Kroon heeft geen
genade voor
plan Renswoude
K. Petter voor twee
zondagen dominee
Doorstromers
kunnen nu 3
maal beuren'
Vijftien huizen is genoeg
Burenruzie
liep hoog op
Zusjes (3 en 6)
braken been
Stij
ging
Goal
Irritant
Vakantie
Beroepen
Parkeren
VAN WOUT BLAUWKOUS
VAKBONDSBESTUURDER HA VINGA
ONGERUST OVER STRUCTUUR
VAN TEXTIELONDERNEMINGEN
VEENENDAAL Een aantal textielondernemingen in
Veenendaal wordt bedreigd door dezelfde gevaren, als
waaraan eind juni het Tilburgse bedrijf Spandon te
gronde is gegaan. Dat is de mening van de heer J. C. Ha
vinga. districtsbestuurder van de christelijke textielbond
Unitas. Hij heeft in die functie het debacle van Spandon,
waar ruim zeshonderd werknemers moeten afvloeien, van
nabij gevolgd. Het gevaar schuilt in de structuur van de
bedrijven, die in veel gevallen familie-n.V.'s zijn.
onacceptabel
onafhankelijk
Cijfers tijdig
op tafel
SCHEIDING
VERORDENING
KLOPT NIET:
Alternatief voor preeklezen
VRIJDAfe 10 JULI I V/0
TJ« wollenstoffenfabriek NV A.
van Spaendonck en Zn. begon
op 26 juni aan de laatste drie maan
den van haar bestaan. Meer clan zes
honderd werknemers moeten voor
goed' de poort van het nog vrij mo
derne fahriekcomplex uit. Een pleis
ter op de wonde is een, zelfs in de
ogen van de vakbeweging, uitsteken
de afvloeiingsregeling. Een Veenen-
daler die een en ander van zeer na
bij op de voet volgde, is de heer J.
C. Havinga, districtsbestuurder
zowel in Veenendaal als in Tilburg
van de Ned'. Chr. Bond van werk
nemers in de textielindustrie „Uni-
tas". Zoals veel van zijn collega's
kan hij worden beschouwd als een
doorgaans goed Ingelicht observator
van het bedrijfsleven in zijn dis
trict. Omdat de structuur van
Spandon een familie NV mede
wordt beschouwd als oorzaak van
het fiasco, en omdat in de Veenen-
daalse tcxtielwereld gelijke structu
ren bestaan, peilde een onzer ver
slaggevers de visie van de heer Ha
vinga met nevenstaand interview
als resultaat.
Op één blaadje van de krant kom je
doorgaans de meest schrille tegenstel
lingen tegen. Nieuws is nu eenmaal
nieuws. En dat springt van het ene
uiterste in het andere; van diepe
droefheid naar uitbundige blijdschap.
Vaak gebeurt het dat links boven aan
de pagina een dodelijk ongeluk ge
beurt en dat rechts onderaan twee
bejaarden gereserveerd grijnzend te
gen de abonnees een edelmetalen hu
welijksjubileum vieren. Dat is het
nieuws dat door het merendeel van
de lezers lichtvaardig wordt opgepikt.
Ongelukken en bruiloften, het leest
allemaal nogal gemakkelijk.
Soms zijn op één zo'n kranteblaadje ui
tersten uitgestald die een beetje die
per gaan. Dat viel mij bijvoorbeeld
woensdag voor een week op. Op het
materiaal waarmee deze krant werkt,
want ik ga in m'n eenkennigheid
nooit veel verder dan de letteren die
door de redactie van dit plaatselijke
dagblad worden verwekt. U mag daar
van denken wat u wilt. Het laat me
Siberisch. Al zou u geneigd zijn om
te veronderstellen er een vorm van
lezersbinding in te zien, waarvoor mij
wel regelmatig een ferme duit aan
provisie zal toevloeien.
