MEVROUWDE WERKGEVER
WIL VROUW BLIJVEN
GROOT IN
HET KLEINE
Hoog wonen ongezond
GESLOTEN
Zondag
VEILING RHENEN
publiek verkopen
Zaterdag
VALLEI?
Belt
Voorlichting aan
ondernemers
Fel strijdt de moderne vrouw voor haar rechtmatige plaats in de samenleving. Niet langer lijkt de man zijn dominerende plaats
gegund. Zelfs in zijn laatste bolwerk de onderneming wordt de aanval op hem ingezet. Ook vrouwen bereiken daar heel
geleidelijk topposities. In 4000 Nederlandse bedrijven en bedrijfjes staat zelfs een vrouw aan het hoofd. Nog wel een schraal
begin natuurlijkdit ene procentje van de in totaal 400.000 ondernemingen buiten de landbouw. De stevige positie van hel vrou
welijk bedrijf shoo fd in menig ander land houdt voor de Nederlandse dames echter rijke beloften in. Toch zijn er wel verschillen
met hun mannelijke collega's. Bij een vrouw heeft een prettig contact in het bedrijf voorrang bij de jacht op winsten
STRIJD
BEPERKT
GEEN KENAU
H. VAN BURKEN
H. VAN BURKEN
Wegens vakantie
'T HOEKJE
Begrafenis
onderneming
WED. W. REEDE
Weduwe
VAN GINKEL
ALBERTUS DROST
Deze klant vanu
leest per dag
gemiddeld drie
kwartier in de
krant, blijkt uit
het Nationaal
Dagblad Onderzoek.
AMATEURS
10550
vt"'73° 11079
„Zeker", zo bevestigt een opge
wekte mevrouw J. Bindt-de Haan (48):
„Het aantal vrouwelijke ondernemers
stijgt. We krijgen op het ogenblik veel
jonge leden die zelf een zaak zijn be
gonnen".
Mevrouw Bindt is voorzitster van de
Nederlandse Unie van vrouwelijke be-
drijfshoofden en leidt samen met haar
man een groothandel in klokken in
Amsterdam: de N.V. Modépa Han
delsonderneming.
De Unie, opgericht twintig jaar ge
leden, telt 400 leden. Via een overkoe
pelende Federatie bestaan contacten
tussen 4000 bedrijfshoofden in Euro
pa, Canada, Argentinië en Mexico.
Aan de weg timmeren doen deze da
mes althans in ons land allerminst. De
huiver voor publiciteit is grooit. En ook
de landelijke werkgeversorganisaties
ontberen kennelijk hun belangstelling.
Bij het Verbond van Nederlandse On
dernemingen bijvoorbeeld kan men
zich niet herinneren ooit een dame-
werkgever op een vergadering te heb
ben gezien.
Mevrouw Bindt wier Unie evenmin
een overdadige belangstelling geniet,
verklaart die teruggetrokkenheid met:
„De meeste vrouwen leiden middelgrote
en kleine bedrijven. Dat wil zeggen de
tail- en groothandelszaken, en fabrie
ken met minder dan honderd man per
soneel. De contributies en cursuskosten
bij de grote ondernemersorganisatie
zijn voor deze kleinere ondernemers
vaak te hoog".
Maar zij zegit ook: „De vrouwen voe
len zich lang niet altijd erg thuis in die
,mannenorganisaties". Sommigen accep
teren hen als lid, maar meer ook niet.
Andere zoals de Maatschappij voor Nij
verheid en Handel, kijken hen gewoon
weg."
Collega's van mevrouw Bindt vullen
aan: „De drukke werkkring van een
vrouw met een bedrijf en een gezin,
verhindert vaak deze nuttige contac
ten".
Voor 400 dames biedt de (gezelliger)
Unie niettemin uitkomst: Via lezingen
worden zij gesterkt in ondernemers
kennis. Deskundigen zorgen voor juri
dische en belastingadviezen.
