0 P Kruisvereniging en principes Druk werk in nieuw kantoor van V.V.V. Avondmarkt van RMC een succes E L CHEVROLET Belt Inenting zuigelingen HORLOGERIE VAN MANEN „IK BLIJF ERBIJ DAT DE FUNCTIE UIT DE VORM MOET KOMEN a,o I:: 1055c VAN WOUT BLAUWKOUS (Van een onzer verslaggevers) VEENENDAAL „Het is schandalig, dat men nu door middel van rubbertegels en het beplakken met tapijt de kinderspeelplaatsen veili ger wil maken. Dat is de oplossing niet. En eigenlijk is zo'n kinder speelplaats maar een facet uit hei gehele complex leef-en woonbeeld. Er gaat een eindeloze verveling uit van architecten, die nieuwe woon wijken creëren. Ondanks het feit dat een architect een mens moet zijn om het leven vorm te geven, blijkt hij in vele gevallen er niet capabel voor te zijn". VERSCHILLEN VERBOD VERVELING HOPELOOS V.A.B. KIRPESTEIN ▼BsnramAAL NADENKEN HELFT IS TE VEEL LIT IN DE KERK KERKBEZOEK WINTERWERK CONTACTBLAD ACHTER DE HAND ZONDAGSDIENSTEN VRIJDAG 31 JULI 1970 Als ik het een beetje op me laat in werken, dat vind ik het een tikje vreemd, dat ik nog dit jaar wel 'es met een niet meer geheel lokaal produkt tussen de lippen zal lopen. Dat bezorgt mij als inboorling van dez^ nederzetting toch wel even een onbehaaglijk gevoel. *t Is misschien maar een idee, maar ik vond het wel een prettige gedachte dat ik met een puur inheems produkt dage lijks doende was om mijn gezondheid te verpesten. Zo vers van de machine betrok ik mijn sigaartjes iedere week van een kennis. Deze vergrijpt zichzelf niet aan de produkten die hem iedere week te gen wil en dank door zijn broodheren worden toebedacht. Hij geeft de doos jes tegen een zacht prijsje, dat ver on der de marktwaarde ligt, al jaren aan mij door. Een doosje met het stempeltje rokertjes personeel" hoort dus eigen lijk niet in mijn zak thuis. Ik waak er ook altijd zorgvuldig voor, dat ik de juiste kant bovenhoud als ik iemand zo'n genotmiddeltje presenteer. Als men het leest dan voel ik me betrapt als ie mand die vóór de oorlog een belasting- plaatje met een gaatje aan de fiets had, terwijl zijn inkomen wel toereikend was om zo'n bewijsstuk a raison van een rijksdaalder van de fiscus te be trekken. Strikt genomen is het natuurlijk ook niet toegestaan om de sigaartjes die men als werknemer cadeau krijgt aan een ander door te verkopen, maar bij mijn weten is er nooit een Ritmeester- of een Panterdirecteur geweest die daar zwaar aan heeft getild. De roker tjes personeel worden ook niet in der mate grote hoeveelheden verstrekt, dat het de moeite loont om er een kraampje op de markt voor af te huren. Anders gezegd: de detaillist zal het hoegenaamd niet in zijn winkella kun nen vernemen, dat er zo af en toe eens een personeelsrokertje tussen niet de Panter of Ritmeester dienende lippen terecht komt. Het is al gezegd: de Veenendaalse werknemerssigaar bezorgt mij een smaak die een ander produkt net niet helemaal heeft. Maar wie zegt mij dat dat, laten we aannemen over een half jaar, nog het geval is? Zuig ik dan nog aan een Vee nendaalse schepping of is het een si gaar die door Engelse handen is ge gaan? Of waaraan, om nog iets verder van huis te gaan. een Amerikaan iets heeft bijgedragen? Want Ritmeester wordt Engels en de Engelse fabriek die een leuke prijs voor Ritmeester heeft laten vallen is weer niet geheel onaf hankelijk van een bedrijf in Amerika, als ik het goed heb gevolgd. En Panter is de familie ook al gedeeltelijk ont glipt. D.E. zit er in en Douwe bestaat ook enigszins bij de gratie van het bui tenland. En al tracht men mij en anderen de verzekering te