Kerk ook
zomers
actief
Maar wie den Here
verwachten, putten
nieuwe kracht
I. Zadoks; nieuw benoemde
voorzitter van Nederlands-
Israëlitisch kerkgenootschap:
BEGONNEN IN LUNCHROOM IN WIJK AAN ZEE
Emigratie
Jongeren
Democratisering
van kerkbanken
komt op gang
TER OVERDENKING
TTERKELIJK NIEUWS behoort vooral de laatste tijd niet tot
de opwekkendste rubrieken in dagbladen en periodieken: er
is veel pessimisme over de ontwikkelingen in het kerkelijk leven
(toenemende ontkerkelijking, afbraak kerkgebouwen, financiële
zorgen). Maar daarnaast zijn er toch ook opwekkender geluiden
te beluisteren: grote offervaardigheid in veel gemeenten en pa
rochies, enthousiasme van deelnemers aan pastoraal concilie en
algemene kerkvergadering, grote trouw van de leden van tal van
plaatselijke gemeenten en verenigingen. Vandaag zouden we bij
een stuk zomers kerkewerk, dat reden tot vreugde geeft, willen
stilstaan: het kerkelijk recreatiewerk zoals dit op tal van plaatsen
in ons land juist in deze weken floreert.
Hoe het begon
Recreatieteam
Je$. 4031a
Reereatiewerk van de kerken in
Nunspeet.
WËËBÈmm
x
rX- U'
In het kerkelijk leven in ons land
ligt deze maand veel werk stil: er
wordt heel weinig vergadert en tal
van professionele en vrijwillige me
dewerkers bereiden zich fysiek en
mentaal voor op het komende „sei
zoen". In een deel van het kerke-
werk heerst echter juist in déze
période grote drukte nl. in hel
zomerwerk van de kerken, waartoe
onder meer de activiteiten op de
campings en de stranden gerekend
kunnen worden. Hierover gaat bij
gaand artikel.
Graag noteren we dat de kerken
ook op allerei dndere manieren
's zomers erg actief zijn, waarbij
we in het bijzonder denken aan de
recreatiecentra van de kerken {0.2^
De Jagerstee in Epe, De Noordster
in Dwingeloo, Het Trefpunt te Er-
melo en Het Grote Bos in Drieber
gen). Verder is deze periode „hoog
seizoen" voor de „onderweg-ker
ken", waarvan die in Hoog Soeren,
Huis ter Heide, Blauwkapel, Wasse
naar, Bunnik en Spaarndam be
kende voorbeelden zijn.
Informaties over het kerkelijk
recreatiewerk worden graag ver
strekt door de Bijbel Kiosk Vereni
ging (Hoofdstraat 55. Driebergen)
Voor een brede achtergrondbe
schouwing over deze materie zij hier
gewezen op het interessante boek
van wika Th. J. Rijks „Dynamisch
rusten (Recreatie van mens en
maatschappij in het licht van de
Bijbel)", een uitgave van J. H.
Kok N.V. te Kampen.
Recreatiewerk van kerken
heeft hoge vlucht genomen
In een onlangs verschenen brochure
van de Bijbel Kiosk Vereniging te Drie
bergen vertelt een van de actiefste
mannen achter dit kerkelijk recreatie
werk, wika L. A. C. van Ginkel nu
aan de NCRV verbonden over de
achtergronden van dit werk dat de
laatste jaren een grote vlucht genomen
heeft.
De heer Van Ginkel geeft ondermeer
een interessante exegese van het woord
recreatie. „Voor christenen heeft dit
woord direct een bijbelse notie. Schep
ping (creatie) beteken;: alles is gewor
den door de hand van God en behoort
daar ook in te blijven. Zodra het ge
schapene denkt zelfstandig te kunnen
optreden voldoet het niet meer aan wat
God gesteld heeft; dan ontstaan op alle
gebieden kortsluitingen; de ons omrin
gende natuur is daar zelfs niet buiten
gebleven. Eigenlijk zucht de schepping
onder dit alles; er is een heimwee naar
een her-schepping (re-Creatie) die pas
een feit zal zijn wanneer Jezus Christus
op aarde terugkom; Vanuit dat geloof
Is er dan ook nu de kans om enige
„voorpret" te beleven. De steeds verder
opdringende vrije tijd kan, in alle kreu
pelheid, al een afglans zijn van de
Goede Tijd die we tegemoet gaan."
