LOEVESIJN
VERO VERDE
T BRONS
Schorsing Boom
voorwaardelij k
Feijenoord
won met 3-0
van Schalke
Derde plaats Piet de Wit
Westduitser Rudolph
<9in een fauteuil" naar
titel bij de profstayers
Tennisstrijd
naar
dieptepunt
Etappezege
Rudi Altig
Geen medailles
voor Jansen
en Van Doorn
NIET ONGEVAARLIJK
VLIJTIG
THEATER
LEICESTER .Je moet dur
ven rijden. Ik ben ontzettend blij
met die derde plaats", zei Leyn
Loevesijn uiterst tevreden nadat
hij in de strijd om het brons van
het sprinttoernooi bij de profes
sionals in twee ritten de Italiaan
Damiano had geklopt. Loevesijn
had elf jaar, nadat Jan Derksen
prijs voor Nederland had gere
den, weer een plaats in de céré
monie protocollaire voor Oranje
veroverd.
TANDJE HOGER
2 x GOLD
KEERPUNT
V. d. Heuvel snel
AAIEN
WILD
DONDERDAG 13 AUGUSTUS 1970
sn ort
LEICESTER De wereldkampioenschappen wielrennen op de baan hebben
voor de 32-jarige Nederlander Bert Boom een goed einde gekregen. Want de
schorsing van veertien dagen, die Boom in de stayersfinale bij de amateurs
was opgelegd omdat hij, nadat hij uit de strijd werd genomen en van de baan
reed, naar een Duitse commissaris zou hebben gespuwd, werd woensdag om
gezet in een voorwaardelijke schorsing voor dezelfde periode. Het was een suc
cesje voor de Nederlandse delegatie, die de relaties in hoge UCI-kringen had
uitgebuit om het spel rond te krijgen. Het verzoek om gratie, dat men bij het
bestuur van de UCI had ingediend, werd terugbezorgd. Dat was ook dc opzet
geweest. De zaak kwam toen weer terug bij de jury d'appel, die nu, vlak voor
de terugreis, milder was gestemd en de verontschuldigingen van Boom accep
teerde.
Boom was uitermate gelukkig met deze gang van zaken. ,Jk had het verschrik
kelijk gevonden als ik maandagavond niet had kunnen starten bij de revanches
in het Olympisch Stadion".
ROTTERDAM Feijenoord heeft
zijn laatste vriendschappelijke wed
strijd ter voorbereiding op een lood
zwaar seizoen gewonnen. Gisteravond
versloeg het in Rotterdam het West-
duitse Schalke met 3-0.
Opzienbarend moeilijk hebben de
rustig voetballende Rotterdammers het
niet gehad, want met uitzondering van
een paar momenten na rust hebben zij
de wedstrijd redelijk onder controle ge
had. Alleen duurde het lang voor zij
hun overwicht in doelpunten tot uit
drukking konden brengen.
Vlak voor rust maakte Van Hanegem
de eerste uit een vrije trap, waarna in
vallers Van Daele en Kindvall Feijen-
oords overwinning in de tweede helft
wat meer gewicht gaven.
Feijenoord, gestart zonder Schneider
maar ditmaal wel met „Spielmacher"
Van Hanegem, probeerde de aanvanke
lijk zeer behoedzame Westduitsers on
middellijk te overrompelen. Het trok
energiek ten strijde en Moulijn scheur
de de vijandelijke defensie een paar
keer achter elkaar wagenwijd open met
bliksemsnelle acties, waarvan Kindvall
gretig trachtte te profiteren.
Met veel kunst en vliegwerk slaagde
Schalke erin de gaten op het nippertje
te dichten, maar de Westduitsers ble
ven vrijwel constant onder druk staan.
Slechts zeer incidenteel kwamen ze toe
aan een tegenaanval op het door Geil-
man bewaakte doel. Wanneer dat ge
beurde ging het wel in een behoorlijk
tempo. Dat maakte die tegenstoten,
waarbij de bedrijvige Libuda zoveel
mogelijk werd betrokken, toch niet on
gevaarlijk.
Een kwartier voor rust hadden de
Westduitsers zelfs bijna succes toen Be-
cher alleen voor Geilman opdook. Hij
werd echter in eendrachtige samenwer
king gevloerd door Israel en Van Dui-
venbode. De strafschop die op dat mo
ment leek te zijn geboren werd door
Van der Kroft luchtig weggewuifd.