geven dat we de brand blijven steken in een geheel op eigen bodem vervaardigde sigaar, dat kan binnen de kotste keren veranderd zijn. Als het in de organisatie van de buiten landse baas beter past, dat alle sigaren van het concern op één plek in de we reld worden gedraaid dan is het niet ondenkbeeldig dat er voor vele van onze plaatsgenoten niet anders overblijft dan tot tién, vijf en twintig en vijftig tellen, deze aantallen in doosjes schui ven en waar nodig „rokertjes perso neel" stempelen. Overigens vind ik het alleen maar om gevoelsmatige redenen jammer als een bedrijf zijn zuiver plaatselijke stempel verliest. Dat „meneer Jan" de achter grond van deze kwalificatie gaat mis sen omdat het aandelenpakket in zijn safe aanmerkelijk is geslonken. De ge zondheid van het bedrijf doet deze fa miliaire aderlating naar mijn beschei den mening alleen maar goed. Ik geloof dat ik het een paar week beurten eerder al eens heb gezegd: je kunt niet het optreden van een Tilburg- se wolmagnaat die niet in een groter verband wil opgaan verguizen en te- geljkertijd jammeren, dat er in Veenen- daal zo langzamerhand geen specifiek plaatselijk bedrijf meer overblijft. Een hier ter plaatse opererende vak bondsman heeft onlangs volgens mij terecht gewezen op het gevaar van de onderneming waar een meneer Kees en een meneer Piet alle lakens uitdelen en alle slopen laten maken. Van wat er i de kluis van één familie ligt is moeiijk hoogte te krijgen. Vandaag denk je dat ze goed staan en morgen zijn ze naar de filistijnen. Nee. dan beter onder de En gelse pannen dan op de Veenendaalse straat... Wout Blauwkous RHENEN De avondmarkt van gisteravond, georganiseerd in RMC-ver- band, in de Rhenese Molenstraat, is met bijna dertig kramen een succes gewor den. Er waren veel bezoekers op de been, niet alleen uit Rhenen, maar ook uit de omgeving. Bijzonder gezellig was de draaiorgelmuziek van de firma Goss- link uit Hilversum, die had gezorgd voor een instrument dat bekendheid verwierf via radio en televisie. De avondmarkt wordt volgende week donderdag en de donderdag daarop her haald. Op beide avonden zijn er nieuwe attracties gepland. ADVERTENTIE SOLA elite HOOGSTRAAT 28 VEENENDAAL Rubber tegels en tapijten op speelplaatsen - een schandaal Het is de 23-jarige Mik Thoomes, die een ruwe por tegen de huidige vorm van leefbaarheid wil geven. Me de door zijn afgeronde studie aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem voelt hij een betrokkenheid bij het ontwerpen van een leefklimaat voor het verschijnsel MENS. Zelf wil hij zich absoluut niet een (monumentaal) ontwerper of architect noemen. Integendeel zelfs. „Dergelijke benamingen vind ik van minder be lang". Hel onlangs gelanceerde experiment van Firet door onder speelwerktuigen op een kinderspeelplaats tapijt te leg gen, was yoor Mik Thoomes de eerste aanleiding om te ageren. „Het lijkt gewoon nergens op. Het zijn allemaal noodoplossingen, die mén voor het probleem van kinderspeel plaatsen geeft. Die rubbertegels of dat tapijt zal nog geen garantie zijn voor een veilig spel van kinderen. Ik houd werkelijk mijn hart vast voor de ontwikkeling van de kinder speelplaatsen. Geen enkele architect schijnt er aan te denken, dat het kind op zoek is naar verschillen. Nu biedt men het kind onmogelijke mogelijkhe den aan met die klimrekken. Het kind kan er niets mee doen, niets mee vor men. Het kind heeft verschillen nodig om te spelen. Het spel is immers nodig voor zijn exploratie, maar het vindt in de aanwezige speelwerktuigen geen uit daging". Aan deze verkrampte situatie