OosterhofDuyker en Tabak
m
Geen stayers
in Rotterdam
Zware
bewaking
familie
Moore
Zubeldia, coach Estudiantes:
Feijenoord moeilijke
en harde ploeg
Ook Soeters uit de strijd
li
theo laseroms
theo van duivenbode
henk wery spelen al
hun wedstrijden op
w&
BEDROGEN
Erik de Vlaeminck
naar de winst
LEICESTER Er moest een
dokter aan te pas komen om
Popke Oosterhof opbeurend toe
te spreken, nadat het Nederland
se kwartet achter de ongedachte
wereldkampioen Rusland en de
al even verrassende Tsjechen
brons had gepakt in de ploegen
tijdrit.
NIET GERING
GEWOON BETER
IDEEËN
OPGEWEKT
ZELFVERZEKERD
SLECHT
NOG SLECHTER
NIET GENOEG
PROBEREN
DAMES
VRIJDAG 14 AUGUSTUS 1970
Sb
sn ort
NEDERLAND
IN PLOEGEN
TIJDRIT
NAAR BRONS
v.v.y.v.v.v.v.v.;.;
LEICESTER Het verloop van de finale der profstayers op woensdagavond in
Leicester heeft manager Charles Ruys doen besluiten geen enkele wedstrijd voor
deze categorie te organiseren in het Rotterdamse sportpaleis, dat in januari open
gaat.
Hij sluit daarmee de prof-staers uit
voor de twaalf wedstrijdavonden, die
nog in het komende winterseizoen wor
den verreden. Deze beslissing geldt ook
voor de drie evenementen die hij voor
bereidt voor de demontabele baan in
Groningen.
Charles Ruys, verontwaardigd door
de finale in Leicester, waar de West
duitser Ehrenfried Rudolph (36) onge
hinderd naar een regenboogtrui kon
rijden, zegt: „Om te beginnen werd ik
woedend op Piet de Wit, die mij plech
tig had beloofd te knokken voor zijn
kans. Hij heeft dat geen moment ge
daan en daarom heeft hij mij ronduit
bedrogen. Nu moet hij het zelf maar
uitzoeken, want bij mij komt hij er niet
meer in. Hij is toch zo slim? Hij kan
LONDEN Bobby Moore, de aan
voerder van de Engelse voetbalploeg,
zijn vrouw Tina en hun twee kinderen
Roberta en Dean worden al vier dagen
zwaar bewaakt door de politie. Reden
de (anonieme) bedreiging om de vrouw
van Moore te ontvoeren.
De onbekende briefschijver deelde
mee, dat indien Moore geen losgeld be
taald, zijn vrouw zal worden vermoord
en dat haar lijk in de Theems zal wor
den geworpen. Lukt het niet mevrouw
Moore te doden, dan staan de twee kin
deren op de nominatie.
Moore ging gisteren met twee re
chercheurs in zijn auto naar de training
van zijn club. Westham United. Hij zei:
„Voor mijn familie is het het ergste. Ik
voel me best, hoewel zoiets natuurlijk
een enorme spanning opwekt'*.
LUXEMBURG De Belg Eric Vlae
minck is winnaar geworden van de
wegwedstrijd Parijs-Luxemburg. De
laatste etappe werd gewonnen door de
Italiaan Basso. Wagtmans werd vierde,
Benjamins was met een tiende plaats
de beste Nederlander in het algemeen
klassement op vier minuten achter de
winnaar.
toch zo goed geld verdienen door ande
ren te helpen?
Hetzelfde geldt voor gangmaker Ber-
tus de Graaf, die zijn stayer Jaap Oud-
kerk alleen maar de vernieling in reed
om een persoonlijke ruzie met gangma
ker Meukeman (leidsman van Ver-
schueren, die tweede werd) uit te vech
ten. Als De Graaf normaal had gere
den, dan zou Oudkerk naar mijn stelli
ge overtuiging wereldkampioen zijn ge
worden.
Die hele ontwikkeling is erg triest
voor gangmaker Bruno Walrave, die
zich formidabel heeft ingezet voor Ru
dolph. Ik kan hem niets verwijten,
maar ook hij is nu het slachtoffer ge
worden, omdat ik geen enkele wed
strijd voor profstayers op het program
ma zal zetten.
Daarvoor ben ik te gek op de wieler
sport en bovendien gaat het om wed
strijden in een prachtig sportpaleis, dat
zeventig miljoen gulden heeft gekost.
Zoiets laat ik niet bederven door een
stelletje lieden, die niet te vertrouwen
zijn".