Om uw geheugen weer even op tempe
ratuur te brengen: op woensdag 1 juli
werd de doorgaans geheel voor ons
volksleven gereserveerde bladzij bij
na geheel beslagen door twee lappen
actualiteit. Linksboven mochten wé
ongeacht rang of stand, even mee
kijken in de society, al was het als
mosterd na de maaltijd, namelijk hoe
de nieuwste uitgave van het Commis
sariaat van Hare Majesteit in deze
provincie samen met een aantal an
dere het woord voerende kapiteins
van industrie en overheid een tapijt-
garenspinnerij aan het draaien kreeg.
Rechtsonder poseerde een halfwas-in
tellectueel bij een ordinaire spa op
een stuk Dragonder-prairie waarop
als het aan hem ligt alleen maar te
vreden mensen komen te wonen, die
er bij hun zijn op de wereld van uit
gaan „om mekaar, om mekaar, te hel
pen, niewaar", en niet om in de eerste
plaats zichzelf vooruit te helpen.
Een wereld van tegenstellingen in deze
twee stukken. Ook twee werelden vol
overdrijving. Mij ontgaat de wense
lijkheid van zoveel autoriteit bij het
aan de gang brengen van een stuk
fabriek. Voor één geheel openbaar
gebouw zeg ik: akkoord, haal de
Commissaris der Koningin erbij als
het lukt en wat mij betreft ook nog
voor een compleet bedrijf.
Maar bedrijfsleven dat voor modem
wil worden aangezien en dat in we
zen ik kan het niet beoordelen
maar ik wil het graag denken ook
wel progressief zal zijn moet niet bij
stukjes es beetjes aan hoge autoritei
ten gaan trekken ,want dat geeft mij
een conservatieve, zelfs een beetje
feodale bijsmaak.
De student in de bouwkunde maakt het
in z'n eentje ,zij het in tegenoverge
stelde richting, nog een tikje bonter.
Hij heeft z'n studiedriften botgevierd
in Delft en mede onder zijn aanvoe
ring zijn daar de bewoners van stra
ten geregelde zaken gaan veranderen.
Zij hebben daar, als ik het uit z'n re
laas wel heb begrepen, samen „ge
woon erg fijne dingen gedaan" (hij
heeft zich aan deze in zeer korte tijd
afgevreten uitdrukking niet vergre
pen, maar ik vind 'em toch wel bij
zijn verhaal passen).
Van een gewone rijstraat werd een
speelstraat gemaakt en uiteindelijk
heeft de gemeente deze daad toen
maar gelegaliseerd door er borden
neer te zetten. In het nieuwe stuk
Dragonder wil hij niks hebben wat de
toekomstige bewoners niet wensen.
De gemeente moet niet de behoeften
gaan peilen van die aspirant-Dragon
ders, maar dezen moeten zelf beslis
sen.
Ik heb het nog niet helemaal door,
maar dat zal met de jaren wel ko
men. Zeker is dat de gemeente geen
gemakkelijke bouwkundige in de leer
heeft genomen. Hij houdt er al reke
ning mee dat hij de laan uitgaat,
want als het gemeentebestuur niet
wil dan werkt hij op de rand van
ontslag. Bijna. Niet helemaal ,want
dat hakt er meteen zo erg in.
De aankomende geleerde heeft eigen
lijk een heel andere maatschappij
voor ogen. Zonder concurrentie, al
leen gestoeld op liefde en activiteit.
Ik moet respect hebben voor zijn vi
sie, want eigenlijk moeten we iets
dergelijks allemaal voor ogen hebben.
Alleen vind ik het, mijzelf in een der
gelijke gedachtengang wringend, dan
vreemd dat hij enige gage gaat op
strijken van een antiek stuk maat
schappij als een gemeente waar een
goeie honderd jaren geleden ene
Thorbecke reeds aan gesleuteld heeft.
Ik snap niet helemaal dat hij zo'n
verouderd instituut nog in z'n redene
ring kan onderbrengen
Wout Blauwkous
„Spandon-
gevaar
ook hier
reëel
Het besloten karakter van de fami-
lie-N.V. belet de buitenwacht, dus ook
werknemers en vakbonden, inzicht te
krijgen in het financiële wel en wee
van het bedrijf. Wettelijk heeft het pu
bliek niets met de interne aangelegen
heden van deze vennootschappen te
maken
De heer Havinga meent: „Door de
Spandon-affaire is duidelijk aange
toond, dat de vraag of het beheer van
een vennootschap moet liggen bij dege
nen die het geldelijke vermogen heb
ben, beslist niet altijd met ja beant
woord moet worden. Juist het feit dat
er geen scheiding was tussen beheer en
vermogen heeft bijgedragen tot de on
dergang van Spandon. Wie het geld
heeft, hoeft er nog niet altyd mee om
te kunnen gaan".
