Verjonging: een levensgroot
probleem voor
volleybalclub
PANTERS REKENT OP
STEUN GEMEENTE
Indeling van
afdelingsclubs
„Sportstad"
VLTC verbetert
accommodatie
Periode van gratis
badplezier voorbij..
DE DRIE AGENDA'S VAN
„DE FABERTJES"
„Pielde"
amateur
af
Lawn-tennis
GEMEENTE
GOKKEN
IMPORT
ZOND
ZATERDAG
vvoo
vcu
„Ik ben ervan overtuigd dat het in Veenendaal barst
van het zwemtalent, maar het komt er niet allemaal uit
omdat de kinderen over het algemeen veel te weinig
medewerking krijgen van de ouders. Helaas is het nog
maar al te vaak zo, dat de ouders veel te veel met zichzelf
bezig zijn en daardoor hun kinderen in de zwemsport niet
voldoende steunen en stimuleren.
En impulsen zijn voor een kind, dat wat wil bereiken
in deze tak van sport, onontbeerlijk want het zwem-
wereldje is kei- en keihard."
TOEZICHT
KILOMETERS
OEFENMUUR
CU
IN DE SPITS
Volleybalvereniging Panters heeft het afgelopen seizoen met de hoofdploegen
van dames en heren goed afgesloten. Men belandde respectievelijk in de hoofd
en eerste klasse op de vierde plaats hetgeen een goede prestatie is. Bij de jeugd
ging het echter niet zo best, want alle reserve-teams moesten genoegen nemen
met een lage klassering.
Die jeugd is nu juist het grote probleem bij Panters, ondanks het fedt dat di
verse acties zijn ontketend om de jonge generatie aan zich te binden. Finan
cieel staat Panters er niet best voor. De geraamde kosten om in de sporthal te
gaan spelen gaan de baat ver vooruit en men ziet op dit punt de toekomst,'
somber in.
Trainer Bas Visser uit Utrecht traint
Panters het komende seizoen niet meer.
Zijn vereniging DPC is een fusie aan
gegaan met SOS en deze grote club
heeft een beroep op hem gedaan in ei
gen gelederen aan het werk te gaan,
hetgeen hij accepteerde. Het was trou
wens nog te bezien of Visser nog in het
altijd krappe „financiële raam" zou
hebben gepast, want zaalhuur, reiskos
ten en bondskosten zijn te zamen zeer
hoog en met de nieuwe sporthal voor
ogen wordt het alleen maar nog moei
lijker.
Voorzitter Sipkema: „Alleen als de
Sportstichting Veenendaal, in casu de
gemeente, ons een hand toesteekt is het
voor ons mogelijk in de sporthal te
gaan spelen. In het verleden was men
aan zaalhuur al zo'n kleine duizend
gulden kwijt en voor reiskosten nog 50
procent meer. Onze bedoeling is om
éénmaal in de twee weken op een za
terdagmiddag alle competitiewedstrij
den in de sporthal af te werken en dat
houdt in dat de zaalhuur per maand
met ongeveer 50 gulden wordt opge
schroefd. Ik neem aan dat dit geen
haalbare kaart is. Daarom zal steun van
de gemeente beslist noodzakelijk zijn.
De gemeentelijke subsidie wordt al
tijd gemeten naar het aantal jeugdleden.
Volleybal is nu eenmaal een sport
waarin men weinig jeugd aantreft. De
subsidie is voor ons dus maar een baga
tel.
Enerzijds is het jammer dat trainer
Visser is verdwenen, maar aan de an
dere kant is het de vraag of wij hem
om financiële redenen wel hadden
kunnen handhaven. We hebben de spe
ler Herman Leusink uit heren 1 bereid
gevonden de hoofdteams te gaan trai
nen en de heer Stuyvenberg om de
jeugd aan te gaan pakken. Dat zal niet
voor niets gaan, maar het zal de finan
ciële druk wel enigszins verlichten".
