Kroon heeft geen genade voor plan Renswoude K. Petter voor twee zondagen dominee Doorstromers kunnen nu 3 maal beuren' Vijftien huizen is genoeg Burenruzie liep hoog op Zusjes (3 en 6) braken been Stij ging Goal Irritant Vakantie Beroepen Parkeren VAN WOUT BLAUWKOUS VAKBONDSBESTUURDER HA VINGA ONGERUST OVER STRUCTUUR VAN TEXTIELONDERNEMINGEN VEENENDAAL Een aantal textielondernemingen in Veenendaal wordt bedreigd door dezelfde gevaren, als waaraan eind juni het Tilburgse bedrijf Spandon te gronde is gegaan. Dat is de mening van de heer J. C. Ha vinga. districtsbestuurder van de christelijke textielbond Unitas. Hij heeft in die functie het debacle van Spandon, waar ruim zeshonderd werknemers moeten afvloeien, van nabij gevolgd. Het gevaar schuilt in de structuur van de bedrijven, die in veel gevallen familie-n.V.'s zijn. onacceptabel onafhankelijk Cijfers tijdig op tafel SCHEIDING VERORDENING KLOPT NIET: Alternatief voor preeklezen VRIJDAfe 10 JULI I V/0 TJ« wollenstoffenfabriek NV A. van Spaendonck en Zn. begon op 26 juni aan de laatste drie maan den van haar bestaan. Meer clan zes honderd werknemers moeten voor goed' de poort van het nog vrij mo derne fahriekcomplex uit. Een pleis ter op de wonde is een, zelfs in de ogen van de vakbeweging, uitsteken de afvloeiingsregeling. Een Veenen- daler die een en ander van zeer na bij op de voet volgde, is de heer J. C. Havinga, districtsbestuurder zowel in Veenendaal als in Tilburg van de Ned'. Chr. Bond van werk nemers in de textielindustrie „Uni- tas". Zoals veel van zijn collega's kan hij worden beschouwd als een doorgaans goed Ingelicht observator van het bedrijfsleven in zijn dis trict. Omdat de structuur van Spandon een familie NV mede wordt beschouwd als oorzaak van het fiasco, en omdat in de Veenen- daalse tcxtielwereld gelijke structu ren bestaan, peilde een onzer ver slaggevers de visie van de heer Ha vinga met nevenstaand interview als resultaat. Op één blaadje van de krant kom je doorgaans de meest schrille tegenstel lingen tegen. Nieuws is nu eenmaal nieuws. En dat springt van het ene uiterste in het andere; van diepe droefheid naar uitbundige blijdschap. Vaak gebeurt het dat links boven aan de pagina een dodelijk ongeluk ge beurt en dat rechts onderaan twee bejaarden gereserveerd grijnzend te gen de abonnees een edelmetalen hu welijksjubileum vieren. Dat is het nieuws dat door het merendeel van de lezers lichtvaardig wordt opgepikt. Ongelukken en bruiloften, het leest allemaal nogal gemakkelijk. Soms zijn op één zo'n kranteblaadje ui tersten uitgestald die een beetje die per gaan. Dat viel mij bijvoorbeeld woensdag voor een week op. Op het materiaal waarmee deze krant werkt, want ik ga in m'n eenkennigheid nooit veel verder dan de letteren die door de redactie van dit plaatselijke dagblad worden verwekt. U mag daar van denken wat u wilt. Het laat me Siberisch. Al zou u geneigd zijn om te veronderstellen er een vorm van lezersbinding in te zien, waarvoor mij wel regelmatig een ferme duit aan provisie zal toevloeien. Om uw geheugen weer even op tempe ratuur te brengen: op woensdag 1 juli werd de doorgaans geheel voor ons volksleven gereserveerde bladzij bij na geheel beslagen door twee lappen actualiteit. Linksboven mochten wé ongeacht rang of stand, even mee kijken in de society, al was het als mosterd na de maaltijd, namelijk hoe de nieuwste uitgave van het Commis sariaat van Hare Majesteit in deze provincie samen met een aantal