EIERPRIJZEN LIGGEN THANS IN DE GOOT Boeing 747 ook in Hannover 'n sensatie Publiek was opgewonden OMZET KVT STAGNEERDE Vrees voor produktie-explosie in de E.E.G. SLIJTAGESLAG MET VEEL SLACHTOFFERS NEDERLANDSE LOONSTIJGING AAN TOP IN DE EEG-LANDEN VESTIGING PARAGON NV IN DRACHTEN Sensationeel initiatief van Weense Bank RareRje Knetter •0 de blauwgeruite kiel Kansen voor de kleinere industriële ondernemingen Bijenkorf wil penetreren in nieuwe detail- handelsvorni PILOOT STORM TEKKO TAKS EXPORT PLUIMVEE Een platenbon is altijd raak GROEI Meteen plaat vindt iedereen z*n draai GEMEENSCHAPPELIJK Een platenbon is altijd raak Pagina 2 iviAANUAto t Wat een verlokkende geur, die men geling van rook en vlees. De brokjes aan de pennen waren niet ver schroeid, zelfs niet donkerbruin, ze hadden het malse, rozige grijs» van net gaar vlees. De man in het kraampje, een dikkerd, met een rond gezicht, draaide, op zijn gemak de pennen om en om, of haalde ze uit het vuur en legde ze op de as. „Hoeveel?" vroeg Kostoglotov. „Drie", antwoordde de man drome rig. Oleg begreep hem niet drie wat? Drie kopeken was te weinig, drie roe bel leek te veel. Bedoelde hij soms drie voor een roebel? Op zulk soort moeilijkheden stuitte hij sinds zijn vrijlating uit het kamp nu altijd: hij kon de juiste prijsverhoudingen maar niet in zijn hooffd krijgen. „Hoeveel voor drie roebel?", pro beerde Oleg zich eruit te redden. De eigenaar van de kraam was te lui om zijn mond open te doe. Hij hield een pen aan de punt omhoog, zwaaide ermee in Oleg's richting, zoals je tegen een kind doet, en legde hem weer in het vuur. Eén zo'n ding voor drie roebel? Oleg schudde zijn hoofd. Dat ging hem te ver. Hij had maar vijf roebel per dag om van rond te komen. Maar wat zou hij het graag eens proeven. Zijn ogen bleven aan elk stukje vlees hangen, zochten er een uit. Elke pen had zijn «igen speciale attractie. Drie vrachtautochauffeurs stonden op een afstandje te wachten, hun wa gens langs de straat geparkeerd. Een vrouw kwam naar het kraampje toe, maar de eigenaar zei iets tegen haar en geërgerd liep ze weer weg. Opeens gon de man in de kraam alle pennen op een bord uit te stallen. Hij strooide er wat gehakte uitjes overheen en schudde iets uit de fles. Oleg begreep, dat de vrachtwagenchauffeurs de hele shashlikvoorraad hadden opge kocht, vijf pennen de man. Weer zo'n voorbeeld van dat onver klaarbare. uit twee lagen bestaande prijs- en loonbestel, waarmee je over al werd geconfronteerd. Van die tweede laag kom Oleg zich niet eens een denkbeeld vormen, laat staan zich voorstellen, ooit zo hoog te zullen op klimmen. De drie mannen aten zo maar een hapje, voor vijftien roebel elk. Tien tegen een was het niet eens hun eigenlijke ontbijt. Dat kon toch geen enkel loon dragen? Loontrekkers kochten geen shashlik. „Alles is op", zei de man in de kraam tegen Oleg. „Op? Alles op?" vroeg Oleg mis troostig. Waarom had hij in hemels naam geaarzeld? Het was misschien wel de eerste en laatste kans van zijn leven. „Ze hebben me vandaag geen vlees gebracht", zei de man en hij begon de boel op te ruimen. Het zag ernaar uit, dat hij elk ogenblik de luifel kon la ten zakken. „Hé lui, geef mij er eens een, eentje maar!" vroeg Oleg haast smekend aan de chauffeurs. Een van hen, een diepgebruinde, maar vlasblonde jonge kerel, knikte hem toe. „Hier, neem er maar een", zei hij. Ze 'hadden nog niet betaald. Oleg haalde een groen bankbiljet uit zijn jaszak, die met een veiligheids speld dicht zat. De kraamhouder pak te het geld niet eens op. Hij schoof het van de toonbank in zijn la, zoals je kruimels of rommel van een tafel veegt. Maar Oleg had zijn shashlik! Hij liet zijn plunjezak op de stoffige grond zakken en pakte de aluminium pen