EIERPRIJZEN LIGGEN
THANS IN DE GOOT
Boeing 747 ook in
Hannover 'n sensatie
Publiek was
opgewonden
OMZET KVT
STAGNEERDE
Vrees voor produktie-explosie in de E.E.G.
SLIJTAGESLAG MET
VEEL SLACHTOFFERS
NEDERLANDSE LOONSTIJGING
AAN TOP IN DE EEG-LANDEN
VESTIGING
PARAGON NV
IN DRACHTEN
Sensationeel
initiatief van
Weense Bank
RareRje Knetter
•0 de
blauwgeruite kiel
Kansen voor de kleinere
industriële ondernemingen
Bijenkorf wil
penetreren in
nieuwe detail-
handelsvorni
PILOOT STORM
TEKKO TAKS
EXPORT
PLUIMVEE
Een platenbon
is altijd raak
GROEI
Meteen plaat
vindt iedereen z*n draai
GEMEENSCHAPPELIJK
Een platenbon
is altijd raak
Pagina 2
iviAANUAto t
Wat een verlokkende geur, die men
geling van rook en vlees. De brokjes
aan de pennen waren niet ver
schroeid, zelfs niet donkerbruin, ze
hadden het malse, rozige grijs» van net
gaar vlees. De man in het kraampje,
een dikkerd, met een rond gezicht,
draaide, op zijn gemak de pennen om
en om, of haalde ze uit het vuur en
legde ze op de as.
„Hoeveel?" vroeg Kostoglotov.
„Drie", antwoordde de man drome
rig.
Oleg begreep hem niet drie wat?
Drie kopeken was te weinig, drie roe
bel leek te veel. Bedoelde hij soms
drie voor een roebel? Op zulk soort
moeilijkheden stuitte hij sinds zijn
vrijlating uit het kamp nu altijd: hij
kon de juiste prijsverhoudingen maar
niet in zijn hooffd krijgen.
„Hoeveel voor drie roebel?", pro
beerde Oleg zich eruit te redden.
De eigenaar van de kraam was te
lui om zijn mond open te doe. Hij
hield een pen aan de punt omhoog,
zwaaide ermee in Oleg's richting,
zoals je tegen een kind doet, en legde
hem weer in het vuur.
Eén zo'n ding voor drie roebel? Oleg
schudde zijn hoofd. Dat ging hem te
ver. Hij had maar vijf roebel per dag
om van rond te komen. Maar wat zou
hij het graag eens proeven. Zijn ogen
bleven aan elk stukje vlees hangen,
zochten er een uit. Elke pen had zijn
«igen speciale attractie.
Drie vrachtautochauffeurs stonden
op een afstandje te wachten, hun wa
gens langs de straat geparkeerd. Een
vrouw kwam naar het kraampje toe,
maar de eigenaar zei iets tegen haar
en geërgerd liep ze weer weg. Opeens
gon de man in de kraam alle pennen
op een bord uit te stallen. Hij strooide
er wat gehakte uitjes overheen en
schudde iets uit de fles. Oleg begreep,
dat de vrachtwagenchauffeurs de
hele shashlikvoorraad hadden opge
kocht, vijf pennen de man.
Weer zo'n voorbeeld van dat onver
klaarbare. uit twee lagen bestaande
prijs- en loonbestel, waarmee je over
al werd geconfronteerd. Van die
tweede laag kom Oleg zich niet eens
een denkbeeld vormen, laat staan zich
voorstellen, ooit zo hoog te zullen op
klimmen. De drie mannen aten zo
maar een hapje, voor vijftien roebel
elk. Tien tegen een was het niet eens
hun eigenlijke ontbijt. Dat kon toch
geen enkel loon dragen? Loontrekkers
kochten geen shashlik.
„Alles is op", zei de man in de
kraam tegen Oleg.
„Op? Alles op?" vroeg Oleg mis
troostig. Waarom had hij in hemels
naam geaarzeld? Het was misschien
wel de eerste en laatste kans van zijn
leven.