an dere het woord voerende kapiteins van industrie en overheid een tapijt- garenspinnerij aan het draaien kreeg. Rechtsonder poseerde een halfwas-in tellectueel bij een ordinaire spa op een stuk Dragonder-prairie waarop als het aan hem ligt alleen maar te vreden mensen komen te wonen, die er bij hun zijn op de wereld van uit gaan „om mekaar, om mekaar, te hel pen, niewaar", en niet om in de eerste plaats zichzelf vooruit te helpen. Een wereld van tegenstellingen in deze twee stukken. Ook twee werelden vol overdrijving. Mij ontgaat de wense lijkheid van zoveel autoriteit bij het aan de gang brengen van een stuk fabriek. Voor één geheel openbaar gebouw zeg ik: akkoord, haal de Commissaris der Koningin erbij als het lukt en wat mij betreft ook nog voor een compleet bedrijf. Maar bedrijfsleven dat voor modem wil worden aangezien en dat in we zen ik kan het niet beoordelen maar ik wil het graag denken ook wel progressief zal zijn moet niet bij stukjes es beetjes aan hoge autoritei ten gaan trekken ,want dat geeft mij een conservatieve, zelfs een beetje feodale bijsmaak. De student in de bouwkunde maakt het in z'n eentje ,zij het in tegenoverge stelde richting, nog een tikje bonter. Hij heeft z'n studiedriften botgevierd in Delft en mede onder zijn aanvoe ring zijn daar de bewoners van stra ten geregelde zaken gaan veranderen. Zij hebben daar, als ik het uit z'n re laas wel heb begrepen, samen „ge woon erg fijne dingen gedaan" (hij heeft zich aan deze in zeer korte tijd afgevreten uitdrukking niet vergre pen, maar ik vind 'em toch wel bij zijn verhaal passen). Van een gewone rijstraat werd een speelstraat gemaakt en uiteindelijk heeft de gemeente deze daad toen maar gelegaliseerd door er borden neer te zetten. In het nieuwe stuk Dragonder wil hij niks hebben wat de toekomstige bewoners niet wensen. De gemeente moet niet de behoeften gaan peilen van die aspirant-Dragon ders, maar dezen moeten zelf beslis sen. Ik heb het nog niet helemaal door, maar dat zal met de jaren wel ko men. Zeker is dat de gemeente geen gemakkelijke bouwkundige in de leer heeft genomen. Hij houdt er al reke ning mee dat hij de laan uitgaat, want als het gemeentebestuur niet wil dan werkt hij op de rand van ontslag. Bijna. Niet helemaal ,want dat hakt er meteen zo erg in. De aankomende geleerde heeft eigen lijk een heel andere maatschappij voor ogen. Zonder concurrentie, al leen gestoeld op liefde en activiteit. Ik moet respect hebben voor zijn vi sie, want eigenlijk moeten we iets dergelijks allemaal voor ogen hebben. Alleen vind ik het, mijzelf in een der gelijke gedachtengang wringend, dan vreemd dat hij enige gage gaat op strijken van een antiek stuk maat schappij als een gemeente waar een goeie honderd jaren geleden ene Thorbecke reeds aan gesleuteld heeft. Ik snap niet helemaal dat hij zo'n verouderd instituut nog in z'n redene ring kan onderbrengen Wout Blauwkous „Spandon- gevaar ook hier reëel Het besloten karakter van de fami- lie-N.V. belet de buitenwacht, dus ook werknemers en vakbonden, inzicht te krijgen in het financiële wel en wee van het bedrijf. Wettelijk heeft het pu bliek niets met de interne aangelegen heden van deze vennootschappen te maken De heer Havinga meent: „Door de Spandon-affaire is duidelijk aange toond, dat de vraag of het beheer van een vennootschap moet liggen bij dege nen die het geldelijke vermogen heb ben, beslist niet altijd met ja beant woord moet worden. Juist het feit dat er geen