Mammoettankers:
wel economisch
maar ook bron
van veel problemen
JAPAN
KRIJGT
GROTE
TUNNEL
België heeft al
weer een ander
festival
Gein is er wel
maar je moet er
zelf voor zorgen
Per fiets
Fortuinen
Zelf maken
Helemaal mis
Verbloemd"
Speciale krant
WIE ZICH ZELF EEN GRAPJURK NOEMT
KAN TERECHT OP 6e HUMORFESTIVAL
Je uitleven in een buitenmodel trap
auto is ook iets, dat een massa lol
kan verschaffen.
LONDEN Door de nieuwste su
pertankers met hun enorme laadver
mogen en hun gevaren voor de water
verontreiniging zijn het Suezkanaal en
de historische havens van de wereld
verleden tijd geworden. Alleen al door
hun omvang veranderen de havens van
Europa in formaat van bedieningsza
ken tot enorme supermarkten.
Door de enorme hoeveelheden die zij
vervoeren, bedreigen zij de oceanen
met een enorme verontreiniging. En die
oceanen vormen door hun verontreini
ging al een bron van internationale
zorg.
Door de snelheid waarmede zij van
groot tot enorm en reusachtig zijn uit
gegroeid zijn de bouwers gedwongen de
hulp van computers in te roepen, om de
gevaren verbonden aan het behandelen
van miljoenen liters brandbare olie te
kunnen berekenen.
Lloyds Register of Shipping meent,
dat de werven gevraagd is super-tan
kers te bouwen, voordat met schepen
van kleiner formaat voldoende erva
ring is opgedaan.
De 477.000 tons tanker, die zojuist
door Globetik Tankers of Britain in Ja
pan is besteld wordt 375 meter lang.
De olie, die in 1886 werd vervoerd
door het eerste tankschip ter wereld, de
Glückauf, zou nauwelijks de bodem be
dekken van de grote tankers van nu. De
Mayflower van de Pilgrimfathers zou
als een speelgoedscheepje kunnen dob
beren in een tank van een van deze
drijvende reservoirs.
Esso Standard Oil heeft fietsen laten
aanrukken voor de gezagvoerder en
eerste stuurman van de Esso Mercia,
die in verhouding een dwergje van
slechts 321 meter lengte is.
Slechts enkele havens kunnen deze
mammoeten behandelen, die bijna 30
meter diep steken. Zelfs de zee is hier
en daar te ondiep. De straat van Dover
is ten hoogste 24 meter diep en een
300.000 tons tanker steekt 22,5 meter
diep. De reus van Globetik steekt 27,5
meter diep.
Daarom worden de havens voor deze
giganten enorme nieuwe complexen
dicht bij zee, vanwaar andere kleinere
tankers de ladingen overbrengen naar
kleinere havens.
Het havencomplex in Bantry Bay
(Ierland) was een van de eerste projec
ten van deze aard. Daar kunnen sche
pen tot 500.000 ton afmeren.
Andere havens van deze aard zijn
Milfordhaven en Finnart in Groot-
Brittannië alsmede Europoort bij Rot
terdam. Bovendien overweegt Spanje
op zijn noord-westkust een haven voor
super-tankers aan te leggen.
De super-tankers kosten fortuinen.
De mammoet van Globetik vereist een
investering van 35,2 miljoen dollar.
Toch kan een klein vonkje van die in
vestering een vlammenzee maken.
In de afgelopen tien jaar is 1,4 mil
joen tankertonnage ten onder gegaan.
De helft daarvan ging door ontploffin
gen verloren.
De olie in zo'n gezonken tanker kan
tientallen kilometers van de kuststrook
bevuilen en vis en vogels doden. De op
losmiddelen, die worden gebruikt, om
de vieze vette substantie te verwijde
ren, kan even gevaarlijk zijn als de olie
zelf.
Thor Heyerdahl, de Noorse ontdek
kingsreiziger, is geschrokken van de
olievervuiling, die hij tijdens zijn over
steek met een papyrusboot van Marok
ko naar Barbados op de Atlantische
Oceaan constateerde.