is zeker de huidige woningbouw mede debet. De uniforme opstelling van woonelemen- ten geeft aan de bewoner geen enkele kans op afwisseling. Mik Thoomes ergert zich aan de pas sieve houding van de bewoners van verveeld-uitziende flatgebouwen. „De mensen slikken het maar allemaal. Denken kennelijk niet dat ze in een rot- hok zitten. Vanuit hun flatje zien ze alle dagen hetzelfde: de autootjes, de zelfde grauwe flats en dezelfde men sen door dat één en hetzelfde raam. De architect en de aannemer vergeten de wensen van de toekomstige bewoners. Wonen is ten eerste ervaringen opdoen en beleven. Leven is weer het zien van je vrouw, je kinderen en de verschillen ontdekken van je ervaringen. Nee...het lijkt maar moeilijk te zijn om mensen een ruimte aan te bieden waarin te LE VEN valt". Regelmatig neemt hij poolshoogte bij de bewoners van flats. Daarbij doet hij dan de constatering, dat de aanwezige groenstroken („de restruimten") totaal niet functioneel zijn. „Waarom grasvelden aangelegd, die op krampachtige tijden geschoren en geknipt moeten worden? Waarom vij vers, die lekker diep zijn uitgegraven, om er kinderen in te laten verdrinken. De indeling van die restruimten is vaak erg seniel. Pas op, als je je op het gras begeeft, kijkt uit wanneer het kind met een vlotje in de vijver dobbert. Aan al les wordt een verbod verbonden". Hoe hij het zelf ziet, om tot verbete ring van een leefmilieu te komen? „Dit probleem kan niet snel opgelost worden. Over een tiental jaren zal men er nog wel mee worstelen. Ik heb wel een idee om de huidige vorm op te hef fen. Een meer ideale speelplaats voor kinderen zou zijn door het kind zelf mee te laten bepalen. Dus niet, dat de gemeente gaat experimenteren met een stunt als het laten beplakken van tapijt op deze speelterreinen. Ik wil het absoluut niet gaan drama tiseren, maar men moet meer denken aan het samengaan van natuurlijke en cultuurelementen op deze speelplaatsen. Het kind heeft water, zand, steen en beschutting nodig. Beschutting in dié vorm, dat het een hutje mag maken in een heg of een struik. Het moet zich kunnen afzonderen, het wil even alleen zijn, in zijn diepgegraven kuil. Zijn be hoefte is groot aan een zelf geschapen beschermend wereldje". Hierna wordt een opsomming gege ven van landen en plaatsen waar men het kind tegemoet komt in zijn verken ning naar de wereld. Zo wordt in Zwe den veel gewerkt met de zogenaamd» „prefab-elementen", waar het kind mee bezig kan zijn. In Utrecht worden op een bepaalde plaats in de stad hout, spijkers en hamers aan de kinderen aangeboden. Gedeeltelijk kan het kind hierdoor zijn mogelijke agressie af reageren en het hutten bouwen blijkt dagelijks het eindresultaat te zijn. „Het kind moet meer tot een beelden de uitdrukking kunnen komen. Zijn creativiteit mag niet in de kiem worden gesmoord op de speelplaats of in de woning. Daarom begrijp ik ook niet dat, men niet op een verdieping in een flat een soort recreatie-ruimte maakt. Te vens fungerend als ontmoetingsplaats, voor de bewoners, dus een ruimte waarin de socialiteit naar voren komt. En waarom zie je ook nergens het PUm gerealiseerd yap e^i „brqg (Jycht- corridór) tussen twee flatgebouwen? Over tien jaar zijn volgens mij de in aanbouw zijnde woningen van nu, weer onbewoonbaar". Het indertijd geponeerde plan van „New Babylon" van Constant Nieuwen- huis bleek ook voorzien te zijn van ge meenschappelijke recreatieruimten. Komt dat overeen met wat jjj bedoelt? „Nee, hij legt meer de nadruk op de homo ludens, de spelende mens. De mo menteel gehandhaafde