Rotterdammers in finale van Europa Cup Sterk Feijenoord drong Legia figurantenrol 2-0 Happel zeer gelukkig Zientara vol waardering Strijd na de strijd Polen best tevreden met betrekkelijk lage score Schalke 04 kansloos tegen Manchester C. Hans Vultink trok zich terug GEEN ZORGEN PRIJS SCHIETEN BREIKRANSJE st) or A ROTTERDAM Feijenoord reist op 6 mei naar Milaan om er de finale om de Europa Cup voor landskam pioenen te spelen tegen het Schotse Celtic, dat gisteren opnieuw Leeds United versloeg. Legia Warschau werd met 2-0 ver slagen en dat heeft de Rotterdamse formatie niet zoveel moeite gekost als wel gevreesd werd. Voor zover er al moeilijke momenten waren hadden de Rotterdammers dat te wijten aan zich zelf, want de nuchterheid, waarmee de Poolse ploeg na de rust werd bestre den, nam enkele malen de vorm van nonchalance aan. Met 2-0 bleef Feij enoord in de meerderheid, maar ge zien het aantal kansen was die score ROTTERDAM Omstuwd door journalisten gaf Ernst Happel zijn ploeg, door te zeggen, dat hij niet har der kon spreken dan zijn elftal ge werkt had, het mooiste compliment. „Ik ken mijn spelers, daarom heb ik ook al tijd vertrouwen gehad in mijn elftal. Ik weet, dat zij op het juiste moment de goede mentaliteit kunnen opbrengen. Dat is wel duidelijk gebleken". Happel had lof voor alle spelers: „Ze hebben allemaal voortreffelijk ge speeld. Natuurlijk is de een weieens wat minder op dreef dan de ander, maar dat kan gebeuren. Eén uitzonde ring wil ik echter maken: Wim van Ha- negem. Hij heeft werkelijk voortreffe lijk gespeeld. In deze wedstrijd is ge bleken, dat hij eigenlijk een uitzonder lijk mens is. Het lijkt wel, of hij drie paardelongen heeft. Ongelooflijk, zoals hij gewerkt heeft". Ook over Kindvall was de Oostenrijker uitzonderlijk te vreden. „Ove heeft verschrikkelijk hard gewerkt. Hij gaf de Poolse verde diging handen vol werk. Kindvall en Wery moesten profiteren van de kan sen, die Van Hanegem en Moulijn schiepen. Daarom was het jammer voor Kindvall, dat hij weinig gelukkig was met zijn schoten". Het snelle openingsdoelpunt van Van Hanegem had Happl duidelijk deugd gedaan. „We hebben weken moeten wachten op zo'n doelpunt. Het kwam psychologisch uitstekend van pas. We hadden direct zelfvertrouwen en daar na draaide het voortreffelijk. Evenals in Warschau hadden wij in de eerste helft de wedstrijd volledig onder con trole. En na die goal van Hasil was de zaak natuurlijk bekeken. Daarom speel den wij in de tweede helft ook niet meer zo agressief. We konden onze krachten sparen". Het sparen van de krachten bleek voor Happel uitermate belangrijk. „De finale van de Europa Cup is pas over drie weken. Daartussen moeten we nog enkele wedstrijden voor de competitie spelen en die zijn zeker zo belangrijk als de wedstrijd in Mi laan. Aan Celtic gaan we pas later den ken", Over de officiële waarschuwing voor Wim van Hanegem, die door scheids rechter Howley ver in de tweede helft werd opgeschreven, maakte Happel zich geen zorgen. „Laseroms heeft er in Warschau ook één gehad. Waarschu wingen zijn in een Europa-Cup louter een formaliteit. Alleen wanneer een speler eruit gestuurd wordt heeft het consequenties. Happel wenste ook nog niet gecon fronteerd te worden met het probleem, wie hij in Milaan op de rechtsachter- plaats moet opstellen: Haak of Ro- meyn. „Haak heeft in de wedstrijd te gen Vorwarts en de ontmoetingen tegen Legia voldaan. Natuurlijk is hij niet zo'n moderne back als Romeyn, die naar voren komt. Maar dit probleem komt pas over drie weken". Guus Haak: „Het was eigenlijk een vrij gemakkelijke wedstrijd. Legia heeft geen reële kansen gehad. We hoefden zeker in de tweede helft niet tot het uiterste te gaan. Legia is een technisch goede ploeg, maar miste de routine om ons werkelijk te bedriegen". Theo van Duivenbode, die voor de tweede maal in één jaar tijd in de Eu ropa-Cup-finale speelt, was