Bruidspaar van de week
Sectievoorzitter F. Remmers:
„Ik wiJ zo gauw mogelijk weten
waar we aan toe zijn
SGP Resteren maar
schoorvoetend eens
met Recreatieschap
Enquête onder zaterdagelubs
over voetballen op zondag
GW, DOVO en VRC:
Aan spelers overlaten
SCHILDERIJEN EN
KERAMIEK
G. Schinkel
lis mooi
geweest
L.
Student Wink
nam beroep
aan naar
Geref. Gem.
TWEELINGDOEKEN" MAKEN
DE MEESTE INDRUK
Eenheid
Hommage
Verbintenis
Keramiek
Hoog percentage
geslaagden bij
Ichtus-mavo's
Geen mening
Geen baas
ZATERDAG 27 JUNI 1970
4 VEENENDAAL In de afgelo-
pen week heeft het echtpaar Dillen-
4 Kwakkel zijn 55-jarig huwelijks-
feest gevierd. Deze mijlpaal werd
4 temidden van de familie gevierd in
4 het NVV-gebouw omdat men thuis,
op de SJB-flat aan de Sterke Arm,
4 geen ruimte genoeg had. Het echt-
paar, 34 jaar geleden van Kampen
4 naar Veenendaal gekomen, kreeg
zeven kinderen, van wie er nog vijf
4 in leven zijn. In de loop der jaren
4 werd de familiekring uitgebreid
met 26 kleinkinderen en 16 achter-
4 kleinkinderen. Bruid en bruidegom,
respectievelijk 74 en 77 jaar oud,
4 werden ook door de overige flat-
bewoners met een aandenken be-
4 dacht.
4
VEENENDAAL Student A. Wink
nit Gouda heeft het beroep dat de ker-
keraad van de Gereformeerde Gemeen
te (in Ned.) te Veenendaal op hem had
uitgebracht aangenomen.
Het was het derde beroep dat de ker-
keraad op hem had uitgebracht na het
vertrek van ds. Mallan naar Gouda, nu
ca. twee jaar geleden. Wanneer de heer
Wink naar V'daal komt is nog niet be
kend. Woensdag 1 juli komt hij een
spreekbeurt vervullen, waarbij tevens
overleg zal worden gepleegd over het
tijdstip waarop hij intrede zal doen.
OPHEUSDEN Het had veel voeten
in de aarde, maar de raad van Resteren
is dan toch unaniem akkoord gegaan
met het voorstel om toe te treden tot
het Recreatieschap voor het gebied van
Nederryn, Lek en Waal. Lange tijd
wees de SGP fractie toetreding af om
dat ze bang was als gemeente alle zeg
genschap in recreatieve voorzieningen
kwijt te raken. Burgemeester D. J. Pott
putte zich uit in woorden om het ge
meenschappelijk belang van het Re
creatieschap te accentueren, maar de
SGP bleef onvermurwbaar. Uiteinde
lijk hakte SGP-wethouder G. H. Jan
sen Schuiling in feite de knoop door.
Hij stelde een schorsing voor om zich te
beraden met zijn fractie.
Toen het doek weer open ging zei h(j
met stemverheffing: „Al die mensen in
die hoge flats in Tiel en Culemborg
bijv. hebben hard recreatie nodig.
Onze fractie is nu voor".
Burgemeester Pott was zichtbaar op
gelucht. Het Recreatieschap tot welker
oprichting de gemeenteebesturen van
Culemborg, Beusichem, Echteld, Reste
ren en Lienden kortgeleden besloten,
kreeg maar niet zo één-twee-drie de
goedkeuring van de raad. De SGP zag
er van komen dat de gemeente bij re
creatieve voorzieningen geen enkele
stem meer in het kapittel zou hebben.
De burgemeester sprak dat tegen, om
dat, zo zei hij, er vertegenwoordigers
van de gemeenteraad in het algemeen
bestuur van het schap zouden zitten.
SGP-er T. van Eldik gaf het niet op.
„Wie zegt dat deze vertegenwoordigers
ook de standpunten van de raad in dat
algemeen bestuur zullen hoog houden?"
