Franse Maoïsten nog steeds bijzonder actief
Kleine groep
goed getrainde
en vastberaden
agitatoren
Galstenen e.d. zijn
van de patiënt
FAVETEX
Alain Geismar:
communisten
verraders van
de arbeiders
kTEENENDAAL - NIEUWEWEG 153
Omstreden foto's
als bewijs
VERKWANSELD
CELLEN
GEVANGENIS
TANDARTS
FABRIKANTENKOMBINATIE
VRIJDAG 12 JUNI 1970
,RODE PANTERS' VERWACHTEN
REVOLUTIONAIRE OORLOG
„Wij, de Maoïsten van uiterst links, beramen een nieuwe mei-revolutie in
Frankrijk, zoals die van 1968. Want het systeem, waarin wij nu leven, is ver
keerd. Wij doen dat alleen, want wij kunnen op niemand steunen, zelfs niet op
de communistische partij. Wij staan nog op ons zelf, maar wij werken hard.
Want zowel de Russische revolutie als de Chinese heeft bewezen, dat een
kleine groep vastberaden, goedgetrainde agitatoren op het gunstige moment
de massa in beweging kan brengen en de situatie totaal veranderen. Wij
willen en wij zullen bourgeoisie steen voor steen afbreken. Wij werken voor
de revolutionaire volksoorlog. Wanneer die eenmaal losbarst, kan ik nog niet
zeggen. Maar hij zél komen. En dan zal hij heel wat kosten. Aan materiële
schade, maar ook aan tranen en bloed. Pas daarna kan een menswaardige
maatschappij worden opgebouwd, zonder uitbuiting, zonder discriminatie,
zonder honger en armoede".
Aan het woord is Alain Geismar, de
leider van Frankrijks „Rode Panters".
Samen met Daniel Cohn-Bendit ontke
tende hü het studentenoproer van 1968.
Sinds enkele dagen wordt hij gezocht
door de Franse politie, op beschuldiging
van opruiing. Als hij gearresteerd en
veroordeeld wordt, kan hij drie jaar ge
vangenisstraf krijgen. Maar daarvoor
is hij niet bang. „De beweging kan
ook al draai ik de cel in niet worden
tegengehouden. Er zijn anderen, die
mijn werk overnemen. De zaak is beter
georganiseerd dan twee jaar geleden.
Van de mislukte mei-revolutie van '68
hebben ook wij veel geleerd".
Alain Geismar:
Nu stuurt hij geschoolde agitatoren
naar elke maatschappelijke protestde
monstratie, ongeacht of die uitgaat van
studenten vrachtautocheuffeurs, win
keliers of boeren.
Geismar is van mening, dat de op
stand van 1968 is mislukt doordat de
massa in zichzelf verdeeld raakte en
een compromis sloot met de duivel.
Deze keer hoopt hij het beter te doen.
Hij hoopt de gevestigde orde te beuken
„tot het niet langer mogelijk is dat ie
mand zijq medemens uitbuit."
In zijn zinnen komen de wóórden
„machinegeweer" en „molotow cocktail'
voor, maar hoe fel hij zich ook uit, hij
maakt persoonlijk ruit de indruk van
een uitzonderlijk fanaticus behalve
dan dat hij op zijn zachte wollen pullo
ver een groot, helder rood Mao-tsje-
Toeng-insigne draagt.
Geismar's welsprekende bruine ogen
knipperen niet als hij beschrijft wat de
vorige keer verkeerd is gegaan. Hij
vertelt over de nieuwe basis van
zijn macht werklieden en zijn
nieuw tactiek *het onverwachte, net
ongewone.
De vorige keer hebben Geismar en
Cohn Bendit het land in een zo om
vangrijke werkstaking gestort, dat het
land er economisch nog altijd niet hele
maal bovenop is. Maar daar kwam een
eind aan toen de communistische partij,
de door de communisten geleide vak
bonden en de bourgeoisie, zich af
scheidden en met de regering gingen
onderhandelen over aanzienlijke loons
verhogingen.
„Zij schipperden", zegt Geismar, die
de orthodoxe communisten „socio-fas-
cisten" noemt. „Zij hadden moeten we
ten, dat compromissen altijd onder het
gezag van de staat staan. Zij hadden
tien miljoen mensen in staking en zij
verkwanselden hen voor de loonsverho
gingen. Sindsdien zijn de prijzen geste
gen en nu hebben zij niets behalve
dat niemand meer staakt".
„Wij zijn van mening dat de dag
waarop de communistische partij een
verraadster van de arbeidende klasse
kon worden genoemd die dag vlak na
de Tweede Wereldoorlog is geweest,
PARIJS Drie studenten van de
rechten-faculteit van Nanterre, zijn
voor de politierechter verschenen, op
verdenking van medeplichtigheid aan
geweldpleging tegen de politie, tijdens
de ongeregeldheden van begin maart op
de campus van Nanterre. De verden
king is gebaseerd op foto's, die een po
litieman tijdens de incidenten heeft ge
nomen.