Trainer in spe Herman Leusink
heeft niet zo lang behoeven na te
denken om het aanbod van trainer
te accepteren. „Ik heb bij NSH in
Hengelo reeds de nodige ervaring
opgedaan en ik denk dat het me
wel zal lukken. De dames van
Panters spelen in de hoofdklasse
een goede partij en we hopen maar
dat we ze in het komend seizoen
naar een mooie plaats kunnen diri
geren. De heren zijn gemiddeld te
oud. Wel goede spelers, maar we
zijn hard aan verjonging toe. Toch
zullen we het komend seizoen
met dezelfde spelers moeten gaan
opereren, want de jeugd heeft het
't afgelopen seizoen laten afweten.
Toch zie ik de heren het komend
seizoen hoge ogen gooien in de pro-
motiestrijd, want de capaciteiten
en de ervaring zijn onmiskenbaar
voorhanden."
De heer Stuyvenberg is van plan om
met de jeugd een andere weg in te
slaan. De kleine jeugdgroep moet hoog
nodig worden uitgebreid en aan hem is
de taak om dit te volbrengen. Slechts
dan kan eindelijk eens worden ver
jongd en hij gokt daarbij op het en
thousiasme van vooral de schooljeugd
van Veenendaal.
De competitie is in het komend sei
zoen nieuw van opzet. Elk team (behal
ve de dames in de hoofdklasse) komt in
een poule van 7 ploegen. De kampioen
komt in aanmerking voor promotie,
maar de drie daaropvolgende formaties
gaan met drie andere ploegen uit een
tweede poule eveneens om promotie
knokken. De onderste drie ploegen uit
twee poules komen in de degradatie
poule. In de tafeltenniswereld speelt
men eveneens volgens deze regels. Niet
temin voor de volleybalploegen een
kans om tweemaal in één seizoen te
promoveren, m.u.v. de eerste klas,
waarin de heren 1 uitkomen. Daarin
gaat de uiteindelijke kampioen alleen
over naar de overgangsklasse.
Ook voor de ploegen van Panters be
tekent deze regeling meer wedstrijden,
meer reiskosten en meer zaalhuur.
Want hoe aantrekkelijk de nieuwe op
zet van de competitie ook lijkt, finan
cieel wordt alles wederom verzwaard.
Panters komt in de nieuwe competitie weer met enkele oldtimers binnen
de lijnen, zoals onder anderen Roel Sipkema. Deze cracks, boordevol routine
kunnen nog wel een tijdje mee, doch er is nog steeds geen jeugd die hun
plaats in de toekomst kan innemen.
De afdelingsclubs uit onze omgeving zijn deze competitie ondergebracht in de
volgende klassen van de afdeling Utrecht:
Ook al omdat Veenendaal op cultu
reel gebied „nogal" achterloopt (een
vooraanstaand inwoner van de ge
meente betitelde vorig jaar het Veen
op dit vlak nog als een kerkhof) en
de lokale jeugd nog steeds „zoeken
de" is in de populair-recreatieve sec
tor, wordt de gemeente van burge
meester Bode steeds meer „sport-
stad".
De sport een onontbeerlijke vorm
van vrijetijdsbesteding wordt we
kelijks door meer mensen gekozen
zowel door de actieve als de passieve
en deze trend wordt voor een niet
onbelangrijk deel veroorzaakt door
het feit dat de vroede vaderen, met
als „uitvoerder" de Sportstichting, al
het mogelijke op dit terrein doen.
Een saillant voorbeeld hiervan is de
sporthal die binnenkort gereed komt.
Een groot aantal sportverenigingen
gaat gebruik maken van deze schitte
rende accommodatie
Automatisch wordt daardoor het aantal
supporters en belangstellenden voor
de sport in het algemeen groter,
vooral ook doordat de gemeente
maar ook enkele, verenigingen
steeds meer aan de factor comfort
(tribunes) en ruimere ontspannings
mogelijkheden (eigen homes, kanti
nes, restaurants) gaat denken.
Veenendaal blijft de eerste jaren in een
onstuimige groeiperiode verkeren en
ook daarmee is voor zover men
een en ander exact kan beoordelen
rekening gehouden. Een nieuw bad-
complex en de plannen voor sport
park „De Groene Velden" zijn daar
van bijvoorbeeld een bewijs. Dus ook
in het futuristische beeld blijft Vee
nendaal als „sportstad" geschetst
staan.
