Ploegen zonder buitenspelers
zijn vleugellam
Fadrhonc maakte
mijik zal hem nooit
kunnen vergeten
EEN VAN DE LESSEN VAN MEXICO 70
55
Voetboksen
in Japan
bijzonder
populair
WIETSE VEENSTRA:
oprukkende backs
a anvalssp1 tsen
n El één
V oetbalcoaches
komen bijeen
in Miinchen
JSederland in
jeugdtoernooi
van de UEFA
naar achteren
geluk
ons land
JSederland
neemt deel aan
Olympisch
voetbaltoernooi
ADO Den Haag
AJAX Amsterdam
AZ '67 Alkmaar
DWS Amsterdam
EXCELSIOR Rotterdam
FEIJENOORD Rotterdam
GO AHEAD Deventer
HFC HAARLEM Haarlem
HOLLAND SPORT Den Haag
Feijenoords Coen Moulijn is nog een linksbuiten van het „oude slag". En een bijzonder
goede, waaraan de Rotterdamse formatie nog steeds veel plezier beleeft.
Over het wereldkampioenschap voetbal is men niet zo
gauw uitgepraat! Na de algemene indrukken willen we één
detail graag nog belichten. Uit een oogpunt van tactiek heeft
't toernooi in Mexico geen opzienbarende nieuwtjes opge
leverd. Van een voortschrijdende evolutie in de richting van
meer defensieve systemen is, gelukkig, geen sprake geweest.
Italië en ook Uruguay bleken bereid en in staat bij tijd en
wijle van hun „catenaccio" (verdedigingsgordel) af te stappen
en Brazilië kon, steunend op enkele eminente voorspelers, zijn
offensieve neigingen naar hartelust uitleven. Een interessant
aspect werd echter geboden dobr de vraag, of de „echte" vleu
gelspeler in het moderne voetbal nog recht van bestaan heeft.
Een vraag, die op grond van hetgeen Mexico heeft laten
zien en we bedoelen dan uiteraard het toernooi in zijn ge
heel zonder meer bevestigend kan worden beantwoord. Ook
Engeland zal hieruit, naar we hopen, de juiste lessen hebben
getrokken.
Ja, inderdaad, vooral Engeland! In 1966 heeft de zo vakkun
dig door Sir Alf Ramsey gecoachte Engelse ploeg het wereld
kampioenschap behaald met een elftal, waarin geen echte
vleugelspelers waren opgesteld
Ramsey had ze wel in zijn selectie van tweeëntwintig, na
melijk Liverpools befaamde Calaghan en de technische crack
Thompson.
Ze werden alleen in de wedstrijden van de achtste finale
opgesteld, maar in de slotfase kwamen ze niet meer in het
stuk voor. In werkelijkheid waren de doortastende Liverpool-
goalgetter Roger Hunt en Geoff Hurst de enige aanvals-
spitsen.
En de vleugelplaatsen dan? Wel, daar paradeerden min of
meer geregeld de beide backs Cohen en Wilson, die in feite de
snelste spelers van het gehele elftal waren en die met hun
offensieve acties voor het verrassende element in het Engelse
spel zorgden. Engeland kon het toen zonder „echte" vleugel
spelers redden. De neiging daartoe was ook bij andere ploegen
merkbaar.
West-Duitsland, de andere finalist, stelde doorgaans alleen
maar een linksbuiten in zijn ploeg op, namelijk Emmerich
van Borussia Dortmund. Met Seeler en Held in het voorste
gelid zag men op rechts diverse spelers opduiken, o.a. Haller,
die toch in hoofdzaak teruggetrokken speelde. Enkele andere
landen hielden het toen nog op twee orthodoxe vleugelspelers.
Welnu, Mexico heeft o.a. geleerd, dat men aan het optreden
van zulke vleugelspelers, hetzij één hetzij twee, nog wel dege
lijk een grote waarde mag toekennen. Engeland hield vast aan
zijn in 1966 voor het eerst toegepaste methode. Het speelde nu
puur 4-4-2, met twee aanvalsspitsen dus, waarbij men eigen
lijk nauwelijks kon zien wie de spitsen waren. Hurst in ieder
geval.
