Kerk ook zomers actief Maar wie den Here verwachten, putten nieuwe kracht I. Zadoks; nieuw benoemde voorzitter van Nederlands- Israëlitisch kerkgenootschap: BEGONNEN IN LUNCHROOM IN WIJK AAN ZEE Emigratie Jongeren Democratisering van kerkbanken komt op gang TER OVERDENKING TTERKELIJK NIEUWS behoort vooral de laatste tijd niet tot de opwekkendste rubrieken in dagbladen en periodieken: er is veel pessimisme over de ontwikkelingen in het kerkelijk leven (toenemende ontkerkelijking, afbraak kerkgebouwen, financiële zorgen). Maar daarnaast zijn er toch ook opwekkender geluiden te beluisteren: grote offervaardigheid in veel gemeenten en pa rochies, enthousiasme van deelnemers aan pastoraal concilie en algemene kerkvergadering, grote trouw van de leden van tal van plaatselijke gemeenten en verenigingen. Vandaag zouden we bij een stuk zomers kerkewerk, dat reden tot vreugde geeft, willen stilstaan: het kerkelijk recreatiewerk zoals dit op tal van plaatsen in ons land juist in deze weken floreert. Hoe het begon Recreatieteam Je$. 4031a Reereatiewerk van de kerken in Nunspeet. WËËBÈmm x rX- U' In het kerkelijk leven in ons land ligt deze maand veel werk stil: er wordt heel weinig vergadert en tal van professionele en vrijwillige me dewerkers bereiden zich fysiek en mentaal voor op het komende „sei zoen". In een deel van het kerke- werk heerst echter juist in déze période grote drukte nl. in hel zomerwerk van de kerken, waartoe onder meer de activiteiten op de campings en de stranden gerekend kunnen worden. Hierover gaat bij gaand artikel. Graag noteren we dat de kerken ook op allerei dndere manieren 's zomers erg actief zijn, waarbij we in het bijzonder denken aan de recreatiecentra van de kerken {0.2^ De Jagerstee in Epe, De Noordster in Dwingeloo, Het Trefpunt te Er- melo en Het Grote Bos in Drieber gen). Verder is deze periode „hoog seizoen" voor de „onderweg-ker ken", waarvan die in Hoog Soeren, Huis ter Heide, Blauwkapel, Wasse naar, Bunnik en Spaarndam be kende voorbeelden zijn. Informaties over het kerkelijk recreatiewerk worden graag ver strekt door de Bijbel Kiosk Vereni ging (Hoofdstraat 55. Driebergen) Voor een brede achtergrondbe schouwing over deze materie zij hier gewezen op het interessante boek van wika Th. J. Rijks „Dynamisch rusten (Recreatie van mens en maatschappij in het licht van de Bijbel)", een uitgave van J. H. Kok N.V. te Kampen. Recreatiewerk van kerken heeft hoge vlucht genomen In een onlangs verschenen brochure van de Bijbel Kiosk Vereniging te Drie bergen vertelt een van de actiefste mannen achter dit kerkelijk recreatie werk, wika L. A. C. van Ginkel nu aan de NCRV verbonden over de achtergronden van dit werk dat de laatste jaren een grote vlucht genomen heeft. De heer Van Ginkel geeft ondermeer een interessante exegese van het woord recreatie. „Voor christenen heeft dit woord direct een bijbelse notie. Schep ping (creatie) beteken;: alles is gewor den door de hand van God en behoort daar ook in te blijven. Zodra het ge schapene denkt zelfstandig te kunnen optreden voldoet het niet meer aan wat God gesteld heeft; dan ontstaan op alle gebieden kortsluitingen; de ons omrin gende natuur is daar zelfs niet buiten gebleven. Eigenlijk zucht de schepping onder dit alles; er is een heimwee naar een her-schepping (re-Creatie) die pas een feit zal zijn wanneer Jezus Christus op aarde terugkom; Vanuit dat geloof Is er dan ook nu de kans om enige „voorpret" te beleven. De steeds verder opdringende