0
P
Kruisvereniging
en principes
Druk werk
in nieuw
kantoor
van V.V.V.
Avondmarkt
van RMC
een succes
E
L
CHEVROLET
Belt
Inenting
zuigelingen
HORLOGERIE
VAN MANEN
„IK BLIJF ERBIJ DAT DE FUNCTIE
UIT DE VORM MOET KOMEN
a,o I:: 1055c
VAN WOUT BLAUWKOUS
(Van een onzer verslaggevers)
VEENENDAAL „Het is schandalig, dat men nu door middel van
rubbertegels en het beplakken met tapijt de kinderspeelplaatsen veili
ger wil maken. Dat is de oplossing niet. En eigenlijk is zo'n kinder
speelplaats maar een facet uit hei gehele complex leef-en woonbeeld.
Er gaat een eindeloze verveling uit van architecten, die nieuwe woon
wijken creëren. Ondanks het feit dat een architect een mens moet zijn
om het leven vorm te geven, blijkt hij in vele gevallen er niet capabel
voor te zijn".
VERSCHILLEN
VERBOD
VERVELING
HOPELOOS
V.A.B.
KIRPESTEIN
▼BsnramAAL
NADENKEN
HELFT IS TE VEEL
LIT IN DE KERK
KERKBEZOEK
WINTERWERK
CONTACTBLAD
ACHTER DE HAND
ZONDAGSDIENSTEN
VRIJDAG 31 JULI 1970
Als ik het een beetje op me laat in
werken, dat vind ik het een tikje
vreemd, dat ik nog dit jaar wel 'es met
een niet meer geheel lokaal produkt
tussen de lippen zal lopen. Dat bezorgt
mij als inboorling van dez^ nederzetting
toch wel even een onbehaaglijk gevoel.
*t Is misschien maar een idee, maar ik
vond het wel een prettige gedachte dat
ik met een puur inheems produkt dage
lijks doende was om mijn gezondheid te
verpesten.
Zo vers van de machine betrok ik
mijn sigaartjes iedere week van een
kennis. Deze vergrijpt zichzelf niet aan
de produkten die hem iedere week te
gen wil en dank door zijn broodheren
worden toebedacht. Hij geeft de doos
jes tegen een zacht prijsje, dat ver on
der de marktwaarde ligt, al jaren aan
mij door. Een doosje met het stempeltje
rokertjes personeel" hoort dus eigen
lijk niet in mijn zak thuis. Ik waak er
ook altijd zorgvuldig voor, dat ik de
juiste kant bovenhoud als ik iemand
zo'n genotmiddeltje presenteer. Als men
het leest dan voel ik me betrapt als ie
mand die vóór de oorlog een belasting-
plaatje met een gaatje aan de fiets had,
terwijl zijn inkomen wel toereikend
was om zo'n bewijsstuk a raison van
een rijksdaalder van de fiscus te be
trekken.
Strikt genomen is het natuurlijk ook
niet toegestaan om de sigaartjes die
men als werknemer cadeau krijgt aan
een ander door te verkopen, maar bij
mijn weten is er nooit een Ritmeester-
of een Panterdirecteur geweest die
daar zwaar aan heeft getild. De roker
tjes personeel worden ook niet in der
mate grote hoeveelheden verstrekt, dat
het de moeite loont om er een kraampje
op de markt voor af te huren.
Anders gezegd: de detaillist zal het
hoegenaamd niet in zijn winkella kun
nen vernemen, dat er zo af en toe eens
een personeelsrokertje tussen niet de
Panter of Ritmeester dienende lippen
terecht komt.
Het is al gezegd: de Veenendaalse
werknemerssigaar bezorgt mij een
smaak die een ander produkt net niet
helemaal heeft.
Maar wie zegt mij dat dat, laten we
aannemen over een half jaar, nog het
geval is? Zuig ik dan nog aan een Vee
nendaalse schepping of is het een si
gaar die door Engelse handen is ge
gaan? Of waaraan, om nog iets verder
van huis te gaan. een Amerikaan iets
heeft bijgedragen? Want Ritmeester
wordt Engels en de Engelse fabriek die
een leuke prijs voor Ritmeester heeft
laten vallen is weer niet geheel onaf
hankelijk van een bedrijf in Amerika,
als ik het goed heb gevolgd. En Panter
is de familie ook al gedeeltelijk ont
glipt. D.E. zit er in en Douwe bestaat
ook enigszins bij de gratie van het bui
tenland.