De drie verdachten hebben het ten
laste gelgde ontkend. Een persfoto
graaf heeft getuigd, dat de foto's ver
valst kunnen zijn, zonder dat dit aange
toond kan worden. Volgens zijn getui
genis is de agent, die de foto's heeft
genomen, in een gebouw, waar hij in
burger fotografeerde, betrapt op het
dragen van een pers-armband, waarop
hij geen recht had. De vakbond van
persfotografen heeft daarop een aan
klacht tegen hem ingediend.
De advocaten van de verdachten heb
ben om hun vrijlating verzocht. Zij me
nen dat het gebruiken van foto's als
bewijsmateriaal bij de rechtspleging
onwettig en gevaarlijk is.
toen zij een compromis sloot met gene
raal De Gaulle en haar wapens inruilde
tegen drie ministerszetels.
„Men brengt geen revolutie tot stand
door zich meester te maken van de re
gering. Men moet verder gaan en pro
beren de burgerlijke denk- en levens
wijze uit te roeien. Dat is Maiïsme.
Mao heeft het eens zo gezegd: „De
macht woont in de loop van een vuur
wapen".
De tweede splitsing van 1968 was het
samenklonteren van socialisten, Trotz-
kisten en de meeste studentengroepen,
die tezamen wegdreven. De derde
macht was de groep van Geismar, die
de bezetting van fabrieken organiseer
de en het eerste gewelddadige verzet
tegen wat Lenin „de speciale strijd
krachten van de ondrukking noemde",
de politie en oproerbestrijdingseenhe-
den.
De groep van Geismar, thans bekend
als proletarisch links, was volgens
Geismar de enige die zich realiseerde,
dat de fabrieksarbeiders de werkelijke
revolutionaire macht waren. De stu
denten zijn niet langer de tactische
voorhoede, en de steun van intellectue
len heeft in elk geval slechts beperkte
waarde. „Want", zegt Geismar, „de re
gering vreest acties in de fabrieken
veel meer dan op de universiteiten".
Vandaar dat zijn militanten in de fa
brieken cellen organiseren, die tegelij
kertijd politiek, unionistisch en militair
zijn. Zij werken hard voor de gastar
beiders uit Afrika en het Middellandse
zee-gebied, die in de regel in miserabele
krottenwijken leven.
Geismar wil niet zeggen hoeveel cel
len hij heeft. De Maoïsten heffen con
tributie maar reiken geen kaarten uit.
Hij ontkent dat hij steun ontvangt uit
welke buitenlandse bron dan ook. De
conservatieve pers beschuldigt hem
soms van het aannemen van giften van
de ambassade van communistisch Chi
na.
Volgens bevoegde zegslieden tellen de
Maoïstische activiteiten, samen met ver
bonden groepen slechts tientallen of
dozijnen personen. Maar men heeft
waargenomen, dat een handvol Maoïs
ten op het hoogtepunt van een demon
stratie verscheidene honderden niet bij
hen aangesloten heethoofden achter
zich wisten te krijgen en tezamen
slaagden zij erin leiding te geven aan
duizenden.
„Het is onze plicht aan elke massabe
weging deel te nemen en te proberen
die in onze richting te leiden", vindt
Geismar. „Als daarbij geweld moet
worden gebruikt, dan zij het zo". Deze
Maoïstische opvatting van het gebrui
ken van geweld heeft een Parijs' dag
blad aanleiding gegeven hen „Rode
Panters" te noemen, naar de Zwarte
Panters van Amerika. Geismar ver
klaart zich gevleid door de vergelij
king, omdat de Zwarte Panters onze
zusterpartij in Amerika is.
Evenals de Zwarte Panters zitten de
Maoïsten vaak in moeilijkheden. Geis
mar gelooft dat er gemiddeld op elk
tijdstip 30 in de gevangenis zitten.
„Ik kan zelfs niet zeggen of ik van
avond nog vrij zal zijn", aldus Geismar.
„Het is voor de politie gemakkelijk mi
litanten te arresteren, maar het is dui
delijk dat het onmogelijk is, het Maoïs-
me tegen te houden, omdat het gewoon
de uitdrukking is van de wil van de
massa's"
Geismar en zijn activisten gebruiken
ongewone methodes om hun doel te be
reiken. Zo geloven zij in het afzonde
ren van de bedrijfsleiding in haar kan
toren. Geismar vertelde dat zij dit ge
middeld viermaal per week doen, maar
het nieuws erover wordt stilgehouden
omdat de regering uitbreiding vreest.
Het is Maoïsme als na een plotselinge
prijsverhoging iemand 30.000 metro
kaartjes steelt en die uitdeelt aan ar
beiders, die uit de fabrieken komen.
Het is ook Maoïsme als vrachtauto
chauffeurs en winkeliers in vrije
weekeinden de grote wegen blokkeren
en als boeren gerechtsgebouwen onbe
reikbaar maken met meststrooiers.
Geismar noemt dit: „Partisanenoorlog
gewelddadigheid zonder schieten".