Bindend element is ook het gezamen
lijke probleem: De voortdurende strijd
tussen bedrijf en gezin, die beide de
aandacht van vele dames opeisen. De
„mannenorganisaties" gaan aan deze
conflictstof voorbij, de in afdelingen
opgesplitste Unie zeker niet: uitwisse
ling van ervaringen vormt een belang
rijk onderdeel van de vergaderingen.
Meest opvallend in deze vrouwelijke
ondernemerswereld is tot dusver
de geringe carrièredrang. Anders dan
bij de heren blijken de meeste vrouwen
hun huidige, leidende functie nimmer
te hebben nagejaagd. Zij zijn bij toeval
vaak docr familieomstandigheden
in deze positie terecht gekomen.
Een groot deel zet slechts het bedrijf
van de (overleden of zieke) echtgenoot
of ander familielid voort: vaak vanwe
ge het inkomen, soms uit piëteit en als
levensvulling, of om de opvolging door
de (nu nog te jonge) zoons later moge
lijk te maken.
Tijdens gesprekken met een aantal
van deze dames zei menigeen ook pret
tige sociale contacten via en binnen het
bedrijf belangrijker te vinden dan het
najagen van winst en groei van de on
derneming.
In het algemeen lopen deze dames
niet zo warm vóór de agressieve actie
van de Dolle Mina's. Van discriminatie
in het zakenleven hebben zij zelf niet
bijster veel gemerkt. Ze begrijpen dat
bij de keuze tussen een man en een
vrouw voor een belangrijke post aan de
eerste veelal de voorkeur wordt gege
ven. Een huwelijk kan immers opnieuw
een gat in de organisatie doen vallen.
Terwijl bij een gehuwde vrouw de zorg
voor een gezin weer een ongewisse fac
tor in het spel brengt.
Het verwondert hun dan ook niets
dat het aantal vrouwelijke onderne
mers beperkt is. Kennis en ervaring
zijn voor die posten onontbeerlijk. Al
leen al de zorg voor de jonge kinderen
doet een achterstand van vele jaren ont
staan, die het een gehuwde vrouw
ook al heeft zij een goede basisoplei
ding in het algemeen onmogellijk
maakt later nog topposities in te ne
men.
Toch nemen de vrouwelijke bedrijfs
hoofden in het buitenland in het alge
meen een veel steviger positie in. Net
zoals trouwens de gehuwde werkende
vrouw daar.
West-Duitsland telde b.v. in 1961 al
61000 dames die aan de top van een
bedrijf stonden. Vandaag maken zij
twaalf procent van het totaal aantal
ondernemers uit.
Ongetwijfeld zijn de wereldoorlogen
hier van invloed geweest.
Sindsdien heeft men zich in de
Bondsrepubliek volledig ingesteld op de
gehuwde vrouw in het arbeidsproces,
evenals in Engeland en de Verenigde
Staten, landen met dezelfde ervaring.
Wel hoort men in ons land de klacht
van vrouwelijke ondernemers, dat de
vrouw zelf onvoldoende attent is om
kansen te grijpen. Een deel van die
klachten komt op 't hoofd van de „om
geving". „Weinig meisjes worden door
ouders, leraren of later door superieu
ren aangespoord om hun talenten zo
veel mogelijk te ontplooien, zo schreef
mevrouw B. Kiek-Wolffers, de vorige
presidente van de Nederlandse Unie
van vrouwelijke Bedrijfshoofden in een
rapport voor het Pederatiecongres 1968.
Lange tijd waren vele studierichtin
gen ook voor de vrouw uitgesloten.
Vandaag nog strijdt de „Unie" om het
Nederlands opleidingsinstituut voor het
buitenland (Nijenrode) voor meisjes
toegankelijk te maken.