„In grote gebrekkigheid mag op ieder
levensterrein, dus ook dat van de re
creatie, iets van de „voorpret" tot uit
drukking gebracht worden. De christen
zal. gesteund door zijn werk, juist het
beste voorbeeld gaan geven.. Tijdens
de activiteiten, ook op het kampeerter
rein. zal het als een wonder worden er
varen wanneer iemand tot het inzicht
komt dat zijn leven beter gesteld kan
worden onder Cod die alles schiep en
Jezus Christus, de wegbereider van de
ware herschepping (recreatie)."
"IJet werk begon aan het eind van de
twintiger jaren in Wijk aan Zee
bij Berverwijk waar ds. W. A. Wiersin-
ga. gereformeerd predikant, tijdens de
vakantieperiode met en onder de bad
gasten werkzaam was; hij werkte er
vanuit een oude lunchroom en zorgde
ook vooi de kinderen; naast een stuk
evangelisatie-arbeid was hier duidelijk
al sprake van recreatiewerk; het stond
nog maar in de kinderschoenen, maar
wie verwachtte in die tijd méér?
Uit deze arbeid ontstond de Bijbel
Kiosk Vereniging die ook vandaag nog
springlevend is en aanzienlijk veelzijdi-
ger dan haar (ouderwets klinkende)
naam zou doen vermoeden. Men plaats
te een bijbelkiosk of een tent van
waaruit het evangelisatiewerk ten be
hoeve van de gasten werd gedaan in di
verse vakantiegebieden. Wat de kerken
betreft waren mede op instigatie
van ds. Wiersinga vooral de Gere
formeerde Kerken bijzonder actief op
dit gebied In ds. Wiersinga's Evangeli
satiecentrum in Baarn werd een meer
totale aanpak van het werk opgezet.
Naast de „deputaten voor de evangeli
satie" kwamen er ook „deputaten voor
het recreatievraagstuk" (let wel: vróóg-
stuk, toen zóg men dat nog zo).
Omdat ook in de Nederlandse Her
vormde Kerk grotere aandacht voor
deze zaken ontstond kwam snel de be
hoefte naar een meer gecoördineerde
aanpak naar voren. De Bijbel Kiosk
Vereniging lanceerde een aantal jaren
geleden voorstellen voor een andelijke
coördinatie van het interkerkerlijke re
creatiewerk. In 1968 kreeg het landelijk
beraad na héél veel discussie ge
stalte. Nu is in het gebouw van de Bijbel
Kiosk Vereniging de STRIK, de stichting
ten dienste van het recreatiewerk van
kerken, gevestigd. Het is langzamerhand
een centraal punt voor het snel
groeiende kerkelijke recreatiewerk aan
het worden.
Enkele jaren geleden ging de Ge
reformeerde Kerk van Loosdrecht
zelfs over tot de aanstelling van een
recreatiepredikant voor het gebied
van de Loosdrechtse Plassen ds. G.
Kerssies. Zó centraal waren de vra
gen rond de taak van de kerk met be
trekking tot de recreatie geworden
Ook in de Rooms-katholieke kerk
was de activiteit op dit terrein sterk
toegenomen; snel raakte men ervan
overtuigd dat de vragen die zich hierbij
voordeden niet van die van de andere
kerken verschilden en daarom werd via
de Bijbel Kiosk Vereniging contact opge
nomen. Op het ogenblik wordt het re
creatiewerk in vele tientallen plaatsen
voor verantwoordelijkheid van vrij
wel alle lokale kerkelijke gemeen
ten en parochies door één commissie
Dinnen enkele jaren zijn er, zo ver-
19 telt wika Van Ginkel, 130 plaatse
lijke interkerkelijke recreatiecommis
sies ontstaan; slechts in enkele gevallen
moet men nog spreken van een kérke-
lijke commissie (daar waar de andere
kerken nog niet toe zijn aan een door
denking of teveel in visie verschillen).
