„Volgende-morgenpil voor
noodgevallen reserveren"
„Patates-etertjes van nu zijn
acné-klantjes van morgen"
eruice van
Let Lart
Nieuw magnetisch spel
Wie wil er zich baden
bad
in een
PROF. HASPELS. NA GESLAAGD EXPERIMENT:
Vijf dagen
misselijk
ER ZIT IETS FOUT MET ONZE HUID
Niet te streng optreden
tegen nagelbijten!
BOETIEK
ROMANS
VOOR DE
VROUW
Snufje op de
meubelbeurs:
de stereo
fauteuil
Erg lastig
Zilveren bruiloft
Slordigheid
De kinderen al
Gekke rietjes
Boek over mode
Fjc 39-jarige Utrechtse hoogleraar in de verloskunde en gynaecologie, prof.
U dr. A. A. Haspels, heeft zijn experiment van twee jaar afgesloten honderd
vrouwen, die werden bedreigd met een ongewenste zwangerschap, zijn door
hem behandeld met de „pil-voor-de-volgende-dag".
De dag nadat de kans op zwangerschap was ontstaan, kregen deze honderd
vrouwen 25 milligram stilboestrol of twee milligram lynoral. De vier daarop
volgende dagen kregen zij dagelijks eenzelfde dosis.
Geen van deze honderd vrouwen is
zwanger geworden volgens de we
tenschappelijke kansberekeningen had
den tien tot twintig vrouwen zonder
deze-pil-vooivde-volgende-dag zwan
ger moeten worden.
Prof. Haspels, die een grote ervaring
heeft met geboortenregeling in ont
wikkelingslanden. is de opvolger van
prof. Plate en hij verrichtte de ope
ratieve ingreep bij de bevalling van
prinses Beatrix, nu bijna een maand
geleden.
Zoudt u de pil-voor-de-volgende
dag een nieuwe pil willen noemen?
„Het middel wordt al ruim twintig
jaar in de diergeneeskunde gebruikt.
Ook in gynaecologische klinieken en
door huisartsen is het middel al vele
jaren toegepast. Ik heb met dit experi
ment de wetenschappelijke waarde
van het middel aangetoond. Het expe
riment is wat voortijdig in de publici
teit gekomen en dat heeft wel gevol
gen gehad. In het buitenland is men
ook het middel gaan gebruiken en
soms stuurt men mij de resultaten. Tot
nu toe zijn die resultaten voor 100 pet.
bevredigend".
..De volgende maand zal het middel
wetenschappelijk worden besproken
op het Nederlandse gynaecologencon-
gres en daarna zullen er wetenschap
pelijke publikaties volgen".
Zal deze pil de klassieke zwan
gerschap-voorkomende pil gaan ver
drijven?
„Daar is geen sprake van. De vrou
wen zouden het zelf niet willen. De
pil-voor-de-volgende-dag veroorzaakt
vijf dagen misselijkheid medisch
ongevaarlijk, maar wel erg lastig.
Voorts kan deze pil de maandelijkse
cyclus geruime tijd ongeregeld maken.
Ten slotte zouden er morele bezwaren
kunnen zijn uiteindelijk voorkomt
deze pil de innesteling van een moge
lijk bevrucht eitje. De pil-voor-de-vol-
gende-dag is voor noodgevallen".
Wat zijn noodgevallen cn wie
bepaalt of er sprake is van een nood
geval?
„In het algemeen zijn noodgevallen:
verkrachting, falen van een voorbe
hoedmiddel en de onbeschermde ge
slachtsgemeenschap. waarop een
vrouw niet had gerekend".
„Of er sprake is van een noodsitua
tie zal door de vrouw in kwestie moe
ten worden bepaald. Ik vind niet, dat
hier de arts heeft te beslissen".
Zoudt u deze maatstaf ook wil
len aanleggen voor het opwekken
van vruchtafdrijving?
„Ik ben tegen een paternalistische
bevoogding van artsen als er beslist
moet worden over abortus. Ik meen
dat de mening van de betrokken vrouw
en van andere specialisten evenveel
gewicht moeten hebben als die van
de medicus".
Is de pil-voor-de^volgende-dag
nu voor iedereen verkrijgbaar?
