WEGTITELS VOOR KISNER
KOEKEN (AMA TEA RS) EN
KEETIE HA GE (DA MES)
(PROFS),
illenge Mondial
Het lukte
Sijbrands
weer niet
KOEKEN HAD
ER ZIN IN
Caballero de grote verliezer
Kisner verraste prof top
Helmond
in cijfers
AFGESTAPT
Keetie Hage
prolongeerde
kampioenschap
Zaterdagelftal
scoorde niet
HELMOND „Ik had me een maand lang in Engeland spe
ciaal op dit kampioenschap voorbereid en was hierheen gekomen
om te winnen". De 25-jarige. in het Belgische Steneke wonende
Nederlandse professional Peter Kisner. één uit het grote leger
van onbekenden, was in Helmond uit de schaduw van de machtige
heersers uit het wielerrijk gestapt door zijn in talloze kermiskoers-
jes bijgeslepen eindschot in de slotfase van het nationale weg-
kampioenschap der beroeps renners met succes in het geding te
brengen.
Eddy Merckx
wegkampioen
van België
HELMOND ..Hij moet er
zin in hebben, dan wil hij er wel
voor rijden", zei een uitermate
verheugde ploegleider Sjefke
Janssen over zijn 22-jarige pupil
Cees Goeken. die bij verrassing
de nationale titel op de weg bij
de amateurs had veroverd De
Westbrabander stond op enkele
meters afstand hoog op het ere
podium onwennig tegen zijn
gloednieuwe kampioenschap aan
te knipperen. Koeken was nooit
een werkelijke hoogvlieger ge
weest. althans niet in het grote
werk. Misschien kwam dat door
dat de toch wel talentrijke boe
renzoon uit het in het niemands-
VLIR 4A\GESTOKES
KRITIEK
land tussen Zundert en de Bel
gische grens geklemde Achtmaal
in zijn eerste amateur-jaar 1968)
onmiddellijk in een vrij groot
aantal zware buitenlandse etap
pe-koersen werd ingezet. Het re
sultaat was. dat Koeken vorig
jaar geen enkele rol in het natio
nale wielerwereld je kon spelen.
OSBEVREDIGESU
LEVEKDIG
MA A NO Aft 22 JUNI 1970
Uitslag profs:
1. Peter Kisner (Steneke. Belg) de
230 km in 5.23.36; 2. Harrie Jansen
(Westzaan); 3. Jos van der Vleuten
(Mierlohout); 4. Harry Steevens (Els-
loo); 5. Evert Dolman (Klimmen): 6.
Peter Heynig (Rotterdam); 7. Cees
Zoontjes (Tilburg); 8. Jos van Beers
(Vosselaar); 9. Wïm Deelen (Rotter
dam); 10. Henk Benjamins (Holland-
sohe Veld); 11. Albert van Midden
(Hilversum); 12. Wim Schepers
(Meers): 13. Daan Holst (Amster
dam); 14. Eddy Beugels (Sittard); 15.
Leo Duyndam (Poeldijk), allen in de
zelfde tijd als de winnaar. 16. op 9
min. 20 sec: Richard Bucaki (Axel):
17. op 9.23 Harm Ottenbros (Hooger-
heide); 18. op 10.23 Piet Hoekstra
(Dokkum); 19. op 10.30 Jan Krekels
(Born); 20. Jan Serpenti (Wijk aan
Zee); 21. Matje Gerrits (Oploo); 22.
Leen Poortvliet (Dirksland); 23. Cees
Rentmeester (Overzande); 24. Frits
Hoogerheide (Ossend recht); 25. Ger-
rit van der Winden (Beverwijk); 26.
Jan van Katwijk (Oploo); 27. ex ae
quo: Wim du Bois (Zuidzande) .Ger
Deene (Den Haag), Henk Hiddinga
(Montarchie. Frankrijk) en Adrie
Wouters (Zundert).
Twintig renners vielen onderweg
uit.