Tot dusverre bereiden de Maoïsten de
massa's alleen voor op de werkelijke
strijd. „Op het ogenblik gaan we niet de
straten in met machinegeweren", zegt
hij. „Dat zou over de hoofden van de
massa's heengaan".
„Maar als de volksoorlog eenmaal
losbarst," gelooft Geismar, „zal het een
lange bloedige en bittere oorlog zijn,
maar we moeten er doorheen. Want pas
op de puinhopen van deze maatschappij
is de opbouw van een rechtvaardige
wereld mogelijk".
AMSTERDAM Een patiënt kan ei
gendomsrechten doen gelden op li
chaamsdelen, zoals galstenen, gerese-
ceerde darm of appendix, geamputeer
de lichaamsdelen, verwijderde li
chaamsvruchten enz. Voorts op inge
slikte voorwerpen, voor zover die zijn
eigendom waren en door de huid bin
nengedrongen voorwerpen, indien die
niet aan een ander of aan niemand toe
behoorden. Ook heeft een patiënt recht
op bij een ingreep gebruikt operatiema
teriaal, voor /over dit zijn eigendom
was.
Dit wordt opgemerkt in de rubriek
Vraag en antwoord in het Neder
lands Tijdschrift voor Geneeskunde,
waarin over dit onderwerp een vraag
wordt gesteld.
Het Is, zo wordt in het antwoord op
gemerkt, in vele ziekenhuisinrichtingen
en bij vele specialisten gewoonte stil
zwijgend te veronderstellen, dat de pa
tient indien hij niet uitdrukkelijk het
verlangen te kennen geeft eigenaar te
blijven afstand doet van a) wegge
nomen lichaamsdelen, resp. van b) os-
teosynthesemateriaal enz., ook voor zo
ver door hem betaald, c) ingeslikte
voorwerpen en door de huid binnenge
drongen voorwerpen, behalve wanneer
deze waarde voor hem hebben.
Gewoonte schept echter geen recht,
tenzij de wet daarnaar verwijst. Er zijn
Zo was het in mei/juni 1968 in Parijs,
zo is het zo nu en dan ook nu, anno
1970 weer in de Franse hoofdstad. De
monstrerende en vechtende studenten,
geleid en in beweging gebracht door
Alain Geismar's Rode Panters, in con
flict met de verbeten, hard optredende
Franse oproerpolitie. Volgens Geis
mar en zijn medestanders zullen beel
den als dit voorlopig nog wel blijven
verschijnen, totdat eindelijk de tijd
rijp is voor hun revolutionaire volks
oorlog".
altijd patiënten, die hun galstern
(vooral als dat een groot aantal betrel
bij wijze van spreken een grote zak voli
graag meenemen.
Een voorbeeld van weggenomen
voorwerpen van waarde vormen de
gouden kronen en bruggen (tandheel
kunde). Elke verstadige tandarts vraagt
zijn patiënt(e) terloops of hij die wil
meenemen of achterlaten. Gezien de
minimale oud-goudwaarde per kroon
of brug laat de gemiddelde patiënt (e)
die kroon of brug achter bij de tand
arts, die een dergelijk voorwerp dan
min of meer achteloos in een zak of
doos werpt, om de inhoud per kilo te
verzilveren. Maar aan de eerst ver
wijderde melktand van haar kind
hecht bijna elke moeder waarde
Ingeslikte voorwerpen, die het eigen
dom van derden zijn, behoren ter be
schikking van die derden te worden ge
steld. Hierbij wordt gedacht aan lepels,
vorken enz., die een gedetineerde inslikt
of aan ingeslikte gestolen, zilveren of
gouden voorwerpen. Ingeslikte voor
werpen door een kind kunnen voor de
ouders curiositeitswaarde hebben en zij
kunnen daarop dan ongetwijfeld eigen
domsrechten doen gelden.
Huisartsen en vooral specialisten zul
len er goed aan doen zich voldoende te
realiseren welke betekenis de in de ge
stelde vraag genoemde voorwerpen
voor de patiënten en voor de justitie,
resp. voor de rechtsbedeling zouden
kunnen hebben. Zelfs ook voor de be
trokken huisartsen en specialisten, o.a.
indien hun een kunstfout wordt verwe
ten, terecht en vooral ten onrechte.
Tot slot wordt nog opgemerkt, dat
juist omdat achteraf civiel strafrechte
lijk en tuchtrechtelijk de operateur
verweten kan worden waardevol be
wijsmateriaal achteloos te hebben op
geruimd en daardoor laakbaar te heb
ben gehandeld, de simpel schijnende
vraag wat extra is uitgediept en uitvoe
rig beantwoord.
VLAK BIJ AUTOBAANVIADUCT
ARNHEM: Steenstraat 1 - DEN BOSCH: Kasteleinenkampweg BREDA: van Coothplein hk. Ginnekenstraat -
EINDHOVEN: Wal no. 18 - LEERDAM: Nieuwstraat 64 - MAASTRICHT: Kesselskade 40 en 41 - VENLO: Parade 40