A Tina Moore, met haar kinderen.
Op de achtergrond een van de re
chercheurs die voor de veiligheid van
de -familie Moore zorgdragen.
Dokter Rozijn, de onstuimige actieve
nieuwe arts van de Koninklijke Neder
landse Wielren Unie, realiseerde zich
dat er sprake was van de wel vaker
gesignaleerde uitputting na een giganti
sche krachtsexplosie.
Oosterhof wist het ook en sprak gela
ten: „Ik heb overal pijn. Het is natuur
lijk een verschrikkelijke opgave om
honderd kilometer achter elkaar alles
te geven".
Als typische souplesserijder had hij
bovendien moeten kampen met een
versnelling, die hij niet gewend is rond
te draaien. En daarom vertoonde hij
het meest nadrukkelijk de sporen van
de harde strijd in de stormachtige
wind.
Dertien seconden slechts waren de
Oranjerijders Fedor den Hertog, Popke
Oosterhof, Adri Duyker en Tino Tabak
achtergebleven op de Tsjechen en
slechts 41 seconden waren de Russen
sneller gebleken. De prestatie, waar
voor zes weken intensief was gewerkt,
was niet gering.
Maa toch bleek Tino Tabak en hij
alleen durfde het te zeggen nuchter
genoeg om nog nahijgend van gelever
de inspanningen te onthullen dat van
tevredenheid bij hem geen sprake kon
zijn. „Je moet er toch altijd vanuit blij
ven gaan dat alleen de eerste plaats
telt. Wanneer je die niet bereikt, heb je
niet gefaald, maar dan heb je toch niet
bereikt wat je wilde".
Erg veel viel er verder niet te zeggen,
want de Nederlanders hadden in hun
eenzame gevecht tegen de tijd letterlijk
alles gegeven. Adri Duyker, de kracht
patser oordeelde na terugkeer uit de
strijd: „Fedor den Hertog heeft wel het
beste gereden. Van begin tot eind kon
hij op volle snelheid koersen".
ADVERTENTIE
..p®
Het was een eerlijk oordeel, waaraan
wegcoach Joop Middelink zich om
voorstelbare redenen niet waagde. „Ze
waren allemaal even sterk", wilde hij
slechts zeggen over de daden van zijn
renners.
Den Hertog, die zijn metgezellen als
captain bij voortduring had aange
spoord tot nog fellere strijd, toonde
zich na de race niet bereid tot enige
analyse: „Je moet het nuchter bekij
ken; die andere twee ploegen waren
blijkbaar gewoon beter".
Vast stond in elk geval dat de Russi
sche winnaars lardy, Sokolof, Mihailof
en Sjoecof gekozen hadden voor een
iets zwaarder verzet. Onbewijsbaar is,
dat de Nederlanders bij een zelfde keu
ze sneller over het parcours waren ge
raasd, maar enigszins vreemd klonk in
dit verband toch wel de opmerking van
Middelink: „Op de stukken waar wij
wind mee hadden, schijnen wij juist
wat seconden te hebben verspeeld". Hij
achtte het verschil in versnelling van
geen enkel belang, maar ook dat was
een stelling die moeilijk te bewijzen
valt.
Hoewel het even onzinnig als onver
diend zou zijn om ook maar iets af te
dingen op de prestatie van de vier Ne
derlandse tijdrijders, kan men zich af
vragen of geregelde bestudering van
traniningsmethoden in andere landen
niet uiterst nuttig zou zijn.
Joop Middelink, een druk bezet en
hard werkende wegcoach, had tevoren
de Italianen vierde op 2,5 minuut
en Polen zesde op 3 min. en 7 sec.
getipt als de grote favorieten. De wijze
van voorbereiding kende hij echter
evenmin als die van de Oosteuropese
landen, die nu genadeloos toesloegen.
Diepgaande kennis van dit soort za
ken hoeft niet vanzelfsprekend tot gro
tere successen te leiden, doch kan wel
degelijk frisse ideeën voor een even
tueel nieuwe aanpak tot gevolg hebben.
In elk geval: de Russische rijders, die
zich bevinden in een positie die in Ne
derland niet haalbaar is, trainden zes
maanden gezamenlijk om in Leicester
hun slag te kunnen slaan. Zij hadden
daarbij het geluk dat zij na de als elfde
geëindigde, niet indrukwekkende Noren
van start konden gaan. Zij achterhaal
den deze twee minuten eerder vertrok
ken equipe, hetgeen een extra stimu
lans moet hebben betkend.
