STICHTINGSPRAESES VERSTEEG
„BAD EEN AELOPENDE
EEK. E47V ZWEMONDER WIJZERS
HET IS RONDUIT
Geen enkele gediplomeerde
kracht op het Bergbad
Overheid stelt nog
steeds geen eisen
aan badpersoneel
Buurtbewonersvereniging voor
bejaarden SIB flats Sterke Arm
Vraag chronisch zieken in
Otterlo niet naar hoogtepunt.
Xe zijn er; te veel om te noemen.
Blijde wereld in
de „Wije Werelt"
133 geslaagden
bij diploma-
zwemmen
Bejaarde dame
viel op spoorrails
Wedvlucht vanaf
Surv. bosses
DESKUNDIG
RISICO BEPERKEN
GEËXPERIMENTEERD
OLD PAPIER
HUURCOMPENSATIE
VREEMDE ZAAK
Ontspanning
Hoogtepunt
DINSDAG 23 JUNI 1970
mm
s*<-T'.
4*3,
EENEND AAI. Het Bergbad op Rhenens grondgebied maar verreweg
het meest be/ocht door de Veenendaalse bevolking heelt geen enkele gedi
plomeerde kracht in dienst, liet stichtingsbestuur heelt dit sei/oen één jonge
man als badmeester aangestelt, die op drukke dagen assistentie krijgt van en
kele parttime-toezichthouders (meestal van de Veenendaalse zwemcluh), terwijl
de heer J. Vermeulen al jarenlang als beheerder van het Bergbad optreedt.
Beiden hebben geen badmeesters- en geen EHBO-diplonia en ook geen cursus
reddend zwemmen gevolgd, een situatie die de Nederlandse Vereniging van
/wemonderwijzers in Tilburg ronduit belachelijk noemt.
Maar een bijzonderheid is deze situatie toch niet. Er zijn in Nederland waar
schijnlijk nog tientallen zwembaden waar geen werkelijk capabele krachten
een toezichthoudende taak uitoefenen en dat kan in 1970 allemaal nog zonder
scrupules worden gedaan omdat het betreffende ministerie wat dat betreft nog
•teeds geen vaste normen heeft gesteld.
Volgens de Koninklijke Nederland-
sche Bond tot het Redden van Drenke
lingen (KNBRD) is er echter wel een
ontwikkeling gaande die wil bewerk
stelligen dat aan het toezichthoudend
badpersoneel strenge eisen worden ge
steld. Een woordvoerder van deze bond:
„Het toezichthoudende personeel in
zwembaden moet uiteraard vaardig
/.wemmend kunnen redden. Het feit,
dat men nog steeds geen officiële eisen
stelt aan deze mensen is een trieste
zaak. Men wil -daarom wettelijk gaan
voorschrijven dat het betreffende per
soneel een gedegen opleiding krijgt, iets
dat als een vanzelfsprekendheid moet
worden beschouwd.
De regering moet dat echter via hél
betreffende departement gaan voorbe
reiden en zover is het nog. niet".
Er bestaat zelfs geen bindend voor
schrift dat er in een zwembad ten min
ste één gediplomeerde badmeester moet
zijn aangesteld.
De secretaresse van de vereniging,
mej. Janssen uit Tilburg, vertelt wat
meer over de doelstellingen:
„Wanneer een badmeester met het of
ficiële diploma van de KNZB (De Ko
ninklijke Nederlandse Zwem Bond
vond overigens dat het niet op zijn ter
rein lag in te gaan op onze vraag welke
eisen men in Nederland stelde aan het
badpersoneel, red.) komt aandragen is
dat volstrekt niet genoeg. Wij trachten
de opleiding van badpersoneel te per
fectioneren door de mensen na het be
halen van het KNZB-diploma te bewe
gen de diploma's A en B zwemmend
redden en bet EFIBO-diploma ook te
halen omdat dat o.i. onontbeerlijk is
voor iemand die de praktijk instapt.