„Ja, waar blijven we dan als we van
die veronderstelling uitgaan?" merkte
de burgemeester op. Op dat moment
ook vroeg wethouder Jansen Schuiling
gelegenheid met zijn fractie te overleg
gen met het reeds genoemde resultaat.
De SGP draaide volkomen bij.
Een voorstel tot. diverse groenvoorzie
ningen bij scholen stuitte in het begin
van de avond met name weer bij de
SGP op bezwaren. Een bedrag van ruim
f 30.000,- zag de heer J. van Eek als
„enorm hoog".
De heer Remmelink van Gemeente
belangen vond dat er met het NV Tuin
en Cultuurtechnisch Bureau „De Enk"
uit De Steeg, dat de aanleg zal uitvoe
ren, maar hoog van de toren wordt ge
blazen. „Geef een geschoolde man uit
de gemeente een kans".
Zo waren er nog meer sombere stem
men, maar de burgemeester wist ten
slotte iedereen ervan te overtuigen dat
het bedrag niet zo hoog was als het
leek. De raad ging toen unaniem ak
koord.
VEENENDAAL „Hoeveel spelers zouden er nu zijn die niet op zondag
willen voetballen vraagt de sectie-voorzitter van de KNVB, Fokke Rem
mers, zich af. Want nog steeds wordt er in kringen van het zaterdagvoetbal
druk gesproken over de geruchtmakende „Italië-kwestie", die in feite tot een
controverse leidde tussen de KNVB-amateursecties en waarover men het na
bijna twee maanden nog niet eens is geworden.
't Al of niet op zondag spelen van zaterdagamateurs gaat opnieuw actueel wor
den nu de inschrijving voor de Olympische Spelen '72 aan de orde komt en het
sectiebes tuur zaterdag en de Vereniging van Christelijke Voetbalclubs een en
quête gaan houden onder clubs en spelers.
„Ik wil weten waar we aan toe zijn", zegt de heer Remmers, „en wel zo gauw
mogelijk. Vandaar het onderzoek dat we gaan instellen. Hoe de enquête precies
„werkt" weet ik niet, maar in elk geval willen we peilen hoe de mening is van de
clubs en van de spelers zelf. Komt er een 10 tot 20 procent uit die beslist niét op
zondag wil spelen, dan is het naar mijn mening de moeite waard om daar verder
voor te knokken. Ik ga er vanuit dat de bond moet zorgen dat er internationaal
kan worden gespeeld. Dan moeten we natuurlijk voorkomen dat er nog ooit eens
zoiets gebeurt als we bjj het Europese kampioenschap gehad hebben".
Als er echter maar één of twee pro
cent van de spelers te kennen geeft
niet op zondag te willen spelen dan
vraag ik me af waar we ons druk over
maken. Dan geeft dat in elk geval op
bestuurlijk niveau geen problemen
meer. Persoonlijk ben ik om principiële
redenen tegen voetballen op zondag,
maar dat behoeft een samenwerking
tussen zaterdag- en zondagsectie abso
luut niet in de weg staan. Er is in de
laatste twee jaren duidelijk aangetoond
dat de inbreng van zaterdagspelers in
het nationale amateurelftal tot grotere
„Gemakkelijke"
expositie in
Streekmuseum
RHENEN Van tijd tot tijd kun je de opmerking horen, dat schilders en
beeldhouwers het de mensen zo moeilijk kunnen maken. Men ziet het dan
niet allemaal meer en weet er eigenlijk geen weg mee. Juist voor deze mensen
heeft het Streekmuseum te Rhenen iets te bieden. Niet dat het een concessie
aan het publiek zou zijn om werk van E. G. van Heusden te tonen, maar het
past toch wel in de lijn van de conservatrice, inej. A. v.d. Bunt, om niemand
opzettelijk af te schrikken door wild en „moeilijk te begrijpen" werk te expo
seren. De combinatie schilderwerk-pottenbakkerij die tot 11 juli het museum
beheerst, zal ontegenzeglijk velen aanspreken.
De ex-reumatoloog E. G. van Heus
den, woonachtig in Wolfheze en ook
als dichter werkzaam (gisterenmiddag
was hij nog te beluisteren in „Land
der muzen" via Hilversum I) balan
ceert met zijn schilderwerk tussen
wetenschap en kunst. Het zal hem
een welkome compensatie geven, heel
rustig en vaak klinisch op het doek
bezig te kunnen zijn. Zijn schilderijen
tonen duidelijk 3 perioden en dat is
voor de beschouwer een aardige bij
komstigheid, al hangen ze wel door
elkaar.