De oliemaatschappijen moeten de
schade vergoeden, die ontstaat door de
vervuiling van het zeewater de rede
rij van de Torrey Canyon, de 166.000
tons tanker, die op de Engelse kust ver
ging, moest 5,2 miljoen dollar schade
vergoeding betalen.
Hoe zo'n tanker ook verzekerd is, het
water wordt niet beschermd. Een ant
woord is een dubbele romp. De eerste
tanker met dubbele romp was de
211.666 tons Mobil Pegasus. Deze heeft
een ruimte van 3 meter tussen twee bo
dems onder de olietanks.
De grote tankers hebben echter een
deugd zij vervoeren de olie goedko
per. Het vervoer van een ton olie van
Koeweit naar Rotterdam kostte via het
Suezkanaal 3,36 dollar. Een 200.000 tons
tanker, die via Kaap de Goede Hoop
van Koeweit naar Rotterdam vaart,
doet het voor 2,40 dollar per ton.
De verwachtingen zijn dat zelfs na
de heropening van het Suezkanaal vrij
wel alle olie van het midden-oosten
rondom Kaap de Goede Hoop naar
West-Europa zal worden gebracht.
HEIST (België) Aan de Belgische
kust weten ze van geen ophouden. Het
Songfestival van Knokke is nog maar
nauwelijks uitgewoed of één romme
lige duinpan verder is het concurre
rende Heist-Duinbergen alweer diep
ondergedompeld in het zesde Humor
festival.
De organisatoren (of, om het wat
Vlaamser te houden „inrichters") van
dit gebeuren hebben hooggestemde
verwachtingen over het resultaat van
deze week vol „humor, relativiteit, ont
spanning, cultuur en kleinkunst".
Zo verwachten z(j niet alleen dat geen
enkele regenbui er in zal slagen de lach
bui weg te jagen, maar zty stellen zelfs
vast dat hun „volksgeliefde, riante bad
plaats" in de kortste keren zal worden
omgetoverd tot het Mekka van de Hu
mor.
Om dat doel te bereiken hebben zij
zich, behalve van een groot aantal Bel
gische grapjassen en de zojuist hun eer
ste lustrum vierende plaatselijke vis-
bakkers, weten te verzekeren van de
medwerking van Nederlandse artiesten
als Peter Blanker, Marianne Delgorge,
Ivo de Wijs, Lenny Kuhr en Ida Bons.
Wie vol voorpret de carnavalsmuts
binnen handbereik, de feesttoeter in de
aanslag Heist verkent, moet ondanks
dit alles even een teleurstelling verwer
ken. De salons van één van de grote
hotels ademen een sfeer, alsof daar een
bejaarde gast ligt opgebaard. De ka
mermeid (zoals dat hier heet) kijkt be
drukt en de boulevard wordt beheerst
door de geur van kiekens aan het spit
met frieten. De humor lijkt ver te zoe
ken.
In de grinniktent, waar de finale van
de talentenjacht wordt gehouden, is de
toestand niet veel beter. Een Belgisch
meisje, kennelijk nog steeds hard wer
kend aan de seksuele emancipatie van
het cabaret, zingt guitig over een inter-
lockje en het „plekje van mijn eer". De
Utrechtse groep Muzenval blijkt even
later de strijd gewonnen te hebben met
een lied in dezelfde sfeer.
„Nee, de humor moet je hier zelf ma
ken", zegt een Nederlandse gast, die
zichzelf somber in een lachspiegel be
kijkt.
Laat in de middag, terug op de boule
vard, komt er echter een radicale ver
andering in de situatie. Nico Knapper
en zijn groep vieren luidruchtig het
succes, dat zij de vorige avond met hun
van de tv bekende Kort- en Kleinpro-
gramma hebben geboekt. Ze klimmen
met zijn negenen, topvedette Lenny
Kuhr voorop, in een trapauto van mon
sterlijke afmetingen en rijden de fri
tes- en ijseters van de sokken. Ze dan
sen in een grote kring met vreemd uit
gedoste kinderen.