woningbouw, manifesteert zich in een onduidelijke bouw van sigarendozen. Zo wil men uit de functie een vorm halen. Dat is waardeloos. Het wordt een eindeloze verveling. Ik blijf erbij dat de functie uit de vorm moet komen". Hierop volgt het soortement excuus, dat het zo een-twee-drie niet makkelijk is om alles zo duidelijk mogelijk te for muleren. Het is nu eenmaal moeilijk om een grens te maken tussen het beel dende en het constructieve. Na een kor te spreekpauze, waarin een slok whisky wordt genomen en een sigaret wordt aangestoken, vertelt hij over zijn ko mende werkzaamheden. Voorlopig blijft het bij een assistentschap bij Peter Struyken, docent aan de Arnhemse Akademie voor Beeldende Kunst (te vens verbonden aan de Utrechtse Uni versiteit als lector en zich (Jruk bezig houdend met computerart). Hoe dénkt hij dan de feitelijke' rfn- mondigheid van de bewoners op te hef fen? „De mensen moeten zelf met plannen komen. Samen moeten de mogelijkhe den nagegaan worden welke factoren mee kunnen werken aan een goede leefbare omgeving. Hierbij moeten be trokken worden een stedebouwkundige, de bewoner, politie, eeh socioloog, een psycholoog en noem maar op. In team verband kan men dan een totaalbeeld scheppen. Een ieder kan dan komen met zijn ervaringen. Al die ervaringen zijn gebonden aan een uitdrukking. Sa men kan men nagaan en checken wat er van zo'n beeld over blijft". Mik Thoomes toont ook zijn ontevre- debheid ten aanzien van de aannemers en het beleid van de gemeente. „Men weet gewoon niet wat men doet. Het gemeentebestuur lijkt ge vormd te worden door koekebakkers en textielmannen. Men meent de mensen in kale hokken te kunnen plaatsen. Met een calvinistische blik in hun ogen, ne men ze plaats in de schoonheidscom missie. Als je nagaat, dat zeker 80 pro cent niet wil blijven zitten in hun wo- ningoft).'* dan vraag<?.ik; me wel eens af... Gewoon hopeloos De overheid meent elke dag maar weer, haar goed keuringen te moeten geven aan de zo veelste verordening om het leefgenot maar zoveel mogelijk te beperken. En verder denken ze maar aan het glas sherry en de vette Jaguar voor de deur!" De visuele ontwerper vindt overigens de activiteiten van de Stichting Nieuwe Woonvormen ook niet daverend. Hij is van mening dat de toegepaste bouw in Hoevelaken niet erg lang mee zal gaan". Het is gewoon een cliché van het al bestaande". Mik Thoomes zou het geweldig vin den. wanneer er bij hem reacties bin nen komen. „Ik hoop vooral van mensen, die er te gen zijn. Want nogmaals, ik kan het niet duidelijk genoeg stellen, de mens moet de mogelijkheid hebben om in een ruimte te leven, te werken en te spelen waarin men ervaringen, ontdekkingen kan hebben en bescherming kan ont vangen. Kortom een benaderde vorm van goede leefbaarheid. Nog steeds be grijp ik niet waar de overheid de bru tale overmoed vandaan haalt om tapij ten te leggen op speelplaatsen en veror deningen maakt ten nadele van het leefmilieu om zo de belachelijke con frontatie met hun eigen onvermogen te handhaven". 'li ADVERTENTIE CITY-MOTORS KOI „Zo maar wat commentaar" levert de Rhenense dominee P. L. J. Wapenaar deze keer in „Rond de Cunerakerk" over de pogingen om de drie Nederlandse kruisverenigingen te laten fusioneren. Het Groene Kruis (algemeen) en 't Wit- Gele Kruis willen wel, maar het van origine protestant-christelijke Oranje Gele Kruis heeft principiële bezwaren en dan gaat het deze kruisvereniging voornamelijk over de eigen inbreng. Hoewel ds. Wapenaar dit standpunt wel kan begrijpen is hij het er toch niet mee eens. Begrip kan hij ervoor