Weidevogels tooien zich
met bruiloftskleed
Kemphanen en korhoenders -\
sloegen op de vlucht door
verandering van milieu
ïfc-'KS
Fazant werd
cultuurvogel
VEILING SEPTER TIEL
In glijvlucht
Ceremonie
Spiegelgevechten
Stiltegebied
door
Adriaan P. de Kleuver
Onbewoonbaar
Liefdesvlam
(H v
korfMÖttN. "'lil
Als staal
VEILING KESTEREN
VRUCHTENVEILING TIEL
VEILING GELDERMALSEN
VEILING ZALTBOMMEL
MARKTEN
DINSDAG 10 MAART 1970
rennende fazant haan
De hemel zal weer pauwblauw worden en dan gaat een siddering door heel de
natuur. Ze zijn allemaal weer op komst, de lustige zangertjes met hun hofma
kerij en vibrerende levenslust. Ja, als de lente er ïs en de vogels in lange
bniidsstoeten bezit van de bossen en velden nemen, dan eerst Ls er blijdschap
alom. Weg dan met gedachten aan die lange, lange winter, angstwekkend
hoog smeltwater dat tegen de dijktaluds omhoog kroop en bange gevoelens
voedde. Als de Grebbedijk het begeven had zou in de dorpskern van Veenen-
daal gemiddeld twee meter water gestaan hebben! Het liep weer eens goed af.
af. Nooit heb ik intenser meebeleefd
wat er gebeurt in de vogelwereld als
het winterkleed overgaat naar bruid
stooi. Ze hebben nu al prachtig zilver
grijze vleugels.
Met het vorderen van de voor-lente
volgen wij de veranderingen in de na
tuur dag aan dag. De eerste kieften
kwamen al in februari en volop kop
pelden de eenden. Dat nog veel koude
nachten zouden volgen deerde ze niet.
Er zal een dag komen waarop de wol
ken hun dreiging verliezen. Goed, er zal
dan nog een aanduideinkje overblijven
van de winter tot de eerste zoele dagen
het bos in teer weigroen hult. Nog zoeft
een koude wind over de velden en slaat
te pletter tegen de donkere dennenbos
sen. Maar als ik de achtertuin die een
écht vogelwildernisje geworden is in
loop dan staat de hazelaar te stuiven op
het minste zuchtje wind en op plekken
kleurt de bodem botergeel van de win-
teraconieten, de sneeuwklokjes hebben
al knoppen in dichte bossen en de
prachtige botanische krokussen uit
Griekenland en Turkije bloeien met het
weelderigste paars dat je maar beden
ken kunt.
De kapmeeuwen ja, die heb ik van
asgrauwe vogels zien veranderen in
echte bruiloftsgangers. Met recht! Mij
meeuwen zullen dit jaar nog geen eigen
bruifloft vieren. Hoe dat zit en hoe ik
dat weet? Een verhaal apart. Wij con
stateerden het al: de winter kwakkelde
maar voort. Veel vertoefde ik binnens
huis en dan let je op kleine gebeurte
nissen. Hoe fantastisch heb ik een epi
sode uit het leven van de kapmeeuwen
deze winter als het ware voor de deur
gehad.
Aan de Zandstraat staat de ververij
van de Scheepjeswolfabriek, dat grote
gebouw met een enorm zadeldak, waar
op 6 grote luchtkokers zorgen dat de
hete stoom er dag in dag uit ontsnap
pen kan. Die kokers zijn vanzelf lekke
re warme plekjes. Dit nu trok een twin
tigtal kapmeeuwen aan, deels eerst
jaars vogels, anderdeels wèt oudere
exemplaren. Overdag zitten die zich
daar doorlopend te warmen. Vroeg in
de morgen komen ze opdagen en als de
avond valt trekken ze weg. Waar ze
vandaan komen en. waar ze weer heen
gaan? Ik zou het niet weten. Maar er is
méér te zien!
Gedurende écht koude dagen heb ik
die vogels zeer verrassend zien opere
ren om maar een beetje warm te blij
ven. Er is aan de achterzijde van dat
gegantische gebouw een grote ventila
tor waardoor veel stoom ontsnapt. Deze
werd door de overwegend oostelijke
wind naar westelijke richtingen gebla
zen. Dit ontdekten die kapmeeuwen
ook.