„Ze hebben me vandaag geen vlees
gebracht", zei de man en hij begon de
boel op te ruimen. Het zag ernaar uit,
dat hij elk ogenblik de luifel kon la
ten zakken.
„Hé lui, geef mij er eens een, eentje
maar!" vroeg Oleg haast smekend aan
de chauffeurs.
Een van hen, een diepgebruinde,
maar vlasblonde jonge kerel, knikte
hem toe. „Hier, neem er maar een",
zei hij. Ze 'hadden nog niet betaald.
Oleg haalde een groen bankbiljet uit
zijn jaszak, die met een veiligheids
speld dicht zat. De kraamhouder pak
te het geld niet eens op. Hij schoof
het van de toonbank in zijn la, zoals
je kruimels of rommel van een tafel
veegt.
Maar Oleg had zijn shashlik! Hij
liet zijn plunjezak op de stoffige
grond zakken en pakte de aluminium
pen met twee handen beet. Hij telde
de stukken het waren er vijf, de
zesde was een halve en begon ze
met zijn tanden van de pen af te
kluiven, niet bij hele brokken tegelijk,
maar hapje voor hapje. Hij at behoed
zaam, als een hond die zijn eten eerst
naar een veilig plekje heeft gesleept,
en overpeinsde, hoe gemakkelijk je de
begeerte van een mens kon prikkelen
en hoe moeilijk die te stillen was als
ze eenmaal was opgewekt. Jarenlang
had hij een homp roggebrood als een
van de kostbaarste schatten ter we
reld beschouwd. Kortgeleden nog was
hij van plan geweest, er zijn ontbijt
mee te doen. maar toen had hij de
grijsblauwe rook gezien en de geur
van het geroosterde vlees opgesnoven,
de mannen hadden hem wat van hun
porties shashlik gegeven en nu begon
hij brood al beneden zijn waardigheid
te vinden.
De chauffeurs hadden ieder hun
vijf pennen op, brachten hun wagens
op gang en reden weg. Oleg, nog be
zig, de laatste restjes van de pen te
likken, bleef alleen. Met tong en lip
pen genoot hij elk brokje het uit
het, malse vlees druipende nat, de
geur, de perfecte bereiding: net gaar,
helemaal niet té. Verbazingwekkend,
hoeveel primitief, totaal niet afge
stompt genot hij aan elke hap beleef
de. En hoe dieper hij in de shashlik
beet, hoe intenser zijn welbehagen
werd, hoe meer één feit kwam vast te
staan: hij zou Zoya niet gaan opzoe
ken. De tram was om zo te zeggen
langs haar huis gereden, maar hij had
geen zin gehad uit te stappen. Dat
realiseerde hij zich pas nu hij hier
langzaam zijn portie shashlik stond te
eten.
Langs dezelfde route bracht de
tram hem in traag tempo naar het
centrum. Alleen zat hij ditmaal prop
vol passagiers. Oleg herkende Zoya's
halte en liet er nog twee voorbijgaan.
Hij wist niet, waar hij het beste kon
uitstappen. Opeens verscheen er een
vrouw, die door het raam van de tram
haar kranten begon te verkopen. Oleg
besloot zijn ogen de kost te geven en
eens te zien hoe dat toeging; sinds zijn
kinderjaren had hij geen krantenver
kopers meer meegemaakt. De laatste
keer was geweest, toen Mayakovsky
(1) zelfmoord pleegde en kleine jon
gens met een late extra-editie rond
ventten. Maar dit was een al wat ou
dere, Russische vrouw en ze maakte
zich niet bepaald druk, ze nam elke
keer de tijd om het wisselgeld op te
zoeken. Toch kwam ze wel aan haar
trekken, want bij elke volgende tram
raakte ze weer een paar exemplaren
kwijt. Oleg bleef staan om te zien,
hoe haar zaakje marcheerde.
