„Het is verschrikkelijk om zo
naar huis te moeten gaan"
Tour in cijfers
Geblesseerde Margaret Court
speelde Casals moeiteloos weg
Vianen
nu
kopman
Harm Ottenbros over
moeilijkheden heen
OKKER EN RIESSEN VAN BAAN GEVEEGD
AMIENS Wetend dat hij niet winnen kon. stuurde Leo
Duyndam (22) zijn fiets de kleffe paardenbaan van Amiens op.
Slechts Jos Spruyt, toegewijde knecht van Merckx, was met hem
mee naar voren gestormd. De achtervolgers waren met het eind
in zicht ver genoeg verwijderd. Maar een eerlijk gevecht van man
tegen man kon niet worden verwacht, omdat Spruyt de jonge
Nederlander al het krachtenslopende werk had laten verrichten.
BEWONDERING
EENZAAM ACHTER
AC JSapoli van
internationaal
voetbal
uitgesloten
GEKNOKT
IN BEROERING
ER VAN DOOR
Taylor miste
liefst acht
matchpunten
SPANNEND
VEEL LAGER
Etappezege
Jo van Pol
Autocoureur
overleden
119 km
VALENCIJN
BRUSSEL
4
Overwinning
voor Aegir
DONDERDAG 2 JULI 1970
PROFITEUR SPRUYT IN SLOT
FASE VAN STRIJD
LANGS DUYNDAM
sport
Met een hatelijk aandoend gemak
schoof de Belg op het juiste moment
langs Duyndam, die naderhand snik
kend rondliep in de opdringende me
nigte in het schilderachtige stadion van
Amiens. „Geen moment heeft hij iets
uitgevoerd. En als je vijftig kilometer
lang alleen hebt moeten ploeteren, kun
je door elke willekeurige renner wor
den geklopt".
Op assistentie had de diep ongelukkige
Duyndam, die door Caballero naar de
DE MARTELGANG
VAN SCHEPERS
AMIENS „Dit is dan het einde. Het is wel verschrikkelijk om zo naar huis
tc moeten gaan. Als je wordt gelost dan weet je dat het je tijd is. Maar om
op zo'n ongelukkige wijze uitgeschakeld te worden is hard".
De 26-jarige Limburger Wim Schepers stond eenzaam op de paarderenbaan
van Amiens. Hij had de finish op de vijfde dag van deze door slecht weer
geteisterde Tour in de brokkeiwagen bereikt na 45 km. In de tweede helft
van de etappe was de Limburger gelost en weinig kilometers verder had hij
opgegeven. „Een commissaris kwam me vertellen dat ik al veertien minuten
achter lag. Het had toen geen zin meer om verder te rijden".
Er was in Amiens geen applaus voor
de Caballero-rijder. Hij had 't wel ver
diend. Want nadat Schepers bijna de
gehele nacht niet had geslapen door de
verwondingen, die hij de voriige dag in
de massale valpartij had opgelopen,
was hij woensdagaochtend toch aan de
start verschenen voor een ongetwijfeld
moeilijke dag.
Voor een gezonde renner namelijk
was het al een martelende gedachte
geweest om de afstand van Lisieux naar
Amiens in twee stukken te moeten
overbruggen met een rustpauze van iets
meer dan een half uur ertussen. Men
kon dan ook slechts bewondering koes
teren voor het doorzettingsvermogen
van Schepers, die toch aan dit avontuur
begon. Want de tourdokter, die hem de
avond tevoren nauwkeurig in het hotel
had onderzocht, had een gapende wond
aan zijn rechterelleboog niet durven en
willen hechten of naaien. „Als ik het
doe, dan is er geen sprake van verder
fietsen, want dan trekt die zaak bij
elke beweging open", zo had dokter Ju-
det gezegd. Hij had Schepers slaap
pillen en pijnstillende middelen voor de
nacht gegeven. Ze hadden nauwelijks
geholpen. Vlak voor de start in Lisieux
probeerden artsen de pijn voor Sche
pers nog te verminderen door hem ver
dovende injecties te geven. Ook die
hielpen niet. „Die arm deed verschrik
kelijk pijn, vooral door het stoten op de
weg".
Toen het Schepers in de ochtendrit te
veel werd, bleef hij eenzaam achter.