Geïnspireerd door dc ook nu alom aan
wezige Van Hanegem bleven de Rotter
dammers vlijtig combineren, maar hun
geestdrift dreigde door het uitblijven
van doelpunten wat getemperd te ra
ken.
Bovendien begon de in het begin ge
ruisloos draaiende voorhoede steeds va
ker te haperen en nam het aantal mis
verstanden onmiskenbaar toe. Kansen
werden in die periode vrijwel niet meer
gecreëerd en daaruit putte Schalke de
moed om wat frequenter op te rukken,
aldus Feijenoord wat meer vrijheid
gunnend.
Toch hadden de Rotterdammers een
vrije schop nodig om eindelijk te kun
nen scoren. Maar wat voor een! Wery,
Hasil en Van Hanegem maakten er ge
zamenlijk een geraffineerd brokje
theater van.
Hasil en Wery, allebei beschikkend
over een dodelijk schot, lummelden een
beetje om de bal heen, maar het was
Van Hanegem die uiteindelijk schoot.
Niet eens zo erg hard eigenlijk, maar
de bal lag al in 't doel voordat de doel
man Van Schalke het in de gaten had.
Dat gebeurde vlak voor rust en na de
hervatting leek Schalke de handdoek al
in de ring te hebben gegooid, want het
keerde terug met vier invallers. Ook
Libuda was vervangen, maar hoewel
had staan, was het toch plotseling veel
sad staan, was het toch plotseling veel
gevaarlijker. Actiever vooral. En Geil
man kreeg alle kans om zijn niet gerin
ge kwaliteiten te demonstreren.
Feijenoord, waarin Hasil werd ver
vangen door Boskamp, kwam uiteinde
lijk bijna in serieuze moeilijkheden,
maar de agressieve goaltjesdief Joop
van Daele, die was komen opdraven
toen Van Hanegem van het veld was
gestrompeld, slaagde een minuut of tien
voor het einde waar Kindvall en Wery
tot dan toe hadden gefaald en zorgde
voor 2-0.
Daarmee had hij er Kindvall kenne
lijk van overtuigd dat het heus niet zo
moeilijk was, want even later schoot
ook de Zweed raak: 3-0.
Feijenoord: Geilman; Romeijn, Israël,
Laseroms en Van Duivenbode; Hasil en
Jansen; Wery, Kindvall, Van Hanegem
en Moulijn.
Schalke: Nigbur; Becher, Sobierai,
Ruszmann en Rausch; Fichtel en Witt-
kamp, Bisschop, Libuda, Pickner en
Lutkebomuth.
De Belgische kampioen Standard
Luik, die dinsdagavond in Amsterdam
met 2-1 van Ajax won, versloeg woens
dagavond in het Diekmanstadion in En
schede FC Twente met dezelfde cijfers.
De eindstand was al bij de rust bereikt
door doelpunten van Depireux en Kos-
tedde voor Standard en Jeuring (FC
Twente).
De 15.500 toeschouwers zagen voor de
rust een aantrekkelijke wedstrijd, die
in de slotfase door het harde optreden
van de Belgische defensie wat onaan
genaam werd.
In het stadion De Vliert in Den
Bosch heeft ADO woensdagavond de
eerstedivisieclub FC Den Bosch met
1-0 verslagen. De 3.000 toeschouwers
zagen Schoenmaker in de 15e minuut
scoren.
PSV won voor een uitverkocht
stadion, 16.000 toeschouwers, met 4-1
van Anderlecht. PSV speelde vooral na
rust, toen de voorsprong van 1-0 tot 4-1
werd uitgebouwd, een voortreffelijke
wedstrijd.
Het scoreverloop was: 1. Veenstra
1-0, 67. Schmidt Hansen 2-0, 73. Van
den Dungen 3-0, 77. Heylens 3-1, 80.
Hiddink 4-1.
DWS verloor in het Olympische
Stadion voor 4500 bezoekers met 0-1 van
FC Brugge. Het doelpunt werd in de 66e
minuut gemaakt door Cartins.
DWS was in de eerste helft enigs
zins sterker, maar Deykers, met Ver
molen de gevaarlijkste aanvaller, had
geen succes met zijn schoten.
