„Volgende-morgenpil voor noodgevallen reserveren" „Patates-etertjes van nu zijn acné-klantjes van morgen" eruice van Let Lart Nieuw magnetisch spel Wie wil er zich baden bad in een PROF. HASPELS. NA GESLAAGD EXPERIMENT: Vijf dagen misselijk ER ZIT IETS FOUT MET ONZE HUID Niet te streng optreden tegen nagelbijten! BOETIEK ROMANS VOOR DE VROUW Snufje op de meubelbeurs: de stereo fauteuil Erg lastig Zilveren bruiloft Slordigheid De kinderen al Gekke rietjes Boek over mode Fjc 39-jarige Utrechtse hoogleraar in de verloskunde en gynaecologie, prof. U dr. A. A. Haspels, heeft zijn experiment van twee jaar afgesloten honderd vrouwen, die werden bedreigd met een ongewenste zwangerschap, zijn door hem behandeld met de „pil-voor-de-volgende-dag". De dag nadat de kans op zwangerschap was ontstaan, kregen deze honderd vrouwen 25 milligram stilboestrol of twee milligram lynoral. De vier daarop volgende dagen kregen zij dagelijks eenzelfde dosis. Geen van deze honderd vrouwen is zwanger geworden volgens de we tenschappelijke kansberekeningen had den tien tot twintig vrouwen zonder deze-pil-vooivde-volgende-dag zwan ger moeten worden. Prof. Haspels, die een grote ervaring heeft met geboortenregeling in ont wikkelingslanden. is de opvolger van prof. Plate en hij verrichtte de ope ratieve ingreep bij de bevalling van prinses Beatrix, nu bijna een maand geleden. Zoudt u de pil-voor-de-volgende dag een nieuwe pil willen noemen? „Het middel wordt al ruim twintig jaar in de diergeneeskunde gebruikt. Ook in gynaecologische klinieken en door huisartsen is het middel al vele jaren toegepast. Ik heb met dit experi ment de wetenschappelijke waarde van het middel aangetoond. Het expe riment is wat voortijdig in de publici teit gekomen en dat heeft wel gevol gen gehad. In het buitenland is men ook het middel gaan gebruiken en soms stuurt men mij de resultaten. Tot nu toe zijn die resultaten voor 100 pet. bevredigend". ..De volgende maand zal het middel wetenschappelijk worden besproken op het Nederlandse gynaecologencon- gres en daarna zullen er wetenschap pelijke publikaties volgen". Zal deze pil de klassieke zwan gerschap-voorkomende pil gaan ver drijven? „Daar is geen sprake van. De vrou wen zouden het zelf niet willen. De pil-voor-de-volgende-dag veroorzaakt vijf dagen misselijkheid medisch ongevaarlijk, maar wel erg lastig. Voorts kan deze pil de maandelijkse cyclus geruime tijd ongeregeld maken. Ten slotte zouden er morele bezwaren kunnen zijn uiteindelijk voorkomt deze pil de innesteling van een moge lijk bevrucht eitje. De pil-voor-de-vol- gende-dag is voor noodgevallen". Wat zijn noodgevallen cn wie bepaalt of er sprake is van een nood geval? „In het algemeen zijn noodgevallen: verkrachting, falen van een voorbe hoedmiddel en de onbeschermde ge slachtsgemeenschap. waarop een vrouw niet had gerekend". „Of er sprake is van een noodsitua tie zal door de vrouw in kwestie moe ten worden bepaald. Ik vind niet, dat hier de arts heeft te beslissen". Zoudt u deze maatstaf ook wil len aanleggen voor het opwekken van vruchtafdrijving? „Ik ben tegen een paternalistische bevoogding van artsen als er beslist moet worden over abortus. Ik meen dat de mening van de betrokken vrouw en van andere specialisten evenveel gewicht moeten hebben als die van de medicus". Is de pil-voor-de^volgende-dag nu voor iedereen verkrijgbaar? „Ja, iedere huisarts kan deze pil nu voorschrijvên. Wil een huisarts dit om welke reden dan ook niet doen, dan heft hij mijns inzien s de morele plicht de vrouw door te sturen naar een collga of een gynaecoloog". „Overigens moet men wel