partner
Ouivemannen buisbad
GEEN BINDING MET S.I.B.
DIRECTRICE BENOEMD1
Bestuur „Dienstencentrum
Bejaarden" gaat behoefte
peilen d.m.v. een enquête
merkwaardige hemmen
Ot wist onnozelheid
handig uit te buiten
Ook vader
houdt wel
van een geurtje
REIN KOK
Eerste zaak in
koopcentrum
Voorlopig nog geen kans
op bouw verpleeghuis
Dia-lezing voor
Minor-leden
Duivenweide
bereikbaar uit
Achterkerk
Oudeliedenhu i\
s
Uit de oude
doos
door
Rik Valkenburg
.,iu^oW,el
RUSSISCH LEDER
TABAC
SIR
OLD SPICE
Drogisterij/Parfumerie
LOS VAN SIB
VERPLEEGHUIS
GEEN KANS
DONDERDAG 18 JUNI 1970
i
Nog goon 1000 gram. zö licht Is PARTNER - het
superllchtgewlcht kostuum van Santoga.
Dank zl) een speciale bewerking toch sterk
en ventllerond. Koel correct comlort. zelfs
bij het warmste weer.
'nKoel. correct
VEENENDAAL In het gebouw
„Trefpunt" zal op maandag 22 juni een
dia-lezing gehouden worden door de
heer Nieuwenhuizen, op uitnodiging
van de aquariumvereniging „Minor".
De heer Nieuwenhuizen afkomstig
uit Den Haag, geniet bekendheid als
dieren-fotograaf.
De dia-lezing begint om 19.45 uur en
is zowel voor leden als belangstellenden
toegankelijk.
ADVERTENTIE
VEENENDAAL Men is druk bezig
de laatste nijvere hand te leggen aan de
eerste winkels in het koopcentrum aan
de Sandbrinkstraat. Het is de eerste
aanzet van een koopcentrum van ze
ventig dagwinkels, waarlangs een pro
monade zal worden aangelegd.
De eerste vestiging in dit lange win
kelpand zal de foto- en filmartikelen-
zaak Strik zijn, die na de officiële ope
ning van vrijdag a.s., zijn zaak voor het
publiek op zaterdag 20 juni zal open
stellen.
De heer De Braber, nu nog zijn dro
gisterij drijvend in het Schrijverspark,
zal op 24 juni zijn Braber's Shop ope
nen. Het accent van de drogisterij zal
vooral liggen op de huidverzorging. De
ruimte boven de winkel zal ingericht
worden als schoonheidsslon, waarvoor
een schoonheidsspecialiste zal worden
aangetrokken. Openstelling voor het
publiek valt op donderdag 25 juni.
Diverse sectoren zullen vertegen
woordigd worden in dit winkelcentrum.
Zo zal Bruna een ILA-vestiging krij
gen, waar men naast de boeken- en
tijdsschriftenafdeling ook terecht kap
voor kantoorbenodigdheden. Een defi
nitieve datum voor de opening viel van
Bruna's zijde nog niet te geven, gezien
men nog bezig is met de bouw van de
inventaris.
Een counter-cafetaria hoopt medio
juli zijn poorten te openen van een
voor hen, die de inwendige mens wil
len versterken. Er heerst nog onzeker
heid omtrent de vestigingen van een
schoenzaak, een Palthe-filiaal en een
bank.
Aan de achterzijde van de dagwinkels
komt een grote verkoophal van Albert
Heijn. Naast deze supermarkt die een
oppervlakte gaat beslaan van ongeveer
1600 m2, is er een verkoop van textiel-
goederen, huishoudelijke en campang-
artikelen en lederwaren. Door de grote
opzet van deze supermarkt, zal de ope
ning niet verwacht kunnen worden
voor eind augustus of begin september.
De herenlij nen
Gelderland/hk. Hoogstraat
VEENENDAAL - Tel. 12656
Op woensdagmiddag gesloten
Santega-kostuum
Wanneer men momenteel vanuit
de Hoofdstraat de Kerkewijk pas
seert, ziet men rechts van de weg,
net voor de Vaartbrug een koorts
achtige bedrijvigheid. Hopen zand,
auto's, moderne werktuigen en wat
meer nodig is bij een in aanbouw
zijnd complex flatwoningen, het is
daar allemaal te aanschouwen.
We weten het in Veenendaal al,
daar komen de „bejaardenflats"' en
de plaats heet de „Duivenwal". Bin
nen afzienbare tijd zullen vele be
jaarden op hun brieven, couranten
en tijdschriften, achter hun naam
het adres hebben Duivenwal, zo
veel, Veenendaal.
Hoe komt men aan de/.e naam
VEENENDAAL Mej. S. G.