opbrengen omdat christenen en de gerk ervoor moeten waken dat de betekenis van het geloven in Jezus Christus voor de samenleving duidelijk vorm kan worden gegeven. Dit moet niet ten ondergaan in een kleurloze algemeenheid. Aan de an dere kant meent de predikant dat ook christenen reëel moeten zijn en de veranderingen in de samenleving niet uit het oog moeten verliezer. Daarbij moet veel begrip voor el kaar worden opgebracht en ook moet men ruimte laten voor elkaar levensovertuiging. Ds. Wapen aar vraagt of het wel zo erg dat een rooms-katholieke of een humanistische wijkverpleeg ster een christelijke zieke verzorgt. (Dominee bedoelt waarschijnlijk een protestant-christelijke want een rooms-katholieke zieke mag zich evenzeer christen noemen). Vroeger zou dat onmogelijk ge weest zijn omdat men gevaar zag in een andere levensovertuiging. Daar zijn we nu overheen, aldus ds. Wa penaar. Rooms-katholieken en hu manisten zijn geen vijanden van protestanten. Blijft nog over de vraag of die wijkverpleegster haar werk goed doet en dan moet het iemand weinig kunnen schelen vanuit welke levens overtuiging dat werk wordt gedaan. Als een wijkverpleegster komt bij iemand die in geestelijke nood is dan zal zij heus wel weten dat daar des kundigen, geestelijken, voor zijn, di( ze kan waarschuwen. Net zo min, zegt ds. Wapenaar, ah ik het werk van een wljkverpleeg ster zal gaan doen, zal zij mijn werk overnemen. Hoezeer dan ook de le vensbeschouwelijke inbreng van be lang is, men moet inzien dat mensei tegenwoordig gewoner met anders denkenden omgaan. En wel zo, dal niet overal samenwerking op dit punt hoeft al' te breken. Daarom lijkt het de predikant ook niet nodig dat de voorgestelde fusie op het strik«l-principiële punt afspringt. Wel toevallig dat ook het college van diakenen van de hervormde ge meente „Sola Fide" zijn gedachten op dit punt heeft later gaan. De ge meenteleden worden niet in het on zekere gelaten van het standpunt van de diaconie. Zij krijgen -en on omwonden antwoord op de vraag „Kun je als kerk samen gaan met „neutrale" instellingen?" De diakenen hoewel slechts een voorlopig standpunt prijsgevend houden zich aan de kerkorde op dit punt, n.l. dat de gemeente haar dia conale opdracht vervult in de kerk en in de wereld. Dat vervullen moet goed gebeuren. Er is dus op nagenoeg alle terreinen vakkenis vereist. Hoe groter de in stelling, des te meer mogelijkheden om gespecialiseerde mensen in dienst te krijgen. De diakenen van Sola Fide mener, daarom dat samenwerking geboden is als de kwaliteit van het werk hierdoor verbetert. Samenwerking met andere kerken, maar ook net neutrale instellingen. Wel moet de vertegenwoordiging in het bestuur van een grote instelling gewaar borgd zijn. Daar wordt het beleid bepaalt. Mochten er gemeenteleden zijn die het met de visie van de dia kenen niet eens zijn dan wordt hun verzocht te reageren. Het geringere kerkbezoek tijdens de bidstond en dankstond voor gewas en arbeid en op hemelvaartsdag heeft de kerkeraad van de hervorm de gemeente „Sola Fide" te Veenen- daal lot nadenken gestemd. Deze door de kerkeraad als belangrijk ge signaleerde zaak wordt voor een grondige behandeling terugverwezen naar het consistorie, bestaande uit de predikanten en de ouderlingen. Het consistorie heeft besloten om voorlopig de bid- en dankdiensten nog op woensdag te houden en niet opK zondag. Aan de diensten zal ech ter een -gewijzigde inhoud worden gegeven; ze zullen meer in de reali teit worden getrokken. Zoals de zaken nu staan treedt aar iet eind van elk oneven jaar een