bedenken dat deze pil binnen de 48 uur nadat de kans op bevruchting is ontstaan, moet worden ingenomen. Is de ge slachtsgemeenschap langer geleden en is de vrouw bevrucht geraakt, dan |/ern Rochon en Marion Grondin heb ben in de Amerikaanse stad Tren ton de 25-ste verjaardag van hun eer ste huwelijk gevierd door met elkaar te trouwen. Als getuige trad hun 24- jarige zoon Wayne op. Het paar trouwde in 1944 voor de eerste maal, toen zowel Fern als Ma rion 18 jaar waren. In 1948 scheidden zij, waarna beiden nog een keer in het huwelijk traden en zich wederom lieten scheiden. Naar een mededeling van Rochon trok hij twee jaar geleden de stoute schoe nen aan en vroeg hij zijn eerste vrouw een avondje uit. Maanden lang hadden zij de tijd om uit te praten wat zij ja ren daarvoor verkeerd hadden gedaan, maar tenslotte werd de verzoening vol- heeft deze pil een tegengestelde wer king: zij gaat dan juist de zwanger schap beschermen". Bestaat niet de kans dat vrou wen nu slordig worden omdat ze toch achteraï een pil kunnen krijgen? „Dat kunnen ze best doen, maar de bijverschijnselen zijn zo onaangenaam, dat nemand deze pil voor regelmatig gebruik zal kiezen. Een ander geval is, als de vrouw slechts sporadisch ge meenschap heeft, bijvoorbeeld twee maal per jaar. Dan zou zij deze pil kunnen kiezen en daar is niets op te gen". Is er bezwaar tegen dat vrou wen deze pil bij hun EHBO in huis nemen? „Medisch zou dat wel kunnen, maar of het ook voor iedereen moreel aan vaardbaar is? Voorlopig meen ik dat deze pil echt alleen voor noodsituaties, dus voor gebeurtenissen waarmee men geen rekening houdt, moet dienen". Is het mogelijk dat er ooit een injectie komt die meisjes van dertien jaar onvruchtbaar maakt, waarbij een tegeninjectie moet worden gege ven om de vrouw de gelegenheid te geven zwanger te worden? „Men is daarmee druk aan het ex perimenteren. De wetenschap zoekt naar een middel, dat het afstoten van vreemde organen na transplantatie te gengaat. Via de natuurlijjce afweerstof- fen hoopt men een serum te vinden waardoor het lichaam van de vrouw het mannelijk zaad gaat afstoten". Is de pil-voor-de-volgende-dag ju ridisch aanvaard? „Uit de reacties van de justitie valt op te maken, dat zij bij het gebruik van deze pil dezelfde houding zal aan nemen als bij de medisch geregelde abortus". A Prof. dr. A. A. Haspels: „De pil-voor-de-volgeiide-dag is voor noodgevallen" Weet u hoe u een man in de Moei van een schoonheidsspecialiste krijgt? In feite door hem om te kopen. Er zijn vrouwen, die bij hun huid verzorgster een cadeaubonkopen en die aan hun man geven, die hem uiteraard de eerste weken ver weg in een bureaula legt. Maar financieel georiënteerd als mannen ten slotte zijn, laten ze een bedrag van een gulden of vijftien uiteindelijk niet ongebruikt. En dan krijgen ze bijvoorbeeld toch dat masker van mevrouw Vera Monteban-Hoogsteder in Rotterdam. Het is niet de bedoeling van me vrouw Monteban die zichzelf liefst esthéticienne noemt dat al die man nen via de cadeaubon niet zwartge maakte wimpers en een hele batterij potjes en pannetjes weer de deur uit gaan. Ze moeten alleen weten, dat after shave lotion, wanneer ze alleen dat ge bruiken, slecht is voor hun huid. Die lotion beschermt hun gezicht hiet tegen alle vieze delen in de lucht bui ten en de lucht in hun kantoor. Man nen zouden bijvoorbeeld een dagcrème moeten gebruiken. Mannen zouden, als hun gezicht er nogal erg aan toe is, ook doodgewoon een keer naar een schoonheidssalon moeten stappen om hun gezicht te laten opknappen. Voor de mannen die op dit moment mochten vragen waarom dat