met twee handen beet. Hij telde de stukken het waren er vijf, de zesde was een halve en begon ze met zijn tanden van de pen af te kluiven, niet bij hele brokken tegelijk, maar hapje voor hapje. Hij at behoed zaam, als een hond die zijn eten eerst naar een veilig plekje heeft gesleept, en overpeinsde, hoe gemakkelijk je de begeerte van een mens kon prikkelen en hoe moeilijk die te stillen was als ze eenmaal was opgewekt. Jarenlang had hij een homp roggebrood als een van de kostbaarste schatten ter we reld beschouwd. Kortgeleden nog was hij van plan geweest, er zijn ontbijt mee te doen. maar toen had hij de grijsblauwe rook gezien en de geur van het geroosterde vlees opgesnoven, de mannen hadden hem wat van hun porties shashlik gegeven en nu begon hij brood al beneden zijn waardigheid te vinden. De chauffeurs hadden ieder hun vijf pennen op, brachten hun wagens op gang en reden weg. Oleg, nog be zig, de laatste restjes van de pen te likken, bleef alleen. Met tong en lip pen genoot hij elk brokje het uit het, malse vlees druipende nat, de geur, de perfecte bereiding: net gaar, helemaal niet té. Verbazingwekkend, hoeveel primitief, totaal niet afge stompt genot hij aan elke hap beleef de. En hoe dieper hij in de shashlik beet, hoe intenser zijn welbehagen werd, hoe meer één feit kwam vast te staan: hij zou Zoya niet gaan opzoe ken. De tram was om zo te zeggen langs haar huis gereden, maar hij had geen zin gehad uit te stappen. Dat realiseerde hij zich pas nu hij hier langzaam zijn portie shashlik stond te eten. Langs dezelfde route bracht de tram hem in traag tempo naar het centrum. Alleen zat hij ditmaal prop vol passagiers. Oleg herkende Zoya's halte en liet er nog twee voorbijgaan. Hij wist niet, waar hij het beste kon uitstappen. Opeens verscheen er een vrouw, die door het raam van de tram haar kranten begon te verkopen. Oleg besloot zijn ogen de kost te geven en eens te zien hoe dat toeging; sinds zijn kinderjaren had hij geen krantenver kopers meer meegemaakt. De laatste keer was geweest, toen Mayakovsky (1) zelfmoord pleegde en kleine jon gens met een late extra-editie rond ventten. Maar dit was een al wat ou dere, Russische vrouw en ze maakte zich niet bepaald druk, ze nam elke keer de tijd om het wisselgeld op te zoeken. Toch kwam ze wel aan haar trekken, want bij elke volgende tram raakte ze weer een paar exemplaren kwijt. Oleg bleef staan om te zien, hoe haar zaakje marcheerde. „Jaagt de politie u niet weg?" vroeg hij haar. „Daar zijn ze nog niet aan toe", ant woordde de krantenvrouw. Hij had al een hele tijd geen blik op zichzelf kunnen werpen en was ver geten, hoe hij eruit zag. Elke agent, die hem eens wat nader bekeek, zou vast eerst naar zijn papieren vragen, voor hij zich met de krantenverkoop ster ging bemoeien. Op de elektrische stadsklok was het pas negen uur, maar het werd al zo warm, dat Oleg de bovenste haken van zijn overjas los maakte. Aan de zonkant van de straat lopend, zijn ogen half dicht en een glimlach op zijn omhoog geheven gezicht, liet hij zich inhalen en opzij dringen. Er waren vandaag nog veel meer vreugden voor hem weggelegd! Hij liep in de zon van een lente, die hij niet had gedacht nog te beleven. En al had hij dan niemand, die zich verheugde over zijn terugkeer tot het leven, op de een of andere manier wist de zon ervan. Paarom glimlachte Oleg tegen haar. Zelfs al kwam er nooit meer een volgende lente, al moest dit de laatste zijn, het was en bleeff een verrassing en hij voelde zich dankbaar. Geen van de voorbijgangers leek bijzonder verblijd, hem te zien, maar Oleg genoot van hun nabijheid. Hij was verrukt, bij hen en bij alles in de straten terug te zijn. In die pasge- oreëerde wereld van hem kon hij niets