VORWARTS GREEP EERSTE WINST
IN EUROPA CUP- TREFFEN
Feijenoord werd verslagen in
politieke ijsvoetbal r
ZAND EN
SPELEN
Romeijn
uit veld
gestuurd
Cup-voetbal
Vorwarts bang voor de
return in Rotterdam
Toch goede kansen voor
Rotterdammers om halve
finale te hereiken
ORGAMSAT1E
SNEU
K
DONDERDAG 5 MAART 1970
(door Aat de Boer)
OOST-BERLIJN Soppend door water en modder kwamen gistermiddag de
elftallen van FC Vorwarts en Feijenoord de met zand en zaagsel bedekte „are
na" van het Walter Ulbricht-stadion binnen, om te beginnen aan wat al spoe
dig een schertsvertoning zou blijken te zijn. Een voetbalklucht van de eerste
orde, want elk weldenkend mens kan natuurlijk zien, dat er van echt voetbal
geen sprake zou kunnen zijn. De Oostduitsers hadden hun zin gekregen en de
wedstrijd zou worden gespeeld in een sfeerloze en kille omgeving, waarin alleen
wat dronken Nederlandse supporters voor wat afwisseling zorgden. Om het
idee van een circusarena compleet te maken zat boven de tribunes in een kleine
overdekte tribune een hoempa-orkest van zuiver Duitse makelij even zuiver
Duitse marsen te blazen.
Feijenoord heeft het in dit glij- en trap-maar-raak-ballet tenslotte met 1-0
moeten afleggen en dat moet toch wel een verdienstelijke score worden ge
noemd. De Duitsers konden dan wel beweren, dat zij van de moeilijke om
standigheden evenveel hinder hadden als de Nederlanders, maar dat was be
paald niet waar. De leiding van FC Vorwarts sprak pertinent onwaarheid,
want wij vernamen van verschillende kanten en we hebben het ook dinsdag
met eigen ogen op een van de bijvelden van het stadion kunnen zien dat de
spelers van Vorwarts de toestand van de arena goed hadden verkend en er
proeven hadden genomen met het schoeisel, dat het meest geschikt zou zijn. En
wie het cjan nog niet helemaal zou geloven, die kon 't tijdens de wedstrijd con
stateren: de spelers van Vorwarts bewogen zich op de ondanks zand en zaagsel
spekgladde ijslaag gemakkelijker en met meer durf dan de meeste Nederlan
ders. Met uitzondering van een enkele Feijenoorder, zoals de enorm brutale
Theo Laseroms, die zelfs niet bang was voor een sliding en er in een minimum
van tijd dan ook uitzag alsof hij een modderbad had genomen, en de eveneens
resoluut spelende Rinus Israël.
Scheidsrechter Jorry Jones in een manmoedige poging om met de vingers
een gaatje in de ijslaag te prikken.
OOST-BERLIJN Om kwart
over twee gistermiddag bezweek
scheidsrechter Jones uit Wales
voor de druk, die hoge Oostduitse
officieren en bestuursleden van
FC-Vorwarts op hem uitoefen
den. Steeds had hij nog weer
stand kunnen bieden aan de drif
tige gebaren van de met steeds
meer stemverheffing doordou
wende Oostduitsers, maar op dat
moment was het met zijn verzet
gedaan. Hij keurde het veld goed
voor het Europa Cup-duel FC-
Vorwarts Feijenoord, nadat hij
zijn beslissing drie maal had op
geschort.
Dinsdag verklaarde hij, dat hij
de volgende dag het veld opnieuw
zou komen bekijken, waarbij hij
opmerkte, dat het op dit moment
onbespeelbaar was. Toen al ver
zekerden de Oostduitsers hem,
dat dat woensdag anders zou zijn
en zij lieten nog meer manschap
pen aanrukken, om de ijslaag te
lijf te gaan. Gistermorgen om 10
uur wist mr. Jones nog niet, wat
hij zou doen. Van de zijde van
Feijenoord werd verklaard en
volkomen terecht dat dit veld
niet bespeelbaar te maken was,
maar opnieuw verzekerden de
Duitsers, dat alles tijdig in orde
zou zijn en opnieuw stelde mr.