nu ineens wel allemaal moet en tien jaar geleden nog niet, voor hen heeft mevrouw Mon teban ook het antwoord klaar. Ze zegt: „Let eens goed op de kin deren, die u buiten ziet spelen. Die kin deren hebben helemaal niet meer dat baby-zachte, stralende perzikhuidje, dat de kinderen van vroeger hadden. Er is met onze huid de laatste jaren iets ern stig fout". „Wat je van een hond zegt met een mooie, glanzende vacht, namelijk: „Goed verzorgd, krijgt zeiler uitstekend te eten", dat kun je ook op mensen van toepassing maken", vertelt zij. „Je kunt er zeker van zijn, dat iemand met glanzend haar een mooie huid en een doodgewoon stralend uiterlijk er een goede levenswijze op na hoydt". „Maar wij, mensen van 1969. leven meestal in vrij ongezonde steden, in vieze lucht", gaat ze verder. „Daar zou je dus iets tegenover moeten stellen door veel buiten te wandelen, ,te spor ten, genoeg te slapen en goed te eten. Maar wat doen wij? Wij eten patates en kant-en-klaar maaltijden omdat het allemaal zo makkelijk is, wit brood omdat het lekkerder is dan volkoren brood". „Wel, ik kan u op een briefje ge ven dat het kind dat nu steeds volge propt wordt met patates en veel te veel cola drinkt, oni maar iets te noemen, op zijn dertiende jaar mijn beste klant Kindertjes en zelfs teenagers, die op hun nagels büten, zgn geen zeldzaamheid. Hoe komen zij er af In vele gevallen blijkt dat het kind, dat aan deze ver velende hebbelijkheid lijdt, niet voldoende ruimte heeft om zijn expansiezucht uit te leven, of sterk onder druk van moeder of vader staat. Kinderen, die hun im pulsen kunnen afreageren, hehben in de regel minder last van deze kwaal. Vaak echter is het nagelbijten eenvoudig een gevolg van de bijtlust, die vele kleintjes bezielt. In het algemeen gesproken, is het dus vooral zaak het kind gelegenheid te geven zijn dadendrang te realiseren. Geef 't de ruimte Probeer niet de slechte gewoon te uit te roeien door veel en krachtig verbieden u hebt dan de kans, dat u dit symptoom van onvolwassenheid fixeert. Oudere kinderen kunnen niet zelden worden geholpen door een beroep te doen op hun ijdelheid. Als het meisje zich realiseert, dat zij er niet knapper op wordt, en de jongen, dat het onmannelijk is met afgekloven nagels rond te lopen, is het leed meestal vrij snel geleden. Het woord „schoonheidsspecia liste" vindt ze te weinig zeggend voor het beroep dat zij uitoefent, want de schoonheid begint bij haar al bij een goede voeding. Zij is me vrouw Vera MontebanHoogsteder in Rotterdam en volgens haar zijn de patates-etende kinderen van nu de beste acné-klanten van morgen. is, vanwege al zijn acné, zijn jeugd puistjes". Dat is dan meestal iets, waarvan de moeders van nu zeggen: „Sorry kind, erg vervelend, maar ik heb het vroe ger ook gehad en je komt er wel door heen". „Die moeders weten waarschijnlijk niet dat zij met allerlei minder ge zond eten wellicht zelf de grondslag legden voor die acné", aldus*mevrouw Monteban. „Maar het is voor een kind daarbij nog eens vreselijk frustrerend dat hij „er maar door heen moet ko men". Zij vindt dat er wel degelijk een snelle oplossing kan worden gevonden, die haar basis ten eerste vindt in vol doende, gezond eten en in veel drin ken (omdat bij ieder mens de kwade stoffen dan doorspoelen). Wat zij voor dat vele drinken aanraadt, is vooral karnemelk, af en toe een glaasje bier en mineraalwater. Wederom veel wan delen en maar met mate smeren met speciale lotions, die volgens haar de huid wel uitdrogen, maar niet ge nezen. „Het is zelfs raadzaam dat die kin deren meisjes cn jongens een keer een goed advies gaan halen