VORWARTS GREEP EERSTE WINST IN EUROPA CUP- TREFFEN Feijenoord werd verslagen in politieke ijsvoetbal r ZAND EN SPELEN Romeijn uit veld gestuurd Cup-voetbal Vorwarts bang voor de return in Rotterdam Toch goede kansen voor Rotterdammers om halve finale te hereiken ORGAMSAT1E SNEU K DONDERDAG 5 MAART 1970 (door Aat de Boer) OOST-BERLIJN Soppend door water en modder kwamen gistermiddag de elftallen van FC Vorwarts en Feijenoord de met zand en zaagsel bedekte „are na" van het Walter Ulbricht-stadion binnen, om te beginnen aan wat al spoe dig een schertsvertoning zou blijken te zijn. Een voetbalklucht van de eerste orde, want elk weldenkend mens kan natuurlijk zien, dat er van echt voetbal geen sprake zou kunnen zijn. De Oostduitsers hadden hun zin gekregen en de wedstrijd zou worden gespeeld in een sfeerloze en kille omgeving, waarin alleen wat dronken Nederlandse supporters voor wat afwisseling zorgden. Om het idee van een circusarena compleet te maken zat boven de tribunes in een kleine overdekte tribune een hoempa-orkest van zuiver Duitse makelij even zuiver Duitse marsen te blazen. Feijenoord heeft het in dit glij- en trap-maar-raak-ballet tenslotte met 1-0 moeten afleggen en dat moet toch wel een verdienstelijke score worden ge noemd. De Duitsers konden dan wel beweren, dat zij van de moeilijke om standigheden evenveel hinder hadden als de Nederlanders, maar dat was be paald niet waar. De leiding van FC Vorwarts sprak pertinent onwaarheid, want wij vernamen van verschillende kanten en we hebben het ook dinsdag met eigen ogen op een van de bijvelden van het stadion kunnen zien dat de spelers van Vorwarts de toestand van de arena goed hadden verkend en er proeven hadden genomen met het schoeisel, dat het meest geschikt zou zijn. En wie het cjan nog niet helemaal zou geloven, die kon 't tijdens de wedstrijd con stateren: de spelers van Vorwarts bewogen zich op de ondanks zand en zaagsel spekgladde ijslaag gemakkelijker en met meer durf dan de meeste Nederlan ders. Met uitzondering van een enkele Feijenoorder, zoals de enorm brutale Theo Laseroms, die zelfs niet bang was voor een sliding en er in een minimum van tijd dan ook uitzag alsof hij een modderbad had genomen, en de eveneens resoluut spelende Rinus Israël. Scheidsrechter Jorry Jones in een manmoedige poging om met de vingers een gaatje in de ijslaag te prikken. OOST-BERLIJN Om kwart over twee gistermiddag bezweek scheidsrechter Jones uit Wales voor de druk, die hoge Oostduitse officieren en bestuursleden van FC-Vorwarts op hem uitoefen den. Steeds had hij nog weer stand kunnen bieden aan de drif tige gebaren van de met steeds meer stemverheffing doordou wende Oostduitsers, maar op dat moment was het met zijn verzet gedaan. Hij keurde het veld goed voor het Europa Cup-duel FC- Vorwarts Feijenoord, nadat hij zijn beslissing drie maal had op geschort. Dinsdag verklaarde hij, dat hij de volgende dag het veld opnieuw zou komen bekijken, waarbij hij opmerkte, dat het op dit moment onbespeelbaar was. Toen al ver zekerden de Oostduitsers hem, dat dat woensdag anders zou zijn en zij lieten nog meer manschap pen aanrukken, om de ijslaag te lijf te gaan. Gistermorgen om 10 uur wist mr. Jones nog niet, wat hij zou doen. Van de zijde van Feijenoord werd verklaard en volkomen terecht dat dit veld niet bespeelbaar te maken was, maar opnieuw verzekerden de Duitsers, dat alles tijdig