Op een folkloristische markt eten ze
lacherig aan een lange houten tafel ge
bakken vis, Thea Ranft houdt het op
een toffeeappel. In een café drinken ze
pilskes en wijn. En inderdaad: het la-
UTRECHT De Japanse Spoorwe
gen zijn van plan een 9000 km groot net
te bouwen naar het voorbeeld van de
befaamde Tokaido-lljn. Van dit project
maakt de bouw van een tunnel deel uit,
die het eiland Hondo met het noordelijk
daarvan gelegen eiland Hokkaido moet
verbinden.
Deze eilanden zijn van elkaar ge
scheiden door de Straat van Tsugara,
die de Stille Oceaan met de Japanse
Zee verbindt.
De zeestromingen zijn er zeer sterk,
terwijl de bodem uit vulkanisch ge
steente bestaat. Op dit moment wordt
het treinverkeer met behulp van veer
diensten uitgevoerd.
Oorspronkelijk wilde men een tunnel
bouwen met een lengte van 36,4 km,
waarvan 22 km onder de zeebodem,
maar het meest recente plan voorziet in
een 54,2 km lange tunnel, waarvan 23,3
km onder zee loopt.
In tegenstelling tot de geplande ka
naaltunnel, zal deze tunnel (de Seikan-
tunnel) uit één gang bestaan, die een
doorsnee heeft van bijna 10 meter.
Men verwacht dat het aantal reizi
gers - als de tunnel eenmaal is voltooid
- van 4,2 miljoen tot 25 miljoen per jaar
zal stijgen en dat het goederenvervoer
van 7 miljoen naar 35 miljoen ton zal
groeien.
De reis van Tokio naar Sapporo (een
afstand van 1080 km) die op dit mo
ment - via de veerdienst - bijna negen
tien en een half uur duurt, zal dank zij
de tunnel worden bekort tot 5 uur en 50
minuten.
De aanleg van de Seikan-tunnel,
waarmee nog dit jaar wordt gestart, zal
in 1977 worden voltooid. De kosten
worden op 236 miljoen dollar geraamd,
14.4 miljoen dollar per kilometer.
A Uitgelaten dansen in de kring op
het Humorfestival in Heist. Twee
de van links Jaap Stobbe, daarnaast
Lenny Kuhr, Ida Bons (met bril). Piet
Souer, Paul Reekers, Thea Ranft en
geheel rechts Bill van Dijck, een van
de medewerkers van HairSamen
vis eten (foto boven) hoort er ook bij,
in een jaar, dat de visbakkers een
jubileum vieren.
chen, gieren en brullen begint op gang
te komen: een enkeling zoekt zelfs slap
van het lachen de zee op. Het mekka
van de humor krijgt langzamerhand ge
stalte.
Duidelijk middelpunt van de feest
vreugde is Ida Bons, een ex-actrice van
Nieuw Rotterdams Toneel, die zich nu
in de eerste plaats op tv-werk toelegt.
Ze zingt tot verrassing van de omstan
ders op straat een pikant liedje, infor
meert waar ze die avond paard kan rij
den, brengt het hoofd van een oudere
ober op hol, en kijkt vervolgens ver
schrikt in de spiegel.
„Het is helemaal mis", meldt ze. „Die
wenkbrauwen staan anders altijd om
hoog. Dat zijn de gevolgen van gister
avond. Ik ben bek en bekaf. Wat er
ook allemaal niet gebeurd is! Op het to
neel moest ik op een gegeven moment
zo lachen dat ik niet meer door zingen
kon. Ik had geen idee meer hoe de tekst
verder ging. Nou niet in paniek raken,
dacht ik. Maar de stemming was zo
goed, dat ik maar gewoon overnieuw
ben begonnen. Het publiek vond het
geweldig".
Nico Knapper, is daar nier verbaasd
over. In de loop van de jaren heeft hij
gemerkt dat je de mensen, waar ook ter
wereld meekrijgt, zolang je ze maar in
ternationaal benadert. Om een clown
lachen ze net zo goed in China als in
België, is hem opgevallen.
„Je moet er alleen voor zorgen dat
het publiek geamuseerd en ontroerd
wordt. Een lach en een traan, daar
komt elke goede voorstelling altijd
weer op neer; de mensen moeten min
stens één keer ontzettend hard lachen
en één keer lekker huilen. Gisteravond
is me dat gelukt: eerst hebben ze krom
gelegen en toen later Lenny Kuhr op
trad waren ze doodstil".