„Jaagt de politie u niet weg?" vroeg
hij haar.
„Daar zijn ze nog niet aan toe", ant
woordde de krantenvrouw.
Hij had al een hele tijd geen blik op
zichzelf kunnen werpen en was ver
geten, hoe hij eruit zag. Elke agent,
die hem eens wat nader bekeek, zou
vast eerst naar zijn papieren vragen,
voor hij zich met de krantenverkoop
ster ging bemoeien.
Op de elektrische stadsklok was het
pas negen uur, maar het werd al zo
warm, dat Oleg de bovenste haken
van zijn overjas los maakte. Aan de
zonkant van de straat lopend, zijn
ogen half dicht en een glimlach op
zijn omhoog geheven gezicht, liet hij
zich inhalen en opzij dringen.
Er waren vandaag nog veel meer
vreugden voor hem weggelegd!
Hij liep in de zon van een lente, die
hij niet had gedacht nog te beleven.
En al had hij dan niemand, die zich
verheugde over zijn terugkeer tot het
leven, op de een of andere manier
wist de zon ervan. Paarom glimlachte
Oleg tegen haar. Zelfs al kwam er
nooit meer een volgende lente, al
moest dit de laatste zijn, het was en
bleeff een verrassing en hij voelde zich
dankbaar.
Geen van de voorbijgangers leek
bijzonder verblijd, hem te zien, maar
Oleg genoot van hun nabijheid. Hij
was verrukt, bij hen en bij alles in de
straten terug te zijn. In die pasge-
oreëerde wereld van hem kon hij niets
oninteressants, niets smerigs of lelijks
ontdekken.
(1) Vladimir Mayakovsky, beroemd
futuristisch dichter, aanhanger van
de Revolutie; schoot zich in 1930 dood.
(Noot van de vertaler).
(wordt vervolgd)
4415. Terwijl enkele robots zich nog aan de buiten
wand vastklampten, voer de sub achteruit, keerde in
een halve cirkel en richtte de steven naar het vaste
land. Grepan voerde zijn vaart schielijk op en bereik
te in weinige seconden de maximumsnelheid. Tegelijk
liet hij het vaartuig gedeeltelijk zakken, zodat het wa
ter laangs de romp en over de dekken bruiste, met dus
danige kracht dat de twee laatste robots zich niet lan
ger konden vasthouden en letterlijk overboord gespoeld
werden, om daarna hulpeloos naar de zeebodem te zin
ken, waar zij de onmiddellijke belangstelling van de
alom tegenwoordige zwarte wezens genoten. Tot zover
verliep alles betrekkelijk gunstig voor Grepan en hij
zou nog meer geluk hebben, want blijkbaar door het
uitvallen van de kracht-centrale op Faldars eiland,
werkte ook de afweergordel der lichtende bakens niet
meer en kon de sub ongehinderd passeren.
81. Lang gunde onze vriend zich echter geen rust en
dieper drong hij het eiland binnen. Het geluid van de
tam-tams werd steeds duidelijker en Tekko begreep dat
hij op de goede weg was. Op de oever zag hij een aantal
primitieve hutten, die geheel verlaten schenen. „Die
zijn naar het feest toe!" knarsetande hij en met her
nieuwde kracht, geput uit edele motieven, zwom hij ge
jaagd verder. De trommels maakten nu zo'n oorverdo
vend lawaai, dat een mens er half waanzinnig van
dreigde te worden. „Zou dat gedreun dan nooit ophou-
MOORDRECHT Het bestuur van
de Koninklijke Vereenigde Tapijtfa-
brieken N. V. deelt mede, dat de ont
wikkeling van de omzet in de eerste zes
maanden van het lopende boekjaar
1969/1970 gekenmerkt werd door stag
natie van de binnenlandse markt voor
vloerbedekking, doordat de na 1 juli
1969 door het stopzetten van de kokos
afdeling weggevallen omzet in harde
vloerbedekking niet volledig vervangen
kon worden. Door omzet in zachte vloer
bedekking, bleef de totaalomzet (exc.
btw) achter op de totaalomzet (excl. ob)
in de overeenkomstige periode van het
vorige boekjaar. De omzet in zachte
vloerbedekking vertoonde een accres.