bij een schoonheidsspecialiste", zegt ze, „omdat van moeders doorgaans toch niet wordt aangenomen dat dat bruine brood nu zoveel beter is dan patates of wit brood". Zij kwamen doodbedaard voorbij mijn venster wandelen, en ik had alle tijd ze met waardering toe te wuiven, want hun aanblik deed mij om meer dan één reden talmen tot ik ze om de hoek zag verdwijnen. Dat zat hem niet alleen in hun uiterlijke verschijning, als was de combinatie van twee zo volstrekt tegengestelde vrouwentypen al opvallend genoeg. De een lang en overslank, levendig en voortvarend van aard, geneigd tot een fikse, haastige manier van lopen. Maar die nu zichtbaar werd geremd door het moeizaam voortbewegen van de kleine dikke vrouw die op haar arm leunde. Die was kort en breed, niet knap, maar expressief van gezicht met de levendig tintelende ogen achter blinkende brilleglazen. Maar wat haar vooral zo opvallend maakte naast de kwieke langbenige gazelle was haar moeilijke gang door een te kort been en een sterk verzwaarde zool. Voor iemand van haar vitale en zelfs opgewekte natuur moest dit een voortdurende beproeving zijn, die zij evenwel met stoïcijnse gelijkmoedigheid aanvaardde als iets onvermijdelijksdat zij zo goed mogelijk moest zien te verhelpen met een stevige stok als enige steun. Ik had haar dan ook nooit anders dan alleen gezien: op straat, in haar werk, in de schouwburg waar zij een trouwe bezoekster was. Wat wilt u, zo is het leven, zei haar intelligente, afwerende blik. De Fransen hebben gelijk: Als men niet heeft wat men graag zou willen hebben, moet men graag willen hebben wat men heeft. En was dat laatste zo weinig? Een ijzersterk gestel, een interessante baan met een goed salaris dat haar een volstrekte onafhankelijkheid waarborgde en een brede belangstelling op cultureel gebied. Kan een mens daar zijn leven niet mee vullen, zolang hem niets ernstigs overkomt? Maar nu had die dappere onafhankelijkheid een lelijke knauw gekregen door een stompzinnig geluk dat zich als altijd in een klein en bij voorkeur donker hoekje schuilhield. Een trapje dat zij dagelijks afging naar de garderobe, een onnozel trapje van een drie, vier treden, was te glad geweest voor haar haast. Zij was uitgegleden en met haar volle gewicht zo ongelukkig op haar arm terecht gekomen dat haar elleboog ontwricht was. Op zichzelf een niet onoverkomelijk ongemak maar het leunen op haar derde been, de trouwe stok, was ondoenlijk geworden. Zo was zij voorlopig overgeleverd aan het isolement van haar huurkamer in een beroepspension. Daar had men het te volhandig om iets anders voor haar te doen dan haar tafel dekken en haar kamer schoonhouden. Met welke service zij al heel blij is, want koken en huishoudelijk werk na haar drukke dagelijkse bezigheden zouden voor haar een veel te zware belasting betekenen. Zij is door haar handicap iemand die noodgedwongen voor zich moet laten zorgen en daarvoor altijd is En die categorie vrouwen schuift langzaam op naar de AOW en zal op de En die categorie vrouwen schuift langzaam op naar de AOW, om op de duur behalve misschien in de universiteitssteden geheel uitsterven. Maar zorgen voor" is een rekbaar maar ook uiterst krimpbaar begrip, en wat zal een gehandicapte huurster beginnen tegen een vrouw die met een minimum aan behulpzaamheid meent toe te kunnen. Voor eten koken en een kamer schoonhouden wordt zij betaald, maar niet voor een klein ommetje in schuifeltempo op het zonnigste uur van de dag En zo zou deze dappere kleine huurster tot volstrekt eenzaam in huis zitten gedwongen zijn geweest, zolang de elleboog tijd nodig had om te