oninteressants, niets smerigs of lelijks ontdekken. (1) Vladimir Mayakovsky, beroemd futuristisch dichter, aanhanger van de Revolutie; schoot zich in 1930 dood. (Noot van de vertaler). (wordt vervolgd) 4415. Terwijl enkele robots zich nog aan de buiten wand vastklampten, voer de sub achteruit, keerde in een halve cirkel en richtte de steven naar het vaste land. Grepan voerde zijn vaart schielijk op en bereik te in weinige seconden de maximumsnelheid. Tegelijk liet hij het vaartuig gedeeltelijk zakken, zodat het wa ter laangs de romp en over de dekken bruiste, met dus danige kracht dat de twee laatste robots zich niet lan ger konden vasthouden en letterlijk overboord gespoeld werden, om daarna hulpeloos naar de zeebodem te zin ken, waar zij de onmiddellijke belangstelling van de alom tegenwoordige zwarte wezens genoten. Tot zover verliep alles betrekkelijk gunstig voor Grepan en hij zou nog meer geluk hebben, want blijkbaar door het uitvallen van de kracht-centrale op Faldars eiland, werkte ook de afweergordel der lichtende bakens niet meer en kon de sub ongehinderd passeren. 81. Lang gunde onze vriend zich echter geen rust en dieper drong hij het eiland binnen. Het geluid van de tam-tams werd steeds duidelijker en Tekko begreep dat hij op de goede weg was. Op de oever zag hij een aantal primitieve hutten, die geheel verlaten schenen. „Die zijn naar het feest toe!" knarsetande hij en met her nieuwde kracht, geput uit edele motieven, zwom hij ge jaagd verder. De trommels maakten nu zo'n oorverdo vend lawaai, dat een mens er half waanzinnig van dreigde te worden. „Zou dat gedreun dan nooit ophou- MOORDRECHT Het bestuur van de Koninklijke Vereenigde Tapijtfa- brieken N. V. deelt mede, dat de ont wikkeling van de omzet in de eerste zes maanden van het lopende boekjaar 1969/1970 gekenmerkt werd door stag natie van de binnenlandse markt voor vloerbedekking, doordat de na 1 juli 1969 door het stopzetten van de kokos afdeling weggevallen omzet in harde vloerbedekking niet volledig vervangen kon worden. Door omzet in zachte vloer bedekking, bleef de totaalomzet (exc. btw) achter op de totaalomzet (excl. ob) in de overeenkomstige periode van het vorige boekjaar. De omzet in zachte vloerbedekking vertoonde een accres. Over de eerste negen maanden van het lopende boekjaar vertoonde de totaal omzet in vergelijking met de overeen komstige maanden van het vorige boek jaar een accres van 3,8 pet, de omzet in zachte vloerbedekking van 8,2 pet. De export nam belangrijk toe. Mede hierdoor heeft de vennootschap haar relatieve positie als leverancier van zachte vloerbedekking kunnen verbete ren. den?" Maar dan bemerkte hij In de verte het geflakker van vuren. Even liet hij zich onder water zakken om tenminste één moment van dat dreunende ritme ver lost te zijn. Tevergeefs echter! Ook onder water drong het geluid tot hem door. En toen hij weer boven kwam hoorde hij bovendien nog het gestamp van honderden blote voetzolen op de grond en het gebrom uit even zo veel kelen. „Er op af!" fluisterde Tekko en zonder ge luid te maken klauterde hij op de kant. ZEIST De cierprijzen zjjn ten gevolge van het grote aanbod sinds half maart sterk gedaald. „De prijzen liggen in de goot", zo heeft de voorzitter van het Pro- duktschap voor Pluimvee en Eieren, de heer H. H. Garrelds, verklaard op de openbare vergadering van het schap in "Zeist. Het is nog niet te voorspellen tot welk niveau de prijzen uiteindelijk zuilen zakken. De exportprijs, die half maart op f 13,— per 100 eieren lag, was begin vorige week gedaald tot f 9,75. De heer Garrelds zei, dat hij op korte termijn geen verbetering in de situatie verwacht, tenzij de Nederlandse consu- DEN HAAG Het bureau voor de Statistiek der Europese Gemeenschappen