Dat de Nederlanders niettemin brons
veroverden en hun achterstand tot
slechts 41 seconden beperkt hielden,
betekende een grootse prestatie, die ver
uitstak boven bijvoorbeeld die der
eveneens zorgvuldig voorbereide De
nen.
Zij voelden zich geëindigd als ze
vende de grootste verliezers, omdat
zij een reputatie hadden op te houden.
Hansen, hun captain die in 1966 de we
reldtitel op dit onderdeel mee hielp
veroveren en met andere ploegmakkers
in 1967 en 1969 zilver verzamelde,
haakte na zeventig kilometer af.
„Een zware griep heeft mijn conditie
zo sterk aangetast, dat ik niet meer
vooruit kon komen", stelde hij bedroefd
vast.
En Mogens Pedersen, coach der De
nen, vond: ,.Ik heb nogal wat kritiek
gehad omdat ik te weinig jonge talen
ten een kans gaf. Ik zie nu in dat ik op
de verkeerde weg was".
Opgewekt kon Joop Middelink zijn,
omdat hij en zijn rijders na jaren van
pech op wereldtoernooien eens niet wa
ren geteisterd door domme tegenslag:
„Wij zijn geen enkel onverwacht obsta
kel tegengekomen en daarom was het
een zuivere strijd. Een bronzen medail
le is mij echt heel wat waard, want het
is paardewerk in zo'n tijdrit".
BUENOS AIRES „Feijenoord is
een moeilijke en harde ploeg". Osvaldo
Zubeldia. coach van de Zuidameri-
kaanse kampioen Estudiantes de la
Plata, heeft zjjn oordeel over de Rotter
damse ploeg geveld.
Zubeldia, de man die Estudiantes
naar de internationale top voerde en
ombouwde tot een betonnen eenheid,
die bereid is door en over elke tegen
stander heen te walsen, zou moeten
weten wat hij zegt, wanneer hij over
harde voetbalploegen spreekt.
Vandaar dat de trainer van Feijen-
oords tegenstander in de duels om de
(officieuze) wereldbeker voor clubs te
vens bemoedigend meedeelt: „Over dat
harde spel van Feijenoord maken wij
ons geen zorgen".
Hoewel Zubeldia inziet, dat „het feit,
dat Feijenoord de Europese beker won
door Celtic te verslaan, terwijl het
daarvoor Milaan al had uitgeschakeld
alle commentaar over de mogelijkheden
van de Nederlanders overbodig maakt",
draaft Estudiantes 26 augustus in
Zuid-Amerika het veld op in het ver
trouwen, dat „de beker, die wij vorig
jaar aan Milaan moesten afstaan zal
worden heroverd".
Die zelfverzekerdheid van de Zuid
amerikanen steunt op geringe zekerhe
den. In de eerste plaats geeft Zubeldia
grif toe, dat hij van Feijenoord nog
slechts zeer weinig weet. „Ik heb alleen
nog maar over ze gelezen in kranten.
Voor de filmopnamen heb ik nog geen
tijd gehad. Eigenlijk weet ik te weinig
om een gefundeerd oordeel te geven".
Bovendien is Estudiantes niet de
staalsterke ploeg, die de vorige seizoe
nen in actie kwam. In de wedstrijden
om het districtskampioenschap speelde
de formatie zo slecht, dat het zich
slechts via een herkansing kon plaatsen
voor de nationale competitie, die 30 au
gustus begint.
Die terugval was te wijten aan het
feit, dat enkele spelers op grond van
nieuwe bepalingen van de Argentijnse
voetbalbond werden geschorst, terwijl
voorts een reeks vedetten geblesseerd
langs de kant zat.
„Die problemen zijn we nu te boven",
meent Zubeldia. „Voor de wedstrijden
tegen Feijenoord (de return in Rotter
dam is op 9 september) kunnen wij
over onze sterkste mannen beschikken".
Drie sterke mannen mag Zubeldia
echter thuis laten. Dat zijn doelman
Poletti (voor internationale wedstrijden
geschorst tot 31 december), Ramon
Aguire Suares en Eduardo Lu jan Ma
nera, die beiden tot 23 oktober wegens
schorsing het internationale contact
moeten ontberen.
Die drie spelers waren Estudiantes'
stoottroepers in de smakeloze veldslag
tegen AC Milan in het tweede duel om
de wereldbeker van vorig jaar.
Zubeldia betreurt de afwezigheid van
die knokkerige bazen. Feijenoord, mag
men aannemen, nauwelijks.
A De Nederlandse
brons veroverde:
ploeg, die het I bak, Popke Oosterhof, Fedor den Her-
v.l.n.r. Tino Ta-\tog en Adri Duyker.