Een toestand zoals die in Ycenendaal
(en in vele andere plaatsen in Neder
land) nog heerst is werkelijk ridicuul".
Een Veenendaalse deskundige gaf het
volgende commentaar op de situatie in
het Bergbad: „Ik moet vooropstellen
dal soms met geen mogelijkheid derge
lijke ongelukken kunnen worden voor
komen, al zijn er nog zoveel badmees
ters aanwezig. Maar men moet in elk
geval het risico zoveel mogelijk beper
ken en dat doet men naar zijn mening
in het Bergbad niet. De jongens die
daar met het toezicht zijn belast doen
werkelijk hun uiterste best, maar hun
manier van toezichthouden is gewoon
niet juist.
Daarvoor mist men duidelijk de erva
ring en het inzicht. Dat is die mensen
niet kwalijk te nemen, maar hiervan is
het bestuur van de Stichting Natuurbad
de schuld. Dat stelt deze jongens aan".
Volgens deze deskundige zou men de
zaak voor de onervaren badmeesters al
heel wat eenvoudiger maken wanneer
men het bassin een felle kleur zou ge
ven opdat het zicht dan in elk geval
ruimer wordt.
De voorzitter van het stichtingsbe
stuur, de heer W. B. Versteeg, geeft
toe dat de door het bestuur aangestelde
mensen geen van allen gediplomeerd
zijn en zelfs niet in het bezit zijn van
een EHBO-diploma. „Ik betreur het dat
een en ander is voorgevallen, maar vol
gens ons is het toezicht in het bad toch
behoorlijk. Het is bovendien moeüijk
om aan gediplomeerde mensen te ko
men, vooral omdat men weet dat het
Bergbad zal gaan sluiten en dus een
afgelopen zaak is".
Maar er wordt toch in het geheel niet
geadverteerd? De heer Versteeg: „In
voorgaande jaren hebben we dat wel
gedaan, maar het is erg moeilijk om
mensen met diploma's aan te trekken.
Wij zijn er werkelijk van overtuigd dat
er ook op drukke dagen voldoende toe
zicht is. want de verantwoording drukt
zwaar. Op hoogtijdagen stellen we ex
tra mensen aan (veelal jeugdige maar
goede zwemmers van VZC. red.) en
meer kunnen we toch niet doen. Maar
als ik dit. vermoedelijk laatste seizoen
een gediplomeerde kracht had kunnen
krijgen had ik hem nog wel aangeno
men, maar het lukte eenvoudig niet".
Er hebben toch ook plannen bestaan
om het bad een lichte kleur te geven en
hiermee is zelfs toch geëxperimen
teerd? De praeses van de stichting: „Ja,
maar zover zijn we eigenlijk nooit ge
komen. U moet niet vergeten dat we
met een aflopende zaak te doen heb
ben. Als we nog jaren open zouden zijn,
zouden er nog wel verschillende voor
zieningen wordèn getroffen, maar
nu..."
De vraag of de Stichting Natuurbad
Bergbad de maatregelen ten aanzien
van de veiligheid van de zwemmers
voldoende achtte, beantwoordde de heer
Versteeg tot slot bevestigend.
Ook op de aanstelling van parttime
krachten in het Bergbad hebben des
kundigen echter kritiek. Hoewel dit in
Veenendaal meestentijds goede zwem
mers van VZC betreft, zou men toch
liever willen dat bij de aanstelling van
deze jongens strengere normen worden
gehanteerd. Een woordvoerder van de
KNBRD geeft hiervan een voorbeeld.
„In Utrecht Worden meestal studen-
Ondcr zeer tragische omstandigheden is zaterdagmid
dag jl. in het Bergbad een 14-jarige jongen uit Dor
drecht door verdrinking om het leven gekomen. De
geestelijk en lichamelijk gehandicapte, in Kamp Over-
berg verblijvende knaap had van de leidster die een
groep mensen uit het observatiekamp vergezelde, de in
structie gekregen zich om de vjjf minuten bij haar te
melden, zodat zij voldoende toezicht kon houden op de
jongen, die de zwemkunst niet machtig was.