scheiding was tussen beheer en vermogen heeft bijgedragen tot de on dergang van Spandon. Wie het geld heeft, hoeft er nog niet altyd mee om te kunnen gaan". In de Nederlandse textielindustrie functioneert een groot aantal onderne mingen als besloten NV, al betekent dat niet in alle gevallen dat leden van één familie qualitate qua het beheer voe ren. Opk Veenendaal kent dergelijke vènnootschappen, en de heer Havinga noemt als concrete voorbeelden Frilan dia en Hollandia-Tricot. Over Frilandia zegt'"hij: „Het. resulfaat van dié struc tuur is, dat de mensen die er werken, nooit een verlies- en winstrekening hebben gezien, zoals dat bij open NV's gebeurt. Bij Hollandia is het van 't zelfde laken aan pak. Daar komen zelfs de commissarissen uit de familie sfeer ofschoon momenteel verandering op komst schijnt.Voor ons als vakbewe ging is daar og mider da bij Frilan dia zichtbaar van externe invloeden op de leidig van het bedrijf'. Volgens de heer Havinga wordt het voor de bonden zachtjesaan onaccepta bel, dat dit soort constructies, die juri disch voor de volle honderd procent verantwoord zijn, blijft voortbestaan. „Ik dacht dat we nu wel zo ver wa ren, dat de bevolking van Nederland zodanig is geëmancipeerd, dat we, mede gelet op de sociaal-economische functie van de industrie, ons niet meer kunnen ophangen aan rechten, die voortvloeien uit de eigendom, waarbij het beheer van die eigendom automatisch over moet gaan in handen van de eigenaar", aldus de districtsbestuurder, die direct veronderstelt nu wel voor erg radicaal te zullen worden versleten. „We zqn al te vaak geconfronteerd met eigenaren, op zichzelf aardige mensen, die kwali tatief tekort schieten". Sprekend over de Veenendaalse tex tielondernemingen, maakt Havinga voor D. S. van Schuppen (Scheepjeswol) een relatief gunstige uitzondering: „Daar is eigenlijk een open NV, waarbij echter wel de prioriteitsaandelen in handen van bepaalde families zijn. Daar wordt al een aantal jaren een wat duidelijker verslaggeving gedaan, dan bij de eerder genoemde bedrijven, en zijn de commis sarissen niet altijd uit de familie". Vooral ten aanzien van Hollandia- Tricot en Frilandia koestert de vak bondsman ernstige bedenkingen: „Men heeft zoveel mensen in dienst, en je RENSWOUDE Met vjjftien nieuwe huizen per jaar moet de woonruimte van de gemeente Renswoude kunnen worden gedekt. Aldus een uitspraak van de Kroon, die deel uitmaakt van de motivering voor de slechts gedeeltelijke goedkeu ring van plannen tot onteigening, die de gemeenteraad in februari vaststelde. Hiermee is voor Renswoude een dikke streep door de rekening gehaald van de uitvoering van het Plan-Noord. Van de oorspronkelijke 12 hectaren kunnen nu slechts 2 voor bebouwing worden gereedgemaakt. Loco-burgemeester J. T. Wolleswln- kel geeft als commentaar op dit be richt: „Onze grootste ergenis is, dat op de voorlichtingsavond die Gedeputeerde Staten hier hielden in verband met het streekplan voor Vallei en Eemland, ge zegd werd dat men zich niet stringent aan de in dat plan genoemde cijfers zou houden, en de nodige soepelheid zou betrachten. Zo zou Renswoude toch nog redelijk tot bloei hebben kunnen komen. Wij zijn er vanuit gegaan dat er bij een door G.S. goedgekeurd bestem mingsplan geen speld meer tussen te krijgen zou zijn. Door de onteigeningen zouden we ruimte hebben geschapen voor 240 woningen. Dat kunnen er nu maar 40 worden. Het is wel een bittere teleurstelling dat G.S. bij de