Broos (45) Ls benoemd tot directrice
van het dienstencentrum bejaarden
Veenendaal. Haar benoeming kwam
af tijdens een deze week gehouden ver
gadering van het stichtingsbestuur, als
een onderdeel van de nog talrijke vra
gen en problemen die het bestuur moet
oplossen, voordat het dienstencentrum
in het komende najaar in gebruik ge
nomen gaat worden. De officiële ope
ning van het dienstencentrum, dat in de
onderbouw van een van de SIB-flats
aan de Duivenwal zal worden onder
gebracht, wordt niet voor begin 1971
verwacht. Verder werd deze week door
het bestuur besloten een enquête onder
enige tientallen bewoners van de SIB-
flats in te stellen om aan de weet te
komen aan welke vorm van dienstver
lening de meeste behoefte bestaat.
De onderbouw van de SIB flat aan
de Duwenwal waarin het diensten
centrum wordt ondergebracht.
De nieuw benoemde directrice heeft
haar sporen op dit terrein al goeddeels
verdiend. Mej. Broos is thans directrice
van het tehuis voor alleenstaande blin
den „Huize 't Schild" te Wolfheze.
Daarvoor was zij waarnemend directri
ce van een protestants bejaardencen
trum te Sprang Capelle. Haar benoe
ming tot directrice van het diensten
centrum gaat in per 15 september.
„Met verschillende activiteiten moe
ten we wachten tot de nieuwe directrice
voor ons beschikbaar is. Zij krijgt in
hoofdzaak 'n coördinerende taak en uit
praktisch oogpunt lijkt het ons verstan
dig haar ook bij de voorbereidingen te
betrekken". Aldus de secretaresse van
het stichtingsbestuur Dienstencentrum,
mevr. J. M. D. Scholte-Zijtveld.
Zo kan ook het houden van de enquê
te worden gezien. Er is met medewer
king van de Provinciale Stichting Wel
zijnsbeleid een enquêteformulier sa
mengesteld' waarop de bejaarden hun
verlangens kunnen aankruisen.
De vragen hebben betrekking op de
aanwezigheid in het dienstencentrum
van pedicure, massage, baden, gymnas
tiek, kapper wat betreft wensen voor
de lichamelijk verzorging. Onder de
kop „hulp" kan worden aangekruist of
men behoefte heeft aan geregelde of
ongeregelde hulp in de huishouding,
hulp bij klusjes in huis, boodschappen-
hulp, iemand, die zo nu en dan komt
voorlezen of met de bewoner gaat wan
delen.
Ook zal worden gepeild welke passie
ve ontspanningsmogelijkheden mep ge
realiseerd wil zien. Voor actieve ont
spanningsmogelijkheden kan men een
kruisje zetten voor biljarten, schaken,
dammen kaarten sjoelbakken, zelf
muziek maken, een zangkoortje, een to
neelgroepje, knutselen, boetseren, schil
deren, enz. Verder wordt geïnformeerd
of er behoefte bestaat aan een ruimte
in het gebouw waar recepties of geza
menlijke maaltijden kunnen worden
gehouden en of men zitting zou willen
nemen in. een ontspanningscommissie.
„De gegevens zullen door de Provin
ciale Stichting worden verwerkt", zo
vertelt mevr. Scholte. „Conclusies en
aanbevelingen zullen leidraad zijn voor
het toestuur van het dienstencentrum
om zo veel mogelijk het werk te kun
nen afstemmen op de behoefte van alle
bejaarden".
Mevr. Scholte legt de nadruk op
„alle". „Het dienstencentrum is beslist
geen verlengstuk van de Stichting In
terkerkelijk Bejaardenwerk. Dat is een
hardnekkige misvatting die we graag
uit de wereld zouden helpen. De SIB
zou men een ideële woningbouwver
eniging kunnen noemen, het diensten
centrum wil de bejaarden maar dan
ook alle bejaarden in heel Veenendaal,
ongeacht waar zij wonen, in „De Enge-
lenburgh", in de SIB-flats of in hun
eigen eengezinswoning, met alles van
dienst zijn".
Het dienstencentrum heeft een eigen
bestuur en is niet gebonden aan kerk
of religie. Dat bestuur bestaat momen
teel uit veertien personen te weten vijf
mensen die door de SIB zijn benoemd,
twee personen van het voormalige Ont
spanningscentrum bejaarden (OCB), de
directrice van het bejaardencentrum
„de Engelenburgh", een vertegenwoor
diger van het r.k.-volksdeel en verder
eenmansvertegenwoordigingen van
Rode Kruis, UW, Groene Kruis, NCVB
en C-hr. Sociaal Centrum. Een bestuurs
zetel is nog onbezet, maar er zijn plan
nen die te laten innemen door een be
jaarde. De bestuurssamenstelling in
deze vorm beoogt een dwarsdoorsnede
van de bevolking te zijn.