In de Nederlandse textielindustrie
functioneert een groot aantal onderne
mingen als besloten NV, al betekent dat
niet in alle gevallen dat leden van één
familie qualitate qua het beheer voe
ren. Opk Veenendaal kent dergelijke
vènnootschappen, en de heer Havinga
noemt als concrete voorbeelden Frilan
dia en Hollandia-Tricot. Over Frilandia
zegt'"hij: „Het. resulfaat van dié struc
tuur is, dat de mensen die er werken,
nooit een verlies- en winstrekening
hebben gezien, zoals dat bij open NV's
gebeurt. Bij Hollandia is het van 't
zelfde laken aan pak. Daar komen
zelfs de commissarissen uit de familie
sfeer ofschoon momenteel verandering
op komst schijnt.Voor ons als vakbewe
ging is daar og mider da bij Frilan
dia zichtbaar van externe invloeden op
de leidig van het bedrijf'.
Volgens de heer Havinga wordt het
voor de bonden zachtjesaan onaccepta
bel, dat dit soort constructies, die juri
disch voor de volle honderd procent
verantwoord zijn, blijft voortbestaan.
„Ik dacht dat we nu wel zo ver wa
ren, dat de bevolking van Nederland
zodanig is geëmancipeerd, dat we, mede
gelet op de sociaal-economische functie
van de industrie, ons niet meer kunnen
ophangen aan rechten, die voortvloeien
uit de eigendom, waarbij het beheer
van die eigendom automatisch over
moet gaan in handen van de eigenaar",
aldus de districtsbestuurder, die direct
veronderstelt nu wel voor erg radicaal
te zullen worden versleten. „We zqn al
te vaak geconfronteerd met eigenaren,
op zichzelf aardige mensen, die kwali
tatief tekort schieten".
Sprekend over de Veenendaalse tex
tielondernemingen, maakt Havinga voor
D. S. van Schuppen (Scheepjeswol) een
relatief gunstige uitzondering: „Daar is
eigenlijk een open NV, waarbij echter
wel de prioriteitsaandelen in handen
van bepaalde families zijn. Daar wordt
al een aantal jaren een wat duidelijker
verslaggeving gedaan, dan bij de eerder
genoemde bedrijven, en zijn de commis
sarissen niet altijd uit de familie".
Vooral ten aanzien van Hollandia-
Tricot en Frilandia koestert de vak
bondsman ernstige bedenkingen: „Men
heeft zoveel mensen in dienst, en je
RENSWOUDE Met vjjftien nieuwe huizen per jaar moet de woonruimte van
de gemeente Renswoude kunnen worden gedekt. Aldus een uitspraak van de
Kroon, die deel uitmaakt van de motivering voor de slechts gedeeltelijke goedkeu
ring van plannen tot onteigening, die de gemeenteraad in februari vaststelde.
Hiermee is voor Renswoude een dikke streep door de rekening gehaald van de
uitvoering van het Plan-Noord. Van de oorspronkelijke 12 hectaren kunnen nu
slechts 2 voor bebouwing worden gereedgemaakt.
Loco-burgemeester J. T. Wolleswln-
kel geeft als commentaar op dit be
richt: „Onze grootste ergenis is, dat op
de voorlichtingsavond die Gedeputeerde
Staten hier hielden in verband met het
streekplan voor Vallei en Eemland, ge
zegd werd dat men zich niet stringent
aan de in dat plan genoemde cijfers
zou houden, en de nodige soepelheid
zou betrachten. Zo zou Renswoude toch
nog redelijk tot bloei hebben kunnen
komen.
Wij zijn er vanuit gegaan dat er bij
een door G.S. goedgekeurd bestem
mingsplan geen speld meer tussen te
krijgen zou zijn. Door de onteigeningen
zouden we ruimte hebben geschapen
voor 240 woningen. Dat kunnen er nu
maar 40 worden.