Ook nu moesten, afgezien van de steun van Bobby Charlton
en soms de veelal tot verdedigen gedwongen Mullery, de
vleugelbacks weer veelvuldig naar voren snellen. Op zichzelf
een puike tactiek, die ook nu soms succes had. Cooper vooral
ging vaak mee naar voren, maar miste de puike voorzet, die
vier jaren eerder Wilson zo gevaarlijk maakte.
Newton daarentegen leverde tegen Duitsland tot tweemaal
toe het voorbereidende werk, dat de onaantastbaar schijnende
voorsprong van 20 tot gevolg had. Dat die later verloren
ging was Newton's schuld niet. Maar wel is tijdens dit toer
nooi duidelijk geworden, dat Engeland in aanvalskracht te
kort schoot en dat vooral het ontbreken van min of meer per
manente aanvallers langs de zijlijnen pijnlijk werd gevoeld.
Wereldkampioen Brazilië had er wel
één: de geweldige Jair, die als de beste
speler van alle deelnemers mag worden
beschouwd. Dat hij Garrincha overtrof,
zouden we niet graag beweren, evenmin
als we sommiger mening deelden, dat
Garrincha zich indertijd beter toonde
dan Matthews ooit was geweest.
Jair (niet dezelfde die enkele jaren
geleden triomfen vierde bij Inter Mi
laan!) was echter in Mexico wel groots,
juist doordat hij veelal orthodox vleu
gel speelde. Zeker: ook aanvoerder Car
los Alberto, volgens velen de beste
rechtsback van het toernooi, trok vaak
mee naar voren, maar hij werd dan
ook pas echt gevaarlijk als Jair naar
binnen getrokken was en zijn bewaker
mee had gelokt.
Dat kwam vooral tegen Italië tot ui
ting. De overigens uitstekend spelende,
consequent dekkende Faccetti liet de
vleugel vrij en daar niemand bij de Ita
lianen op de gedachte kwam de dekking
van Alberto voor zijn rekening te ne
men werden de rushes van de Brazi
Wietze Veenstra: erezaak
Beminnelijke ietwat schuchtere VViet-
■e Harm Veenstra is een Nederlandse
▼oetbaljongen van weinig woorden. De
zinnen die er echter uitkomen ztfn wel
overwogen. HÜ denkt lang na. zoekt
zorgvuldig naar de juiste formulering
en wil van een ander geen kwaad we
ten.
Zijn oude werkgever bijvoorbeeld Go
Ahead, c.q. dr. Fadrhonc wordt door
hem even hoog aangeschreven als zijn
laatste leermeester, Kurt Linder van
PSV.
Wietse Harm Veenstra immers zal
nooit vergeten, dat juist dr. Fadrhonc
hem leerde voetballen; bij professor
Fadrhonc liep hij college. Vandaar dan
De UEFA heeft de zestien coaches van
de landen, die zich voor het eindtoer-
nooi om het wereldkampioenschap in
Mexico hadden geplaatst, uitgenodigd
voor een bijeenkomst, die van 13 tot 16
oktober a.s. in München-Grünwald,
waar een prachtig sportcentrum is ge
vestigd, wordt gehouden. Het spreekt
vanzelf dat ook de UEFA-landen, die
zich niet voor het eindtoemooi hadden
geplaatst, een trainer-coach naar de bij
eenkomst kunnen afvaardigen. Men
mag aannemen, dat dr. F. Fadrhonc,
de KNVB-coach, onmiddellijk na de
kwalificatiewedstrijd tegen Joegosla
vië (11 oktober) naar München-Grün-
waid zal reizen om te luisteren naar
de ervaringen van zijn collega's uit de
andere landen.
De KNVB heeft officieel ingeschre
ven voor het UEFA-jeugdtoernooi, dat
van 22 tot 30 mei 1971 in Tsjecho-Slowa-
kije plaatsvindt. De indeling van de
groepen zal geschieden op een bijeen
komst, die op 27 augustus a.s. om 12 uur
in het St. Gotthardhotel te Zlirich is
vastgesteld. Nederland zal kwalificatie
wedstrijden moeten spelen. De UEFA
heeft gevraagd voor dit toernooi een
scheidsrechter te willen aanwijzen»
ook, dat hij PSV als nummer één ziet,
pal daarachter Go Ahead als nummer
twee en het Nederlandse elftal...niet als
nummer drie.
„Dat is iets anders, filosofeert hjj.
„Van kleine jongen af denk je daaraan
als je in de gaten krijgt, dat je een
beetje goed tegen een bal kan schoppen.