Regionaal en provinciaal is het werk
óók goed georganiseerd en in enkele
provincies (Friesland is een aardig
voorbeeld) is de PIRK (de provinciale
interkerkelijke recreatiecommissie) een
begrip geworden.
Landelijk is men nog op zoek naar
de juiste organisatievorm; de al ge
noemde STIRK is er voor het prakti
sche werk, in het interkerkelijke be
raad overlegt men over principiële za
ken.
De heer Van Ginkel ziet als achter
grond van het kerkelijke recreatiewerk:
meehelpen het feest van het vrij-zijn
te bevorderen; .betrokken willen wor
den bij het leven van mensen die op
weg zijn naar steeds meer vrije tijd, om
richting en doel te helpen bepalen. Dit
gebeurt vanuit de liefde die God de
mensen toedraagt opdat bet Evangelie
van Jezus Christus in de wereld present
gesteld wordt.
Over de werkwijze schrift hij
1) De kerken zullen met ieder die
de leefbaarheid van de maatschappij
wil vergroten, ook op het terrein van
de recreatie, samenwerken. De ker
ken zullen daarin voorop moeten
gaan. Het recreatiewerk is op vele
ftlaatsen door de kerken tot ontwikke-
ing gekomen;
2) de bevordering van de creatieve
mogelijkheden vindt een toepassing in
het recreatiewerk;
3) in de samenwerking met anderen
zullen de kerken echter verantwoor
delijk blijven voor de taken van pas
toraat, apostolaat en diakonaat;
4) samen met anderen zal gezocht
moeten worden naar andere vormen
van recreatieverlening
Van de STIRK ontvangen we een op
gave van in Gelderland en Utrecht
werkzame recreatiecommissies; uit de
lijst blijkt dat in vrijwel elk vakan
tieoord kerkelijk recreatiewerk gedaan
wordt, n.l. in: (Gelderland) Apeldoorn,
Arnhem, Harderwijk, Hierden, Benne-
kom, Doetinchem, Ede, Epe, Ermelo,
Heerde, Harskamp, Laag-Soeren, Lo-
bith, Lochem, Lunteren, Nunspeet, Nij-
kerk, Otterlo, Putten, Ruurlo, Velp,
Voorthuizen en Wageningen;
(Utrecht) Veenendaal, Rhenen, Zeist,
Overberg, Amerongen, Oud-Loosdrecht,
Doorn en Spakenburg.
In veel van deze plaatsen hebben de
kerken de handen ineengeslagen en sa
men een team samengesteld dat de ver
antwoordelijkheid voor het werk op
zich neemt. Dit team van recreatie-as
sistenten heeft een grote verantwoor
delijkheid.
De leeftijd van deze mensen mag niet
beneden de achttien jaar liggen en een
vooropleiding of scholing in het jeugd
werk „strekt tot aanbeveling". Als men
niet voldoende mensen bij elkaar krijgt
is de landelijke stichting bereid aan te
vullen. De recreatie-assistenten moeten
minimaal twee weken lid van het team
zijn, anders loopt men teveel het risico
dat men de continuïteit mist.
De praktijk heeft geleerd dat kleu
terleidsters, kweekschoolleerlingen, jon
ge onderwijzers (en onderwijzeressen),
jeugdleiders en aanstaande jeugdlei
ders, studenten van sociale academies,
studenten van universiteiten en hoge
scholen, verplegers en verpleegsters
in-opleiding goede teamleden zijn. Uit
de groep van de technische opleidingen
zou men wel wat meer mensen willen
hebben.
Wie wel eens iets van het werk van
de recreatieteams heeft meegemaakt
zal over het algemeen met grote erken
telijkheid aan werk en mensen terug
denken. Zij zijn vaak van de vroege
morgen tot de late avond met grote in
ventiviteit bezig; vooral ten behoeve
van de kinderen doen zij bijzonder veel.
Het is ontspannend werk ten behoeve
van alle recreanten zonder onderscheid.
Zij die bij dit belangrijke werk be
trokken zijn verrichten een prachtig
stuk diakonia, dienstverlening, voor al
len die zich op campings en andere
plaatsen ontspannen. Het ziet ernaar uit
dat aan de expansie van dit werk nog
lang geen eind gekomen is.