heeft zojuist in de reeks sociale statistiek de geharmoniseerde gegevens gepubli ceerd inzake uurverdiensten en arbeidsduur van de arbeiders in de industrie met betrekking tot april 1969. Van april 1964 tot april 1969 was de stijging van de lonen, in nominale waarde, het sterkst in Nederland 55 procent). Hierna komen in volgorde: België 46 procent), Italië (-f-40 procent), Duitsland (+37 procent) en Luxemburg (+30 procent). Voor wat Frankrijk betreft waarvoor de laatste beschikbare gegevens betrekking hebben op september 1968 was de stijging van de nominale lonen op deze datum en in verhouding tot maart 1964 40 procent. Indien men echter rekening houdt met de evolutie van de levensduurte sinds april 1964, dan stelt men vast dat het steeds in Nederland is dat de reële lonen het sterkst stegen (+24 procen), daarna België 22 procent), Duitsland 21 pro cent), Italië (+20 procent) en Luxemburg 13 procent). De wekelijkse arbeidsduur die in oktober 1968 bijna 45 uur bedroeg was in april 1969 slechts 44,5 uur. Voor wat de verschillende landen betreft is het steeds Frankrijk dat bovenaan staat met 46,3 uur. Volgen Luxemburg met 44,9, Duits land met 44,1 en met praktisch gelijk niveau Italië, Nederland en België met 43,8 uur. menten meer eieren gaan kopen. Dc consumentenprijs hoeft volgens hem niet meer dan 13 a 14 cent per ei (klasse 4) te bedragen. Het dagelijks bestuur van het produktschap heeft besloten, een extra televisie-reclame-campagne voor eieren te gaan voeren, die onge veer 100.000 zal kosten. In maart zijn 122,8 miljoen eieren geëxporteerd, 30,4 procent meer dan vo rig jaar. De opbrengst nam echter maar met negen procent toe tot 15,8 miljoen gulden. Vooral de uitvoer naar derde landen vertoonde een aanzienlijke stij ging dank zij een grotere export naar Oostenrijk en de uitvoeren naar de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie. De producentenprijs bedroeg in maart ge middeld 1,78 per kilo (vorig jaar 2,38) en in de tweede week van april 1,44 2,16). De produktie-uitbreiding heeft ook in andere landen van de ge meenschap tot niet onaanzienlijke prijsdalingen geleid. In vrijwel alle EEG-landen, uitgezonderd België, valt nu een teruggang in het aantal ingeleg de broedeieren te constateren, zodat het aanbod in september waarschijnlijk weer meer in overeenstemming zal zijn met de vraag. Inmiddels kan de huidige ontwikkeling volgens de heer Garreldi worden gekarakteriseerd als „een slij tageslag met veel slachtoffers". De totale export van pluimveehoude- rijprodukten beliep in maart 70,2 mil joen gulden, tegen 63,7 miljoen in maart 1969. In het eerste kwartaal van dit jaar is voor 203 miljoen gulden uitge voerd, 15,1 procent meer dan in de eer ste drie maanden van 1969 en 31 en 48 procent meer dan in 1968. ADVERTÉNTIE Een platenbon is altijd raak I8.-7.BO IO,- 18,- 20,- 85,- DRACHTEN De burgemeester van Smallingerland drs. W. E. Baron van Knobelsdorff heeft in Drachten een nevenvestiging in bedrijf gesteld van de Amsterdamse fabriek voor adminis tratiedrukwerken Paragon NV. Paragon NV verwacht dat het bedrijf in Drachten half mei op volle produk- tie zal zijn. De produktie zal gericht worden op formulieren voor de mid denstand terwijl ook de voorbereidende werkzaamheden aan drukorders hier zullen plaatsvinden. In het Amsterdam se bedrijf zal men zich geheel gaan toeleggen óp de produktie van compu terformulieren. ADVERTENTIE f 5,- 7,50 10,-15,- 20,- 25,- HANNOVER Sedert de tijd van de Zeppelins is het Duitse publiek niet zo opgewonden geweest als bij de demonstratie met het Amerikaanse reuzenpassa- giersvliegtuig Boeing 747. Dit bleek op de achtste luchtvaarttentoonstelling in Hannover. Daar werd te gelijk bekend dat Lufthansa's