Na rust werd FC Brugge sterker.
Rensenbrink en Houwaart speelden re
delijk, maar niet opvallend goed. In de
verdediging van DWS vielen wat gaten
en daarvan profiteerde Cartins ruim
twintig minuten na rust. Dat de neder
laag voor DWS niet groter werd was in
de eerste plaats een verdienste van
doelman Jongbloed.
PEC speelde gelijk met 1-1 tegen
een elftal samengesteld uit de Zwolse
amateurverenigingen. Een kwartier
voor het einde nam PEC een voor
sprong door Gardasevic uit een straf
schop, tien minuten later maakte Van
Vilsteren van de derde klas amateur
club Zwolle gelijk.
Jan Derksen was van mening dat
Loevesijn hoger had kunnen reiken als
hij maar meer ervaring had gehad.
„Leyn hoeft van niemand te verliezen",
zei de oud-wereldkampioen. „Hij moet
echter een paar ritten gereden hebben,
warm zijn gedraaid en daarvoor was in
dit toernooi, waarin de wedstrijden-
reeks zo zeer gespreid was, geen kans".
Dat moest de verklaring zijn voor de
nederlaag van Loevesijn in de halve fi
nale tegen de Italiaanse vetéraan Santé
Gaiardoni. Tot twee keer toe had Loe
vesijn toen gereden als een beginneling.
Nadat de eerste start was overgedaan
omdat Gaiardoni hoog uit de bocht
naar beneden was gegleden („wij zijn
uit de loopgraven", genoot Derksen)
kon Loevesijn niet van de koppositie
afkomen. Hij werd door Gaiardoni, de
man van de korte sprintjes, kansloos in
de laatste 200 meter geklopt. In de
tweede rit ging het al niet anders. In
wanhoop stak Loevesijn in het laatste
rechte eind een hand omhoog omdat
Gaiardoni van zijn lijn zou zijn gewe
ken. Daarvan was echter geen sprake.
In de strijd om de derde prijs kwam
een heel andere Loevesijn aan de start.
Hij had een tandje hoger gestoken („het
moet maar, alles of niets") en legde zijn
wil aan Damiano op. In de eerste rit
dook Loevesijn uit tweede positie uit de
voorlaatste bocht onder de Italiaan
door, in de tweede rit won hij van kop.
Leijn Loevesijn op weg naar het
brons.
Tijden van Loevesijn over de laatste
200 meter: 11,47 en 11,55 seconden.
De Amsterdammer en de 24-jarige
Australiër Gordon Johnson, die nog
geen twee weken nadat hij professional
was geworden, verraste met een we
reldtitel bij de profs, waren de revela
ties van het sprinttoernooi. Wat John
son, die Damiano gemakkelijk in de
halve eindstrijd had uitgeschakeld in
de finale tegen Gaiardoni liet zien,
grenste aan het ongelooflijke. De Au
straliër had de eerste rit van kop met
nauwelijks waarneembaar verschil
de finishfoto moest beslissen gewon
nen en leek in de tweede ontmoeting
ruim door de dertigjarige Gaiardoni ge
klopt. In de laatste bocht lag Johnson
nog ruim een lengte achter op de Ita
liaan, maar op het rechte eind kwam
hij zo onweerstaanbaar opzetten dat hij
al voor de finish juichend een hand in
de lucht kon steken.
De cérémonie protocolair na de v.l.n.r. de Italiaan Gaiardoni (zilver),
finale sprint voor profs. Op de foto I de Australiër Johnson (go\id) en onze
LEICESTER Zelfs de Westduitse baandirecteuren, die naar Leicester wa
ren gekomen om hun favoriet, Dieter Kemper, kampioen te zien worden bij de
profstayers, waren verrast toen de goedaardige Ehrenfried Rudolph uit Dort
mund bij de laatste cérémonie protocollaire van de baankampioenschappen in
de regenboogtrui werd gehesen. Rudolph, die vrijdag 35 jaar wordt, had kun
nen profiteren van het uitvallen van Dieter Kemper kort na de helft van de
slaapverwekkende koers en de steun, die de combinatie De Graaf-Oudkerk
hem daarna had willen verlenen.