E. J. MATHIES
De Stichting Recreatiecentra van de Nederlandse Hervormde Kerk bezit in
Epe een heel fraai recreatiecentrumDe Jagerstee. Het wandelgebied om dit
centrum is duizenden hectaren groot en het terrein rond de gebouwen en
gebouwtjes, biedt zelf óók allerlei mogelijkheden voor recreatie: o.a. een
speelvijver voor de kinderen, een openluchttheater en een sportveld.
Wanneer u met vakantie bent, of van
plan bent te gaan, dan wens ik u heel
veel vreugde en blijdschap toe, ik hoop
dat u weer thuis zult komen als een
herschapen mens.
Want dót betekent immers het woord
recreatie - herschepping, en vakantie
houden en vieren is een bezigheid, die
in het levenspatroon van onze tijd ver
weven is. We hebben het allemaal no
dig dat we er eens helemaal uit zijn,
dat we vrij zijn van alle dagelijkse
plichten en beslommeringen.
Het is aan de ene kant een uitrusten
van de arbeid en tegelijk: een toegerust
worden tot de oude taak, het werk dat
ons weer wacht. Het zou echter van een
grenzeloos egoïsme getuigen, wanneer
alle vakantiehoudende mensen alleen
maar aan zichzelf zouden denken.
Er is n.l. ook een grote groep van
mensen in onze samenleving, aan wie
het niet gegeven is met vakantie te
gaan.
Hierbij denk ik in het bijzonder aan
de zieken, de bejaarden en de eenza
men, in het algemeen dus die mensen
die gebonden zijn, door welke omstan
digheden ook. Ieder van u kent ze wel,
er woont misschien wel zo iemand vlak
bij u in de straat of in dezelfde flat,
die zodanig aan huis gebonden is, zodat
vakantie houden tot de onmogelijkhe
den behoort.
Het is in het bijzonder naar u, dat
mijn gedachten op dit ogenblik uitgaan
en voor wie ik deze regels schrijf.
U ziet hoe de buren druk bezig zijn
de voorbereidselen te treffen voor hun
vakantiereis, en onwillekeurig komt bij
u de vraag op: Zij wel, maar waarom ik
niet?
Met alle moed die in ons is proberen
we dan dergelijke gevoelens de baas te
worden, maar dat lukt niet altijd, soms
wordt het wel eens te veel.
Zo was het ook gesteld met het vclk
Israël toen het nog als een gedeporteer
de gemeenschap in het land Babel ver
toefde.
In het volk gingen stemmen op die
zeiden: Dacht je nog dat God. Zich nog
om ons bekommerde? Welnee, integen
deel: Mijn weg is voor de Here verbor
gen en mijn recht gaat aan mijn God
voorbij.
Zo moeilijk kunnen inderdaad ook
levensomstandigheden zijn, maar laat ik
u dan toch tot uw .troost en bemoedi
ging dit mogen zeggen: Toch denkt God
aan U. Ergens las ik eens een verhaal
van een kleine jongen; het was in de
vakantie en hij mocht bij een tante lo
geren.
Het kind was erg druk en bewegelijk,
en na een week had tante er schoon ge
noeg van, ze stuurde hem naar huis te
rug en zei: Kind, ik word veel te moe
van je. Het kind begreep er helemaal
niets meer van en antwoordde: „Mijn
moeder heeft mij al negen jaar en ze is
me nog niet moe!"
Kijk, zo is God nu, Hij wordt nooit
moe noch mat, in Hem is een bron van
kracht waaruit ook u moogt putten,
elke dag weer opnieuw.
Het antwoord wat de Profeet Jesaja
geeft, op die bange klacht van het volk,
is dan ook een geweldige bemoediging
en troost, hij wijst het oog van het volk
MEER BEGRIP KWEKEN VOOR
Voor de eerste maal in zestien jaar heeft het Nederlands Israëlitisch
Kerkgenootschap een nieuwe voorzitter. Met de benoeming van de heer
I. Zadoks uit Den Haag tot voorzitter van de Permanente Commissie,
het bestuur, heeft Joods Nederland, voor zover het is verenigd in de het
gehele land beslaande 45 Joodse gemeenten een nieuwe figuur gekregen,
die op het terrein van het beleid, organisatie en administratie de hoogste
autoriteit is. Als directeur van een grote firma in kantoorbenodigdheden
en aanverwante zaken zijn deze taken de heer Zadoks niet vreemd.
