Maandag in conclave
Vierde wethouder
hele kluif voor
seniorenconvent
10550
AUTO MET WILDDIEVEN REED
IN OP JACHTOPZIENER EN
SCHERPENZEELSE POLITIEMAN
C. B. Huft bijna
25 jaar bij 't Leger
Zijn werk is
zijn getuigenis
Steeds meer stropers
in de Betuwe en in
omgeving Scherpenzeel
Belt u dén éven a.u.b.
s.v. ,Amerongen'
start weer
Straatzang
Geroutineerde
„krachten"
kraakten kluis
V
SCHERPENZEEL - Een hachelijk avontuurAldus
betitelt de heer J. Koudijsjachtopziener in Scherpenzeel
en omgeving en in dienst van baron Geversde wilde
gebeurtenissen van de vroege zondagmorgen.
Ruzies
mm®®* 8*^sswébüh
SPEURHOND
VERSCHRIKKELIJK
LEVENSGEVAARLIJK
VERBITTERD
- m
^émSSm
WO6NS0AG 1.2 AUGUSTUS 1970
VEENENDAAL De problemen rond de wethoudersverkieziiigen zijn er in
Veenendaal niet eenvoudiger op geworden sinds op 13 juli jl. de SGP een vier
de raadszetel in de wacht sleepte en de CHU van zes naar vijf zetels duikelde.
Voor drie van de vier wethouderszetels lijkt de verkiezing geen onoplosbaar
probleem, want CHU, ARU en PvdA, de drie partijen die tot dusver de dienst
op de wethoudersmarkt uitmaakten, zijn met de resultaten van de jongste ge
meenteraadsverkiezingen wel weer goed voor ieder een plaats in het college.
Democratisch gezien en als men er van uitgaat, dat het college een afspiege
ling van de raad moet zijn, zou een van de wethouderszetels nu in het SGP-
kamp terecht moeten komen. Maandagavond komt het seniorenconvent bijeen
om de koek te verdelen.
Zoals de plannen nu zijn vindt het
overleg plaats achter gesloten deuren.
Voorlopig moet worden afgewacht in
hoeverre het plan van D'66 over open
heid over dit onderwerp (zie elders op
deze pagina) bij de andere politieke
groeperingen zal aanslaan.
Intussen wordt er druk gespeculeerd
over de kansen voor de S.G.P. een wet
houderszetel te veroveren. Voorname
lijk uit het linkse kamp zijn er al ge
luiden, dat een kandidatuur van
S.G.P.-voorman G. J. van Deelen moei
lijk kan worden ondersteund.
Men zou de voorkeur geven aan zijn
fractiegenoot de heer G, v.d, Berg, die
als een wat progressiever raadslid be
kend staat en daardoor acceptabeler
voor Voenendaal
Tot
17.30 uur
Vin I7.30- H079
19.30 uur 1
's Zaterd. v. 16.30-17.30 u.
Voor Rhenen 3328
Nwo Veenendaalseweg 159
zou zijn voor de meerderheid dan zijn
heel wat oudere fractiegenoot Van Dee
len. Geruchten dat binnen de S.G.P.
verdeeldheid bestaat wie men als kan
didaatwethouder naar voren zal schui
ven worden ontkend.
Nu wethouder Ant, de Ruiter (C.H.)
te kennen heeft gegeven niet voor een
volgende ambtsperiode in aanmerking
te willen komen lijkt het voor de hand
te liggen dat zijn portefeuille sport,
cultuur en recreatie aan de S.G.P.
zal toevallen. Het S.G.P.-standpunt ten
aanzien van deze onderwerpen, mees
tentijds gepatenteerd aan principiële
opvattingen zou althans een groot deel
van de raad niet enthousiast maken de
ze portefeuille aan een S.G.P.-man toe
te vertrouwen.
Als alternatieve mogelijkheid blijft
dan alleen over een geheel andere por
tefeuilleverdeling toe te passen, waar
voor naar men aanneemt ook weinig
liefhebbers te vinden zijn.
Tenslotte blijft de mogelijkheid be
staan, dat het seniorenconvent zich niet
aan de democratische regels houdt en
de overtuiging is toegedaan, dat men
buiten de S.G.P, naar een sterke man
of vrouw moet zoeken om een zo
krachtig mogelijk college samen te stel
len.