Over de eerste negen maanden van het
lopende boekjaar vertoonde de totaal
omzet in vergelijking met de overeen
komstige maanden van het vorige boek
jaar een accres van 3,8 pet, de omzet in
zachte vloerbedekking van 8,2 pet.
De export nam belangrijk toe. Mede
hierdoor heeft de vennootschap haar
relatieve positie als leverancier van
zachte vloerbedekking kunnen verbete
ren.
den?" Maar dan bemerkte hij In de verte het geflakker
van vuren. Even liet hij zich onder water zakken om
tenminste één moment van dat dreunende ritme ver
lost te zijn. Tevergeefs echter! Ook onder water drong
het geluid tot hem door. En toen hij weer boven kwam
hoorde hij bovendien nog het gestamp van honderden
blote voetzolen op de grond en het gebrom uit even zo
veel kelen. „Er op af!" fluisterde Tekko en zonder ge
luid te maken klauterde hij op de kant.
ZEIST De cierprijzen zjjn ten gevolge van het grote aanbod sinds half maart
sterk gedaald. „De prijzen liggen in de goot", zo heeft de voorzitter van het Pro-
duktschap voor Pluimvee en Eieren, de heer H. H. Garrelds, verklaard op de
openbare vergadering van het schap in "Zeist. Het is nog niet te voorspellen tot
welk niveau de prijzen uiteindelijk zuilen zakken. De exportprijs, die half maart
op f 13,— per 100 eieren lag, was begin vorige week gedaald tot f 9,75.
De heer Garrelds zei, dat hij op korte
termijn geen verbetering in de situatie
verwacht, tenzij de Nederlandse consu-
DEN HAAG Het bureau voor de Statistiek der Europese Gemeenschappen
heeft zojuist in de reeks sociale statistiek de geharmoniseerde gegevens gepubli
ceerd inzake uurverdiensten en arbeidsduur van de arbeiders in de industrie met
betrekking tot april 1969.
Van april 1964 tot april 1969 was de stijging van de lonen, in nominale waarde,
het sterkst in Nederland 55 procent). Hierna komen in volgorde: België 46
procent), Italië (-f-40 procent), Duitsland (+37 procent) en Luxemburg (+30
procent). Voor wat Frankrijk betreft waarvoor de laatste beschikbare gegevens
betrekking hebben op september 1968 was de stijging van de nominale lonen op
deze datum en in verhouding tot maart 1964 40 procent.
Indien men echter rekening houdt met de evolutie van de levensduurte sinds
april 1964, dan stelt men vast dat het steeds in Nederland is dat de reële lonen het
sterkst stegen (+24 procen), daarna België 22 procent), Duitsland 21 pro
cent), Italië (+20 procent) en Luxemburg 13 procent).
De wekelijkse arbeidsduur die in oktober 1968 bijna 45 uur bedroeg was in april
1969 slechts 44,5 uur. Voor wat de verschillende landen betreft is het steeds
Frankrijk dat bovenaan staat met 46,3 uur. Volgen Luxemburg met 44,9, Duits
land met 44,1 en met praktisch gelijk niveau Italië, Nederland en België met 43,8
uur.
menten meer eieren gaan kopen. Dc
consumentenprijs hoeft volgens hem
niet meer dan 13 a 14 cent per ei (klasse
4) te bedragen. Het dagelijks bestuur
van het produktschap heeft besloten,
een extra televisie-reclame-campagne
voor eieren te gaan voeren, die onge
veer 100.000 zal kosten.