ge deelte van de kerkeraad van de her vormde gemeente „Sola Fide" te Veenendaal af. Deze gang van zaken geschiedt geheel overeenkomstig de kerkorde maar heeft wel het be zwaar dat bij elke wisseling de helft van de kerkeraad verdwijnt omdat de leden zich voor vier jaar niet herkic baar stellen. Volgens de huidige kerkeraad zit er op die manier te weinig vervolg in het college en men stelt daarom voor slechts een v kwart van de ambtsdragers te vervangen. Volgens het kerkblad voldoet een soortgelij ke regeling in de Chr. geref. Bethel- kerk te Veenendaal goed. In het contactblad voor hervormd Rhenen „Rond de Cunerakerk" heeft de redactie een oproep ge plaatst om haar ervaringen met hel kerken op vakantie in het buiten land door te geven. Volgens de re dactie van het kerkblad moet het in teressant zijn voor de lezers om eeas uit de pen van een eigen gemeente lid opgetekend te zien hoe deze een buitenlandse kerkdienst heeft on dergaan. Mogelijk zijn er ook ont moetingen geweest met leden van de een of andere buitenlandse kerk. Kortom, de leden-lezers worden tot zelfwerkzaamheid opgeroepen. De rubriek wordt geopend met een im pressie van mej. W. H. Slot, die een Anglicaanse kerkdienst meemaakte op het eiland Wight in Engeland. Nog steeds is het bezoek aan de middagdiensten in de gereformeerde kerk dalende. Ook de kerkeraad heeft er zijn verontrusting over uit gesproken. Meer dan een derde van de gemeenteleden gaat op zondag middag niet ter kerke. De kerkeraad kan zich niet voorstellen dat een zo hoog percentage uitsluitend is „op gebouwd" uit zieken en kinderen van nul tot vijf jaar. Terwijl de vakanties nog in volle gang zijn heeft de kerkeraad van de hervormde gemeente „Sola "ide" te Veenendaal zich al weer bezig ge houden met het winterwerk voor het komende seizoen. Er zal weer wor den samengewerkt met de gerefor meerde commissie en ook met een nog niet met name genoemde andere kerk. De hele zaak zal breed opgeze' worden. Intussen heeft de Sola Fide-ker- keraad zich ook al bezig gehouden met ontwikkelingshulp waarom het winterwerk in hei vorige seizoen draaide. Er wordt nog gedokterd aan de manier waarop het moet worden uitgevoerd. Wel besloot de kerke raad alvast werk te maken van een andere soort nood dan waarvoor men doorgaans het eerst in oen kerk warm loopt, n.l. de marteling var gevangenen in Brazilië. Besloten werd de ambassadeur van Brazillie in ons land een brief te schrijver met het dringende verzoek om alles te doen wat in zijn vermogen ligt om deze folteringen plaats te laten ma ken voor een menselijke behande ling. Het pas verschenen contactblad voor de leden van de gereformeerde kerk te Leersum voldoet volgens de kerkeraad niet. De inhoud is te wei nig afgestemd op de eigen gemeente. Er kwamen diverse voorstellen om de zaak te veranderen, maar er kwam geen besluit, uit voort. In een volgende vergadering zal er over worden doorgepraat. Als gastpredikanten het te elfdei ure laten afweten heeft men in de gereformeerde kerk van Leersum altijd nog wel gemeenteleden achter de hand die kunnen invallen als voorganger. Voor alle zekerheid zal de kerkeraad toch nog eens contact met deze „leken-prekers" opnemen. dan «van a.u.b voor Veenendaal Van 17.30- -I1Q7Q 19.30 uur I 131 3 Zaterd. v. 16.30-17.30 u. Voor Rhenen 3328 Nwe Veenendaalseweg 159 VEENENDAAL „Dit werk fasci neert me ontzettend. De afwisselingen die ik ondervind, maken het tot een prettige arbeid. Steeds weer word ik gestimuleerd door de vele vragen, die ik van mensen op me afgevuurd krijg". Deze enthousiast klinkende