Door onbekende oorzaak is deze echter toch in het diepe
bassin terechtgekomen en ingrjjpen van het toezicht
houdend badpersoneel mocht niet meer baten. Een
parttime-hulpbadineester lid van de Veenendaalsp
zwemclub bracht de jongen snel op de kant, maar
het was reeds te laat.
Hoe drukker het in het zomerseizoen in de zwembaden
yordl, des te meer verantwoordelijkheid kragen de
badmeesters en de hulpbadmeesters te dragen. Op
hoogtijdagen zoals bijvoorbeeld afgelopen zaterdag
zijn de baden eivol en de leiding van vele badeom-
piexen gaat dan ook vaak over tot het benoemen van
extra toezichthoudend personeel, meestentijds studen
ten.
Welke eisen worden er nu aan deze mensen, die dage
lijks bezig zjjn de zwemmers te observeren om moei
lijkheden tc voorkomen gesteld? Op wiens schouders
komt die grote verantwoordelijkheid voor honderden,
duizenden baders nu te liggen? Gelukkig dragen steeds
meer gediplomeerde, terzake kundige badmeesters die
enorme verantwoordelijkheid, maar helaas komt het
nog veel te veel voor dat men „gewoon" iemand die
goed kan zwemmen, aanstelt als badmeester. Want of
men nu kolenboer, fietsenmaker, technisch directeur of
grondwerker is, men kan moeiteloos toezichthouder in
een zwembad worden (als de leiding van dat bad een
en ander tenminste niet als bezwaarlijk ziet).
Officieel zijn hiervoor namelijk nog geen vaste normen
gesteld, iets waarover verschillende instanties eufe
mistisch uitgedrukt nogal verontwaardigd zijn.
Een zwembad zonder ten minste één gediplomeerde
kracht is volgens deze mensen volstrekt uit den boze
en tot deze laatste categorie behoort ook het Bergbad,
eigendom van de Stichting Natuurbad Bergbad.
ten aangetrokken om Ln het drukke sei
zoen als parttime-toezichthouders te
fungeren. Op initiatief van de stichting
lichamelijke opvoeding en sport in de
Domstad krijgen deze mensen echter
eerste een flinke opleiding bij de
Utrechtse Reddingsbrigade, waar zij
ook een examen moeten afleggen. Kijk
en dat is het nu goede werk..."
Maar zolang dc overheid geen
strengere eisen stelt kunnen de Neder
landse exploitanten van badcomplexen
rustig naar eigen inzicht de zaken rege
len.
En al is het met een bepaald zwem
bad dan een „aflopende zaak", het is
toch apert een eerste vereiste dat men
alle nodige maatregelen neemt om
de veiligheid van het publiek volstrekt
niet in gevaar te brengen.
Dat is naar onze mening zelfs een
plicht, waarvoor de overheid zo spoedig
mogelijk een aantal voorzieningen moet
treffen.
VEENENDAAL Er blijkt nog een
groot organisatievermogen onder dc
bewoners van de bejaardenflat aan j
de Sterke Arm te schuilen. In deze
gemeenschap waar een tachtigtal be
jaarden zjjn gehuisvest, bestaal er
tevredenheid over de indeling van
het wooncomplex en zeker, nu sinds
kort het initiatief is genomen om een
buurtbewonersvereniging in het leven
te roepen.
Een van de mensen, die. al enige, tijd
met dit plan rondliep is de heer C.
Versteeg. Met nog enkele bewoners
belegde hij enkele weken geleden een
vergadering om de plannen eens op
tafel te leggen. Een veertigtal belang
stellenden was hierbij present.