In maart zijn 122,8 miljoen eieren
geëxporteerd, 30,4 procent meer dan vo
rig jaar. De opbrengst nam echter maar
met negen procent toe tot 15,8 miljoen
gulden. Vooral de uitvoer naar derde
landen vertoonde een aanzienlijke stij
ging dank zij een grotere export naar
Oostenrijk en de uitvoeren naar de
Verenigde Staten en de Sovjet-Unie. De
producentenprijs bedroeg in maart ge
middeld 1,78 per kilo (vorig jaar
2,38) en in de tweede week van april
1,44 2,16). De produktie-uitbreiding
heeft ook in andere landen van de ge
meenschap tot niet onaanzienlijke
prijsdalingen geleid. In vrijwel alle
EEG-landen, uitgezonderd België, valt
nu een teruggang in het aantal ingeleg
de broedeieren te constateren, zodat het
aanbod in september waarschijnlijk
weer meer in overeenstemming zal zijn
met de vraag. Inmiddels kan de huidige
ontwikkeling volgens de heer Garreldi
worden gekarakteriseerd als „een slij
tageslag met veel slachtoffers".
De totale export van pluimveehoude-
rijprodukten beliep in maart 70,2 mil
joen gulden, tegen 63,7 miljoen in maart
1969. In het eerste kwartaal van dit
jaar is voor 203 miljoen gulden uitge
voerd, 15,1 procent meer dan in de eer
ste drie maanden van 1969 en 31 en 48
procent meer dan in 1968.
ADVERTÉNTIE
Een platenbon
is altijd raak
I8.-7.BO IO,- 18,- 20,- 85,-
DRACHTEN De burgemeester van
Smallingerland drs. W. E. Baron van
Knobelsdorff heeft in Drachten een
nevenvestiging in bedrijf gesteld van
de Amsterdamse fabriek voor adminis
tratiedrukwerken Paragon NV.
Paragon NV verwacht dat het bedrijf
in Drachten half mei op volle produk-
tie zal zijn. De produktie zal gericht
worden op formulieren voor de mid
denstand terwijl ook de voorbereidende
werkzaamheden aan drukorders hier
zullen plaatsvinden. In het Amsterdam
se bedrijf zal men zich geheel gaan
toeleggen óp de produktie van compu
terformulieren.
ADVERTENTIE
f 5,- 7,50 10,-15,- 20,- 25,-
HANNOVER Sedert de tijd van de Zeppelins is het Duitse publiek niet zo
opgewonden geweest als bij de demonstratie met het Amerikaanse reuzenpassa-
giersvliegtuig Boeing 747.
Dit bleek op de achtste luchtvaarttentoonstelling in Hannover. Daar werd te
gelijk bekend dat Lufthansa's dochtermaatschappij Condor het toestel in een
uitvoering voor 440 passagiers volgend jaar gaat gebruiken voor toeristenver-
voer naar Majorca.
er demonstraties gegeven acht uur lang,
elke dag!
Drie hallen herbergden andere inzen
dingen. Daar was het grote model van
een verlengde F-28 Fellowship voor 79
passagiers het nieuwtje dat Fokker liet
zien.
Dit type wordt tweeënhalve .meter
langer en kost tweeënhalf miljoen gul
den meer dan de standaarduitvoering.
Het Commerciële voordeel voor de eige
naar zal vooral blijken op afstanden
van circa duizend kilometer, zegt de
heer H. H. van Doorn, directeur ver
koop burgervliegtuigen.
Hij deelt verder mee dat dit toestel
over twee jaar zal worden geleverd. „Er
bestaat nu al grote belangstelling voor,
onder andere in Zweden waar wij tot
nog toe geen enkele F-27 (Friendship) of
F-28 (Fellowship) hebben verdocht. Ook
India, Australië, Luxemburg en Japan
zijn gegadigden". De prijs zal circa f 12
1/2 miljoen bedragen.
Het is niet de bedoeling dat dit type
de standaarduitvoering gaat vervangen.
„Van de F-27 maakten wij pas na tien
jaar een verlengde versie".
