Verjonging: een levensgroot probleem voor volleybalclub PANTERS REKENT OP STEUN GEMEENTE Indeling van afdelingsclubs „Sportstad" VLTC verbetert accommodatie Periode van gratis badplezier voorbij.. DE DRIE AGENDA'S VAN „DE FABERTJES" „Pielde" amateur af Lawn-tennis GEMEENTE GOKKEN IMPORT ZOND ZATERDAG vvoo vcu „Ik ben ervan overtuigd dat het in Veenendaal barst van het zwemtalent, maar het komt er niet allemaal uit omdat de kinderen over het algemeen veel te weinig medewerking krijgen van de ouders. Helaas is het nog maar al te vaak zo, dat de ouders veel te veel met zichzelf bezig zijn en daardoor hun kinderen in de zwemsport niet voldoende steunen en stimuleren. En impulsen zijn voor een kind, dat wat wil bereiken in deze tak van sport, onontbeerlijk want het zwem- wereldje is kei- en keihard." TOEZICHT KILOMETERS OEFENMUUR CU IN DE SPITS Volleybalvereniging Panters heeft het afgelopen seizoen met de hoofdploegen van dames en heren goed afgesloten. Men belandde respectievelijk in de hoofd en eerste klasse op de vierde plaats hetgeen een goede prestatie is. Bij de jeugd ging het echter niet zo best, want alle reserve-teams moesten genoegen nemen met een lage klassering. Die jeugd is nu juist het grote probleem bij Panters, ondanks het fedt dat di verse acties zijn ontketend om de jonge generatie aan zich te binden. Finan cieel staat Panters er niet best voor. De geraamde kosten om in de sporthal te gaan spelen gaan de baat ver vooruit en men ziet op dit punt de toekomst,' somber in. Trainer Bas Visser uit Utrecht traint Panters het komende seizoen niet meer. Zijn vereniging DPC is een fusie aan gegaan met SOS en deze grote club heeft een beroep op hem gedaan in ei gen gelederen aan het werk te gaan, hetgeen hij accepteerde. Het was trou wens nog te bezien of Visser nog in het altijd krappe „financiële raam" zou hebben gepast, want zaalhuur, reiskos ten en bondskosten zijn te zamen zeer hoog en met de nieuwe sporthal voor ogen wordt het alleen maar nog moei lijker. Voorzitter Sipkema: „Alleen als de Sportstichting Veenendaal, in casu de gemeente, ons een hand toesteekt is het voor ons mogelijk in de sporthal te gaan spelen. In het verleden was men aan zaalhuur al zo'n kleine duizend gulden kwijt en voor reiskosten nog 50 procent meer. Onze bedoeling is om éénmaal in de twee weken op een za terdagmiddag alle competitiewedstrij den in de sporthal af te werken en dat houdt in dat de zaalhuur per maand met ongeveer 50 gulden wordt opge schroefd. Ik neem aan dat dit geen haalbare kaart is. Daarom zal steun van de gemeente beslist noodzakelijk zijn. De gemeentelijke subsidie wordt al tijd gemeten naar het aantal jeugdleden. Volleybal is nu eenmaal een sport waarin men weinig jeugd aantreft. De subsidie is voor ons dus maar een baga tel. Enerzijds is het jammer dat trainer Visser is verdwenen, maar aan de an dere kant is het de vraag of wij hem om financiële redenen wel hadden kunnen handhaven. We hebben de spe ler Herman Leusink uit heren 1 bereid gevonden de hoofdteams te gaan trai nen en de heer Stuyvenberg om de jeugd aan te gaan pakken. Dat zal niet voor niets gaan, maar het zal de finan ciële druk wel enigszins verlichten". Trainer in spe Herman Leusink heeft niet zo lang behoeven na te denken om het aanbod van trainer te accepteren. „Ik heb bij NSH in Hengelo reeds de nodige ervaring opgedaan en ik denk dat het me wel zal lukken. De dames van Panters spelen in de hoofdklasse een goede partij en