„Ja, iedere huisarts kan deze pil nu
voorschrijvên. Wil een huisarts dit om
welke reden dan ook niet doen, dan
heft hij mijns inzien s de morele
plicht de vrouw door te sturen naar
een collga of een gynaecoloog".
„Overigens moet men wel bedenken
dat deze pil binnen de 48 uur nadat
de kans op bevruchting is ontstaan,
moet worden ingenomen. Is de ge
slachtsgemeenschap langer geleden en
is de vrouw bevrucht geraakt, dan
|/ern Rochon en Marion Grondin heb
ben in de Amerikaanse stad Tren
ton de 25-ste verjaardag van hun eer
ste huwelijk gevierd door met elkaar
te trouwen. Als getuige trad hun 24-
jarige zoon Wayne op.
Het paar trouwde in 1944 voor de
eerste maal, toen zowel Fern als Ma
rion 18 jaar waren. In 1948 scheidden
zij, waarna beiden nog een keer in het
huwelijk traden en zich wederom lieten
scheiden.
Naar een mededeling van Rochon trok
hij twee jaar geleden de stoute schoe
nen aan en vroeg hij zijn eerste vrouw
een avondje uit. Maanden lang hadden
zij de tijd om uit te praten wat zij ja
ren daarvoor verkeerd hadden gedaan,
maar tenslotte werd de verzoening vol-
heeft deze pil een tegengestelde wer
king: zij gaat dan juist de zwanger
schap beschermen".
Bestaat niet de kans dat vrou
wen nu slordig worden omdat ze toch
achteraï een pil kunnen krijgen?
„Dat kunnen ze best doen, maar de
bijverschijnselen zijn zo onaangenaam,
dat nemand deze pil voor regelmatig
gebruik zal kiezen. Een ander geval is,
als de vrouw slechts sporadisch ge
meenschap heeft, bijvoorbeeld twee
maal per jaar. Dan zou zij deze pil
kunnen kiezen en daar is niets op te
gen".
Is er bezwaar tegen dat vrou
wen deze pil bij hun EHBO in huis
nemen?
„Medisch zou dat wel kunnen, maar
of het ook voor iedereen moreel aan
vaardbaar is? Voorlopig meen ik dat
deze pil echt alleen voor noodsituaties,
dus voor gebeurtenissen waarmee men
geen rekening houdt, moet dienen".
Is het mogelijk dat er ooit een
injectie komt die meisjes van dertien
jaar onvruchtbaar maakt, waarbij
een tegeninjectie moet worden gege
ven om de vrouw de gelegenheid te
geven zwanger te worden?
„Men is daarmee druk aan het ex
perimenteren. De wetenschap zoekt
naar een middel, dat het afstoten van
vreemde organen na transplantatie te
gengaat. Via de natuurlijjce afweerstof-
fen hoopt men een serum te vinden
waardoor het lichaam van de vrouw
het mannelijk zaad gaat afstoten".
Is de pil-voor-de-volgende-dag ju
ridisch aanvaard?
„Uit de reacties van de justitie valt
op te maken, dat zij bij het gebruik
van deze pil dezelfde houding zal aan
nemen als bij de medisch geregelde
abortus".
A Prof. dr. A. A. Haspels: „De
pil-voor-de-volgeiide-dag is voor
noodgevallen"
Weet u hoe u een man in de Moei van een schoonheidsspecialiste krijgt? In
feite door hem om te kopen. Er zijn vrouwen, die bij hun huid verzorgster
een cadeaubonkopen en die aan hun man geven, die hem uiteraard de eerste
weken ver weg in een bureaula legt. Maar financieel georiënteerd als mannen
ten slotte zijn, laten ze een bedrag van een gulden of vijftien uiteindelijk niet
ongebruikt. En dan krijgen ze bijvoorbeeld toch dat masker van mevrouw Vera
Monteban-Hoogsteder in Rotterdam.
Het is niet de bedoeling van me
vrouw Monteban die zichzelf liefst
esthéticienne noemt dat al die man
nen via de cadeaubon niet zwartge
maakte wimpers en een hele batterij
potjes en pannetjes weer de deur uit
gaan.
Ze moeten alleen weten, dat after
shave lotion, wanneer ze alleen dat ge
bruiken, slecht is voor hun huid.
