Rotterdammers in finale van Europa Cup
Sterk Feijenoord drong
Legia figurantenrol
2-0
Happel zeer gelukkig
Zientara vol waardering
Strijd na
de strijd
Polen best
tevreden met
betrekkelijk
lage score
Schalke 04
kansloos tegen
Manchester C.
Hans Vultink
trok zich terug
GEEN ZORGEN
PRIJS SCHIETEN
BREIKRANSJE
st) or A
ROTTERDAM Feijenoord reist
op 6 mei naar Milaan om er de finale
om de Europa Cup voor landskam
pioenen te spelen tegen het Schotse
Celtic, dat gisteren opnieuw Leeds
United versloeg.
Legia Warschau werd met 2-0 ver
slagen en dat heeft de Rotterdamse
formatie niet zoveel moeite gekost als
wel gevreesd werd. Voor zover er al
moeilijke momenten waren hadden de
Rotterdammers dat te wijten aan zich
zelf, want de nuchterheid, waarmee de
Poolse ploeg na de rust werd bestre
den, nam enkele malen de vorm van
nonchalance aan. Met 2-0 bleef Feij
enoord in de meerderheid, maar ge
zien het aantal kansen was die score
ROTTERDAM Omstuwd door
journalisten gaf Ernst Happel zijn
ploeg, door te zeggen, dat hij niet har
der kon spreken dan zijn elftal ge
werkt had, het mooiste compliment. „Ik
ken mijn spelers, daarom heb ik ook al
tijd vertrouwen gehad in mijn elftal. Ik
weet, dat zij op het juiste moment de
goede mentaliteit kunnen opbrengen.
Dat is wel duidelijk gebleken".
Happel had lof voor alle spelers: „Ze
hebben allemaal voortreffelijk ge
speeld. Natuurlijk is de een weieens
wat minder op dreef dan de ander,
maar dat kan gebeuren. Eén uitzonde
ring wil ik echter maken: Wim van Ha-
negem. Hij heeft werkelijk voortreffe
lijk gespeeld. In deze wedstrijd is ge
bleken, dat hij eigenlijk een uitzonder
lijk mens is. Het lijkt wel, of hij drie
paardelongen heeft. Ongelooflijk, zoals
hij gewerkt heeft". Ook over Kindvall
was de Oostenrijker uitzonderlijk te
vreden. „Ove heeft verschrikkelijk
hard gewerkt. Hij gaf de Poolse verde
diging handen vol werk. Kindvall en
Wery moesten profiteren van de kan
sen, die Van Hanegem en Moulijn
schiepen. Daarom was het jammer voor
Kindvall, dat hij weinig gelukkig was
met zijn schoten".
Het snelle openingsdoelpunt van Van
Hanegem had Happl duidelijk deugd
gedaan. „We hebben weken moeten
wachten op zo'n doelpunt. Het kwam
psychologisch uitstekend van pas. We
hadden direct zelfvertrouwen en daar
na draaide het voortreffelijk. Evenals
in Warschau hadden wij in de eerste
helft de wedstrijd volledig onder con
trole. En na die goal van Hasil was de
zaak natuurlijk bekeken. Daarom speel
den wij in de tweede helft ook niet
meer zo agressief. We konden onze
krachten sparen". Het sparen van de
krachten bleek voor Happel uitermate
belangrijk. „De finale van de Europa
Cup is pas over drie weken. Daartussen
moeten we nog enkele wedstrijden voor
de competitie spelen en die zijn zeker
zo belangrijk als de wedstrijd in Mi
laan. Aan Celtic gaan we pas later den
ken",
Over de officiële waarschuwing voor
Wim van Hanegem, die door scheids
rechter Howley ver in de tweede helft
werd opgeschreven, maakte Happel zich
geen zorgen. „Laseroms heeft er in
Warschau ook één gehad. Waarschu
wingen zijn in een Europa-Cup louter
een formaliteit. Alleen wanneer een
speler eruit gestuurd wordt heeft het
consequenties.