Wanneer we ons even aan die perioden
houden, zien we enkele werken die
duidelijk kleurrijker en veelzijdiger
van vorm zijn, dan de latere. Het cu-
bisme heeft er zijn stempel op gezet
en de lijnen van landschap en portret
zijn hoekig, scherp. Sterk figuratief
en misschien voor velen het meest
begrijpelijk.
Toch ademen deze schilderijen duide
lijk een sfeer van een voorbijgegane
periode in de schilderkunst. Niette
min bijzonder nuttig om met dit sta
dium van Van Heusden's werk kennis
te maken. Hij toont er reeds veel zeg
gingskracht.
Wie „De ongetrouwde dochter" goed
bekijkt, merkt in de compositie een
poging om zowel gestalte te geven
aan de eenheid het uit drie personen
bestaande gezin, als aan de afstand
die er tussen de generaties ligt. De
dochter bewaart haast angstvallig die
afstand tot de buitenwereld maar
vormt tegenover haar ouders ook een
(toch aan hen gebonden) zekere zelf
standigheid.
Wij schreven hierboven over drie pe
rioden. Eigenlijk zijn die niet precies
aan te geven omdat het alles vloeiend
in elkaar over gaat. Willen we de
tweede periode abstract noemen, dan
zeggen we er zeker iets te veel mee.
Echt abstract werk hangt er niet. Wel
is Van Heusden gaan spelen met de
oervorm: de cirkel. Hij doet in zijn
composities dan sterk denken aan Es-
tève, die ook verschillende vlakken
over elkaar heen liet schuiven en de
contouren van de (soms verminkte)
cirkelvorm liet doorlopen.
Van Heusden bereikt er bijzonder
mooie resultaten mee, zoals in „Laat
licht", waar niet alleen de weerspie
geling zichtbaar is, maar tevens de
verschuiving van licht naar donker.
Hierbij gebruikt hij scherpe tegen
stellingen naast meer vloeiende over
gangen. Het meest „abstracte" werk
zou je „Eerste zwangerschap" kunnen
noemen. Hier wordt alleen gespeeld
met ronde vormen die echter precies
de ontsloten eenheid geven, waarin de
vrouw zich bevindt in haar alleen
zijn met het groeiproces, afgesloten
van de buitenwereld.
Prachtig van kleur is ook „De neder
laag", een hommage van de schilder
aan de dichter A. Roland Holst,
waarin de mens zijn nederlaag erkent
tegenover het overwinnende licht.
Hier gebruikt de schilder gelen en
bruinen, schitterend tegen elkaar af
gewogen.
De overgang naar de derde periode
wordt voor ons gevormd door o.a.
„Schemer en sneeuw", een overwe
gend in zacht roze-achtig wit uitge
voerd werkje dat de verschillende
zonnestanden in één momentopname
weergeeft, zoals de Middeleeuwers
ook rustig de hele loop van een ver
haal op één doek vertelden.
Het meest recente werk (vers van de
ezel, zogezegd) laat duidelijk een syn
these zien van de beide voorafgaande
perioden. Van Heusden gaat door met
het vullen van het vlak door ronde en
ovale vormen, maar voert daarnaast
of daaroverheen de menselijke fi
guur in. Daarbij valt het op dat deze
tegen de 70 jaar lopende schilder,
vaak oude mannen uitbeeldt.
In „Eenzijdig gesprek" (zie foto) heeft
hij prachtig de sprekende man uitge
beeld, alleen al door de vorm van de
hand, terwijl we hem verder op de
rug zien. De andere figuur wacht
luisterend af tot de ander eens klaar
is, misschien wel wat sceptisch tegen
over hetgeen de spreker allemaal te
berde brengt.
De meeste indruk maakten op mij de
tweelingdoeken „Wandeling der blin
den" en „Wandeling der gestoorden".