dochtermaatschappij Condor het toestel in een uitvoering voor 440 passagiers volgend jaar gaat gebruiken voor toeristenver- voer naar Majorca. er demonstraties gegeven acht uur lang, elke dag! Drie hallen herbergden andere inzen dingen. Daar was het grote model van een verlengde F-28 Fellowship voor 79 passagiers het nieuwtje dat Fokker liet zien. Dit type wordt tweeënhalve .meter langer en kost tweeënhalf miljoen gul den meer dan de standaarduitvoering. Het Commerciële voordeel voor de eige naar zal vooral blijken op afstanden van circa duizend kilometer, zegt de heer H. H. van Doorn, directeur ver koop burgervliegtuigen. Hij deelt verder mee dat dit toestel over twee jaar zal worden geleverd. „Er bestaat nu al grote belangstelling voor, onder andere in Zweden waar wij tot nog toe geen enkele F-27 (Friendship) of F-28 (Fellowship) hebben verdocht. Ook India, Australië, Luxemburg en Japan zijn gegadigden". De prijs zal circa f 12 1/2 miljoen bedragen. Het is niet de bedoeling dat dit type de standaarduitvoering gaat vervangen. „Van de F-27 maakten wij pas na tien jaar een verlengde versie". Bovendien ziet Fokker voor de gewo ne F-28 nog vele kansen in Australië, Zuid-Amerika en Europa. Vooral Spanje biedt een interessant vooruitzicht. Aan de luchtvaartmaatschappij Iberia in dat land is onlangs de eerste van de drie Fellowships afgeleverd. „Deze be stelling gebeurde op basis van een vlootprogramma van 25 tot dertig van deze toestellen, onder andere met het Het Amerikaanse zakenvliegtuig Sa- breliner met twee straalmotoren zorgde ook voor sensatie. Na een demonstratie door de meesterpiloot Bob Hoover wei gerde het landingsgestel. Het liep uit op een geslaagde buiklanding, waarna de eigenaar het toestel (kosten zes miljoen gulden) meteen afschreef Rusland was voor het eerst met twee toestellen aanwezig. De komst van de helikopter Kamof KA-26 verliep met een merkwaardige vertraging. Het kreeg geen toestemming om van Berlijn over Oostduits gebied naar Hannover te vliegen. Het moest een omweg maken via Kopenhagen! Howart Piper vond het nodig zelf naar Europa te komen om meer kracht te zetten achte de verkoop van de zes typen zakenvliegtuigen van de bekende fabriek waarvan hij vice-president is. Een aardige entree van hem was dat hij na twintig vlieguren verdeeld over drie dagen arriveerde met een Piper Navajo. Hij vertelde dat de afzet van zijn fabriek in de Verenigde Staten was teruggelopen. Deze luchtvaarttentoonstelling maakt een voorspoedige groei door. Er waren deze keer twaalf landen vertegenwoor digd op een sterk vergroot terrein. Af gelopen maandag brachten 64 vliegtui gen 14.000 passagiers naar Hannover. Zeer velen van hen waren ook bezoe kers aan de gelijktijdig gehouden jaar beurs. Het luchtruim zat toen zo vol dat sommige vliegtuigen na een vlucht van maar ruim een half uur zoals die uit Amsterdam meer dan drie kwartier „in de wachtkamer" moesten voordat zij mochten landen. Om en nabij 140 vliegtuigen van uit eenlopende typen, waarvan de zaken- vliegtuigen de overhand hadden, ston den buiten opgesteld. Elke dag werden ADVERTENTIE oog op het voortdurend stijgende toeris me. Het is de bedoeling dit programma over een aantal jaren uit te strijken. Het betekent evenwel nog niet dat al die toestellen nu al besteld zijn". De vorig jaar gefusioneerde vliegtui- genfabrieken Fokker en Vereinigte Flugtechnische Werke (VWF) in Bre men exposeren voor de eerste maal op een gemeenschappelijke stand. Het indrukwekkende visitekaartje was het eerste van de drie prototypen van de VAK 191 B, een loodrecht star tend en dalend gevechtsvliegtuig. Eind van dit jaar moet de eerste vlucht wor den gemaakt. Onafgebroken belangstelling onder vond ook het model op ware grootte van