we hopen maar dat we ze in het komend seizoen naar een mooie plaats kunnen diri geren. De heren zijn gemiddeld te oud. Wel goede spelers, maar we zijn hard aan verjonging toe. Toch zullen we het komend seizoen met dezelfde spelers moeten gaan opereren, want de jeugd heeft het 't afgelopen seizoen laten afweten. Toch zie ik de heren het komend seizoen hoge ogen gooien in de pro- motiestrijd, want de capaciteiten en de ervaring zijn onmiskenbaar voorhanden." De heer Stuyvenberg is van plan om met de jeugd een andere weg in te slaan. De kleine jeugdgroep moet hoog nodig worden uitgebreid en aan hem is de taak om dit te volbrengen. Slechts dan kan eindelijk eens worden ver jongd en hij gokt daarbij op het en thousiasme van vooral de schooljeugd van Veenendaal. De competitie is in het komend sei zoen nieuw van opzet. Elk team (behal ve de dames in de hoofdklasse) komt in een poule van 7 ploegen. De kampioen komt in aanmerking voor promotie, maar de drie daaropvolgende formaties gaan met drie andere ploegen uit een tweede poule eveneens om promotie knokken. De onderste drie ploegen uit twee poules komen in de degradatie poule. In de tafeltenniswereld speelt men eveneens volgens deze regels. Niet temin voor de volleybalploegen een kans om tweemaal in één seizoen te promoveren, m.u.v. de eerste klas, waarin de heren 1 uitkomen. Daarin gaat de uiteindelijke kampioen alleen over naar de overgangsklasse. Ook voor de ploegen van Panters be tekent deze regeling meer wedstrijden, meer reiskosten en meer zaalhuur. Want hoe aantrekkelijk de nieuwe op zet van de competitie ook lijkt, finan cieel wordt alles wederom verzwaard. Panters komt in de nieuwe competitie weer met enkele oldtimers binnen de lijnen, zoals onder anderen Roel Sipkema. Deze cracks, boordevol routine kunnen nog wel een tijdje mee, doch er is nog steeds geen jeugd die hun plaats in de toekomst kan innemen. De afdelingsclubs uit onze omgeving zijn deze competitie ondergebracht in de volgende klassen van de afdeling Utrecht: Ook al omdat Veenendaal op cultu reel gebied „nogal" achterloopt (een vooraanstaand inwoner van de ge meente betitelde vorig jaar het Veen op dit vlak nog als een kerkhof) en de lokale jeugd nog steeds „zoeken de" is in de populair-recreatieve sec tor, wordt de gemeente van burge meester Bode steeds meer „sport- stad". De sport een onontbeerlijke vorm van vrijetijdsbesteding wordt we kelijks door meer mensen gekozen zowel door de actieve als de passieve en deze trend wordt voor een niet onbelangrijk deel veroorzaakt door het feit dat de vroede vaderen, met als „uitvoerder" de Sportstichting, al het mogelijke op dit terrein doen. Een saillant voorbeeld hiervan is de sporthal die binnenkort gereed komt. Een groot aantal sportverenigingen gaat gebruik maken van deze schitte rende accommodatie Automatisch wordt daardoor het aantal supporters en belangstellenden voor de sport in het algemeen groter, vooral ook doordat de gemeente maar ook enkele, verenigingen steeds meer aan de factor comfort (tribunes) en ruimere ontspannings mogelijkheden (eigen homes, kanti nes, restaurants) gaat denken. Veenendaal blijft de eerste jaren in een onstuimige groeiperiode verkeren en ook daarmee is voor zover men een en ander exact kan beoordelen rekening gehouden. Een nieuw bad- complex en de plannen voor sport park „De Groene Velden" zijn daar van bijvoorbeeld een bewijs. Dus ook in het futuristische beeld blijft Vee nendaal als „sportstad" geschetst