Ze gingen dan laag vliegen en kwamen
in glijvlucht in die stoom terecht,
zeilden rustig door die verwarmde
luchtlaag om snel om te keren en
weer die warmte op te zoeken. Ik
vind dat maar slim van zo'n vogel.
Daar kwam overdag geen einde aan
dan alleen als ze even weg waren om
voedsel te bedelen.
Op een zeer koude dag zag ik er zelfs
drie midden op de drukke voorrangs-
weg bekvechten om een door school
jeugd weggeworpen boterham. Ze gin
gen ieder met een deel van de buit naar
hun arme platvormpjes. Dat alles was
hoogst interessant en zie je uiteraard
maar zelden gebeuren.
Zo herinner ik mij dat de kantoor
mensen van de Kon. VSW toen de af
deling loonadministratie nog in de
Zandstraat zetelde iedere morgen brood
voor de meeuwen op straat gooiden.
Fromt op tijd kwam een troepje daar
op af. Maar dat meeuwen geen flauw
benul van vakantie hebben bewees het
feit dat ze nog vele dagen iedere dag
op tijd kwamen opdagen toen het kan
toor gesloten was. Men ziet toch maar
dat je in een druk dorpscentrum fan
tastische dingen met vogels kunt bele
ven. In de vogelwereld komt gewennen
aan bepaalde handelingen in de plaats
van bewust denken. Mij gevleugelde
vrienden komen op zaterdag en zondag
van een koude kermis thuis.
Nu ik toch zo midden in de vogels zit
besloot ik op meer dingen te letten. Ze
kwamen al in november opdagen en in
december waren de koppen beslist he
lemaal wit. De eerstejaars vogels hadden
nog veel bruin in hun pakje. Dat heb
ben die in mindere mate nu nóg. Al
lengs veranderde er veel. De borsten
begonnen helder wit te glanzen en ie
dere dag kleurden de koppen zwarter
en werden de nsavels helderder oranje.
Nu zijn ze al precies als de kapmeeu
wen in de broedtijd op de Leersumse
plassen.
Een wonder gebeurde er zó maar op
nog geen honderd meter van mijn huis
Toch meen ik dat dit allemaal nog
niet geslachtesrijpe vogels zijn. De eer
stejaars uiteraard al niet. Zodra dieren
aan hun „roeping" toe zijn, de drift tot
instandhouding van de soort, dan maakt
de natuur ze vooraf gereed. Geheel
volgens de wegen der geleidelijkheid.
Zelfs vogels kennen hun puberteitspe
riode. In de natuur is hey begrip „rijp"
méér gebonden aan de leeftijd. Breekt
deze «aan dan wordt de ceremonie van
het hofmaken een serieus gebeuren.
De zin van dit alles is niet iets zelfs-
zuchtigs maar, zoals gezegd, drang tot
daden die het voortbestaan van de
soort waarborgen. Onze jonge gasten
in de Zandstraat worden wél in de
kolonie van het Leersumse Veld op
genomen. maar hun plaatsje zal gewis
de „vrijgezellenflat" (dak van het
botenhuis) zijn tot de natuur ze roept
tot het voortplantingsproces.
Op excursies worden wel eens grap
jes gemaakt als in een weide jong vee
(vrouwelijk vee wel te verstaan) elkaar
bespringt, 'k Heb wel gezegd: „En da ér,
dames en heren, zijn nu lesbische
koeien". Een doodgewoon verschijnsel
zodat het helemaal niet opgaat als men 't
voor de aardigheid zo stelt. Koeien vrij
en niet en absoluut niet „paren" zij op
onnatuurlijke wijze. Zéker heeft het
iets te maken met het tot rijpheid ko
men van het dier. Een uiting die de in
leiding vormt tot het latent aanwezige
verlangen naar het moederschap. Mijn
jonge meeuwen laten, ondanks het na
derende voorjaar, niets blijken van
seksuele gevoelens. Hun tijd is nog niet
gekomen.