Die lotion beschermt hun gezicht hiet
tegen alle vieze delen in de lucht bui
ten en de lucht in hun kantoor. Man
nen zouden bijvoorbeeld een dagcrème
moeten gebruiken. Mannen zouden, als
hun gezicht er nogal erg aan toe is,
ook doodgewoon een keer naar een
schoonheidssalon moeten stappen om
hun gezicht te laten opknappen.
Voor de mannen die op dit moment
mochten vragen waarom dat nu ineens
wel allemaal moet en tien jaar geleden
nog niet, voor hen heeft mevrouw Mon
teban ook het antwoord klaar.
Ze zegt: „Let eens goed op de kin
deren, die u buiten ziet spelen. Die kin
deren hebben helemaal niet meer dat
baby-zachte, stralende perzikhuidje, dat
de kinderen van vroeger hadden. Er is
met onze huid de laatste jaren iets ern
stig fout".
„Wat je van een hond zegt met een
mooie, glanzende vacht, namelijk:
„Goed verzorgd, krijgt zeiler uitstekend
te eten", dat kun je ook op mensen
van toepassing maken", vertelt zij. „Je
kunt er zeker van zijn, dat iemand met
glanzend haar een mooie huid en een
doodgewoon stralend uiterlijk er een
goede levenswijze op na hoydt".
„Maar wij, mensen van 1969. leven
meestal in vrij ongezonde steden, in
vieze lucht", gaat ze verder. „Daar zou
je dus iets tegenover moeten stellen
door veel buiten te wandelen, ,te spor
ten, genoeg te slapen en goed te eten.
Maar wat doen wij? Wij eten patates
en kant-en-klaar maaltijden omdat het
allemaal zo makkelijk is, wit brood
omdat het lekkerder is dan volkoren
brood".
„Wel, ik kan u op een briefje ge
ven dat het kind dat nu steeds volge
propt wordt met patates en veel te veel
cola drinkt, oni maar iets te noemen,
op zijn dertiende jaar mijn beste klant
Kindertjes en zelfs teenagers, die op hun nagels büten, zgn geen zeldzaamheid.
Hoe komen zij er af In vele gevallen blijkt dat het kind, dat aan deze ver
velende hebbelijkheid lijdt, niet voldoende ruimte heeft om zijn expansiezucht uit
te leven, of sterk onder druk van moeder of vader staat. Kinderen, die hun im
pulsen kunnen afreageren, hehben in de regel minder last van deze kwaal. Vaak
echter is het nagelbijten eenvoudig een gevolg van de bijtlust, die vele kleintjes
bezielt.
In het algemeen gesproken, is het dus vooral zaak het kind gelegenheid te geven
zijn dadendrang te realiseren. Geef 't de ruimte Probeer niet de slechte gewoon
te uit te roeien door veel en krachtig verbieden u hebt dan de kans, dat u dit
symptoom van onvolwassenheid fixeert.
Oudere kinderen kunnen niet zelden worden geholpen door een beroep te doen
op hun ijdelheid. Als het meisje zich realiseert, dat zij er niet knapper op wordt,
en de jongen, dat het onmannelijk is met afgekloven nagels rond te lopen, is het
leed meestal vrij snel geleden.
Het woord „schoonheidsspecia
liste" vindt ze te weinig zeggend
voor het beroep dat zij uitoefent,
want de schoonheid begint bij haar
al bij een goede voeding. Zij is me
vrouw Vera MontebanHoogsteder
in Rotterdam en volgens haar zijn
de patates-etende kinderen van nu
de beste acné-klanten van morgen.
is, vanwege al zijn acné, zijn jeugd
puistjes".
Dat is dan meestal iets, waarvan de
moeders van nu zeggen: „Sorry kind,
erg vervelend, maar ik heb het vroe
ger ook gehad en je komt er wel door
heen".
„Die moeders weten waarschijnlijk
niet dat zij met allerlei minder ge
zond eten wellicht zelf de grondslag
legden voor die acné", aldus*mevrouw
Monteban. „Maar het is voor een kind
daarbij nog eens vreselijk frustrerend
dat hij „er maar door heen moet ko
men".