een rompstuk van de Europese luchtbus. Vele duizenden bezoekers gre pen de kans op eens te ervaren hoe een 5,64 meter wijde machine met rijen van zes stoelen met twee tussenpaden eruit ziet. Over twee jaar kunnen zij erin vliegen ook. Intussen heeft de organisatie van de Westduitse lucht- en ruimtevaartindus trie laten weten dat zij nog steeds kampt met zakelijke, project-, perso neels- en financiële problemen. Haar voorzitter ir. Claudius Dornier jr. merkte op: „Zonder lucht- en ruimte vaartindustrie kan niet een moderne industriestaat opgebouwd worden". Daarom verlangt hij de voortdu rende belangstelling van de regering in Bonn voor deze activiteiten. De Westduitse bedrijven doen wat zij kunnen. Zij streven naar vliegtuigtypen met zeer korte start- en landingsaf standen. Het leek erop dat de gastvrouwtjes van de gemeenschappelijke Amerikaan se inzending en die van VFW-Fokker wedijverden om het kortste minirokje... HONGKONG Een Oosten rijkse bank biedt inleggers de keuze uit race-boten, auto's of wereldreizen wanneer zij een be drag van 10.000 Amerikaanse dol lar of meer voor een periode van - twee jaar bij de bank vastzetten. In een advertentie in de Hong- kongse pers biedt Bankhaus Deak en Co deze beloningen of „een vergelijkbare prijs" aan. Een woordvoerder van de ver tegenwoordiging van de Weense bank in Hongkong heeft ver klaard dat de actie in feite voor uitbetaling van de rente is in dc vorm van race-boten, auto's of reizen naar het^ buitenland. De inleg dient in Amerikaanse dol lars te geschieden. De hoogste beloning is een eer- ste-klas-vliegbiljet naar West- Duitsland om een Mercedes 250 te halen. De inlegger dient dan 50.000 dollar vast te zetten voor een periode van twee jaar. Wan neer een bedrag van 26.000 dollar wordt vastgezet voor een termijn van twee jaar krijgt men een we reldreis aangeboden, inclusief alle bijkomende kosten. ADVERTENTIE Ï99. Met donderend geweld stortte het zeewater in brede, bruisende en kolkende stromen de onder grondse grotten binnen. Het eerste slachtoffer van al dat water was het oude goudschip van Simon Duynkerck. Het vaartuig had tóch al zo te lijden gehad van al die neervallende stukken rots en nu kreeg het óók nog die stortvloed te verduren. De golven beukten driftig tegen de krakende romp, overstroomden de dekken en sloegen en zweepten alles bijna aan stukken. De masten knapten als lu cifershoutjes en wat er nog niet versplinterd was, versplinterde nu. Het overblijfsel van hét eens zo trotse schip was dus slechts een armzalig wrak... Maar ook professor Nosco en de dwerg Asmar had den het kwaad te verduren. De woeste golven sme ten het misdadige tweetal heen en weer en als ze niet zulke voortreffelijke duikerpakken hadden ge dragen, dan waren ze vast verdronken. Dat nam niet weg, dat professor Nosco ziedend was. Het liefst had hij zijn kleine dienaar een aantal klin kende draaien om de oren gegeven, maar dat kon moeilijk, want de dwerg droeg een duikerhelm. Daarom beperkte Hosco zich tot een aantal frisse scheldwoorden en hij beet zijn makker toe: „Mis lukte, tamme, uitgedroogde pruimedant! Je hebt veel te veel dynamiet in de gaten gedaan! Je had een klein gaatje moeten laten ploffen! Dan was de boel hier tenminste langzaam volgelopen! En je hebt de springlading nog op de verkeerde plaats aangebracht óók. Wat was toen het gevolg? Alle stukken rots vielen op ons schip met goud! Nu is het een wrak!" „Ach vent, loop naar de pomp!" snauwde Asmar brutaal. „Toen ik daar zo moeizaam aan het hakken was, heb je zelf ook niet gezegd, dat ik fout was! Waarom deed je dan je mond niel open? Hak dan in het vervolg maar zelf en breng maar zelf die levensgevaarlijke dynamietpatronen aan!" „Kijk dan malle prietprater!" gilde