Kroon een beroep heb ben ingesteld, en dat dit resultaat uit de bus is gekomen. Het streekplan schijnt alles te beheersen. De uitbreiding van dorpskernen wordt er volledig onderge schikt aan gemaakt. We hadden gehoopt dat men wat menselijker zou denken, zeker na die belofte van Gedeputeerde Staten. We hopen evenwel nog op ande re mogelijkheden, want het grootste deel van het bestemmingsplan kan zon der onteigening verworven worden". Volgens de Kroon behoort de stede- bouwkundige ontwikkeling van Rens woude niet gericht te zijn op het aan trekken van elders werkzame bevol king. Men dient zich te beperken tot het opvangen van de groei der eigen bevol king, in overeenstemming met haar na tuurlijke aanwas. Het onteigeningsplan zou echter hebben geresulteerd in ruimte voor 240 woningen, die voorna melijk bedoeld zouden zijn voor beter gesitueerde forensen. Op 24 maart schorste de Kroon het raadsbesluit tot onteigening van een aantal percelen, die begrepen waren in het door G.S. van Utrecht goedgekeurde gedeelte van het voor Renswoude gel dende bestemmingsplan. De grondver- J. T. WoUeswinkel: .Bittere teleur stelling". werving was nodig om het plan uit te voeren. De ontwikkeling van de woningvoor raad in Renswoude acht de Kroon vol doende gewaarborgd door goedkeuring van het raadsbesluit, voor zover dit be trekking heeft op het meest westelijke deel van het onteigeningsplan (2 hecta re). Alleen dit deel is nu goedgekeurd. Het gemeentebestuur van Renswoude houdt er geheel andere ideeën omtrent de groei van de dorpskern op na, dan G.S. en de Kroon dat kennelijk doen. Inmiddels wordt ook gewerkt aan het zgn. Plan Zuid. „Wat dat betreft zijn we nog vrij optimistisch", aldus de heer WoUeswinkel, „want de huizen die daar zijn geprojecteerd zijn juist bedoeld voor onze „eigen" mensen..." J. C. Havinga: ..Wettelijke rege ling tot scheiding van vermogen en beheer is noodza kelijk kunt je afvragen of er daar Iemand is, die ooit de resultaten van het bedrijf heeft mogen zien, laat staan erover heeft kunnen praten. Wij gaan er van uit dat het niet zo is. Nooit hebben we verlies- en winstcijfers op tafel gehad. Het minste dat Hollandia, mede in ei gen voardeel, kan doen en dat is een persoonlijk dringend advies is zo spoedig mogelijk onafhankelijke com missarissen aanstellen..." Onafhankelijkheid in hel bestuur acht Havinga essentieel, al beweert hij niet dat in een gesloten NV nooit capa bele familieleden voor dergelijke func ties te vinden zijn, „maar", zegt hij, „die behoren dan commissaris te zijn bij een ander bedrijf, al was het alleen nog maar om der wille van de objecti viteit". En, opnieuw verband leggend mv-t s\e kwestie-Spandon: „Als de kwaliteit van de opvolging in de leiding minder wordt, dan zijn soortgelijke gevaren voor de Veenendaalse bedrijven reëel aanwezig. Laten we niet vergeten dat het wat deze gemeente betreft, om zo'n tweeduizend werknemers gaat, en maatregelen nemen voor het te laat is. Eerste vereiste is, dat een onderne ming op z'n minst rekening en verant woording aflegt, en niet alleen aart* de kapitaalverschaffers". De heer Havinga meent dat een wet telijke regeling van de zeggenschap over eigendom tot stand moet komen. De huidige situatie vat hij samen in de schets: „Wie geld heeft kan ermee doen wat hij wil. Maar er zijn natuurlijk be perkingen. als het om de belangen van zoveel anderen (lees: werknemers) gaat, die bij veranderingen in de maatschap pelijke structuur, steeds