Laat ik u een aantal vogels voorstel
len waarbij de mannetjes door moeder
natuur op bijzonder fraaie wijze uitge
dost zijn als de broedtijd aanstaande is.
Wij, mensen, denken dat juist het
schepsel vrouw het predikaat „schoon
heid" in pacht heeft. Nu zal ik wel de
laatste zijn te ontkennen dat een vrouw
in de mensenwereld niet met groter
charmes bedeeld is dan de man. Dit
moeten wij gewis op rekening van de
culturele ontwikkeling van het geslacht
homo plaatsen.
In de natuur (en ook bij de natuur
volken) is het mannetje veelal krachti
ger en robuster van bouw, gevolg van
de verdedigende taak. Men zou dus, ge
heel in de lijn van onze mensenwereld,
kunnen stellen dat het vrouwelijke ele
ment in iedere samenleving fijner van
bouw is. Dit gaat alleen niet op bij de
bijen, mieren en termieten en nog een
paar insekten.
Twee uitzonderlijke gevallen zijn de
kemphanen en korhoenders. De tijd dat
kemphanen in troepjes van 20 tot wel
Kemphaantjewonderlijk uitgedost
met zijn witte kraag. Er zijn ook
gevallen met donkere kragen.
50 in onze Eemvallei voorkwamen is
helaas voorbij. Mooie ja super-mooie
vogels. Zag u al eens de hanen bezig
met spiegelgevechten op een toernooi-
veldje? Mogelijk onder Scherpenzeel en
Woudenberg/Leusden nog op een paar
plaatsen op de liniedijk, maar ten zui
den van de brug over de grift van de
Noordelijke Meentsteeg is de baltsplaats
bij de Uilenpas al een paar jaar verla
ten.
De milieuveranderingen in de vallei
zijn na 1950 van dien aard dat er prak
tisch geen leefgelegenheid voor deze
geliefde weidevogel meer is. Zo ging
het ook in de Blauwe Hel en de Alle-
manskamp. Het milieu is daar voor 100
pet. aanwezig, maar deze natuurreser
vaten van ca. 14 ha zijn geheel in het
cultuurpatroon van de huidige vallei
opgenomen. Dat schrikt deze vrije vo
gels af.
Kemphanen zijn de mooist denkbare
vogels die de vlakke velden stofferen.
Zodra de lente aanbreekt tooit moeder
natuur de mannetjes met prachtige pa
relgrijze, vosbruine of zwartbruine
halskragen. De hennetjes blijven echte
weidevogels met perfecte schutkleuren.
Ze hebben geen gezinsleven. De manne
tjes spelen hun verdedigingsdriften uit
op een plekje dat maar een vierkante
meter groot behoeft te zijn. Net man
nen rond het biljart terwijl moeder de
vrouw thuis zit met een een hok vol
koters.
Zo'n kemphennetje laat dat hele gedoe
van de hanen over zich komen als gaat
het ze niet aan. Maar als de tijd „rijp"
is Volgt de bevruchting door de tot de
top opgevoerde voortplantingsdrang die
het mannetje zo elegant op het toer-
nooiveldje demonstreerde. Nou, en dan
legt het hennetje telkens een ei tot er
vier zijn en houdt het bruiloftsfeest op.
Moeder doet de rest zelf af. Dus echte
druktemakers die kemphanen met hun
feestelijke tooi. Maar dan ook echte bo
hémiens die er maar lustig op los leven.
Ik vind dat allemaal maar vreemd.
Ergens op de achtergrond moet de
oorzaak verborgefri zijn. Men zal op
merken dat het bij de vogels en veel
dieren zo is dat dit in flagrante te
genstelling met de mens is. Ik zal de
laatste zijn die gaat beweren dat de
vrouw niet charmenter, ja schoner
van bouw is dan de man in onze
mensenwereld. Liever moesten wij
het zo stellen dat zij door haar func
tie als voortbrengster van het mense
lijk geslacht fyner van bouw is en
dan is er geen feitelijk verschil met
vrouwtjes van vogels en dieren die
eveneens wat fijner van bouw zijn.
Er zijn maar weinig uitzonderingen
daarop. Uiteraard doel ik in deze ge
vallen op 'normale voorkomens.