Jones zijn beslissing uit. „Ik kom
om 12 uur terug", zei hij en hij
hield zich aan zijn woord, duide
lijk geïmponeerd door de voort
durende druk de onophoudelijke
propaganda, die de Duitsers voor
hun eigen kunnen maakten. Er
volgde opnieuwberaad, waarbij
ook de Joegoslavische UEFA-ver-
tegenwoordiger Popovic aanwezig
was. Weer bleef Feijenoord, en
met name voorzitter Couwenberg
en Gerard Kerkum, zich verzet
ten tegen spelen op deze ijsvlakte.
Arbiter Jones inspecteerde weer
het veld en trachtte tevergeefs
met zijn vingers door de nog al
tijd keiharde ijslaag te prikken.
Tenslotte liet hij weten, dat hij
om twee uur weer zou terugko
men en dat de Duitsers voor die
tijd de ijskoeken in de hoeken
van het veld moesten weghalen
en het gehele terrein moesten be
dekken met een zandlaag van
tenminste 2 centimeter dikte.
Laten we eerlijk zijn, organise
ren kunnen de Duitsers wel. In
'n minimum van tijd waren extra
pelotons opgetrommeld en re
den de vrachtwagens met zand en
zaagsel af en aan. Het veld kreeg
de aanblik van een circusarena
en de zwarte, troebele massa ver
dween onder een geel dek. Voor
de Duitsers gold „Zand en Spe
len", met Vorwarts-voorzitter ge
neraal Helmut Poppe voorop.
Maar op dat moment was het
voor een ieder al wel duidelijk,
dat de heer Jones voor de aan
drang van de thuisclub door de
knieën zou gaan. Dat gebeurde
inderdaad. Hij besloot de wed
strijd te laten doorgaan, tot grote
vreugde van de Duitsers en tot
ergernis van Feijenoord, dat erbij
bleef, dat hier niet viel te spelen.
Een uitzondering maakte voorzit
ter Couwenberg, die blijkbaar al
slachtoffer was geworden van de
Duitse propaganda en verklaarde,
dat er nu toch wel redelijk ge
speeld zou kunnen worden. Vol
gens Gerard Kerkum een lacher
tje. Maar FC-Vorwarts en het le
ger hadden in elk geval in dit
prestigeduel de slag al gewonnen.
Scheidsrechter Jones verklaar
de, nadat hij zijn beslissing be
kend had gemaakt, dat het ook
sneu zou zijn voor die duizenden
Nederlanders, als ze voor niets
naar Berlijn waren gekomen...
Intussen was trainer Ernst
Happel al in alle staten geweest.
„Het is een waanzinnige toestand,
dat daarop gespeeld moet wor
den", had hij 's morgens al bij de
eerste keuring gezegd. „Maar wat
kun je verwachten? Die meneer
Popovic komt ook vanachter het
IJzeren Gordijn en die jongens
helpen elkaar wel bij de propa
ganda. En op wat voor soort
schoenen moet ik mijn jongens
laten spelen? Daar bestaat toch
geen enkele schoen voor". En
nijdig vertrok Happel, om la
ter te vernemen, dat het leger en
zijn generaals volgens de ver
wachtingen hadden gezegevierd.
Trainer Ernst Happel had Coen Mou-
lijn uit de ploeg gelaten en dat was be
grijpelijk, want Coentje had» maandag
al gezegd angst te hebben voor dit ter
rein. Cor Veldhoen bezette nu de links
achterplaats en Theo van Duivenbode
was naar de linker vleugel verhuisd.
Maar dat laatste werd ook geen succes,
want Van Duivenbode durfde al even
min veel te riskeren, waardoor op links
de stootkracht van de Rotterdammers
niet groot was.
Wat zou men eigenlijk over een der
gelijk treffen nog moeten vertellen? Er
was nauwelijks sprake van voetbal, zo
dat een vergelijking van de kwaliteiten
der beide ploegen niet gemaakt kan
worden.
Wel was het duidelijk, dat FC Vor
warts Feijenoord trachtte te overbluf
fen met aanvallend spel en snelheid en
als gevolg daarvan was de druk op de
Rotterdamse veste dan ook vaak groot.