Het ging in deze „wedstrijd" om twee
LEICESTER Unie-voorzitter I'.
van Dijk was woedend. Hij kwam nij
dig van de eretribune afstormen en
riep om Frans Mahn. „Volgens ons op
de tribune hebben Jansen en Van
Doorn de tweede rit gewonnen. Waar
om heb je niet onmiddellijk om de fi
nishfoto gevraagd".
Mahn, die tijdens dit toernooi zo veel
kritiek kreeg, dat hij woensdagochtend
tijdens een kopje koffie, toen er over
de zwemmerij werd gesproken, ver
zuchtte: „Ik moest zo nodig baancoach
worden", ging naar de toren en kreeg
de foto. Die liet geen twijfel bestaan.
Het verschil was uiterst gering, nog
geen banddikte.
Maar Jansen en Van Doorn hadden
ook de tweede rit om de derde prijs
tegen de Fransen Moreion en Quintyn
verloren. Geen medaille dus op de tan
dem voor Nederland. Het was een te
leurstelling voor de kolonie, die de
voorgaande dagen zelfs op een finale
plaats van Jansen en Van Doorn had
gerekend. De Nederlanders reden ten
slotte een stuk minder goed dan men
van hen was gewend. Het lag niet al
leen aan het feit dat de supersnelle
wedstrijdbandjes de dag tevoren kapot
waren gegaan en niet vervangen kon
den worden. Het ging gewoon deze
avond minder goed en bovendien was
de Franse tandem met de dag beter
gaan rijden. Het verschil was nog het
grootst in de eerste rit toen Jansen en
Van Doorn kansloos waren tegen de uit
tweede positie komende Moreion en
Quintyn. In de tweede ontmoeting wer
den de Fransen beter opgevangen,
maar de Oranje-rijders waren uiteinde
lijk toch niet opgewassen tegen de pure
snelheid van de „haantjes"..
Succesvolste natie bij de amateurs op
de slotavond van het wereldkampioen
schap op de baan was West-Duitsland
dat zowel in de ploegachtervolging als
de tandem de hoogste plaats bij de cé
rémonie protocollaire bereikte. Pikant
bij deze overwinningen was dat beide
malen Oost-Duitsland de tegenstander
was. Op de tandem kwamen Barth en
Müler in beide ritten gelanceerd uit
tweede positie en klopten de titelverde
digers Otto en Geschke, die in de halve
finale onze landgenoten Jansen en Van
Doorn hadden verslagen, kansloos.
In de ploegachtervolging wonnen de
Westduitsers eerst van Italië terwijl
Oost-Duitsland de Russische titelverde
digers versloeg. In de finale was
West-Duitsland weer oppermachtig. De
winnende tijd van 4.35.76 was de beste
van het hele toernooi.
Aan het CHIO Rotterdam, dat op 2
september begint, zal een sterke West
duitse ploeg deelnemen, al is het nog
niet vaststaand of Alwin Schockemöhle
van de partij zal zijn. Zeker is wel dat
Winkler, Steenken, Wildfang, Schmidt,
Mehlkopf en Simon zullen uitkomen
tijdens het Rotterdamse concours hippi-
que. De organisatoren hebben ook een
bericht van inschrijving ontvangen van
de Braziliaan Nelson Pessoa.
zaken: in de allereerste plaats wilde
men koste wat kost de Belgische com
binatie Meuleman-Verschueren, die in
de voorgaande dagen zoveel moeilijk
heden had veroorzaakt van het kam
pioenschap afhouden, maar daarnaast
moest toch iemand kampioen worden,
van wie de echte stayers in het komen
de winterseizoen nog wat contracten
zouden kunnen overhouden. Zulke
mensen waren Dieter Kemper en Eh
renfried Rudolph. Niet Piet de Wit.
Want van hem was bekend, dat hij de
regenboogtrui voornamelijk zou gaan
gebruiken als „sierstuk" voor de vele
zesdaagsen, die de Zaankanter op zijn
programma heeft staan. Ook Oudkerk
kwam niet voor een nieuwe titel in
aanmerking. Hij had vorig jaar, toen
hij in Antwerpen door alle combines
heen naar de titel reed, ondervonden,
dat zo'n kampioenschap geld kan gaan
kosten. Men had de bescheiden en wei
nig zakelijke Noordhollander verder
genegeerd. Het werd hoog tijd, dat
Oudkerk geld ging verdienen en daar
om verkocht hij zich aan de Duitsers.