Het is meer een erezaak die tot vreugde
stemt als je dat doel bereikt hebt".
„Overigens een moeilijke zaak dat
Nederlands elftal. In tegenstelling tot
de club ben je nooit zeker dat je er wel
bij zal zijn. Vaak pas op de laatste dag
soms ook eerder hoor je, dat je er
bij bent. Een knagende onzekerheid, die
ik niet prettig vind. Maar daarom is het
Nederlands elftal ook anders".
Wietse Veenstra, van prille jeugdja
ren af opgenomen bij Go Ahead, heeft
al enkele voetbalscholen met goed ge
volg afgelegd. Zijn eerste stap hoe
kan het anders naar de poort van
beroepsvoetbal zette hij in de betaalde
jeugdselectie van Go Ahead. Als spits-
speler schoot hij daarin in één seizoen
veertig maal raak. Hij leek ervoor ge
boren.
Trainer Fadrhonc dacht er anders over
en haalde de beweeglijke en snelle
Veenstra een stukje naar achteren. Hij
kreeg de hem goed liggende taak van
spelverdeler; zijn zuiver schot zou het
ook van verre wel doen. Fadrhonc
kreeg gelijk en PSV plukte er de vruch
ten van.
Veenstra, buiten het veld bescheiden,
doch als voetballer een speler van allu
re, heeft zijn weg doelbewust gekozen.
Het deed hem pijn om Deventer te ver
laten, maar met de jaren wijzer gewor
den, nam hij, om financiële redenen,
toch een overstapje.
Voor een aan zijn geboortestreek ge
bonden voelend man een grote stap. Te
recht concludeert hij echter: „Je kunt
geen dief van je eigen portemonnee
zijn. Als je wat ouder wordt, ga je be
grijpen, dat geld niet zaligmakend,
maar wel een noodzakelijk iets is, waar
je een vaste toekomst op kan bouwen.
Daarom alleen nam ik de stap naar
PSV".
„Je moet ook een beetje geluk heb
ben, want ik ben in Eindhoven opgeno
men in een grote familie en dan doet
een overgang waar je toch erg tegenop
ziet, veel minder pijn. Het feit, dat ik
bij PSV oude bekenden tegenkwam,
zoals Pleun Strik, is daar niet vreemd
aan".
liaan telkens levensgevaarlijk. Een
„echte" linksbuiten had Brazilië echter
ook niet, want Rivelino speelde veelal
in teruggetrokken positie. Met „kna
pen" als Pelé en Tostao had men aan
een driemansvoorhoede genoeg.
Italië bracht met Riva een pure
linksbuiten in het veld. Ook Prati die
blijkbaar niet fit was was nog be
schikbaar. Wij kunnen moeilijk alle
ploegen de revue laten passeren maar
mag die van West-Duitsland niet verge
ten. In tegenstelling tot 1966 hadden de
Duitsers nu steeds twee vleugelspelers
en zij hadden daarbij de keus uit drie
of zo men wil vier vrijwel gelijkwaar
dige krachten.
Helmut Schön kon de beste mensen
van het ogenblik kiezen en daarbij tel
kens en gewoonlijk met succes, zo nodig
spelers uitwisselen. Zo kwam op een
gegeven moment Libuda als grote ver
rassing opdagen met het vermogen te
genstanders buitenom of binnendoor te
passeren. Later bleek Grabowski dat
ook al te kunnen.
Op links speelde Löhr gewoonlijk een
trouwhartige partij en ook Held bleek,
indien het moest, als linksbuiten wel
bruikbaar. De backs trokken naar mo
derne trant ook wel mee naar voren,
vooral Vogts, maar voor het echte vleu-
gelwerk had de ploeg haar vaste men
sen.
In ons land heeft men met deze tactiek
ook te maken. Feijenoord is nog altijd
uiterst gelukkig met zijn echte links
buiten Moulijn. Ajax heeft zijn Keizer
en op rechts vaak ook zijn Swart, die
juist in samenwerking met de opruk
kende Suurbier zo nuttig werk kan
doen. En laten we PSV met zijn
Schmidt Hansen niet vergeten.
De vleugelspeler, die na afloop zijn
schoenen moest laten controleren om te
laten bekijken of zijn zolen wel wit ge
noeg waren van de zijlijn, waar hij
geacht werd constant overheen te lo
pen, behoort tot een ver verleden.