veranderlijk zijn en blijven. Als zo'n familie op het ogenblik zou besluiten om een onderne ming vrijwillig te liquideren, is er juri disch niets aan te doen. Arbeiders zijn nagenoeg rechteloos als het zover komt: een afvloeiingsregeling moet nog altijd als een gunst van het bedrijf worden beschouwd. Ik vind eigenlijk, ook met het oog op de komende Kamerverkiezingen, dat de politieke partijen met een initiatef moe ten komen in hun programma, tot maatregelen, die Spandon-toestanden kunnen voorkomen. Kort gezegd komt dat dus neer op een wettelijke regeling totscheiding van beheer en vermogen in het bedrijfsleven". Ondanks de sombere bespiegelingen, ontkent de heer Havinga niet, dat er een groot aantal besloten NV'sbestaat, dat floreert zo lang als het duurt. Evenzo was het met de NV A. van Spaendonck en Zn te Tilburg, die steeds bekend heeft gestaan als een degelijk familiebedrijf, dat produkten van goe de kwaliteit leverde, en een omzet had van rond 25 miljoen gulden, als een van de grootste plaatselijke textielonderne mingen. Om dit te bereiken moet zij in het verleden door de familie, ondanks stelselmatige beslotenheid behoorlijk en adequaat bestuurd zijn. Ook Havinga erkent die verdiensten, en hij wil ze graag van toepassing laten zijn op de Veenendaalse bedrijven die hij op het oog heeft. Opvolging in de leiding door familieleden zal, zeker voor zover het 't specifieke vakman schap in de textielbranche betreft, voordelen hebben, en het inzicht steeds meer kunnen verdiepen. Aangepast ma nagement gaat daarmee echter niet al tijd hand in hand. Juist op dat risico bouwt de heer Havinga, speciaal na z'n Tilburgse impuls, zijn ongerustheid, en zijn waarschuwingen. Openheid kan volgens hem alleen maar goed doen, en mede voorkomen dat werknemers en bonden voor voldongen feiten wórden- geplaatst, als er nauwelijks nog iets te redden valt. Havinga pleit in dit stadium dan ook voor meer overleg tussen ondeme- mingsbesturen en vakbonden, die hij op die wijze een adviserende taak toedicht. „Als wij regelmatig de cijfers zien, zouden we best kunnen zeggen, als er problemen ontdekt worden, bij welke instantie een advies voor een oplossing te verwachten is. Zelfs al is het gevaar voor een open NV om te worden „overvallen", zoals het Vredesteijn is overkomen, groter dan voor besloten vennootschappen, dan nog is die openheid te prefere ren (Van een onzer verslaggevers) VEENENDAAL Handige lieden hebben weten te profiteren van een on volkomenheid in de nieuwe Doorstro mingsverordening die in Veenendaal sinds februari van kracht is. De tekst van de verordening laat zelfs toe. dat iemand binnen drie jaar, drie maal „met vrucht aanspraak kan maken op een uitkering", zoals nu in een raads voorstel staat, waarin wordt aange drongen op enkele redactionele wijzi gingen, om dergelijke situaties in het vervolg onmogelijk te maken. Het is al voor gekomen dat iemand die op grond van de oude Doorstro- mdngsverordening een tegemoetkoming had ontvangen, aanspraak maakte op een uitkering ingevolge de nu geldende verordening, terwijl nog geen drie jaar was verlopen na de toekenning van het eerste bedrag. Volgens de huidige verordening kan iemand drie maal achtereen om geld" vragen als hij het ene jaar verhuist naar een woning met een hogere huur, het andere jaar naar een kleinere wo ning, het jaar daarop naar het bejaar den centrum. Ofschoon de verordening een artikel bevat volgens welk een aanvrager de tegemoetkoming