in orde zou zijn en opnieuw stelde mr. Jones zijn beslissing uit. „Ik kom om 12 uur terug", zei hij en hij hield zich aan zijn woord, duide lijk geïmponeerd door de voort durende druk de onophoudelijke propaganda, die de Duitsers voor hun eigen kunnen maakten. Er volgde opnieuwberaad, waarbij ook de Joegoslavische UEFA-ver- tegenwoordiger Popovic aanwezig was. Weer bleef Feijenoord, en met name voorzitter Couwenberg en Gerard Kerkum, zich verzet ten tegen spelen op deze ijsvlakte. Arbiter Jones inspecteerde weer het veld en trachtte tevergeefs met zijn vingers door de nog al tijd keiharde ijslaag te prikken. Tenslotte liet hij weten, dat hij om twee uur weer zou terugko men en dat de Duitsers voor die tijd de ijskoeken in de hoeken van het veld moesten weghalen en het gehele terrein moesten be dekken met een zandlaag van tenminste 2 centimeter dikte. Laten we eerlijk zijn, organise ren kunnen de Duitsers wel. In 'n minimum van tijd waren extra pelotons opgetrommeld en re den de vrachtwagens met zand en zaagsel af en aan. Het veld kreeg de aanblik van een circusarena en de zwarte, troebele massa ver dween onder een geel dek. Voor de Duitsers gold „Zand en Spe len", met Vorwarts-voorzitter ge neraal Helmut Poppe voorop. Maar op dat moment was het voor een ieder al wel duidelijk, dat de heer Jones voor de aan drang van de thuisclub door de knieën zou gaan. Dat gebeurde inderdaad. Hij besloot de wed strijd te laten doorgaan, tot grote vreugde van de Duitsers en tot ergernis van Feijenoord, dat erbij bleef, dat hier niet viel te spelen. Een uitzondering maakte voorzit ter Couwenberg, die blijkbaar al slachtoffer was geworden van de Duitse propaganda en verklaarde, dat er nu toch wel redelijk ge speeld zou kunnen worden. Vol gens Gerard Kerkum een lacher tje. Maar FC-Vorwarts en het le ger hadden in elk geval in dit prestigeduel de slag al gewonnen. Scheidsrechter Jones verklaar de, nadat hij zijn beslissing be kend had gemaakt, dat het ook sneu zou zijn voor die duizenden Nederlanders, als ze voor niets naar Berlijn waren gekomen... Intussen was trainer Ernst Happel al in alle staten geweest. „Het is een waanzinnige toestand, dat daarop gespeeld moet wor den", had hij 's morgens al bij de eerste keuring gezegd. „Maar wat kun je verwachten? Die meneer Popovic komt ook vanachter het IJzeren Gordijn en die jongens helpen elkaar wel bij de propa ganda. En op wat voor soort schoenen moet ik mijn jongens laten spelen? Daar bestaat toch geen enkele schoen voor". En nijdig vertrok Happel, om la ter te vernemen, dat het leger en zijn generaals volgens de ver wachtingen hadden gezegevierd. Trainer Ernst Happel had Coen Mou- lijn uit de ploeg gelaten en dat was be grijpelijk, want Coentje had» maandag al gezegd angst te hebben voor dit ter rein. Cor Veldhoen bezette nu de links achterplaats en Theo van Duivenbode was naar de linker vleugel verhuisd. Maar dat laatste werd ook geen succes, want Van Duivenbode durfde al even min veel te riskeren, waardoor op links de stootkracht van de Rotterdammers niet groot was. Wat zou men eigenlijk over een der gelijk treffen nog moeten vertellen? Er was nauwelijks sprake van voetbal, zo dat een vergelijking van de kwaliteiten der beide ploegen niet gemaakt kan worden. Wel was het duidelijk, dat FC Vor warts Feijenoord trachtte te overbluf fen met aanvallend spel en snelheid en als gevolg daarvan