Happel wenste ook nog niet gecon
fronteerd te worden met het probleem,
wie hij in Milaan op de rechtsachter-
plaats moet opstellen: Haak of Ro-
meyn. „Haak heeft in de wedstrijd te
gen Vorwarts en de ontmoetingen tegen
Legia voldaan. Natuurlijk is hij niet
zo'n moderne back als Romeyn, die
naar voren komt. Maar dit probleem
komt pas over drie weken".
Guus Haak: „Het was eigenlijk een
vrij gemakkelijke wedstrijd. Legia
heeft geen reële kansen gehad. We
hoefden zeker in de tweede helft niet
tot het uiterste te gaan. Legia is een
technisch goede ploeg, maar miste de
routine om ons werkelijk te bedriegen".
Theo van Duivenbode, die voor de
tweede maal in één jaar tijd in de Eu
ropa-Cup-finale speelt, was vrijwel de
zelfde mening toegedaan: „We behoef
den ons nooit tot het uiterste in te
spannen. Ik kreeg na rust het gevoel of
we een routinekarwei stonden op te
knappen. Natuurlijk was het voor de
Polen verschrikkelijk moeilijk om terug
te komen. Die jongens begrepen ook
wel, dat wij een dergelijke voorsprong
nooit meer uit handen zouden geven. Ik
hoop, dat deze finale beter afloopt dan
die van vorig jaar". Haak en Van Dui
venbode zongen unaniem de lof van
Van Hanegem en Moulijn. Vooral Mou
lijn had op het tweetal zeer grote in
druk gemaakt.
Coen Moulijn, die zich in de dagen
voor de wedstrijd wat voorzichtig had
uitgelaten, zei zelf: „Het ging ouder
wets. Toen ik de eerste keer langs die
back ging wist ik, dat het verder ook
goed zou gaan. Zo'n snel openingsdoel
punt is natuurlijk ideaal. Het sterkt je
zelfvertrouwen en dan komt de rest
vanzelf. Dat wij nu als tweede Neder
landse club de finale bereikt hebben, is
natuurlijk een grandioos hoogtepunt".
Toch kon Moulijn het niet nalaten om
ook de finale met een zekere reserve te
bezien: „Wie wij ook gekregen hadden,
Celtic of Leeds United, het blijven
Britse ploegen en die zijn altijd gevaar
lijk. Daarom mag Feijenoord blij zijn,
dat het maar één wedstrijd behoeft te
spelen".
De gelukkigste man in de Rotterdam
se ploeg was ongetwijfeld Franz Hasil.
De Oostenrijker, die in Warschau in de
,,Waar gaat die bal heen?", scheen
Coen Moulijn te vragen, terwijl hij
op de knieën zat voor zijn directe te
genstander, de bijna dol gedraaide
Poolse rechtsverdediger Stachurski.
gia, verborg zijn lof voor Feijenoord
niet. „In Warschau had ik al gezien, dat
het een zeer sterke ploeg was. We wa
ren toen al blij, dat het 0-0 was geble
ven. Aan een kans heeft geloof ik nie
mand bij ons echt gedacht. Daarvoor is
Feijenoord veel te goed. Het is één van
de sterkste elftallen ter wereld.
Het speelt snel en technisch voortref
felijk voetbal. Toen na drie minuten
dat doelpunt viel was het eigenlijk al
gebeurd met ons. Het was jammer, dat
Brychzcy niet voluit kon spelen. Hij
heeft last van een liesblessure en dat
drukte zijn spel zeer duidelijk. Boven
dien kwam nu tot uiting, dat wij veel te
lang niet op een echt voetbalveld heb
ben gespeeld. Je kunt natuurlijk wel op
techniek trainen, maar in voetbal is nu
eenmaal snelheid noodzakelijk. Dat
kwamen wij hier in Rotterdam zeer
duidelijk tekort. Met Van Hanegem
heeft Feijenoord een stervoetballer, die
elke ploeg kan ontregelen. Ongeloof
lijk, wat kan die man werken. Boven
dien haalt hij door zijn manier van op
treden de zekerheid bij zijn tegenstan
ders weg.