Een nog frappanter voorbeeld op dit
gebied is het korhoen. De hanen groter
dan de hennen en evenredig ook echte
charmante heren der schepping. In de
Eemvallei ligt een prachtig stiltegebied
je aan de rand van onze enig overge
bleven Stichtse heidegebieden, het Tre-
ker meertje bij Woudenberg. Dat was
het enige plekje waar ik het fantasti
sche baltsspel van de korhoenders nog
meegemaakt heb in de laatste decennia.
Dank zij een oplettende kennis.
In mijn jeugd heb ik de korhoenders
nog volop zien baltsen op vochtige hei-
deplekken in de buurtschap Ginkel, op
de eertijds wijde vlakten rond het
Egelmeer, ja ook op de heidevelden
achter de Dwarsweg als ik met de
scheper van de hofstede de Hucht in
Overberg achter de schapen mee
dwaalde waar nu de Ossenberg en het
Passantenkamp liggen. Dat is allemaal
al zo lang geleden. Al zo'n 40-45 jaar.
Wat een fijne wildernissen lagen
daar overal! De orchideeën stonden
langs de wegbermen zó dicht dat ze er
paars van waren. Wat een zalige tijd
was dat voor mij. Je had bij iedere
hofstede nog schaapskooien, soms wel
twee, heel dat Ginkelse gebied door.
Duizenden schapen liepen daar nog
langs 's heren wegen.
Zo kon het gebeuren dat je 's mor
gens voor dag en dauw al mee op stap
ging. De hond hield de kudde wel in het
oog en dan maar scherp luisteren tot je
ergens het geklok en gesis van kor
hoenders opving. De hennen zijn even
bruin als de in het yoorjaar nog dorre
heide. Het lukte nooit best een legsel te
vinden.
Ik kan u verzekeren dat korhoen-hanen
prachtige vogels zijn. Helaas zou ik
niet weten waar ze nog te zien zijn in
de omgeving van Rhenen, Eist en
Amerongen. Zeldzaam nog wel in de
omgeving van het Ginkelduin. En dan
tot voor kort nog bij de Treek, al ver-
steken stijf opzij uit. Nu eens gaat de
kop met de scharlakenrode kammen
omhoog, dan weer bukt hij en steekt de
kop naar de grond.
Onderwijl produceert hij sierlijke
danspassen en sissende geluiden. Zo
dribbelt en kokkelt de vogel maar door.
Wij hadden het geluk er drie bij elkaar
te zien. Na een poosje kwam er een hen
bij die met wijsgerige blik zich neerzet
te. Jammer genoeg kwam het niet tot
copulatie.
Dat heb ik meegemaakt tegen de
avond in de buurt van de Ginkelse
Kemphanen in een karakteristieke
houding.
telde een jachtschut mij dat ook dóèr
„de spoeling dun wordt."
Het milieu is totaal aan het bederven.
De kleine restantjes heide rond Vee-
nendaal zijn niet meer aantrekkelijk.
Wij vermoorden Gods eigen land maar
aan de lopende band. En van lood
zwaar tot vederlicht schijnt geen mens
dat zo te voelen. Van de preekstoelen
moest een waterval van protestwoorden
losbarsten tegen de vernietiging van de
heerlijke schepping. Maar zolang de
mens zich aanmatigt kroon der schep
ping te zijn zal het werk van de Heer
van de schepping wel op de debet zijde
blijven staan. Ik vraag mij af of de
mensheid over de onvergankelijke
woorden dat de Heer zag dat het werk
goed was bewust heen leest.
JrjP Wvy/&/ KJfJJï
schaapskooi bij Ede toen daar een ex
cursie was. Het andere Ginkel dus! Ja,
op de Veluwe maakt U nog een goede
kans. Met de auto is dat toch óók dicht
bij.
Een vogel die het niet zo nauw neemt
me thet leefmilieu is de fazant. Die is
bijna een cultuurvolger te noemen. Dat
kost ze nogal eens het leven. Op drukke
wegen spat er wel eens een tegen de
voorzijde van een auto uiteen. Voor de
rest wordt voor de laag weg op de ha-
tu^irlijk gerechte wijze van kruisen. Met
dat al ziet men in onze omgeving nog
veel fazanten.