„We hadden afgesproken dat er nie
mand op me zou wachten, want dat zou
geen zin hebben. Ik zou het wel alleen
proberen". Op de meet in Rouaan leken
zijn inspanningen vergeefs te zijn ge
weest. Schepers kwam te laat binnen.
Slechts dertig seconden te laat en dat
was zijn redding. Want omdat het veld
die eerste 95 km met een gemiddelde
van 45.348 km per uur had gereden,
streek wedstrijdcommissaris Roger Hal-
na onmiddellijk de moeilijkheden weg.
..Schepers mag van mij vanmiddag
weer starten. Een verlies van dertig se
conden bij een dergelijk moyenne mag
geen naam hebben. Hij blijft erbij. Dat
is een normale zaak", zei de sportieve
Fransman.
De boodschap werd n. t gemengde
gevoelens door de Limburger ontvan
gen. Aan de ene kant behield hij uiter
aard de hoop er doorheen te komen,
maar anderzijds voelde hij wel dat het
dan niet zo hard moest gaan als in de
ochtenduren. Schepers leed in de eerste
45 km van de middagrit verschrikkelij
ke pijnen. Daarvan getuigden graag zijn
kameraden van Caballero die hun be
wondering uitten over het doorzettings
vermogen van hun favoriet voor de
bergen. Zij hielpen Schepers zoveel als
zij konden, maar na 45 km ging het niet
NAPELS De Italiaanse voetbal
bond heeft AC Napoli voor het seizoen
1970-'71 uitgesloten van internationale
wedstrijden. Deze straf is het gevolg
van de ongeregeldheden op 28 mei
tijdens de wedstrijd AC Napoli-Swin-
don Town voor een toernooi met Ita
liaanse en Engelse clubs. In de 79e mi
nuut zag de Oostenrijkse scheidsrechter
Schiller zich genoodzaakt (bij de stand
03) de strijd te staken aangezien de
toeschouwers bezit hadden genomen
van het speelveld in het stadion Sao
meer. „Ik stortte gewoon in elkaar van
pijn. Ik had zo lang gereden als ik kon.
Nu was het einde nabij".
De lijdensweg van de Nederlander
had zoveel indruk gemaakt onder zijn
vrienden dat Henk Benjamins besloot
om tegen de instructies in toch bij
Schepers te blijven. Benjamins: „Wim
herhaalde steeds dat ik door moest rij
den, maar ik ben nog een tijdje bij hem
gebleven, heb hem geduwd en uit de
wind gezet. Het hielp echter niet. Wim
voelde natuurlijk al dat hij zou moeten
opgeven en stuurde me weg. Het was
verschrikkelijk dat ik hem achter moest
laten, maar er werd ook zo hard gere
den". Henk Benjamins vertelde dit na
de finish en wist toen nog niet dat Sche
pers hem van een boete had gered.
Schepers: „Ik had vanaf het begin
gezegd dat Henk door moest rijden,
maar hij wilde eerste niet. Op een ge
geven ogenblik was hij me aan het du
wen en toen kwam Goddet langs. Die
beduidde mij dat het niet mocht. Toen
heb ik Benjamins weggestuurd". Wim
Schepers, dit seizoen pas laat goed op
dreef gekomen met een ritzege in de
ronde van Duinkerken en twee etappe
overwinningen op één dag in Dauphiné
Libéré, had na het vertrek van Benja
mins nog een tijdje zitten zwoegen,
maar tenslotte de wijste partij gekozen.
„Morgen ga ik met de trein naar huis".
Er welde een traan in zijn ooghoek op.
WIM SCHEPERS
martelgang
Tour is gestuurd, in de hoop, dat hij
triomfeert in één der vlakke ritten, ook
niet mogen rekenen. Jos Spruyt was op
hoog bevel van ploegleider Driessens
pal achter de Nederlander blijven zit
ten.
Zo doen de mannen van Merckx dat.
Steeds ook bij elke onbeduidende,
vlucht er een knecht mee ter controle.
Dit keer werd Leo Duyndam daarvan
het slachtoffer.
Hij had er trouwens formidabel voor
geknokt, de lange atletische Westlander.
Dat begon al in de ochtendu. i van een
dag vol bruisende activiteiten. Die
strijdlust werd geëtaleerd in twee korte
etappes (van 94 en 113 kilometer van
Lisieux via Rouen naar Amiens).
Leo Duyndam, die zijn opdracht ken
de, was in die eerste rit gewonnen
door de supersprinter Walter Godefroot
uit België al in de slag gegaan.