Zij hangen niet bij elkaar en mis
schien is dat ook maar het beste,
want je wordt ineens teruggevoerd
naar dat-doek-dat-je-al-eerder-
hebt-gezien. (een heel goede vorm
van de schilder om als gids zonder
woorden toch de beschouwer te lei
den). In „Wandeling der blinden" val
len de gelukkige trekken op de ge
zichten op. Beide figuren lopen toch
trefzeker en doelgericht de wereld in,
de richting van de stok volgend.
Heel anders „bewegen" de gestoorden
zich. Achter elkaar, zonder enig ini
tiatief te tonen, zien ze naar de we
reld om zich heen, die ze niet herken
nen als hun eigen wereld. De defor
matie van hun geest is van de gezich
ten af te lezen.
Het zijn m.i. deze beide werken, die het
meest opvallend de verbintenis legden
tussen beroep en hobby van Van
Heusden. En als reumatoloog zal hij
het leed van de mensen goed kennen.
Het is de moeite waard om zijn werk
in de komende (vakantie)periode eens
te gaan bekijken.
In het kort nog even iets over de vazen,
potten en schalen van Guy van Har-
denbroek uit Den Haag, een zoon van
oud-burgemeester Baron Gijs van
Hardenbroek te Rhenen. De vormen
van zijn werk zijn niet altijd verras
send, eerder heel eenvoudig, maar de
manier waarop hij het heeft gegla
zuurd is prachtig.
Elke kunstenaar kan daar toch wel wat
eigens in leggen, zo ook bij Van Har
denbroek, waar zowel dof als glan
zend de wat korrelige glazuurlaag de
geven. Heel mooi vonden we een serie
vazen en potten een apart karakter
dat hij vaak voor de binnenkant de
in pastelkleuren. Verrassend was wel
felle kleuren bewaart.
Het is misschien interessant te weten
dat bakwerk als U in Rhenen nu kunt
zien, drie keer de oven in gaat. Eerst
wordt de klei (of ander gebruikt ma
teriaal) gewoon gebakken, daarna de
kleuren wit of zwart (bij 1000 gra
den) en tenslotte de andere eventueel
aan te brengen (felle) kleuren, bij 800
graden. Andersom zou niet kunnen
daar dan de laatstgenoemde kleurige
glazuurlaag zou barsten.
Wanneer U deze ambachtelijke infor
matie in Uw beschouwingen ver
werkt, zal het een welkome aanvul
ling betekenen bij het genieten van
deze eenvoudige en toch mooie (of
juist mooie) vormen.
Maak het U de komende dagen gemak
kelijk en ga eens naar deze „niet
moeilijke" tentoonstelling. Het zal U
goed doen.
JAN HESSELS MULDER
successen heeft geleid. Dat zal ook in
de toekomst bewezen worden, let maar
op. De opbouw van onze eerste klasse is
veel beter dan die van de zondagama
teurs. Simpelweg doordat we door een
kleiner aantal eersteklassers een hogere
concentratie krijgen van het spelpeil.
Die ontwikkeling gaat door".
In het officiële orgaan van de
KNVB, „Neerlands Voetbal", consta
teerde hoofdredacteur Leo de Wolff
dat door de „Italië-kwestie" en de hou
ding van international Henk Kiel er een
haatstemming heerste tegen deze Go
Ahead-speler. Hij had op 3 mei in het
eindtoernooi om de Europacup gekozen
voor het spelen op zondag en moest
daarvoor nu de klappen incasseren, tij
dens de geruchtmakende wedstrijd Go
Ahead K - Spakenburg.
Fokke Remmers daarover: „Dat is
een insinuatie die niet op z'n plaats is
voor een eerlijke journalist. Het zou be
tekenen dat vrome Spakenburg-suppor
ters een soort „heilige oorlog" tegen
Henk Kiel gevoerd hebben en dat is
pure onzin".
Sport-op-zondag is ook in Veenendaal
vaak het onderwerp van gesprek.
Merkwaardig genoeg zijn er evenwel
geen protestants-christelijke voetbal
clubs ontstaan maar speelt het voetbal
leven zich toch voor ongeveer 90 pro
cent af op zondag. Tot nu toe leverde
alleen DOVO spelers aan het Neder
lands zaterdagelftal en sinds de komst
van ex-Go Ahead-speler Gerard Schin
kel ook aan het nationale amateurelf
tal. Nu binnenkort de enquête van de
KNVB via de clubs ook een mening
vraagt van de spelers zal het al of niet
op zondag spelen in een vertegenwoor
digend elftal vanzelfsprekend ook bij
de Veenendaalse clubs aan de orde ko
men.