Ongetwijfeld zijn de (goede) vrouwe
lijke ondernemers even nuchter, be
sluitvaardig en energiek als hun man
nelijke collega's. Toch onderscheiden de
eersten zich in het zakenleven. Vraagt
men hen naar de voordelen van het
vrouw-zijn op deze plaats, dan zeggen
de meesten dat deze beperkt, en nim
mer van zakelijk grote invloed zijn.
Een hunner: „Natuurlijk kan vrouwe
lijke charme het verkoopgesprek verge
makkelijken. Maar uiteindelijk gaat het
toch om kwaliteit, prijs en andere ver
koopvoorwaarden'
Een ander: „Plezierig is dat men je
als vrouw iets prettiger ontvangt, dat
men bij de behandeling van klachten
wellicht ook iets clementer is. Maar bij
deze praktische voordelen blijft het
toch".
En een dame, die in de leiding van
een typisch mannenbedrijf de „ver
koop" behartigt, merkt op dat nieuwe
klanten haar vaak lieten komen onder
het motto: „Dat mens willen we dan
wel eens een keer zien".
Problemen geeft het vrouw-zijn ook:
9 In het algemeen zal men in kennis
en kunde iets beter moeten zijn dan
normaal om door de mannelijke colle
ga's en klanten te worden geaccepteerd.
Een mannelijke relatie uitnodigen
voor een etentje betekent vooraf
contact met het restaurant om het aan
bieden van een rekening aan tafel te
voorkomen, „De knip tevoorschijn ha
len is onaanvaardbaar in de ogen van
een man".
9 De huishouding en het gezin eisen
een flink stuk van de aandacht op. De
man weet zich daarentegen als hij thuis
komt verzorgd, kan desnoods nog werk
mee naar huis nemen. Meevaller hierbij
is dat de vrouw in de zorg voor het
gezin een stuk „ontspanning" vindt,
waardoor „ondergang" in het dagelijks
werk wordt voorkomen. Hart- en vaat
ziekten zouden in deze kring minder
bekend zijn.
De andere geaardheid van de vrouw
betekent ook dat de accenten op onder
delen van het ondernemersbeleid kun
nen verschillen ten opzichte van de
man. De dames zelf bekennen wat dit
betreft:
9 De vrouw kan haar gevoelsleven
niet zo gemakkelijk uitsluiten. Als
voordeel hiervan noemt mevrouw M. C.
Roxs-de Graaff (63), die samen met
haar twee zoons een voorspoedig
groeiende handelsonderneming (miljoe
nenomzet: 20 man, personeel) in Waal
wijk drijft: „Dank zij die eigenschap
vooral onze intuïtie kunnen wij di
recter reageren, dus sneller beslissen
dan een man".
Enkele tientallen kilometers verder,
in Tilburg, ziet de directrice van de
Textiel ververij en de Koningshoeven
(geïnvesteerd vermogen: zes miljoen
gulden; 110 man personeel) ook wel na
delen. Mejuffrouw J. A. Th. Heerkens
(53): „Het kost erg veel moeite bij het
oplossen van problemen mij van de
menselijke kant van de zaak los te ma
ken. Als vroüw ben je vaak geneigd
anders te reageren dan zakelijk nodig
is."
Over het algemeen menen de dames
FRANKFORT Hoog gelegen ver
diepingen bieden een beter u/tzicht,
maar lager gelegen verdiepingen zijn
gezonder voor geest en lichaam. Tot
deze conclusie is dr. Dietrich Oeter ge
komen in een studie, gepubliceerd in
het tijdschrift „Gesundheidspolitik".
Oeter waarschuwt hen dat in de ster
ker wordende trend om hoge huizen te
bouwen, economische en technische
factoren de fysieke en psychologische
behoeften van de mens te veel verdrin
gen.
Aangetoond is, dat huisvrouwen en
kinderen die op de vierde en hogere
verdiepingen van flatgebouwen wonen
waarschijnlijk twee keer zo vaak ziek
worden als mensen die op de begane
grond wonen. De vaders die het groot
ste deel van de dag buitenshuis zijn,
hebben geen last van wat dr. Oeter „de
ziekten van hoge verdiepingen" noemt.