Ze broeden zelfs in De Hel en de
Blauwe Hel. Dat zijn nu de meest stille
oorden die bestaan. Er mag daar nooit
een schot vallen. Nog vandaag kreeg ik
de opmerking te horen: wat heeft men
nu aan zulke reservaten als men er
geen stap mag zetten... Antwoord: mag
een plant of dier soms ook nog een
plekje onder de vrije hemel Overhouden
waar het leven voor ze een lust is, waar
Gods adem de natuur beroert zonder
vernietigd te worden door „de kroon
der schepping", het rappe wezen dat
zich maar aanmatigt dat te doen dat
uiteindelijk de aarde onbewoonbaar zal
maken. Een weg die al duidelijk naar
de afgrond voert in plaats van te stijgen
naar de toppen waar in aanbidding dag
aan d ag in Gods eigen land, dankbaar
van het schone om ons heen genoten
wordt.
Zie eens hoe op de omwalling van de
Hel een fazantehaan de wacht houdt.
Hij zal daar als een furie het broederf
verdedigen. Prachtige vogel met
groenglanzende hals en kop met rode
wangen, goudbruine frak met zwarte
en witte tekening en een fraai ge
streepte staart die hem iets slanks
geeft.
Ook het kleinere hennetje dat een fe-
nominale camouflagetekening heeft die
maakt dat tussen dor gras, blad of hei
de de vogel niet opvalt. Onder Rens-
woude en Overberg een héél gewone
verschijning nu de akkers gaan groeien.
Flinke koppels komen dan met hun
koppen boven het malse groen uit. Wat
is er dan toch nog veel moois te beleven
in eigen omgeving.
Om de korhoenders hun liefdesdans te
kunnen zien uitvoeren moet je wel
vroeg uit de veren. Als de paartijd aan
breekt begint het lieve leven al tegen
de morgenschemering. Maar dén beleef
je ook wat geweldigs! Een „uitgesla
pen" kennis stond met de auto eens
vroeg voor mijn deur te claxonneren.
Hij had de dag er voor bij toeval kor
hoenders ontdekt en moest ze nu ook
„bezig" zien. Eigenlijk was dat niet zo
eenvoudig. Eerst een hobbelige bosweg
in en dan een eind lopen.
We gingen om vier uur van huis en
zaten tegen vijven weggedoken aan de
rand van de heide. Een paar jonge ree
bokken wandelden voorbij, maar we
moesten ons doodstil houden. Vluchtend
wild veroorzaakt een alarmtoestand in
het revier. Een havik kwam aancirke-
len en zette zich neer op de dikke tak
van een oude den. Ook de moeite
waard, maar we waren voor het veer-
wild gekomen.
Ineens hoorde ik ze! Al zou het een
kwart eeuw geleden geweest zijn dat ik
ze voor het laatst gehoord had dan zou
ik mij daér niet in vergist hebben. Ze
scharrelden zowaar onze kant op. Vol
gens mijn tochtgenoot net als gisteren
terwijl hij de filmcamera „in de aan
slag" bracht. Op nog geen vijftig meter
afstand was een zanderige plek en ja,
daar was het of hun een halt werd ge
boden en daar had je het dan!
Eerst wat slepen met de vleugels over
de grond en toen raakten ze al opge
wondener. Altijd heb ik bewondering
gehad voor balletdanseressen die balan
ceren op hun tenen en dan nog acteren
en pirouetteren en wat meer tot deze
moeilijke kunstvorm behoort. Mij be
koort in veel gevallen dan de muziek
het meest.
De korhoenhanen met hun merk
waardige zelf voortgebracht muziek zie
ik die op 't laatst woeste bruilofstdan-
sen ook graag uitvoeren. En dan dat
bruiloftskleed. Koning van de heidevo-
gels zou ik hem willen noemen.