Zij vindt dat er wel degelijk een
snelle oplossing kan worden gevonden,
die haar basis ten eerste vindt in vol
doende, gezond eten en in veel drin
ken (omdat bij ieder mens de kwade
stoffen dan doorspoelen). Wat zij voor
dat vele drinken aanraadt, is vooral
karnemelk, af en toe een glaasje bier
en mineraalwater. Wederom veel wan
delen en maar met mate smeren
met speciale lotions, die volgens haar
de huid wel uitdrogen, maar niet ge
nezen.
„Het is zelfs raadzaam dat die kin
deren meisjes cn jongens een
keer een goed advies gaan halen bij
een schoonheidsspecialiste", zegt ze,
„omdat van moeders doorgaans toch
niet wordt aangenomen dat dat bruine
brood nu zoveel beter is dan patates of
wit brood".
Zij kwamen doodbedaard voorbij mijn venster wandelen,
en ik had alle tijd ze met waardering toe te wuiven,
want hun aanblik deed mij om meer dan één reden talmen tot ik
ze om de hoek zag verdwijnen.
Dat zat hem niet alleen in hun uiterlijke verschijning, als was de
combinatie van twee zo volstrekt tegengestelde vrouwentypen al
opvallend genoeg. De een lang en overslank, levendig en voortvarend
van aard, geneigd tot een fikse, haastige manier van lopen. Maar die
nu zichtbaar werd geremd door het moeizaam voortbewegen van
de kleine dikke vrouw die op haar arm leunde.
Die was kort en breed, niet knap, maar expressief van gezicht met de
levendig tintelende ogen achter blinkende brilleglazen. Maar wat haar
vooral zo opvallend maakte naast de kwieke langbenige gazelle
was haar moeilijke gang door een te kort been en een sterk verzwaarde
zool. Voor iemand van haar vitale en zelfs opgewekte natuur moest dit
een voortdurende beproeving zijn, die zij evenwel met stoïcijnse
gelijkmoedigheid aanvaardde als iets onvermijdelijksdat zij zo goed
mogelijk moest zien te verhelpen met een stevige stok als enige steun.
Ik had haar dan ook nooit anders dan alleen gezien: op straat,
in haar werk, in de schouwburg waar zij een trouwe bezoekster was.
Wat wilt u, zo is het leven, zei haar intelligente, afwerende blik.
De Fransen hebben gelijk: Als men niet heeft wat men graag zou willen
hebben, moet men graag willen hebben wat men heeft.
En was dat laatste zo weinig? Een ijzersterk gestel, een interessante
baan met een goed salaris dat haar een volstrekte onafhankelijkheid
waarborgde en een brede belangstelling op cultureel gebied.
Kan een mens daar zijn leven niet mee vullen, zolang hem niets
ernstigs overkomt?
Maar nu had die dappere onafhankelijkheid een lelijke knauw gekregen
door een stompzinnig geluk dat zich als altijd in een klein en bij
voorkeur donker hoekje schuilhield. Een trapje dat zij dagelijks
afging naar de garderobe, een onnozel trapje van een drie, vier treden,
was te glad geweest voor haar haast. Zij was uitgegleden en met
haar volle gewicht zo ongelukkig op haar arm terecht gekomen dat haar
elleboog ontwricht was. Op zichzelf een niet onoverkomelijk ongemak
maar het leunen op haar derde been, de trouwe stok, was ondoenlijk
geworden. Zo was zij voorlopig overgeleverd aan het isolement
van haar huurkamer in een beroepspension.
Daar had men het te volhandig om iets anders voor haar te doen
dan haar tafel dekken en haar kamer schoonhouden. Met welke service
zij al heel blij is, want koken en huishoudelijk werk na haar
drukke dagelijkse bezigheden zouden voor haar een veel te zware
belasting betekenen. Zij is door haar handicap iemand die
noodgedwongen voor zich moet laten zorgen en daarvoor altijd is
En die categorie vrouwen schuift langzaam op naar de AOW en zal op de
En die categorie vrouwen schuift langzaam op naar de AOW, om op de
duur behalve misschien in de universiteitssteden geheel
uitsterven.
Maar zorgen voor" is een rekbaar maar ook uiterst krimpbaar begrip,
en wat zal een gehandicapte huurster beginnen tegen een vrouw
die met een minimum aan behulpzaamheid meent toe te kunnen. Voor
eten koken en een kamer schoonhouden wordt zij betaald, maar niet
voor een klein ommetje in schuifeltempo op het zonnigste uur van de dag
En zo zou deze dappere kleine huurster tot volstrekt eenzaam in huis
zitten gedwongen zijn geweest, zolang de elleboog tijd nodig had om te
genezen als de lange vlugge gazelle niet te hulp geschoten was.