Daarover bestond geen twijfel. Want
toen Kemper uit de strijd was verdwe
nen, zette de Nederlander zich geheel
in ter bescherming van de koppositie
van Rudolph, die „in een fauteuil" naar
de wereldtitel werd gedragen.
Het heengaan van Kemper was het
keerpunt in de koers. Deze Dortmun-
der, de lieveling van winterbaan-direc-
teur Otto Weckerling, stapte zonder een
gefundeerde reden af. „Ik ben zo ner
veus, het gaat niet", zei Kemper. Hij
werd door de Duitse kolonie, uitgela
chen. „Ik denk dat ik nooit meer achter
de motor ga rijden", meende zesdagen-
crack Kemper er nog aan toe te
moeten voegen. Hij had die opmerking
rustig kunnen weglaten, want de boze
baandirecteuren hadden hem al afge
schreven. De machtige man uit Bremen
bijvoorbeeld was zo boos, dat hij de
afspraak met Kemper voor de zesdaag
se in deze havenstad ter plaatse annu
leerde.
Op dat moment reed Rudolph allang
op kop, gevolgd door Oudkerk, De Wit
en Verschueren in dezelfde ronde. De
anderen, van wie ook Normal Hill uit
de koers zou verdwijnen, waren al
kansloos. Het spel kon beginnen. Een
hoogst merkwaardig spel, waarbij de
Nederlandse officials Arie Zwarte-
poorte en Martin Wierstra vanaf de
kant seintjes stonden te geven aan...
nee niet aan Oudkerk, niet aan De Wit,
maar aan de achter Bruno Walrave rij
dende Duitser Rudolph. Het spel be
stond hieruit, dat voornamelijk Oud
kerk er voor zorgde dat Verschueren
het Rudolph niet te moeilijk kon ma
ken.
Wanneer de Belg attaqueerde zette
Oudkerk aan om zich te verdedigen,
ook toen hij al op een ronde lag. Ru
dolph werd bij het passeren geen stro
breed in de weg gelegd. Verschueren
ARNHEM Rijn van der Heuvel
heeft woensdagavond tijdens een wed
strijd op de rekortanbaan van het sport
centrum „Papendal" het Nederlandse
record op de 400 m tot op ee- halve
seconde benaderd. De Nederlandse
kampioen noteerde een tijd van 47,2 se
conde waarmee hij 0,3 sec. sneller was
dat hij dit seizoen heeft gelopen.
Opvallend werk leverde ook v.d.
Heuvel's clubgenoot Jan Struyk, die in
een andere serie tot 48,4 sec. kwam.
Anneloes Bosman (UNC) die lange
tijd last heeft gehad van maagklachten,
liep op „Papendal" een sterke 1500 me
ter. De Nijmeegse noteerde een tijd van
4 min. en 22.2 sec. Achter haar legde
juniore Carla Grimbergen met 4.23.6
beslag op de tweede plaats. De presta
tie van Carla Grimbergen ligt ver on
der het nationale juniorrecord maar
kan niet als zodanig worden erkend
omdat de tijd in een dameswedstrijd
werd gemaakt.
kreeg de volle laag. Bij dit alles hield
Piet de Wit zich afzijdig. Wilde hij niet
of bezat de Zaankanter niet de macht
om zich in het spel te mengen? Toen
hij afstapte kreeg men niet de indruk
met een renner te maken te hebben, die
zojuist 100 km had gefietst.
Het „kampioenschap" van de prof
stayers verstreek zonder dat Rudolph,
een man die het nooit verder had kun
nen brengen dan een tweede plaats in
1966 in Frankfort en brons in 1968 in
Rome, werd aangevallen. De baankam
pioenschappen hadden een triest slot
gekregen.
landgenoot Loevesijn, goed voor de
derde plaats.
KEULEN De Westduitse wielren
ner Rudi Altig heeft gisteren de derde
etappe van Parijs Luxemburg ge
wonnen. Hij versloeg in de sprint zijn
landgenoot Wolfshohl en de Italiaan
Giuliani.
Wolfshohl, die in dit trio, dat met
anderhalve minuut voorsprong op het
peloton finishte, naar de tweede plaats
trapte, werd naderhand teruggezet naar
de derde positie omdat hij Giuliani had
gehinderd.
