Nieuwjaarsrede burgemeester P. Bode
Gemeenten moeten eigen
posities gaan relativeren
en samenwerking zoeken
BCV al vroeg
kampioen
OLDTIMERS IN ACTIE
TE STERK IN 2e KLAS
Eist krijgt nog 'n
dameskapsalon
Brand bij Boxal
snel geblust
FALEN
30.000
RISICO
BEWUST ZIJN
OPPERMACHTIG
UITSLAGEN
WOENSDAG 7 JANUARI 1970
Als nu eens H. G. van de Poel.
mijn toenmalige ambtsvoorganger
rich aan het begin van het jaar
des Heren 1870 had opgemaakt om
de Veenendaalse gemeenteraad een
voorspoedig nieuwjaar te wensen en
hij zou bij die gelegenheid de ge
bruikelijke blik terug en blik voor
uit hebben geworpen, dan zou zijn
gezichtsveld beperkt zijn geweest tot
het wel en wee van de niet meer
dan 3700 zielen, die Veenendaal toen
bevolkten. Zijn blik zou niet verder
r.ijn gegaan dan de Markt of de
Hoogstraat.
Immers, de gemeenten van die tijd
lagen geïsoleerd in een wijd en leeg
platteland. Lotsverbondenheid was
iets dat voornamelijk binnen de ei
gen gemeentelijke grenzen besloten
bleef.
Nu ik op dit door de kalender
gedicteerde overgangspunt van de
genadeloos voortschrijdende tijd
mij opmaak om voor de tweede
maal uw college met mijn nieuw
jaarswens toe te spreken, en met u'n
blik vooruit te werpen, maak ik mij
ditmaal de verwijding en vervloei
ing der oude begrenzingen in het
bijzonder bewust.
Het gemeentelijk leven is niet meer
een gebeuren op zichzelf. De Ne
derlandse gemeenten liggen niet
meer eenzaam oprijzend in de wij
de stilte van het dromende land
schap. Ze zijn uitgegroeid en sa
mengevloeid en in alle zaken zijn
éllen betrokken.
Het is nagenoeg onmogelijk gewor
den om de blik te begrenzen tot de
eigen gemeente. Zelfs niet bij dit
traditionele jaarbegin, wanneer wij
terugzien op het voorbijgevlogen
jaar 1969. Dat jaar onderscheidde
zich van alle voorgaande jaren door
de succesvolle ruimtevaartprestaties,
die de eerste mensen met feilloze
precisie de gelegenheid boden de eer
ste voetstappen te zetten op onze
trouwe aardse wachter: de maan.
De wijze, waarop dat plaats vond
met inbegrip van de mogelijkheid,
dat over de gehele wereld de mens
er via de tele-communicatie oogge
tuige van kon zijn, vervult ons met
groot respect voor het vernuft en
menselijk kunnen dat daarachter
schuil gaat.
Hoeveel denkwerk, technische
vaardigheid en subliem teamwerk
is aan dat gebeuren vooraf gegaan?
Het einde van het zesde decennium
van de 20e eeuw moet ons wel doen
opmerken, dat de mens van van
daag razend knap is en dynamisch
druk. Maar veelal ook horizontaal
ingesteld. Hij kan blijkbaar God mis
sen en leeft in feite zonder Hem.
Zou dat laatste niet mede oor
zaak zijn, dat ondanks het zo
juist vermelde grootse gebeuren
een terugblik op 1969 bepaald ook
weer geen reden tot juichen geeft?
Oorlog, hongersnood, moord, dis
criminatie, machtspolitiek en... vult
u zelf maar in, zijn evenzovele be
schamende leiten, waardoor het
jaar 1969 zich heeft gekenmerkt.
Beschamend in een tijd als de on
ze, waarin als nooit tevoren de
middelen om welvaart te verschaf
fen aan iedereen overvloedig aanwe
zig zijn.
De mens moge dan wel in staat
zijn de telecommunicatie tot in de
pertectie te doen functioneren, het
ontzaglijk menselijk leed en de
grote menselijke onvrede hoe
paradoxaal het ook Klinkt
vloeien juist voort uit 's mensen
falen bij de communicatie met zijn
medemens.