Mexico heeft echter geleerd, dat de
ware vleugelspeler nog altijd bestaat.
Al wordt uiteraard geregeld switchen
van hem verlangd. Want ook dat heeft
het toernooi om het wereldkampioen
schap duidelijk aan het licht gebracht.
Veel mensen schijnen gek te zijn op
wat in Japan „voetboksen" wordt ge
noemd. Is het een ringsport? Wat is het
eigenlijk?
Raymond L. Edler, een Amerikaanse
ex-marinier, die in Vietnam heeft
dienst gedaan, vroeg zich dit. ook af
toen hij verleden jaar in Tokio aan
kwam. Nadat hij het zich snel eigen
had gemaakt vormt voetboksen nu een
onmisbaar onderdeel van zijn leven in
Japan.
„Het is prachtig en werkelijk fasci
nerend", zei de 23-jarige midden-ge
wicht, de enige Amerikaanse voetbok
ser in het Verre-Oosten. Edler traint in
Tokio zes dagen per week. Hij heeft
succes, kan van het ringwerk bestaan
en is getrouwd met een Japanse. Hij
vertelde, dat de trappen, die hij in de
ring uitdeelt, feller zijn geworden
sinds hij een aantal wedstrijden in
Thailand heeft gevoetbokst. In Bang
kok kwam hij uit tegen Mahachai Ho-
thachalom, een bekende Thaise mid
dengewicht, die in de eerste ronde al
een harde trap van de ex-marinier op
liep v n knock out ging.
„Vanaf het begin probeerde ik een
beslissende trap te plaatsen", zei Edler.
Door deze overwinning staat hij nu
vijfde op de ranglijst van Thaise voet
boksers. „Ik denk, dat hij binnenkort
zijn kans krijgt tegen de middenge
wicht kampioen van Thailand", zei Sa-
buro Arashida, de eigenaar van de
boksschool in Kotie, waar Edler traint.
„Edler is de eerste en enige in Japan
wonende voetbokser, die op de officiële
ranglijst van Thailand voorkomt", zei
Arashida. Edler zei desgevraagd, dat hij
„goede" gages voor zijn gevechten ont
vangt. „Ik krijg 350 dollar per gevecht
en mijn contract garandeert mij een
minimum van twee gevechten per
maand zolang ik geen letsel oploop".
Edler studeert economie in Washing
ton en zei na nog twee jaar met voet
boksen te willen stoppen. Dan wil hij
zijn studie voortzetten aan de Sophia
Universiteit van Tokio, een katholieke
hogeschool.
Behalve voetbokser is Edler ook nog
leraar Engels aan particuliere scholen.
Het bestuur van de KNVB heeft be
sloten in te schrijven voor het Olym
pisch voetbaltoer >oi 1972. De voorwed
strijden worden gespeeld tussen no
vember 1970 en 31 mei 1972. De FIFA
zal in het najaar de groeps-indeling be
kendmaken.
In elke groep wordt een volledige
competitie gespeeld, dus met een uit
en een thuiswedstrijd. Binnenkort zal
de KNVB zich voor het bespreken van
enkele vraagstukken tot het Neder-
landsch Olympisch Comité wenden.
Aan het eindtoemooi (er wordt gespeeld
in München, Augsburg, Neurenberg,
Passau, Regensburg en Ingolstadt) zul
len zestien landen deelnemen. Het In
ternationaal Olympisch Comité was
voorstander van een eindtoemooi van
acht landen, uitgaande van het beginsel
de omvang van de Spelen zoveel moge
lijk te beperken. Aangezien ook de in
ternationale sportfederaties der andere
teamsporten weigerden het aantal lan
den voor het Olympisch toernooi te
verlagen blijft de regeling van de laat
ste Spelen, Mexico 1968, van kracht.
GECONTRACTEERD: Dick Advocaat (22), Henny Ardesch (26), Harald Berg (28
Hand Bres (19), Theo van de Burgh (26), Leo de Caluwe (21), Jan van Duyn (19)
Hans van Eeden (18), Leen de Graaf (19), Cees Jansen (18), Jan de Jong (16), Aad
Kila (16), Joop Korevaar (19), Wim Lallaman (19), Wim Looye (24). Aad Mansve'd
(26), Rob Ouwehand (18), René Pas (25), Lex Schoenmaker (22), Ton Thie (25).