Voorzitter G. A. Borg van DOVO,
zelf principieel tegenstander van voet
bal op zondag, verklaarde dat het be
stuur van DOVO geen mening heeft
over het uitkomen van spelers in wed
strijden op zondag. „We willen dat aan
de spelers overlaten. Ieder moet de
vrijheid gelaten worden om daar zelf
over te beslissen. Een speler moet, als
hij geselecteerd wordt, het recht hebben
om te doen en laten wat hij zelf wil.
Persoonlijk ben ik tegen voetballen op
zondag en als ik iemand van mijn me
ning kan overtuigen zal ik dat niet la
ten. Maar verplichten zou ik niemand
willen, eenvoudig omdat ik ook niet
door iemand anders verplicht zou wil
len worden. Als bestuur laten we leden
de vrijheid en daarmee ook de~ verant
woordelijkheid. Wel zijn we volgens de
reglementen van de KNVB verplicht
om spelers af te staan voor interland
wedstrijden. Alleen als dat nadelige ge
volgen zou hebben voor onze vereniging
zouden we daarover willen praten. Wat
Leo de Wolff in z'n commentaar over
Spakenburg-Go Ahead beweert, slaat
nergens op. Ik geloof er ook geen fluit
van, want de oorzaak van die affaire
ligt naar mijn mening bij het sectiebe-
stuur, dat van tevoren wist dat er
moeilijkheden zouden komen. Daar
heeft het voetballen van Henk Kiel op
zondag niets mee te maken".
„Bij GVVV is dit nog niet aan de
orde geweest", zegt voorzitter Hertog.
„Ik wil geen persoonlijke mening laten
prevaleren want een voorzitter is geen
baas. Bovendien heb ik op principiële
gronden geen bezwaar tegen voetballen
op zondag. Ieder moet het maar voor
zichzelf weten. Ik zal het m'n zoon niet
verbieden. Het is een spel. Het zal onze
spelers niet verboden worden vermoed
ik, maar als er een verzoek komt van
de KNVB dan willen we er wel een
punt van maken op onze ledenvergade
ring".
„Wij zijn een vrije zaterdagvereni
ging en het is bij ons nooit ter sprake
geweest", aldus secretaris Th. van Res
teren van VRC. „Ik neem ook aan dat
het spelen op zondag aan onze spelers
niet zal worden verboden. Persoonlijk
ben ik absoluut tegen voetbal op zon
dag en dat houdt in dat ik het de spe
lers wel zou willen verbieden. Maar
nogmaals, dat is zeer persoonlijk ge
sproken. Op 13 juli houden we onze le
denvergadering en als er een verzoek
komt van de KNVB dan zullen we dat
zeker bespreken. Wat de hele geschie
denis rond „Italië" betreft sta ik achter
de heer Molemaker, de voorzitter van
de Vereniging Chr. Voetbalclubs".
Nico Diepeveen (DOVO) verlangt niet
naar inspraak van de spelers.
„Ik heb principiële bezwaren om op
zondag te spelen en daarom doe ik het
ook niet. Anders was ik allang nakr het
betaalde voetbal gegaan, daar heb ik al
vaak gelegenheid voor gehad. Maar ik
wil het ook niet voor één keer, zoals
Henk Kiel. Diens houding vind ik niet
juist. Hij was ook een principieel zater
dagvoetballer. Nu niet meer.
Ik ben het eens met Aalt Kok. De
clubs moeten het zelf voorstellen maar
nog liever zou ik zien dat de bond be
slist. Wie het daarmee dan niet eens is
VEENENDAAL „Ik ben niet
meer geïnteresseerd in een plaats
bij de selectie voor het Nederlands
amateurelftal"zegt Gerard Schin
kel (27).