genezen als de lange vlugge gazelle niet te hulp geschoten was. Geen zuster, geen nicht, hoe ver ook, geen vriendin of collega of kennis zelfs nuchterweg haar kapster, die door een geannuleerde afspraak van het ongeluk op de hoogte was. En onmiddellijk begreep en aanvoelde waar hier de schoen het pijnlijkst knelde. Zij weet zelf maar al te goed uit jarenlange ervaring wat alleen zijn op een huurkamer betekent. Oppervlakkig gezien is zij uitermate gesloten, een trek van haar landsaard, die moeilijk te doorbreken is. Bovendien is zij niet sterk van gestel, maar met ijzeren wilskracht houdt zij zich letterlijk vijf dagen van de week op de been om in haar vrije uren en een lang weekend buiten bij moeder bij te komen. Alles bij elkaar excuus genoeg om zich buiten haar drukke werktijd zo weinig mogelijk met andermans moeilijkheden in te laten. Maar achter haar gesloten uiterlijk houdt zij blijkbaar een grote mate van behulpzaam medeleven verstopt. Tussen haar en deze gehandicapte klant is onder de droogkap een gelijkgezinde vriendschappelijkheid gegroeid die tot. nu toe aan woorden genoeg had. Maar nu in een daad is omgezet een vanzelfsprekende handreiking waarop niemand nog bedacht is geweest. In haar krap anderhalf uur middagpauze die een kapster zo broodnodig heeft om haar moede benen op verhaal te laten komen, wandelt deze een kwartier lang voetje voor voetje met haar geblesseerde klant een blokje om. Met haar stevige arm, het vele werk gewend, de stok vervangend, die nu onnut in een kamerhoek staat. Dat is meer dan service van de zaak het kleine schepje overwicht aan menselijk meegevoel dafde wereld draaiend houdt. W ie heeft er niet in zyn jeugd met een magneet gespeeld? Een oud gege ven is, dat de doodgewone magneet na Tn elk nieuw gebouw huis of appar tement bevindt zich tegenwoordig een badkamer. Vijftig jaar geleden waren we nog niet zo ver en was de badkamer het privilege en het status symbool van de welgestelden. Men ploeterde zo'n beetje in de tobbe of teil in de keuken of begaf zich naar een badhuis voor een wekelijkse reini ging. Overigens was dit al een hele verbe tering vergeleken met de toestand cp het gebied van de lichamelijke ver zorging in vroeger eeuwen. In de oud heid was de waardering van het bad algemeen, maar in de Middeleeuwen werd het gebruik van water om zich te baden beschouwd als iets, dat de geestelijke reiniging in de weg stond. Koningin Elizabeth I van Engeland werd gekritiseerd omdat ze eenmaal per maand baadde, „of ze het nodig had of niet". Toen in 1837 koningin Victoria de troon besteeg, was er in heel Buckingham Palace geen bad te vinden. En men weet, dat de Franse parfums hun ontstaan te danken heb ben aan de noodzaak de luchtjes te verdrijven, die ongebade dames ver spreidden. Thans is het bad in de moderne lan den een niet meeg weg te denken deel van het dagelijks gedragspatroon. Nog iets: Wie naar de Expo in Osaka gaat, kan van de gelegenheid gebruik maken zich te baden in een gouden bad, dat een hotel even buiten Tokio heeft laten installeren. Men mag er twee minuten in vertoeven ad 1.000 yen (ongeveer negen gulden). Iedere huisvrouw weet, dat het soms moeilijk is de kleine kinderen te overreden een glas met een of ander drank melk bijvoorbeeld geheel te ledigen. Zijn ze op de helft, dan is de dorst gelest. Ze laten ondanks moe ders aanmoedigingen, het restant staan. In Groot Brittannië zijn nu plastic „rietjes" in de handel met allerlei boch ten en figuren, die de fabrikant dan ook „Crazy Straws" gekke rietjes heeft gedoopt. Ze hebben succes, want de kinderen volgen de loop van de