vrije tijd kan, in alle kreu pelheid, al een afglans zijn van de Goede Tijd die we tegemoet gaan." „In grote gebrekkigheid mag op ieder levensterrein, dus ook dat van de re creatie, iets van de „voorpret" tot uit drukking gebracht worden. De christen zal. gesteund door zijn werk, juist het beste voorbeeld gaan geven.. Tijdens de activiteiten, ook op het kampeerter rein. zal het als een wonder worden er varen wanneer iemand tot het inzicht komt dat zijn leven beter gesteld kan worden onder Cod die alles schiep en Jezus Christus, de wegbereider van de ware herschepping (recreatie)." "IJet werk begon aan het eind van de twintiger jaren in Wijk aan Zee bij Berverwijk waar ds. W. A. Wiersin- ga. gereformeerd predikant, tijdens de vakantieperiode met en onder de bad gasten werkzaam was; hij werkte er vanuit een oude lunchroom en zorgde ook vooi de kinderen; naast een stuk evangelisatie-arbeid was hier duidelijk al sprake van recreatiewerk; het stond nog maar in de kinderschoenen, maar wie verwachtte in die tijd méér? Uit deze arbeid ontstond de Bijbel Kiosk Vereniging die ook vandaag nog springlevend is en aanzienlijk veelzijdi- ger dan haar (ouderwets klinkende) naam zou doen vermoeden. Men plaats te een bijbelkiosk of een tent van waaruit het evangelisatiewerk ten be hoeve van de gasten werd gedaan in di verse vakantiegebieden. Wat de kerken betreft waren mede op instigatie van ds. Wiersinga vooral de Gere formeerde Kerken bijzonder actief op dit gebied In ds. Wiersinga's Evangeli satiecentrum in Baarn werd een meer totale aanpak van het werk opgezet. Naast de „deputaten voor de evangeli satie" kwamen er ook „deputaten voor het recreatievraagstuk" (let wel: vróóg- stuk, toen zóg men dat nog zo). Omdat ook in de Nederlandse Her vormde Kerk grotere aandacht voor deze zaken ontstond kwam snel de be hoefte naar een meer gecoördineerde aanpak naar voren. De Bijbel Kiosk Vereniging lanceerde een aantal jaren geleden voorstellen voor een andelijke coördinatie van het interkerkerlijke re creatiewerk. In 1968 kreeg het landelijk beraad na héél veel discussie ge stalte. Nu is in het gebouw van de Bijbel Kiosk Vereniging de STRIK, de stichting ten dienste van het recreatiewerk van kerken, gevestigd. Het is langzamerhand een centraal punt voor het snel groeiende kerkelijke recreatiewerk aan het worden. Enkele jaren geleden ging de Ge reformeerde Kerk van Loosdrecht zelfs over tot de aanstelling van een recreatiepredikant voor het gebied van de Loosdrechtse Plassen ds. G. Kerssies. Zó centraal waren de vra gen rond de taak van de kerk met be trekking tot de recreatie geworden Ook in de Rooms-katholieke kerk was de activiteit op dit terrein sterk toegenomen; snel raakte men ervan overtuigd dat de vragen die zich hierbij voordeden niet van die van de andere kerken verschilden en daarom werd via de Bijbel Kiosk Vereniging contact opge nomen. Op het ogenblik wordt het re creatiewerk in vele tientallen plaatsen voor verantwoordelijkheid van vrij wel alle lokale kerkelijke gemeen ten en parochies door één commissie Dinnen enkele jaren zijn er, zo ver- 19 telt wika Van Ginkel, 130 plaatse lijke interkerkelijke recreatiecommis sies ontstaan; slechts in enkele gevallen moet men nog spreken van een kérke- lijke commissie (daar waar de andere kerken nog niet toe zijn aan een door denking of teveel in visie verschillen). Regionaal en provinciaal is het werk óók goed georganiseerd en in enkele provincies (Friesland is een aardig