Feijenoord heeft na de rust het enige
juiste gedaan. Het hield zijn voorsprong
vast, speelde niet meer op snelheid en
vermeed elk risico. Er was voor Legia
eenvoudig geen doorkomen aan. Daar
om zijn we eigenlijk nog blij, dat het
slechts bij 2-0 i3 gebleven. Had Feijen
oord voor de rust wat meer geluk ge
had met schieten, vooral Kindvall dan
hadden we al tegen een veel grotere
achterstand aangekeken". Rechtsback
Stachurski, volledig dolgedraaid door
Moulijn, drukte zich zeer kernachtig uit
over zijn directe tegenstander: „Die
man is een duivel".
In angstige spanning zat trainer
Ernst Happel langs de lijn naar
de verrichtingen van zijn jongens te
kijken.
rust vervangen werd door Geels: „Na
tuurlijk was ik gelukkig met die goal.
Maar wie was dat nu niet? Happel
heeft in Zeist verscheidene malen met
mij op afstandsschoten geoefend. Toen
ik die bal kreeg, dacht ik: „Die moet in
de linkerhoek". Natuurlijk geeft een
ver schot altijd risico's, de bal kan
naast gaan, maar vliegt-ie er toevallig
in, dan is het meestal een fraaie goal.
Dat geluk heb ik nu gehad."
Edmund Zientara, de trainer van Le-
bepaald te laag. Al in de eerste helft
kreeg het zoveel redelijke scoringskan
sen, dat toen eigenlijk al de dubbele
cijfers genoteerd hadden moeten wor
den.
Aanvallend dus, ondanks vaak bij
zonder knappe en mooie combinaties,
toch ergens een tekort. Maar verdedi
gend speelden de Rotterdammers zó
sterk, dat de Polen dikwijls tot figu
ranten werden gedegradeerd, hoewel er
toch nog enkele gevaarlijke situaties
ontstonden door slordigheidjes en een
daverende misgreep van doelman Eddy
TreyteL
De sfeer in de Rotterdamse kuip was
al ver voor de aanvang van de wedstrijd
als vanouds. De toegangspoorten gingen
vroeg open en daarom namen de eerste
enthousiastelingen, ondanks de druileri
ge regen, tijdig hun plaatsen in. De toe
ters, bellen en ratels kwamen tevoor
schijn en het rood en wit van de Rot
terdamse ploeg overheerste in alle hoe
ken van het veld. Voorlopig diende men
zich te vermaken met het kijken en
luisteren naar de muziekkorpsen en
naar de jacht op een wit konijn, dat
met dartele sprongen de grasmat op
kwam en blijkbaar minder geïmpo
neerd was door het lawaai, dan de spe
lers van Legia, die schuchter de eerste
passen zetten.
Te schuchter, want de wedstrijd was
nog geen drie minuten oud, toen het le
gioen op en voor de tribune als één
man oprees. Het linker verdedig ings-
blok van Legia had op te forse wijze
een snelle combinatie tussen Wery en
Hasil onderbroken en aanvoerder Rinus
Israël kwam persoonlijk naar voren om
zich met het nemen van de daarvoor
toegekende vrije trap te belasten. Hoog
zeilde de bal voor het Poolse doel en op
dat moment maakte keeper Grotinski
de fout van zijn leven. Hij kwam er
niet tussen en Wim van Hanegem be
hoefde maar met het hoofd te knikken
om de bal in het net te doen verdwij
nen. Een prachtige ruggesteun voor
Feijenoord.
Het leek een voorschot op de belo
ning, die „de Kromme" later zou ver
dienen voor zijn bijzonder knappe spel.