Schneider schakelde
kampioen Fleury uit
SCHEVENINGEN De titelhouder en de nummer een geplaatste zijn beiden
uitgeschakeld. Men zou vermoeden dat op'de zonnige Metsbanen zich donder
dag sensationele verwikkelingen hadden afgespeeld, ware het niet dat met Niek
Fleury en Peter Soeters de laatste tennissers uit het toernooi verdwenen, die al
thans de intentie hadden aanvaardbaar tennis te spelen. In Nederland leven
ook de sterksten vrijwel uitsluitend van de fouten van de tegenstander. Wie die
realiteit negeert en zelf de punten probeert te scoren, gaat onverbiddellijk aan
deze zelfoverschatting te gronde. Ze bezien lag hun uitschakeling eigenlijk in
de lijn van de verwachting.
Hun overwinnaars, de afgestudeerde
jurist Evert Schneider en de derde
jaarsstudent in de rechten Fried
Schmitz gaan nu uitmaken wie zondag
in de finale tegenover de winnaar van
het duel Jan Hordijk - Fred Hemmes
zal staan. De twee die binnenkort het
witte bondstennistenu verruilen voor
het groene van de militaire dienst, heb
ben zich er tot dusverre toe bepaald de
bal in het spel te houden en initiatie
ven te vermijden Een handelwijze, die
leidde tot overwinningen met maximale
cijfers. Volgens dat recept wandelde
Hemmes veilig langs weekendspeler
Peter Scholtz 6-4, 6-1, 6-4 die voor de
zevende of achtste maal in de kwartfina
les strandde. „Toch wat zwaar elke dag
zo'n paar uur de baan op te moeten",
aldus Scholtz. „De nationale kampioen
schappen zijn eigenlijk te zwaar in ver
houding tot de overige toernooien in
Nederland, afgezien van het feit dat we
nergens anders best-of-five-partijen
spelen". Jan Hordijk, de meer explosie
ve van de twee, waagde het tegen Piet
Veentjer na twee gewonnen sets, de pa
den van de voorzichtigheid even te ver
laten. Het bekwam hem slecht en er
was een vierde set nodig om de schade
te herstellen: 6-4, 6-3, 2-6, 6-2. „De
eerste ronden speel je onder een be
paalde druk. Je kunt je niet veroorlo
ven af te gaan. Dat remt je spel. Maar
nu we langzamerhand onder elkaar
zijn, geloof ik dat we wat meer risico's
moeten gaan nemen", aldus Hordijk.
„Nog slechter dan de finale van vorig
jaar. Met de nadruk op het woordje
nog". Dat was de kwalificatie van
Evert Schneider voor zijn kwarteind
strijd tegen Niek Fleury, waarin hij
met 6-3, 6-3, 6-4 revanche nam voor de
nederlaag van vorig jaar". „Toen speel
de Niek beter. Naar mijn gevoel wordt
het elk jaar slechter. Een jaar of acht
geleden was het Nederlandse tennis
met Willem Maris, Piet van Eijsden,
Tom Okker, Jan Hajer en Henk Goris
beslist een stuk sterker dan nu".
De doortocht van Evert Schneider naar
de laatste vier bewijst dat eigenlijk al.
Een jaar of vijf geleden trainde hij ij
verig mee. Sindsdien niet meer. De stu
die en later het werk gingen voor. De
eindstrijd van het vorig jaar beschouw
de Evert zelfs lange tijd als een defini
tieve afsluiting van zijn serieuze wed-
strijdcarrière. In de competitie bijvoor
beeld speelde hij dit jaar voorvzijn club
de derde „single" achter Peter Soeters
en de Tsjech Laudin. Zijn voorberei
ding voor de nationale? „Vijf partijen,
waarvan drie op het toernooi van Lei-
monias, een Hilversum en een in
Noordwijk. Een stuk of tien veldlopen
in zes weken en vooral veel tegen het
tennismuurtje geslagen". Alles bij el
kaar een voldoende basis om Fleury,
die zich ook summier heeft kunnen
voorbereiden, met duidelijk verschil te
kloppen. Voor de lange Amsterdammer
is het een frustrerend toernooi geweest.
Moeilijkheden met de bond uitmondend
in een verbod internationale wedstrij
den te spelen, moeilijkheden met
scheidsrechters en daar bovenop het
treiterende opgeven van Rob Guro-
witsch in de voorgaande ronde., bij el
kaar. was het teveel geweest voor zijn
incasseringsvermogen. De moe gebeukte
nationale kampioen verdedigde zijn
kansen nauwelijks. Hij sloeg de ballen
uit en zijn racket kapot.