voorbeeld) is de PIRK (de provinciale interkerkelijke recreatiecommissie) een begrip geworden. Landelijk is men nog op zoek naar de juiste organisatievorm; de al ge noemde STIRK is er voor het prakti sche werk, in het interkerkelijke be raad overlegt men over principiële za ken. De heer Van Ginkel ziet als achter grond van het kerkelijke recreatiewerk: meehelpen het feest van het vrij-zijn te bevorderen; .betrokken willen wor den bij het leven van mensen die op weg zijn naar steeds meer vrije tijd, om richting en doel te helpen bepalen. Dit gebeurt vanuit de liefde die God de mensen toedraagt opdat bet Evangelie van Jezus Christus in de wereld present gesteld wordt. Over de werkwijze schrift hij 1) De kerken zullen met ieder die de leefbaarheid van de maatschappij wil vergroten, ook op het terrein van de recreatie, samenwerken. De ker ken zullen daarin voorop moeten gaan. Het recreatiewerk is op vele ftlaatsen door de kerken tot ontwikke- ing gekomen; 2) de bevordering van de creatieve mogelijkheden vindt een toepassing in het recreatiewerk; 3) in de samenwerking met anderen zullen de kerken echter verantwoor delijk blijven voor de taken van pas toraat, apostolaat en diakonaat; 4) samen met anderen zal gezocht moeten worden naar andere vormen van recreatieverlening Van de STIRK ontvangen we een op gave van in Gelderland en Utrecht werkzame recreatiecommissies; uit de lijst blijkt dat in vrijwel elk vakan tieoord kerkelijk recreatiewerk gedaan wordt, n.l. in: (Gelderland) Apeldoorn, Arnhem, Harderwijk, Hierden, Benne- kom, Doetinchem, Ede, Epe, Ermelo, Heerde, Harskamp, Laag-Soeren, Lo- bith, Lochem, Lunteren, Nunspeet, Nij- kerk, Otterlo, Putten, Ruurlo, Velp, Voorthuizen en Wageningen; (Utrecht) Veenendaal, Rhenen, Zeist, Overberg, Amerongen, Oud-Loosdrecht, Doorn en Spakenburg. In veel van deze plaatsen hebben de kerken de handen ineengeslagen en sa men een team samengesteld dat de ver antwoordelijkheid voor het werk op zich neemt. Dit team van recreatie-as sistenten heeft een grote verantwoor delijkheid. De leeftijd van deze mensen mag niet beneden de achttien jaar liggen en een vooropleiding of scholing in het jeugd werk „strekt tot aanbeveling". Als men niet voldoende mensen bij elkaar krijgt is de landelijke stichting bereid aan te vullen. De recreatie-assistenten moeten minimaal twee weken lid van het team zijn, anders loopt men teveel het risico dat men de continuïteit mist. De praktijk heeft geleerd dat kleu terleidsters, kweekschoolleerlingen, jon ge onderwijzers (en onderwijzeressen), jeugdleiders en aanstaande jeugdlei ders, studenten van sociale academies, studenten van universiteiten en hoge scholen, verplegers en verpleegsters in-opleiding goede teamleden zijn. Uit de groep van de technische opleidingen zou men wel wat meer mensen willen hebben. Wie wel eens iets van het werk van de recreatieteams heeft meegemaakt zal over het algemeen met grote erken telijkheid aan werk en mensen terug denken. Zij zijn vaak van de vroege morgen tot de late avond met grote in ventiviteit bezig; vooral ten behoeve van de kinderen doen zij bijzonder veel. Het is ontspannend werk ten behoeve van alle recreanten zonder onderscheid. Zij die bij dit belangrijke werk be trokken zijn verrichten een prachtig stuk diakonia, dienstverlening, voor al len die zich op campings en andere plaatsen ontspannen. Het ziet ernaar uit dat aan de expansie van dit werk nog lang geen eind gekomen is. E. J. MATHIES De Stichting