En al tracht men mij en anderen de
verzekering te geven dat we de brand
blijven steken in een geheel op eigen
bodem vervaardigde sigaar, dat kan
binnen de kotste keren veranderd zijn.
Als het in de organisatie van de buiten
landse baas beter past, dat alle sigaren
van het concern op één plek in de we
reld worden gedraaid dan is het niet
ondenkbeeldig dat er voor vele van onze
plaatsgenoten niet anders overblijft
dan tot tién, vijf en twintig en vijftig
tellen, deze aantallen in doosjes schui
ven en waar nodig „rokertjes perso
neel" stempelen.
Overigens vind ik het alleen maar om
gevoelsmatige redenen jammer als een
bedrijf zijn zuiver plaatselijke stempel
verliest. Dat „meneer Jan" de achter
grond van deze kwalificatie gaat mis
sen omdat het aandelenpakket in zijn
safe aanmerkelijk is geslonken. De ge
zondheid van het bedrijf doet deze fa
miliaire aderlating naar mijn beschei
den mening alleen maar goed.
Ik geloof dat ik het een paar week
beurten eerder al eens heb gezegd: je
kunt niet het optreden van een Tilburg-
se wolmagnaat die niet in een groter
verband wil opgaan verguizen en te-
geljkertijd jammeren, dat er in Veenen-
daal zo langzamerhand geen specifiek
plaatselijk bedrijf meer overblijft.
Een hier ter plaatse opererende vak
bondsman heeft onlangs volgens mij
terecht gewezen op het gevaar van de
onderneming waar een meneer Kees en
een meneer Piet alle lakens uitdelen en
alle slopen laten maken. Van wat er i
de kluis van één familie ligt is moeiijk
hoogte te krijgen. Vandaag denk je dat
ze goed staan en morgen zijn ze naar de
filistijnen. Nee. dan beter onder de En
gelse pannen dan op de Veenendaalse
straat...
Wout Blauwkous
RHENEN De avondmarkt van
gisteravond, georganiseerd in RMC-ver-
band, in de Rhenese Molenstraat, is met
bijna dertig kramen een succes gewor
den.
Er waren veel bezoekers op de been,
niet alleen uit Rhenen, maar ook uit de
omgeving. Bijzonder gezellig was de
draaiorgelmuziek van de firma Goss-
link uit Hilversum, die had gezorgd
voor een instrument dat bekendheid
verwierf via radio en televisie.
De avondmarkt wordt volgende week
donderdag en de donderdag daarop her
haald. Op beide avonden zijn er nieuwe
attracties gepland.
ADVERTENTIE
SOLA elite
HOOGSTRAAT 28
VEENENDAAL
Rubber tegels
en tapijten op
speelplaatsen
- een schandaal
Het is de 23-jarige Mik Thoomes,
die een ruwe por tegen de huidige
vorm van leefbaarheid wil geven. Me
de door zijn afgeronde studie aan de
Academie voor Beeldende Kunst in
Arnhem voelt hij een betrokkenheid
bij het ontwerpen van een leefklimaat
voor het verschijnsel MENS.
Zelf wil hij zich absoluut niet een
(monumentaal) ontwerper of architect
noemen. Integendeel zelfs. „Dergelijke
benamingen vind ik van minder be
lang".
Hel onlangs gelanceerde experiment
van Firet door onder speelwerktuigen
op een kinderspeelplaats tapijt te leg
gen, was yoor Mik Thoomes de eerste
aanleiding om te ageren.
„Het lijkt gewoon nergens op. Het
zijn allemaal noodoplossingen, die mén
voor het probleem van kinderspeel
plaatsen geeft. Die rubbertegels of dat
tapijt zal nog geen garantie zijn voor
een veilig spel van kinderen.
Ik houd werkelijk mijn hart vast
voor de ontwikkeling van de kinder
speelplaatsen. Geen enkele architect
schijnt er aan te denken, dat het kind
op zoek is naar verschillen. Nu biedt
men het kind onmogelijke mogelijkhe
den aan met die klimrekken. Het kind
kan er niets mee doen, niets mee vor
men. Het kind heeft verschillen nodig
om te spelen. Het spel is immers nodig
voor zijn exploratie, maar het vindt in
de aanwezige speelwerktuigen geen uit
daging".