vrijwel de zelfde mening toegedaan: „We behoef den ons nooit tot het uiterste in te spannen. Ik kreeg na rust het gevoel of we een routinekarwei stonden op te knappen. Natuurlijk was het voor de Polen verschrikkelijk moeilijk om terug te komen. Die jongens begrepen ook wel, dat wij een dergelijke voorsprong nooit meer uit handen zouden geven. Ik hoop, dat deze finale beter afloopt dan die van vorig jaar". Haak en Van Dui venbode zongen unaniem de lof van Van Hanegem en Moulijn. Vooral Mou lijn had op het tweetal zeer grote in druk gemaakt. Coen Moulijn, die zich in de dagen voor de wedstrijd wat voorzichtig had uitgelaten, zei zelf: „Het ging ouder wets. Toen ik de eerste keer langs die back ging wist ik, dat het verder ook goed zou gaan. Zo'n snel openingsdoel punt is natuurlijk ideaal. Het sterkt je zelfvertrouwen en dan komt de rest vanzelf. Dat wij nu als tweede Neder landse club de finale bereikt hebben, is natuurlijk een grandioos hoogtepunt". Toch kon Moulijn het niet nalaten om ook de finale met een zekere reserve te bezien: „Wie wij ook gekregen hadden, Celtic of Leeds United, het blijven Britse ploegen en die zijn altijd gevaar lijk. Daarom mag Feijenoord blij zijn, dat het maar één wedstrijd behoeft te spelen". De gelukkigste man in de Rotterdam se ploeg was ongetwijfeld Franz Hasil. De Oostenrijker, die in Warschau in de ,,Waar gaat die bal heen?", scheen Coen Moulijn te vragen, terwijl hij op de knieën zat voor zijn directe te genstander, de bijna dol gedraaide Poolse rechtsverdediger Stachurski. gia, verborg zijn lof voor Feijenoord niet. „In Warschau had ik al gezien, dat het een zeer sterke ploeg was. We wa ren toen al blij, dat het 0-0 was geble ven. Aan een kans heeft geloof ik nie mand bij ons echt gedacht. Daarvoor is Feijenoord veel te goed. Het is één van de sterkste elftallen ter wereld. Het speelt snel en technisch voortref felijk voetbal. Toen na drie minuten dat doelpunt viel was het eigenlijk al gebeurd met ons. Het was jammer, dat Brychzcy niet voluit kon spelen. Hij heeft last van een liesblessure en dat drukte zijn spel zeer duidelijk. Boven dien kwam nu tot uiting, dat wij veel te lang niet op een echt voetbalveld heb ben gespeeld. Je kunt natuurlijk wel op techniek trainen, maar in voetbal is nu eenmaal snelheid noodzakelijk. Dat kwamen wij hier in Rotterdam zeer duidelijk tekort. Met Van Hanegem heeft Feijenoord een stervoetballer, die elke ploeg kan ontregelen. Ongeloof lijk, wat kan die man werken. Boven dien haalt hij door zijn manier van op treden de zekerheid bij zijn tegenstan ders weg. Feijenoord heeft na de rust het enige juiste gedaan. Het hield zijn voorsprong vast, speelde niet meer op snelheid en vermeed elk risico. Er was voor Legia eenvoudig geen doorkomen aan. Daar om zijn we eigenlijk nog blij, dat het slechts bij 2-0 i3 gebleven. Had Feijen oord voor de rust wat meer geluk ge had met schieten, vooral Kindvall dan hadden we al tegen een veel grotere achterstand aangekeken". Rechtsback Stachurski, volledig dolgedraaid door Moulijn, drukte zich zeer kernachtig uit over zijn directe tegenstander: „Die man is een duivel". In angstige spanning zat trainer Ernst Happel langs de lijn naar de verrichtingen van zijn jongens te kijken. rust vervangen werd door Geels: „Na tuurlijk was ik gelukkig met die goal. Maar wie was dat nu niet? Happel heeft in Zeist verscheidene malen met mij op afstandsschoten geoefend. Toen ik die bal kreeg, dacht ik: „Die moet in de linkerhoek". Natuurlijk geeft een ver schot altijd risico's, de bal kan naast gaan, maar vliegt-ie er toevallig in, dan is het meestal een fraaie goal. Dat geluk heb ik nu gehad." Edmund Zientara, de trainer van Le- bepaald te laag. Al in de eerste helft kreeg het zoveel redelijke scoringskan sen, dat toen eigenlijk al de dubbele cijfers genoteerd hadden moeten wor den. Aanvallend dus, ondanks vaak bij