Vreemd zijn hem evenmin de problemen waarmee de Joodse Gemeenten
in ons land met tezamen 15.440 ingeschrevenen worden geconfronteerd.
(Van een bijzondere medewerker)
,,D// het slinken van het aantal leden van een kerkgenootschap
nemen de werkzaamheden van het kerkgenootschap niet
evenredig af. Integendeel, zij zijn meer geworden. Joodse gemeen
ten die vroeger een normaal bestaan hadden met eigen leraren,
voorgangers, zijn nu aangewezen op het centrale, landelijke
lichaam, omdat veelal hun eigen apparaat ontbreekt. Hierdoor zijn
de werkzaamheden van het Nederlands Israëlitisch Kerkgenoot
schap als overkoepelend orgaan aanzienlijk meer geworden", zo
schetst de nieuwe voorzitter de taak van het Nederlands Israëli
tisch Kerkgenootschap.
De heer Zadoks weet waar hij over
spreekt. De vraagstukken zijn voor hem
niet. nieuw. Sinds 1946 reeds maakt hij
deel uit van het bestuur van het kerk
genootschap. Tot zijn benoeming dezer
dagen tot president, was hij vice-voor-
zitter. Daarnaast is hij voorzitter van
de Nederlands Israëlietische Gemeente
te Den Haag- Met 1500 ingeschrevenen
is dit de tweede Joodse Gemeente 'an
het land. Zij wordt oor Amsteram voor
afgegaan met 9393 zielen en Rotterdam
als derde gemeente met 788 ingeschre
venen. Deze drie gemeenten hebben ook
een eigen opperrabbijn. De overige
Joodse Gemeenten in het land hebben
gezamenlijk een opperrabbijn met als
standplaats Utrecht. Te verwonderen
behoeft dat niet, want de Joodse Ge
meenten zijn doorgaans gering in zie
lental. Zelfs vrij omvangrijke Neder
landse steden hebben nog amper Joodse
inwoners. De Joodse Gemeente van
Leeuwarden, een gemeente die geheel
Friesland bestaat, komt niet ver dan 57
ingeschrevenvn, Enschede met 262 zie
len behoort al tot de grote Joodse Ge
meenten, evenals Arnhem met 257 zie
len.
Maar Apeldoorn met 61, Nijmegen
met 94. Den Bosch met 75 of zelfs Eind
hoven met 180 zielen spreken nauwe
lijks mee.
Vooral uit de Joodse Gemeenten bui
ten de drie grote ir. het westen van
het land trekt de Joodse jeugd weg.
Zij emigreert veelal naar Israël, of
vestigt zich in de grotere Joodse
centra. De heer Zadoks: „Ik acht het
gunstig als Jood en als mens die voor
Israël voelt, dat de emigratie zo groot
mogelijk zal zijn. Daarnaast acht ik
het beter dat de eenling uit de pro
vincie zich groepeert in grotere Jood
se centra waar hij nog wel in staat is
bewust Joods te kunnen leven. Het is
in ieder geval beter dan dat hij ver
grijst in een ontjoodste stad, waar hij
alleen nog maar met gevoelsbanden
aan het Jodendom kan hechten".
JODENDOM
Toch heeft het volgens de nieuwe
'oorzitter van het Nederlands Israëlie-
ische Kerkgenootschap ook bepaalde
voordelen dat in vele delen van Ne-
ierland de Joodse Gemeente zo klein
zijn „Vaak is het zo, dat hoe kleiner
de gemeenschap is hoe sterker de wil
.ot werken. Vele mensen die niet re
gelmatig de gebeden zeggen gaan in
kleine gemeenten toch naar de sy
nagoge uit plichtsbesef. Zij gaan om
dat zi' weten dat anderen in hun ge
meente prijsstelten op die diensten.
Dat willen zij dan mogelijk maken".