staan. In andere gemeenten uit onze omgeving treft men eveneens vele nieuwe voor zieningen op sportgebied. Er worden spectaculaire bedragen beschikbaar gesteld voor nieuwe accommodaties en in de ene plaats duurt dat welis waar wat langer dan in de andere, maar men heeft weinig fantasie nodig om hieruit te deduceren, dat de ul tra-importante sport in onze samen leving de voortdurende aandacht heeft van de overheid. De Veenendaalse Lawn Tennis Club (VLTC) heeft een druk en vrij goed seizoen achter de rug. Men speelde met drie teams in de zaterdag- en zondagcompetitie en het ziet er naar uit dat ook in het volgend seizoen een belangrijke uitbreiding van activiteiten zal plaatsvinden. VLTC heeft enkele verlangens op het lijstje staan, onder meer de verbetering van het clubgebouw op de banen aan de Denne- laan en het bouwen van een „oefenmuur" voor de beginners. Het ledental is dit seizoen weer met sprongen omhooggegaan. Vele import- Veenendalers sloten zich bij de VLTC aan en men besloot in de loop van het seizoen de „clubkampioenschappen" niet meer in een week te laten spelen, maar stelde enkele poules samen waar in de dames en heren naar kracht wer den ingedeeld. Tevens was er een pro motie-degradatieregeling aan verbon den, zodat men via een A-, een B- en een C-poule aan het einde van het sei zoen de meest constante leden bij el kaar kon brengen. In de competitie kwam men goed voor de dag. Zowel het zaterdag-juniorenteam als het ge mengd en herenteam belandden op de tweede plaats. Door de toeloop van leden werd de drukte op de banen aan de Dennelaan aanzienlijk groter, hoewel de meeste le den niet bepaald trouw trainen. Het bestuur hoopt er de komende winter de animo in te houden bij de wedstrijdmensen door in de nieuwe sporthal te gaan spelen. Voorzitter H. de Ruyter: „Financieel zitten we momenteel helemaal niet slecht. Door de grote aanwas van nieu we leden kan de penningmeester erg tevreden zijn, maar of wij voor een flink bedrag in de sporthal kunnen gaan spelen hangt helemaal van de le klasse B PVC Brederodes SCH DVSA Scherpenzeel DSO (U) Soesterberg KDS St. Maarten Patria Utrecht 2e klasse B Rivierwijkers Actif RK Unitas Barneveld Roda '46 Fa ja Lobi RUC Odin Veense Boys Oranje Wit VSK 3e klasse A Hoogl.veen Achterveld de Kieviten ASV Mal. Muda Bilthoven Odi '58 DOSV SV Lelystad '67 G. Boys SVMM HDS le klasse Cobu Boys CSW Montfoort Renswoude SEC Hees Lekvogels Lopik 2e klasse A Baarn Candia Chefana Eemnes Hoevelaken 3e klasse A Barneveld EFC'58 Lage Vuursche Oranje Leeuwen 3e klasse B Advendo Beverw. Boys DEV DVSA 4e klasse B SV Benschop CDN Dold. Boys Entre Nous Gar. Maluku SVM Boys VVJ Hulshorst Rood-Wit UHSV Veense Boys WZ'49 Woudenberg Posthoorn Radiostad SOVA SVP Zwart Wit Kulan Langbroek NSVS Scherpenzeel Vallei vogels de Glind UW Veenendaal Zeist. De heer J. J. Faber uit Veenendaal iis er in feite wat verbaasd over dat de zwemjeugd meestentijds slecht wordt begeleid door de ouders. Dat kan ook niet anders, want hij staat zelf te boek als een fanaticus die al zijn vrije tijd op offert aan zijn vijf kinderen, van wie er drie naar de zwemtop in hun leeftijds klasse zijn doorgestoten: Winnie (11), Linda (10) en André (9), bij VZC beter bekend als „de Fabertjes". Dat is voor een belangrijk deel het werk van vader Faber („Ik ben inderdaad erg fanatiek!"), voor wie regelmaat ultra-important is en die derhalve „vol gens schema" werkt. De drie kinderen houden dan ook allen een agenda