Het was weer echt Van Hanegem, die
daar vlak achter de Rotterdamse aan-
valslimie met het rechter been elke te
genstander van de bal afhield en met
het schlemielige linker voetje effect
volle passes uitdeelde, waarmee vooral
Coen Moulijn werd bediend. Moulijn,
die er al even veel zin in bleek te heb
ben en met onvoorstelbaar snelle en be
hendige rushes het rechter verdedi-
gingsblok van Legia volkomen dol
draaide. In dat knappe spelletje bleven
Wery en Kindvall wat achter. De laat
ste was zeer ijverig, maar opnieuw bij
zonder ongelukkig met zijn schoten.
In feite kwamen de Polen er nauwe
lijks aan te pas. Te vaak moesten ze
met paniekerige trappen het veld
schoon houden en steeds weer liepen de
aanvallers zich vast in de rustig en
doordacht spelende Rotterdamse defen
sie. Hoe vooral de keiharde Traszkows-
ki, de snelle Pieszko en de behendige
Bernard Blaut ook probeerden openin
gen in de achterhoede van Feijenoord
te maken, ze kregen er vrijwel geen
kans toe. De enige die nog enige malen
met snelle rushes gevaarlijk kon wor
den was de rechter aanvaller Zmijews
ki, maar ruimte om zijn passes te lan
ceren kreeg hij praktisch niet. De an
ders zo snelle linksbuiten Gadocha
kwam in die eerste helft nauwelijks
aan de bal en hoe potdicht het achter
zat, bleek wel uit het feit, dat de Polen
het enkele malen probeerden met scho-
ROTTERDAM Toen arbi
ter Howley het einde van de
strijd, de strijd om de bal, had
aangekondigd stal hij de show.
De strijd om de bal was nog niet
afgelopen. Hij ontnam de fel
protesterende Wim Jansen het
kostbare kleinood, maar had niet
gerekend op de brutaliteit van
een jeugdige Rotterdammer, die
op zijn beurt scheidsrechter
Howley de bal ontfutselde. De
knaap had zich evenwel duide
lijk in de conditie van de arbi
ter vergist. De heer Howley zet
te, tot groot vermaak van het
publiek, de achtervolging in. Het
leek de achtervolging van een
voorwaarts in een rugbywed
strijd en juist aan de rand van
het veld ging de vluchteling ten
onder aan een tackle van de
Engelsman. Maar, bijna oog in
oog staande met de agenten,
die in alle gemoedsrust dit extra
stukje sportwerk aanschouwden,
had de kleine Rotterdammer
juist de bal afgespeeld naar een
glunder kameraadje, zodat de
tackle van de heer Howley te
vergeefs was geweest.
Het kameraadje en de jeug
dige vluchteling liepen tenslotte
vast in de armen van een grens
rechter, enkele suppoosten en
een breedgeschouderde agent,
waardoor de heer Howley toch
een kostbare herinnering rijker
werd en een jeugdige Rotter
dammer een illusie armer.
Dolle vreugde bij Feijenoord na de openingstreffer van Van Hanegem
(op de rug gezien), die spontaan door zijn ploeggenoten werd omhelsd.
ten uit de tweede en zelfs de derde li
nie.
Intussen was het initiatief toch in
hoofdzaak bij Feijenoord en Legia
kwam in de twaalfde minuut goed weg,
toen Kindvall na een knappe solo een
laaiend schot loste, dat nog op het laat
ste moment door Sigrid Blaut van rich
ting kon worden veranderd en daardoor
niet meer dan een corner opleverde.
Eén van de vele...
Moulijn liet in een tijdsbestek van
nauwelijks vijf minuten een serie
knappe voorzetten voor het Poolse doel
neerkomen, maar telkens weer was
Wery niet ter plaatse, omdat hij te veel
naar het aanvalscentrum trok en de
vrije ruiimte bij de tweede paal niet be
nutte.
