KR UISVERENIGING LOST NIET ALLEEN DE
GROTE, MAAR OOK DE KLEINE OP
Op de wijkverpleegster wordt
nog
V
te weinig een beroep
an
tn een
DRUGS
ZEULEN
Nu de Franse, Italiaanse, Britse en Nederlandse modevorsten hun collecties voor het kome: ze
seizoen hebben getoond, komen zo langzamerhand ook de „randverschijnselen" van de mode los.
Ontwerpen, die u nu niet bepaald volgende maand al in de winkel ziet, maar die toch wel leuk
zijn om een keer te bekijken, al is het alleen maar omdat misschien een paar ideetjes van deze
„wilde" ontwerpers over een paar jaar toch gemeengoed geworden zijn.
V
j^Jisschien moeien wc vanuaag maar een klein standbeeld oprichten, al was
het maar in gedachten. Voor wie? U zult het nooit raden, maar het is
voor alle Nederlandse wijkverpleegsters.
Ik was ook niet zo snel op het idee gekomen, ware het niet dat ik de heer
J. A. Stöpetie van ons Wit-Gele Kruis heb ontmoet. „Wijkverpleegster", zegt
hij. „is gelukkig nog een beroep voor idealisten, maar daar wil ik het nu niet
over hebben. Ik wil wel dit zeggen: er wordt op de wijkverpleegsters nog veel
te weinig een beroep gedaan"
Met andere woorden: We hebben in
dit land drie Kruisverenigingen, die ove
rigens zéér nauw samenwerken. Het
Groene Kruis (neutraal). Het Oranje
Groene Kruis (protestant) en het Wit-
Gele Kruis (katholiek) en ze doen al
lemaal praktisch het zelfde werk. Een
dikke vijf en zeventig procent van onze
bevolking is lid van zo'n Kruisvereni
ging, maar we blijken bij lange na niet
te weten waarvoor we zo'n Kruisvereni
ging wel allemaal kunnen inschakelen.
Zo'n vereniging inschakelen ik be
doel eigenlijk: de wijkverpleegster
daarvan inschakelen, want zij, op haar
brommer of in haar autootje, is de con
tactpersoon tussen „Het Kruis" en de
leden.
Ik heb allang begrepen dat zo'n wijk
verpleegster een soort schaap met vijf
poten moet zijn, maar na wat de heer
Stöpetie me over z'n vrouw vertelde,
heeft ze er voor mij nu zes.
Dat men haar kan vragen om kraam
hulp. zuigelingen- en kleuterzorg, be
jaardenhulp en thuisverpleging, weet
iedereen wel, en ook dat je via haar
bijvoorbeeld een speciaal hoog bed kan
lenen. Dat slaat dan allemaal op zeer
duidelijk aanwijsbare gevallen; van de
grootmoeder die bedlegerig is en niet
zonder hulp kan, tot de vrouw die een
babytje moet gaan krijgen en daar óók
iemand bij nog heeft.
„Maar er zijn ook legio minder dui
delijke gevallen, waarbij mensen hele
maal niet aan een wijkverpleegster
denken, terwijl zij toch een geweldige
uitkomst kan brengen", zegt de heer
Stöpetie.
„Ik noem maar een zeer actueel pro
bleem: ouders die ontdekken dat hun
zoontje van vijftien aan de drugs is. Ik
mag aannemen, dat yeel ouders dan
niet precies weten wat ze moeten doen
en waar ze moeten zijn om die jongen
daarvan af te helpen, als ze dat willen."
„Ook in dat geval, kan een ijkver-
pleegster helpen. Niet dat zijzelf het
probleem kan oplossen al is ze er
wel mee vertrouwd maar zij weet
in ieder geval de mensen en instaties te
bereiken, die wél de zaak kunnen red
den."
Een soort ombudsvrouwe is zo'n
wijkverpleegster dus ook. Een vrouw
die bemiddelt en vele wegen weet te
bewandelen om problemen op te rui
men.
„Men kan', aldus de heer Stöpetie,
„haar voor de gekste dingen inschake
len. dingen dan die .tenminste „de men
sen" gek vinden
Jawel, denk ik hardop, maar zo'n
wijkverpleegster heeft het natuurlijk
razend druk. ook zonder die gevallen
waarin de nood niet zo direct aanwijs
baar is. Ik bedoel: zullen veel mensen
niet bang zijn dat hun probleem tóch
niet meteen afgehandeld kan worden,
zo met het idee: de Kruisvereniging
schakel ik alleen in bij Grote Ellende?
„Dat idee willen we nu juist uit de
weg ruimen",, zegt hij. „Ik wil niet zeg
gen, dat inderdaad alle problemen in
een mum van tijd worden behandeld,
men zal best eens even geduld moeten
hebben. Maar men denkt gewoon veel te
weinig aan zijn kruisvereniging."