In andere gemeenten uit onze omgeving
treft men eveneens vele nieuwe voor
zieningen op sportgebied. Er worden
spectaculaire bedragen beschikbaar
gesteld voor nieuwe accommodaties
en in de ene plaats duurt dat welis
waar wat langer dan in de andere,
maar men heeft weinig fantasie nodig
om hieruit te deduceren, dat de ul
tra-importante sport in onze samen
leving de voortdurende aandacht
heeft van de overheid.
De Veenendaalse Lawn Tennis Club (VLTC) heeft een druk en vrij goed seizoen
achter de rug. Men speelde met drie teams in de zaterdag- en zondagcompetitie
en het ziet er naar uit dat ook in het volgend seizoen een belangrijke uitbreiding
van activiteiten zal plaatsvinden. VLTC heeft enkele verlangens op het lijstje
staan, onder meer de verbetering van het clubgebouw op de banen aan de Denne-
laan en het bouwen van een „oefenmuur" voor de beginners.
Het ledental is dit seizoen weer met
sprongen omhooggegaan. Vele import-
Veenendalers sloten zich bij de VLTC
aan en men besloot in de loop van het
seizoen de „clubkampioenschappen"
niet meer in een week te laten spelen,
maar stelde enkele poules samen waar
in de dames en heren naar kracht wer
den ingedeeld. Tevens was er een pro
motie-degradatieregeling aan verbon
den, zodat men via een A-, een B- en
een C-poule aan het einde van het sei
zoen de meest constante leden bij el
kaar kon brengen. In de competitie
kwam men goed voor de dag. Zowel het
zaterdag-juniorenteam als het ge
mengd en herenteam belandden op de
tweede plaats.
Door de toeloop van leden werd de
drukte op de banen aan de Dennelaan
aanzienlijk groter, hoewel de meeste le
den niet bepaald trouw trainen.
Het bestuur hoopt er de komende
winter de animo in te houden bij de
wedstrijdmensen door in de nieuwe
sporthal te gaan spelen.
Voorzitter H. de Ruyter: „Financieel
zitten we momenteel helemaal niet
slecht. Door de grote aanwas van nieu
we leden kan de penningmeester erg
tevreden zijn, maar of wij voor een
flink bedrag in de sporthal kunnen
gaan spelen hangt helemaal van de
le klasse B
PVC
Brederodes
SCH
DVSA
Scherpenzeel
DSO (U)
Soesterberg
KDS
St. Maarten
Patria
Utrecht
2e klasse B
Rivierwijkers
Actif
RK Unitas
Barneveld
Roda '46
Fa ja Lobi
RUC
Odin
Veense Boys
Oranje Wit
VSK
3e klasse A
Hoogl.veen
Achterveld
de Kieviten
ASV
Mal. Muda
Bilthoven
Odi '58
DOSV
SV Lelystad '67
G. Boys
SVMM
HDS
le klasse
Cobu Boys
CSW
Montfoort
Renswoude
SEC
Hees
Lekvogels
Lopik
2e klasse A
Baarn
Candia
Chefana
Eemnes
Hoevelaken
3e klasse A
Barneveld
EFC'58
Lage Vuursche
Oranje Leeuwen
3e klasse B
Advendo
Beverw. Boys
DEV
DVSA
4e klasse B
SV Benschop
CDN
Dold. Boys
Entre Nous
Gar. Maluku
SVM Boys
VVJ
Hulshorst
Rood-Wit
UHSV
Veense Boys
WZ'49
Woudenberg
Posthoorn
Radiostad
SOVA
SVP
Zwart Wit
Kulan
Langbroek
NSVS
Scherpenzeel
Vallei vogels
de Glind
UW
Veenendaal
Zeist.
De heer J. J. Faber uit Veenendaal iis er in feite wat verbaasd over dat de
zwemjeugd meestentijds slecht wordt begeleid door de ouders. Dat kan ook
niet anders, want hij staat zelf te boek als een fanaticus die al zijn vrije tijd op
offert aan zijn vijf kinderen, van wie er drie naar de zwemtop in hun leeftijds
klasse zijn doorgestoten: Winnie (11), Linda (10) en André (9), bij VZC beter
bekend als „de Fabertjes".