Moge een ieder, nu wij staan op
de drempel van de zeventiger jaren,
daarin een uitdaging vinden mede
te zoeken naar middelen en wegen,
die zullen kunnen leiden naar meer
begrip voor elkaar, meer medemen
selijkheid, meer bereidheid tot po
sitieve samenwerking, minder jaloe
zie en minder afgunst.
Overzien we verder het wereld
gebeuren in 1969, dan kunnen we
constateren dat er zich weinig gro
te, spectaculaire gebeurtenissen
hebben voorgedaan, die het wereld
beeld, vergeleken met 1968, belang
rijk hebben gewijzigd.
De oorlog in Vietnam is ook dit
jaar niet ten einde gebracht, even
min als de burgeroorlog in Nige
ria. Ook het Arabisch-Israëlisch
conflict duurt nog onverminderd
voort, ondanks het feit dat de vier
grote mogendheden zich dit j;/
gezamenlijk vrij intensief met deze
kwestie zijn gaan bezighouden.
De enige werkelijk spectaculaire
gebeurtenis was in feite het onver
wachte aftreden van president De
Gaulle. Maar ook zijn verdwijnen
van het wereldtoneel heeft niet, al
thans nog niet, tot wijziging van
betekenis geleid, al kreeg men aan
het eind van het jaar de indruk
dat Engelands kansen inzake een
toetreding tot de Europese Gemeen
schappen iets zijn gestegen.
Ik zou gaarne zien, dat dit toetre
den in 1970 realiteit werd, want wij
zullen moeten blijven accepteren dat
het Oostblok voor lange jaren één
geheel is en dat een scheiding
tussen de twee supermachten mo
gelijk zou zijn met daartussen een
Verenigd West-Europa als bufferzo
ne. Maar dan zal Europa, dat on
danks alle kreten over EEG en su
pranationale samenwerking ver
deeld blijft, haast moeten ma
ken met zijn eenheid.
In Nederland zelf begonnen wij
1969 met hoofdpijn om de centen
door stijgende prijzen en belastin
gen. Het ging ook niet aan gemeen
tebestuurders voorbij. Verhoging
van prijzen en lonen maakten ve
le zo niet alle door de ge
meenten opgestelde ramingen van
uit te voeren projecten illusoir. Mei
name denk ik in dit verband ook
aan de nog niet tot stilstand geko
men explosieve verhogingen van de
staalprijzen. Deze en andere prijs
verhogingen, alsmede de toekomsti
ge loonsverhogingen kunnen menig
college van B. en W. noodzaken om
bij hun raden aanvullende kredie
ten aan te vragen.
Voorts constateer ik in 1969 in Ne
derland een stijgende bezorgdheid
over de toenemende verkeersonvei
ligheid. die langzamerhand hoog
op het lijstje van de volksvijanden
komt te staan. Ook in onze ge
meente zal daarom in 1970 aan dat
vraagstuk bijzondere aandacht ge
schonken moeten worden. Zo zijn
wij van mening dat in 1970 ver
keerslichtinstallaties aangebracht
moeten worden by het Zwaaiplein
en bij de kruispunten Sterke Arm.
Kanaalweg, Raadhuisstraat en
Kerkewijk.
Nu ik zo dicht bij huis ben ge
komen, lijkt het mij het juiste mo
ment om hier stil te staan bij onze
eigen gemeente. Het jaar 1969 mocht
staan in het teken van verdere voor
uitgang en ontwikkeling. Het inwo
nertal steeg opnieuw met bijna 1100,
zodat Veenendaal thans 29600 inwo
ners telt. Het lijkt mij niet uitgeslo
ten, hoewel ik in 1970 een geringere
stijging verwacht dan in 1969, dat
Veenendaal in 1970 de grens van
30000 inwoners zal passeren.
In het bijzonder heeft het mij
verheugd, dat met de eerste aanzet
van het „Koopcentrum Veenendaal"
een begin kon worden gemaakt, even
als met het belangrijke project open
zwembad en sporthal. Eveneens kon
worden begonnen met het bouwrijp
maken van Dragonder-Zuid en In
dustriewijk II. De bouwstroom van
de SIB-woningen kon met 100 wo
ningen worden vermeerderd. Het
structuurplan kwam in ontwerp ge
reed, terwijl met het ontwerpen van
het bestemmingsplan Dragonder-
Midden een aanvang werd gemaakt.
