Ds. J. Keuning in Canada
Verlangen naar auto
en eigen huis dringt
kerk op achtergrond
Boete van f 400,-
voor Y eenendaler
Intelligentie van
gewone burger'
niet onderschatten
in Kesteren herleeft
nieuwe pastorie
Veenendaalse families ill Ancaster zoeken elkaar nog regelmatig op. maar vooral
de ouderen hebben grote belangstelling voor wat er zoal in *t Veen gebeurt.
Statenvragen
over vuilnis
stortplaats
van Rhenen
Bespreking
over erèehe
Emigrant Van Harten: „Canada
dwingt je materialist te zijn'
Luchtreiziger
organiseert
tentoonstelling
Meisje (18)
verongelukt
in W aardenburg
GS achter plan
verbouwing
gemeentehuis
TWEETALIG
MATERIALISTISCH
SOCIAL GOSPEL
THUIS
Zonder rijbewijs in vrachtauto
gestapt om vroutc He zoeken
Met 'n klontje
het riet in
Gedeputeerde Verschuer
op vergadering in Ochten:
Notenkrakers
voor rechter
WO IN SD AG 25 NOVEMBER 1970
HAMILTON/ANCASTER Even buiten de grote stad Hamilton aan het
meer van Ontario ligt het plaatsje Ancaster. Juist voor het kleine dorp, op
een heuvel langs de Mohawk Road, staat de Free Christian Reformed Church
van ds. J. Keuning. Met z'n vrouw en twee jongste kinderen vertrok hij bijna
dria jaar geleden naar Canada, nog moeilijk Engels sprekend maar vol goede
moed om ook daar te kunnen werken onder de Nederlanders die sinds vele
of weinige jaren aan de andere kant van de Atlantische Oceaan hun tweede
vaderland zochten.
Er zijn maar weinig kaarten van Cana
da waarop het plaatsje Ancaster staat
aangegeven. Het ligt verscholen in de
welvarende streek die men „Het
Gouden Hoefijzer'' pleegt te noemen,
de sterk geïndustrialiseerde omgeving
van het Lake Ontario. Behalve de
wereldstad Toronto en het onstuimig
groeiende Hamilton wemelt het er
van plaatsen die als satelieten van de
grote steden gelden.
Om bij de familie Keuning te komen
gaat men van Toronto met de bus
van de Gray Coach Lines langs het
Ontario-meer (bijna zo groot als heel
Nederland) naar Hamilton. Vandaar
is 't maar het beste even naar de
pastorie van de Free Chr. Ref. Churh
te bellen of men zo vriendelijk wil
zijn je even te komen halen, want
verder openbaar vervoer naar Ancas
ter is er eenvoudig niet.
Op *en stille zaterdagmiddag pleegt ds.
Keuning veelal in z'n studeerkamer
aan de overkant van de nog vrij
nieuwe pastorie te werken aan z'n
Engelse en Nederlandse preek voor
de volgende dag. Engels voor de mor
gendienst, Nederlands voor de mid-
dagbijeenkomst in de goed onderhou
den kerk aan de Mohawk Road. Be
halve dan als er visite komt uit Ne
derland, waarvoor men graag het
programma wijzigt en na een uitge
breid thee-uurtje in de auto stapt om
de omgeving te gaan verkennen.
)ver de grote auto-wpgen glijdt de
comfortabele ..car" van ds. Keuning
eerst in zuidelijke richting, om dan af
te zwenken naar het Oosten, waar we
een uur later de imposante Niaga-
ra-watervallen bewonderen. „Het is
een zevende wereldwonder en iets
wat altijd weer boeit", zegt de predi
kant, die er z'n jasje bij uitgetrokken
heeft en als een echte Canadees in
een lichtgrijs overhemd met korte
mouwen rondloopt en met een bruin
gebrand gezicht naar het indrukwek
kende schouwspel kijkt.
Over de rotsformaties heen ziet men de
forse gebouwen van de stad Niagara
in Amerika. „Jammer dat er hier zo
veel toeristen zijn", zegt ds. Keuning.
„Je zou er eigenlijk 's morgens vroeg
naar toe moeten gaan als er nog bij
na niemand is".