Eenmaal zou het intussen bijna ge
lukkig zijn, dat hij in het centrum van
de aanval opereerde. Haak plaatste na
een kwartier de bal uit een vrije trap
hoog voor het Poolse doel en Stachurski
moest op de doellijn koppend redding
brengen om een treffer via het hoofd
van Wery te voorkomen.
Met steeds meer aandrang brulde het
Rotterdamse legioen om een tweede
doelpunt en steeds sterker werd de
druk, die Feijenoord op het doel van
Legia uitoefende.
De Poolse doelman Grotynski moest
in zijn volle lengte naar de beneden
hoek voor een kogel van Kindvall, ge
lost na een vloeiende combinatie tussen
Van Hanegem en Moulijn. Een kopbal
van diezelfde Kindvall ging met ge
weld net langs de voor Feijenoord ver
keerde kant van de paal en nog in de
zelfde minuut ging een schitterende
„overhead"-bal van de Zweed via de lat
over. Het was een periode, waarin Feij
enoord bezig leek te zijn met prijsschie
ten.
En de prijs kwam eruit. En hoe! Op
links draaide Moulijn om twee, drie te
genstanders heen, die van hot en her
werden gestuurd. Juist op het moment,
dat hij gevloerd werd, lepelde Kindvall
de bal met een boog terug naar de on
geveer tien meter buiten het Poolse
strafschopgebied staande Hasil, die in
eens zijn voet onder de bal zette en het
ronde ding met daverend geweld langs
Legia's doelman joeg. Grotynski deed
nog een vertwijfelde duik en raakte
zelfs de bal nog aan, maar het schot
was zó hard, dat de baan nauwelijks
werd omgebogen.
Gescandeerd kwam het „Feijenoord
ai, ai, ai" van de tribunes en vreugde
vuurwerk werd overal ontstoken, waar
door donkere kruitwolken over het veld
en door de tribunes zweefden.
En Feijenoord kwam terug met knap
pe en vloeiende combinaties, met snelle
rushes van Coen Moulijn en virtuoze,
effectvolle passes van Van Hanegem.
Er ontstond steeds meer paniek in de
defensie van Legia, maar Feijenoord
maakte er geen gebruik van.
De Rotterdamse supporters waren
tóch tevreden en gingen er bij de aan
vang van de tweede helft eens extra
voor zitten. Dit Legia, dat wisten ze nu
wel, zou kansloos zijn tegen Feijenoord,
hun ploeg. En die conclusie was juist.
Maar de hoop, dat de score in korte tijd
aanzienlijk verhoogd zou worden, bleek
ijdel. Er werd op het middenveld knap,
vaak bijzonder knap, gecombineerd.
Feijenoord speelde vertragend en be
heerst op balbezit maar, we zeiden het
reeds, het was soms wat nonchalant en
gaf de Polen daardoor enkele mogelijk
heden, die bepaald niet nodig waren.
Maar de eerste mogelijkheid in die
tweede helft was toch duidelijk voor
Feijenoord. Die ontstond wéér na een
meesterlijke pass van Van Hanegem en
een even meesterlijke rush en voorzet
van Moulijn. De kans was voor Wery,
maar die had zó lang werk, dat Sigrid
Blaut nog gelegenheid kreeg het gevaar
te bezweren.
En langzamerhand begon het erop te
lijken, dat de Feijenoorders een brei-
kransje hadden gesticht. Ze lieten de
Polen van het kastje naar de muur lo
pen, maar breiden zo lang aan hun aan-
valspatronen, dat er nauwelijks een
schot uit kwam. En probeerde Moulijn
het al eens alleen, dan werd hij door de
radeloze Stachurski, vaak met assisten
tie van Sigrid Blaut, zonder meer onder
uit gehaald. Gemangeld werd ook
Wery, maar arbiter Howley, die zich
niet druk behoefde te maken, zag er
geen overtreding in. In Engeland zijn ze
wat dat betreft, wel het een en ander
gewend...