Amateurs:
1. Cees Koeken (Ac4*tmea4t 177 km
in 4 uur 20 min 26 sec 2. Hennie
Kuiper (Denekamp) z.t.: 3. Cees
Priem (Goes) op 20 m.; 4. Matthijs de
Koning (Soherpenzeelop 47 6ec.; 5
Nico Vermeulen (Amsterdam) z.t.; 6
Theo van der Loo (Weert) z.t.; 7. Jo
van Pol (Mojrtfoort) op 56 sec.; 3
Theo van Poecke (Koewacht) z.t.; 9
Peter van der Kruys (Helmond) z.t..
10. Marcel Penning® (Amsterdam)
z.t.; 11. Karei Delnoy (Nijswiller) op
1 min. 2 sec.; 12. Peter van den Donk
(Rosmalen) op 2.18; 13. Wim Luppers
(Purmerend) op 2.27; 14. Rink Cor-
nelisse (Amsterdam) op 3.13; 15. Ben
Jurriaans (Amsterdam) z.t.
Dames:
1. Keetie Hage (St. Maartensdijk)
61.95 km in 1.40.03 2. Hennie Honde-
veld (Apeldoorn) t.; 3. Bella Hage
(Den Haag) op 2.56; 4. Janny Jonkers
(Gameren) z.t.; 5. Eefde Helder (De
Woude) z.t.; 6. Truus Smulders (Ger-
wen) z.t.; 7. Thea Hardeman (H'sum)
z.t.; 8. Irene Trompert-Paul (Den
Haag) z.t.; 9. Areke van der Laar
(Aalst) z.t.; 10. Anneke Lute (Castri
cum) z.t.
1W9n0-»oor*m*r Van DS$h
de kampioen Koeken kt
ée hmnpioenstrm.
Hun demarrage kwam nadat Fedor
den Hertog enkele malen had gepro
beerd om in navolging van de Ronde
van Limburg een solo in te zetten.
Maar het attente veld liet Den Hertog
niet gaan en toen hij voor de zoveelste
maal was teruggehaald en de z.es aan
zijn aandacht ontsnapten, stapte Den
Hertog teleurgesteld af. Het heette dat
hij last van zijn maag had, niemand ge
loofde het.
De afgang van Den Hertog maakte
de weg vrij voor de gretige Popke Oos-
ferhof. Deze Drent zat er ogenschijnlijk
fris bij toen hij de animator werd van
een achtervolgingsgroep van twaalf
man: Oosterhof, Rink Cornelisse, Del
noy, Van der Donk, Koeken, De Koning,
Vermeulen. Van der Kruys, Kuiper,
Pennings, Van Poecke, en Priem. Een
formatie van grote klasse, die dan ook
vrij snel op de weglöperk neerstreek. De
slijtage-slag ging door. Oosterhof,
wiefts naam nu voortdurend op de lip
pen was, speelde onvoorzichtig met zijn
krachten. Te onvoorzichtig, want nadat
hij enkele malen had gealarmeerd en
weer was teruggepakt, had de Drent
geen macht meer toen Van der Kruys,
Kuiper, (bij. .ider actief deze dag), Van
Pol, Priem en van Vermeulen de zo-
1 C
MONACO l)c Challenge Mondial
1970 is gewonnen door de Rus Iser Koe-
pcrman door toepassing van hel Son-
nenborg - Berger - puntenwaarderings-
systccm. Hij eindigde gelijk met de Ne
derlandse kampioen Ton Sijbrands, die
HEL.MONI) Zonder zich erg in te
spannen heeft de 20-jarige Zeeuwse
Keetie Hage haar kampioenschap op de
weg geprolongeerd. Nadat zij de gehele
wedstrijd op ruim acht km. lang. geheel
vlak parcours bij Helmond in het gezel
schap van Hennie Hondeveld uit Apel
doorn steeds verder voor het traag rea
gerende peloton had uitgereden, demar
reerde Keetie in de laatste paar 100 m.
zo onweerstaanbaar, dat de blonde Gel
derse nog op ruim zes lengtes werd ge
fietst.