Aan deze verkrampte situatie is zeker
de huidige woningbouw mede debet. De
uniforme opstelling van woonelemen-
ten geeft aan de bewoner geen enkele
kans op afwisseling.
Mik Thoomes ergert zich aan de pas
sieve houding van de bewoners van
verveeld-uitziende flatgebouwen. „De
mensen slikken het maar allemaal.
Denken kennelijk niet dat ze in een rot-
hok zitten. Vanuit hun flatje zien ze
alle dagen hetzelfde: de autootjes, de
zelfde grauwe flats en dezelfde men
sen door dat één en hetzelfde raam. De
architect en de aannemer vergeten de
wensen van de toekomstige bewoners.
Wonen is ten eerste ervaringen opdoen
en beleven. Leven is weer het zien van
je vrouw, je kinderen en de verschillen
ontdekken van je ervaringen. Nee...het
lijkt maar moeilijk te zijn om mensen
een ruimte aan te bieden waarin te LE
VEN valt".
Regelmatig neemt hij poolshoogte bij
de bewoners van flats. Daarbij doet hij
dan de constatering, dat de aanwezige
groenstroken („de restruimten") totaal
niet functioneel zijn.
„Waarom grasvelden aangelegd, die
op krampachtige tijden geschoren en
geknipt moeten worden? Waarom vij
vers, die lekker diep zijn uitgegraven,
om er kinderen in te laten verdrinken.
De indeling van die restruimten is vaak
erg seniel. Pas op, als je je op het gras
begeeft, kijkt uit wanneer het kind met
een vlotje in de vijver dobbert. Aan al
les wordt een verbod verbonden".
Hoe hij het zelf ziet, om tot verbete
ring van een leefmilieu te komen?
„Dit probleem kan niet snel opgelost
worden. Over een tiental jaren zal men
er nog wel mee worstelen. Ik heb wel
een idee om de huidige vorm op te hef
fen. Een meer ideale speelplaats voor
kinderen zou zijn door het kind zelf
mee te laten bepalen. Dus niet, dat de
gemeente gaat experimenteren met een
stunt als het laten beplakken van tapijt
op deze speelterreinen.
Ik wil het absoluut niet gaan drama
tiseren, maar men moet meer denken
aan het samengaan van natuurlijke en
cultuurelementen op deze speelplaatsen.
Het kind heeft water, zand, steen en
beschutting nodig. Beschutting in dié
vorm, dat het een hutje mag maken in
een heg of een struik. Het moet zich
kunnen afzonderen, het wil even alleen
zijn, in zijn diepgegraven kuil. Zijn be
hoefte is groot aan een zelf geschapen
beschermend wereldje".
Hierna wordt een opsomming gege
ven van landen en plaatsen waar men
het kind tegemoet komt in zijn verken
ning naar de wereld. Zo wordt in Zwe
den veel gewerkt met de zogenaamd»
„prefab-elementen", waar het kind mee
bezig kan zijn. In Utrecht worden op
een bepaalde plaats in de stad hout,
spijkers en hamers aan de kinderen
aangeboden. Gedeeltelijk kan het kind
hierdoor zijn mogelijke agressie af
reageren en het hutten bouwen blijkt
dagelijks het eindresultaat te zijn.
„Het kind moet meer tot een beelden
de uitdrukking kunnen komen. Zijn
creativiteit mag niet in de kiem worden
gesmoord op de speelplaats of in de
woning. Daarom begrijp ik ook niet dat,
men niet op een verdieping in een flat
een soort recreatie-ruimte maakt. Te
vens fungerend als ontmoetingsplaats,
voor de bewoners, dus een ruimte
waarin de socialiteit naar voren komt.
En waarom zie je ook nergens het
PUm gerealiseerd yap e^i „brqg (Jycht-
corridór) tussen twee flatgebouwen?
Over tien jaar zijn volgens mij de in
aanbouw zijnde woningen van nu, weer
onbewoonbaar".
Het indertijd geponeerde plan van
„New Babylon" van Constant Nieuwen-
huis bleek ook voorzien te zijn van ge
meenschappelijke recreatieruimten.
Komt dat overeen met wat jjj bedoelt?
„Nee, hij legt meer de nadruk op de
homo ludens, de spelende mens. De mo
menteel gehandhaafde woningbouw,
manifesteert zich in een onduidelijke
bouw van sigarendozen. Zo wil men uit
de functie een vorm halen. Dat is
waardeloos. Het wordt een eindeloze
verveling. Ik blijf erbij dat de functie
uit de vorm moet komen".