Het is wel een bittere teleurstelling
dat G.S. bij de Kroon een beroep heb
ben ingesteld, en dat dit resultaat uit de
bus is gekomen. Het streekplan schijnt
alles te beheersen. De uitbreiding van
dorpskernen wordt er volledig onderge
schikt aan gemaakt. We hadden gehoopt
dat men wat menselijker zou denken,
zeker na die belofte van Gedeputeerde
Staten. We hopen evenwel nog op ande
re mogelijkheden, want het grootste
deel van het bestemmingsplan kan zon
der onteigening verworven worden".
Volgens de Kroon behoort de stede-
bouwkundige ontwikkeling van Rens
woude niet gericht te zijn op het aan
trekken van elders werkzame bevol
king. Men dient zich te beperken tot het
opvangen van de groei der eigen bevol
king, in overeenstemming met haar na
tuurlijke aanwas. Het onteigeningsplan
zou echter hebben geresulteerd in
ruimte voor 240 woningen, die voorna
melijk bedoeld zouden zijn voor beter
gesitueerde forensen.
Op 24 maart schorste de Kroon het
raadsbesluit tot onteigening van een
aantal percelen, die begrepen waren in
het door G.S. van Utrecht goedgekeurde
gedeelte van het voor Renswoude gel
dende bestemmingsplan. De grondver-
J. T. WoUeswinkel: .Bittere teleur
stelling".
werving was nodig om het plan uit te
voeren.
De ontwikkeling van de woningvoor
raad in Renswoude acht de Kroon vol
doende gewaarborgd door goedkeuring
van het raadsbesluit, voor zover dit be
trekking heeft op het meest westelijke
deel van het onteigeningsplan (2 hecta
re). Alleen dit deel is nu goedgekeurd.
Het gemeentebestuur van Renswoude
houdt er geheel andere ideeën omtrent
de groei van de dorpskern op na, dan
G.S. en de Kroon dat kennelijk doen.
Inmiddels wordt ook gewerkt aan het
zgn. Plan Zuid. „Wat dat betreft zijn we
nog vrij optimistisch", aldus de heer
WoUeswinkel, „want de huizen die daar
zijn geprojecteerd zijn juist bedoeld
voor onze „eigen" mensen..."
J. C. Havinga:
..Wettelijke rege
ling tot scheiding
van vermogen en
beheer is noodza
kelijk
kunt je afvragen of er daar Iemand is,
die ooit de resultaten van het bedrijf
heeft mogen zien, laat staan erover
heeft kunnen praten. Wij gaan er van
uit dat het niet zo is. Nooit hebben we
verlies- en winstcijfers op tafel gehad.
Het minste dat Hollandia, mede in ei
gen voardeel, kan doen en dat is een
persoonlijk dringend advies is zo
spoedig mogelijk onafhankelijke com
missarissen aanstellen..."
Onafhankelijkheid in hel bestuur
acht Havinga essentieel, al beweert hij
niet dat in een gesloten NV nooit capa
bele familieleden voor dergelijke func
ties te vinden zijn, „maar", zegt hij,
„die behoren dan commissaris te zijn
bij een ander bedrijf, al was het alleen
nog maar om der wille van de objecti
viteit".
En, opnieuw verband leggend mv-t s\e
kwestie-Spandon: „Als de kwaliteit van
de opvolging in de leiding minder
wordt, dan zijn soortgelijke gevaren
voor de Veenendaalse bedrijven reëel
aanwezig. Laten we niet vergeten dat
het wat deze gemeente betreft, om zo'n
tweeduizend werknemers gaat, en
maatregelen nemen voor het te laat is.
Eerste vereiste is, dat een onderne
ming op z'n minst rekening en verant
woording aflegt, en niet alleen aart* de
kapitaalverschaffers".
De heer Havinga meent dat een wet
telijke regeling van de zeggenschap
over eigendom tot stand moet komen.