Het meest gepolijste tennis speelde Pe
ter Soeters. Maar het was niet genoeg.
De Delfste student in de weg- en wa
terbouwkunde geeft op volley en smash
de tegenstander altijd een tweede of
derde kans. Worden die kansen benut,
dan verliest hij. Zoniet dan heeft zijn
„happy-go-lucky" stijl weer vruchten
afgeworpen. Het is tekenend voor het
Nederlandse tennis, dat sinds Peter
Soeters deze winter van een houten op
een stalen racket overschakelde, hij
met dit riskante spel slechts een partij
aan een landgenoot heeft behoeven af
te staan: in de competitie tegen Fred
Hemmes. Op grond daarvan was hij
eerste geplaatst voor de nationale kam
pioenschappen, hoewel hij het nog
nooit verder had gebracht dan de
kwartfinales. Daarin bleef hij donder
dag opnieuw steken. Fried Schmitz, de
op de eerste dag aanvankelijk ge
schrapte en later werd toegelaten,
twintigjarige Hagenaar was zo over
donderd dor de importantie van het
duel, dat hij belangrijke service nau
welijks enige vaart durfde mee te ge
ven en van de forehandzijde de bal
hoog teruglepelde. Maar zijn sterkste
wapen: de backhand en vooral de
A Evert Schneider, die de Nederland
se kampioen Niek Fleury uitscha
kelde, in actie.
backhandpassing rechtuit (een slag
waarmee Tom Okker jarenlang moeite
heeft gehad) bleef intact.
Juist op Schmitz' linkerzijde richtte
Soeters zijn inleidende aanval om tot
netspel te komen. „Natuurlijk wist ik
dat Fried van die kant gevaarlijk is.
Maar elke keer dacht ik: toch maar
weer proberen. Hij moet toch maar
zien er langs te komen. En dat gebeur
de dan prompt". Na twee gewonnen
sets en bij 4-1 in de derde had Schmitz
zichtbaar moeite met de gedachte dat
een plaats bij de laatste vier binnen
zijn bereik was. Hij verloor de set na
dat hij slechts twee slagen van de
overwinning was geweest. In de vierde
herstelde hij dat: 6-3, 6-4, 9-11, 6-4. Na
afloop werd hem gevraagd, wat hij zou
doen als de bond hem in de gelegenheid
zou stellen een seizoen lang uitsluitend
te tennissen. „Het is heel moeilijk daar
antwoord op te geven. Met mijn studie
zou het wel te plooien zijn. Aan de
andere kant lopen er in het buitenland
honderden jongens rond, die beter zijn
dan ik".
In het dames-enkelspel ging niet alles
volgens schema. Trudy Walhof-Groen
man, titelhoudster in 1964, 65 en 66 ver
loor als vierde geplaatste van de num
mer vijf Tine Zwaan. De 23-jarige stu
dente aan de Amsterdamse academie
voor lichamelijke opvoeding speelde
een goede partij, maar werd geholpen
door Trudy's missers op de forehand.
„Die slag was zwak, maar dat is ie al
jaren", stelde Trudy nuchter vast.
Voorts miste de als derde geplaatste
Ada Bakker voldoende vastheid om Ju
dith Salomé in de lange rallyes te over
troeven. Ze had misschien kunnen win
nen als ze meer naar het net was geko
men, maar om de een of andere reden
liet ze dat na. In de halve finales van
zaterdag speelt titelhoudster Marijke
Schaar tegen Tine Zwaan en Betty
Stöve tegen Judith Salomé.
UITSLAGEN
Schmitz - Soeters 6-3, 6-4, 9-11, 6-4;
Schneider - Fleury 6-3, 6-3, 6-4; Hor
dijk - Veentjer 6-4, 6-3, 2-6, 6-2; Hem
mes - Scholtz 6-4, 6-1, 6-4.
Damesenkelspel kwartfinales: Marijke
Schaar - Jenny Ridderhof 6-3, 6-3, Tine
Zwaan - Trudy Walhof 6-2 Betty
Stöve - Nora Blom 6-3, 8-6; Judith Sa
lomé - Ada Bakker 8-6 6-2.
Wielrenner Wim Bravenboer heeft
gisteren een profcontract getekend. De
23-jarige Rotterdammer, deel uitma
kend van Trico Noble/Acifit verbond
zich aan Mars/Flamdria waar naast een
legertje Belgen de Nederlanders Zoete
melk, Beugels en Loevesijn onder con
tract staan.