Dat is voor een belangrijk deel het werk van vader Faber („Ik ben inderdaad
erg fanatiek!"), voor wie regelmaat ultra-important is en die derhalve „vol
gens schema" werkt. De drie kinderen houden dan ook allen een agenda bij,
waarin de actieve en passieve uurtjes nauwkeurig word en vermeld en waar
uit als de dagboekjes vol zijn conclusies worden ge rokken.
Faber: „Dat mag voor velen belache
lijk klinken, maar het is weinig meer
dc.n een systeem dat later vruchten
moet afwerpen. Ten eerste vinden mijn
kinderen het bijzonder leuk om alles bij
te houden en ten tweede is dit een stap
in de goede richting voor later, wanneer
zij bij voorbeeld de middelbare school
gaan bezoeken. Zij hebben dan geleerd
voor zichzelf indelingen te maken en
kunnen daardoor zonder al te veel
moeite hun meestal zware schooloplei
ding goed volgen én de topsport blijven
beoefenen, iets dat bij anderen vaak
onmogelijk kan samengaan.
Ik weet zeker dat als we zo door
gaan deze combinatie zeer goed mo
gelijk is, zodat anderen zich zullen af
vragen hoe „de Fabertjes" dat voor el
kaar krijgen. Kijk, dat wil ik nu berei
ken met die agendaatjes..."
Alles is tot in de puntjes geregeld bij
de familie Faber. Pa trekt 's morgens
voordat hij naar zijn werk gaat met de
drie kinderen naar het Valleibad om
daar toezicht te houden bij de training,
hij vergezelt hen altijd naar wedstrij
den en offert de zondagmorgen op om
de kinderen ook andere zwemsters en
zwemmers van VZC conditietraining
te geven in de bossen, waar dan meest
al acht kilometer wordt gelopen en la
ter lichamelijke oefeningen worden ge
daan. Die straffe begeleiding heeft
overigens wel vruchten afgeworpen,
want Winnie, Linda en André staan in
hun leeftijdsgroep aan de top.
De elfjarige Winnie, die uitstekend
zwom op de Nederlandse kampioen
schappen in Leeuwarden, wordt door de
zwemleiding van VZC betiteld als de
Nederlandse kampioene van volgend
jaar in haar klasse op minstens twee
afstanden 100 meter vlinderslag en
100 meter rugslag). Vader Faber is het
daar niet helemaal mee eens, maar het
is zeker dat zij tot de favorieten be
hoort op deze nummers. Het meisje is
ook zeer snel op de school- en op de
vrije slag.
Faber: „Winnie is in feite te veelzij
dig, want zij werkt geheel naar de wis
selslag toe en dat is wel eens nadelig
voor de gespecialiseerde nummers.
Maar trainer Henk Uri vangt haar ge
weldig op en stuwt haar steeds hoger".
Dochter Linda een jaar jonger dan
Winnie heeft ook reeds een respec
tabele erelijst. Zij is in haar leeftijds
groep in de Kring Midden-Nederland
de snelste op de 50 meter vrije slag (35
sec.) en op de vlinderslag, terwijl zij op
de rugslag de tweede plaats bezet. Dit
talent wordt volgend jaar afgevaardigd
naar de nationale titelstrijd, maar komt
dan in dezelfde situatie te verkeren als
haar zusje Winnie in Leeuwarden, na
melijk dat zij de strijd moet aanbinden
met oudere meisjes, die voor de tweede
maal op de kampioenschappen uitko
men. „Maar wellicht dat er ook al een
finaleplaats inzit in die titelstrijd", al
dus de zwemtrainers van de Veenen
daalse vereniging.
De negenjarige André is een gespe
cialiseerd schoolslagzwemmer, die nog
twee jaar moet wachten voordat hij
naar de Nederlandse kampioenschappen
mag. Dit jongetje gaat echter nu al gru
welijk hard en werd in een gezel
schap van grotere en oudere zwemmers
zo maar even eerste op dit nummer
tijdens de kringkampioenschappen van
Midden- N ederl and
De heer Faber zegt dat zijn kinderen
niet tegen de trainingen opzien. „Inte
gendeel, het is een geweldige hobby
voor hen en zij schuwen een zware
training niet. Zij zwemmen kilometers
per dag en krijgen eenmaal per week
een flinke conditietraining. Ik persoon
lijk sta wel achter de trainingsmetho
den die in Naarden worden gebruikt.