Toch school daarin niet zo erg veel
gevaar, althans niet wanneer de bal
niet bij Treytel kwam. Theo Laseroms
en Wim van Hanegem, maar ook Veld
hoen, Israël en Romeijn vingen de
meeste aanvallen van de Duitsers koel-
Toen Piet Romeijn het veld ver
liet werd hij door Duitse militairen
gehoond. Voor Feijenoord-arts dr.
Abarbanel een reden om vermanend
de vinger op te heffen.
bloedig op, waarbij ze het spel vaak
knap vertraagden, doch ook diverse
malen een corner moesten weggeven.
En juist daarin school het enige gevaar,
want Eddy Treytel deed ons bij die cor
ners sterk denken aan Tonny van Leeu
wen in de beruchte wedstrijd van drie
jaar geleden tegen Oost-Duitsland.
Eddy Treytel verkeek zich keer op keer
op de scherp genomen corners en zijn
timen was zonder meer slecht. Voorlo
pig echter leverde dat de Duitsers geen
treffers op, want ook zij gingen op be
slissende momenten te vaak onderuit.
Intussen had ook arbiter Jones al on
dervonden, waaraan hij was begonnen
toen hij dit veld goedkeurde. Hij gleed
nl. zelf ook een keer uit en kwam lang
uit in de modder terecht.
Feijenoord speelde dus sterk verdedi
gend, maar niettemin kreeg het enkele
zeer reële kansen om de score te ope
nen. Zo bijvoorbeeld Kindvall, die spor
tief omhoog kwam om de languit door
de modder glijdende doelman Zulkow-
ski te sparen. En even later Hasil, die
een vrije kans kreeg, maar zijn linker
in plaats van zijn rechter voet gebruik
te, waardoor de bal in de richting van
de cornervlag verdween.
Het werd er intussen op en rond het
terrein niet aangenamer op, toen er
natte sneeuw uit de lucht kwam dwar
relen en de Rotterdammers hielden hun
hart vast, toen vlak vo9r de rust Strü-
bing een open kans kreeg. -De Duitser
gleed al schietend uit en de bal ver
dween over het Nederlandse doel.
Tijdens de rust reden opnieuw de mi
litaire vrachtauto's het veld op om zand
en zaagsel te strooien. Maar de „zaag-
sel-leveranciers" kregen vrijwel direct
opdracht te stoppen. Ze produceerden
namelijk enorme stofwolken en de fo
tografen moesten ijlings een goed
heenkomen zoeken om aan verstikking
te ontkomen.
In de ploeg van Feijenoord bleek na
de rust Van Duivenbode door Vrauw-
deunt te zijn vervangen, maar veel ver
schil maakte dat niet. Toch werden de
aanvalsacties van de Rotterdammers
I i AN DSK AMPIOENEN
Celtic—Fiorentina 30
Standard Luik—Leeds United 01
GalatasarayLegia Warschau 11
Vorwarts BerlinFeijenoord 10
BEKERKAMPIOENEN
Levski SpartakGornik Zabrze 32
RomaGoeztepe Izmir 20
Dynamo ZagrebSchalke '04 13
CoimbraManchester United 00
RUNNERS UP-CUP
Hertha BSCInternazionale 10
Carl Zeiss JenaAjax 31
yXvX
mm
st) ort
Jürgen Piepenburg heft al juichend de armen, terwijl v.l.n.r. Israël, Hasil
en Romeyn verslagen toekijken, hoe Eddy Treytel de bal moest laten
gaan.
plotseling veel gevaarlijker. Romeijn en
Laseroms kwamen wat meer mee naar
voren en er ontstonden enkele prachti
ge kansen voor Feijenoord. Een solo
van Hasil werd op het allerlaatste mo
ment door een van de beste Duitse spe
lers, Frassdorf, hardhandig onderbro
ken en Kindvall richtte na een schitte
rende pass van Hasil enkele centimeters
langs de voor Feijenoord verkeerde
kant van de paal.