Het Zwaaiplein werd verbeterd, ter
wijl de flessehals aan de Kerke
wijk in 1969 verleden tijd is gewor
den. Laat ik mij tot deze opsomming
beperken en thans met u een ogen
blik stilstaan bij de toekomst der
gemeenten en dat met name in
maatschappelijk perpectief.
Ik zou deze toekomst dan willen
plaatsen tegen de achtergrond van
de op dit ogenblik verschenen rap
porten over de bestuurlijke organi
satie. Te constateren valt daarbij,
dat, nu de bestuurlijke organisatie,
als wellicht nimmer tevoren, op de
helling is geplaatst, er een kente
ring in de gedachtenopvatting is in
getreden. Opmerkelijk daarbij is
echter, dat bij alle verschillen, die
de tot op heden verschenen rappor
ten vertonen, zij zo goed als hier
in overeenstemmen, n.l. dat realise
ring van een aan deze eisen der tijd
te stellen bestuurlijke organisatie be
reikt kan worden, indien de gemeen
tebesturen ertoe komen verschillen
de hunner taken op vrij grote
schaal in groter verband in te bren
gen en daar te doen behartigen.
De gemeenten moeten dus hun
eigen posities relativeren. Dat is niet
gemakkelijk, maar wel dringend
noodzakelijk. Waarom ik dit zo
scherp stel? Omdat de gemeentebe
sturen anders het risico lopen dat
de wetgever het initiatief neemt.
Hoe langer hoe meer zullen de ge
meenten er zich van bewust moe
ten worden dat het oude begrip
autonomie in de moderne samenle
ving niet meer houdbaar is.
De bevolkingsdichtheid van ons
land maakt dat geen enkele ge
meente meer volkomen autonoom
kan handelen. De centrale overheid
moet steeds meer regelend optreden
en zal dat doen zonder ons, tenzij de
gemeenten over voldoende visie en
deskundigheid beschikken om op
gelijk niveau met de centrale over
heid te onderhandelen. Behoud
van de autonomie is dan ook alleen
mogelijk door een hechte samen
werking in streekverband tussen de
gemeenten met opzijzetting van on
derlinge rivaliteiten.
Moge deze tendens, die zich in
onze regio in het afgelopen jaar
heeft ingezet, zich in 1970 met
kracht voortzetten, waarbij ik, over
dit vraagstuk mijmerend en filo
soferend, deze suggestie zou wil
len uitspreken. Ik geloof dat vijf
diensten reeds nu in aanmerking
komen om in één districtsverband
te worden gebundeld, te weten de
geneeskundige en gezondheids
diensten, het ambulancevervoer,
de politie, de brandweer en de be
scherming bevolking.
De leidinggevende districtstoppen
kunnen in één gebouw gehuisvest
worden. Dit zou een aantal voor
delen bieden zoals het alarmeren
van alle gewenste diensten met één
telefoonnummer; een 24-uursbezet-
ting van alle diensten met deskun
dig personeel; directe hulp van
welke aard ook binnen een gebied
met een straal van bijv. 20 km. en
een onmiddellijke mogelijkheid van
assistentie uit de aangrenzende dis
tricten met deskundig personeel en
passend materiaal.
Mevrouw, Mijne heren. Kon men
vroeger met enige redelijke zeker
heid voorspellen dat een bepaalde
economische of politieke tendens,
die zich in enig jaar voordeed, zich
in het volgend jaar wel zou voort
zetten, thans lijkt mij iedere toe
komstprognose een vorm van kof
fiedikkijker Op politiek gebied is
in ons land alles in beweging.
Hier een afglijden naar extreem
links, elders een bezinning op wa
re hervormingen die uit meer dan
woorden en nog eens woorden be
staan. Niemand weet geloof ik nog
wat het resultaat van al dat zoe
ken naar vernieuwing zal zijn. Wel
ben ik van mening, dat we poli
tiek gesproken, in een evolutiepe
riode leven. Waar dit jaar gemeen
teraadsverkiezingen worden gehou
den, zullen de gemeenten met dit
politiek verschijnsel worden gecon
fronteerd.
Maar gelukkig is in Nederland
bij veel verwarring en onduidèlijk-
heid de monarchie onder Oranje
nog altijd een rustpunt, een bin
dend element. Vreugde was er in
1969 in Nederland om het Konink
lijk Huis, dat opnieuw gezinsuit
breidingen kon melden. De kleine
prinsjes waarborgen het voortbe
staan der dynastie.