Een keiharde begeleiding kan geen
kwaad. U moet echter niet de indruk
krijgen, dat mijn kinderen bloot staan
aan 'n Spartaanse opvoeding, want zo is
het beslist niet. Bij ons is er regelmaat,
systeem en overleg en de kinderen zien
het zwemmen als een heerlijke hobby.
Ik verlang echter dat zij zich daarvoor
100 procent geven en dat is geen exor
bitante eis. Dat zfj door hun consciën
tieuze werken de top hebben bereikt is
een prettige bijkomstigheid, maar niet
mijn streven, zoals zovelen denken".
Hij heeft alles voor zijn kinderen
over. Faber stopte met voetballen om
dat zijn kinderen te kennen gaven zelf
intensief te willen gaan zwemmen en
verkocht zelfs zijn auto om hun alle
middelen ter beschikking te stellen die
zij daarvan nodig hebben.
„Mijn hele opzet is de kinderen een
ze gezond mogelijke opvatting bij te
brengen over de hedendaagse maat
schappij en de sport is daarbij een
schitterend hulpmiddel. Bij het beoefe
nen van sport komt de creativiteit van
zelf naar voren.
Ik blijf erbij dat ik niet koste wat
kost wil dat Winnie, Linda en André de
top bereiken. Ik vergezel hen altijd om
dat ik het geweldig vind wat ze preste
ren en omdat ik graag bij hen ben. Dat
is voor mij gewoon hét leven. Eén en al
vrolijkheid te zien van de kinderen, die
nooit ziek zijn, het is geweldig..." zegt
Faber breed lachend.
En als slotopmerking: „Ouders van
zwemtalentjes zouden eigenlijk richtlij
nen moeten krijgen om voor een juiste
begeleiding van hun kinderen in de
sport te kunnen zorgdragen".
André Faber, geflankeerd door zijn
zusjes Winnie en IAnda. De talent
jes van VZC hebben nog een grote
toekomst voor zich.
HBHH Ir*-
Nee, het tafereeltje
dat u hierboven kunt
aanschouwen heeft vol
strekt niets te maken
met lieden die een
kruiptocht met hinder
nissen trachten te vol
brengen en het zijn ook
geen roependen in een
of andere woestijn die
na een dagen duren
de lijdensweg einde
lijk een oase ontwaren
en als waanzinnigen
naar het water strompe
len om zich daaraan in
alle gulzigheid te goed
te doen.
Het zijn „gewoon"
twee voetballers die in
de competitie '68-'69 in
actie zijn op het voet
balveld van Renswoude.
Met dit beeld leverde
onze fotograaf een
unieke opname en hef
was niet denkbeeldig
geweest dat hjj er in het
komende seizoen
uiteraard bfj slechte
weersomstandigheden
nog vele had kunnen
maken ware het niet dat
de roodwitten niet meer
gebonden zjjn aan deze
accommodatie. De ge
meente heeft namelijk
onlangs toestemming
van Gedeputeerde Sta
ten gekregen om op kor
te termijn te beginnen
met de aanleg van een
nieuw sportcomplex in
het kasteeldorp.
En daarom is het be
stuur van Renswoude
na ontelbare woede-uit
barstingen over het lan
ge uitblijven van de ver
gunning nu eindelijk
content. Nog één seizoen
wordt het behelpen met
de voetballerij (men
wijkt naar alle waar
schijnlijkheid uit naar
het terrein van cam
ping „De Lucht") en dan
kan men de nieuwe ac
commodatie in gebruik
nemen.
De periode van „sport
op het hobbelterrein",
gratis badplezier voor de
spelers en minachtende
blikken van gastenis
dan definitief voorbij.
Ook het bestuur van
de club komt dan „dro
ger" te zitten, want dat
behoeft niet meer in
gramschap te zwem
men...
zelfwerkzaamheid van de leden af. Het
zal niet meevallen om alleen de wed
strijdleden één avond per week te laten
trainen en de rest van de vereniging
maar te vergeten. Ik kan er nog geen
zinnig woord over zeggen hoe dat alle
maal moet.