Op de terugweg naar Ancaster kan de
ex-Veenendaalse predikant het niet
laten een route te kiezen die hij nog
niet eerder gereden heeft. „Waar ik
precies uitkom zal ik verderop wel
zien", zegt hij maar mevrouw Keu
ning vergeeft het hem graag als hij
een groenten-en-fruit stalletje langs
de weg ontdekt waar zij even inko
pen kan doen. „Het voedsel is hier
erg goedkoop, met 25 dollar kan ik
inkopen voor de hele week doen",
vertelt ze. Terug in de pastorie is de
avond gevallen en duikt de pastoor
nog enkele uurtjes z'n studeerkamer
in.
De omgeving van Ancaster is ver
trouwd terrein voor nog meer V'ee-
nendalers. De familie Schoeman
woont er al ao'n slordige '20 jaar.
evenals de familie Van de Boven-
kamp. Maar architect Van Harten is
nauwelijks één jaar in Canada. We
ontmoeten hem de volgende morgen
na de kerkdienst en gaan koffiedrin
ken bij de familie Van Harten, waar
achter het huls een fraai terras is en
mevrouw Van Harten een zelfgebak
ken appeltaart op tafel zet.
„We zijn hier nu één jaar en het bevalt
ons uitstekend", vertelt de ex-archi
tect die in Veenendaal een goed be
staan had. „Maar je wilt toch ook wel
eens wat anders nietwaar? Daarom
zijn we naar Canada gegaan. Eerlijk
gezegd zit er een beetje avontuur in.
Ik werk nu als tekenaar en ontwer
per op een provinciaal kantoor in To
ronto. Daar heb ik een speciale cur
sus voor moeten volgen en dat is ge
lukt.
Tot voor kort woonde ik ook in de stad
Toronto. Nu sinds enkele maanden in
Ancaster. waar ik me al helemaal
thuis voel. Trouwens, ook m'n vrouw
en de kinderen vinden het leuk hier.
Het onderwijs is beter. Maar de eco
nomische toestand is niet zo best mo
menteel.
De beste kansen om te slagen hebben
de mensen die een vak volledig be
heersen. Anderen hebben een langere
aanpassingstijd nodig. De bouwme
thoden zijn geheel op Amerikaanse
leest geschoeid. In mentaal opzicht is
Tijdens zijn reis door Canada was
onze medewerker Bert van Kooten
twee dagen te gast bij Ds. en me
vrouw Keuning te Ancaster. Sinds
drie jaar is de Chr. Geref. predikant
uit Veenendaal vertrokken om met
z'n vrouw en twee van hun kinderen
te gaan wonen en werken in het
land waarnaar sinds de tweede we
reldoorlog meer dan 150.000 Neder
landers emigreerden: Canada.
Ds. Keuning maakt het uitstekend
en voelt zich nu reeds volkomen
thuis in de provincie Ontario waar
hij een bloeiende gemeente heeft en
ook verschillende Veenendaalse fa
milies tot z'n trouwe kerkgangers
kan rekenen. Hij en ook z'n echtge
note laten alle vrienden en gemeen
teleden van de Chr. Ger. kerk te
Veenendaal hartelijk groeten.
De pastorie van de Free Chr. Ref.
Church in Ancaster. Boven de
garage heeft ds. Keuning zijn studeer
kamer.
het hier heel ander. Door de velerlei
nationaliteiten van de bevolking is
het een uiterst boeiend leven. Het
geeft je soms een idee van een we
reld-burgerschap. Canada dwingt je
voor een deel om materialistisch te
zijn", aldus de heer Van Harten.
Terug in de pastorie vertelt ds. Keu
ning over zijn ervaringen in Canada.
..Negentig procent van de emigranten
is geslaagd te noemen. Maar men
krijgt hier niets gratis. De mensen
moeten er hard voor werken, en zich
helemaal aanpassen, zoals die docto
randus die solliciteerde naar een
baan in Toronto maar tenslotte begon
met spijkers slaan in kisten.
Kerkelijk gezien kan ik het alleen
maar boeiend vinden wat ik hier heb
aangetroffen. Ik heb een trouwe ge
meente in Ancaster. Wel moet je een
sterke persoonlijkheid hebben door
het conglomeraat van de bevolking.