Bovendien ziet Fokker voor de gewo
ne F-28 nog vele kansen in Australië,
Zuid-Amerika en Europa. Vooral Spanje
biedt een interessant vooruitzicht.
Aan de luchtvaartmaatschappij Iberia
in dat land is onlangs de eerste van de
drie Fellowships afgeleverd. „Deze be
stelling gebeurde op basis van een
vlootprogramma van 25 tot dertig van
deze toestellen, onder andere met het
Het Amerikaanse zakenvliegtuig Sa-
breliner met twee straalmotoren zorgde
ook voor sensatie. Na een demonstratie
door de meesterpiloot Bob Hoover wei
gerde het landingsgestel. Het liep uit op
een geslaagde buiklanding, waarna de
eigenaar het toestel (kosten zes miljoen
gulden) meteen afschreef
Rusland was voor het eerst met twee
toestellen aanwezig. De komst van de
helikopter Kamof KA-26 verliep met
een merkwaardige vertraging. Het
kreeg geen toestemming om van Berlijn
over Oostduits gebied naar Hannover te
vliegen. Het moest een omweg maken
via Kopenhagen!
Howart Piper vond het nodig zelf
naar Europa te komen om meer kracht
te zetten achte de verkoop van de zes
typen zakenvliegtuigen van de bekende
fabriek waarvan hij vice-president is.
Een aardige entree van hem was dat
hij na twintig vlieguren verdeeld
over drie dagen arriveerde met een
Piper Navajo. Hij vertelde dat de afzet
van zijn fabriek in de Verenigde Staten
was teruggelopen.
Deze luchtvaarttentoonstelling maakt
een voorspoedige groei door. Er waren
deze keer twaalf landen vertegenwoor
digd op een sterk vergroot terrein. Af
gelopen maandag brachten 64 vliegtui
gen 14.000 passagiers naar Hannover.
Zeer velen van hen waren ook bezoe
kers aan de gelijktijdig gehouden jaar
beurs.
Het luchtruim zat toen zo vol dat
sommige vliegtuigen na een vlucht van
maar ruim een half uur zoals die uit
Amsterdam meer dan drie kwartier
„in de wachtkamer" moesten voordat
zij mochten landen.
Om en nabij 140 vliegtuigen van uit
eenlopende typen, waarvan de zaken-
vliegtuigen de overhand hadden, ston
den buiten opgesteld. Elke dag werden
ADVERTENTIE
oog op het voortdurend stijgende toeris
me. Het is de bedoeling dit programma
over een aantal jaren uit te strijken.
Het betekent evenwel nog niet dat al
die toestellen nu al besteld zijn".
De vorig jaar gefusioneerde vliegtui-
genfabrieken Fokker en Vereinigte
Flugtechnische Werke (VWF) in Bre
men exposeren voor de eerste maal op
een gemeenschappelijke stand.
Het indrukwekkende visitekaartje
was het eerste van de drie prototypen
van de VAK 191 B, een loodrecht star
tend en dalend gevechtsvliegtuig. Eind
van dit jaar moet de eerste vlucht wor
den gemaakt.
Onafgebroken belangstelling onder
vond ook het model op ware grootte
van een rompstuk van de Europese
luchtbus. Vele duizenden bezoekers gre
pen de kans op eens te ervaren hoe een
5,64 meter wijde machine met rijen van
zes stoelen met twee tussenpaden eruit
ziet. Over twee jaar kunnen zij erin
vliegen ook.
Intussen heeft de organisatie van de
Westduitse lucht- en ruimtevaartindus
trie laten weten dat zij nog steeds
kampt met zakelijke, project-, perso
neels- en financiële problemen. Haar
voorzitter ir. Claudius Dornier jr.
merkte op: „Zonder lucht- en ruimte
vaartindustrie kan niet een moderne
industriestaat opgebouwd worden".
Daarom verlangt hij de voortdu
rende belangstelling van de regering in
Bonn voor deze activiteiten.