„Uit het houden van de enquête blijkt
wel", aldus mevr. Scholte, „dat we de
bejaarden niet willen gaan betuttelen,
zoals wel eens wordt gedacht. De di
rectrice zal in de toekomst 'n spreek
uur gaan houden waar iedere be
jaarde zijn of haar wensen op tafel
kan leggen. Misschien gaan we straks
wel dingen ondernemen die we nu
nog niet zien of npg niet kunnen
overzien".
Vrijwilligheid is een sleutelwoord van
het dienstencentrum. Van de kant van
de bejaarden is alles op vrijwillige ba
sis ,maar ook het werk van het dien
stencentrum valt of staat met de mede
werking van veel vrijwilligsters.
Hoewel de bestuursleden van het
dienstencentrum volop in hun nu al
omvangrijke taak opgaan zijn ze realis
ten genoeg om te weten dat de zorg
voor de bejaarden door het diensten
centrum alleen niet kan worden behar
tigd. Mevr. Scholte betreurt het onder
meer dat er voor de bejaarden in de
SIB-flats geen mogelijkheid tot door
stroming is door bijvoorbeeld de afwe
zigheid van een verpleegtehuis waarin
de bejaarden bij ziekte kunnen worden
verpleegd.
„De meeste mensen die nu een SIB-
flat betrekken zijn nog fit en gezond.
Hoe is dat over vijf jaar? Wellicht is er
dan een grote categorie die zichzelf
niet meer kan bedruipen. Als het alleen
om eten gaat is er nu al een oplossing
omdat men dan kan aankloppen aan de
keukendeur van „de Engelenburgh".
Anders wordt het wanneer de bejaarde
langdurig verpleegd moet worden. Het
bouwen van een verpleegtehuis is niet
een taak van het bestuur van het dien
stencentrum, maar door de afwezigheid
van een dergelijk tehuis zullen we in de
toekomst toch met deze problematiek te
maken krijgen", zo voorziet mevr.
Scholte.
„Voorlopig is er nog geen kans dat er
een verpleegtehuis komt", aldus de
voorzitter van de SIB, ds. A. Vroegin-
deweij. „Ook wij zien deze problema
tiek in de toekomst. Huisvesting van
zieke bejaarden wordt een nijpend pro
bleem dat we op het departement in
Den Haag op tafel hebben gelegd. Op
dit moment hopen we dat volgend jaar
een urgentieverklaring voor de bouw
zal worden afgegeven. Pas dan kunnen
we verder gaan met de plannen zoals
grondaankoop en het opdracht geven
aan een architect een tekening te ma
ken. Van de provincie hebben we de
grootst mogelijke medewerking maar
alleen daarmee zijn we er niet".
Zoals bekend heeft het SIB-bestuur
voor de bouw van het verpleegtehuis
het oog laten vallen op een terrein aan
de Kerkewjjk in de nabijheid van hotel
„La Montagne". Gedacht wordt aan een
tehuis met 120 bedden.
Dit aantal zal overigens maar ternau
wernood voldoende z(jn om aan de
vraag naar bedden te voldoen. Vooral
als nog dit jaar alle 350 SIB-flats aan
Sterke Arm en Duivenwal z(Jn bewoond,
woond.
Vroeger jaren stond aan een pad,
nog wel even achter de thans ge
bouwde flats, midden in wei en
bouwland, een blok arbeiderswonin
gen. Deze waren te bereiken door in
het Achterkerk, even voor het café
van Van Veldhuizen een pad in te
slaan, dat naar deze woningen voer
de. Dat buurtje nu droeg de naam
van „Duivenwei", of in onze Vee-
nendaalse taal: Het Duivenwaaigie.
Toen in 1907 de „Woudenbaargse
febriek afbrandde, was men ern
stig bezorgd dat door de overvlie
gende vonken ook dat huizenblok in
de as gelegd zou worden. Gelukkig is
dit niet gebeurd. De woningen zijn
door verdere uitbouw van genoemde
fabriek geruisloos verdwenen. Nu
heet de grondstrook vanaf de Ker
kewijk tot aan de Geerseweg „Dui
venwal". Vermoedelijk zal het wel
wat met duiven te maken hebben.
De heer Jan Verhoef vertelt er
het volgende over: „Op de plek waar
dan nu de flats zijn en worden ge
bouwd stond, nog niet zo heel veel
jaren geleden een oud. voor onze
moderne tijd vrij somber gebouw
dat in de gevelsteen gebeiteld de
naam droeg „Ned. Hervormd Oude-
liedenhuis".