Resumerend: Het kan maandagavond
wel eens laat worden voordat de rook
zal zijn opgetrokken.
AMERONGEN Nadat de lessen, in
verband met de vakantie, enige weken
hebben stilgelegen gaat ook de gymnas
tiekvereniging weer beginnen en wel
maandag 17 augustus a.s. 's middags
voor kleuters en meisjes van 6 en 7 jaar,
's avonds dames en heren senioren met
volleybal.
Dinsdag 18 augustus 's middags meis
jes van 8 tot 12 jaar en '6 avonds meisjes
en dames.
Woensdag 19 augustus 's middags
jongens van 6 tót 10 jaar en 's avonds
jongens en heren.
Voor nadere inlichtingen wordt ver
wezen naar de sportzaal in het Dorps
huis te Amerongen.
Dit jaar wordt er in verhouding
tot andere jaren schrikbarend veel
gestroopt, zowel in de bossen op
wild van uiteenlopend soort als in
de visserijsector. Vooral in de Betu
we, maar de laatste tijd ook in de
omgeving van Scherpenzeel neemt
dat stropen ernstige vormen aan, zo
dat de jachtopzieners en de ambte
naren van de Velddienst der Rijks
politie handenvol werk hebben om
deze weinig elegante vorm van „ja
gen" zoveel mogelijk te voorkomen.
De velddlenstassistenten van de
politie en de jachtopzieners oefenen
een zeer gevaarlijk beroep uit en
dat is nog weer eens extra onder
streept in Scherpenzeel, waar het
afgelopen weekend twee „jagers op
stropers" aan de dood ontsnapten
toen een auto met wilddieven op hen
inreed op 't moment dat zij de be
stuurder sommeerden te stoppen.
De zes stropers in dit geval
woonwagenbewoners wisten ter
nauwernood' te ontkomen aan de ge
zagdragers. maar hun voertuig dat
in een droge sloot belandde moesten
zij achterlaten.
De politie trof hierin patronen en
een flinke hoeveelheid wild aan,
waarvan enkele dieren zelfs nog
leefden. Momenteel werkt men nog
met man en macht aan een onder
zoek op Breeschoten, het bosrijke
gebied tussen Scherpenzeel en Bar-
neveld waar de jachtopzieners en
politiemensen de stropers op heter
daad wilden betrappen.
„Jagers" op
0 ,,Daar kwamen ze vandaan",
zegt jachtopziener J, Koudijs op
de plek waar hij pijlsnel moest rea
geren om zijn leven te redden.
Hij, wachtmeester Van Veldhuizen
en zijn collega Nijland hadden zich
in het zijweggetje (op de achter
grond) verschanst achter het struik
gewas om zich aan het gezicht van
de langverwachte bezoekers te ont
trekken
stropers
ontsnapten net aan de dood
(Van een onzer verslaggevers)
Met twee andere jachtopzieners de heren B. Varekamp en J. Nijland en
de heren G. van Ginkel en G. van Veldhuizen van de Utrechtse veldpolitie ging
hij in de nacht van zaterdag op zondag goed voorbereid op klopjacht om te
trachten enkele stropers die de laatste weken actief waren geweest op Bree
schoten en die door natuurliefhebbers waren gesignaleerd, aan te houden.
Zijn relaas„Vorige week had men al met honden gestroopt in dit gebied en
voor ons was het een duidelijke zaak dat de wilddieven zouden terugkeren. We
hebben ons toen georganiseerd. Mijn collega Varekamp ging met de auto van
politieman Van Ginkel mee, terwijl wachtmeester G. van Veldhuizen, J. Nijland
en ik op het weggetje naar Breeschoten postten. We hadden goed gegokt, want
om ongeveer kwart over zeven kwam er een auto met woonwagenbewoners dc
weg op rijden en ik sommeerde de bestuurder te stoppen. Deze gaf echter vol
gas en reed recht op me in. Als ik niet bliksemsnel was weggedoken was ik er
nu niet meer geweest en datzelfde geldt voor wachtmeester Van Veldhuizen,
die ook moest wegduiken om niet te worden overreden".
De jachtopziener krijgt nog een kleur
van opwinding als hij het avontuur
vertelt. „Koudijs ging er met een
groepje achteraan en ruim honderd
meter verder zagen zij de auto in de
sloot liggen. Het gaspedaal van de
zwaar beschadigde wagen was blijven
vastzitten zodat de vluchters geen kans
meer leken te hebben.