1970. Wij zullen in dit jaar her
denken dat het een kwart eeuw
geleden is, dat ons land een histori
sche mijlpaal passeerde, omdat het
toen op de 5e mei in zijn geheel
van het juk der nationaal-socialis-
tische overheersing werd bevrijd.
Aan een nachtmerrie van vijf don
kere bezettingsjaren was - Gode
zij dank - een eind gekomen.
Wij mogen straks - naar het mij
voorkomt - niet alleen volstaan met
een terugblik naar 1945. Het her
denken van de 25 jaar geleden
herkregen vrijheden is slechts zin
vol als wij ons d'aarbij ook bewust
zijn van onze taak in de samen
leving van vandaag.
1970. Wat V.él óns dat brengen?
Wij zouden het zo graag nu al we
ten, maar wij kunnen niet in de
toekomst zien. Dat is een van de
grote weldaden, welke we mogen
genieten, want het geeft ons het
voorrecht van de verwachting en
de zegen van de hoop.
Toen ik. mij bezinnend op wat
ik u vandaag zou mogen zeggen,
zover met mijn mijmeringen was
gevorderd, was ook de oudejaars
avond zover, dat hij plotseling uit
eenspatte in vele knallen, in het
oorverdovend geraas van de Vee
nendaalse jaarwisseling. Het was als
een signaal, waarmee die soms zo
dwarse, maar vaker zo moedige
en nuchtere jeugd van nu meldde,
dat zij leeft en leven wil, van
daag en morgen. Daarom in haar
naam: slaat opnieuw een vaste
hand aan de ploeg.
En daarin moge ik dan mijn
nieuwjaarswensen voor u samen
vatten. Zij gelden u persoonlijk en
allen die u dierbaar ziin. Zij gel
den niet minder uw arbeid in goe
de gezondheid voor de welbegrepen
belangen van onze gemeente en
inwoners, wier vertrouwen uw ge
loofsbrief is.
Goede wensen richt ik ook tot
enze toegewijde ambtelijke mede
werkers, die het met hun deskun
digheid en ervaring ons mogelijk
maken onze gemeente het bestuur
te schenken, dat zij behoeft.
En tenslotte gaan mijn nieuw
jaarswensen naar de verslaggevers
der bladen, wier niet lichte taak
voor de goede functionering van
ons democratisch en openbaar be
stuur als onmisbaar wordt gewaar
deerd.
Moge het jaar 1970 zich ontplooi
en als een goed en vruchtbaar
jaar.
Moge het ons voor zware zorg
en tegenslag behoeden en moge
God's zegen ons en ons werk dage
lijks begeleiden!
VEENENDAAL De eerste uitgave van de Veenendaalse badmintonclub
BCV is met nog twee wedstrijden te spelen reeds kampioen geworden van
de tweede klasse.
Dit team dat in feite veel te sterk is voor deze afdeling versloeg in El-
theto „De Backhands" 2 uit Ernielo met 7-1, waardoor het in het bezit kwam
van de titel.
Opvallend was het spel van Marijke Stuyvenberg, een meisje dat nog niet zo
lang badminton beoefent doch in het duel tegen de Ermelose gasten een uit
muntende indruk maakte.
De enige verliespartij van BCV kwam
op naam van de niet geheel fitte Ralf
Kneefel, die tegen Kroon het onderspit
moest delven. De tweede dames-single
tussen mej. Stuyvenberg en mej. Van
Meer was nog wel spannend, doch in de
rest van de partijen was de Veenen
daalse oppermachtig.
Voorzitter Achten: „Wy zyn bly dat
we uit de tweede klasse zjjn gekomen,
want we waren veel te sterk. De speel-
ELST Binnenkort wordt in Eist
een «tweede dameskapsalon geopend.
De heer A. Budding, die aan de Rijks
straatweg een herenkapsalon exploi
teert, heeft na vijfenveertig jaar, de
zaak aan zijn zoon overgedragen.
De heer Budding Jr. die enige jaren
het plan heeft naast de bestaande
herenkapperszaak een dameskapsalon
te vestigen, zag daartoe de mogelijk
heid door het perceel van Spinder
(auto- en motorherstelbedrijf) over te
nemen. Men is al druk met de ver
bouwing bezig en de bedoeling is de
nieuwe zaak o.o.v. 2 maart te openen.