Hoog wonende huisvrouwen zijn be
vattelijker voor geestelijke kwalen en
hun kinderen voor ademhalings- en
bloedsomloopstoornissen.
Het probleem van de moeder is dat
zij zich dikwijls geïsoleerd voelt. Er is
geen tuinhek om over te hangen en een
praatje met een buurvrouw te maken.
De meeste contacten met buren spelen
zich vluchtig af in de liften en op de
trappen.
Oeter zegt dat de gezondste woonom
geving voor gezinnen met kinderen de
eengezinswoning met tuin blijft.
zo bleek in gesprekken een ande
re, menselijker sfeer in het bedrijf te
kennen dan in door mannen bestuurde
ondernemingen. Ook schreven sommi
gen zich de eigenschap toe zich beter in
te kunnen leven in de situatie van de
gesprekspartner.
Een bedrijfshoofd, met voorliefde
voor personeelszaken: „Veel mensen
denken na het eerste sollicitatiegesprek
met een sociaal werkster te hebben ge
sproken. Ik laat dat dan maar zo."
Flexibliteit is ook een gunstige ei
genschap, die het vrouwelijk bedrijfs
hoofd niet vreemd zou zijn.
Een dame uit de top van een bijzon
der dynamisch, dag en nacht werkend
bedrijf geeft een historische verklaring:
eeuwenlang heeft de vrouw in het ge
zin allerlei onverwachte dingen tegelijk
moeten opknappen. Ze is gewend soepel
te improviseren, zonder van streek te
raken. Hoe vaak ontmoet zij niet het
probleem van de melkboer die belt,
juist op het moment dat een kind valt
en huilt en dat de melk staat over te
koken.
Niettemin wordt die soepelheid mede
afhankelijk gesteld van het milieu
waaruit men voortkomt. Een groot deel
van de vrouwelijke bedrijfshoofden
komt uit een ondernemende familie
waar vader 's avonds zelden op tijd
aan tafel kwam. Betwijfeld wordt of
meisjes uit een regelmatig levend amb
tenaren- of lerarengezin gemakkelijk
de soepelheid kunnen opbrengen, die
een onderneming nu eenmaal vraagt.
Ook op financieel gebied onder
scheiden de directrices zich van de he
ren-ondernemers. Zij zeggen zuiniger te
zijn dan de man.
Vreemd is diit niet. Tenslotte is het
ook de (huis)vrouw, die generatieslang
in vele gezinnen het huishoudbudget
heeft moeten beheren. Veelal betekende
ddt: de eindjes aan elkaar knopen.
Mevrouw de werkgever zal daarom
niet meer potloden inkopen dan strikt
nodig is. Haar onkostenrekening zal
ook lager zijn dan van mannelijke col
lega's. Dat is althans de vaste overtui
ging van de dames.
Een van hen, die eens een vergade
ring van een grote ondernemersorgani
satie bezocht, vertelt: „Ik stond ver
baasd dat mannen zo goed konden fees
ten. De maaltijd waarmee het geheel
werd besloten was een enorm copieuze
toestand. Als wij vrouwen in de stad
gaan eten is het meestal vlug en op een
koopje. Niet alleen vanwege de lijn.
Ook omdat de vrouw het geld in de
onderneming beheert als in haar huis
houding."
Samen met de „zuinigheid"' geeft
deze eigenschap ook wel eens een
zwakkere kant van de vrouwelijke on
dernemer te zien: het wel eens verge
ten van de grote lijn, de afkeer van het
nemen van financiële risico's, waarmee
groeikansen verloren kunnen gaan.