Recreatiecentra van de Nederlandse Hervormde Kerk bezit in Epe een heel fraai recreatiecentrumDe Jagerstee. Het wandelgebied om dit centrum is duizenden hectaren groot en het terrein rond de gebouwen en gebouwtjes, biedt zelf óók allerlei mogelijkheden voor recreatie: o.a. een speelvijver voor de kinderen, een openluchttheater en een sportveld. Wanneer u met vakantie bent, of van plan bent te gaan, dan wens ik u heel veel vreugde en blijdschap toe, ik hoop dat u weer thuis zult komen als een herschapen mens. Want dót betekent immers het woord recreatie - herschepping, en vakantie houden en vieren is een bezigheid, die in het levenspatroon van onze tijd ver weven is. We hebben het allemaal no dig dat we er eens helemaal uit zijn, dat we vrij zijn van alle dagelijkse plichten en beslommeringen. Het is aan de ene kant een uitrusten van de arbeid en tegelijk: een toegerust worden tot de oude taak, het werk dat ons weer wacht. Het zou echter van een grenzeloos egoïsme getuigen, wanneer alle vakantiehoudende mensen alleen maar aan zichzelf zouden denken. Er is n.l. ook een grote groep van mensen in onze samenleving, aan wie het niet gegeven is met vakantie te gaan. Hierbij denk ik in het bijzonder aan de zieken, de bejaarden en de eenza men, in het algemeen dus die mensen die gebonden zijn, door welke omstan digheden ook. Ieder van u kent ze wel, er woont misschien wel zo iemand vlak bij u in de straat of in dezelfde flat, die zodanig aan huis gebonden is, zodat vakantie houden tot de onmogelijkhe den behoort. Het is in het bijzonder naar u, dat mijn gedachten op dit ogenblik uitgaan en voor wie ik deze regels schrijf. U ziet hoe de buren druk bezig zijn de voorbereidselen te treffen voor hun vakantiereis, en onwillekeurig komt bij u de vraag op: Zij wel, maar waarom ik niet? Met alle moed die in ons is proberen we dan dergelijke gevoelens de baas te worden, maar dat lukt niet altijd, soms wordt het wel eens te veel. Zo was het ook gesteld met het vclk Israël toen het nog als een gedeporteer de gemeenschap in het land Babel ver toefde. In het volk gingen stemmen op die zeiden: Dacht je nog dat God. Zich nog om ons bekommerde? Welnee, integen deel: Mijn weg is voor de Here verbor gen en mijn recht gaat aan mijn God voorbij. Zo moeilijk kunnen inderdaad ook levensomstandigheden zijn, maar laat ik u dan toch tot uw .troost en bemoedi ging dit mogen zeggen: Toch denkt God aan U. Ergens las ik eens een verhaal van een kleine jongen; het was in de vakantie en hij mocht bij een tante lo geren. Het kind was erg druk en bewegelijk, en na een week had tante er schoon ge noeg van, ze stuurde hem naar huis te rug en zei: Kind, ik word veel te moe van je. Het kind begreep er helemaal niets meer van en antwoordde: „Mijn moeder heeft mij al negen jaar en ze is me nog niet moe!" Kijk, zo is God nu, Hij wordt nooit moe noch mat, in Hem is een bron van kracht waaruit ook u moogt putten, elke dag weer opnieuw. Het antwoord wat de Profeet Jesaja geeft, op die bange klacht van het volk, is dan ook een geweldige bemoediging en troost, hij wijst het oog van het volk MEER BEGRIP KWEKEN VOOR Voor de eerste maal in zestien jaar heeft het Nederlands Israëlitisch Kerkgenootschap een nieuwe voorzitter. Met de benoeming van de heer I. Zadoks uit Den Haag tot voorzitter van de Permanente Commissie, het bestuur, heeft Joods Nederland, voor zover het is verenigd in de het gehele land beslaande 45 Joodse gemeenten een nieuwe figuur gekregen, die op