„Maar je moet heel wat presteren om
in die krankzinnige snelle etaones voor
aan te blijven. Die ploeg van Merckx
schijnt niemand iets te gunnen".
Diep bezorgd was Leo Duyndam, om
dat hij vreesde te falen voor de bergen,
die hij niet beklimmen kan. „Maar ik
blijf loeren op een kans", hield hij zijn
ploegmakkers voor tijdens het opont
houd in Rouen.
Die kans kwam in een opwindende
race, waarin aanvankelijk Eddy
Merckx hoogstpersoonlijk wilde toes
laan.
Zijn grote charge, die de karavaan in
hevige beroering bracht, kwam, nadat
Gabica vooruit was gesneld en gezel
schap had gekregen van Leblanc, De
Schoenmaeker en Antheunis. De Belgi
sche wielerdictator repte zich naar vo
ren en kreeg zes man mee. Onder hen:
Ocana en Gandarias.
Zij vormden met de vroege vluchters
een kopgroep van elf man. En toen
bleek, dat Eddy Merkcx niet alles kan.
Hoewel hij ononderbroken het elftal
aanvoerde, slonk de voorsprong op een
gealarmeerd peloton. Een woedende te
genstoot, geleid onder meer door Jans
sen, Poulidor en Van Springel, brak de
weerstand.
De oorlog was echter uitgebroken in
de Tourkaravaan. En dus moest er met
duizenden opgetogen Fransen langs de
meestal smalle wegen, gevochten wor
den. Zilioli, de knecht in het geel, wor
stelde zich uit de groep, omdat waag
hals Luis Ocana er weer vandoor was
gegaan.
Vanneste en Gonzales Linares blik
semden erop los en' bereikten het front
op een uiterst ongelukkig moment:
Eddy Merckx voelde zijn achterband
leeglopen en gilde om assistentie.
Meteen kwam er grote beroering in
het peloton. „Natuurlijk wilden ze mij
lossen en dat is rampzalig in een Tour
met dergelijke snelheden", zou hij later
in Amiens zeggen.
Rini Wagtmans, de kleine Brabantse
vechtjas, die als kopman van Wil
lem II/Gazelle zijn krachten zoveel mo
gelijk reserveert voor het gevecht in de
bergen, demarreerde. Drie man sleurde
hij mee: Paolini, Frey en Houbrechts.
Met Paolini bereikte de Nederlander de
vier voorsten, maar deze tegenstoot was
nutteloos omdat Merckx geprikkeld be
sloot tot een woeste kannonade.
Zo werden de uitlopers gedwongen de
vrede te tekenen, waarna Duyndam aan
een lange vlucht begon te denken.
„Door steeds maar te demarreren
moest het toch een keer lukken en
Merckx had al heel wat werk gedaan.
Er zat dus een kansje in", zo vertelde
hij later.
De eerste keer riep VandenBerghe,
actieve assistent van de toekomstige
Tourwinnaar, hem nog tot de orde. De
tweede maal zag hij zijn krachtsexplo
sie beloond, maar toen hij omkeek wist
hij dat Spruyt, ook al van de Merckx-
brigade, in zijn gezelschap was. De Belg,
steeds turend naar 't achterwiel van de
Nederlander, liet zich niet losrijden en
zo bereikte hij vrij fit het stadion van
Amiens.
Op het natte gravel beleefde Leo
Duyndam in zijn tweede seizoen als
prof dramatische momenten. Een ritze
ge in de Tour, die zijn aanzien in het
milieu der beroepsrenners aanzienlijk
zou verhogen, leek dichtbij maar was in
feite ontzettend ver verwijderd. Jos
Spruyt, die er zich niet voor schaamde
te handelen als een profiteur, fietste
met de finish in richt zijn mede-vluch
ter moeiteloos voorbij.
Vijfde etappe
Uitslag eerste gedeelte vijfde etappe:
1. Godefroot (Belg.-Pezzi) de 94,5 km in
2.05.02 (Met tijdvergoeding 2.04.42); 2.
Van Ryckeghem (Bel-Cools) z.t. (met
tijdvergoeding 2.04.52); 3. Roger de
Vlaeminck (Bel-Schotte) z.t. (met tijd
vergoeding 2.04.57); 4. Vianen (Ned-Pe-
ters) z.t.; 5. Van Katwijk (Ned-Vissers)
z.t.; 6. Dolman (Ned-Vissers) z.t.; 7.