De door dames geleide bedrijven zijn
Mevrouw J. Bindt-de Haan doet in
klokken. Maar niet minder energiek
vecht zij als presidente voor de be
langen van 400 vrouwelijke onder
nemers in ons land: leden van een
,,Uniedie volgende maand twin
tig, jaar bestaat.
dan ook merendeels rustige giroeiers.
Failissementen zijn evenwel zeldzaam.
Natuurlijk speelt bij dit alles ook
mee het ontbreken van een stuk ambi
tie, eigen aan de heren-ondernemers,
die meer wagen en ook meer aan status
hechten. „De vrouw relativeert meer",
zo wordt in deze kring gezegd.
De vrouwelijke ondernemers willen
niet als iets bijzonders worden gezien.
Daarom hun huiver om met naam en
toenaam in de publiciteit te komen.
Bijzonder zijn zij natuurlijk wel. De
meesten doen hun best in de mannen
wereld waarin zij werken, niet meer op
te vallen dan zij toch al doen: door
speciale zorg voor hun kleding, door
„vrouw" te blijven en daarmee het on
verdiende predikaat „kenau" dat
huns inziens bij het publiek nog wel
leeft te ontzenuwen.
Trouwens zulke geëmancipeerde
„tantes" zijn de leden van mevrouw
Bindt ook weer niet. Zolang zij op
haar vergaderingen nog verbaasde vra
gen hoort als: Mag-jij-dat-van-je-man?
valt er voor de Unie nog wel enige
geestelijke bijstand te verlenen.
Het weer was te uitzonderlijk mooi om uit de late augus
tusdag niet te halen wat erin zat. En wat kan dat voor
een zwerjlustig mens anders zijn dan een paar uur dwalen door
zomers land, met ergens een aangenaam rustpunt in het verschiet.
Stap eens in en rijd mee, inviteerde het wachtende lokaaltje al
is het maar drie stations verderop.
Het werden er vier, want ik had al zolang mijn zinnen gezet op een
oud havenstadje met een naam even schilderachtig als de kledij
der bewoners van weleer. Een goed idee, zei de joviale poster op het
perron. En mijn oude schoolmester, een schim in geklede jas en
puntboord stond daarnaast aanmoedigend te knikken. Wat had
hij ons niet wonderen verteld van deze eertijds bloeiende haven aan
het woelige water van de binnenzee, die nu tot een tam meer is
gekrompen.
De schepen van noord en oost zeilden er volgeladen binnen, er werden
meer vreemde talen gesproken dan de eigene, die sterk gekleurd
werd door al die uitheemse bijmengsels. Het geld stroomde binnen, door
de bloeiende handel, kleurige stoffen met vrolijke bloemenslingers
en exotische vogels bedrukt werden met balen ingevoerd. De
vrouwen van reders en kooplieden liepen er vorstelijk bij in hun
lange opperkleed over een strak keurs en wijde rok, en met stijve
glanzende kappen van een fatsoen zoals nergens elders werden
gedragen.
Van ver brachten de zeelui allerhande houten gerei mee, kisten en
bankjes met snijwerk en bonte schilderingen buitenop. De vogels
en bloemen streken overal neer, tot op de kinderstoelen en priksleden,
de kerkstoven en de schommelwiegen. Het ambacht bloeide, de
huizen waren bont betegeld en gemeubeld, het stadje leek een uitbundig
kleurig eiland in de groene zee der vredige landouwen met stemmige
boerenmensen.
Maar de voorspoed is evenmin als de liefde bestendig van duur.
Groter en machtiger havensteden kwamen op, de zeevaart waagde
zich over de oceanen, naar pas ontdekte continenten. De kleine
beroemde havenstad verloor haar welvaart, maar niet haar
schilderachtigheid en typisch taaleigen. De kleurige dracht en het bont
beschilderde huisraad bleven lang in ere, en nog altijd hebben
liefhebbers er een lange tocht voor over om een authentiek stuk te
bemachtigen. Dat bevestigden de voorbijflitsende nummerborden op de
stille klinkerweg van het landelijk station naar de kleine stad aan
het water. Wie dat brokje vervallen middeleeuwse glorie wil gaan
zien moet er een half uur wandelen voor over hebben.