bij, waarin de actieve en passieve uurtjes nauwkeurig word en vermeld en waar uit als de dagboekjes vol zijn conclusies worden ge rokken. Faber: „Dat mag voor velen belache lijk klinken, maar het is weinig meer dc.n een systeem dat later vruchten moet afwerpen. Ten eerste vinden mijn kinderen het bijzonder leuk om alles bij te houden en ten tweede is dit een stap in de goede richting voor later, wanneer zij bij voorbeeld de middelbare school gaan bezoeken. Zij hebben dan geleerd voor zichzelf indelingen te maken en kunnen daardoor zonder al te veel moeite hun meestal zware schooloplei ding goed volgen én de topsport blijven beoefenen, iets dat bij anderen vaak onmogelijk kan samengaan. Ik weet zeker dat als we zo door gaan deze combinatie zeer goed mo gelijk is, zodat anderen zich zullen af vragen hoe „de Fabertjes" dat voor el kaar krijgen. Kijk, dat wil ik nu berei ken met die agendaatjes..." Alles is tot in de puntjes geregeld bij de familie Faber. Pa trekt 's morgens voordat hij naar zijn werk gaat met de drie kinderen naar het Valleibad om daar toezicht te houden bij de training, hij vergezelt hen altijd naar wedstrij den en offert de zondagmorgen op om de kinderen ook andere zwemsters en zwemmers van VZC conditietraining te geven in de bossen, waar dan meest al acht kilometer wordt gelopen en la ter lichamelijke oefeningen worden ge daan. Die straffe begeleiding heeft overigens wel vruchten afgeworpen, want Winnie, Linda en André staan in hun leeftijdsgroep aan de top. De elfjarige Winnie, die uitstekend zwom op de Nederlandse kampioen schappen in Leeuwarden, wordt door de zwemleiding van VZC betiteld als de Nederlandse kampioene van volgend jaar in haar klasse op minstens twee afstanden 100 meter vlinderslag en 100 meter rugslag). Vader Faber is het daar niet helemaal mee eens, maar het is zeker dat zij tot de favorieten be hoort op deze nummers. Het meisje is ook zeer snel op de school- en op de vrije slag. Faber: „Winnie is in feite te veelzij dig, want zij werkt geheel naar de wis selslag toe en dat is wel eens nadelig voor de gespecialiseerde nummers. Maar trainer Henk Uri vangt haar ge weldig op en stuwt haar steeds hoger". Dochter Linda een jaar jonger dan Winnie heeft ook reeds een respec tabele erelijst. Zij is in haar leeftijds groep in de Kring Midden-Nederland de snelste op de 50 meter vrije slag (35 sec.) en op de vlinderslag, terwijl zij op de rugslag de tweede plaats bezet. Dit talent wordt volgend jaar afgevaardigd naar de nationale titelstrijd, maar komt dan in dezelfde situatie te verkeren als haar zusje Winnie in Leeuwarden, na melijk dat zij de strijd moet aanbinden met oudere meisjes, die voor de tweede maal op de kampioenschappen uitko men. „Maar wellicht dat er ook al een finaleplaats inzit in die titelstrijd", al dus de zwemtrainers van de Veenen daalse vereniging. De negenjarige André is een gespe cialiseerd schoolslagzwemmer, die nog twee jaar moet wachten voordat hij naar de Nederlandse kampioenschappen mag. Dit jongetje gaat echter nu al gru welijk hard en werd in een gezel schap van grotere en oudere zwemmers zo maar even eerste op dit nummer tijdens de kringkampioenschappen van Midden- N ederl and De heer Faber zegt dat zijn kinderen niet tegen de trainingen opzien. „Inte gendeel, het is een geweldige hobby voor hen en zij schuwen een zware training niet. Zij zwemmen kilometers per dag en krijgen eenmaal per week een flinke conditietraining. Ik persoon lijk