Wat was de wezenlijke aanleiding om
tot het oprichten van deze bewoners
vereniging te komen?
De heer Versteeg: „Bij het betrekken
van deze flat bleek het aantal oud-
Veenendalers groot te zijn. Ondanks
dat velen zodoende bekenden om zich
heen hadden, bleken er toch nog man
kementen te zijn. aangaande het on
derlinge contact. Bij terugkeer uit het
ziekenhuis van iemand, is het wel
eens voorgekomen dat er weinig blij
ken van belangstelling werd getoond
door de bewoners. Als oorzaak gold
hier, dat men zo'n feit als bekend bij
de naaste omwonende beschouwde.
Bij jubilea gold eigenlijk het zelfde.
We willen daar nu iets aan doen".
et opheffen van deze onvolkomenhe
den ziet de heer Versteeg als volgt:
„We hebben op die vergadering di
verse zaken aan de orde gesteld. Zo
onder meer het ophalen van oud pa
pier. Enkele bewoners houden zich
daar nu mee bezig. De opbrengst
komt ten bate van onze kas voor klei
ne attenties. De kas wordt ook ver
sterkt door een maandelijkse kleine
bijdrage van alle bewoners".
Een kleine, maar toch wel irriterende.
doorn in het oog van het bestuur van
deze vereniging was de gang van za
ken bij de fietsenstalling. Doordat er
geen systeem was. .t de plaatsing
van de fietsen betrof, is men nu over
gegaan tot een nummersysteem. Iede
re bewoner heeft door deze maat
regel een eigen plaats voor zijn of
haar rijwiel.
Op de eerste vergadering is ook de
huurcompensatie-regeling ter sprake
gekomen. Nog moeilijk kan de heer
Versteeg hierop ingaan, gezien het
feit dat de gemeente zich in juli over
deze kwestie zal gaan oriënteren.
De heer Versteeg wil deze bewoners
vereniging' meer beschouwen als m
natuurlijk gevolg van gezamenlijke
huisvesting.
Duidelijk in ieder geval is, dat de be
jaarden een niet te onderschatten
„klankbord hebben gekregen, dat
een positieve bijdrage voor de gehele
gemeenschap kan zijn.
AMERONGEN In het zwembad
„Dc Blauwe Schuur" in Amerongen
werd het afgelopen weekend voor de
eerste maal van dit seizoen diplomage-
zwommen. Van de 133 deelnemers werd
het diploma A behaald door 72 en het
diploma B door 51 kandidaten.
De geslaagden - voor het merendeel
jeugdigen waren: J. van Aagten, G.
v.d. Brenk, G. Blankestijn, M. en J. v.d.
Brink, W. Brouwer, R. Boon, W. v.d.
Boogert, A. Bredius, W. van Beek. E.
Doornspeek, S. de Grefte. P. van Har
ten, J. den Hartog, H. v.d. Heuvel, B.
Kouveld, M. van Manen, P. Meijers, U?
de Ridder, J. W. van Ree. K. Ilebergen,
B. van Spanje, W. van Spanje, I. Smits,
L. Overhagen, R. en E. Vleeschman. K.
Visser, C. Wynia, M. Woldinga.W Wal-
rabenstijn. R. van Swetselaar. L. F.
Rullens, P. Achterberg, J. Aantjes, C.
en J. Bredius, L. de Beun. G. v. Engelen
hoven, P. v.d. Heuvel, J. Honders, A.
Hardeman, M. Hartigh, C. de Klerk, A.
de Klerk, R. van Laarl H. Loggers, I,
Marris, T. Oskam, M. Ploeg, M. Put
man, H. Sterenberg, R. L. en K. Sabel,
W. Schoenmakers. E. ter Telgte, B. ter
Telgte, M. C. van Veenendaal, Y. Velt-
man. H. Woldinga, A. Willemsen, L.
Zandvliet, A. de Grefte en P. Vroegin-
deweij.