Zij lieten echter de auto met wild
(vermoedelijk in de bossen van Maars-
bergen gestroopt om vervolgens nog
even actief te worden op Breeschoten)
en patronen achter om snel te ontsnap
pen. Alle stropers hadden zelfs hun
schoenen uitgetrokken om vlugger te
VEENENDAAL „Het geloof in werken is in feite dood. daarom het
werk komt eerder uit het geloof voort. Dat geloof moet groeien, waarin
ik mijn houvast vind voor dit leven".
Met deze stelling gaat de Veenendaalse Leger des Heilssoldaat C. B. Huft
(59 jaar) door het leven. In de 25 jaar, dat hij aan het Leger des Hei Is
verbonden is, heeft hij door de daaraan verbonden werkzaamheden wel
ondervonden dat het geloof als een versterkend middel heeft gediend.
Zijn betrokkenheid met dit Veenendaalse korps blijkt niet alleen uit de
zondagse manifestaties, maar zeer zeker ook uit zijn daadwerkelijke ar
beid van iedere dag.
Naast zijn dagelijks zes uur du
rende werkkring, geldt voor hem
de resterende tijd niet als een
rustperiode. Integendeel. Al of
niet in uniform beginnen de n ood-
-/.akelijkheden voor het leger. Kle
ding en het blad „De Strijdkreet"
worden gedistribueerd, waaraan
veel tijd wordt gespandeerd. De
afstanden die hierbij worden afge
legd, blijken geen handicap voor
de heer Huft te zijn.
Niet alleen Veenendaal, maar ook de
omliggende gemeenten worden
door hem bewerkt. Zijn werk,
veelal meer liggend op het maat
schappelijk terrein, blijkt hem ie
dere dag opnieuw te boeien.
Minder boeiend bleek zijn gods
dienstige opvoeding te zijn ge
weest. Ondanks het tweemalige
kerkbezoek op de zondagen, resul
teerde de overmaat aan godsdien
stige feiten niet in een begrip voor
hem.
Na gewoond te hebben in Scheemda
en in een veenstreek te Overijssel,
maakte hij in 1939 kennis met zijn
huidige woonplaats. Deze plaats
gold ook ter kennismaking met
één der activiteiten van het Leger
des Heils. De straatzang werd een
eerste confrontatie.
Hierop, volgde snel zijn aandeel in
de samenkomsten op de zondagen
en de zanggroepen. Nu als Vee-
nendaals afdelings-oudste, blijken1
de opgedane ervaringen in de loop
der jaren niet gering in aantal te
zijn. „Mijn vrije tijd offer ik vol
ledig op aan dit werk. Denkend
aan het grootste en belangrijkste
gebod: de NAASTENLIEFDE, doe
ik mijn werk gewoon met blijheid.
De toewijding in dit werk mis ik af
en toe wel eens bij de huidige
jonge officieren in het algemeen.
Maar ja, het tijdsbeeld van 25 jaar
geleden verschilt nogal met het
hedendaagse beeld. Eigenlijk een
vrij logische zaak, maar toch wel
jammer. Ik doel hier met name op
het onderlinge overleg, waarin nog
wel eens een manco valt te be
speuren".
Zijn het opborrelende sentimenten
uit de tijd van „vroeger?"
Met krachtig hoofdschudden wordt
dit beantwoordt. „Nee, natuurlijk
ken elk korpslid zijn taak. Die
taak wordt zo goed mogelijk ge
daan, waaop ik geen kritiek heb.
Maar het valt me alleen op dat de
leeftijdsgrens daalt van de officie
ren. Er komt nu ook meer mede
zeggenschap in het korps, waar ik
zelf ook een voorstander van ben".
Het is vaak op de zaterdag dat
Heilsoldaat Huft de cafés bezoekt.
Op deze plaats, waar nogal eens
overtollige zorgen door drank
weggespoeld worden, probeert hij
niet primair een goodwill te kwe
ken voor het Leger des Heils.
Het valt hem op, dat een vriendelijk
en goed woord meer doet dan een
collectebus of het plotselinge
overhandigen van „DE Strijd
kreet". V„Velen menen een ver
trouwensman in je te zien". Een
genoegzame blik valt van het
rust-uitstralend gezicht van de
heer Huft af te lezen.