Geen zuster, geen nicht, hoe ver ook, geen vriendin of collega of kennis
zelfs nuchterweg haar kapster, die door een geannuleerde afspraak
van het ongeluk op de hoogte was. En onmiddellijk begreep en
aanvoelde waar hier de schoen het pijnlijkst knelde.
Zij weet zelf maar al te goed uit jarenlange ervaring wat alleen zijn
op een huurkamer betekent. Oppervlakkig gezien is zij uitermate
gesloten, een trek van haar landsaard, die moeilijk te doorbreken is.
Bovendien is zij niet sterk van gestel, maar met ijzeren wilskracht houdt
zij zich letterlijk vijf dagen van de week op de been om in haar vrije
uren en een lang weekend buiten bij moeder bij te komen. Alles bij
elkaar excuus genoeg om zich buiten haar drukke werktijd zo weinig
mogelijk met andermans moeilijkheden in te laten.
Maar achter haar gesloten uiterlijk houdt zij blijkbaar een grote
mate van behulpzaam medeleven verstopt.
Tussen haar en deze gehandicapte klant is onder de droogkap een
gelijkgezinde vriendschappelijkheid gegroeid die tot. nu toe aan woorden
genoeg had. Maar nu in een daad is omgezet een vanzelfsprekende
handreiking waarop niemand nog bedacht is geweest.
In haar krap anderhalf uur middagpauze die een kapster zo broodnodig
heeft om haar moede benen op verhaal te laten komen, wandelt deze
een kwartier lang voetje voor voetje met haar geblesseerde klant
een blokje om. Met haar stevige arm, het vele werk gewend,
de stok vervangend, die nu onnut in een kamerhoek staat.
Dat is meer dan service van de zaak het kleine schepje overwicht aan
menselijk meegevoel dafde wereld draaiend houdt.
W ie heeft er niet in zyn jeugd met een
magneet gespeeld? Een oud gege
ven is, dat de doodgewone magneet na
Tn elk nieuw gebouw huis of appar
tement bevindt zich tegenwoordig
een badkamer. Vijftig jaar geleden
waren we nog niet zo ver en was de
badkamer het privilege en het status
symbool van de welgestelden. Men
ploeterde zo'n beetje in de tobbe of
teil in de keuken of begaf zich naar
een badhuis voor een wekelijkse reini
ging.
Overigens was dit al een hele verbe
tering vergeleken met de toestand cp
het gebied van de lichamelijke ver
zorging in vroeger eeuwen. In de oud
heid was de waardering van het bad
algemeen, maar in de Middeleeuwen
werd het gebruik van water om zich
te baden beschouwd als iets, dat de
geestelijke reiniging in de weg stond.
Koningin Elizabeth I van Engeland
werd gekritiseerd omdat ze eenmaal
per maand baadde, „of ze het nodig
had of niet". Toen in 1837 koningin
Victoria de troon besteeg, was er in
heel Buckingham Palace geen bad te
vinden. En men weet, dat de Franse
parfums hun ontstaan te danken heb
ben aan de noodzaak de luchtjes te
verdrijven, die ongebade dames ver
spreidden.
Thans is het bad in de moderne lan
den een niet meeg weg te denken deel
van het dagelijks gedragspatroon.
Nog iets: Wie naar de Expo in
Osaka gaat, kan van de gelegenheid
gebruik maken zich te baden in een
gouden bad, dat een hotel even buiten
Tokio heeft laten installeren. Men
mag er twee minuten in vertoeven ad
1.000 yen (ongeveer negen gulden).
Iedere huisvrouw weet, dat het soms
moeilijk is de kleine kinderen te
overreden een glas met een of ander
drank melk bijvoorbeeld geheel
te ledigen. Zijn ze op de helft, dan is
de dorst gelest. Ze laten ondanks moe
ders aanmoedigingen, het restant staan.