moet terugbetalen als hij binnen drie jaar na ontvangst van een uitkering binnen de gemeente Vee- nendaal verhuist, is de zaak juridisch niet waterdicht. Er is namelijk melding gemaakt van de voorwaarde dat die verhuizing dan moet plaatsvinden naar een goedkopere woning. Juist de woningen van de Stichting Interkerkelijk Bejaardenwerk (SIB) zijn qua basishuur gelijk ofwel een fractie duurder dan sommige woningen die recht geven op een doorstromingspre mie, wanneer men erheen verhuist. B. en W. zeggen in hun voorstel de situatie „onbevredigend" te vinden, en geven de raad in overweging om op donderdagavond 1 juli akkoord te gaan met het aldus gewijzigde artikel: „Een tegemoetkoming kan éénmaal in een aaneengesloten periode van drie jaar worden verleend aan degene, die, ten einde andere aan de omstandigheden van zijn gezin meer aangepaste, woon ruimte in gebruik te nemen, binnen de gemeente Veenendaal VEENENDAAL De politie heeft gisteren bemiddelend moeten optreden in een hoog oplopende burenruzie aan de Palmengrift. Het gekrakeel gins tus sen de echtparen N. en D. De wederzijd se verwijten waren o.m. dat de een zijn radio te Jiard liet spelen, en dat de an der wasgoed te drogen hing, zodat het afdruipende water terecht kwam op het wasgoed van de een verdieping la ger wonende buren. Het liep nog met een sisser af, nadat de politie was ver schenen. toen een der echtparen zijn beklag kwam doen na uitvoerige scheldkanonnades. VEENENDAAL Heiltje en Pefcro- nella van M., 3 en 6 jaar oud, moesten gisteren naar het Julianaziekenhuis worden overgebracht, toen ze op de Hoogstraat door plotseling oversteken door een auto werden aangereden. De zusjes liepen beiden een beenbreuk op. De moeilijkheid waarvoor vele kerken in de vakantieperiode staan, Is de elk jaar terugkerende vraag: waar halen we een predikant vandaan? In de maand juli heerst er een algemeen chronisch gebrek aan voorgangers. Als lternatief grijpt men dan terug op het laatste redmiddel: preeklezen. Een of ander gemeentelid (meestal een ouderling) met een duidelijke stem en ho pelijk een acceptabele voordracht leest dan een preek voor, eens gemaakt en uitgegeven door een „predikant in volle rechten". Ook Gereformeerd Veenendaal A gebruikte deze manier van woord voorziening de laatste jaren. Deze zomer echter is men met een, zeker voor Veenendaal, wel unieke oplos sing gekomen De heer K. Petter, leraar Neder lands (MO-A en B) aan het Christe lijk Lyceum en belijdend lid van de Gereformeerde Kerken, stond afge lopen zondag op de kansels van de Petra- en Burgkerk om de kerkgan gers via een eigengemaakte preek het Woord Gods te brengen. Zou men dus van een „lekepredi- ker" kunnen spreken, dat gaat in dit geval niet helemaal op, want de heer Petter is met ingang van september as. reeds derde jaars student theolo gie en dus wel thuis op dat terrein. Hij volgt in zijn vrije tijd deze stu die en was in het verleden al eens gevraagd om tijdens de zomermaan den „preek te lezen". Nu echter kreeg hij van de kerke- raad en predikanten de gelegenheid en toestemming om een zelf ge maakte preek te houden en gezien de reacties van afgelopen zondag is dat allemaal goed gegaan. en enkele jaren geleden was hij o.a de initiatiefnemer van preekbespre kingen die groepsgewijs plaatsvon den. „Ik heb reuze leuke reacties ge had, deze week. Van alle kanten bel len mensen me op en daarbij zijn ouderen zowel als jongeren", aldus de heer Petter. Hij vond het wel