De Westduitse bedrijven doen wat zij
kunnen. Zij streven naar vliegtuigtypen
met zeer korte start- en landingsaf
standen.
Het leek erop dat de gastvrouwtjes
van de gemeenschappelijke Amerikaan
se inzending en die van VFW-Fokker
wedijverden om het kortste minirokje...
HONGKONG Een Oosten
rijkse bank biedt inleggers de
keuze uit race-boten, auto's of
wereldreizen wanneer zij een be
drag van 10.000 Amerikaanse dol
lar of meer voor een periode van -
twee jaar bij de bank vastzetten.
In een advertentie in de Hong-
kongse pers biedt Bankhaus Deak
en Co deze beloningen of „een
vergelijkbare prijs" aan.
Een woordvoerder van de ver
tegenwoordiging van de Weense
bank in Hongkong heeft ver
klaard dat de actie in feite voor
uitbetaling van de rente is in dc
vorm van race-boten, auto's of
reizen naar het^ buitenland. De
inleg dient in Amerikaanse dol
lars te geschieden.
De hoogste beloning is een eer-
ste-klas-vliegbiljet naar West-
Duitsland om een Mercedes 250 te
halen. De inlegger dient dan
50.000 dollar vast te zetten voor
een periode van twee jaar. Wan
neer een bedrag van 26.000 dollar
wordt vastgezet voor een termijn
van twee jaar krijgt men een we
reldreis aangeboden, inclusief
alle bijkomende kosten.
ADVERTENTIE
Ï99. Met donderend geweld stortte het zeewater
in brede, bruisende en kolkende stromen de onder
grondse grotten binnen. Het eerste slachtoffer van
al dat water was het oude goudschip van Simon
Duynkerck. Het vaartuig had tóch al zo te lijden
gehad van al die neervallende stukken rots en nu
kreeg het óók nog die stortvloed te verduren. De
golven beukten driftig tegen de krakende romp,
overstroomden de dekken en sloegen en zweepten
alles bijna aan stukken. De masten knapten als lu
cifershoutjes en wat er nog niet versplinterd was,
versplinterde nu. Het overblijfsel van hét eens zo
trotse schip was dus slechts een armzalig wrak...
Maar ook professor Nosco en de dwerg Asmar had
den het kwaad te verduren. De woeste golven sme
ten het misdadige tweetal heen en weer en als ze
niet zulke voortreffelijke duikerpakken hadden ge
dragen, dan waren ze vast verdronken. Dat nam
niet weg, dat professor Nosco ziedend was. Het
liefst had hij zijn kleine dienaar een aantal klin
kende draaien om de oren gegeven, maar dat kon
moeilijk, want de dwerg droeg een duikerhelm.
Daarom beperkte Hosco zich tot een aantal frisse
scheldwoorden en hij beet zijn makker toe: „Mis
lukte, tamme, uitgedroogde pruimedant! Je hebt
veel te veel dynamiet in de gaten gedaan! Je had
een klein gaatje moeten laten ploffen! Dan was de
boel hier tenminste langzaam volgelopen! En je
hebt de springlading nog op de verkeerde plaats
aangebracht óók. Wat was toen het gevolg? Alle
stukken rots vielen op ons schip met goud! Nu is
het een wrak!" „Ach vent, loop naar de pomp!"
snauwde Asmar brutaal. „Toen ik daar zo moeizaam
aan het hakken was, heb je zelf ook niet gezegd,
dat ik fout was! Waarom deed je dan je mond niel
open? Hak dan in het vervolg maar zelf en breng
maar zelf die levensgevaarlijke dynamietpatronen
aan!" „Kijk dan malle prietprater!" gilde Nosco
kwaad. „Daar gaat ons schip!" En jawel hoor!
Het nog steeds wild-spattende water sloot zich juist
boven het gezonken schip! Het laatste wat ervan te
zien was, was de bloedrode kapervlag, die aan stuk
ken gereten nog wat nawapperde...