In Groot Brittannië zijn nu plastic
„rietjes" in de handel met allerlei boch
ten en figuren, die de fabrikant dan ook
„Crazy Straws" gekke rietjes
heeft gedoopt. Ze hebben succes, want
de kinderen volgen de loop van de vloei
stof door al die bizarre figuren en de
meesten rusten niet voor ze hun glas
tot de bodem geledigd hebben.
Voeg daarbij dat men in Engeland
ook de melk kan kleuren, dan is het
duidelijk waarom deze rietjes een suc
ces zijn. Ze worden in vier kleuren
het brandglas het populairste speelgoed
is, alleen niet zo gevaarlijk.
Dezer dagen werd in Nederland een
voor ons land volstrekt nieuw spel ge
ïntroduceerd, dat op dit oude gegeven
verrassend virtuoos voortborduurt.
Magnastiks, de naam die het spel
heeft meegekregen, zegt al iets over de
aard ervan. Het bestaat uit een doos,
waarin twee magneten zijn gebouwd.
Voorts bevat het een grote variëteit
van vormpjes van weekijzer, die zich
op de vier magnetische veldjes zonder
veel technische problemen tot de meest
bizarre, maar ook tot zeer simpele
structuren laten formeren.
Ideaal speelgoed, en niet alleen om
dat de kinderen er uren zoet mee zijn.
De uren zijn goed besteed: spelender
wijs raken de kinderen vertrouwd met
de praktische essenties van magneet
werking en magnetische velden.
Belangrijker is nog dat de creativi
teit van de kinderen en het gevoel voor
vormen en constructies er sterk door
worden gestimuleerd.
Het is dan ook nauwelijks verbazing
wekkend dat Magnastiks, produkt van
Franse inventiviteit, in 1968 in Frank
rijk werd bekroond met de „Oscar du
Jouet".
Na de gunstige ervaringen in het
buitenland mag zeker ook succes in
Nederland worden verwacht, Het spel
betekent in elk geval een welkome uit
breiding met iets nieuws, van de keuze
mogelijkheden voor de komende feest
maand.
Magnastiks is weliswaar bestemd
voor de jeugd, maar de ouders zullen
er even moeilijk van af kunnen blijven
als de kinderen...
Magnastiks is een produkt van
Jouets Rationnels, Frankrijk. Het
spel zal binnenkort ook worden uit
gebracht in België, Zwitserland, Ita
lië cn Duitsland. Voor Nederland
wordt dit spel geïmporteerd door J.
Th. Kamlag N.V., Weesp. De Neder
landse publieksprijs bedraagt f 27,50.
IAe uitgeverijen van De Arbeiders-
pers en Meulenhoff-Nederland ko
men dit najaar met een gezamenlijke
reeks „Boetiek-romans" op de ir.arkt.
Te midden van de stortvloed van „har
de boeken" vol seat, geweld en sensatie
is er een groeiende belangstelling voor
romantiek. In die vraag gaan de Boe
tiek-romans voorrieik Iedere vrouw kan
haar hart ophalen aan „Boetiek". Zij
treft in deze reeks alles aan wat haar
kan doen ontsnappen aan de dingen
van alledag. Alle geliefde genres, zoals
de doktersroman, de historische roman
en het klassieke liefdesverhaal zijn ver
tegenwoordigd.
Beide uitgeverijen maakten een zorg
vuldige keuze uit het beste wat er in
deze sector te vinden is. Het zijn boe
ken geworden waarvan iedere vrouw
zal genieten. De prijs is f 6,90 per stuk.
Er is dit najaar een keus uit zes ti
tels. Als voorproefje, werd ons één
deeltje toegezonden - een roman vooral
geschikt voor hen. die tijdens het lezen
graag kippevel krijgen. Het is de ro
man De wankele vlam door Christine
Randell.
Na de dood van haar moeder keert
Lorna terug naar Maulicrane farm,
een boerderij in Ierland, waar haar
vader in afzondering leeft. Daar maakt
ze kennis met de mysterieuze, onheil
spellende bewoners en is, meteen na
haar aankomst al, getuige van de be
grafenis van een vriend van haar va
der, die vóór zijn dood een vloek over
de boerderij heeft uitgesproken. Lorn a's
vader is ongeneeslijk ziek en zij denkt
dat hij bedreigd wordt en dat er men
sen zijn, die belang hebben bij zijn
ziekte. Maar al snel komt ze er achter,
dat zij zelf het doelwit is van een dui
velse samenzwering. De begraven vriend
blijkt nog te leven en ook haar vader
is haar vader niet. Waarom al deze
geheimzinnigheid? Wie zit achter dit
complot? Werkelijk een juweel van een
romantische thriller!