was de druk op de Rotterdamse veste dan ook vaak groot. Toch school daarin niet zo erg veel gevaar, althans niet wanneer de bal niet bij Treytel kwam. Theo Laseroms en Wim van Hanegem, maar ook Veld hoen, Israël en Romeijn vingen de meeste aanvallen van de Duitsers koel- Toen Piet Romeijn het veld ver liet werd hij door Duitse militairen gehoond. Voor Feijenoord-arts dr. Abarbanel een reden om vermanend de vinger op te heffen. bloedig op, waarbij ze het spel vaak knap vertraagden, doch ook diverse malen een corner moesten weggeven. En juist daarin school het enige gevaar, want Eddy Treytel deed ons bij die cor ners sterk denken aan Tonny van Leeu wen in de beruchte wedstrijd van drie jaar geleden tegen Oost-Duitsland. Eddy Treytel verkeek zich keer op keer op de scherp genomen corners en zijn timen was zonder meer slecht. Voorlo pig echter leverde dat de Duitsers geen treffers op, want ook zij gingen op be slissende momenten te vaak onderuit. Intussen had ook arbiter Jones al on dervonden, waaraan hij was begonnen toen hij dit veld goedkeurde. Hij gleed nl. zelf ook een keer uit en kwam lang uit in de modder terecht. Feijenoord speelde dus sterk verdedi gend, maar niettemin kreeg het enkele zeer reële kansen om de score te ope nen. Zo bijvoorbeeld Kindvall, die spor tief omhoog kwam om de languit door de modder glijdende doelman Zulkow- ski te sparen. En even later Hasil, die een vrije kans kreeg, maar zijn linker in plaats van zijn rechter voet gebruik te, waardoor de bal in de richting van de cornervlag verdween. Het werd er intussen op en rond het terrein niet aangenamer op, toen er natte sneeuw uit de lucht kwam dwar relen en de Rotterdammers hielden hun hart vast, toen vlak vo9r de rust Strü- bing een open kans kreeg. -De Duitser gleed al schietend uit en de bal ver dween over het Nederlandse doel. Tijdens de rust reden opnieuw de mi litaire vrachtauto's het veld op om zand en zaagsel te strooien. Maar de „zaag- sel-leveranciers" kregen vrijwel direct opdracht te stoppen. Ze produceerden namelijk enorme stofwolken en de fo tografen moesten ijlings een goed heenkomen zoeken om aan verstikking te ontkomen. In de ploeg van Feijenoord bleek na de rust Van Duivenbode door Vrauw- deunt te zijn vervangen, maar veel ver schil maakte dat niet. Toch werden de aanvalsacties van de Rotterdammers I i AN DSK AMPIOENEN Celtic—Fiorentina 30 Standard Luik—Leeds United 01 GalatasarayLegia Warschau 11 Vorwarts BerlinFeijenoord 10 BEKERKAMPIOENEN Levski SpartakGornik Zabrze 32 RomaGoeztepe Izmir 20 Dynamo ZagrebSchalke '04 13 CoimbraManchester United 00 RUNNERS UP-CUP Hertha BSCInternazionale 10 Carl Zeiss JenaAjax 31 yXvX mm st) ort Jürgen Piepenburg heft al juichend de armen, terwijl v.l.n.r. Israël, Hasil en Romeyn verslagen toekijken, hoe Eddy Treytel de bal moest laten gaan. plotseling veel gevaarlijker. Romeijn en Laseroms kwamen wat meer mee naar voren en er ontstonden enkele prachti ge kansen voor Feijenoord. Een solo van Hasil werd op het allerlaatste mo ment door een van de beste Duitse spe lers, Frassdorf, hardhandig onderbro ken en Kindvall richtte na een schitte rende pass van Hasil enkele centimeters langs de voor Feijenoord verkeerde kant van de paal. En opnieuw werd Hasil stevig in de tang genomen door Mtiller en Hana- mann, toen hij zich nogmaals met grote snelheid doortocht baande. Het werd geen strafschop! Aan de andere