Hennie Hondeveld, die nu voor de
derde maal in successie met zilver te
vreden moest zijn (in 1968 was zij door
Keetie's zusje Bella geklopt), had in de
laatste ronde tevergeefs geprobeerd
aan de aandacht van het titelhoudster
te ontsnappen. Het tweetal was overi
gens al kort na het begin van de bijna
62 km. lange race uit het veld ontsnapt
en had een voorsprong van bijna vier
minuten opgebouwd, waarvan tenslotte
twee minuten en 56 sec. overbleven. Op
die achterstand spurtte Bella Hage. die
voor Keetie's doorbraak in 1969 drie jaar
achtereen onbetwist de sterkste dame
op de weg was geweest, naar het laag
ste plaatsje op het erepodium. Voor een
der deelneemsters. Corry Boon uit Den
Helder, eindigde dit kampioenschap in
het Helmondse ziekenhuis. Zij kwam in
het begin van de race ten val en liep
een hersenschudding en sniiwonden aan
gelaat en linkerbeen op. Zij zal min
stens een week in het ziekenhuis moe
ten blijven.
veelste ontsnapping inleidden. Bij hen
voegden zich nog Matthijs de Koning,
Van der Loo en later Delnoy, Koeken.
Pennings en Van Poecke. Voor de ove
rigen was het gat te groot geworden,
ook voor Oosterhof. Opnieuw werden
favorieten uitgekozen: de snelle spurter
Peter van der Kruys en de sterk rijden
de Jo van Pol. Maar ook voor hen was
geen rol weggelegd in de ontknoping.
Misschien wel iets getrokken door een
begeleidende motorrijder demarreerde
Cees Koeken tegen het eind van de
voorlaatste ronde en alleen Hennie
Kuiper kon zijn wiel nog pakken. Toen
zij langs de hooftribune kwamen met
een winst van 31 seconden op de ach
tervolgende groep leek de strijd gestre
den. De betere sprinter Koeken zou dit
duel gaan winnen. Maar wat heeft het
weinig gescheeld of Koeken en Kuiper
zouden nog naar lagere treden van het
erepodium zijn verdrongen, want in de
laatste ronde begon Cees Priem aan een
overweldigende solo, die hem steeds
dichter bij de vluchters bracht. Priem,
die tevoren na een lekke band in zijn
eentje in de groep was teruggekomen,
raasde onverzettelijk achter Koeken en
Kuiper aan. Tevergeefs, want toen
Koeken triomferend over de streep
flitste, was Priem het tweetal gena
derd... tot op twintig meter.
I in de vrijdag gespeelde (wee laatste
partijen niet verder kwam dan twee
maal remise.
Zijn duel in de ochtendronde tegen
Koeperman eindigde na ruim dertig
zetten al vrij vlug in een puntendeling
via een niet interessante strijd. Beide
spelers namen geen enkele risico hoe
wel dit van Sijbrands wel mocht wor
den verwacht. De laatste kans van de
Nederlander lag in de laatste ronde te
gen Gantweg. Deze partij had wel meer
inhoud, maar de tactiek die Sijbrands
probeerde had geen kans tegen de Rus
sische kampioen en op voorstel van Sij
brands werd dan ook op de 38e set tot
remise besloten. Koeperman had op dit
moment een zeer goede positie tegen de
Fransman Hisard, maar bood toen ook
zijn tegenstander remise aan.
Wederom is het Sijbrands, evenals in
1969 tc Laes niet gelukt de Challenge
Mondial te winnen. Ook in het toernooi
om het wereldkampioenschap te Bolza
no in 1968 kon hij niet zegevieren. Toch
heeft hij kansen gehad om deze keer de
Russen achter zich te laten. In de twee
de toernooihelft won hij slechts drie
partijen en speelde er vijf remise o.a.
tegen Hisard. Saletnik en Cazemier.
Een spelers als Sijbrands moet tegen
deze laatste drie een beter resultaat
kunnen behalen. Desondanks toch een
prachtig resultaat van de 20-jarige Ne
derlander.
De Russische kampioen Anatole
Gantwarg slaagde er ondanks twee ne
derlagen tegen zijn landgenoot Koeper
man in mei slechts een punt minder te
eindigen. De meeste overwinningen
kwamen op zijn naam. Hij won negen
partijen. De Franse kampioen Hisard
speelde wederom een goed toernooi.
