Dolle Mina internationaa
Hoe
maakt men
deze week
neme
Airwiek-we
Men neme albert: heijn (wie anders?!)
Bezoek
PTT-staking
in België
S i t 1
zakje
Alleen
bij Ctt
hele
blikken
literfles
pot 450
stuks
blik
.0,82 liter
van de ham
500gram
59
es 55
IM
Over de
grenzen
—j. FRANSE
Men
Leverworst
Boterham-
worst
Ch Bleekmiddel
Ch Panne
boender
Ch Schuur
sponsjes
Theedoek
Vaatdoekje 73 DÖ
Ch Muurverf O 50
4kmo 2*95 *6?
p'ij» or
Pleidooi voor
nieuw kanaal
door Vlaanderen
Ch Kippe- of
Vleesbouillon
Alleen bi]
Albert Heijn
Huishoud I
Fijnproever
met worst en varkensvlees
Haagse
DONDERDAG 5 MAART 1970
De wilde staking van de Brusselse
postsorteerders zet zich voort, breidt
zich uit en dreigt over te slaan naar
andere steden als Luik, Charleroi en
Antwerpen. In Luik heeft een deel
van het personeel het werk woensdag
ochtend ook al Neergelegd. Tele
graaf-, telefoon, en telexper soneel
heeft met staking gedreigd. De gehele
actie heeft ten doel toekenning van
een speciale nachtpremie van onge
veer SS cent per uur te verkrijgen.
Onlangs is zo'n premie toegekend aan
overheidspersoneel in de geautomati
seerde diensten.
De directeur-generaal van de Belgi-
»che posterijen heeft meegedeeld dat
êtnsdag ongeveer 700.000 brieven en 5
miljoen drukwerken onbesteld zijn
gebleven. Andere berichten spreken
echter over een totaal van meer dan
tien miljoen poststukken.
De minister van PTT, de heer An-
seale, heeft de stakers gevraagd hun
actie onmiddellijk af te breken.
BRUSSEL Belgische Dolle Mi-
na's zijn woensdag in Antwerpen
naor Nederlands voorbeeld een actie
begonnen, om de aandacht te vesti-
gen op de door hen zo verafschuwde
ongelijke behandeling van mannen
en vrouwen.
Een twintigtal jonge vrouwen
drong er, lustig aan kleine sigaartjes
S trekkend, een kantoorgebouw van
I een verzekeringsmaatschappij aan
de Marktgravestraat binnen, om
duidelijk te maken dat het ze niet
J aanstaat dat de mannen bij dat be-
drijf wel en de vrouwen niet mogen
roken. „Ook vrouwen hebben recht
op longkanker" was het motto waar
van ze zich bedienden.
De Dolle Mina's verspreidden
pamfletten, waarin de eisen die ze
stellen nog eens werden opgesomd:
„Recht op gelijk loon voor gelijk
werk, recht op gelijke promotiekan
sen, de vrouw naast de man op ver
antwoordelijke plaatsen in bedrijven
en in openbare besturen, redelijke
taakverdeling in het gezin, etc."
Na hun rook-actie trokken de Mi
na's naar een nabijgelegen politiebu
reau, waar ze in koor een tekst
scandeerden, gericht tot de aanwezi-
ge agenten en hun steun vroegen
voor hun strijd tegen de mannen
maatschappij.
Enige tijd later trok de stoet naar
de Antwerpse Grote Markt, waar de
Mina's in een café achter een
drankje van hun emoties konden be
komen. Een Mina onthulde daar, dat
de uit Nederland overgewaaide actie
zich best eens kan gaan uitbreiden
tot Belgische steden als Gent en
Leuven en dat men er zelfs nog van
horen zal in Duitsland Engeland,
waar ook Dolle Mina's genoeg heb
ben van de discriminerende man
nenmaatschappij.
'•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••«a
BRUSSEL In Gent heeft de Brug
se schepen Traen en pleidooi gehouden
voor het creëren van een verbinding
van Gent met de zee via Zeebrugge.
Weliswaar zou zo'n nieuwe vaarweg
door het noorden van Vlaanderen 140
miljoen gulden duurder uitkomen dan
een nieuw kanaal van Terneuzen-West,
maar men zou dan geen nieuwe conces
sies in moeilijke onderhandelingen met
Nederland meer behoeven te doen. al
dus de schepen uit Brugge.
Bijkomende voordelen van dit plan
zijn dat in het noorden van Oost- en
West-Vlaanderen reusachtige nieuwe
industriegebieden ontsloten kunnen
worden. De investeringen voor Zee-
brugge zouden bovendien onmiddellijk
ten goede komen aan de Gentse haven.
goedkoper?
ffiKippesoep
Doperwten v 12
li€h Up Drink
5
9
Ch Frikandean
mentos
500 gram
6 tabletten ■TJf
voor 3 liter
59
vacuum verpakt Kft
per 100 gram MÖ
49
3 Ton"
Alteen bij Ml jfflT ÊgJË
Albert Heijn JQIV KÊm
li9
Hand
appelen
Golden Delicious
'Aanbieding s p rij zen géiden t/m woensdag 11 maart
fles 1120 gram -w v
met zeep UA2'
doos 10 stuks mf U
68 x 68 cm
Badstof 4% W0
veegvast
Luchtverfrisser spuitbus 10 oz.
normale «cSfflf
fJoezeer soms de vooringenomen-
beid van een politicus kan wor
den tot een soort „heilige koe" in het
beleid van een natie, is dezer dagen
weer eens duidelijk getoond.