zonder knappe en mooie combinaties, toch ergens een tekort. Maar verdedi gend speelden de Rotterdammers zó sterk, dat de Polen dikwijls tot figu ranten werden gedegradeerd, hoewel er toch nog enkele gevaarlijke situaties ontstonden door slordigheidjes en een daverende misgreep van doelman Eddy TreyteL De sfeer in de Rotterdamse kuip was al ver voor de aanvang van de wedstrijd als vanouds. De toegangspoorten gingen vroeg open en daarom namen de eerste enthousiastelingen, ondanks de druileri ge regen, tijdig hun plaatsen in. De toe ters, bellen en ratels kwamen tevoor schijn en het rood en wit van de Rot terdamse ploeg overheerste in alle hoe ken van het veld. Voorlopig diende men zich te vermaken met het kijken en luisteren naar de muziekkorpsen en naar de jacht op een wit konijn, dat met dartele sprongen de grasmat op kwam en blijkbaar minder geïmpo neerd was door het lawaai, dan de spe lers van Legia, die schuchter de eerste passen zetten. Te schuchter, want de wedstrijd was nog geen drie minuten oud, toen het le gioen op en voor de tribune als één man oprees. Het linker verdedig ings- blok van Legia had op te forse wijze een snelle combinatie tussen Wery en Hasil onderbroken en aanvoerder Rinus Israël kwam persoonlijk naar voren om zich met het nemen van de daarvoor toegekende vrije trap te belasten. Hoog zeilde de bal voor het Poolse doel en op dat moment maakte keeper Grotinski de fout van zijn leven. Hij kwam er niet tussen en Wim van Hanegem be hoefde maar met het hoofd te knikken om de bal in het net te doen verdwij nen. Een prachtige ruggesteun voor Feijenoord. Het leek een voorschot op de belo ning, die „de Kromme" later zou ver dienen voor zijn bijzonder knappe spel. Het was weer echt Van Hanegem, die daar vlak achter de Rotterdamse aan- valslimie met het rechter been elke te genstander van de bal afhield en met het schlemielige linker voetje effect volle passes uitdeelde, waarmee vooral Coen Moulijn werd bediend. Moulijn, die er al even veel zin in bleek te heb ben en met onvoorstelbaar snelle en be hendige rushes het rechter verdedi- gingsblok van Legia volkomen dol draaide. In dat knappe spelletje bleven Wery en Kindvall wat achter. De laat ste was zeer ijverig, maar opnieuw bij zonder ongelukkig met zijn schoten. In feite kwamen de Polen er nauwe lijks aan te pas. Te vaak moesten ze met paniekerige trappen het veld schoon houden en steeds weer liepen de aanvallers zich vast in de rustig en doordacht spelende Rotterdamse defen sie. Hoe vooral de keiharde Traszkows- ki, de snelle Pieszko en de behendige Bernard Blaut ook probeerden openin gen in de achterhoede van Feijenoord te maken, ze kregen er vrijwel geen kans toe. De enige die nog enige malen met snelle rushes gevaarlijk kon wor den was de rechter aanvaller Zmijews ki, maar ruimte om zijn passes te lan ceren kreeg hij praktisch niet. De an ders zo snelle linksbuiten Gadocha kwam in die eerste helft nauwelijks aan de bal en hoe potdicht het achter zat, bleek wel uit het feit, dat de Polen het enkele malen probeerden met scho- ROTTERDAM Toen arbi ter Howley het einde van de strijd, de strijd om de bal, had aangekondigd stal hij de show. De strijd om de bal was nog niet afgelopen. Hij ontnam de fel protesterende Wim Jansen het kostbare kleinood, maar had niet gerekend op de brutaliteit van een jeugdige Rotterdammer, die op zijn beurt scheidsrechter Howley de bal ontfutselde. De knaap had zich evenwel duide lijk in de conditie van de arbi ter vergist. De heer Howley zet te, tot groot vermaak van het publiek, de achtervolging in. Het leek de achtervolging van een voorwaarts in een rugbywed strijd en juist aan de rand van het veld ging de vluchteling ten onder aan een tackle van de Engelsman. Maar, bijna oog in oog staande met de agenten, die in alle gemoedsrust dit extra stukje sportwerk aanschouwden, had de kleine Rotterdammer juist de