kant verrichtte Trey tel een waarlijk schitterende redding toen Begcrad na missers van Nederlan ders zowel als Duitsers vlak voor hem in schietpositie kwam. Vlak nadat de Duitse trainer Belger een van zijn, naar onze smaak beste, spelers, te weten Nöldner, had laten vervangen door Wruck ontstond de enige treffer in deze wedstrijd. Treytel stompte de bal by een corner voor de voeten van Wit- hulz, die meteen een schot loste, waar bij Piepenburg de bal met het hoofd handig van richting veranderde. En dat betekende 1-0. Nauwelijks drie minuten daarna werd Romeijn door scheidsrechter Jo nes naar de kleedkamer verwezen. Pie penburg had hem op een lelijke wijze nagetrapt en scheidsrechter Jones, die overigens voortreffelijk leidde, liet het bij een waarschuwing. Dat was kenne lijk niet naar de zin van Romeijn, die, terwijl de scheidsrechter met zijn rug naar hem toe stond, de Duitser een har de stomp in de maag verkocht. Romeijn had echter geen rekening gehouden met de grensrechter, die het incident van nabij had gezien en natuurlijk de heer Jones inlichtte. Terecht moest Romeijn eruit en dat dat Piepenburg niet ge beurde was natuurlijk geen enkel ex cuus. Dat vertrek van Romeijn betekende, dat Wery in de verdediging terug moest en de tien Feijenoorders nu vrijwel geen kans meer zouden krijgen om nog tot aanvallen te komen. Vorwarts oefende een nog sterkere druk uit en vooral vanuit de tweede li nie, waar door Feyenoord vrijwel geen mandekking werd toegepast, werd het doel van Treytel onder vuur genomen De Rotterdamse spelersmuur bezweek echter niet meer en zo ^urven we toch te beweren, dat Feijenoord voor de re turn in Rotterdam een vrij gunstige uitgangspositie heeft behouden. Want dat bleek in Berlijn wel duide lijk, Feijenoord heeft toch meer kwali teiten dan de harde en hard werkende Vorwörts-ploeg. Toen onze bus uit het grauwe Berlijn vertrok naar het vliegveld Schönefeld viel de sneeuw bij bakken uit de hemel. De sneeuw, die mogelijk dit treffen nog enigszins tot een voetbalwedstrijd had kunnen maken en waar dagen lang met verlangen naar was uitgezien. Ze kwam te laat om deze schertsvertoning te voorkomen... OOST-BERLIJN „Wy moeten het in Rotterdam waar maken. In elk geval begint Feijenoord met die 1-0 achter stand niet in een slechte uitgangsposi tie", was het eerste commentaar van trainer Ernst Happel nadat hij zijn dik onder de modder zittende spelers naar d- kleedkamer had gebracht. „Ik heh hier in Berlijn niet kunnen zien. dat Vorwarts werkelijk een ploeg van klas se is. Natuurlijk hadden zij even veel hinder van de zware omstandigheden als wij, maar Vorwarts speelde voor ei gen publiek en dat is toch een voordeel. Bovendien was het voor hen als militai ren na alle geharrewar over het al of niet doorgaan van de wedstrijd een nog grotere prestigekwestie geworden". Happel was vooral over het spel van Feijenoord in de eerste helft bijzonder tevreden. „Wy speelden zelfverzekerd en er was geen moment paniek, on danks die aanvallen van Vorwarts in de eerste twintig minuten. In de tweede helft ging het echter minder. De jon gens speelden vooral op het middenveld vaak veel te kort. Dat kun je op een terrein als dit nu juist niet doen. De bal smoort in de modder. Toen Romeijn uit het veld gestuurd werd, had dat na tuurlijk consequenties voor ons spel" Over het niet inzetten van Moulijn: „Coen kan op zo'n terrein niet