Merckx (Bel-Driessens) z.t.; 8. Guimard
(Fra-Caput) z.t.; 9. Basso (Ita-Alba-
ni)z.t.; 10. Dumont (Fra-Plaud) z.t.; 11.
ex aequo: het peloton; 140. Rentmeester
(Ned-Peters) 2.05.51; 141 Schepers (Ned-
Peters) 2.15.32.
De Fransman Abrahemlan heeft op
gegeven.
Uitslag tweede gedeelte vijfde etap
pe: 1. Spruyt (Bel-Driessens), 113 km in
2 uur 32 minuten 34 seconden (met bo
nificatie 2.32.14); 2. Duyndam (Ned-Pe
ters) 2.32.35 met bon. 2.32.25); 3. R. de
Vlaeminck (Bel-Schotte) 2.32.45 (met
bon. 2.32.40); 4. Eric Leman (Bel-Schot
te) 2.32.45; 5. Eric de Vlaminck
(Bel-Schotte) z.t.; 6. Marino Basso (Ita-
Albani z.t.; 7. Eddy Merckx (Bel-Dries
sens) z.t.; 8. Peelman (Bel-Caput) z.t; 9.
Van Katwijk (Ned-Vissers) z.t.; 10.
Wagtmans (Ned-Vissers) z.t.; 11. Gode
froot (Bel-Pezzi) z.t.; 12. Agostinho
(Por-de Gribaldy) z.t.; 13. Janssen
(Ned-De Muer) z.t.; 14. Vianen (Ned-Pe-
ters) z.t.; 15. Wolfshohl (W. Dld-Caput)
z.t.; 16 Grain Fra-De Gribaldy) z.t.; 17.
Nassen (Bel-Schotte) z.t.; 18. Begheto'
(Ita-Martini) z. t.; 19. Gosta Petterson
(Zwe-Martini) z.t.; 20. Houbrechts
(Bel-Pezzi) z.t.; 25. Dolman (Ned-Vissers
z.t.; 29. Zoetemelk (Schotte); 36. Benja
mins (Peters); 37. Rentmeester (Peters);
55. Zoontjens (Peters); 72. Serpenti (Vis-
WIMBLEDON Voor Tom Okker is
er gisteren definitief een eind gekomen
aan Wimbledon 1970. De Amerikaan
Marty Riessen en hij, verleden jaar
doorgedrongen tot de finale van het
herendubbelspel en nu als tweede ge
plaatst, werden nota bene in drie sets
van de baan geslagen door de energieke
Roemenen Ilie Nastase en Ion Tiriac:
4-6, 4-6, 8-10.
Nastase en Tiriac, een sluitend duo,
dat in het toernooi om de Davis Cup
opzienbarende resultaten heeft geboekt,
zijn wat korzelig, omdat het plaatsings
comité hen over het hoofd had gezien
en dat zullen de favorieten weten ook.
Okker en Riessen werden gisteren
dan ook geconfronteerd met tegenstan
ders, die zich plechtig hebben voorge
nomen om een spoor van vernieling te
trekken door het wedstrijdschema, dat
volgens hen nergens op lijkt. Met alle
fatale gevolgen van dien.
Toch was de verrassende nederlaag
van de Nederlands-Amerikaanse com
binatie voor een belangrijk deel te wij
ten aan het zwakke verweer van Ries
sen. Hoewel Okker aarzelend van start
ging en de Roemenen dank zij een door
braak op zijn sendee de eerste set kon
den pakken, groeide de Nederlander
naarmate de partij vorderde toch naar
een acceptabel niveau.
Hij kreeg echter nauwelijks steun
van Riessen. wiens zelfvertrouwen de
genadeklap kreeg, toen Okker over het
gras begon te hollen, alsof hij het al
leen tegen het Roemeense koppel moest
opnemen. Kortsluiting was onvermijde
lijk en de razendsnelle Nastase en Ti
riac, wiens droevige hangsnor de
groeiende vreugde nauwelijks kon ver
hullen, profiteerden daar gretig van.
Heftig gesticulerend en samenzweer
derig smoezend na elke rally bereidden
zij de val van C' ker en Riessen zorg
vuldig voor i tan een doorbraak in
elke set hadden ze genoeg om meteen
door te drukken.