De heer Zadoks meent dat het Neder
lands Israëlietisch Kerkgenootschap
hoewel het sinds 1814 bestaat, bij de
Joodse jongeren onvoldoende bekend
is. Hij zegt ervan: „Wij moeten meer
aan de weg timmeren Er moet meer
>ropaganda worden gemaakt Wij doen
niet aan radiowerk. Wij zijn zelden
voor de televisie, allemaal zaken die
de jongeren aanspreken. Wij meen-
len te lang dat wij konden voortteren
op onze oude roem. Wij gaan betere
mblic relations voeren. Ér verdwijnen
van ons nu veel jongeren die in de
erschillende plaatsen de opengeval
len posten haden moeten innemen".
Dat verdwijnen komt vooral door as
similatie en door het groot aantal ge
mengde huwelijken. Ruim vijftig
procent van de Joden die huwen zou
den een niet-Joodse partner kiezen.
Zij en hun kinderen zijn daardoor
veelal voor het Jodendom verloren.
Deze gemengde huwelijken komen in
zeer grote mate in de kleine Joodse
Gemeenten voor waar de Joodse con
tacten gering zijn en de vrienden- en
kennissenkring vrijwel uitsluitend uit
niet-Joden bestaat.
Zadoks: ,,Wij doen alles wat in onze
macht ligt. Wij hebben een Centrale
Contact Commissie met een ambte
naar die ae in Joods opzicht geïsoleer
de Joodse gezinnen bezoekt. Dan heb
ben wij van tijd tot tijd regionale con
tactbijeenkomsten. Wij geven jonge
renweekenden. Voor de jongere kinde
ren hebben we een korps 'van zes rei
zende leraren Zij geven een uur
Joodse les per week maar soms ook
per veertien dagen aan kinderen in
dertig plaatsen Het zijn plaatsen
waar zelf geen Joodse leraar woont
Het is een zeer kostbare onderne
ming, die uitgaat van het idee dat
geen Joods kind van Joods onderwijs
verstoken mag blijven.
Maar het is eên abnormaal kostbare
zaak die onveveer een ton per jaar
vergt. En wat leren ze dan nog? Wij
zuüen ter besparing van kosten ma?
g - p - ~n - rrrn"
Algemeen wordt beschouwd, dat 1
Joodse kennis het enige wapen tegen
de assimilatie is. De gemengde huwelij
ken worden hierbij als het grootste ge
vaar gezien. Zadoks: „Wij zullen paal
en perk aan het gemengde huwelijk
moeten stellen. Er zijn voorstellen om
een computer in te schakelen om een
overzicht te krijgen. W ij zullen zeker
een vakman opdracht geven een studie
te maken. Maar de hele zaak draait om
de public relations We moeten het
kerkgenootschap bij de Joden in huis
brengen Wij moeten begrip voor het
kerkgenootschap zien te krijgen, begrip
oor het Jodendom kweken. Begrip dat
men als men Jood wil blijven een Jood
se levenspartner ..ïoet kiezen".
omhoog er. zegt: Maar wie den Here
verwachten, putten nieuwe kracht.
Er is dus ook een andere mogelijk
heid om nieuwe krachten op te doen,
het is dus niet zo dat we moeten zeg
gen: Nu kan ik niet met vakantie gaan,
nu kan ik geen nieuwe kracht putten.
Nee, integendeel want er staat niet in
de tekst: Wie met vakantie gaan, putten
nieuwe kracht, maar Wie den Here ver
wachten, zij putten nieuwe kracht. Ver
wachten dat is een actief bezig zijn, het
is hopen, uitzien en dan niet naar iets
wat toch nooit komt, maar naar Iemand
die Is!
Zo heeft de Profeet het eeuwen gele
den voorgehouden aan het volk der Jo
den en ze hebben er naar geluisterd,
het was voor hen als een lichtstraal in
een donkere nacht, een hoop midden in
de hopeloosheid en uitzichtloosheid.
Van harte hoop en bid ik, dat het ook
voor u die ik van achter mijn bureau
op het oog heb, een straal van licht zal
mogen zijn in uw leven van elke dag.
Het kan gebeuren, zoals het al zo
vaak gebeurd is dat degene die met va
kantie gaan, vermoeider thuis komen
dan ze heengegaan zijn, zou dit niet ko
men omdat men de werkelijke Bron van
kracht niet gezocht heeft?