Loek Visser (21). Simon van Vliet (19), Kees Weimar (21), Piet de Zoete (26). Ge
rard Zwinkels (21).
GEKOCHT: Wytse Couperus van Haarlem en Harry Hestad van Molde (Noorwe
gen).
VERKOCHT: Niels-Christian Holmstroem (Haarlem), Louis de Puyt (Willem II) ee
Harry Vos (PSV).
TRAINER(S): V. Jezek, M. Loof en R. Baan.
GECONTRACTEERD: George van Bockel (20), Johan Cruyff (23), Leo Donkers
(19), Dick van Dijk (24), Arie Haan (21), Barry Hulshof (23), Theo Husers (20). Pset
Keizer (27), Jan Koning (20). Ruud Krol (21), Gerrlt Muhren (24), Sjoerd Ruiter
(18), Nico Rijnders (23), Tom Soendergaard (26), Heinz Stuy (25), Wim Suurbie'
(25), Ruud Suurendonk (27), Sjaak Swart (32), D. Tjepkema (21), Velibor Vasovic
(30), Dirk Visser (18).
GEKOCHT: Cor ten Bosch van Blauw Wit, Abraham Braam van DCG, Roni Kal-
deron van Hapoel Tel Aviv, Johan Neeskens van RCH, Johnny Rep van ZFC. Siea
Wever van Spel. Assen en Bernard du Mortier van Stormvogels.
VERKOCHT: Gert Bals (Vitesse), Vredenbregt (DWS) en Johnny Wensveen (Hee
renveen).
TRAINER: Rinus Michels.
GECONTRACTEERD: Marinus Beenders (20), Wim de Jager (23), Hank de Jong
(21), Wim Kabel (21), Jan Liberda (33), Frank Man (21), Eduard Schaafstra (19),
Nico Schroeder (22), Flip Stapper (25), Dick Twist (26), Siem Tijm (29), Jan van
Veel (27), Jan Visser (28), Theo Vonk (28), Gerrit Vooys (22), Gerhard Vreden-
burg (23), Marcel van de Woude (19), Hassie van Wijk (31).
GEKOCHT: Abe van der Ban van ZFC, Hans Mol van CSV (Castricum), Zygmunt
Schmidt van Katowice (Polen), Rob Tethner van Energia (Amsterdam).
VERKOCHT: Chris Dekker (NEC), Eddy Maatman (ZFC), Dick Molenaar (Telstar).
AMATEUR GEWORDEN: Henk Bakker, John Burke en Rob van Rijssel.
GECONTRACTEERD: Chris Bachofner (22), Robert Bianchi (22); Jaap Bloem (21),
Rob Boersma (24), Karei Bonsink (19), Jos Dijkstra (25), Frits Flinkevleugel (30).
Frans Geurtsen (28), Joop Jochems (28), Jan Jongbloed (29), Peter Eman (17).
Renee Goedhart (20). Martin Kamminga (23), Wim Muller (20), Klaas Nuninga (29)
Niels Overweg (22), André Pijlman (28), Freddy Schoonderwoerd (24), Finn See-
man (25), Frits Soetekouw (30), Jaap Visser (19).
GEKOCHT: Gerry Deijkers van NAC, Ad Vermolen van DFC, Henny Vreden-
brecht van Ajax, Piet Vrauwdeunt van Feijenoord, Dick Windhout van Sloterpark
en Jan Meyer van DCO.
VERKOCHT: Stanley Bish (NAC) en Hans Deen (uitgeleend aan ZFC).
TRAINER: J. Brand.
GECONTRACTEERD: Eddy Blok (25), Aad den Butter (23), Gerrit den Butter (26),
Bep van der Heyde (23), Jan Kleingeld (25), Thijs Kwakkernaat (24), Thijs Lie-
bregts (29), Freek Muhlenbruch (24), Wim Tetteroo (30), Theo van Toledo (27),
Rinus Trompert (18), S. Balestijn (31).
GEKOCHT: Anton Bakker van ODS, Arie Don van SVV, Ed van der Roer van SVV,
Matty van Toorn van Feijenoord en René Vermunt van Neptunes.
TRAINER: Bob Janse.