woorden, spreekt de Veenendaalse VVV-infor- inatrice mevrouw Van de Kuinder uit. In haar op 27 juli geopende VVV-bu- reau, houdt zij elke dag „open huis". De ruimte, die daarvoor bestemd is, lijkt een toonbeeld van goede functionering te zijn. Folders, brochures, kleurrijke affiches en diverse mappen dragen door hun aanwezigheid bij tot volledige informatie door de informatrice. De plaats van het VVV-bureau lijkt bij uitstek geschikt te zijn. Op de hoek Hoogstraat-Nieuweweg, valt het gebouwtje voor een ieder op. Dit blijkt ook wel uit het feit, dat het bezoekers aantal per dag bij de VVV tijdens de bijenmiddag qirca 100 bleek te zijn. In deze tijd van topdrukte, heeft me vrouw Van de Kuinder genoeg werk te verrichten „Elke dag sta ik versteld van de soorten vragen van de mensen. Het zijn momenteel erg veel toeristen, die ik hier krijg. Vragen naar het adres van een wasserette, waar gelegenheids kleding gehuurd kan worden, waar een .tifcf hestejdAan worden en noem maar op. Dan de gekke voorvallen niet te vergeten". Het blijkt, dat er veel be langstelling is voor het maken van dag tochten per bus, trein of boot. „Dat is één van de vele attracties, waar naar veel navraag wordt gedaan", luidt de constatering (over de laatste maanden) van de informatrice. Voor het verschaffen van inlichtin gen, wordt er tevens door haar regel matig contact onderhouden met de WV's uit de omstreken en de ANWB. „Dat is noodzakelijk, om het toerisme te stimuleren", zegt zij. O o o VEENENDAAL Ln het Groene Kruisgebouw aan de Eikenlaan is dins dag 4 augustus de maandehikse gele genheid om zuigelingen te laten inenten tegen pokken, difterie, kinkhoest, teta nus en polio. Men kan er van half vier tot vier uur terecht, met name met zui gelingen die niet bij een consultatiebu reau zijn ingeschreven. VEENENDAAL Artsen: De dienst voor de artsen G. Annot, J. H. Kets, H. E. G. Pilon en W Remme, zullen waargenomen worden op 1 en 2 aug. door dr. S. T. Hey, Hoofdstr. 26. Tel. 10056. De dienst voor de artsen N. Rijlaarsdam. J. Schilperoort en G. J. Verschoor, wordt waargenomen door dr. J. Schilperoort. Kerkewijk 40. Tel. 12134. Apotheek: Zuiderapotheek, dr. Slote- maker de Bruïneplein 7. Tel. 10714. Wijkverpleging: zr. F. Hogendijk, Ferd. Bolstraat 18. Tel. 10207. RHENEN Artsen: za. dr. Wijchers. Achterberg- sestraatweg. Tel. 2328. zo. dr. Almen- kinders. Herenstraat 59. Tel. 2432. Apotheek: Apotheek Deys, Fred, van de Paltshof 25. Tel. 2481. AMERONGEN. ELST, LEERSUM. Arts: dr. L. W. van der Burg. Rijks straatweg 153. Leersum. Tel. 03434-1388. Wijkverpleging: voor Amerongen zr. D. Ruyl. Kon. Wilhelminaweg 65, Ame- rongen.tel. 1759. Vanaf za. 12.00 uur tot ma. 8.00 uur: zr. Rijsbergen. Kon. Julia- nalaan 50. Leersum. Tel. 1423. voor Leersum: zr. Rijsbergen. Kon. Juliana- laan 50. Leersum. Tel. 1423. SCHERPENZEEL Arts: dr. M. Pon. Holevoetlaan 291. Tel. 03497-1250. EDERVEEN, DE KLOMP. RENSWOU DE. Arts: dr. Rademaker, Hoofdweg 50, Ederveen. Tel. 08387-1201. Midden Betuwe. OPHEUSDEN De praktijken van de doktoren Bud- dingh, Van Silfhout en Tromp worden waargenomen door dr. Jonker in Op- heusden. Tel. 08887-393. Wijkverpleging: zr. Achterberg, Fa zantstraat 31, Opheusden. Tel. 217. RESTEREN De praktijken van de doktoren Eike lenboom, Guepin en Van der Veen wor den waargenomen door dr. Keur in Kesteren. Tel. 08886-201. Wijkverpleging: zr. Beverloo, Wijkge- bouw te Ommeren. Tel. 03443-350. Tandartsen: Bij spoedgevallen voor Veenendaal en Rhenen bellen: 08385- 19049.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1970 | | pagina 3