vloei stof door al die bizarre figuren en de meesten rusten niet voor ze hun glas tot de bodem geledigd hebben. Voeg daarbij dat men in Engeland ook de melk kan kleuren, dan is het duidelijk waarom deze rietjes een suc ces zijn. Ze worden in vier kleuren het brandglas het populairste speelgoed is, alleen niet zo gevaarlijk. Dezer dagen werd in Nederland een voor ons land volstrekt nieuw spel ge ïntroduceerd, dat op dit oude gegeven verrassend virtuoos voortborduurt. Magnastiks, de naam die het spel heeft meegekregen, zegt al iets over de aard ervan. Het bestaat uit een doos, waarin twee magneten zijn gebouwd. Voorts bevat het een grote variëteit van vormpjes van weekijzer, die zich op de vier magnetische veldjes zonder veel technische problemen tot de meest bizarre, maar ook tot zeer simpele structuren laten formeren. Ideaal speelgoed, en niet alleen om dat de kinderen er uren zoet mee zijn. De uren zijn goed besteed: spelender wijs raken de kinderen vertrouwd met de praktische essenties van magneet werking en magnetische velden. Belangrijker is nog dat de creativi teit van de kinderen en het gevoel voor vormen en constructies er sterk door worden gestimuleerd. Het is dan ook nauwelijks verbazing wekkend dat Magnastiks, produkt van Franse inventiviteit, in 1968 in Frank rijk werd bekroond met de „Oscar du Jouet". Na de gunstige ervaringen in het buitenland mag zeker ook succes in Nederland worden verwacht, Het spel betekent in elk geval een welkome uit breiding met iets nieuws, van de keuze mogelijkheden voor de komende feest maand. Magnastiks is weliswaar bestemd voor de jeugd, maar de ouders zullen er even moeilijk van af kunnen blijven als de kinderen... Magnastiks is een produkt van Jouets Rationnels, Frankrijk. Het spel zal binnenkort ook worden uit gebracht in België, Zwitserland, Ita lië cn Duitsland. Voor Nederland wordt dit spel geïmporteerd door J. Th. Kamlag N.V., Weesp. De Neder landse publieksprijs bedraagt f 27,50. IAe uitgeverijen van De Arbeiders- pers en Meulenhoff-Nederland ko men dit najaar met een gezamenlijke reeks „Boetiek-romans" op de ir.arkt. Te midden van de stortvloed van „har de boeken" vol seat, geweld en sensatie is er een groeiende belangstelling voor romantiek. In die vraag gaan de Boe tiek-romans voorrieik Iedere vrouw kan haar hart ophalen aan „Boetiek". Zij treft in deze reeks alles aan wat haar kan doen ontsnappen aan de dingen van alledag. Alle geliefde genres, zoals de doktersroman, de historische roman en het klassieke liefdesverhaal zijn ver tegenwoordigd. Beide uitgeverijen maakten een zorg vuldige keuze uit het beste wat er in deze sector te vinden is. Het zijn boe ken geworden waarvan iedere vrouw zal genieten. De prijs is f 6,90 per stuk. Er is dit najaar een keus uit zes ti tels. Als voorproefje, werd ons één deeltje toegezonden - een roman vooral geschikt voor hen. die tijdens het lezen graag kippevel krijgen. Het is de ro man De wankele vlam door Christine Randell. Na de dood van haar moeder keert Lorna terug naar Maulicrane farm, een boerderij in Ierland, waar haar vader in afzondering leeft. Daar maakt ze kennis met de mysterieuze, onheil spellende bewoners en is, meteen na haar aankomst al, getuige van de be grafenis van een vriend van haar va der, die vóór zijn dood een vloek over de boerderij heeft uitgesproken. Lorn a's vader is ongeneeslijk ziek en zij denkt dat hij bedreigd wordt en dat er men sen zijn, die belang hebben bij zijn ziekte. Maar al snel komt ze er achter, dat zij zelf het doelwit is van een dui velse samenzwering. De begraven vriend blijkt nog te leven