Aan de voorkant komt de herenkap
salon, terwijl de dameskapsalon daar
precies achter wordt gebouwd. De da
meskapsalon wordt niet groter dan
ruim 4 meter bij ruim 2 meter, maar
de heer Budding hoopt zijn zaak over
enkele jaren nogmaals uit te bouwen.
Wel heel belangrijk is een grote par
keerplaats naast het pand, zodat de
cliënten straks hun auto niet op de toch
al smalle Rijksstraatweg behoeven te
parkeren.
Gezien de beperkte ruimte van de
dameskapsalon zal mevrouw Budding,
sinds anderhalf jaar gediplomeerd
kapster, alleen werken na afspraak.
Voorts ligt het in de bedoeling, dat de
heren, na opening van de nieuwe sa
lon, één dag in de week alleen na
afspraak geknipt kunnen worden.
VEENENDAAL De Veenendaalse
vrijwillige brandweer moest dinsdag
morgen de bedrijfsbrandweer van de
Boxal assisteren bij een brandje in
een container op het terrein van dit
bedrijf aan de Rozenstraat. Onvoor
zichtigheid met vuur werd als oorzaak
van de brand opgegeven. De nevelspuit
van de brandweer maakte korte met
ten met het vuur.
sters en spelers hebben het in nagenoeg
alle duels zeer gemakkelyk opgevat en
van vechtlust was geen sprake tegen
Wedstrijdsecretaris Kraak (rechts)
overhandigt bloemen aan de speel
sters en spelers van de eerste editie
van BCV, die het kampioenschap van
de tweede klas behaalde: v.l.n.r. me
vrouw Spork, Marijke Stuyvenberg,
R. Kneefel en E. Achten.
deze overwegend te zwakke opponen
ten.
Wy hebben deze competitie gespééld,
niet gevochten. Nu we vermoedeiyk de
eerste klasse ingaan er moeten eerst
waarschijnlyk nog promotiewedstryden
worden gespeeld kunnen we op een
hoger niveau gaan spelen en ook de
leden uit de lagere teams (die zeer po
vere resultaten boeken) wat meer in
brengen.
In de promotiestrijd gaan vermoede
lijk acht ploegen vechten om zes plaat
sen in de eerste klasse. Dat gebeurt
naar alle waarschijnlijkheid op een toer-
nooidag, waarop alle noodzakelijke mat
ches worden gespeeld.
De gedetailleerde uitslagen van de
wedstrijd tussen BCV 1 en „De Back
hands" 2 was als volgt.
BCV
,,De Backhands"
heren-enkel
heren-enkel
dames-enkel
dames-enkel
gemengd-dubbel
gemengd-dubbel
heren-dubbel
dames-dubbel
Achtenv.d. Berg
Kneefel Kroon
Spork Kroon
Stuyvenbergv. Meer
Spork AchtenKroon v.d. Berg
Stuyvenberg Kneefelv. Meer/Kroon
Achten/Kneefelv.d. Berg/Kroon
Spork/Stuyvenbergv. Meer/Kroon
15— 7, 15— 3
13—15, 6—15
11— 1, 11— 0
11— 7, 7—11, 11—
15— 1, 15— 3
15— 6, 15— 9
15—13, 15— 4
15— 8, 15—10
VEENENDAAL Gebouw El-
theto is een begrip in Veenendaal.
De feestdagen waren bepaald niet be
vorderlijk voor onze kamerplanten.
We konden er te weinig zorg aan
geven, met alle gevolgen van dien.
De Poinsettia (Kerstster) heeft
misschien intussen haar blad laten
vallen en prijkt alleen het rode
schutblad boven aan de inmiddels
kaal geworden stengel. Is er nog
blad aanwezig, neem dan de bloe-
menspuit of verstuiver ter hand en
besproei de bladeren enige malen
per dag. In een warme kamer is de
lucht steeds droog en is het aan te
bevelen om voor de nacht nog even
met de bloemenspuit er over heen
Ie gaan. De rode schutbladeren en
de knopvormige bloempjes echter
liever niet besproeien om smetten
te voorkomen.