Voor de betrokkenen is dit erg en ik
denk in dit verband aan wat de stichter
van het Leger des Heils, William Booth,
eens gezegd heeft.
Hij was met iemand in gesprek en ze
hadden over allerlei dingen gesproken,
maar toen ze afscheid namen bedacht
Booth dat hij geen enkel woord over
Jezus Christus, de Heiland van zonda
ren had gezegd.
Toen hij zijn gesprekspartner de
hand ten afscheid gaf zag hij hem diep
in de ogen en met ernstige stem zei hij:
Vergeet uw ziel niet!
Dat is inderdaad een ernstig woord
dat een gevaar aanwijst waardoor we
in onze druk bezette tijd, steeds meer
door bedreigd worden.
Wat we elke dag weer opnieuw nodig
hebben dat is een vervuld worden met
nieuwe kracht, een kracht die mensen
ons niet kunnen geven of verstrekken,
maar die ontvangen wordt in de ver
wachting van den Here.
Laat dan in de omstandigheden waar
in wij verkeren, het woord van de Pro
feet Jesaja het wachtwoord zijn voor
elke dag van ons leven.
Dit woord draagt n.l. een wonder
heerlijk geheim in zich, het geheim van
Gods vakantiegave, een gave die niet
gebonden is aan wel of niet uitgaan,
maar aan de ontferming en genade van
Hem die heel ons léven leidt.
In lichte en in donkere tijden, in
voorspoed en in tegenspoed, in gezond
heid en in ziekte schenkt Hij wat u no
dig heeft.
Laat ik mogen eindigen met u allen,
die aan huis gebonden bent ondanks
deze gebondenheid, heel veel moed en
kracht toe te bidden.
Mijn bedoeling met deze meditatie is
geweest om u het enigste adres in han
den te geven, waar u zonder gevaar
voor teleurstelling, deze kracht kunt
ontvangen. Laat het woord van de
Psalmdichter weerklank moge vinden
in uw hart:
Ik heb mijn hoop gevestigd op God
den Heer die hoort.
Mijn hart, hoezeer onrustig wacht
zijn verlossend woord.
Nog meer dan in de nachten wachters
het morgenlicht,
blijf ik. 0 Heer, verwachten uw lich
tend aangezicht!
Overberg,
S. Adringa
Het komt steeds minder voor dat
mensen die in een voor hen vreemd
kerkgebouw een kerkdienst willen
bezoeken niet mogen zitten waar zij
willen en moeten wachten „tot het
lampje gaat branden" voor zij een zit
plaats kunnen innemen.
Een pleidooi voor de „verhuurde zit
plaats" is weliswaar nog wel te hou
den, althans voor wat de vaste kerk
ganger betreft, maar steeds meer
wordt in steden en dorpen het geluid
gehoord dal de nadelen van het ver-
huursysteem aanzienlijk groter zijn
dan de voordelen; in nieuwe kerkge
bouwen kan men vrijwel alleen nog
maar „vrije zitplaatsen" aantreffen.
Tot dusver zijn de kerkeraadsbanken
meestal buiten de „vrije" banken ge
bleven maar ook daarin komt langza
merhand verandering. In Blaricum
bijvoorbeeld is de hervormde ge
meente nu overgegaan tot een „demo
cratisering van de kerkbanken". De
hele gemeente is een hartelijk „wel
kom in de kerkeraadsbanken" toe
geroepen.
Volgens traditie waren de eikehouten
banken op het podium ter weerszij
den van de preekstoel in het kerkge
bouw bestemd voor leden van de ker-
keraad. Maar volgens de huidige ker-
keraad wordt hierdoor een afstand
gedemonstreerd tussen de kerkeraad
en de „gewone" gemeenteleden in de
kerk die niet meer in deze tijd past.
Daarom is nu het verschil tussen de
banken op het podium en de zitplaat
sen in de kerk opgeheven. Zowel niet-
kerkeraadsleden als kerkeraadsleden
kunnen gaan zitten waar zij willen,
beneden in de kerk of op het podium.
De voormalige kerkeraadsbanken zijn
bijv. erg geschikt voor mensen die de
predikant soms moeilijk verstaan.
Het nieuwe systeem bevalt hervormd
Blaricum „uitstekend"....