Op de voorgrond
een model van
de Europese
luchtbus, waarvan
op de achtergrond
een nagemaakt
rompstuk dat door
vele duizenden
nieuwsgierigen de
hele dag door
werd bekeken.
C7
DEN HAAG Naar het oordeel van dr. ir. Van der Haas, onafhankelijk onder
nemingsadviseur, is er voor de kleine industriële ondernemer een goede toekomst
weggelegd. Maar^dan moet die ondernemer niet schuwen zjjn bedrijf en zijn pro-
dukten voortdurend aan te passen aan veranderingen op de markt. Dit is een der
conclusies die de heer Van der Haas heeft getrokken uit een oriënterend onder
zoek dat hij, in opdracht van de commissie opvoering produktiviteit van de So
ciaal-Economische Raad en met financiële steun van het ministerie van Econo
mische Zaken, in de V.S. heeft verricht.
De voorzitter van de C.O.P., drs. J. A. Hendriks, president-directeur van de N.V.
Gerofabrick. zei in het rapport dat de heer Van der Haas over dat onderzoek heeft
uitgebracht een zekere optimistische toon te hebben bespeurd. De heer Hendriks
merkte op dat „schaalvergroting" als het gegeven voor de toekomst wordt ge
schilderd. Maar intussen kan men welhaast niet aan de indruk ontkomen dat, wel
licht door de tendens tot schaalvergroting, een groter bchoeftepatroon de kleinere
ondernemer betere kansen biedt. De heer Van der Haas heeft o.m. vastgesteld dat
de kleinere ondernemer in de V.S. meer bedacht is op bevrediging van behoeften
van de consument en meer gevoel heeft voor de mogelijkheden, ook als de con
sument nog geen blijk heeft gegeven zich bewust te ztfn van een bepaalde behoef
te. Aan de andere kant heeft.het onderzoek hem de indruk gegeven dat de kleine
industriële ondernemer in de V.S. gemakkelijker een mogelijk reeds jarenlang
vervaardigd produkt uit produktie kan nemen en overgaat op de fabricage en ver
koop van iets heel anders met veel meer winstmogelijkheden.
De heer Hendriks deelde mee dat het rapport een goed uitgangspunt biedt voor
een actieprogramma dat beoogt ondernemers voor te lichten. Daartoe zal een reeks
voorlichtingsbijeenkomsten worden gehouden.
f 5,- 7,50 IO,-15,- 20,- 25,-
AMSTERDAM De direc
teur-generaal van Bijenkorf Be
heer, drs. J. Bons jr., heeft aan
gekondigd dat het concern behal:
ve met de Hema ook met nog een
ander type detailhandelsbedrijf
op de massale markt zal penetre
ren. De bedoeling is in de nabije
toekomst vanuit de jongste werk
maatschappij „Galeries Moder-
nes" deze nieuwe detailhandels
vorm tot ontwikkeling te bren
gen. De heer Bons, die sprak op
een vanochtend in de Amster
damse stadsschouwburg gehou
den officiële bijeenkomst ter ge
legenheid van het honderdjarig
bestaan van het warenhuis, ver
klaarde dat hierbij wordt gedacht
aan „een van de nieuwe detail-
handelsvormen, die hun lage
prijzen danken aan de toepassing
van in de industrie ontwikkelde
gedachten".
Volgens hem leidt juist deze in
dustriële aanpak tot sterke verla
ging van de distributiekosten
waardoor de prijzen ook voor een
relatief breed assortiment laag
gehouden kunnen worden. Hier
voor zal, aldus de directeur-gene
raal, het concern zich dan me
het maxi-warenhuis de Bijenkorf
vooral op de fantasiemarkt kun
nen richten, terwijl daarnaast de
massale markt zal kunnen wor
den bestreden met het mini-wa
renhuis de Hema (met zijn gecon
centreerde assortiment) en het
mini-warenhuis Galeries Moder-
nes, dat een breder assortiment
zal voeren en industriële denk-
principes in de praktijk zal bren
gen.