Pijnen was met de achtste plaats de
beste Nederlander. De Belg Eric de
Vlaeminck blijft eerste in het algemene(
klassement. De Nederlanders Dolman
staakte de strijd.
De uitslag: 1 Altig (WDld) 175 km in
3.57.59; 2 Giuliani (It) 3.58.0 4; 3 Wolfs
hohl (WDld) 3.58.09; 4 Guerra (It)
3.59.33; 5 Santambrogio (It) zelfde tijd;
8 Pijnen (Ned) 3.59.49 en het peloton in
3.59.59.
Algemeen klassement: 1. De Vlae
minck (Belg) 15.31.19; 2 Reybroeck
(Belg) op 25 seconden; 3 Verbeeck
(Belg) en Samtambrgio op 3.04 (It); 5.
Poppe (Belg) en Petterson (Zwe) op
3.09; 11 Benjamins (Ned) op 5.28; 12
Wagtmans (Ned) op 8.36; 17 Zoetemelk
(Ned) op 17.11.
SCHEVENINGEN Met bedachtza
me tred wandelde Bob Gurowitsch naar
het net, wenkte met een eenvoudig
handgebaar zijn tegenstander Niek
Fleury naderbij en deelde mede de ti
telhouder zijn plaats bij de laatste acht
te gunnen. Bij 5-5 in de vierde set
nadat hij juist tevoren een achterstand
van 3-5 ongedaan maakte had Guro
witsch zich bescheiden teruggetrokken.
„Vermoeidheid", werd de officiële ver
klaring van zijn plotselinge hunker
naar de kleedkamer. „Op dit soort wed
strijden ben ik in het geheel niet voor
bereid. Dit seizoen heb ik maar twee
partijtjes gespeeld. Het was voor mij
leuk om erbij te zijn. Daar moet het bij
blijven. Stel je voor dat ik de laatste
acht had gehaald. Ik ben al drie en
acht had gehaald. Ik ben al drieëndertig.
Een aantal toeschouwers en vooral
enkele officials voelden zich zwaar ge
nomen. En beschouwden het als een
affront voor 't nationale tennis. Dat was
het in zekere zin. Maar dat was ook het
gedrag van enkele anderen, die wel op
de baan bleven, maar overduidelijk
hun kansen niet konden verdedigen:
Hans Adema van Scheltema met 1-6,
1-6, 0-6 weggespeeld door Piet Veent-
jer, Hans Wolff 1-6, 0-6, 0-6 tegen Pe
ter Scholtz en Paul van Min 2-6, 2-6,
0-6 tegen Fred Hemmes. Dit soort za
ken is nu eenmaal te verwachten bij
een bond, die aan het begin van de
week 64 man uitnodigt met een racket
naar Scheveningen te komen in de
hoop dat het allemaal (echte) tennissers
zullen blijken te zijn.
Dat is natuurlijk een misvatting.
Zoveel talent loopt er in Nederland niet
rond. Niek Fleury had zijn clubgenoot
Rob Gurowitsch te verstaan gegeven,
dat hij hem rekende tot de categorie,
die geen racket zou mogen vasthouden.
„Niet als wapen in de psychologische
oorlogsvoering, maar gewoon omdat ik
er zo over denk. Ik zeg meestal de
waarheid". Die vorm van Amsterdamse
humor (zoals Nieks vader dat karakte
riseerde) was bij Gurowitsch niet goed
gevallen. De Zeistenaar heeft geen ser
vice van enige betekenis (ten tweede
slaat hij een enkele maal zelfs onder
hands), aait de ballen in plaats van dat
hij slaat, kortom e enechte wedstrijd
spelen kan hij niet. Dat behoeft hij ook
niet als tennisleraar. Maar in zo'n func
tie laat je je natuurlijk ook weer niet
afslachten. Dus toog Gurowitsch aan
het werk met ballen, die bijna in de
lucht bleven hangen bij gebrek aan
vaart. Twee en een halve set ploeterde
Niek Fleury zich door dat sportieve on
gerief heen tot hij er bij 5-3 in de der
de set een mooi einde aan wilde maken.
Een fatale gedachte. Op het gaaswerk
spatten de produkten van zijn daden
drang uiteen en twee service games
gingen op love verloren. Daarmee was
het rust. Gurowitsch had de derde set
gewonnen.