En opnieuw werd Hasil stevig in de
tang genomen door Mtiller en Hana-
mann, toen hij zich nogmaals met grote
snelheid doortocht baande. Het werd
geen strafschop!
Aan de andere kant verrichtte Trey
tel een waarlijk schitterende redding
toen Begcrad na missers van Nederlan
ders zowel als Duitsers vlak voor hem
in schietpositie kwam. Vlak nadat de
Duitse trainer Belger een van zijn, naar
onze smaak beste, spelers, te weten
Nöldner, had laten vervangen door
Wruck ontstond de enige treffer in
deze wedstrijd. Treytel stompte de bal
by een corner voor de voeten van Wit-
hulz, die meteen een schot loste, waar
bij Piepenburg de bal met het hoofd
handig van richting veranderde. En dat
betekende 1-0.
Nauwelijks drie minuten daarna
werd Romeijn door scheidsrechter Jo
nes naar de kleedkamer verwezen. Pie
penburg had hem op een lelijke wijze
nagetrapt en scheidsrechter Jones, die
overigens voortreffelijk leidde, liet het
bij een waarschuwing. Dat was kenne
lijk niet naar de zin van Romeijn, die,
terwijl de scheidsrechter met zijn rug
naar hem toe stond, de Duitser een har
de stomp in de maag verkocht. Romeijn
had echter geen rekening gehouden met
de grensrechter, die het incident van
nabij had gezien en natuurlijk de heer
Jones inlichtte. Terecht moest Romeijn
eruit en dat dat Piepenburg niet ge
beurde was natuurlijk geen enkel ex
cuus.
Dat vertrek van Romeijn betekende,
dat Wery in de verdediging terug moest
en de tien Feijenoorders nu vrijwel
geen kans meer zouden krijgen om nog
tot aanvallen te komen.
Vorwarts oefende een nog sterkere
druk uit en vooral vanuit de tweede li
nie, waar door Feyenoord vrijwel geen
mandekking werd toegepast, werd het
doel van Treytel onder vuur genomen
De Rotterdamse spelersmuur bezweek
echter niet meer en zo ^urven we toch
te beweren, dat Feijenoord voor de re
turn in Rotterdam een vrij gunstige
uitgangspositie heeft behouden.
Want dat bleek in Berlijn wel duide
lijk, Feijenoord heeft toch meer kwali
teiten dan de harde en hard werkende
Vorwörts-ploeg.
Toen onze bus uit het grauwe Berlijn
vertrok naar het vliegveld Schönefeld
viel de sneeuw bij bakken uit de hemel.
De sneeuw, die mogelijk dit treffen
nog enigszins tot een voetbalwedstrijd
had kunnen maken en waar dagen lang
met verlangen naar was uitgezien. Ze
kwam te laat om deze schertsvertoning
te voorkomen...
OOST-BERLIJN „Wy moeten het
in Rotterdam waar maken. In elk geval
begint Feijenoord met die 1-0 achter
stand niet in een slechte uitgangsposi
tie", was het eerste commentaar van
trainer Ernst Happel nadat hij zijn dik
onder de modder zittende spelers naar
d- kleedkamer had gebracht. „Ik heh
hier in Berlijn niet kunnen zien. dat
Vorwarts werkelijk een ploeg van klas
se is. Natuurlijk hadden zij even veel
hinder van de zware omstandigheden
als wij, maar Vorwarts speelde voor ei
gen publiek en dat is toch een voordeel.
Bovendien was het voor hen als militai
ren na alle geharrewar over het al of
niet doorgaan van de wedstrijd een nog
grotere prestigekwestie geworden".
Happel was vooral over het spel van
Feijenoord in de eerste helft bijzonder
tevreden. „Wy speelden zelfverzekerd
en er was geen moment paniek, on
danks die aanvallen van Vorwarts in de
eerste twintig minuten. In de tweede
helft ging het echter minder. De jon
gens speelden vooral op het middenveld
vaak veel te kort. Dat kun je op een
terrein als dit nu juist niet doen. De bal
smoort in de modder. Toen Romeijn uit
het veld gestuurd werd, had dat na
tuurlijk consequenties voor ons spel"
Over het niet inzetten van Moulijn:
„Coen kan op zo'n terrein niet spelen.