Ongeslagen kwam hij op de vierde
plaats.
BOCKUM-HOEVEL Het Neder
andse zaterdagelftal heeft zaterdag in
Bockum-Hoevel voor 350 toeschouwers
gelijk gespeeld tegen Westfalen. Er vie
len geen doelpunten.
Centimeters slechts bedroeg het verschil, waarmee het voorwiel van Peter Kisneris
ranke racefiets eerder dan dat van de slimme Harry Jansen over de kalkstreep
op de brede traverse in Helmond schoot. Centimeters beslisten over zijn wieier-
toekomst, die er tot nu toe vrij somber had uitgezien. Want de slanke atleet was
tot deze zondag in het stiel een van de minste goden geweest. Heel bescheiden
erkende hij dat zelf: „Nadat ik op de baan was begonnen als amateur heb ik zo'n
beetje van alles gedaan. Wat sprinten, omniums en wegkoersen vorig jaar won
ik er een als professional". Deze eenvoudige coureur nu, die gewend is om uit de
zo rijk gevulde wielerbuit de allerminste graantjes mee te pikken, had in de slot
fase van een teleurstellend kampioenschap een aantal toppers uit onze profes
sionele wielerwereld een beschamende nederlaag toegebracht. Zo onverwacht
kwam ook deze zege voor Kisner zelf, dat zijn woorden over de voorbereiding
in Engeland en wat daaraan vast zat niét overtuigend klonken. Ook Kisner was
kennelijk zelf verrast over zijn succes méar hij aanvdardde het in dankbaarheid:
„Wat zal mijn vrouw blij zijn".
Op enige afstand stonden de versla
genen de excuses voor hun nederlaag te
bedenken. Niet Harry Jansen. Die had
als eenling in deze na vijftig kilometer
door Kisner uitgelokte en voor het ver
dere koersverloop bepalende ontsnap
ping weinig keus gehad: ..Ik had het
wiel van Eef Dolman gepakt, maar was
bang ingesloten te worden en ben toen
zelf maar gegaan". Harry Jansen had
gegokt maar verloren. Verloren door de
pure snelheid van Kisner.
Ook Jos van der Veluten, troef van
de drie Willem 2 Gazellerenners in de
voorhoede, had een geldige veront
schuldiging. De Mierlohouter. die hier
praktisch gesproken een thuiswedstrijd
reed en daarom alleen al tot de favo
rieten behoorde, stond stampvoetend te
midden van een schare supporters. Van
der Vleuten wees op zijn achterband,
drukte er met de duim in en liet zien
dat er lucht was ontsnapt.
Zonder die lekke band had ik op een
been gewonnen. Ik kwam zo mooi ge
lanceerd door Kisner".
Verontschuldigd was ook Joop Zoete
melk. die samen met Eddie Beugels
weinig had kunnen uitrichten tegen de
samenspannende grootmacht. Zijn po
gingen om te ontsnappen hadden alleen
de krachten van Henk Benjamins, die
steeds weer werd opgetrommeld om de
revolutie van Zoetemelk in de kiem te
smoren, gesloopt.
De werkelijke verliezers van dit
kampioenschap waren de Caballeró's.
Zij hadden met liefst zes man zo'n in
drukwekkende macht in de uit vijftien
renners bestaande kopgroep gevormd,
dat er de laatste twee uur van deze on
bevredigende koers alleen maar was
gepraat wie van deze roodwitte rijders
de titel zou gaan veroveren. Men had
het meeste vertrouwen gehad in Leo
Duijndam, die weinig arbeid had ver
richt. Op het beslissende moment was
de Westlander echter nergens: hij ein
digde als vijftiende.
De Caballeró's hadden hun ergernis
over de latente houding van Duijndam
afdoende afgereageerd. Niet Duijndam,
maar Harry Steevens had de steun ge
kregen van vooral Daan Holst. De Am
sterdammer, gepasseerd Voor de Ronde
van Frankrijk en daarom misschien een
beetje geagiteerd, werd de spreekbuis
van de gramschap. „Het. is de schuld
van Duijndam, dat het kampioenschap
naar een ander is gegaan. Hij vertikte
het om ook maar iets te doen".