Hierop volgt het soortement excuus,
dat het zo een-twee-drie niet makkelijk
is om alles zo duidelijk mogelijk te for
muleren. Het is nu eenmaal moeilijk
om een grens te maken tussen het beel
dende en het constructieve. Na een kor
te spreekpauze, waarin een slok whisky
wordt genomen en een sigaret wordt
aangestoken, vertelt hij over zijn ko
mende werkzaamheden. Voorlopig
blijft het bij een assistentschap bij Peter
Struyken, docent aan de Arnhemse
Akademie voor Beeldende Kunst (te
vens verbonden aan de Utrechtse Uni
versiteit als lector en zich (Jruk bezig
houdend met computerart).
Hoe dénkt hij dan de feitelijke' rfn-
mondigheid van de bewoners op te hef
fen?
„De mensen moeten zelf met plannen
komen. Samen moeten de mogelijkhe
den nagegaan worden welke factoren
mee kunnen werken aan een goede
leefbare omgeving. Hierbij moeten be
trokken worden een stedebouwkundige,
de bewoner, politie, eeh socioloog, een
psycholoog en noem maar op. In team
verband kan men dan een totaalbeeld
scheppen. Een ieder kan dan komen
met zijn ervaringen. Al die ervaringen
zijn gebonden aan een uitdrukking. Sa
men kan men nagaan en checken wat
er van zo'n beeld over blijft".
Mik Thoomes toont ook zijn ontevre-
debheid ten aanzien van de aannemers
en het beleid van de gemeente.
„Men weet gewoon niet wat men
doet. Het gemeentebestuur lijkt ge
vormd te worden door koekebakkers en
textielmannen. Men meent de mensen
in kale hokken te kunnen plaatsen. Met
een calvinistische blik in hun ogen, ne
men ze plaats in de schoonheidscom
missie. Als je nagaat, dat zeker 80 pro
cent niet wil blijven zitten in hun wo-
ningoft).'* dan vraag<?.ik; me wel eens
af... Gewoon hopeloos De overheid
meent elke dag maar weer, haar goed
keuringen te moeten geven aan de zo
veelste verordening om het leefgenot
maar zoveel mogelijk te beperken. En
verder denken ze maar aan het glas
sherry en de vette Jaguar voor de
deur!"
De visuele ontwerper vindt overigens
de activiteiten van de Stichting Nieuwe
Woonvormen ook niet daverend. Hij is
van mening dat de toegepaste bouw in
Hoevelaken niet erg lang mee zal
gaan". Het is gewoon een cliché van
het al bestaande".
Mik Thoomes zou het geweldig vin
den. wanneer er bij hem reacties bin
nen komen.
„Ik hoop vooral van mensen, die er te
gen zijn. Want nogmaals, ik kan het
niet duidelijk genoeg stellen, de mens
moet de mogelijkheid hebben om in een
ruimte te leven, te werken en te spelen
waarin men ervaringen, ontdekkingen
kan hebben en bescherming kan ont
vangen. Kortom een benaderde vorm
van goede leefbaarheid. Nog steeds be
grijp ik niet waar de overheid de bru
tale overmoed vandaan haalt om tapij
ten te leggen op speelplaatsen en veror
deningen maakt ten nadele van het
leefmilieu om zo de belachelijke con
frontatie met hun eigen onvermogen te
handhaven".
'li
ADVERTENTIE
CITY-MOTORS
KOI
„Zo maar wat commentaar" levert de Rhenense dominee P. L. J. Wapenaar
deze keer in „Rond de Cunerakerk" over de pogingen om de drie Nederlandse
kruisverenigingen te laten fusioneren. Het Groene Kruis (algemeen) en 't Wit-
Gele Kruis willen wel, maar het van origine protestant-christelijke Oranje
Gele Kruis heeft principiële bezwaren en dan gaat het deze kruisvereniging
voornamelijk over de eigen inbreng.
Hoewel ds. Wapenaar dit standpunt wel kan begrijpen is hij het er toch niet
mee eens.
Begrip kan hij ervoor opbrengen
omdat christenen en de gerk ervoor
moeten waken dat de betekenis van
het geloven in Jezus Christus voor
de samenleving duidelijk vorm kan
worden gegeven.