De ex-Go Ahead-speler, die sinds
vorig jaar voor DOVO uitkomt,
overweegt definitief af te schrijven
wanneer er nog eens een uitnodi
ging komt voor de centrale trai
ning. „Ik heb vier jaar meegehob-
beld en de top bereikt, maar nu
ontbreekt me vaak de tijd voor ex
tra training en voorbereiding"
Zelfs het idee om deel te kunnen
nemen aan de Olympische Spelen
van 1972 lokt Schinkel niet meer
aan.
,,'t Is mooi geweest, 't Hoeft niet
meer voor mij
GVVV-PRAESES J. HERTOG
niet verbieden
moet maar bij een zondagclub gaan
voetballen.
Ik zie geen moeilijkheden als de bond
de zaak goed in de hand houdt. Dat kan
nu omdat men weet waar men aan toe
is".
„Het is een zaak van de speler zelf",
zegt Gerard Schinkel ex-ploeggenoot
van Henk Kiel en nu spelend voor
DOVO die meermalen deel uitmaakte
van het nationale amateurelftal. „Als
zaterdagspeler heb ik er om principiële
redenen geen bezwaar tegen om op zon
dag te spelen maar los daarvan heb ik
een praktische keus gemaakt. Ik vind
het spelen op zaterdag beter vanwege
de voorbereiding op een wedstrijd
Daarbij wil ik rekening houden met de
recreatiemogelijkheden op zaterdag
avond en zondag, maar ook met het
werk op maandagmorgen. Dan kan .k
tenminste weer fit beginnen. Voor mi-
behoeft het geen punt te zijn op een I
denvergadering, alleen wanneer men d'
statuten wil wijzigen. De spelers me
ten beslissen.
Bij de inschrijving voor de Olymp
sche Spelen verwacht ik geen moeilijl;
heden. Dat gaat ongetwijfeld door, hoe
wel ik dan wel twjjfel aan de samen
stelling van een zo sterk mogelijk elftal
Sommige spelers zullen mogelijk wor
den verhinderd om deel te nemen als er
ook op zondag wordt gespeeld. Anders
wordt het wanneer het gaat om do
doelstelling van de club. Dan moet je je
eraan houden".
VEENENDAAL Bij de Ichthus-
MAVO I (dir. G. J. H. de Vries) is van
de kandidaten die mondeling examen
gedaan hebben er slechts één afgewe
zen.
Geslaagd voor Mulo-B.
Jan F. v. d. Brink, W. Schenk.
Voor MULO-A
Inge E. Harmsen, Arie v. d. Weerd,
Marijke v. Rijswijk, Dickie Wallet, Aart
v. d. Weerd, Minke Taverne, Kees v. d.
Ham, Marion Hey, Dick v. d. Berg, Jan
v. Ginkel.
Voor Mulo A met tevens midden
standsdiploma Jan van Amerongen,
Tonnie v. Appeldoorn, Hannie v. Ma
nen, Corry Niemeijer, Simon v. Rees.
Dick de Ruiter, Greet je v. d. Steeg, Ria
Fakken, Gerda Drost, Martha Krüger,
Aartje van Kruistum, Ada v. d. Boven-
kamp, Job. v. d. Bovenkamp, Hennie
Bouman, Trudy Budding, Marian Veld
huizen, Hilda v. Reenen, Rudy Versteeg,
Leo ten Napel, André v. Dijk, Ria v.
Engelenburg, Geurt v. d. Haard, Ada v.
Barneveld, Ineke v. d. Berg, Diny Die
peveen, Pieter Heijkamp, Grada v. d.
Klift.
Ichthus-Mavo II (dir. G. Verhuil).
Van deze examenkandidaten werd er
ook maar één afgewezen.
Geslaagd om Mulo A.: A. Achterberg,
M. M. Pater, J. v. Manen, C. Brinkhuis,
H. Bron, G. E. v. Ginkel, H. Kleijer, M.
v. Nw. Amerongen, G. Assel, M. Vink.
Geslaagd voor Mulo A met midden
stands diploma: G. D. Anbeek, J. B. v.
d. Bosch, W. J. Bouman, A. H. Treur, G.
Valkenburg, C. Versluis, T. Zandee, D.
v. Heerikhuize, J. K. Kelderman, R. G.
de Kruijff, H. v. Leeuwen, D. C. v.
Manen, M. G. Septer, M. W. v. Barne
veld, A. H. v. Eden, C. W. v. Eden, H. v.
Hierden