Het werd, ondanks de leuke combina
ties, bijna etn saaie vertoning, die even
werd onderbroken, toen arbiter Howley
op advies van de Legia-speler Zygmunt
de noppen van de schoenen van Van
Hanegem aan een controle onderwierp.
„Geen reden tot klachten" conclu
deerde de heer Howley, hoewel Zyg
munt wel een stevige kras over zijn
dijbeen te pakken had. Maar even later
kwam Van Hanegem toch in het be
ruchte boekje toen hij een aanmerking
maakte op de leiding van de heer How
ley.
Voor enig leven in de brouwerij zorg
de tenslotte Theo van Duivenbode, die
vanuit het eigen strafschopgebied een
slalom ondernam, die pas eindigde in de
nabijheid van het vijandelijke doelge
bied. Van Duivenbode liep zich daar te
pletter op de door Stachurski en Sigrid
Blaut gezamenlijk opgetrokken muur.
Intussen had Treytel de Rotterdamse
supporters de schrik op de hals gejaagd
door bij een voorzet van Zmijewski zó
nonchalant op te treden, dat hij de bal
over zijn vingertoppen liet glippen.
Bernard Blaut kreeg er onverwachts
een daverende kans door, maar hij was
er zó verbouwereerd van, dat hij de bal
langs het open doel joeg.
Nog eenmaal kreeg Feijenoord de mo
gelijkheid om ruimere afstand van Le
gia te nemen. Dat was na precies een
half uur, toen Moulijn en Kindvall er
samen tussenuit gingen en slechts twee
tegenstandera voor zich vonden. Precies
op het goede moment speelde Coentje
zijn ploeggenoot aan, maar de Zweed
toonde te weinig zelfbeheersing en ze
kerheid, waardoor zijn veel te zachte
schot slecht gericht was.
In de slotfase ondernamen de Polen
nog enkele onverwachte uitvallen. Eén
daarvan leverde hun een vrije trap op,
waaruit Zmijewski vlak langs de paal
richtte. In de laatste minuut kreeg de
door zijn vele overtredingen opvallende
Deyna nog een kansje, maar ook hij zag
geen mogelijkheid de Rotterdamse
muur aan het wankelen te brengen.
MANCHESTER Het Westduitse
Schalke '04, dat thuis een 1-0 overwin
ning had behaald, is door Manchester
City met 5-1 verpletterd in de halve-fi-
nales van de strijd om de Europese be
ker voor bekerwinnaars. Deze overwin
ning brengt Manchester City in de fi
nale, waarin het óf Gornik Zabrze óf
AS Roma zal ontmoeten. Schalke was
eigenlijk in de eerste 14 minuten al een
geslagen ploeg. De Engelsen scoorden in
die periode tweemaal. Na acht minuten
schoot Mick Doyle raak na een korte
dieptepass van Alan Oakes en zes mi
nuten later voegde Neil Young er een
tweede doelpunt aan toe. In de 28e mi
nuut was het weer Young, die Man
chester City aan een 3-0 ruststand
hielp.
In de tweede helft kwam Schalke
wederom onder zware druk te staan en
het waren Manchester City's internatio
nals Colin Bell en Francis Lee, die de
laatste twee doelpunten maakten. Lee
schoot na zeven minuten raak en Bell
wist het doel te vinden in de tiende mi
nuut voor het einde. Schalke's in))))ter-
national Reinhard Libuda mocht enkele
seconden voor het laatste fluitsignaal
het genoegen smaken althans de eer
van de Westduitsers hoog te houden:
5-1.
DEN HAAG Hans Vultink heeft
zich wegens ziekte van zijn echtgenote
teruggetrokken uit het toernooi om het
biljartkampioenschap anker kader 71/2,
dat vanmorgen in Hoensbroek is begon
nen. Zijn plaats wordt door Ben Velt
huis uit Oldenzaal ingenomen.