De andere geslaagden kwamen uit de
omgeving van Amerongen. Alle 133
deelnemers slaagden en dat is voor de
instructeur en instructice een fraai re
sultaat. Het bad is weer bijzonder in
trek. Vanaf de opening zijn reeds
drieenzeventigduizend bezoekers gere
gistreerd en dat vergeleken met vorig
jaar, een hoog aantal.
De KNBRD hierover: „Onze bond
dringt hier wel op aan door middel van
circulaires aan alle Nederlandse ge
meenten, waarin de betreffende in
stanties wordt geadviseerd om het
plaatselijke badpersoneel diploma's van
onze bond te laten halen om daardoor j
in elk geval verzekerd te zijn van des
kundige mensen in het bad, doch eisen
hieromtrent kan men nog niet stellen.
Eenvoudigweg door het uitblijven van j
landelijk geldende normen.
De Nederlandse Bond voor Bad. en I
Zweminrichtingen (Soest) formuleert j
het iets anders. Dit lichaam acht het
„zeer wenselijk" dat ln een openlucht-
bad een chef-zwemmeester A en B
wordt aangesteld die door zijn functie
automatisch toezicht houdt op het toe
zichthoudend personeel. Een eis is dat
echter wederom niet! (op de vraag of
de heer Vermeulen als zodanig door het
stichtingsbestuur was benoemd ant
woordde .deze ontkennend. „Ik ben aan
gesteld sfTis beheerder van het Bergbad
en niet 21s zwemmeester", aldus de heer
Vermeulen. Maar hij heeft toch het
toezicht op het toezichthoudend perso
neel? „Ja. dat wel maar ik ben geen
zwemmeester").
De Nederlandse Vereniging van Zwem
onderwijzers probeert op korte ter
mijn verbetering te brengen in deze
vreemde (nationale) zaak. Deze vereni
ging, die onder meer een splitsing tus
sen zwemonderwijzers en toezichthou
dend personeel tracht te bewerkstelli
gen, is vijf jaar geleden begonnen aan
de verdere opleiding van zwemleraren.
VEENENDAAL De bejaarde wiel-
rijdster mevr. Van B. moest maandag
middag per ambulance naar het Julia-
naziekenhuis worden overgebracht als
gevolg van een valpartij op de overweg
bij de Middelbuurtseweg-Groeneveeld-
selaan. Mevr. B. kwam met het voor
wiel van haar fiets tussen de spoorrails
waardoor zij over de kop sloeg. Zij kreeg
een gebroken pols en een hoofdwond.
VEENENDAAL - De uitslag van de
wedvlucht vanaf Survilliers Fosses van
p.v. De Snelpost was als volgt: gelost
om 6.40 uur, eerstaankomende duif
12.47.51 uur; snelheid 1056-0 m/p. mi
nuut: Spliethoff Vlootman 1, 7, 10, 11,
17; J. Nw. Amerongen en Zn. 2, 15, 27;
H. L. Spies 3; R. v. Doorn 4. 6; Leppers
de Hartog 5. 18. 20. 23. 25. 26; E. Sukkel
8: W. H. Roelofs 9. 16: A. v. Doorn 12;
G. Diepeveen 13; A. v. Asselt 14, 21, 22:
A. Merlijn 19; G. de Geit 24.
VEEN EN DA Au ln het recreatiecentrum De Wije Werelt" in Otterlo
vertoeven deze week een zestigtal chronische patiënten uit Veendaal in een
bijna losbandige vakantie-sfeer.