„In zo'n café probeer ik personen
niet meteen te overtuigen, dat ze
maar eens naar een samenkomst
van het Leger moeten. Ik infor
meer eerst of ze bij een kerkge
nootschap zijn aangesloten. Zo ja,
dan probeer ik de kerkgang te sti
muleren. Desnoods ga ik zelf eens
mee, om de voor hen misschien
wel moeilijke stap enigszins lich
ter te maken. Vaak bemiddel ik
ook". Hieruit blijkt wel de regel
matig aanweizige communicatie
met diverse predikanten, pastoren
en artsen en instanties.
Erg frapperend vindt hij de eens ge
dane opmerking van een dame, die
hem kennelijk ééns op een kerke
lijke trefdag had gezien. Bij de
eerstvolgende ontmoeting ver van
de bewuste ontmoetingsplaats ge
legen, bleek de dame hem weer te
herkennen. De dame vond deze
herkenning een aanleiding om een
vergelijk te maken met hem en
het onkruid. „Dat kom je ook ove
ral tegen!", was de opmerking.
Wat de heer Huft betreft is hij
van dèt soort onkruid, dat nog
lang niet vergaat...
Met de vorm van deze godsdienst
heeft hij eerst wel enige moeilijk
heden gehad. Vooral de vrijwillige
gebeden en de getuigenissen, tij
dens de samenkomsten, deden het
voor hem wel eens tot moeilijke
ogenblikken worden.
„Als ik dan besef, dat Gods Geest
me hierbij sterkte geeft, dan
wordt het bidden voor mij geen al
te zware zaak. Zoiets is nodig, bij
al het werk wat er te doen staat.
Iln vele onverwachte zaken,
waarvoor je komt te staan, is et
vaak moeilijk om de juiste bemoe
digende woorden voor de mensen
te vinden. Hoe vaak raak ik niet
betrokken in familieruzies, echte
lijke twisten, etc".
Voor het 's nchts uit bed bellen
kijkt hij ook al niet meer vreemd
op. De ene keer kan het een onge
rust ouderpaar zijn, dat hun kind
mist, een andere maal is het een
weggelopen kind, dat in moeilik
heden is geraakt. Als „duizendpo
ter" en als een „nood-oplosser",
wordt hij talloze malen bezocht of
opgebeld.
Naast de jaarlijkse bazaar wordt het
werk voor de zieken van alle ge
zindten ook niet door de afdeling
Veenendaal vergeten. Een bandre
corder wordt gebruikt als middel
voor de Evangelieverkodiging.
Ook het opknappen van het Leger
des Heilsgebouw aan de Fluiters
straat heeft baat gevonden bij de
helpende handen van de heer
Huft. Niets schijnt hem meer on
gewoon voor te komen om de han
den uit de mouwen te steken.
„Men hoeft aarvoor niet kritisch
te zijn ingesteld. Geen lippentaal
voor mij, maar daadwerkelijke
naastenliefde".
Beter schijnt het niet geformuleerd
te kunnen worden. Zijn werk is
zijn getuigenis.
kunnen zijn", vertelt hij,
De surveillerende Van Ginkel en Vare
kamp werden vervolgens opgeroepen
en vanuit hun auto werd de politie in
de omgeving per mobilofoon gewaar
schuwd. Ook werd er meteen een
speurhond van de Rijkspolitie inge
schakeld, maar het dier verloor het
spoor bij het woonwagenkamp bij
Scherpenzeel. (Het zjjn geen mensen
van dit kamp. geweest, aldus de politie,
red^, omdat de stropers een eind door
een sloot hadden gewaad.
De gezagdragers moesten de vluch
ters derhalve laten ontkomen, maar
men heeft de zaak in onderzoek en
volgt een spoor naar de daders. Giste
ren waren Scherpenzeelse politie-agen-
ten met een politiehond aan het revie
ren in het gebied, op zoek naar even
tuele verloren wapens of andere voor
werpen.
Door het wilde inrijden op de jach
topziener en zijn collega van de veldpo
litie is het gaspedaal van de auto waar
schijnlijk blijven hangen, waardoor de
stropers langs de bomen een sloot „in-
scheerden". De politie kan de eigenaar
van het vehikel niet meer achterhalen
omdat de wagen de laatste maanden
minstens vijfmaal van eigenaar is ge
wisseld.