een belevenis. „Je leert wel bewondering te krijgen voor predikanten die dat elke week durven te doen. Elk ge meentelid zou het eigenlijk eens moeten doen, dan leren ze misschien eens anders over de dominee's te praten". Voor zijn leerlingen is het jammer dat het nu vakantie is, want je le raar op de preekstoel te zien is wel weer eens wat anders. Aanstaande zondag bestaat die mogelijkheid nog. Daarna wordt de noodtoestand opge heven en is „dominee Petter" weer een gewone (en in de dienst nog on mondige) kerkganger. Bernhardlaan verplicht andere auto mobilisten over het trottoir te rijden. Dat mag niet, zelfs niet op zondag. Zondaars krijgen een bekeuring. De vrijwillige bijdragen van de Hervormde gemeente te Veenendaal zijn weer gestegen. Vorig jaar droeg men gemiddeld per hoofd 46,67 bij, nu 48,23. Een stijging van drie procent. De kerkvoogdij concludeert hierbij, dat de kerk er niet zo best afkomt in aanmerking nemend, dat de loonstijgingen rond de zes pro cent liggen. Boven het gemiddelde bedrag liggen de wijken II, III en VI. De wijkgemeente II spant de kroon met 54,2. Start alstublieft de motor niet eerder dan op de rijweg. Dit verzoek wordt gedaan aan de voornamelijk jeugdige bezoekers van de diensten in de Petrakerk die hun motoren al in de fietsenberging aanslaan en dan tussen de kerkgangers door ma noeuvreren. Dat blijkt voor velen een angstige en irritante zaak te zijn. In juli en augustus zal er over en weer geen bezoek zijn van ouderlin gen in de Hervormde en Gerefor meerde kerk te Leersum. Reden hiervan is de vakantie. In september wordt weer het normale rooster ge volgd. Ds. A. Wisgerhof, Ned. Hervormd predikant te Veenendaal ontving een beroep van de Hervormde kerkeraad te Lage Vuursche. De heer Petter heeft op verzoek van de officiële kerkelijke instan ties de drie formulieren van Enig heid ondertekend. Ervaring met het ledden van diensten had hij overi gens wel. Meermalen ging hij al voor in jeugddiensten bij Sola Fide De politie heeft de kerkgangers die regelmatig de diensten in de Jullana- kerk ezoeken en hun auto voor het hek parkeren verzocht met die ge woonte te breken op straffe van een bekeuring. Geparkeerde auto's op het U-vormige pleintje aan de Prins •De Kampenaar E. Th. Thijs, in Veenendaal geen onbekende ook al vanwege zijn regelmatige bijdragen aan de rubriek „Jij" in het Geref. Centraal Weekblad, publiceerde vo rige week het resultaat van een en quête hoe de gemiddelde Nederlan der denkt over het al dan niet be staan van God, hemel, leven na de dood, duivel, hel en vagevuur. Dat komt als volgt uit de verf Gelooft in bestaan van: ■5 3 S t u 2 O 4> m o JC -A o C SU T> <U 1) <H QJ K O Z O God 94 98 88 44 Hemel 71 95 72 23 Leven na de dood 61 94 56 16 Duivel 30 79 43 8 Hel 32 70 38 7 Vagevuur 27 7 5 1 In dezelfde rubriek signaleert de heer Thijs een momentopname van zondag 21 juni. „In de gereformeer de kerk te Veenendaal wordt het Heilig Avondmaal gevierd, waarbij de collecte bestemd is voor de nood in Peru en Brazilië. In datzelfde Brazilië krijgen op dat moment een handjevol mensen een tamelijk groot cadeau aangeboden: een huis, een baan voor het leven en duizenden guldens in het handje. De bevoor rechten: 22 voetballers. Wat de kerk ermee te maken heeft: in Mexico valt een van de spelers op zijn knieën op de grasmat van het sta dion. Hij slaat een kruis en dankt: hij maakte een goal.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1970 | | pagina 3