A-.
zige Australische tennisdiva Margaret
Court zich op Wimbledon met gemeng
de gevoelens bij de dokter om een pijn
stillende injectie in haar gezwollen en
kel te halen. Een uur later triomfeer
den zij én de medische wetenschap
moeiteloos over het kleine Amerikaanse
bijtstertje Rosemary Casals (6-4, 6-1) en
plaatste ze zich voor de vierde keer in
haar glanzende carrière voor de finale
in het damesenkelspel.
En evenals in 1963 ontmoet Margaret
Court daarin de Amerikaanse Billie
Jean King, die gisteren afrekende met
Frangoise Dürr: 6-3, 7-5.
Zoals mocht worden verwacht sloe
gen Andres Gimeno en Roger Taylor
zich gisteren in hun afgebroken partij
en tegen respectievelijk Bob Carmi-
chael en Clark Graebner alsnog naar de
halve-finales van het herenenkelspel,
hoewel Taylor het nog aardig spannend
maakte.
Aan de twee matchpunten, die de
Brit dinsdag al had vergokt, voegde hij
er gisteren nog zeven toen en pas twin
tig zenuwslopende minuten later slaag
de hij erin de ene game, die hem nog
van de overwinning afhield, binnen te
halen: 12-10.
Het ziet 11 naar uit, da' Margaret
Court ec i v lotte kans heeft morgen
voor de c' keet a's kampioene van
Wimbledon worden gekroond.
Ook al al zij zich gisteren na
haar overwinning op Casals zeer opti-
- U DnVclhtoroiirP
„Ik denk, dat het vrijdag wel een stuk
minder zal zijn", oordeelde ze. „Van
daag heb ik er in ieder geval helemaal
geen last van gehad, want die injectie
heeft uitstekend geholpen".
Rosemary Casals kan dat bevestigen.
Ze kwam al snel met 3-0 achter te
staan en hoewel de strijdbare dreumes
fel vechtend terugkwam tot 4-4 liet de
geroutineerde Court de set toch niet
meer glippen. Daarmee was zelfs het
verzet van Casals gebroken en machte
loos liet ze zich meesleuren naar een ne
derlaag met rake cijfers.
Het duel tussen Billie Jean King en
Francoise Dürr stond op een aanzienlijk
lager niveau. King, kampioene van
Wimbledon in '66, '67 en '68, gunde
haar gedeklasseerde rivale in de tweede
set zelfs vier setpunten, die de stamp
voetende Francoise echter niet wist te
benutten.
Nimmer bedreigd, maar uiterst moei
zaam, haalde Billie Jean King de eind
streep in de wetenschap, dat ze straks
tegen haar grote rivale Margaret Court
VARAZDIN De Nederlandse wiel
renner Jo van Pol heeft woensdag de
zesde etappe van de amateurronde van
Zuid-Slavië gewonnen, een rit over 188
km van Nasice naar Varazdin. Van Pol
versloeg in de sprint de Roemeen Tudor
en de Pool Bedziak.
In het algemeen klassement, dat
wordt aangevoerd door de Zuidslaviër
Skerlj, is Hennie Kuiper de beste Ne
derlander met de vijfde plaats. In het
algemeen ploegenklassement staat Ne
derland zesde.
ten minste twee klassen beter zal moe
ten spelen.
Het restant vah de afgebroken partij
tussen Taylor en Graebner leek zo op
het eerste gezicht niet meer dan een
wreed ritueel, dat uitsluitend ten be
hoeve van de gnuivende Britse patriot
ten was georganiseerd.
Maar tot ontzetting van zijn landge
noten verspeelde Roger Raylor hel ene
na het andere matchpunt en terwijl het
angstzweet langzaam langs hun ruggen
naar boven kroop werd het doodstil op
het centre court.
Ook Taylor zelf raakte wat uit zijn
evenwicht. „Op het laatst ga je denken:
hoe kom ik hier ooit nog uit" griezelde
hij na afloop. „Toen ik begon was ik
volkomen zeker van mijn zaak, maar
wanneer je al die matchpunten mist ga
je op een gegeven ogenblik aan jezelf
twijfelen. Vooral omdat ik tenslotte ge
noeg kansen had gehad om het af te
maken".