Dit moet niet ten ondergaan in een
kleurloze algemeenheid. Aan de an
dere kant meent de predikant dat
ook christenen reëel moeten zijn en
de veranderingen in de samenleving
niet uit het oog moeten verliezer.
Daarbij moet veel begrip voor el
kaar worden opgebracht en ook
moet men ruimte laten voor elkaar
levensovertuiging.
Ds. Wapen aar vraagt of het wel
zo erg dat een rooms-katholieke
of een humanistische wijkverpleeg
ster een christelijke zieke verzorgt.
(Dominee bedoelt waarschijnlijk een
protestant-christelijke want een
rooms-katholieke zieke mag zich
evenzeer christen noemen).
Vroeger zou dat onmogelijk ge
weest zijn omdat men gevaar zag in
een andere levensovertuiging. Daar
zijn we nu overheen, aldus ds. Wa
penaar. Rooms-katholieken en hu
manisten zijn geen vijanden van
protestanten.
Blijft nog over de vraag of die
wijkverpleegster haar werk goed
doet en dan moet het iemand weinig
kunnen schelen vanuit welke levens
overtuiging dat werk wordt gedaan.
Als een wijkverpleegster komt bij
iemand die in geestelijke nood is dan
zal zij heus wel weten dat daar des
kundigen, geestelijken, voor zijn, di(
ze kan waarschuwen.
Net zo min, zegt ds. Wapenaar, ah
ik het werk van een wljkverpleeg
ster zal gaan doen, zal zij mijn werk
overnemen. Hoezeer dan ook de le
vensbeschouwelijke inbreng van be
lang is, men moet inzien dat mensei
tegenwoordig gewoner met anders
denkenden omgaan. En wel zo, dal
niet overal samenwerking op dit
punt hoeft al' te breken. Daarom
lijkt het de predikant ook niet nodig
dat de voorgestelde fusie op het
strik«l-principiële punt afspringt.
Wel toevallig dat ook het college
van diakenen van de hervormde ge
meente „Sola Fide" zijn gedachten
op dit punt heeft later gaan. De ge
meenteleden worden niet in het on
zekere gelaten van het standpunt
van de diaconie. Zij krijgen -en on
omwonden antwoord op de vraag
„Kun je als kerk samen gaan met
„neutrale" instellingen?"
De diakenen hoewel slechts een
voorlopig standpunt prijsgevend
houden zich aan de kerkorde op dit
punt, n.l. dat de gemeente haar dia
conale opdracht vervult in de kerk
en in de wereld.
Dat vervullen moet goed gebeuren.
Er is dus op nagenoeg alle terreinen
vakkenis vereist. Hoe groter de in
stelling, des te meer mogelijkheden
om gespecialiseerde mensen in
dienst te krijgen.
De diakenen van Sola Fide mener,
daarom dat samenwerking geboden
is als de kwaliteit van het werk
hierdoor verbetert. Samenwerking
met andere kerken, maar ook net
neutrale instellingen. Wel moet de
vertegenwoordiging in het bestuur
van een grote instelling gewaar
borgd zijn. Daar wordt het beleid
bepaalt. Mochten er gemeenteleden
zijn die het met de visie van de dia
kenen niet eens zijn dan wordt hun
verzocht te reageren.
Het geringere kerkbezoek tijdens
de bidstond en dankstond voor gewas
en arbeid en op hemelvaartsdag
heeft de kerkeraad van de hervorm
de gemeente „Sola Fide" te Veenen-
daal lot nadenken gestemd. Deze
door de kerkeraad als belangrijk ge
signaleerde zaak wordt voor een
grondige behandeling terugverwezen
naar het consistorie, bestaande uit
de predikanten en de ouderlingen.
Het consistorie heeft besloten om
voorlopig de bid- en dankdiensten
nog op woensdag te houden en niet
opK zondag. Aan de diensten zal ech
ter een -gewijzigde inhoud worden
gegeven; ze zullen meer in de reali
teit worden getrokken.
Zoals de zaken nu staan treedt aar
iet eind van elk oneven jaar een ge
deelte van de kerkeraad van de her
vormde gemeente „Sola Fide" te
Veenendaal af. Deze gang van zaken
geschiedt geheel overeenkomstig de
kerkorde maar heeft wel het be
zwaar dat bij elke wisseling de helft
van de kerkeraad verdwijnt omdat
de leden zich voor vier jaar niet
herkic baar stellen.