Het gebeurde bij de nogal weinig suc
cesvolle aftocht van de Franse presi
dent Pompidou, uit de Verenigde Sta
ten.
Een van de New Yorkse kranten sprak
van een „wegrennen met de staart
tussen de benen". Dat is misschien
wat te sterk, maar kwam er toch wel
zeer dicht bij.
Een ander blad schreef: „Goed dat dit
niet aan generaal De Gaulle is over
gekomen. Hij had het niet over
leefd.
Hier kreeg het door De Gaulle tot wet
verheven grondbeginsel van de
„Franse grootheid", wel een ontzet
tende deuk. Maar tevens demon
streerde Pompidou, hoezeer het vast
houden aan deze stelling, de Franse
politiek en de politici van de werke
lijkheid heeft afgebracht. Ieder die
het maar waagt de Fransen te weer
spreken, maakt zich in de ogen van
de met deze ideologie behepten, aan
een soort majesteitsschennis schuldig.
Vandaar, dat Pompidou met nauw ver
holen woede sprak over de betogin
gen tegen de Franse politiek in het
Midden-Oosten als: „een smet voor
de Amerikanen".
/"kok de Franse pers bleek met virus
van de Grandeur flink besmet.
Zelfs een nogal kritisch blad als Le Fi
garo, schreef over „de belediging van
Chicago" en Le Parisien Libéré ver
kondigde: „Nixon telefoneert ex
cuses
Het is de tragische identificatie van de
politieke doelstellingen van een
staatshoofd en de tactische blunder
van dit staatshoofd om te menen,
deze doelstellingen in een ander land
tijdens een bezoek te moeten propa
geren.
De Gaulle heeft altijd op de bres ge
staan voor wat hij noemde: „het
recht om in binnenlandse aangelegen
heden zelf te beslissen".
GEORGES POMPIDOU
veel tam-tam tegen Pom-Pom
Pompidou, duidelijk vastgeketend aan
de opvattingen van de generaal, paste
deze stelling niet toe op de rechten
van het Amerikaanse volk, om zijn
instemming of zoals nu zijn afkeer
met de politiek van Frankrijk te be
tuigen.
Hy vergat een scheiding te maken tus
sen de politiek van Frankrijk en de
persoon van het Franse staatshoofd,
dat als een onpartijdige persoon een
bezoek bracht aar een ander staats
hoofd.
(~)ok president Nixon mag men ver-
wjjten, dat hij te emotioneel re
ageerde op de verwijten van Pompidou
en op de dreiging met „diplomatieke
ziekte" van diens echtgenote. Spot
tend schreef een Amerikaanse krant:
„De president, die is gewend te werken
met een „stilzwijgende meerderheid"
(een nogal omstreden uitlating van
Nixon in verband met zijn Vietnam-
politiek), zag zich hier geconfron
teerd met een sprekende minderheid."
Hij mag dan misschien gelijk hebben
gehad, toen hij bij de laatste toast
met Pompidou zei: „Het enige wat telt
zijn de tussen ons gevestigde goede
betrekkingen", hij vergat dan toch
wel, dat zijn positie toch ook afhan
kelijk is van de stemming van het
Amerikaanse volk. Dit moge dan in
minderheid gedemonstreerd hebben,
de zwijgende meerderheid stak geen
hand of voet uit.
]Lfen moet natuurlijk niet de inciden
ten overdrijven of de politieke
gevolgen daarvan. Maar het negeren
van de „Vox populi" heeft al meer
politici naar de ondergang gevoerd.
En de gelegenheid om te struikelen
zijn voor Nixon zo opgehoopt, dat hij
het zich niet kan permitteren, nog
een steen des aanstoots te creëren.
Voor Pompidou gelden die bezwaren
niet zo.
Zfjn prestige als martelaar by de
fanatieke Gaullisten, zal zeer hoog
zijn opgevijzeld. Vele van de aanhan
gers van de generaal, die hem als op
volger nog maar nauweiyks accep
teerden, zullen hem nu als een waar
dige vertegenwoordiger van De Gaulle
gaan beschouwen.
De Arabische landen, die toch al niet ka
rig met hun lof waren, zullen Pompi
dou zeker hun hulde niet onthouden
en misschien brengt dat in materieel
opzicht ook wel iets mee.
Tenslotte is er het prestige bij de Rus
sen, die in het najaar als gastheren
voor Pompidou zullen optreden. Zij
zullen een zo duideiyk biyk van
onenigheid tussen de beide Westelijk*
partners met graagte zien.