Men trof een groot aantal patronen
aan in de wagen alsmede hazen, konij
nen, en fazanten*
ARNHEM Pas gisteren heeft de
Atnhemse politie bekend gemaakt dat
inbrekers in het weekeinde een grote
slag hebben geslagen. Het Gerzon con
cern werd hiervan het slachtoffer. Dit
bedrijf dat het toch al niet makkelijk
heeft bewaarde ruim 17.000 gulden in
een kluis op zijn Arnhemse kantoor.
Via het dak en de achterzijde van het
gebouw zijn de brandkast krakers bin
nen gekomen. Met een aantal etalage
schotten hebben zij een soort werk
ruimte gecre4erd. Dit om de lichtflitsen
die bij het openbranden van de kluis
vrij kwamen niet naar buiten 'te doen
stralen. Volgens de Arnhemse politie
zijn hier geroutineerde krakers aan het
werk geweest. Zij noemde de kraak
dan ook vakwerk.
Vele dieren waren drachtig en enkele
waren slechts aangeschoten en leefden
nog half.
„Het is verschrikkelijk de laatste tijd",
aldus een verontwaardigde G. van Gin
kel, velddienstassistent van de Rijkspo
litie in Scherpenzeel behorend tot het
Detachement Veldpolitie Utrecht. Hij
werkt als deskundige op het gebied van
de jacht in de gehele provincie Utrecht
en in ongeveer de helft van de Betuwe,
waaronder het L?nd van Maas en
Waél, de Bommeler- en de Tielerwaard,
en heeft aan de lopende band vaak
in alle hevigheid te maken met over
treders van de Jacht-, Visserij- en Vo-
gelwet en de Wapen- en Vuurwapen-
wet.
„In de Betuwe is het heel erg, doch
ook in de omgeving van Scherpenzeel
neemt het stropen steeds ernstiger vor
men aan. In dit gebied wordt met name
veel aan zgn. „autostroperij" gedaan,
waarbij de lichtbakken worden aange
sloten op de accu's van de wagens en
het wild vanuit de auto wordt ver
schalkt.
Onlangs hebben we in de Betuwe
op de rotonde bij Deil een groep van
deze categorie gepakt. Het waren,
evenals dat nu het geval is, woonwa
genbewoners. De drie arrestanten kwa
men uit het kamp bij Den Bosch".
Groepen stropers zijn de laatste tijd
actief op Breeschoten. Van Ginkel: „Er
wordt ook veel „gewerkt" met hazewind
honden en de wilddieven van het afge
lopen weekend zijn daar ook mee bezig
geweest. De afgelopen tijd heb ik ver
schillende verbalen opgemaakt. De stro
pers zijn echter vaak levensgevaarlijk.
Zij zijn in het nauw gedreven tot
alles in staat".
De heeer Koudijs kan hierover maar
al te goed meepraten. „Toen ze op mij
inreden kreeg ik geen tijd om na te den
ken. Ze rijden je dood", roept hij uit.
Volgens de heer Van Ginkel is het een
„recordjaar". „Wij hebben nu al meer
verbalen opgemaakt dan het gehele jaar
1969. Ontzettend die stroperij, niet al
leen op wild maar ook in de visserij
sector worden we steeds veelvuldiger
geconfronteerd met stropers".
Hij is verbitterd over het feit dat men
in dit jaargetijde zijn ongure praktijken
nog uitoefent. „Al dat drachtige wild,
het is schandalig. Bovendien tref je
vaak heel klein spul aan als vangst van
de stropers en je vraagt je dan af wat ze
eraan hebben.
Het stropen heeft een geweldige
2 1
Een agent van de Scherpenzeel
se politie was gistermiddag met
een politiehond op zoek naar voor
werpen, die de vluchters eventueel
verloren zouden kunnen hebben op
Breeschoten.
vlucht genomen sinds er steeds meer
clandestiene wapenbezitters komen. En,
u zult het niet geloven: stropen is voor
de meesten nog steeds een sport, want
voor het geld doet men het in het alge
meen niet.
Het is onbegrijpelijk".
De heren G. van Ginkel (links)
en J. Koudijs op de plaats waar
de wilddieven met (blijvend)
plankgas" de greppel indoken.