Diezelfde ervaring hoopt Nico Knap
per ook in Nederland op te doen, wan
neer hij het komend seizoen met het in
Heist gepresenteerde programma op
tournee gaat. Alleen al voor Lenny
Kuhr zijn grootste ster heeft hij
contracten voor zeventig concerten af
gesloten. Maar al zijn medewerkers
staan hem even na. „Zoals de een post
zegels spaart, verzamel ik artiesten. Er
is alleen één verschil: ik werk toevallig
met levend materiaal".
Ida Bons beaamt dat. Ze zegt: „Ik
ben een krankzinnig idioot, spontaan
mens". Dan neemt ze een handje kersen
van een staletje en loop luid en mee
slepend zingend naar het volgende eve
nement. Want je hebt tenslotte maar
één keer per jaar een Humor Festival.
Het valt dit
jaar
mee
met de hippies
AMSTERDAM Swinging city
Amsterdam mag dan in hippiekringen
bekend staan als magisch wereldcen
trum, de trek van tienduizenden bin
nen- en buitenlandse jongeren naar de
hoofdstad als gevolg daarvan is tot nu
toe uitgebleven. Verontrustende voor
spellingen over grote tekorten aan
voorzieningen zijn nog niet uitgeko
men. De handel in het gebruik van
verdovende middelen heeft daarente
gen alle verwachtingen overtroffen.
Het aantal hippies, dat deze zomer
Amsterdam bezoekt, bedraagt hooguit
een paar duizend. Alhoewel hun getal
niet veel groter is dan vorig jaar, be
paalt de nieuwe categorie jeugdtoeris-
ten toch een belangrijk deel van het
stadsbeeld.
Vooral bij mooi weer zijn ze overal,
de jongeren uit alle delen van Europa,
maar ook uit andere werelddelen. Vaak
herkenbaar aan vrolijke kledij, haar
dracht en een aantrekkelijke onbe
zorgdheid, trekken zij de aandacht van
velen.
Ook dit jaar is het nationaal monu
ment op de Dam weer verzemelplaats.
De jongeren wisselen er gedachten uit,
maken er muziek of kijken zo maar
wat rond. Toeristen bewegen zich met
klikkende fototoestellen en zoemende
filmcamera's tussen de hippies, die er
onbewogen onder blijven. Zij maakten
van de Dam een internationale toeris
tenattractie.
yy
De aanleiding voor incidenten bij het
nationaal monument, zoals die vorig
jaar aan de orde van de dag waren, is
deze zomer „verbloemd". Op de als zit-
en ligplaats verboden delen van het
monument staan nu bloembakken. De
eigentijdse flower-power heeft succes,
want de agenten, die dagelijks hun
rondjes om het monument maken heb
ben weinig meer te doen dan toezien.
De steekpartij op de Dam, die enkele
weken geleden het leven kostte van een
17-jarige jongen, betreuren de hippies.
Ze zeggen: „Het was een ruzie tussen
twee jongens die bij ons waren omdat
ze het interessant vonden. Ze hoorden
niet bij ons; wij verafschuwen iedere
vorm van geweld. Alles wat wij willen
is vrede op de hele wereld, vrede voor
iedereen. Daar praten we op de Dam
vaak over. Die ruzie kwam onverwacht.
We vonden het allemaal verschrikke
lijk".
Opmerkelijk is, dat dit jaar bijna niet
meer op de Dam wordt geslapen. Veel
jongeren brengen nu de nacht door in
parken, het Amsterdamse bos of in de
dit voorjaar nog ijlings geschapen goed
kope slaapgelegenheden, zoals het pro
ject Fantasio II in de Haarlemmerhout
tuinen, waar overnachten een rijksdaal
der kost. De goedkope slaapgelegenhe
den door de hele stad verspreid
worden niet zo druk bezocht als werd
verondersteld.