sta wel achter de trainingsmetho den die in Naarden worden gebruikt. Een keiharde begeleiding kan geen kwaad. U moet echter niet de indruk krijgen, dat mijn kinderen bloot staan aan 'n Spartaanse opvoeding, want zo is het beslist niet. Bij ons is er regelmaat, systeem en overleg en de kinderen zien het zwemmen als een heerlijke hobby. Ik verlang echter dat zij zich daarvoor 100 procent geven en dat is geen exor bitante eis. Dat zfj door hun consciën tieuze werken de top hebben bereikt is een prettige bijkomstigheid, maar niet mijn streven, zoals zovelen denken". Hij heeft alles voor zijn kinderen over. Faber stopte met voetballen om dat zijn kinderen te kennen gaven zelf intensief te willen gaan zwemmen en verkocht zelfs zijn auto om hun alle middelen ter beschikking te stellen die zij daarvan nodig hebben. „Mijn hele opzet is de kinderen een ze gezond mogelijke opvatting bij te brengen over de hedendaagse maat schappij en de sport is daarbij een schitterend hulpmiddel. Bij het beoefe nen van sport komt de creativiteit van zelf naar voren. Ik blijf erbij dat ik niet koste wat kost wil dat Winnie, Linda en André de top bereiken. Ik vergezel hen altijd om dat ik het geweldig vind wat ze preste ren en omdat ik graag bij hen ben. Dat is voor mij gewoon hét leven. Eén en al vrolijkheid te zien van de kinderen, die nooit ziek zijn, het is geweldig..." zegt Faber breed lachend. En als slotopmerking: „Ouders van zwemtalentjes zouden eigenlijk richtlij nen moeten krijgen om voor een juiste begeleiding van hun kinderen in de sport te kunnen zorgdragen". André Faber, geflankeerd door zijn zusjes Winnie en IAnda. De talent jes van VZC hebben nog een grote toekomst voor zich. HBHH Ir*- Nee, het tafereeltje dat u hierboven kunt aanschouwen heeft vol strekt niets te maken met lieden die een kruiptocht met hinder nissen trachten te vol brengen en het zijn ook geen roependen in een of andere woestijn die na een dagen duren de lijdensweg einde lijk een oase ontwaren en als waanzinnigen naar het water strompe len om zich daaraan in alle gulzigheid te goed te doen. Het zijn „gewoon" twee voetballers die in de competitie '68-'69 in actie zijn op het voet balveld van Renswoude. Met dit beeld leverde onze fotograaf een unieke opname en hef was niet denkbeeldig geweest dat hjj er in het komende seizoen uiteraard bfj slechte weersomstandigheden nog vele had kunnen maken ware het niet dat de roodwitten niet meer gebonden zjjn aan deze accommodatie. De ge meente heeft namelijk onlangs toestemming van Gedeputeerde Sta ten gekregen om op kor te termijn te beginnen met de aanleg van een nieuw sportcomplex in het kasteeldorp. En daarom is het be stuur van Renswoude na ontelbare woede-uit barstingen over het lan ge uitblijven van de ver gunning nu eindelijk content. Nog één seizoen wordt het behelpen met de voetballerij (men wijkt naar alle waar schijnlijkheid uit naar het terrein van cam ping „De Lucht") en dan kan men de nieuwe ac commodatie in gebruik nemen. De periode van „sport op het hobbelterrein", gratis badplezier voor de spelers en minachtende blikken van gastenis dan definitief voorbij. Ook het bestuur van de club komt dan „dro ger" te zitten, want dat behoeft niet meer in gramschap te zwem men... zelfwerkzaamheid van de leden af. Het zal niet meevallen om alleen de wed strijdleden één avond per week te laten trainen en de rest van de vereniging maar te vergeten. Ik kan er nog geen zinnig woord over zeggen hoe dat