bal afgespeeld naar een glunder kameraadje, zodat de tackle van de heer Howley te vergeefs was geweest. Het kameraadje en de jeug dige vluchteling liepen tenslotte vast in de armen van een grens rechter, enkele suppoosten en een breedgeschouderde agent, waardoor de heer Howley toch een kostbare herinnering rijker werd en een jeugdige Rotter dammer een illusie armer. Dolle vreugde bij Feijenoord na de openingstreffer van Van Hanegem (op de rug gezien), die spontaan door zijn ploeggenoten werd omhelsd. ten uit de tweede en zelfs de derde li nie. Intussen was het initiatief toch in hoofdzaak bij Feijenoord en Legia kwam in de twaalfde minuut goed weg, toen Kindvall na een knappe solo een laaiend schot loste, dat nog op het laat ste moment door Sigrid Blaut van rich ting kon worden veranderd en daardoor niet meer dan een corner opleverde. Eén van de vele... Moulijn liet in een tijdsbestek van nauwelijks vijf minuten een serie knappe voorzetten voor het Poolse doel neerkomen, maar telkens weer was Wery niet ter plaatse, omdat hij te veel naar het aanvalscentrum trok en de vrije ruiimte bij de tweede paal niet be nutte. Eenmaal zou het intussen bijna ge lukkig zijn, dat hij in het centrum van de aanval opereerde. Haak plaatste na een kwartier de bal uit een vrije trap hoog voor het Poolse doel en Stachurski moest op de doellijn koppend redding brengen om een treffer via het hoofd van Wery te voorkomen. Met steeds meer aandrang brulde het Rotterdamse legioen om een tweede doelpunt en steeds sterker werd de druk, die Feijenoord op het doel van Legia uitoefende. De Poolse doelman Grotynski moest in zijn volle lengte naar de beneden hoek voor een kogel van Kindvall, ge lost na een vloeiende combinatie tussen Van Hanegem en Moulijn. Een kopbal van diezelfde Kindvall ging met ge weld net langs de voor Feijenoord ver keerde kant van de paal en nog in de zelfde minuut ging een schitterende „overhead"-bal van de Zweed via de lat over. Het was een periode, waarin Feij enoord bezig leek te zijn met prijsschie ten. En de prijs kwam eruit. En hoe! Op links draaide Moulijn om twee, drie te genstanders heen, die van hot en her werden gestuurd. Juist op het moment, dat hij gevloerd werd, lepelde Kindvall de bal met een boog terug naar de on geveer tien meter buiten het Poolse strafschopgebied staande Hasil, die in eens zijn voet onder de bal zette en het ronde ding met daverend geweld langs Legia's doelman joeg. Grotynski deed nog een vertwijfelde duik en raakte zelfs de bal nog aan, maar het schot was zó hard, dat de baan nauwelijks werd omgebogen. Gescandeerd kwam het „Feijenoord ai, ai, ai" van de tribunes en vreugde vuurwerk werd overal ontstoken, waar door donkere kruitwolken over het veld en door de tribunes zweefden. En Feijenoord kwam terug met knap pe en vloeiende combinaties, met snelle rushes van Coen Moulijn en virtuoze, effectvolle passes van Van Hanegem. Er ontstond steeds meer paniek in de defensie van Legia, maar Feijenoord maakte er geen gebruik van. De Rotterdamse supporters waren tóch tevreden en gingen er bij de aan vang van de tweede helft eens extra voor zitten. Dit Legia, dat wisten ze nu wel, zou kansloos zijn tegen Feijenoord, hun ploeg. En die conclusie was juist. Maar de hoop, dat de score in korte tijd aanzienlijk verhoogd zou worden, bleek ijdel. Er werd op het middenveld knap, vaak bijzonder knap, gecombineerd. Feijenoord speelde vertragend en be heerst op balbezit maar, we zeiden het reeds, het was soms wat nonchalant en gaf de Polen daardoor enkele mogelijk heden, die bepaald niet nodig waren. Maar de eerste mogelijkheid in die tweede helft was toch duidelijk voor Feijenoord. Die ontstond wéér na een meesterlijke pass van Van Hanegem en een even meesterlijke rush en voorzet van Moulijn. De kans was voor Wery, maar die had zó lang werk, dat Sigrid Blaut nog gelegenheid kreeg het gevaar te