Duijndam, niet bereid om na afloop
over de gang van zaken te discussiëren,
was ook al „in een fauteuil" in de kop
groep geraakt, die na enkele losse ont-
Y VOIR Eddy Merckx heeft het
wegkampioenschap van België gewon
nen, dat werd betwist in een rit over
246 km te Yvoir. Merckx reed de af
stand in 6 uur 35 min 50 sec. Herman
van Springel eindigde met een achter
stand van 1 min 46 sec op dè tweede
plaats, terwijl de derde aankomende,
Monsere, een achterstand op Merckx
had van 4 min 47 sec. Frans Verbeek
was vierde. Georges Pintens vijfde en
Walter Godefroto zesde op vijf en een-
halve minuut.
De overigen hadden nog een aanzien
lijk grotere achterstand op de kam
pioen, zoals Eric de Vlaeminck (acht
ste), die 7 min 43 sec na Merckx door
de finish ging en Noel van Clooster
(tiende), die een peloton aanvoerde, dat
dertien minuten achterstand had.
Franco Bitossi veroverde het Ita
liaanse wegkampioenschap en Rudi Al-
tig won de Duitse wegtitel. Wegkam
pioen van Frankrijk werd Paul Gutty,
van Groot-Brittannië Les West, van
Spanje José Gonzalez, van Portugal
Agostinho, van Zwitserland Kurt Rub
en van Luxemburg Eddy Schutz.
Kisner gaat hier als eerste over
de streep. Harrie Jansen werd
tweede en geheel links Jos van der
Vleuten, die op een platte hand der
de werd.
snappingspogmgen vanaf de vijftig ki
lometer het strijdbeeid had beheerst.
Na vlagvertoon van Stayer Piet de
Wit. die eerst in zijn eentje en later in
gezelschap van Moonen vooruit reed en
een poging van Jan Janssèn om samen
met v. d. Vleuten aan de aandacht van
het veld te ontsnappen, had Peter Kis
ner in de zevende van de 26 ronden het
vuurtje aangestoken. Hem lieten de
groten gaan in de veronderstelling dat
de ex-Utrechter het toch niet zou red
den. Dat zou hem in zijn eentje ook on
getwijfeld niet zijn gelukt. Maar Kis
ner kreeg steun. Eerst van Henk Benja
mins, Wim Deelen, Evert Dollman, Peter
Heynig, Daan Holst, Albert van Mid
den, Wim Schepers, Harry Steevens.
Joop Zoetemelk en Eddie Beugels met
wie hij een aanzienlijke winst opbouw
de.
Voor het gat te groot werd stortten
Jos van der Vleuten, Jos van Beers,
Harrv Jansen en Leo Duijndam zich in
de achtervolging. Ook zij slaagden nog.
terwijl in de „hoofdmacht" achter el
kaar vedetten als Rini Wagtmans, René
Pijnen en Jan Janssen de ongelijke
strijd tegen de hitte, de wind en de
groeiende achterstand (het werd ruim
acht minuten) staakten. Na 160 kilome
ter bereikten de hardwerkende Janssen
en zijn makkers de voorhoede, waarin
Daan Holst een Wim Deelen na lekke
banden waren teruggekeerd. Men ging
zich opmaken voor de ontknoping, die
winst voor een der Caballeró's of wel
licht een van de soldaten van ploeglei
der Vissers zou moeten opleveren. Het
liep weer anders uit. Evenals het vorige
jaar. toen de nu wegens ziekte afwezi
ge Jaak Frijters van de rivaliteit tussen
de azen in de kopgroep profiteerde,
was het weer een onbekende, die met
de fel begeerde trofee ging strijken.
Peter Kisner. een man, van wie men
nauwelijks had gehoord.
De kritiek barstte los. Kritiek op de
KNWU, die de kampioenschappen aan
Helmond had verkocht, waar men in
tegenstelling tot Zuid-Limburg alleen
een vlak parcours kon aanbieden.