Wanneer de schutbladeren tenslotte
zijn afgevallen en er is alleen nog
een kale stengel overgebleven, dan
snijdt men de stengel tot op onge
veer 8 a 10 cm boven de potgrond
af. Zorgt daarbij, dat de snijwond di
rect met sigare-as, wit zand of
houtskoolpoeder wordt afgedicht, om
het uitstromen van melksap te
voorkomen. Zet daarna de pot met
het stuk kale stengeltje in de hoek
van de kamer, waar 't moet rusten
op 'n zo koel mogelijk plekje. Doet
er verder niets aan, laat het ,,ge-
vall£tje" zo droog mogelijk staan.
Af en toe een weinig water geven,
het mag niet geheel uitdrogen, de
stengel moet groen blijven en mag
door droogte niet gaan rimpelen.
In maart geven we de plant nieuwe
goede bloemistengrond, waarbij we
er wel om denken een potscherf met
de bolle kant naar boven op het pot-
gaatje te leggen. Eerst matigjes gie
ten en bemerkt men hergroei dan
gaan we meer water geven en ook
bemesting. Eind mei begin juni kan
de plant met pot ook wel totaan de
bovenrand in de tuin, op een zonni
ge plaats, worden ingegraven. Oplet
ten dat er geen overworteling plaats
kan hebben, dit is te voorkomen
door de pot om de veertien dagen
rond te draaien.
In september kan men dan weer een
mooi plant hebben en haar in
de kamer op 'n lichte, zonnige plaats
zetten. Elke dag de bladeren be
sproeien met lauw water en eens
per week bemesting toedienen. Bij
een goede behandeling kan men met
Kerstmis 1970 een zelf opgekweekte
Kerstster (Euphorbia Pulcherrima)
hebben.
Ik neem aan, dat u de gegeven raad
opvolgde en de Kerstroos (Hellebo-
rus niger) de witbloeiende, goed
vochtig hebt gehouden en dat deze
prachtbloeier nog in glorie is. Is zij
t.z.t. uitgebloeid, zet haar dan in een
koel vertrek op een lichte plaats en
tegen het voorjaar kan de plant in
de volle grond van de tuin gepoot
worden. Zorgt voor voedzame grond,
meng wat koemest door de grond
heen. Zij vraagt een licht schaduw
plekje. De plant kunt u ook vermeer
deren door haar voor het uitplanten
te scheuren, elk deel kan dan afzon
derlijk gepoot worden. Er zijn naast
de witbloeiende alle mogelijke tus
sentinten, doch de behandeling is ge
lijk. Daarnaast zijn een groot aantal
vormen welke door kruisingen zijn
verkregen.
Bent u ter gelegenheid van de feestda
gen in het bezit gekomen van het
groen blijvende heestertje ..Ardisia
Crispa", dat zich met een groot aan
tal erwtachtige, rode besjes siert?
Dan wil ik u zeggen, dat u deze plant
niet te warm mag zetten, droge
warmte kan zij niet verdragen. Dus
regelmatig besproeien met lauw wa
ter. In een matig verwarmde kamer
voelt de Ardisia Crispa" zich ge
lukkig. De potgrond steeds vochtig
houden, om de 14 dagen bemesting
geven.
Zijn de fraaie bessen straks opge
droogd, dan kan men, indien nodig,
het te breed uitgegroeide struikje
wat fatsoeneren (insnoeren). Geeft
hem dan tevens verse potgrond, de
grond stevig aandrukken. In de zo
mer ziet men de wit-rode bloempjes
verschijnen, na de bloei ontwikkelen
zich de fraaie bessen, die het struik
je in de winter en tot diep in het
voorjaar sieren. De Ardisia Crispa"
wordt weer veel als kamerplant ge
kweekt.
Bij vele liefhebbers zien we de Au
gurkcactus, botanisch heet deze
schone bloeier ,,Chamaecereus Sil-
vestrü". Deze bloeit meestal in het
vroege voorjaar. Men hoort nog wel
eens de klacht over het niet bloeien
van de Augurkcactus. Ik ga u de
kweekwijze vertellen. Wanneer men
deze cactus, waarvan de leden aan
kleine augurkjes doen denken, in
een normaal verwarmde kamer
houdt, dan zal hij geen bloemen ge
ven of de knopjes vallen af. 's Win
ters mag hij absoluut niet veel
warmte hebben. Een lichte plaats in
een koele kamer is haar ideaal.