Volgens de huidige kerkeraad zit
er op die manier te weinig vervolg
in het college en men stelt daarom
voor slechts een v kwart van de
ambtsdragers te vervangen. Volgens
het kerkblad voldoet een soortgelij
ke regeling in de Chr. geref. Bethel-
kerk te Veenendaal goed.
In het contactblad voor hervormd
Rhenen „Rond de Cunerakerk"
heeft de redactie een oproep ge
plaatst om haar ervaringen met hel
kerken op vakantie in het buiten
land door te geven. Volgens de re
dactie van het kerkblad moet het in
teressant zijn voor de lezers om eeas
uit de pen van een eigen gemeente
lid opgetekend te zien hoe deze een
buitenlandse kerkdienst heeft on
dergaan. Mogelijk zijn er ook ont
moetingen geweest met leden van de
een of andere buitenlandse kerk.
Kortom, de leden-lezers worden tot
zelfwerkzaamheid opgeroepen. De
rubriek wordt geopend met een im
pressie van mej. W. H. Slot, die een
Anglicaanse kerkdienst meemaakte
op het eiland Wight in Engeland.
Nog steeds is het bezoek aan de
middagdiensten in de gereformeerde
kerk dalende. Ook de kerkeraad
heeft er zijn verontrusting over uit
gesproken. Meer dan een derde van
de gemeenteleden gaat op zondag
middag niet ter kerke. De kerkeraad
kan zich niet voorstellen dat een zo
hoog percentage uitsluitend is „op
gebouwd" uit zieken en kinderen
van nul tot vijf jaar.
Terwijl de vakanties nog in volle
gang zijn heeft de kerkeraad van de
hervormde gemeente „Sola "ide" te
Veenendaal zich al weer bezig ge
houden met het winterwerk voor het
komende seizoen. Er zal weer wor
den samengewerkt met de gerefor
meerde commissie en ook met een
nog niet met name genoemde andere
kerk. De hele zaak zal breed opgeze'
worden.
Intussen heeft de Sola Fide-ker-
keraad zich ook al bezig gehouden
met ontwikkelingshulp waarom het
winterwerk in hei vorige seizoen
draaide. Er wordt nog gedokterd aan
de manier waarop het moet worden
uitgevoerd. Wel besloot de kerke
raad alvast werk te maken van een
andere soort nood dan waarvoor
men doorgaans het eerst in oen kerk
warm loopt, n.l. de marteling var
gevangenen in Brazilië. Besloten
werd de ambassadeur van Brazillie
in ons land een brief te schrijver
met het dringende verzoek om alles
te doen wat in zijn vermogen ligt om
deze folteringen plaats te laten ma
ken voor een menselijke behande
ling.
Het pas verschenen contactblad
voor de leden van de gereformeerde
kerk te Leersum voldoet volgens de
kerkeraad niet. De inhoud is te wei
nig afgestemd op de eigen gemeente.
Er kwamen diverse voorstellen om
de zaak te veranderen, maar er
kwam geen besluit, uit voort. In een
volgende vergadering zal er over
worden doorgepraat.
Als gastpredikanten het te elfdei
ure laten afweten heeft men in de
gereformeerde kerk van Leersum
altijd nog wel gemeenteleden achter
de hand die kunnen invallen als
voorganger. Voor alle zekerheid zal
de kerkeraad toch nog eens contact
met deze „leken-prekers" opnemen.
dan «van a.u.b
voor Veenendaal
Van 17.30- -I1Q7Q
19.30 uur I 131 3
Zaterd. v. 16.30-17.30 u.
Voor Rhenen 3328
Nwe Veenendaalseweg 159
VEENENDAAL „Dit werk fasci
neert me ontzettend. De afwisselingen
die ik ondervind, maken het tot een
prettige arbeid. Steeds weer word ik
gestimuleerd door de vele vragen, die ik
van mensen op me afgevuurd krijg".
Deze enthousiast klinkende woorden,
spreekt de Veenendaalse VVV-infor-
inatrice mevrouw Van de Kuinder uit.
In haar op 27 juli geopende VVV-bu-
reau, houdt zij elke dag „open huis". De
ruimte, die daarvoor bestemd is, lijkt
een toonbeeld van goede functionering
te zijn. Folders, brochures, kleurrijke
affiches en diverse mappen dragen
door hun aanwezigheid bij tot volledige
informatie door de informatrice.