spelen. Om dezelfde reden heb ik na de rust ook Theo van Duivenbode eruit ge haald. Hij had in de eerste helft de op dracht Frassdorf zoveel mogelijk af te stoppen en dat deed hij, gezien zijn mo gelijkheden op een zeer zwaar terrein, goed. Moulijn doet over twee weken in Rotterdam in elk geval mee. Dat is mijn geheime wapen", besloot de Oos tenrijker ironisch zijn commentaar. Een somber kijkende Romeijn, die op bevel van scheidsrechter Jones drieëntwintig minuten eerder dan de andere spelers de kleedkamer moest opzoeken, gaf la ter in de bus toe, dat hij Piepenburg in de maag had gestompt. „Ik schrok wel, toen de scheidsrechter in de richting van de uitgang wees. Die nummer elf had Wim Jansjen een paar keer gepakt en toen hij mij bij die vrije trap ook nog op mijn voeten ging staan, heb ik hem geslagen. Ik had pech, dat de grensrechter het net zag. Jammer, maar over veertien dagen ben ik er niet bij". Romeijns plaats zal in Rotterdam waarschijnlijk worden ingenomen door Cor Veldhoen, die dit seizoen, behalve in de Europa Cup-wedstrijd tegen Reykjavik, nog niet in het eerste elftal van Feijenoord heeft gespeeld. „Toen Happel mij dinsdag vertelde, dat ik mee zou doen, schrok ik toch wel even. Ik heb per slot van rekening weinig ge speeld de laatste maanden, omdat de wedstrijden van het B-elftal voortdu rend werden afgelast. Het is allemaal fijn gegaan". Eddy Treytel beklaagde zich vooral over de modder in het doelgebied. „Je kon niet van de grond komen. Die troep zoog je gewoon vast. Ballen, die ik nor maal pak, moest ik nu stompen en dat komt je zelfvertrouwen toch niet ten goede. Bij dat doelpunt had ik pech. dat de bal juist voor mijn handen werd weggekopt. ,Ik kon er niet meer bij." Captain Rinus Israels en de robuste Theo Laseroms klaagden vooral over de pijn die zij geleden hadden bij hun sli dings op het met zand en zaagsel be dekte ijs. „Iedere keer als je gleed brandde het over je hele lichaam. Toch had ik nog wel vijf keer zoveel slidings willen maken wanneer het 0-0 was ge bleven. Dat Vorwarts is mij honderd procent meegevallen. Die jongens kun nen echt wel voetballen, hoewel het geen grootse ploeg is. Die achterstand van 1-0 moet in Rotterdam geen pro bleem zijn", aldus uitblinker Israel. Feijenoord, dat unaniem tevreden was over de leiding van scheidsrechter Jony Jones uit Wales, verweet de arbiter echter, dat hij kort na de hervatting geen strafschop had toegekend toen de doorgebroken Hasil in het zestienme ter-gebied onderuit werd gehaald. Hasil zelf zei daarover: „Ik was erdoor. Het was een zuivere penalty. Wanneer wij die krijgen verloopt de wedstrijd toch heel anders. Normaal gesproken leiden wij dan. Je houdt de verdediging dicht en je gaat met een overwinning naar huis". Vorwartstrainer Fritz Belger. die voor de wedstrijd had verklaard tevre den te zijn met een overwinning van 1- 0, was na afloop heel wat minder te spreken. „Wij hadden de kansen, die wij na de rust kregen, toen Feijenoord met tien man speelde, moeten benutten. Feijenoord is een goede ploeg, die dui delijk meer voetbalpersoonlijkheden heeft dan wij. Vooral Israels is gran dioos. Hij is van wereldklasse". Minder Moedig, maar niet altijd even zeker, wierp Treytel zich languit naar de bal. Veldhoen, Laseroms, Begerad en Romeyn kijken in span ning toe, hoe dat zal aflopen.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1970 | | pagina 9