De fraaie toren met de drie omgangen houdt ons in de goede koers
als eertijds de nachtschepen. In vroeger eeuwen klommen de vrouwen
er op om de vloot te zien uitvaren, telkens een trans hoger om
nog langer te kunnen wuiven. Wij staan stil boven aan de dijk, met
het wijde water achter ons en het stadje aan onze voeten. En wij
zuchten verwijtend tegen onze oude schoolmeester: Wat is het klein.
Alleraardigst, dat wel, met die kruisende grachtjes, die stenen
bruggetjes, dat overhangend groen, die oude spiegelende geveltjes.
Een wandeling door de bochtige straatjes zal genoeg schilderachtigs
opleveren, al is de glorie van het verleden nog het tastbaarst
aanwezig in het vermaarde museum. Dat, midden in het hoogseizoen,
potdicht blijkt. Gesloten wegens restauratie"wij kunnen hoogstens
onze neus tegen de stoffige ruitjes drukken om in de rommelige
ruimte een glimp op te vangen van een fraai stuk tegelwand. Dan
blijkt de oude kerk daarnaast tenminste nog een kleine vriendelijke
vergoeding voor de gemiste folklore van weleer. In het voorbijgaan
rakelt een kleine rij naamloze witte kruisen het recente verleden op.
Hier rusten de verkoolde resten van jonge onbekende piloten,
neergeschoten boven het meer.
De kerk is eenvoudig en behaaglijk proper niet opvallend fraai van
bouwtrant en helaas solide onder de saaie bruine verf, maar wie
zal in een stadje van achthonderd zielen het geld fourneren om die
laag van banken en doophek te krabben. In elk geval maakt een
gelid van eerlijke eenvoudige boerenstoelen veel goed. Het moet de
hand van een vakman zijn geweest die deze biezen zittingen zo stevig
gevlochten heeft tot een perfecte rustplaats voor een moede wandelaar.
En de hand van een voorbeeldige huisvrouw die de leuningen zo
glanzend heeft gewreven. De gedachte schijnt voldoende om haar op
te roepen. Over de stugge kokosloper komt zij aangestapt, voorafgegaan,
niet door een wierookwolk, maar door de scherpe geur van een
hoogstmodem poetsmiddel. Zij is stellig ver in de zestig, met zilverwit
haar en vriendelijke waakse ogen, die altijd nog wel ergens een
miniem spatje of vlekje speuren om weg te wrijven.
Een klein kunstje om met haar aan de praat te komen: zij is even
wijs met dit kerkinterieur als met haar eigen huiskamer. Die twee
lopen trouwens in elkaar over geen wonder, na achtenveertig jaar
toegewijd stoffen en poetsen. Haar goede man heeft zijn veertigjarig
feest nog juist beleefd met toespraken en geschenken in een stampvolle
kerk. Nu doet zij dat werk alweer acht jaar alleen het koperen
doopbekken wordt goud onder haar poetsdoek en ik voorspel
haar met klem dat zij de vijftig met ere zal volmaken.
Het wordt iemand ook zo warm om het hart bij de aanblik van
deze bezige handen. Hoe aandoenlijk groot is deze kleine bescheiden
trouw. Stormen hebben over dit stadje gewoed, de zee is getemd
luchtvloten zijn langs de nachthemel getrokken. Maar zij heeft
onverdroten en voorbeeldig haar poetsdoek gehanteerd, een halve eeuw
lang.
Het is onze zeer droeve plicht U kennis te geven
van het plotseling overlijden van de heer
op de leeftijd van 32 jaar.
Gedurende de 18 jaar die hij in ons bedrijf werk
zaam was, hebben wij hem leren kennen en waar
deren als een rechtvaardig en zeer plichtsgetrouw
man.