De plaats van het VVV-bureau lijkt
bij uitstek geschikt te zijn. Op de
hoek Hoogstraat-Nieuweweg, valt het
gebouwtje voor een ieder op. Dit blijkt
ook wel uit het feit, dat het bezoekers
aantal per dag bij de VVV tijdens de
bijenmiddag qirca 100 bleek te zijn.
In deze tijd van topdrukte, heeft me
vrouw Van de Kuinder genoeg werk te
verrichten „Elke dag sta ik versteld van
de soorten vragen van de mensen. Het
zijn momenteel erg veel toeristen, die
ik hier krijg. Vragen naar het adres
van een wasserette, waar gelegenheids
kleding gehuurd kan worden, waar een
.tifcf hestejdAan worden en noem maar
op. Dan de gekke voorvallen niet te
vergeten". Het blijkt, dat er veel be
langstelling is voor het maken van dag
tochten per bus, trein of boot. „Dat is
één van de vele attracties, waar naar
veel navraag wordt gedaan", luidt de
constatering (over de laatste maanden)
van de informatrice.
Voor het verschaffen van inlichtin
gen, wordt er tevens door haar regel
matig contact onderhouden met de
WV's uit de omstreken en de ANWB.
„Dat is noodzakelijk, om het toerisme te
stimuleren", zegt zij.
O
o o
VEENENDAAL Ln het Groene
Kruisgebouw aan de Eikenlaan is dins
dag 4 augustus de maandehikse gele
genheid om zuigelingen te laten inenten
tegen pokken, difterie, kinkhoest, teta
nus en polio. Men kan er van half vier
tot vier uur terecht, met name met zui
gelingen die niet bij een consultatiebu
reau zijn ingeschreven.
VEENENDAAL
Artsen: De dienst voor de artsen G.
Annot, J. H. Kets, H. E. G. Pilon en W
Remme, zullen waargenomen worden op
1 en 2 aug. door dr. S. T. Hey, Hoofdstr.
26. Tel. 10056. De dienst voor de artsen
N. Rijlaarsdam. J. Schilperoort en G. J.
Verschoor, wordt waargenomen door dr.
J. Schilperoort. Kerkewijk 40. Tel.
12134.
Apotheek: Zuiderapotheek, dr. Slote-
maker de Bruïneplein 7. Tel. 10714.
Wijkverpleging: zr. F. Hogendijk,
Ferd. Bolstraat 18. Tel. 10207.
RHENEN
Artsen: za. dr. Wijchers. Achterberg-
sestraatweg. Tel. 2328. zo. dr. Almen-
kinders. Herenstraat 59. Tel. 2432.
Apotheek: Apotheek Deys, Fred, van
de Paltshof 25. Tel. 2481.
AMERONGEN. ELST, LEERSUM.
Arts: dr. L. W. van der Burg. Rijks
straatweg 153. Leersum. Tel. 03434-1388.
Wijkverpleging: voor Amerongen zr.
D. Ruyl. Kon. Wilhelminaweg 65, Ame-
rongen.tel. 1759. Vanaf za. 12.00 uur tot
ma. 8.00 uur: zr. Rijsbergen. Kon. Julia-
nalaan 50. Leersum. Tel. 1423. voor
Leersum: zr. Rijsbergen. Kon. Juliana-
laan 50. Leersum. Tel. 1423.
SCHERPENZEEL
Arts: dr. M. Pon. Holevoetlaan 291.
Tel. 03497-1250.
EDERVEEN, DE KLOMP. RENSWOU
DE.
Arts: dr. Rademaker, Hoofdweg 50,
Ederveen. Tel. 08387-1201.
Midden Betuwe.
OPHEUSDEN
De praktijken van de doktoren Bud-
dingh, Van Silfhout en Tromp worden
waargenomen door dr. Jonker in Op-
heusden. Tel. 08887-393.
Wijkverpleging: zr. Achterberg, Fa
zantstraat 31, Opheusden. Tel. 217.
RESTEREN
De praktijken van de doktoren Eike
lenboom, Guepin en Van der Veen wor
den waargenomen door dr. Keur in
Kesteren. Tel. 08886-201.
Wijkverpleging: zr. Beverloo, Wijkge-
bouw te Ommeren. Tel. 03443-350.
Tandartsen: Bij spoedgevallen voor
Veenendaal en Rhenen bellen: 08385-
19049.