Als men vroeger jaren met een.
door sterfgeval alleen gekomen man
of vrouw, of met een oude vader of
moeder, door omstandigheden geen
raad wist, dan gaf men hem een
plaats in dat oudenliedentehuis. Dan
heette het in de volksmond: „De
auwe Jan.... of Gaart.... of Grietje...
gaot ok naor 't auwemannehuis".
Vroeger was dat recht alleen voor
specifiek Hervormden te verkrijgen.
Later, toen er ook een afdeling zie
kenverpleging aan verbonden werd,
konden ook oude mensen van andere
kerkgenootschappen tegen billijke
betaling, daar een onderkomen vin
den.
De mensen hadden het daar voor
die tijd niet slecht. Elk jaar werden
er een paar varkens geslacht, die
voor dat doel gemest waren en ver
zorgd door mannelijke verpleegden,
die nog „goed konden" en graag wat
te doen hadden. Aan het hoofd van
de inrichting stonden een man en
een vrouw, vaak een kinderloos
echtpaar, die met „vader" en „moe
der" werden aangesproken.
In dit „auwemannehuis" vertoef
den in de loop der jaren verschillen
de merkwaardige figuren. Eén van
de mannen was bij oud en jong in
Veenendaal bekend als „Ot, uit 't
auwemannehuis". Deze man was,
wat de verstandelijke ontwikkeling
betreft, geen honderd procent. Hel
was een goedmoedig, altijd glimla
chend persoontje, die graag een
pijpje rookte en niemand ook maar
een strobreed in de weg legde.
De enige Vrijpostigheid die Ot zich
wel eens veroorloofde was, als hij er
kans voor zag een goedlachs jong
meisje een klapje tegen het onderste
gedeelte van haar rug te geven, met
de schaterlachende opmerking: „dat
doet een mins nog'es goed an z'n
auwe botte". Maar niemand behoef
de ooit bang te zijn dat Ot ongeoor
loofde handelingen zou plegen. Hij
mocht dan voor „onnozel" gelden,
toch had hij heel slimme streken.
Rechtsaf naar hetr,Duivenwaaigie'
Zo was hij een keer naar „Prat-
tenburg" getogen, om daar in de
bossen enkele zakken „sprik", den-
nenaalden. dorre bladeren, enz. bij
elkaar te harken en te vullen, die
dan dienst deden als strooisel in de
„loop" van de varkenshokken. Al
harkende was Ot, zonder dat hij het
besefte, op verboden terrein aange
land. Plotseling kwam er een „kod
debeier", (een boswachter) op hem
af, en vroeg op barse toon of hij
wel wist dat hij daar niet komen
mocht en wat hij daar deed.
Glunder keek Ot hem aan en
vroeg heel onnozel: „Hè jij ok nog
knijne?".... En toon de man der wet
voortging om Ot te ondervragen,
deed deze net of zijn neus bloedde
sn zei verder: „Bij ons hebbe ze toch
zukke mooie, die moei es komme
kijken". En wal. de man ook verder
mocht vragen, Ot bleef bij zijn on
derwerp en praatte aldoor maar
over „knijne en keues". Schouder
ophalend liet de koddebeier Ot toen
maar ongemoeid vertrekken.
Ook was er in dat tehuis een on
gehuwd gebleven vrouw van Ots
leeftijd en met een verstand dat op
een gelijk niveau van het zijne lag.
Deze twee werden nog wel eens met
elkaar geplaagd. „Ha, Ot". zo vroeg
men dan, „hoe gaat het met Geer
trui?" Of als men Geertrui eens
ontmoette, rees de vraag: „Hoe gaat
het toch wel met Ot?"
Op een keer stond Geertrui in een
klein winkeltje aan het Verlaat. Ze
had zeker van iemand een fooitje
gekregen en kocht daarvoor een ons
kaas. Toen men haar weer lachend
naar Ot's welvaren vroeg, antwoord
de ze snibbig: „Haauwe jullie toch
es op over Ot, ik heb liever een
scheffie kèès, as Ot"....
Soms trok Ot, als hij in een wat
uitgelaten bui was door het dorp,
met zijn handen als een trompet aan
de mond en klonk het: „rettettettet-
tet". Voor dergelijke figuren en ook
wel voor andere oudjes die bij hun
kinderen onmogelijk thuis konden
zijn, was dat „Oudeliedenhuis" een
hele uitkomst.
Wat hebben echter in onze tijd de
bejaarden toch een heel wat beter
leven".... aldus Jan Verhoef.
Het Hervormd Rusthuis, dat nog
niet zo lang geleden onder slopers
handen viel.