„Een voorbeeld," zegt hij en vertelt
het verhaal van de man die al jaren
zijn zieke vrouw zelf de trap naar de
slaapkamer opdroeg en 's morgens de
trap weer»met haar afzeulde. Wassen
durfde hij zijn vrouw niet. Hij had er
ook niet aan gedacht dat zijn vrouw via
massageoefeningen misschien weer een
beetje zelf kon leren lopen.
Via omwegen kwam dit een wijkver
pleegster ter ore: die liet meteen uit
het uitleenmagazijn van haar vereni
ging een speciaal bed komen, dat in de
huiskamer werd gezet, zodat mevrouw
dag en nacht beneden kon blijven. Zij
zorgde voor een wasbeurt, schakelde
via de huisarts een fysiotherapeut in en
zorgde voor huishoudelijke hulp.
„Deze mensen", aldus de heer
Stöpetie, „hadden er weer niet aan ge
dacht dat hun Kruisvereniging al hun
grote en kleine ellende kan oploosen,
maar daar zijn wij doodgewoon voor."
Doodgewoon voor alles dat ook maar
een beetje te maken heeft met geeste
lijke en lichamelijke gezondheid, be
doelt hij. De Kruisverenigingen zijn er
ook om mannen die herstellende zijn
van een auto-ongeluk, een paar kruk
ken of een rolstoel te lenen. Die verle
nen ook hulp aan het meisje dat zich op
de liefde meer op vrouwen dan op
mannen richt, die weten wegen voor
geboorteoregeling, die regelen iets voor
bejaarden die aan gymnastiek willen
doen en die komen ook op voor onze
milieu-hygiëne".
Ik zou bijna zeggen, dat onder het
manvolk van Nederland het beste be
kend is wat wijkverpleegsters en hun
zusters, de gezins- en kraamverzorg
sters, allemaal kunnen.
Ze zijn namelijk geweldig in trek als
huwelijkspartner.
ir De heer A. Stöpetieadvi- S
seur van het Wit-Gele Kruis:
..Durf ook rustig de wijkverpleeg-
ster in te schakelen, wanneer je bij-
voorbeeld ontdekt dat je zoontje l
aan drugs is. Zo'n wijkverpleegster
heeft het doorgaans al wel heel
druk. maar toch weten veel men-
niet waarvoor ze haar allemaal
om raad kunnen vragen'.
n dan
kwam.
Als u voor de afwisseling eens iets anders wilt Ic
een thriller in deze zomerdagen, zou ik u een kl
bescheiden pocket willen aanbevelen, die mij toevallig in ha,
Het verhaal heeft geen enkele literaire pretentie, maar is iceimg
meer dan een reportage van het eigen leven, geschreven door een
intelligente amateur die goed uit haar ogen kan zien. Een vrouw,
wier naam zelfs nu nog in de wereldpers een bijzondere klank
heeft al is haar rol al twaalf jaar uitgespeeld. Als men het boekje
dichtslaat is men geneigd te zeggen: Jammer
Haar terugtreden in de anonimiteit blijkt eeji gemis, al is het voor
haarzelf waarschijnlijk op de lange duur een verademing gebleken.
Zij heeft niet de minste spijt van het besluit, dat haar van de
frontpagina's deed verdwijnen, en dat kan men van niet veel publieke
persoonlijkheden zeggen Gelukkig voor haar, zij heeft het verdiend.
Jammer voor de plaats die zij moest afstaan. Die schijnt in vele
opzichten nog altijd onbezet.
Soraya zevengesternte de naam zal de jongere generatie al
niet veel meer zeggen. Zij heeft ook haar nationaliteit in het nadeel:
Perzië is nog altijd het oosten, zij het dan zogenaamd nabij wel in
afstand, maar niet in mentaliteit. Een mohammedaanse samenleving
met grote tegenstellingen en levensopvattingen die toch wel heel
sterk van de westerse verschillen. Hoe geëmancipeerd ook sinds
de dagen van de ifuaaar gesluierde en bewaakte haremdames en Perzi
sche vorsten blijft de vrouw toch nog altijd een wezen van de tweede
rang, met als voornaamste bestemmingmoeder van de troonopvolger
Geen wonder dat men bij het lezen onwillekeurig meent een laatste
aflevering van de Duizend-en-één-nacht onder ogen te hebben, al
beijvert de schrijfster zich ook ons de romantische sfeer daaraan uit
het hoofd te praten.
Het is trouwens haar hele opzet aan meerdere sprookjes voorgoed
een nuchter einde te maken. Sprookjes zijn met enkel romantisch, zij
zijn ook, en dikwijls voornamelijk, wreed U kunt er Moeder de
Gans en Grimm en zelfs Andersen op nalezenPrinsessen en koningin
nen houden zich daarin alleen staande door een behoorlijke mate
van slimheid.
Soraya's memoires zijn evenwel niet allereerst geschreven' om sprook
jes te corrigeren, zelfs niet om meegevoel te wekken voor haar
pijnlijke persoonlijke abdicatie, integendeel. Zij ziet kans, en dat is
geen geringe verdienste, ons uit haar eigen schriftuur tegemoet te
treden als een jonge vrouw die zelf de eerste beslissende stap
genomen heeft waardoor zij van alle uitwendige luister en eerbetoon
afstand deed. Dat geeft haar-wel een voorsprong op de talrijke naar
vader teruggestuurde oosterse vorstinnen, hoe waardig zij die
vernedering ook gedragen hebben.