Hoewel Taylor voortdurend de beste
indruk maakte en hij Clark Graebner,
bijna verlamd van de zenuwen en snel
geïrriteerd, herhaaldelijk verraste met
schitterende passeerslagen, duurde het
toch tot in de 22e game voor hij einde
lijk kon oprukken naar de halve-fina
les.
De belangrijkste uitslagen waren:
Herenenkelspel kwartfinales: Gime
no (Sp) Carmichael (Austr) 6-1, 6-2,
6-4; Taylor (GB) Graebner (VS) 6-3,
11-9. 12-10.
Damesenkelspel halve finales: Billie
Jean King (VS) Frangoise Dürr (Fr)
6-3, 6-5; Margaret Court (Austr) Ro
semary Casals (VS) 6-4, 6-1.
Herendubbelspel kwartfinales: Nasta-
se/Tiriac (Roe) Okker/Riessen
(Ned/VS) 6-4, 6-4, 10-8.
Gemengd dubbelspel vierde ronde:
Stilwell Trumann (GB) Barth/Zie-
genfuss (VS) 7-5, 2-6, 6-1; Irvine/Gour-
lay (Rho/Austr) Pinto Bravo/Arias
(Chi'Arg) 6-2. 6-2
sers); 78 Steevens (Peters); 79. Den Har-
tog (Peters); 101. Pijnen (Vissers); Beu
gels (Schotte); 106 Ottenbros (Vissers);
107. V. d. vleuten (Vissers); 110. Hoo-
gerheide (Vissers); allen in dezelfde tijd
als Leman. Wim Schepers (Peters)
heeft de strijd gestaakt.
Alg. Klassement
Het algemeen klassement: 1. Zilioli
(Ita-Driessens) 24.06.35; 2. Merckx
(Bel-Driessens) op 4 sec.; 3. Godefroot
(Bel-Pezzi) op 9 sec.; 4. Janssen (Ned-
De Muer) op 27 sec.; 5. Roger de Vlae
minck (Bel-Schotte) op 35 sec.; 6. Van
Springel (Bel-Cools) op 45 sec.; 7. Ex
aequo: Tomas Petterson (Zwe-Martini);
Poulidor (Era-Caput) op 1.06; 9. Zoete
melk (Ned-Schotte) op 1.07; 10. Ocana
(Spa-De Muer) op 1.08; 11. Vanneste
(Bel-Cools) op 1.18; 12. ex aequo: Mi-
chellotto (Ita-Giganti), Dewitte (Belg.-
Cools), F. Pintens (Bel-Cools) op 1.22; 15.
Vandenberghe (Bel-Driessens) op 1.23;
16. Grosskost (Fra-De Muer) op 1.30; 17.
Mogens Frey (Den-De Gribaldij) op
I.40; 18. ex aequo: Guimard (Fra.-Ca-
put), Dangulliaume (Fra-Plaud) op 1.44;
20. Duyndam (Ned-Peters) op 1.48; 21.
Wagtmans (Ned-Vissers) op 1.56; 39.
Pijnen (Vissers) op 2.12; 47. Vianen (Pe
ters) op 2.16; 54. Beugels (Schotte) op
2.20; 56. Zoontjens (Peters) op 2.32; 66.
Dolman (Vissers) op 2.25; 96. Den Har-
tog (Peters) op 3.32; 99. Van Katwijk
(Peters) op 3.43; 112 Serpenti (Vissers) op
II.28; 115. Ottenbros (Vissers) op 13.48;
118. Steevens (Peters) op 15.06; 120. Ben
jamins (Peters) 15.13; 122. Hoogerheide
(Vissers) op 15.43; 135. Rentmeester (Pe
ters) op 25.26.
Ploegenklassement
Dagploegenkl assement: 1. Driessens
(Spruyt, Merckx, Vandenberghe) 7.38.04,
2. Vissers (Duyndam, Van Katwijk,
Wagtmans) 7.38.03, 3. Schotte (R. de
Vlaeminck, Leman, E. de Vlaeminck)
7.38.15 (12 plaatsen). 4. Caput (Peels-
man, Wolfshohl, Guimard) 7.38.15 (55
plaatsen), 5. De Gribaldi (Agostinho,
Grain, Frey) 7.38.15, 8. Peters (Vianen
Benjamins, Rentmeester) 7.38.15.
Alg. Ploegenklassement
Algemeen ploegenklassement: l.
Driessens 67.14.25, 2. Cools 67.16.26, 3.