het terrein van het beleid, organisatie en administratie de hoogste autoriteit is. Als directeur van een grote firma in kantoorbenodigdheden en aanverwante zaken zijn deze taken de heer Zadoks niet vreemd. Vreemd zijn hem evenmin de problemen waarmee de Joodse Gemeenten in ons land met tezamen 15.440 ingeschrevenen worden geconfronteerd. (Van een bijzondere medewerker) ,,D// het slinken van het aantal leden van een kerkgenootschap nemen de werkzaamheden van het kerkgenootschap niet evenredig af. Integendeel, zij zijn meer geworden. Joodse gemeen ten die vroeger een normaal bestaan hadden met eigen leraren, voorgangers, zijn nu aangewezen op het centrale, landelijke lichaam, omdat veelal hun eigen apparaat ontbreekt. Hierdoor zijn de werkzaamheden van het Nederlands Israëlitisch Kerkgenoot schap als overkoepelend orgaan aanzienlijk meer geworden", zo schetst de nieuwe voorzitter de taak van het Nederlands Israëli tisch Kerkgenootschap. De heer Zadoks weet waar hij over spreekt. De vraagstukken zijn voor hem niet. nieuw. Sinds 1946 reeds maakt hij deel uit van het bestuur van het kerk genootschap. Tot zijn benoeming dezer dagen tot president, was hij vice-voor- zitter. Daarnaast is hij voorzitter van de Nederlands Israëlietische Gemeente te Den Haag- Met 1500 ingeschrevenen is dit de tweede Joodse Gemeente 'an het land. Zij wordt oor Amsteram voor afgegaan met 9393 zielen en Rotterdam als derde gemeente met 788 ingeschre venen. Deze drie gemeenten hebben ook een eigen opperrabbijn. De overige Joodse Gemeenten in het land hebben gezamenlijk een opperrabbijn met als standplaats Utrecht. Te verwonderen behoeft dat niet, want de Joodse Ge meenten zijn doorgaans gering in zie lental. Zelfs vrij omvangrijke Neder landse steden hebben nog amper Joodse inwoners. De Joodse Gemeente van Leeuwarden, een gemeente die geheel Friesland bestaat, komt niet ver dan 57 ingeschrevenvn, Enschede met 262 zie len behoort al tot de grote Joodse Ge meenten, evenals Arnhem met 257 zie len. Maar Apeldoorn met 61, Nijmegen met 94. Den Bosch met 75 of zelfs Eind hoven met 180 zielen spreken nauwe lijks mee. Vooral uit de Joodse Gemeenten bui ten de drie grote ir. het westen van het land trekt de Joodse jeugd weg. Zij emigreert veelal naar Israël, of vestigt zich in de grotere Joodse centra. De heer Zadoks: „Ik acht het gunstig als Jood en als mens die voor Israël voelt, dat de emigratie zo groot mogelijk zal zijn. Daarnaast acht ik het beter dat de eenling uit de pro vincie zich groepeert in grotere Jood se centra waar hij nog wel in staat is bewust Joods te kunnen leven. Het is in ieder geval beter dan dat hij ver grijst in een ontjoodste stad, waar hij alleen nog maar met gevoelsbanden aan het Jodendom kan hechten". JODENDOM Toch heeft het volgens de nieuwe 'oorzitter van het Nederlands Israëlie- ische Kerkgenootschap ook bepaalde voordelen dat in vele delen van Ne- ierland de Joodse Gemeente zo klein zijn „Vaak is het zo, dat hoe kleiner de gemeenschap is hoe sterker de wil .ot werken. Vele mensen die niet re gelmatig de gebeden zeggen gaan in kleine gemeenten toch naar de sy nagoge uit plichtsbesef. Zij gaan om dat zi' weten dat anderen in hun ge meente prijsstelten op die diensten. Dat willen zij dan mogelijk maken". De heer Zadoks meent dat het Neder lands Israëlietisch Kerkgenootschap hoewel het sinds 1814 bestaat, bij de Joodse jongeren onvoldoende bekend is. Hij zegt ervan: „Wij moeten meer aan de weg timmeren Er moet meer >ropaganda worden gemaakt Wij doen niet aan radiowerk. Wij zijn zelden voor de televisie, allemaal zaken die de jongeren aanspreken. Wij meen- len te lang dat wij konden voortteren op onze oude roem. Wij gaan betere mblic relations voeren. Ér verdwijnen van ons nu veel jongeren die in de erschillende plaatsen de opengeval len posten haden moeten innemen". Dat verdwijnen komt vooral door as similatie en door het groot aantal ge mengde huwelijken. Ruim vijftig procent van de Joden die huwen zou den een niet-Joodse partner kiezen. Zij en hun kinderen zijn daardoor veelal voor het Jodendom verloren. Deze gemengde huwelijken komen in zeer grote mate in de kleine Joodse Gemeenten voor waar de Joodse con tacten gering zijn en de vrienden- en kennissenkring vrijwel uitsluitend uit niet-Joden bestaat. Zadoks: ,,Wij doen alles wat in onze macht ligt. Wij hebben een Centrale Contact Commissie met een ambte naar die ae in Joods opzicht geïsoleer de Joodse gezinnen bezoekt. Dan heb ben wij van tijd tot tijd regionale con tactbijeenkomsten. Wij geven jonge renweekenden. Voor de jongere kinde ren hebben we een korps 'van zes rei zende leraren Zij geven een uur Joodse les per week maar soms ook per veertien dagen aan kinderen in dertig plaatsen Het zijn plaatsen waar zelf geen Joodse leraar woont Het is een zeer kostbare onderne ming, die uitgaat van het idee dat geen Joods kind van Joods onderwijs verstoken mag blijven. Maar het is eên abnormaal kostbare zaak die onveveer een ton per jaar vergt. En wat leren ze dan nog? Wij zuüen ter besparing van kosten ma? g - p - ~n - rrrn" Algemeen wordt beschouwd, dat 1 Joodse kennis het enige wapen tegen de assimilatie is. De gemengde huwelij ken worden hierbij als het grootste ge vaar gezien. Zadoks: „Wij zullen paal en perk aan het gemengde huwelijk moeten stellen. Er zijn voorstellen om een computer in te schakelen om een overzicht te krijgen. W ij zullen zeker een vakman opdracht geven een studie te maken. Maar de hele zaak draait om de public relations We moeten het kerkgenootschap bij de Joden in huis brengen Wij moeten begrip voor het kerkgenootschap zien te krijgen, begrip oor het Jodendom kweken. Begrip dat men als men Jood wil blijven een Jood se levenspartner ..ïoet kiezen". omhoog er. zegt: Maar wie den Here verwachten, putten nieuwe kracht. Er is dus ook een andere mogelijk heid om nieuwe krachten op te doen, het is dus niet zo dat we moeten zeg gen: Nu kan ik niet met vakantie gaan, nu kan ik geen nieuwe kracht putten. Nee, integendeel want er staat niet in de tekst: Wie met vakantie gaan, putten nieuwe kracht, maar Wie den Here ver wachten, zij putten nieuwe kracht. Ver wachten dat is een actief bezig zijn, het is hopen, uitzien en dan niet naar iets wat toch nooit komt, maar naar Iemand die Is! Zo heeft de Profeet het eeuwen gele den voorgehouden aan het volk der Jo den en ze hebben er naar geluisterd, het was voor hen als een lichtstraal in een donkere nacht, een hoop midden in de hopeloosheid en uitzichtloosheid. Van harte hoop en bid ik, dat het ook voor u die ik van achter mijn bureau op het oog heb, een straal van licht zal mogen zijn in uw leven van elke dag. Het kan gebeuren, zoals het al zo vaak gebeurd is dat degene die met va kantie gaan, vermoeider thuis komen dan ze heengegaan zijn, zou dit niet ko men omdat men de werkelijke Bron van kracht niet gezocht heeft? Voor de betrokkenen is dit erg en ik denk in dit verband aan wat de stichter van het Leger des