Van de in totaal 1500 slaapplaatsen
zijn er tot nu toe per nacht niet meer
dan 650 beslapen. Bij mooi zomerweer
lag dat aantal nog aanzienlijk lager. Is
het aantal hippies, dat Amsterdam be
zoekt nog ver beneden de verwachtin
gen gebleven, het gebruik van en de
handel in drugs slaat dit jaar alle re
cords. De ervaringen van de sectie ver
dovende middelen van de Amsterdamse
gemeentepolitie liegen er niet om. Al
leen al vorige week werden 33 arresta
ties verricht, voornamelijk „dealers"
(handelaren). (In 1969 bedroeg het aan
tal arrestaties totaal 500).
Hoofdinspecteur C. de Rhoodes: Dui
delijke oorzaken voor het toenemend
druggebruik zijn er moeilijk te geven.
Wel is het gebruik van drugs in dit jaar
in Amsterdam een stuk gemakkelijker
geworden. Enerzijds is de gemeente
daar schuldig aan. In de diverse vod'
het jeugdtoerisme geschapen gelegenhe
den kunnen drugs nu in alle besloten
heid worden verhandeld en gebruikt.
Dat was vorig jaar nog niet zo. Ook de
in het buitenland ten onrechte gewekte
veronderstelling, dat in Amsterdam al
les kan en alles mag, kan een van de
redenen voor de toeneming zijn. Het is,
geloof ik, een complex van factoren,
dat er verantwoordelijk voor is", aldus
de heer Oe Rhoodes.
De hulporganisatie Release heeft het
de laatste tijd druk met buitenlandse
jongeren, die in Amsterdam tijdelijk
werk en woonruimte zoeken. „Hulp bie
den is dan vaak heel moeilijk want
werk- en verblijfsvergunningen wor
den maar spaarzaam uitgereikt. Ook
medische hulp voor buitenlandse jonge
ren is niet gemakkelijk te krijgen. De
reden daarvoor is ons onbekend, maar
hulp verlenen wordt wel steeds moeilij
ker."
Onno de Praag, cultureel werker bij
het Jongeren Advies Centrum (JAC) in
Amsterdam heeft ook de indruk, dat
aan de grenzen veel jeugdige toeristen
worden tegengehouden. Daardoor blij
ven voor ons de eigenlijke probleemge
vallen misschien wel weg. Wij hebben
de indruk dat het jeugdtoerisme in Am
sterdam tot nu toe gestroomlijnd ver
loopt. De meeste jongeren blijken zich
goed op hun vakantie in Amsterdam te
hebben voorbereid. Met excessen heb
ben wij, in tegenstelling tot vorig jaar,
deze zomer nog helemaal niet te maken
gehad".
De ervaring van de vreemdelingenpo
litie in Amsterdam met het jeugdtoeris
me is, dat er wat meer personen zonder
voldoende middelen van bestaan of
geldige papieren worden aangehouden
dan in de wintermaanden. „Abnormaal
hoog is dat aantal niet", constateert in
specteur De Gooijer. „De extra voorzie
ningen, die in verband met de veront
rustende voorspellingen zijn getroffen
als wat meer personeel zijn tot nu
toe niet op volle toeren in actie ge
weest. Een bewijs, dat het allemaal nog
wel meevalt".
Op inititatief van het Amsterdamse
gemeentebestuur is vorige week de
Coördinatiestaf Jeugdtoerisme in het
leven geroepen. De staf gaat zich be
zighouden met de samenwerking tussen
instellingen, die zich op het terrein van
het jeugdtoerisme bewegen. Ook met
steun van de geeentelijke overheid is
vorige week een speciale krant in vier
talen voor de jonge toeristen versche
nen. Er staat informatie in over Am
sterdam en de spelregels die er voor
toeristen gelden.
Uit de krant, die „Together" (samen)
is gedoopt, het volgende citaat: „Voor
veel toeristen heeft Amsterdam de
naam het magisch centrum van Europa
te zijn, de stad waar alles mag en kan.
Dit is een mythe. Als jt denkt dat het
in Amsterdam gebeurt (wat dat dan ook
moge zijn) dan zul je waarschijnlijk be
drogen uitkomen. Hoewel in Amster
dam veel kan en mag, zijn er toch net
zoals overal spelregels waaraan je je
moet houden. Misschien vervelend
maar het is nu eenmaal zo.