Om dezelfde reden heb ik na de rust
ook Theo van Duivenbode eruit ge
haald. Hij had in de eerste helft de op
dracht Frassdorf zoveel mogelijk af te
stoppen en dat deed hij, gezien zijn mo
gelijkheden op een zeer zwaar terrein,
goed. Moulijn doet over twee weken in
Rotterdam in elk geval mee. Dat is
mijn geheime wapen", besloot de Oos
tenrijker ironisch zijn commentaar. Een
somber kijkende Romeijn, die op bevel
van scheidsrechter Jones drieëntwintig
minuten eerder dan de andere spelers
de kleedkamer moest opzoeken, gaf la
ter in de bus toe, dat hij Piepenburg in
de maag had gestompt. „Ik schrok wel,
toen de scheidsrechter in de richting
van de uitgang wees. Die nummer elf
had Wim Jansjen een paar keer gepakt
en toen hij mij bij die vrije trap ook
nog op mijn voeten ging staan, heb ik
hem geslagen. Ik had pech, dat de
grensrechter het net zag. Jammer, maar
over veertien dagen ben ik er niet bij".
Romeijns plaats zal in Rotterdam
waarschijnlijk worden ingenomen door
Cor Veldhoen, die dit seizoen, behalve
in de Europa Cup-wedstrijd tegen
Reykjavik, nog niet in het eerste elftal
van Feijenoord heeft gespeeld. „Toen
Happel mij dinsdag vertelde, dat ik mee
zou doen, schrok ik toch wel even. Ik
heb per slot van rekening weinig ge
speeld de laatste maanden, omdat de
wedstrijden van het B-elftal voortdu
rend werden afgelast. Het is allemaal
fijn gegaan".
Eddy Treytel beklaagde zich vooral
over de modder in het doelgebied. „Je
kon niet van de grond komen. Die troep
zoog je gewoon vast. Ballen, die ik nor
maal pak, moest ik nu stompen en dat
komt je zelfvertrouwen toch niet ten
goede. Bij dat doelpunt had ik pech. dat
de bal juist voor mijn handen werd
weggekopt. ,Ik kon er niet meer bij."
Captain Rinus Israels en de robuste
Theo Laseroms klaagden vooral over de
pijn die zij geleden hadden bij hun sli
dings op het met zand en zaagsel be
dekte ijs. „Iedere keer als je gleed
brandde het over je hele lichaam. Toch
had ik nog wel vijf keer zoveel slidings
willen maken wanneer het 0-0 was ge
bleven. Dat Vorwarts is mij honderd
procent meegevallen. Die jongens kun
nen echt wel voetballen, hoewel het
geen grootse ploeg is. Die achterstand
van 1-0 moet in Rotterdam geen pro
bleem zijn", aldus uitblinker Israel.
Feijenoord, dat unaniem tevreden was
over de leiding van scheidsrechter Jony
Jones uit Wales, verweet de arbiter
echter, dat hij kort na de hervatting
geen strafschop had toegekend toen de
doorgebroken Hasil in het zestienme
ter-gebied onderuit werd gehaald. Hasil
zelf zei daarover: „Ik was erdoor. Het
was een zuivere penalty. Wanneer wij
die krijgen verloopt de wedstrijd toch
heel anders. Normaal gesproken leiden
wij dan. Je houdt de verdediging dicht
en je gaat met een overwinning naar
huis".
Vorwartstrainer Fritz Belger. die
voor de wedstrijd had verklaard tevre
den te zijn met een overwinning van 1-
0, was na afloop heel wat minder te
spreken. „Wij hadden de kansen, die wij
na de rust kregen, toen Feijenoord met
tien man speelde, moeten benutten.
Feijenoord is een goede ploeg, die dui
delijk meer voetbalpersoonlijkheden
heeft dan wij. Vooral Israels is gran
dioos. Hij is van wereldklasse". Minder
Moedig, maar niet altijd even
zeker, wierp Treytel zich languit
naar de bal. Veldhoen, Laseroms,
Begerad en Romeyn kijken in span
ning toe, hoe dat zal aflopen.