Nosco kwaad. „Daar gaat ons schip!" En jawel hoor! Het nog steeds wild-spattende water sloot zich juist boven het gezonken schip! Het laatste wat ervan te zien was, was de bloedrode kapervlag, die aan stuk ken gereten nog wat nawapperde... Op de voorgrond een model van de Europese luchtbus, waarvan op de achtergrond een nagemaakt rompstuk dat door vele duizenden nieuwsgierigen de hele dag door werd bekeken. C7 DEN HAAG Naar het oordeel van dr. ir. Van der Haas, onafhankelijk onder nemingsadviseur, is er voor de kleine industriële ondernemer een goede toekomst weggelegd. Maar^dan moet die ondernemer niet schuwen zjjn bedrijf en zijn pro- dukten voortdurend aan te passen aan veranderingen op de markt. Dit is een der conclusies die de heer Van der Haas heeft getrokken uit een oriënterend onder zoek dat hij, in opdracht van de commissie opvoering produktiviteit van de So ciaal-Economische Raad en met financiële steun van het ministerie van Econo mische Zaken, in de V.S. heeft verricht. De voorzitter van de C.O.P., drs. J. A. Hendriks, president-directeur van de N.V. Gerofabrick. zei in het rapport dat de heer Van der Haas over dat onderzoek heeft uitgebracht een zekere optimistische toon te hebben bespeurd. De heer Hendriks merkte op dat „schaalvergroting" als het gegeven voor de toekomst wordt ge schilderd. Maar intussen kan men welhaast niet aan de indruk ontkomen dat, wel licht door de tendens tot schaalvergroting, een groter bchoeftepatroon de kleinere ondernemer betere kansen biedt. De heer Van der Haas heeft o.m. vastgesteld dat de kleinere ondernemer in de V.S. meer bedacht is op bevrediging van behoeften van de consument en meer gevoel heeft voor de mogelijkheden, ook als de con sument nog geen blijk heeft gegeven zich bewust te ztfn van een bepaalde behoef te. Aan de andere kant heeft.het onderzoek hem de indruk gegeven dat de kleine industriële ondernemer in de V.S. gemakkelijker een mogelijk reeds jarenlang vervaardigd produkt uit produktie kan nemen en overgaat op de fabricage en ver koop van iets heel anders met veel meer winstmogelijkheden. De heer Hendriks deelde mee dat het rapport een goed uitgangspunt biedt voor een actieprogramma dat beoogt ondernemers voor te lichten. Daartoe zal een reeks voorlichtingsbijeenkomsten worden gehouden. f 5,- 7,50 IO,-15,- 20,- 25,- AMSTERDAM De direc teur-generaal van Bijenkorf Be heer, drs. J. Bons jr., heeft aan gekondigd dat het concern behal: ve met de Hema ook met nog een ander type detailhandelsbedrijf op de massale markt zal penetre ren. De bedoeling is in de nabije toekomst vanuit de jongste werk maatschappij „Galeries Moder- nes" deze nieuwe detailhandels vorm tot ontwikkeling te bren gen. De heer Bons, die sprak op een vanochtend in de Amster damse stadsschouwburg gehou den officiële bijeenkomst ter ge legenheid van het honderdjarig bestaan van het warenhuis, ver klaarde dat hierbij wordt gedacht aan „een van de nieuwe detail- handelsvormen, die hun lage prijzen danken aan de toepassing van in de industrie ontwikkelde gedachten". Volgens hem leidt juist deze in dustriële aanpak tot sterke verla ging van de distributiekosten waardoor de prijzen ook voor een relatief breed assortiment laag gehouden kunnen worden. Hier voor zal, aldus de directeur-gene raal, het concern zich dan me het maxi-warenhuis de Bijenkorf vooral op de fantasiemarkt kun nen richten, terwijl daarnaast de massale markt zal kunnen wor den bestreden met het mini-wa renhuis de Hema (met zijn gecon centreerde assortiment) en het mini-warenhuis Galeries Moder- nes, dat een breder assortiment zal voeren en industriële denk- principes in de praktijk zal bren gen.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1970 | | pagina 2