Gesterkt door nieuwe opmerkingen
van Fleury aangaande zijn beperkte
tenniscapaciteiten, zette Gurowitsch
ook in de vierde set de tennis-querrilla
voort, daarbij gedwarsboomd door een
verkeerde scheidsrechterlijke beslissing,
waardoor hij inplaats met 4-3 voor met
3-4 achter kwam te staan. Wel bleek
5-3 een stand, die Fleury psychologisch
niet aan kon. Weliswaar was er op zijn
houding niets aan te merken zoals
hij zich trouwens de gehele partij cor
rect gedroeg maar de slagen werden
weer wild en zonder precisie. Bij 5-5
zag het er naar uit, dat de lange Am
sterdammer zich aan zijn eigen Chinese
vuurwerk zou branden. „Als ik door
was gegaan en ik had de vijfde set ge
haald, zou Fleury waarschijnlijk alles
in de hekken hebben geslagen. Dat heb
ik hem bespaard. Een vriendendienst",
aldus Gurowitsch. „Want stel dat hij
uiteindelijk gewonnen had, dan zou hij
in de volgende ronde niets meer waard
zijn geweest". En vlot improviseerde
hij er nog een derde oorzaak achteraan:
„Bovendien moet ik om vier uur les
geven in Utrecht". Fleury betitelde Gu
rowitsch' „vriendendienst" in diens te
genwoordigheid als een „luizestreek".
Zover wilden de officials niet gaan. Een
opmerking van Gurowitsch, dat hij in
de vierde set de baan voor zijn ogen
had zien draaien, dramatiseerden zij tot
„hartkloppingen". Daarbij waarschijn
lijk denkend aan hetgeen zijzelf hadden
gevoeld, bij de gedachte dat het publiek
voor deze vertoning en ook voor het
geen zich op de overige banen afspeel
de, entreegeld had betaald. Uitgerekend
de enige partij, die enige technische
kwaliteiten had: tussen Jan Hordijk en
de Surinaamse tennisleraar Stanley
Franker werd op een voor toeschou
wers onbereikbare baan gezet. Hordijk
verbaast zich daar niet meer over. Hij
is eraan gewend geraakt.
Heren-enkel,achtste finales: Soeters
Vaarties 6-3, 6-4, 6-3; Schmitz
Kasten 6-0, 1-6, 6-3, 6-1; Fleury Gu
rowitsch 6-3, 6-3, 5-7, 5-5 (opgegeven
door Gurowitsch wegens vermoeid
heid); Schneider Haks 6-2, 6-2, 6-2;
Hordijk Franker 6-2, 6-1, 11-9;
Veentjer Adema van Scheltema 6-1,
6-1, 6-0; Hemmes Van Min 6-2, 6-2,
6-0; Scholtz Wolff 6-1, 6-0, 6-0.
Dames-enkel, achtste finales: Ma
rijke Schaar mevr. De Jong 6-0, 6-4,
mevr. Ridderhof Joke Groen 6-2,
6-3; Trudy Walhof Doreen Falken-
burg 6-0, 6-2; Tine Zwaan Lia Kuy-
pers 6-0, 6-2; Betty StöveIeteke de
Jong 6-0 6-1; Nora Blom Angela
Satle 6-3, 6-2; Ada BakkerHetty Tap-
hoorn 6-2, 6-2; Judith Salomé—Hilda
van Loon 6-0, 6-1.
Dames dubbel, kwartfinales:
Trudy Walhof/Betty Stove Hetty
Taphoorn/Dita IJspaard 7-9, 6-4 6-0;
Ada Bakker/ Anriemieke Blom Nora
Blom/Doreen Falkenburg 6-2 6-2; Ma-
Trudy Walhof/Betty Stöve Hetty
Bercelaer/Henny Horn 6-0, 6-3; Els
Veentjer/Tine Zwaan Jenny Ridder-
hof/Madeleine Weurman 4-6 6-1 7-3.
Heren dubbel, kwartfinales:
Fleury/Hordijk Sie/Thung 6-4, 7-5
6-0; Blaas/Welschen Adema van
Scheltema/ Luyck 6-2 8-6 6-3; Hein
rijke Schaar/Judith Salomé Mej.
3-6, 6-4, 6-4 Van Esden/Scholtz
Schmitz/Vaarties 1-6, 6-0, 6-2, 3-6, 6-0.