Toen de son op nek, borst en staart
scheen werden de vogels als staal zo
blauw om even later „tegen de draad
in" weer diep zwart te worden. De
staart is dierlijk llervormig gebogen en
als die opgezet wordt zie je de witte
spiegel er als een waaier bovenuit ste
ken. Ook d« vleugeltoppen zyn wit en
Korhoen, op zoek naar voedsel.
nen gejaagd. Een groot deel van de fa-
zanteëieren wordt als het ware „gemol
ken", dus telkens uit de nesten gehaald
en dan onder kippen uitgebroed.
Omwille van de jacht worden de
volwassen vogels, na door de jachtop
zieners te zijn opgefokt, het vrije re
vier ingestuurd. Van echt wilde fazan
ten kan men zo moeilijk meer spreken
want ook de in het wild broedende vo
gels worden bewaakt en met voorzor
gen omringd die om de ernst waarmede
dit gebeurt haast aandoenlijk aandoet.
Het gaat daarbij vanzelf om een
overschot van hanen die afgejaagd
kunnen worden. Bovendien werden an
dere, buitenlandse rassen tussen onze
echt wilde soort losgelaten om gezonde
re vogels te fokken, een dus vrij na-
Goudreinette (gele): I 65-75: 30-31 II
65-75: 25-30 I 75-85: 44-45 II 75-85:
35-40 I 85-95: 46-51 II 85-95: 40-45.
Rode Goudreinette: I 65-75: 32-34 I
75-85: 47-49 I 85-95: 49-54.
Cox's Or. Pippin: I 60-65: 33-41 I
65-70: 54-65 I 70-75: 70-85 I 75-85:
80-100.
Laxton's Superb: I 65-70: 22-23 I 70-
75: 28-35 I 75-80: 35-39 I 80-85: 40-42.
Jonathan: I 60-70: 27-29 I 60-65: 20
I 70-80: 40-42 I 65-70: 33 I 70-75: 46
I 75-80: 43.
Golden Delicious: II 65-75: 30-33 II
75-85: 38-44.
Lombarts Calville: II 60-70: 18-22 II
70-80: 23-27 II 80-90: 23-25.
Conference: I 55-60: 55 I 55-65: 66 I
60-70: 72 I 65-75: 78 I 70-80: 78 II 55-65:
54-56 II 60-70: 60 II 65-75: 65 II 70-80:
72.
Doordraai blank: f 12,- per 100 kg.
Doordraai Jonathan: f 10,- per 100 kg.
Prijzen genoteerd in centen per kg.,
tenzij anders is vermeld.
Veilbericht van veiling Septer te Tiel
van maandag 9 maart 1970.
Appelen kl. 75/op, 70/75, 65/70, 60 65,
55/60, 1, 2; x Cox Orange 1 8389, 76
80, 5463, x Cox Orange 2
81—88, 74—78, 52—61, 35—40, 18—28.
x Golden Del. 1 45—55, 43—50, 30—
42, x Golden Del. 2 37—51,
36-41, 20—39, 19—27,—,—,—; x Goud
reinette 1 43—55, 36—40, 29—37,
x Goudreinette 2 3650, 3337,
2530, x Jonathan 2
23—27, 16—24, 14—18, Lax
ton's Superb 1 3850, .3437,
x Laxton's Superb 2 3641, 28
35, 21—26, 14—17, x Lom
barts Calv. 2 27—37, 26—36, 19—34.
Jasappel 40
46, 2532; Dijkmanszoet
88—91. 56—63; Ingrid Marie 2
3436, 2225, Reinzoet
68—72, 41—49; Winston
1 56—58, Winston 2
40-42, 28-31, 20-23, Kroet
per 100 kg zuur f 6,60, rood f 6,20, zoet
f 7,00. Fabrieksfruit per 100 kg blank
f 11,20, rood f 10,40, stip en stek per 100
kg f 7,50.
Peren kl. 1 2 65/70, 60/65, 55/60: Bre
derode 105—129, 64—75, Beur-
re a. Lucas 4356, 2634,
IJsbouten 100—102, St.
Remy 5868, Conference'
2 78—81, 70—75, 55—63; Peren-
kroet per 100 kg f 7,00.
Groenten: Prei 57—80, 21—48; Witlof
90—94, 37—70; Spruiten 74—104, 49—66
Wortelen 2123, 1320; Koolraap 9-
14; Sjalotte 87—99, 64—93.