GECONTRACTEERD: Marinus Bosgieter (21), Jan Boskamp (21), Joop van Daele
(23), Theo van Duivenbode (26), Abraham Geilman (24), Willem de Haan (19), Wim
van Hanegem (26), Franz Hasil (26), Rinus Israel (28), Wim Jansen (23), Ove
Kindvall (27), Theo Laseroms (30), Hendrik van Leeuwen (19), Jan Maliepaard
(19), Coen Moulijn (33), Piet Romeyn (30), John van de Spek (20), Ron Theuns
(23). Eddy Treytel (24). Adrianus van der Vall (19), Henk Wery (27), Rudolf Wierts
(19).
GEKOCHT: Matthias Maiwald van DOS en Dick Schneider van Go Ahead.
VERKOCHT Ruud Geels (Go Ahead), Guus Haak (Holland Sport), Pieter Vrauw
deunt (DWS). Eddy P.G. en Cor Veldhoen stopten met voetbal.
TRAINER: Ernst Happel.
GECONTRACTEERD:/Kees Aarts (28), Hans Bleijenberg (18), Andre Dekker (18/.
Albert Haar (18), Ooeki Hoekeman (21), Tonnie Jansen (20), Josef Jelinel (29).
Koos Knoef (24), Bartje Kolkman (24), André van der Leij (20), Bert van Marwijk
(18), Johnny Oude Wesselink (19), Jan Smid (20), Gerard Somer (26), Jan Veen
stra (27), Gerrie Veerman (27), Henk Warnas (26), Gerrie de Winkel (22), Gerrii
Wusteveld (29), Nico van Zoghei (27).
GEKOCHT: Dick Beek van Telstar, Ruud Geels van Feijenoord, Ruud Geestman
van Telstar, Jaap Houtkoper van Haarlem, Lambert Verdonk van NEC, Colin
Wither van Lincoln City en Henk Koenders van De Graafschap.
VERKOCHT: Jaap Blauw (Wageningen), Gerrit de Goede (Haarlem), Dik Schei
der (Feijenoord), Adrie Stenbergen (AGOVV), Gerrie van Tilburg (PSV), Albert
van der Weiden (Wageningen).
TRAINER: Barry Hughes.
GECONTRACTEERD: D. Alberts (22), Dries Boszhard (22), Joop Burgers (30), Sjei
van Duffelen (23), Gunther de Haan (25), Piet Hoeben (26), P. Huyg (19), Henk
van Ingen (21), Wim de Jong (21), A. Koopman (31), A. Krug (20), Stewart Oost
huizen (21), Piet Paternotte (27), Gerrit Peys (25), Nico de Redelijkheid (21), Or
lando Rijsenburg (22), Robert Schutz (23), Kees van Sloten (23), Rudolf Stroet
(21), Karei Vesters (29), Beertje Wentink (26).
GEKOCHT: R. van Breevoort van Blauw Wit, Gerrit de Goede van Go Ahead, Jan
van den Heuvel van DOS, Niels Holmstroem van ADO, Hennie van Nee van Cercle
Brugge en Cees de Wolf van FC Mechelen.
VERKOCHT: Wietse Couperus (ADO), Jaap Houtkoper (Go Ahead) en Chris Le-
fering (Blauw Wit).
TRAINED, Bill Thompson.
GECONTRACTEERD: Jaap Advocaat (29), Hans Bartels (21), Rob van de Bol (23).
Simon Bolleman (26). Frits Borghart (17), Robert Eckhart (19), Frans van der Hei
de (28), Martin Kloor (25), Chris Kronkhorst (24), Anton de Lang (25), Woody Lou-
werens (24), Wim van der Maas (26), Joop van Maurik (25), Jan Olsthoorn (25).
Sjaak Roggeveen (27), Paul Roodnat (25), Jan Teske (27), Theo Valkenhof (30)
Theo Verlangen (29), Martin van Vianen '29).
GEKOCHT: Koos tlleswijk van Tonegkjö, Van der Gaander van Postduiven, Guus
Haak van Feijenoord, J. Jutte van DHC, Jan Koenen van DOK, Jan Mak van
VUC, Luibonir Milic van FC Saarbrücken, Bennie Mulder van Ajax, Ben de Roode
van Blauw Wit, Winkels van Den Helder en Reinier van der Vaart van DHC.
Jan Boskamp ging terug naar Feijenoord, Hans Dorjee tekende niet bij en Wim
van de Laar werd amateur.
TRAINER: Cor van der Hart.