bezweren. En langzamerhand begon het erop te lijken, dat de Feijenoorders een brei- kransje hadden gesticht. Ze lieten de Polen van het kastje naar de muur lo pen, maar breiden zo lang aan hun aan- valspatronen, dat er nauwelijks een schot uit kwam. En probeerde Moulijn het al eens alleen, dan werd hij door de radeloze Stachurski, vaak met assisten tie van Sigrid Blaut, zonder meer onder uit gehaald. Gemangeld werd ook Wery, maar arbiter Howley, die zich niet druk behoefde te maken, zag er geen overtreding in. In Engeland zijn ze wat dat betreft, wel het een en ander gewend... Het werd, ondanks de leuke combina ties, bijna etn saaie vertoning, die even werd onderbroken, toen arbiter Howley op advies van de Legia-speler Zygmunt de noppen van de schoenen van Van Hanegem aan een controle onderwierp. „Geen reden tot klachten" conclu deerde de heer Howley, hoewel Zyg munt wel een stevige kras over zijn dijbeen te pakken had. Maar even later kwam Van Hanegem toch in het be ruchte boekje toen hij een aanmerking maakte op de leiding van de heer How ley. Voor enig leven in de brouwerij zorg de tenslotte Theo van Duivenbode, die vanuit het eigen strafschopgebied een slalom ondernam, die pas eindigde in de nabijheid van het vijandelijke doelge bied. Van Duivenbode liep zich daar te pletter op de door Stachurski en Sigrid Blaut gezamenlijk opgetrokken muur. Intussen had Treytel de Rotterdamse supporters de schrik op de hals gejaagd door bij een voorzet van Zmijewski zó nonchalant op te treden, dat hij de bal over zijn vingertoppen liet glippen. Bernard Blaut kreeg er onverwachts een daverende kans door, maar hij was er zó verbouwereerd van, dat hij de bal langs het open doel joeg. Nog eenmaal kreeg Feijenoord de mo gelijkheid om ruimere afstand van Le gia te nemen. Dat was na precies een half uur, toen Moulijn en Kindvall er samen tussenuit gingen en slechts twee tegenstandera voor zich vonden. Precies op het goede moment speelde Coentje zijn ploeggenoot aan, maar de Zweed toonde te weinig zelfbeheersing en ze kerheid, waardoor zijn veel te zachte schot slecht gericht was. In de slotfase ondernamen de Polen nog enkele onverwachte uitvallen. Eén daarvan leverde hun een vrije trap op, waaruit Zmijewski vlak langs de paal richtte. In de laatste minuut kreeg de door zijn vele overtredingen opvallende Deyna nog een kansje, maar ook hij zag geen mogelijkheid de Rotterdamse muur aan het wankelen te brengen. MANCHESTER Het Westduitse Schalke '04, dat thuis een 1-0 overwin ning had behaald, is door Manchester City met 5-1 verpletterd in de halve-fi- nales van de strijd om de Europese be ker voor bekerwinnaars. Deze overwin ning brengt Manchester City in de fi nale, waarin het óf Gornik Zabrze óf AS Roma zal ontmoeten. Schalke was eigenlijk in de eerste 14 minuten al een geslagen ploeg. De Engelsen scoorden in die periode tweemaal. Na acht minuten schoot Mick Doyle raak na een korte dieptepass van Alan Oakes en zes mi nuten later voegde Neil Young er een tweede doelpunt aan toe. In de 28e mi nuut was het weer Young, die Man chester City aan een 3-0 ruststand hielp. In de tweede helft kwam Schalke wederom onder zware druk te staan en het waren Manchester City's internatio nals Colin Bell en Francis Lee, die de laatste twee doelpunten maakten. Lee schoot na zeven minuten raak en Bell wist het doel te vinden in de tiende mi nuut voor het einde. Schalke's in))))ter- national Reinhard Libuda mocht enkele seconden voor het laatste fluitsignaal het genoegen smaken althans de eer van de Westduitsers hoog te houden: 5-1. DEN HAAG Hans Vultink heeft zich wegens ziekte van zijn echtgenote teruggetrokken uit het toernooi om het biljartkampioenschap anker kader 71/2, dat vanmorgen in Hoensbroek is begon nen. Zijn plaats wordt door Ben Velt huis uit Oldenzaal ingenomen.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1970 | | pagina 15