De huidige situatie vat hij samen in de
schets: „Wie geld heeft kan ermee doen
wat hij wil. Maar er zijn natuurlijk be
perkingen. als het om de belangen van
zoveel anderen (lees: werknemers) gaat,
die bij veranderingen in de maatschap
pelijke structuur, steeds veranderlijk
zijn en blijven. Als zo'n familie op het
ogenblik zou besluiten om een onderne
ming vrijwillig te liquideren, is er juri
disch niets aan te doen. Arbeiders zijn
nagenoeg rechteloos als het zover komt:
een afvloeiingsregeling moet nog altijd
als een gunst van het bedrijf worden
beschouwd.
Ik vind eigenlijk, ook met het oog op
de komende Kamerverkiezingen, dat de
politieke partijen met een initiatef moe
ten komen in hun programma, tot
maatregelen, die Spandon-toestanden
kunnen voorkomen. Kort gezegd komt
dat dus neer op een wettelijke regeling
totscheiding van beheer en vermogen
in het bedrijfsleven".
Ondanks de sombere bespiegelingen,
ontkent de heer Havinga niet, dat er
een groot aantal besloten NV'sbestaat,
dat floreert zo lang als het duurt.
Evenzo was het met de NV A. van
Spaendonck en Zn te Tilburg, die steeds
bekend heeft gestaan als een degelijk
familiebedrijf, dat produkten van goe
de kwaliteit leverde, en een omzet had
van rond 25 miljoen gulden, als een van
de grootste plaatselijke textielonderne
mingen. Om dit te bereiken moet zij in
het verleden door de familie, ondanks
stelselmatige beslotenheid behoorlijk en
adequaat bestuurd zijn.
Ook Havinga erkent die verdiensten,
en hij wil ze graag van toepassing laten
zijn op de Veenendaalse bedrijven die
hij op het oog heeft. Opvolging in de
leiding door familieleden zal, zeker
voor zover het 't specifieke vakman
schap in de textielbranche betreft,
voordelen hebben, en het inzicht steeds
meer kunnen verdiepen. Aangepast ma
nagement gaat daarmee echter niet al
tijd hand in hand. Juist op dat risico
bouwt de heer Havinga, speciaal na z'n
Tilburgse impuls, zijn ongerustheid, en
zijn waarschuwingen. Openheid kan
volgens hem alleen maar goed doen, en
mede voorkomen dat werknemers en
bonden voor voldongen feiten wórden-
geplaatst, als er nauwelijks nog iets te
redden valt.
Havinga pleit in dit stadium dan ook
voor meer overleg tussen ondeme-
mingsbesturen en vakbonden, die hij op
die wijze een adviserende taak toedicht.
„Als wij regelmatig de cijfers zien,
zouden we best kunnen zeggen, als er
problemen ontdekt worden, bij welke
instantie een advies voor een oplossing
te verwachten is.
Zelfs al is het gevaar voor een open
NV om te worden „overvallen", zoals
het Vredesteijn is overkomen, groter
dan voor besloten vennootschappen,
dan nog is die openheid te prefere
ren
(Van een onzer verslaggevers)
VEENENDAAL Handige lieden
hebben weten te profiteren van een on
volkomenheid in de nieuwe Doorstro
mingsverordening die in Veenendaal
sinds februari van kracht is. De tekst
van de verordening laat zelfs toe. dat
iemand binnen drie jaar, drie maal
„met vrucht aanspraak kan maken op
een uitkering", zoals nu in een raads
voorstel staat, waarin wordt aange
drongen op enkele redactionele wijzi
gingen, om dergelijke situaties in het
vervolg onmogelijk te maken.
Het is al voor gekomen dat iemand
die op grond van de oude Doorstro-
mdngsverordening een tegemoetkoming
had ontvangen, aanspraak maakte op
een uitkering ingevolge de nu geldende
verordening, terwijl nog geen drie jaar
was verlopen na de toekenning van het
eerste bedrag.
Volgens de huidige verordening kan
iemand drie maal achtereen om geld"
vragen als hij het ene jaar verhuist
naar een woning met een hogere huur,
het andere jaar naar een kleinere wo
ning, het jaar daarop naar het bejaar
den centrum.