alle maal moet. Zeker is wel, dat we wat aan de ac commodatie aan de Dennelaan gaan doen. De banen liggen er prima bij, maar aan het clubgebouw moet wel wat gebeuren. Een kleine uitbreiding staat op het programma waardoor in elk ge val meer mensen een zitplaats kunnen vinden. Met name bij competitiewed strijden en een toernooi blijkt een gro tere accommodatie geen overbodige luxe. Ook zal er in een hoek van het „ten nispark" een oefenmuur worden ge bouwd. Dit is vooral voor beginners een pracht-attribuut om op diverse slagen uitputtend te kunnen oefenen. Dat zal een hele verlichting worden voor de trainer, die nu elke bal van een leerling zelf moet terug slaan. •Het volgend jaar zal er ook wat meer aan de competitie worden gedaan. Dit seizoen waren het hoofdzakelijk de jeugdige leden die van de partij waren, maar het moet toch mogelijk zijn om met een zo grote vereniging veel meer teams de competitie in te sturen. Het „poule-systeem" dat gebruikt werd voor de clubkampioenschappen heeft aangetoond vele mogelijkheden in zich te hebben. Men speelt allemaal evenveel wedstrijden en men knokt hard om een promotieplaats te verove ren c.q. aan degradatie te ontsnappen. Kortom, we zien het komende seizoen met het volste vertrouwen tegemoet." Twee spelers van verenigingen uit ons verspreidingsgebied hebben hun amateur-status niet willen behouden en zijn overgestapt naar het betaalde voet bal. Aart Gerritsen van DOVO accep teerde een contract van het Amersfoort- se HVC en Gerrit S. Meurs van vierde klas-zaterdagclub Kesteren kreeg een kans bij V.v. Wageningen. Het is niet uitgesloten dat de Betuwnaar bijge naamd „Piekiè" in het komende sei zoen in de eerste divisie Gerritsen zal ontmoeten, want beide spelers zijn kan didaat voor de eerste uitgave van de betaalde clubs. Het vertrek van deze voetballers be tekent voor beide verenigingen 'n zwaar verlies. Er zijn weliswaar vervangers voorhanden, maar Gerritsen en Meurs waren beiden vinnige spitsspelers met een hoge doelpuntenproduktie. Bij DOVO komen de vervangers uit de ju- niorenhoek, terwijl Kesteren weer drie nieuwe kandidaten voor het eerste elf tal als leden kon registreren. Van Wa geningen (jeugd) kwamen Van Hesteren en Spies weer terug naar de Betuwse voetbalvereniging en van Opheusden kwam Huibers over. Toch zal „Piekie" moeilijk te vervan gen zijn in de voorhoede van de Keste- rense formatie. Bij de zaterdagclub opereerde Gerrit Meurs duidelijk topscorer in de tweede linie direct achter de spitsen en zijn verrassende doorbraken leverden Kesteren vele doelpunten op. Bij Wageningen draait Meurs tot op dit moment goed mee in de spits. In een oefenwedstrijd tegen Excelsior scoorde de Betuwnaar het enige doelpunt en het lijkt de bedoeling van trainer Maarten Vink om hem een vaste plaats te bezor gen in de selectie. Gerrit S. Meurs is in feite de eerste speler uit Kesteren die successen boekt in het betaalde voetbal. Velen zijn in de afgelopen jaren gedesillusioneerd naar de Betuwse verenigingen teruggekeerd uit het betaalde voetbal, waarin slechts een enkele zich kon handhaven. „Pie kie" lijkt echter een leuke toekomst te gemoet te gaan in de semi-profwereld. Datzelfde bereikt met een beetje geluk zeker ook Aart Gerritsen. Deze speler beschikt over voldoende doorzet tingsvermogen, conditie en inzicht om zich bij het Amersfoortse HVC een vaste plaats te veroveren in de eerste editie.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1970 | | pagina 21