en ook haar vader is haar vader niet. Waarom al deze geheimzinnigheid? Wie zit achter dit complot? Werkelijk een juweel van een romantische thriller! In de goedverzorgde serie Van Dis- hoeck-boekjes van de gelijknamige uit geverij in Bussum is onlangs een boek je verschenen, waarop wij gaarne de aandacht van onze lezeressen willen vestigen. Het is getiteld: „Mal en Mooi in de mode" en het werd geschreven door Jan Duyvetter, hoofd van de afde ling Klederdrachten van het Openlucht museum te Arnhem. Met veel kennis van zaken vertelt hij de geschiedenis van de Europese, maar vooral ook de Nederlandse mode vanaf de veertiende eeuw tot nu toe. Volkomen serieus worden allerlei on derdelen van ons toilet behandeld, tot zakdoeken en paraplu's toe, maar daar naast kunt u ook lezen over allerlei vreemde modegrillen en over de oor sprong daarvan. Het boekje bevat vele tekeningen en foto's. De prijs is f 8.25. Eveneens bij Van Dishoeck, verscheen de „Agenda voor de vrouw en haar huis voor 1970". Voor een bedrag van f 5,75 krijgt u de beschikking over een royale agenda met veel ruimte voor de dagelijkse notities. Verder staan er veel gegevens in, die vaak geraadpleegd worden als maten en gewichten, de behandeling van snijbloemen, het ver wijderen van vlekken en nog veel meer praktische tips. Als extraatje zijn ook nog de recepten vermeld van een aan tal exclusieve gerechten uit gerenom meerde vaderlandse restaurants, die op fraaie kleurenfoto's ogenstrelend en verkocht. J» UTRECHT Een van de noviteiten op de internationale meubelbeurs in Utrecht, die deze week wordt gehou den, is een „stereofauteuil". die de Amsterdamse ontwerpers Lookman en Sieger hebben gecreëerd voor een meubelfabriek in Noordwolde (Fr.). In de „oren" van de zeer moderne stoel zijn twee stereoluidsprekcrs ver borgen. die via een snoertje, dat onop vallend aan de onderzijde van de fauteuil is bevestigd, verbonden kunnen worden met radio, tv of grammofoon. De stoel is draaibaar en kan zo ver steld worden, dat men desgewenst zeer lui kan liggen luisteren, /onder stereo- luidsprekers is de stoel f 150,goed koper. Zo nieuw dat de prijzen en levertij den ervan nog niet precies bekend zijn, is een Amerikaanse vinding, die in Bel gië in licentie wordt gemaakt voor de Benelux, Duitsland en Frankrijk: „stijl meubelen" van polyester imitatiehout. Ze zijn in alle „houtsoorten" te koop, desgewenst zelfs met houtwormgaat jes. Als voordelen noemt de exposant de prijs, de sterkte van het mate riaal en het feit dat de stoelen en tafels desnoods in de regen kunnen staan. Op deze meubelbeurs blijkt ove rigens, dat polyester zeer sterk in op komst is, zij het dan met name in de sector moderne meubelen. Van de vele felle kleuren die er naast wit in te vinden zijn, is oranje het meest po pulair. Behalve tafels, stoelen, krukjes en bijzettafeltjes zijn er ook planten bakken van in de handel, plus een „mi ni-roller", een handig twee-etagetafel tje op wielen, dat voor alle mogelijke doeleinden kan worden gebruikt in ka mer en keuken en op het terras. Ook „wegwerpartikelen" zijn doorge drongen in de meubelbranche: zelf te monteren kartonnen stoelen, tafels en krukjes in felle kleuren. Erg kort is hun levensduur trouwens niet, want vol gens de importeur, die ze uit Duitsland haalt, „zullen ze eerder vervelen dan verslijten". De prijzen van het karton nen meubilair, lopen juiteen van vijftien gulden voor een krukje tot vijftig gul den voor een fauteuil. Het karton is niet „regenvast", maar het kan wel nat afgenomen worden.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1969 | | pagina 13