Ofschoon de verordening een artikel
bevat volgens welk een aanvrager de
tegemoetkoming moet terugbetalen als
hij binnen drie jaar na ontvangst van
een uitkering binnen de gemeente Vee-
nendaal verhuist, is de zaak juridisch
niet waterdicht. Er is namelijk melding
gemaakt van de voorwaarde dat die
verhuizing dan moet plaatsvinden naar
een goedkopere woning.
Juist de woningen van de Stichting
Interkerkelijk Bejaardenwerk (SIB) zijn
qua basishuur gelijk ofwel een fractie
duurder dan sommige woningen die
recht geven op een doorstromingspre
mie, wanneer men erheen verhuist.
B. en W. zeggen in hun voorstel de
situatie „onbevredigend" te vinden, en
geven de raad in overweging om op
donderdagavond 1 juli akkoord te gaan
met het aldus gewijzigde artikel: „Een
tegemoetkoming kan éénmaal in een
aaneengesloten periode van drie jaar
worden verleend aan degene, die, ten
einde andere aan de omstandigheden
van zijn gezin meer aangepaste, woon
ruimte in gebruik te nemen, binnen de
gemeente Veenendaal
VEENENDAAL De politie heeft
gisteren bemiddelend moeten optreden
in een hoog oplopende burenruzie aan
de Palmengrift. Het gekrakeel gins tus
sen de echtparen N. en D. De wederzijd
se verwijten waren o.m. dat de een zijn
radio te Jiard liet spelen, en dat de an
der wasgoed te drogen hing, zodat het
afdruipende water terecht kwam op
het wasgoed van de een verdieping la
ger wonende buren. Het liep nog met
een sisser af, nadat de politie was ver
schenen. toen een der echtparen zijn
beklag kwam doen na uitvoerige
scheldkanonnades.
VEENENDAAL Heiltje en Pefcro-
nella van M., 3 en 6 jaar oud, moesten
gisteren naar het Julianaziekenhuis
worden overgebracht, toen ze op de
Hoogstraat door plotseling oversteken
door een auto werden aangereden. De
zusjes liepen beiden een beenbreuk op.
De moeilijkheid waarvoor vele kerken in de vakantieperiode staan, Is de
elk jaar terugkerende vraag: waar halen we een predikant vandaan? In de
maand juli heerst er een algemeen chronisch gebrek aan voorgangers. Als
lternatief grijpt men dan terug op het laatste redmiddel: preeklezen. Een of
ander gemeentelid (meestal een ouderling) met een duidelijke stem en ho
pelijk een acceptabele voordracht leest dan een preek voor, eens gemaakt en
uitgegeven door een „predikant in volle rechten".
Ook Gereformeerd Veenendaal A
gebruikte deze manier van woord
voorziening de laatste jaren. Deze
zomer echter is men met een, zeker
voor Veenendaal, wel unieke oplos
sing gekomen
De heer K. Petter, leraar Neder
lands (MO-A en B) aan het Christe
lijk Lyceum en belijdend lid van de
Gereformeerde Kerken, stond afge
lopen zondag op de kansels van de
Petra- en Burgkerk om de kerkgan
gers via een eigengemaakte preek
het Woord Gods te brengen.
Zou men dus van een „lekepredi-
ker" kunnen spreken, dat gaat in dit
geval niet helemaal op, want de heer
Petter is met ingang van september
as. reeds derde jaars student theolo
gie en dus wel thuis op dat terrein.
Hij volgt in zijn vrije tijd deze stu
die en was in het verleden al eens
gevraagd om tijdens de zomermaan
den „preek te lezen".
Nu echter kreeg hij van de kerke-
raad en predikanten de gelegenheid
en toestemming om een zelf ge
maakte preek te houden en gezien
de reacties van afgelopen zondag is
dat allemaal goed gegaan.
en enkele jaren geleden was hij o.a
de initiatiefnemer van preekbespre
kingen die groepsgewijs plaatsvon
den.
„Ik heb reuze leuke reacties ge
had, deze week. Van alle kanten bel
len mensen me op en daarbij zijn
ouderen zowel als jongeren", aldus
de heer Petter. Hij vond het wel een
belevenis. „Je leert wel bewondering
te krijgen voor predikanten die dat
elke week durven te doen. Elk ge
meentelid zou het eigenlijk eens
moeten doen, dan leren ze misschien
eens anders over de dominee's te
praten".