Zij is in wezen toch meer westers dan oosters, meer woestijndochter
dan hovelinge. meer mens dan schaakstuk. Zij had kunnen blijven,
titel en rang behouden, de eerste aan het hof, maar de tweede in
haar persoonlijke relatie tot de vorst. Als zij maar toegestemd
had in de rol van hoofdvrouw, met een bijvrouw naast zich als moeder
van de kroonprins. Maar haar antwoord hierop, uit de grond van
haar grote en goede hart, kan menige moderne jonge vrouw ten
voorbeeld dienen. Hoe kunt u mij zoiets voorstellen, tot de goedmenende
bemiddelaar. Zij laat ook nergens van enige wrok blijken tegenover
haar opvolgster, en verheugde zich volkomen oprecht over de
geboorte van een troonopvolger.
Evenmin laat zij zich ergens rancuneus uit over haar voormalige
echtgenoot. En dat blijkbaar niet uit politieke voorziohtigheid
maar zuiver en alleen uit een ingeboren rechtschapenheid en een in
zeven jaren huwelijk steeds dieper geworden genegenheid. Zij geeft
van hem een even scherpe als loyale karakterschets. Zij roemt zijn
moed, zijn onkreukbaarheid, zijn plichtsbetrachting en volledige
toewijding aan land en volk.
Zij weerlegt meteen ook. onopzettelijk, enipe boosaardige opvattingen
omtrent zijn eigen luxueuze privé-leven tegenover de armoede van
het overgrote deel der bevolking. Zo blijkt de fabelachtige juwelenschat
onlangs weer geëtaleerd bij zijn kroning zuiver een staatsbezit
dat zelden, en dan nog mondjesmaat, wordt uitgeleend. Het dient
immers ter dekking van het Perzische bankpapier
Het doet goed zulke correcties te lezen. Met de paleizen, die inkrimpen
tot vrij eenvoudige villa's, de bescheiden hofhouding, de even
bescheiden garderobe, zelfs bij staatsiebezoeketi, ivaarvoor menige
filmster de neus zou Ophalen geven zij wel een passende
achtergrond aan de ernstige, bijna schuchtere man die door zijn
optreden zoveel sympathie heeft verworven.
Maar wat d\t levensverhaal vooral zoveel waarde geeft is de
hartstochtelijkheid waarmee zij het goed recht van een publiek
persoon op een privé-leven bepleit. Ook daarvan kunnen wij in de
westerse democratische wereld enige rake opmerkingen in de zak
steken. Zij gaat zowel de bonbondozen-romantiek van de internationale
damesbladen als de lasterlijke sensatiezuoht van de internationale
roddelpers te lijf, waartegen slachtoffers als zij zich niet kunnen
verweren. Zelfs een groot menselijk verdriet als het hare is niet te
goed om er grof geld aan te verdienen, meer dan de achtervolgde
ooit. bij machte is uil te geven. En al dat. grof geld wordt bijeengebracht
door de miljoenen naamloze steekneuzen die zulke leugenbladen
kopen en lezen en grif geloven.
Deze kordate woestijndochter heeft eindelijk terug geslagen, en
twee draken in één klap geveld. Nu zeg ik alles voor deze uitgave
mag een vooruitstrevend damesblad wel eens een pluim hebben.
BIZARRE MODE VOOR HAAR EN HEM
De Finse mode-ontwerpster Vuokko Eskolin-Nurmesniemi ont
wierp de:e cirkelvormige jifrk, in brede roodwitte srepen. Fr zitten
echt armsgaten in, en verhullend is dit kleed in ieder geval wel
In Keulen werd door een
herenmodeontwerper de
j „jet-style" gepresenteerd, waar-
toe o.m. behoorde dit zilver-
j kleurige herenkostuum met in-
2 geneven patroon.
De International Fashion Council, een internationale mode-orga- I
nisatie voor mannenmode, gaf de Duitse ontwerper Uil Moritz op- I
dracht, de mannenmode voor de jaren 70 te ontwerpen. Hieronder I
ziet u een voorbeeld van de kleding, die volgens Moritz uw man de J
komende jaren moet gaan dragen De lijn van Moritzcollectie was
lang en soepel, het silhouet ontstaat door de beweging, en hij gebruikt
veel vertikale losse panden om de lengte te accentueren. Zijn materia
len waren licht en soepel, als satins, penné-velours en Dacron-jersey,
en hij maakte veel gebruik van leren banden en tas sen gord els.
De Amsterdamse Margie Keyzer gebruikt als stof voor haar kle
ding voornamelijk tapijt. Hier drie van haar creaties. De zittende
dame draagt een rok, die geheel is vervaardigd van Enkalon-tapijt.