Zeker is wel, dat we wat aan de ac
commodatie aan de Dennelaan gaan
doen. De banen liggen er prima bij,
maar aan het clubgebouw moet wel wat
gebeuren. Een kleine uitbreiding staat
op het programma waardoor in elk ge
val meer mensen een zitplaats kunnen
vinden. Met name bij competitiewed
strijden en een toernooi blijkt een gro
tere accommodatie geen overbodige
luxe.
Ook zal er in een hoek van het „ten
nispark" een oefenmuur worden ge
bouwd. Dit is vooral voor beginners een
pracht-attribuut om op diverse slagen
uitputtend te kunnen oefenen. Dat
zal een hele verlichting worden voor de
trainer, die nu elke bal van een leerling
zelf moet terug slaan.
•Het volgend jaar zal er ook wat meer
aan de competitie worden gedaan. Dit
seizoen waren het hoofdzakelijk de
jeugdige leden die van de partij waren,
maar het moet toch mogelijk zijn om
met een zo grote vereniging veel meer
teams de competitie in te sturen.
Het „poule-systeem" dat gebruikt
werd voor de clubkampioenschappen
heeft aangetoond vele mogelijkheden
in zich te hebben. Men speelt allemaal
evenveel wedstrijden en men knokt
hard om een promotieplaats te verove
ren c.q. aan degradatie te ontsnappen.
Kortom, we zien het komende seizoen
met het volste vertrouwen tegemoet."
Twee spelers van verenigingen uit
ons verspreidingsgebied hebben hun
amateur-status niet willen behouden en
zijn overgestapt naar het betaalde voet
bal. Aart Gerritsen van DOVO accep
teerde een contract van het Amersfoort-
se HVC en Gerrit S. Meurs van vierde
klas-zaterdagclub Kesteren kreeg een
kans bij V.v. Wageningen. Het is niet
uitgesloten dat de Betuwnaar bijge
naamd „Piekiè" in het komende sei
zoen in de eerste divisie Gerritsen zal
ontmoeten, want beide spelers zijn kan
didaat voor de eerste uitgave van de
betaalde clubs.
Het vertrek van deze voetballers be
tekent voor beide verenigingen 'n zwaar
verlies. Er zijn weliswaar vervangers
voorhanden, maar Gerritsen en Meurs
waren beiden vinnige spitsspelers met
een hoge doelpuntenproduktie. Bij
DOVO komen de vervangers uit de ju-
niorenhoek, terwijl Kesteren weer drie
nieuwe kandidaten voor het eerste elf
tal als leden kon registreren. Van Wa
geningen (jeugd) kwamen Van Hesteren
en Spies weer terug naar de Betuwse
voetbalvereniging en van Opheusden
kwam Huibers over.
Toch zal „Piekie" moeilijk te vervan
gen zijn in de voorhoede van de Keste-
rense formatie. Bij de zaterdagclub
opereerde Gerrit Meurs duidelijk
topscorer in de tweede linie direct
achter de spitsen en zijn verrassende
doorbraken leverden Kesteren vele
doelpunten op.
Bij Wageningen draait Meurs tot op
dit moment goed mee in de spits. In een
oefenwedstrijd tegen Excelsior scoorde
de Betuwnaar het enige doelpunt en het
lijkt de bedoeling van trainer Maarten
Vink om hem een vaste plaats te bezor
gen in de selectie.
Gerrit S. Meurs is in feite de eerste
speler uit Kesteren die successen boekt
in het betaalde voetbal. Velen zijn in de
afgelopen jaren gedesillusioneerd naar
de Betuwse verenigingen teruggekeerd
uit het betaalde voetbal, waarin slechts
een enkele zich kon handhaven. „Pie
kie" lijkt echter een leuke toekomst te
gemoet te gaan in de semi-profwereld.
Datzelfde bereikt met een beetje
geluk zeker ook Aart Gerritsen. Deze
speler beschikt over voldoende doorzet
tingsvermogen, conditie en inzicht om
zich bij het Amersfoortse HVC een
vaste plaats te veroveren in de eerste
editie.