N.V. Vruchtenveiling „Tiel en Omstre
ken". Veilbericht van maandag 9 maart
1970.
APPELEN:
Cox's Orange Pippin: I 70/75 66-88
65/70 54-64 60/65 40-47.
Golden Delicious: I 70/75 38-44.
Golden Delicious: III 70/75 35-39 65 70
28-33 I 21-35 II 15-25.
Goudreinette: I T5/85 1-58 65'75 29-35
70/75 31-39
Goudreinette: I 75/85 41-58 65/75 29-39
26-29 I 21-36 II 15-27.
Jonathan: I 70/75 33-40 65 70 27-31
Jonathan: II 70/75 24-28 65/70 21-24
60/65 17-21 I 11-19.
Laxton's Superb: I 70/75 37-42 65 70
25-30.
Laxton's Superb: II 70/75 24-29 «5 70
20-24 I 15-29.
Lombarts Calville: I 75/80 34-41 70 75
36-41 65/70 25-29 I 15-30.
Industrieappelen per 100 kg blank
f 11.20 tot f 11.30, rood f 9.40, stip f 6.10
Alles in cts. per kg. tenzij anders ver
meld.
i
Cóöp. Veilingvereniging „Geldermalrten
en Omstreken" G.A. Noteringen va«
maandag 9 maart 1970
APPELEN
Goudreinet EI 65/75 33-39 75/85 43-55
85/95 46-57, EII 65/75 31-36 75/85 37-4"
85/95 40-46.
Rode Goudreinet EI 65/75 37 75 85
42-64 85/95 48-67, 70/80 57-54 80 90
55-59
L. Calville EI 60/70 20-23 70/80 31
80/90 32-40, EII 60/70 18 70/80 25-35
80/90 32-37.
Cox's Orange -Pippin EI 55/60 15-18
60/65 29-38 65/70 57-63 70/75 70-80 75/8
75-90 80/85 80-87 EII 55/60 15 60 Hl
27-32 65/70 54-58 70/75 64.
Jonathan EI 60/65 19-24 65/70 25-3-
70/75 24-45 75/80 37-48 80/85 40-42 EII
60/65 15 65/70 17-24 70/75 18-31.
G. Delicious EI 60/65 18-25 65/70 33-34
70/75 31 -.43 75/80 38-53 80/85 47 Eil
60/65 18-22 65/70 26-30 70/75 31-40 73
32-47 80/85 36-45.
Ingrid Marie EI 60/70 28 70/80
80/90 51 EII 60/70 20-23 70/80 33-38
80/50 41-43.
Winston EE 70/75 70 75/80 80-81 80 85
72.
Laxton's Superb EI 60/65 18-19 65/7
23-29 70/75 36-42 75/80 41-49 80/85 40-4*
PEREN
Conference EI 55/60 59-61 60/70 74-71
70/80 79-80, 55/65 62-66 65/75 76.
Doyenne du Cornice EI 65/75 100 75/85
97.
Winterjan EI 50/60 98 55/65 103
Ysbout EI 50/55 81 55/65 89 60/70 8?
Coöp. Veilingsvereniging Zaltbommrl
en Omstreken. 9 maart 19T0.
EXPORT FRUIT:
Cox Or. P.: I 75/80 77-81 I 70/75
72-84 I 65/70 58-63 I 60/65 37-40 II
70/75 68-71 II 65/70 55-57 II 60/65 33-37
per kg.
Golden Delicious: II 75/80 38-49 If
70/75 36-39 II 65/70 29-32 II 60/65 13-17
per kg.
Goudreinette: I 75/85 41-46 1 «5 79
29-37 per kg.
PEREN EXPORT:
Conference: I 65/75 75-78 I M/«5
63-66 per kg.
St. Remy: I 75/85 94 I 65/75 87 per kg
Op de Coöp. Veluwse Eierveiling Bar-
neveld was de aanvoer 491.280 stuk»,
stemming rustig. Prijzen in f per 100 st.
Eieren van 53/54 gram i0,4710,57: 56/57
gram 11,0811,48; 60/61 gram 11,88—
12,31; 64/65 gram 12,58—12,87.