In de goedverzorgde serie Van Dis-
hoeck-boekjes van de gelijknamige uit
geverij in Bussum is onlangs een boek
je verschenen, waarop wij gaarne de
aandacht van onze lezeressen willen
vestigen. Het is getiteld: „Mal en Mooi
in de mode" en het werd geschreven
door Jan Duyvetter, hoofd van de afde
ling Klederdrachten van het Openlucht
museum te Arnhem.
Met veel kennis van zaken vertelt
hij de geschiedenis van de Europese,
maar vooral ook de Nederlandse mode
vanaf de veertiende eeuw tot nu toe.
Volkomen serieus worden allerlei on
derdelen van ons toilet behandeld, tot
zakdoeken en paraplu's toe, maar daar
naast kunt u ook lezen over allerlei
vreemde modegrillen en over de oor
sprong daarvan. Het boekje bevat vele
tekeningen en foto's. De prijs is f 8.25.
Eveneens bij Van Dishoeck, verscheen
de „Agenda voor de vrouw en haar
huis voor 1970". Voor een bedrag van
f 5,75 krijgt u de beschikking over een
royale agenda met veel ruimte voor de
dagelijkse notities. Verder staan er veel
gegevens in, die vaak geraadpleegd
worden als maten en gewichten, de
behandeling van snijbloemen, het ver
wijderen van vlekken en nog veel meer
praktische tips. Als extraatje zijn ook
nog de recepten vermeld van een aan
tal exclusieve gerechten uit gerenom
meerde vaderlandse restaurants, die op
fraaie kleurenfoto's ogenstrelend en
verkocht.
J»
UTRECHT Een van de noviteiten
op de internationale meubelbeurs in
Utrecht, die deze week wordt gehou
den, is een „stereofauteuil". die
de Amsterdamse ontwerpers Lookman
en Sieger hebben gecreëerd voor een
meubelfabriek in Noordwolde (Fr.). In
de „oren" van de zeer moderne
stoel zijn twee stereoluidsprekcrs ver
borgen. die via een snoertje, dat onop
vallend aan de onderzijde van de
fauteuil is bevestigd, verbonden kunnen
worden met radio, tv of grammofoon.
De stoel is draaibaar en kan zo ver
steld worden, dat men desgewenst zeer
lui kan liggen luisteren, /onder stereo-
luidsprekers is de stoel f 150,goed
koper.
Zo nieuw dat de prijzen en levertij
den ervan nog niet precies bekend zijn,
is een Amerikaanse vinding, die in Bel
gië in licentie wordt gemaakt voor de
Benelux, Duitsland en Frankrijk: „stijl
meubelen" van polyester imitatiehout.
Ze zijn in alle „houtsoorten" te koop,
desgewenst zelfs met houtwormgaat
jes. Als voordelen noemt de exposant
de prijs, de sterkte van het mate
riaal en het feit dat de stoelen en tafels
desnoods in de regen kunnen staan.
Op deze meubelbeurs blijkt ove
rigens, dat polyester zeer sterk in op
komst is, zij het dan met name in de
sector moderne meubelen. Van de vele
felle kleuren die er naast wit in
te vinden zijn, is oranje het meest po
pulair. Behalve tafels, stoelen, krukjes
en bijzettafeltjes zijn er ook planten
bakken van in de handel, plus een „mi
ni-roller", een handig twee-etagetafel
tje op wielen, dat voor alle mogelijke
doeleinden kan worden gebruikt in ka
mer en keuken en op het terras.
Ook „wegwerpartikelen" zijn doorge
drongen in de meubelbranche: zelf te
monteren kartonnen stoelen, tafels en
krukjes in felle kleuren. Erg kort is
hun levensduur trouwens niet, want vol
gens de importeur, die ze uit Duitsland
haalt, „zullen ze eerder vervelen dan
verslijten". De prijzen van het karton
nen meubilair, lopen juiteen van vijftien
gulden voor een krukje tot vijftig gul
den voor een fauteuil. Het karton is
niet „regenvast", maar het kan wel
nat afgenomen worden.