Voor zijn leerlingen is het jammer
dat het nu vakantie is, want je le
raar op de preekstoel te zien is wel
weer eens wat anders. Aanstaande
zondag bestaat die mogelijkheid nog.
Daarna wordt de noodtoestand opge
heven en is „dominee Petter" weer
een gewone (en in de dienst nog on
mondige) kerkganger.
Bernhardlaan verplicht andere auto
mobilisten over het trottoir te rijden.
Dat mag niet, zelfs niet op zondag.
Zondaars krijgen een bekeuring.
De vrijwillige bijdragen van de
Hervormde gemeente te Veenendaal
zijn weer gestegen. Vorig jaar droeg
men gemiddeld per hoofd 46,67
bij, nu 48,23. Een stijging van drie
procent. De kerkvoogdij concludeert
hierbij, dat de kerk er niet zo best
afkomt in aanmerking nemend, dat
de loonstijgingen rond de zes pro
cent liggen. Boven het gemiddelde
bedrag liggen de wijken II, III en
VI. De wijkgemeente II spant de
kroon met 54,2.
Start alstublieft de motor niet
eerder dan op de rijweg. Dit verzoek
wordt gedaan aan de voornamelijk
jeugdige bezoekers van de diensten
in de Petrakerk die hun motoren al
in de fietsenberging aanslaan en
dan tussen de kerkgangers door ma
noeuvreren. Dat blijkt voor velen
een angstige en irritante zaak te
zijn.
In juli en augustus zal er over en
weer geen bezoek zijn van ouderlin
gen in de Hervormde en Gerefor
meerde kerk te Leersum. Reden
hiervan is de vakantie. In september
wordt weer het normale rooster ge
volgd.
Ds. A. Wisgerhof, Ned. Hervormd
predikant te Veenendaal ontving een
beroep van de Hervormde kerkeraad
te Lage Vuursche.
De heer Petter heeft op verzoek
van de officiële kerkelijke instan
ties de drie formulieren van Enig
heid ondertekend. Ervaring met het
ledden van diensten had hij overi
gens wel. Meermalen ging hij al
voor in jeugddiensten bij Sola Fide
De politie heeft de kerkgangers die
regelmatig de diensten in de Jullana-
kerk ezoeken en hun auto voor het
hek parkeren verzocht met die ge
woonte te breken op straffe van een
bekeuring. Geparkeerde auto's op het
U-vormige pleintje aan de Prins
•De Kampenaar E. Th. Thijs, in
Veenendaal geen onbekende ook al
vanwege zijn regelmatige bijdragen
aan de rubriek „Jij" in het Geref.
Centraal Weekblad, publiceerde vo
rige week het resultaat van een en
quête hoe de gemiddelde Nederlan
der denkt over het al dan niet be
staan van God, hemel, leven na de
dood, duivel, hel en vagevuur. Dat
komt als volgt uit de verf
Gelooft in bestaan van:
■5
3 S t u
2 O 4>
m o JC -A
o C
SU T> <U
1) <H QJ
K O Z O
God 94 98 88 44
Hemel 71 95 72 23
Leven na de dood 61 94 56 16
Duivel 30 79 43 8
Hel 32 70 38 7
Vagevuur 27 7 5 1
In dezelfde rubriek signaleert de
heer Thijs een momentopname van
zondag 21 juni. „In de gereformeer
de kerk te Veenendaal wordt het
Heilig Avondmaal gevierd, waarbij
de collecte bestemd is voor de nood
in Peru en Brazilië. In datzelfde
Brazilië krijgen op dat moment een
handjevol mensen een tamelijk groot
cadeau aangeboden: een huis, een
baan voor het leven en duizenden
guldens in het handje. De bevoor
rechten: 22 voetballers. Wat de kerk
ermee te maken heeft: in Mexico
valt een van de spelers op zijn
knieën op de grasmat van het sta
dion. Hij slaat een kruis en dankt:
hij maakte een goal.