In die koele omgeving moet men heel
weinig gieten, eenmaal in de drie
weken de aarde iets vochtig maken
is precies goed. In het voorjaar geeft
men wat meer water. Aldus behan
deld zal de Augurkcactus ongemeen
fraai bloeien met zijn felle rode
bloempjes. Zij laat zich gemakkelijk
voortkweken door middel van stek
ken, elk lid kan afzonderlijk verder
gekweekt worden. Gebruik er echter
niet de goede bloemistengrond voor,
doch neem de speciale cactusgrond,
bij de zaadhandel verkrijgbaar.
Drukt de potgrond wat stevig aan,
zet de plantjes in de zomermaandèn
in de volle zon. Voor een raam op
het zuiden moet op het heetst van
de dag een weinig geschermd wor
den tegen de felle zon, op het oosten
kan hij de volle zon goed verdragen.
Wanneer men handelt zoals ik hierbo
ven vertelde, dan zult u ongetwijfeld
een of meer fraai bloeiende Augurk
cactussen in bezit krijgen. De ,,Mam-
millaria Cactus" (bolvormig, met
stekels) verlangt dezelfde kweek
wijze. Ook deze zijn fraai als ze
bloeien. Wanneer in het voorjaar de
stekels een mooiere kleur aannemen,
dan bewijst dit dat de nieuwe groei
begonnen is en mag wat meer wa
ter gegeven worden. Om de andere
dag moet men in de zomer gieten.
Sneeuw, ijs, regen, mist en zacht weer
kunnen zich nog wel een tijdje afwis
selen, doch het lengen der dagen
gaat er om door. Nog enkele weken
en wij speuren naar de eerste knop
pen die botten en de eerste voor
jaarsboden Het nieuwe leven
maakt ons dan moedig en geeft ons
hoop. Geeft uw ogen eens goed de
kost. Het nieuwe leven hangt reeds
in het hout, of het vriest, of dooit, of
sneeuwt of regent: volop actie valt
te ontdekken in en aan de vroegst-
bloeiende heesters. Zij staan daar
in de tuin nu al klaar met hun dik
ke bloemknoppen om bij het ontwa
ken der lente hun vrolijke bloei te
brengen. De Ribes en Forsythea zit
ten tjokvol dikke bloemknoppen. Snij
gerust enige takjes af, splijt de steel
beneden een eindje in of snij deze
schuin bij en zet de takjes op een
vaas met water in uw kamer. Geeft
de takjes (zolang de knoppen nog
niet open zijn) een bad onder de
waterkraan. De bloemknoppen wor
den iedere dag forser en na enige
dagen heeft u het voorjaar in huis,
een bloeiend boeket Ribessen of
Forsythea's.
E. J. Grijsen, Rheden.
Het is niet in de laatste plaats be
kend om zijn volleybalevenemen
ten, waarbij men maar behoeft te
denken aan de spannende finales
van de Kerstvolleybaltoernooien en
de wedstrijdenseries van Panters.
In deze matches wordt er door jon
gelui schitterend volleybal ten bes
te gegeven, waarbij springkracht,
een enorme geestdrift en techniek
soms grote indruk maken.
Maar in het oude gebouw wordt
ook nog volleybal beoefend op een
lager plan.
Dat gebeurt elke dinsdagavond
door een groepje veertigers, vijfti
gers en zelfs zestigers die deze
sport bedrijven voor de gezellig
heid, voor een ..beetje" conditie
en. om het buikje kwijt te raken
c.q. in omvang te doen afnemen.
Onder de naam O. en O. (Onder
Ons) komt dit gezelschap oldtimers
aangevuld met enkele jongeren
elke week in actie en hun spel
mist wel de jeugdige kracht, maar
het enthousiasme is (vooral na de
pauze) geweldig.
O. en O., waarvan de heer D. de
Gooijer voorzitter is, heeft zelfs
twee actieve leden van boven de
zestig, die trouw elke week ferm
staan te smashen aan het net. Eén
van hen is slager Nic. de Gooijer,
die zijn jongere vrienden steeds
weer verrast door zijn elan en
sportiviteit.
Op de foto zijn de twee oudsten
van de club verwikkeld in een (nog
al vreemd) duel aan het net