Zijn gezin, waar ons medegevoel naar uitgaat,
moge de vertroosting des Heren ontvangen.
Direkti©
PANTER SIGARENFABRIEKEN
H. J. VAN SCHUPPEN N.V.
Veenendaal, 10 september 1970.
Zeer getroffen berichten wij het geheel onverwacht
overlijden van onze medewerker, de heer
Wij verliezen in hem een goede en trouwe vriend
en collega, wiens persoonlijkheid wij met veel waar
dering zullen blijven herinneren.
Gezamenlijk personeel
PANTER SIGARENFABRIEKEN
H. J. VAN SCHUPPEN N.V.
Veenendaal, 10 september 1970.
Notaris S. J. Vleer te Rhenen zal op 24 september 1970
bij inzet en 1 oktober 1970 bij toeslag, telkens 's middags
12 uur, in hotel „De Koning van Denemarken" te Rhenen,
eigendom van de heer D. A. van Thuyl
Perc. 1 het woonhuis aan de Utrechtsestraatweg 1 met
erf te Rhenen, kad. sectie F nr. 1129, ged., groot plm.
3 aren.
Vrij van huur te aanvaarden bij de betaling.
Perc. 2 de bedrijfsruimte (plm. 350 m2 vloeroppervlak
te) met erf naast perc. 1 aan de Utrechtsestraatweg hoek
Veerweg, kad. sectie F nr. 1129 ged., groot plm. 5.50 a.
Tijdelijk in gebruik bij Fa. Tollenaar voor ƒ200,per
week.
Bij de toeslag komen de percelen ook in massa.
Bezichtiging dinsdag en donderdags van 2 tot 4 uur.
Betaaldag 12 november 1970.
van 13 september t.m.
24 september.
CAFETARIA
Dorpsstraat 116
RENSWOUDE
Telefoon 08387 - 1845
Industrieweg-Zuid 14,
Amerongen, tel. 03434-2716
b.g.g. 03434-2082
BEGRAFENISSEN EN
CREMATIES
Levering van alle soorten
grafstenen.
Album geheel vrijblijvend
op zicht.
Langs deze weg wil ik allen
die mij hun medeleven en
hulp hebben betoond bij de
brand en daarna bij de her
bouw van mijn huis, harte
lijk danken.
Nieuweweg 46,
EDERVEEN
De eerste en enige uitde-
lingslijst in het faillissement
van
gehandeld hebbende onder
de naam „Aldro", Rijks
straatweg 117 te Eist, gem.
Rhenen, is op 10 september
1970 gedeponeerd ter Grif
fie van de Arrondissements-
Rechtbank te Arnhem en
het Kantongerecht te Wage.
ningen en ligt aldaar gedu
rende 10 dagen ter inzage.
De curator,
Mr. H. van der Bij,
St. Walburg 5, Tiel
Zo ziet u maar weer,
jeen ander reclame-
nedium wordt zo
ntensief gelezen, als de
\rant. Logisch want
die kunt u
niet missen,
geen dag.
yr/ca 69-8
AFDELING UTRECHT
le klasse HeesCobu Boys 10;
VVOO -VVJ 1—1; SVM Boys—Lekvo-
gels 32; RenswoudeSEC 14; Mont-
foort—CSW 3—2.
SEC 2-4 Renswoude 2-2
Montfoort 2-4 Lopik 1-0
WJ 2-3 Cobu Boys 1-0
Hees 2-3 Lekvogels 2-0
WOO 2-3 CSW 2-0
SVM-Boys 2-2
2e klasse A: WZ '49Hoevelaken
41; Candia '66Veense Boys 22;
UHSV—Woudenberg 1—2; Eemnes—
Baarn 13; HulshorstChef ana 22.