Heils, William Booth, eens gezegd heeft. Hij was met iemand in gesprek en ze hadden over allerlei dingen gesproken, maar toen ze afscheid namen bedacht Booth dat hij geen enkel woord over Jezus Christus, de Heiland van zonda ren had gezegd. Toen hij zijn gesprekspartner de hand ten afscheid gaf zag hij hem diep in de ogen en met ernstige stem zei hij: Vergeet uw ziel niet! Dat is inderdaad een ernstig woord dat een gevaar aanwijst waardoor we in onze druk bezette tijd, steeds meer door bedreigd worden. Wat we elke dag weer opnieuw nodig hebben dat is een vervuld worden met nieuwe kracht, een kracht die mensen ons niet kunnen geven of verstrekken, maar die ontvangen wordt in de ver wachting van den Here. Laat dan in de omstandigheden waar in wij verkeren, het woord van de Pro feet Jesaja het wachtwoord zijn voor elke dag van ons leven. Dit woord draagt n.l. een wonder heerlijk geheim in zich, het geheim van Gods vakantiegave, een gave die niet gebonden is aan wel of niet uitgaan, maar aan de ontferming en genade van Hem die heel ons léven leidt. In lichte en in donkere tijden, in voorspoed en in tegenspoed, in gezond heid en in ziekte schenkt Hij wat u no dig heeft. Laat ik mogen eindigen met u allen, die aan huis gebonden bent ondanks deze gebondenheid, heel veel moed en kracht toe te bidden. Mijn bedoeling met deze meditatie is geweest om u het enigste adres in han den te geven, waar u zonder gevaar voor teleurstelling, deze kracht kunt ontvangen. Laat het woord van de Psalmdichter weerklank moge vinden in uw hart: Ik heb mijn hoop gevestigd op God den Heer die hoort. Mijn hart, hoezeer onrustig wacht zijn verlossend woord. Nog meer dan in de nachten wachters het morgenlicht, blijf ik. 0 Heer, verwachten uw lich tend aangezicht! Overberg, S. Adringa Het komt steeds minder voor dat mensen die in een voor hen vreemd kerkgebouw een kerkdienst willen bezoeken niet mogen zitten waar zij willen en moeten wachten „tot het lampje gaat branden" voor zij een zit plaats kunnen innemen. Een pleidooi voor de „verhuurde zit plaats" is weliswaar nog wel te hou den, althans voor wat de vaste kerk ganger betreft, maar steeds meer wordt in steden en dorpen het geluid gehoord dal de nadelen van het ver- huursysteem aanzienlijk groter zijn dan de voordelen; in nieuwe kerkge bouwen kan men vrijwel alleen nog maar „vrije zitplaatsen" aantreffen. Tot dusver zijn de kerkeraadsbanken meestal buiten de „vrije" banken ge bleven maar ook daarin komt langza merhand verandering. In Blaricum bijvoorbeeld is de hervormde ge meente nu overgegaan tot een „demo cratisering van de kerkbanken". De hele gemeente is een hartelijk „wel kom in de kerkeraadsbanken" toe geroepen. Volgens traditie waren de eikehouten banken op het podium ter weerszij den van de preekstoel in het kerkge bouw bestemd voor leden van de ker- keraad. Maar volgens de huidige ker- keraad wordt hierdoor een afstand gedemonstreerd tussen de kerkeraad en de „gewone" gemeenteleden in de kerk die niet meer in deze tijd past. Daarom is nu het verschil tussen de banken op het podium en de zitplaat sen in de kerk opgeheven. Zowel niet- kerkeraadsleden als kerkeraadsleden kunnen gaan zitten waar zij willen, beneden in de kerk of op het podium. De voormalige kerkeraadsbanken zijn bijv. erg geschikt voor mensen die de predikant soms moeilijk verstaan. Het nieuwe systeem bevalt hervormd Blaricum „uitstekend"....

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1970 | | pagina 13