Ton Vissers, die gerekend had op een
kampioenstrui voor v. d. Vleuten (deze
had ook twee ronden voor het eind een
lekke band gekregen), zei het kernach
tig; „Voor mij was het een waardeloos
kampioenschap".
Dit seizoen echter werkte de Braban
der, die door een blessure niet had kun
nen meedoen aan de conditie-training
onder leiding van Frans Mahn zich
langzaam naar voren. Zijn mogelijkhe
den onderschreef hij met elf overwin
ningen waaronder een week geleden
hel kampioenschap van Noord-Brabant.
Maar toch behoorde Koeken in de prog
noses niet tot de favorieten voor dit
kampioenschap.
Pas toen Koeken in de laatste van de
21 ronden van deze in verzengende hit
te gereden titelstrijd samen met Henny
Kuiper demarreerde en een halve mi
nuut winst veroverde, ging men reke
ning houden met de Brabander. Te
recht, want Kuiper is geen spurter en
Koeken had genoeg reserves over om
de ontsnappingspogingen van zijn
vluchtgezel ongedaan te maken. Een
paar trappen waren toen in de laatste
meters op de brede betonnen cemenl-
baan in Helmond voldoende om het
rood wit blauw rond de bezwete lende
nen van Koeken te brengen.
Het kampioenschap van de amateurs
had een vrij onbevredigend einde ge
kregen. Want niet Koeken, niet Kuiper
en ook niet de via een enorme krachts
inspanning naar het brons gereden
Cees Priem waren in de voorbeschau-
wingen als kandidaten voor de trui ge
noemd.
Hoofdrollen leken geschreven op het
lijf van Fedor de Hertog, Popke Oos-
terhof. de jonge Frits van der Vleuten.
Sjef van der Burg. Wim Bravenboer,
Piet van Katwijk. Peter van der Kruys.
de rappe Henk Nieuwkamp, Tino Ta
bak, de „Vlotjes" en Frits Schur, de
triomfantelijke winnaar van Olympia's
Ronde van Nederland.
Maar op dit bijna geheel vlakke par
koers faalden deze groten uit ons ama
teurwereldje volkomen. Zij verdwenen
onderweg ontgoocheld uit de strijd (Fe
dor den Hertog na 130 kilometer), of
speelden in de apotheose van dit door
te weinig toeschouwers omzoomde wie-
lerfeest geen rol van betekenis. Was dit
parkoers in Helmond dan toch veel te
licht? Had de KNWU beter op de Ad-
steeg in Zuid-Limburg kunnen blijven?
Slechts vierentwintig van de ruim 120
gestarte renners bereikten de eind
streep. zodat de conclusie „te licht" niet
voor de hand ligt. Maar het is de vraag
of er ook onder normale weersomstan
digheden vast staat dat in dit kam
pioenschap meer dan de strijd, de ver
zengende hitte, een vrij sterke wind. en
de afstand de voornaamste scherprech
ters waren.
Deze „super kermiskoers" kende ove
rigens een vrij levendig strijdtoneel
rigens een vrij levendig strijdbeeid. Van
begin tot eind werd er intensief ge
koerst en een gemiddelde van bijna 41
kilometer per uur onder deze omstan
digheden spreekt wat dat betreft met
een vlucht van Frits van der Vleuten.
Peter van der Kruys en Frits van Kat
wijk. die ruim twintig kilometer lang
het tempo dicteerden en toen werden
teruggepakt. Meer gestalte leek de vol
gende ontsnapping van Adriaans, Van
der Donk, De Koning. Van der Leeuw,
Tuit, Wanders, Aling, Bathoorn, Kuiper
Luppers en Rink Cornelisse te gaan
krijgen. Hun winst groeide tot veertig
seconden, maar toen zij Kuiper en Bat
hoorn kwijtraakten en de groten in het
veld zich bovendien begonnen te roeren
was ook deze greep naar de macht spoe
dig ten einde.
De beslissende fase werd in de vijf
tiende ronde door Dirk Groen, Jur
riaans, Van der Loo, Luppers, Van Pol
en Westrus ingeluid.
