geweest tussen burgerij en politie. I
wist feiteiyk al bij voorbaat dat d
uitslag gunstig zou zyn. Anders ware
wy er misschien niet eens aan begon
nen".