Het gehele complex biedt het gezelschap een uitstekende gelegenheid om zich
thuis te voelen. Naast een grote recreatie-ruimte, een plaats bij uitstek voor het
leggen van een kaartje en het maken van een praatje, is er een ruime keuken
die qua voorzieningen afgestemd is op een groot aantal gasten. De op t terrein
staande bungalows, zijn zeker met dit mooie weer alleen bestemd voor de over
nachtingen
jf heeft zich al een achttal jaren ingezet
■L. 'W' W v-oor de chronisch patiënten. Ieder
^aar val1 ^et °r8anisatoren °P< cla'
het aanbod van deelnemers toeneemt
ten- De middenstand en de zogenaam-
..telefoonlijst" dragen ook bij aan
iBfc Wijd roe* een ruim bedrag van het
he^r slotboom is de gehele week
Even een kaartje van Jan van present in „De Wije Werelt". „Al kost
Marietje het me het hele jaar een zee van tijd
om het tot zover te brengen, ik blijf
het een geweldig werk vinden. Voor
deze mensen is het vaak moeilijk om
ergens naar toe te gaan. Hotels bie
den nog niet eens genoeg comfort
aan deze categorie mensen. Naast het
feit, dat het een dure vakantie wordt,
doet de overdadige luxe vaak af
breuk aan het plezier, omdat juist dié
hulp niet ontvangen wordt die men
nu nodig heeft, zoals de hulp bij het
aankleden, het eten of bij het ver
voer. Deze factoren, die een grote rol
in het dagelijkse leven van de chro
nisch zieken spelen, worden veelal
vergeten.
In Otterlo staan deze vormen van
dienstverlening op de eerste plaats.
Een team helpers en helpsters van
het Rode Kruis is de gehele week
aanwezig om iedereen te helpen. Ook
enige verpleeghulpen hebben zich be
schikbaar gesteld.
Aan activiteiten ontbreekt het deze
week niet. Gisteravond bood het pro
gramma een lezing van de schrijfster
mevrouw Van Maanen-Pieters. Vis-
lustigen konden vanmorgen hun hart
ophalen in het park De Hoge Veluwe.
waar een viswedstrijd zorgde voor
een spannend element in de dag.
Donderdagavond zal het koor van de
Marechausse uit Apeldoorn een muzi
kale avond verzorgen. Een hanc'.
is wel dat men nog niet over een pia
no beschikt, maar dit hoopt de heer
Slotboom snel te kunnen oplossen.
Alle mooie weer ten spijt zijn er
altijd nog wel vier man bereid te
vinden om een kaartje te leggen.
Hij denkt hierbij aan een welwillende
Veenendaler. die zich nog met hem in
verbinding zal stellen, om een piano
te leen aan te bieden voor deze
avond.
Door dc - aanwezigheid van enkele
diabetici, vergt de maaltijdbereiding
veel precisie. De dames, die hiervoor
zijn aangetrokken, werken geheel pro
deo. De mede-menselijkheid staat
hier op het eerste plan, zowel bij de
organisatoren als bij de overige
krachten die hulp verlenen.
De reacties van de patiënten worden
daardoor» ook niet onder stoeien of
banken gestoken. Deze vorm van con
tact blijkt door hen zeer^ op prijs ge
steld te worden. Stilzwijgend blijkt
dit uit het aantal mensen die al meer
malen van deze vakantie-gelegenheid
gebruik hebben gemaakt. Mondeling
wordt dit nog graag bevestigd door
één (en wel door velen beaamd) van
hen, op de vraag wat eigenlijk nu
voor hen het hoogtepunt in zo'n week
is.
„Hoogtepunt? Vanaf de eerste tot ^en
met de laatste dag is het voor ons één
GROOT hoogtepunt. In deze omge
ving voelen wij ons gezond en erg
gelukkig. De manier waarop, treffen,
we nergens aan".
Het is dan ook geen wonder, dat ze zich
een heel jaar lang, steeds weer op
nieuw, verheugen op de volgende va
kantie-week.
De dames in het gezelschap heb
ben altijd nog wel stof tot praten.
Een tafel hebben ze daar niet bij no
dig. De enige aanslag op het meubi
lair van de ..Wije Wereltis een kist
je voor de voeten. Dat zit wat gemak
kelijker.