Woudenberg
2-4
UHSV
2-1
Hulshorst
2-3
Eemnes
2-0
Veense Boys
2-3
Rood-Wit
1-0
Chefana
2-3
Hoevelaken
1-0
Baarn
2-3
Candia '66
2-1
WZ '49
2-2
3e klasse A RadiostadZwart Wit
01; Oranje LeeuwenEFC '58 00;
PosthoornSOVA 31; Hoge Vuur-
scheBarneveid 06.
Barneveld
Zwart-Wit
Or.-Leeuwen
EFC '58
Posthoorn
2-4
2-4
2-3
2-3
2-2
SOVA 2-1
SVP 1-0
Lage Vuursche 1-0
Radiostad 2-0
3e klasse B: DEVKulan 06;
ScherpenzeelValleivogels 12; NS VS
Langbroek 03AdvendoDVS A
2—0.
Kulan 2-4 NSVS 2-1
Valleivogels 2-4 Beverw. Boys 1-0
Langbroek 2-4 DEV 2-0
Advendo 1-2 Scherpenzeel 2-0
DVS A 2-1
4e klasse B: VeenendaalUW 90;
Benschop—Dold. Boys scheidsr. niet
opgek.; De GlindCDN 16; Entre
Nous—VCU 3—2.
Veenendaal 2-4 Benschop 1-0
Entre Nous 2-4 Zeist 1-0
CDN 2-4 UW 2-0
VCU 2-1 (Dolderse Boys
De Glind 2-1 heeft nog niet ge
speeld.
Afdeling Utrecht
le klasse: DVSA—SCH 1—8, Brede-
rodesScherpenzeel 14; PatriaSt.
Maarten 1—2, DSO (U.)—PVC 2—3;
Utrecht—KDS 4—1.
SCH 2-4 Patria 2-1
St. Maarten 2-4 DVSA 2-1
Scherpenzeel 2-3 Soesterberg 1-0
PVC 2-3 Brederodes 2-0
Utrecht 1-2 DSO (U) 2-0
KDS 2-2
2e klasse B: Veense BoysFa ja Lobi
2—4; Barneveld—ODIN 3—0; Actif—
Roda '46 2—2; VSK—RUC 2—0; Oranje
WitRivierwijkers 23.
Faja Lobi 2-4 Roda '46 2-1
Barneveld 2-4 Unitas '48 1-0
Actif 2-3 Oranje-Wit 1-0
R'wijkers 2-3 RUC 2-0
VSK 2-3 ODIN 2-0
Veense Boys 2-2
3e klasse A: ODI '58De Kieviten
4—2; Bflthoven—DOSV 5—2; ASV—
Achterveld 21; Gooise BoysMaluku
Muda 1—1; SVMM—HDS 0—3.
HDS 2-4 Bilthoven 2-2
ASV 2-4 ODI '58 2-2
SVMM 2-2 Achterveld 2-1
DOSV 2-2 Gooise Boys 2-1
De Kieviten 2-2 Hoogl'veen 1-0
Maluku Muda 2-2 Lelystad 1-0
voor Veenendaal
Tot
17.30 uur
19.30 uur
's Zaterd. v. 16.30-17.30 u.
Voor Rhenen 3320
Nwe VeenendaaUeweg 159
VEENENDAAL Dinsdag 22 sep
tember zal er onder auspiciën van het
Voorlichtingsbureau
Ondernemers-Belangen (VOB) een le
zing worden gehouden in Hotel „De
Korenbeurs".
Het onderwerp zal zijn; „Fiscale en
Juridische aspecten bij omzetting in
N.V.'s opvolging in het bedrijf, vader
en zoon(s) in constructie".
De causerie zal worden gehouden
door de heer J. W. van de Vijver uit
Zeist.
Er is ruimschoots gelegenheid tot het
stellen van vragen.
VEENENDAAL In juli slaagde te
Amsterdam voor het examen tolk-ver-
taler in de Engelse taal, de heetr T.
Bruggeman te Veenendaal. Donderdag
werd hij in het Paleis van Justitie te
Arnhem beëdigd.