De Muer 67.16.59, 4. Schotte 67.17.55, 5.
Vissers 67.18.44, 9. Peters 69.19.55.
Puntenklassement
Puntenklassement: 1. Godefroot (Bel)
83 pnt., 2. Roger de Vlaeminck (Bel) 66
pnt., 3. Merckx (Bel) 51 pnt., 4. Guimard
(Fra) 48 pnt., 5. Janssen (Ned) 47 pnt.,
11. Duyndam (Ned) 26 pnt., 14. Otten
bros (Ned) 21 pnt.
Bergklassement
Bergklassement: 1. Zubero (Spa) 10
pnt. 2. ex aequo: Ghisellini (Fra); Ca-
tieau (Fra), Merckx (Bel.) 6 pnt; 5.
Jotte (Ita) 5 pnt; 6. ex aequo; Guimard
(Fra), Zilioli (Ita) 4 pnt; 8. ex aequo:
Vandenberghe (Bel), Wolfshohl (W-
Dld), Agostinho (Por), Bruyere (W-Dld),
Gabica (Spa) 3 pnt.
ROUAAN De Franse coureur De-
nis Dayan is woensdag in een zieken
huis te Rouaan overleden. Dayan raakte
afgelopen zondag op het circuit van
Les Essarts tijdens een race in de for
mule 3 klasse zwaar gewond. De wed
strijd had al eerder een dode opgeëist,
de Fransman Jean-Luc Salomon.
A Jos Spruyt, die in de vijfde etappe
geen meter kop deed. Duyndam
mocht van de Belg het vuile werk
doen.
(VORST)
72 kmL
ODworp
C. de Virginal
'Ronquières
eulx
Bergen
AMIENS Het uitvallen van Wim
Schepers betekent, dat Gerard Vianen
door de leiding van Cabellero als de
grote man voor bergetappes wordt be
schouwd. De altijd goedgehumeurde
coureur uit Kockengen realiseerde zich
dat overigens nauwelijks toen hij in
Amiens hoorde, dat Schepers naar huis
ging. Hij dacht even aan Arie den Har-
tog, maar accepteerde vervolgens volle
dig de verantwoordelijkheid „ik rijd
niet slecht.
Het kan natuurlijk van de ene dag op
de andere veranderen, maar voorlopig
ben ik tevreden. Ik zal mijn uiterste
best doen". Vianen is ook een realist.
Hij voegde er teminste aan toe: „Daar
bij weet ik natuurlijk wel dat we nog
niet veel moeilijkheden hebben ont
moet. Het is nog helemaal het begin
van de Tour". Veel renners zouden als
zij Vianen zo hadden horen spreken
hebben omgekeken. Want de meesten
vinden dat het tot nog toe al verschrik
kelijk zwaar is geweest.
HENLEY Op de eerste dag van de
122e Royal Henley regatta heeft de
acht van het Groningse Aegir, dat de
houder van de „Ladies Plate", Nereus
vervangt, indruk gemaakt. De Gro
ningse studenten versloegen in de eer
ste ronde de acht van Cambridge met
ruim anderhalve lengte. Aegir legde het
2111 meter lange parkoers af in 7 mi
nuten en 2 seconden, de snelste tijd van
de dag bij de achten.
Er werden op de eerste dag alleen
voorronden geroeid, welke voorname
lijk Engelse overwinningen opleverden.
AMIENS De verwondingen van wereldkampioen Harm Ottenbros zijn achteraf
erg meegevallen. De kleine man uit Hoogerheide, die bij de massale valpartij
van dinsdag betrokken was en daarbij een pijnlijke knie opliep, was 24 uur later
in Amiens best tevreden en dat was heel wat meer dan hij en ploegleider Ton
Vissers hadden verwacht. Vooral de laatste was somber gestemd geweest over
het doorrijden van Ottenbros. Maar al na de halve etappe na Rouen was te mer
ken, dat Ottenbros niet veel last meer kon hebben van zijn blessure. Hij stond
tenminste na de finish ruzie te maken met Eric de Vlaeminck, die hem ervan
beschuldigde het peloton bijgetrokken te hebben toen de Belg een paar km voor
de meet samen met Poulidor was gedemarreerd. Ottenbros was verontwaardigd.
„Nou zeggen ze dat ik dat gat dicht reed. De Belg moet beter uit zijn doppen
kijken. Dat waren de mannen van Salvarani".