Vergeet niet dat de mensen uit ver
schillende kerken en ook uit verschil
lende delen van Nederland komen. Ze
hebben het allemaal van huisuit weer
anders geleerd en dat geeft wel eens
problemen. Maar ik doe het werk
Op het parkeerterrein bij de
Niag ar a-w at er vallen sluit ds. Keu
ning z'n wagen zorgvuldig af.
I
hier met heel veel genoegen. Vraag
me niet hoeveel mijlen ik moet rijden
om op huisbezoek te gaan. De afstan
den zijn hier verschrikkelijk groot".
Ds. Keuning heeft al heel wat van Ca
nada gezien. Regelmatig spreekt h(j
ook in andere plaatsen, soms vele
duizenden kilometer van het rustige
Ancaster. Per vliegtuig reist hij dan
naar de westkust: Regina of Vancou
ver. „Ik heb ook ai een paar maal in
Amerika gepreekt. In Michigan en in
de stad New York. En overal dezelfde
boodschap", voegt hij er lachend
maar veelbetekenend aan toe. „De
Engelse kerken in Canada betekenen
niet veel meer naar one opvattingen.
Er wordt slechts een „social gozspel"
verkondigd. Een soort evangelie
waarin men maar weinig meer her
kent van de werkelijke waarde van
het geloof".
De kerk is het die vaak de nieuwe emi
granten opvangt en hulp biedt bij
huisvesting, werkgelegenheid en ad
viezen in de eerste tijd. Vandaar dat
er een hechte band ontstaat geduren
de de eerste jaren van het emigran
tenleven tussen de kerk en de nieuw
komers. Maar vaak ook gaat het na
een korte tijd mis, als men bezeten
wordt naar het verlangen om een ei
gen huis en een auto te verdienen. Er
is dan plotseling geen tijd meer voor
de kerk.
In Ancaster merk je daar echter niet
veel van. Want de Free Christian Re
formed Church aan de Mohawk Road
is steeds vol als dominee Keuning
preekt. Uit volle borst worden niet
alleen psalrwi gezongen maar ook de
prachtige psalters (gezangen). Op de
ruime parkeerplaats staan de veelal
grote auto's van de families Van Har
ten, Schoeman, Van de Berg, Van de
Bovenkamp en talloze Nederlanders.
Problemen zfjn er ook, zoals de gezin
nen waar de kinderen uitsluitend En
gels spreken en verstaan en er daar
om weinig voor voelen om met de
ouders naar een preek in 't Neder
lands te luisteren. Problemen ook
voor de mensen die hun kinderen
christelijk onderwijs willen geven
maar daarvoor forse bedragen moe
ten neertellen. Problemen bij de be
jaarden, die eigenlyk liever van hun
pensioen willen genieten in Neder
land maar niet terug kunnen doordat
hun kinderen niet naar het kleine
Holland willen, waar naar hun me
ning geen ruimte is om te leven.
De Veenendaalse families in Ancaster
en omgeving zoekenelkaar nog re
gelmatig op. Omdat de afstanden
groot zijn kan dat echter niet zo heel
vaak gebeuren. Daarom wordt er na
de kerkdienst meestal nog even nage
praat en de nieuwtjes uit Holland
uitgewisseld.
Vooral de ouderen hebben grote be
langstelling voor wat er zoal in Vee
nendaal gebeurt. Nu al maakt men
plannen om volgend jaar met vakan
tie naar het oude vaderland te gaan.
Want dat is voor de ouderen toch
hun werkelijk „thuis", dat ze on
danks alle voordelen en positieve
dingen in Canada toch nooit kunnen
vergeten. Op die rustige zondag, dicht
bij de kerk, waren er velen die dat
eerlijk vertelden, soms met tranen in
de ogen.
De volgende dag brengt dominee Keu
ning me naar het vliegveld van To
ronto. Als we een uur later op de
weg zijn naar Winnipeg kijk ik van
9000 meter hoogte uit het venster van
de DC 9 in zuidelijke richting, om
nog even terug te denken aan het
vriendelijke Ancaster. Om niet te
vergeten hoe de vorige dag na die
kerkdienst één der kerkgangers me
op de schouder tikte. Waar hij uit
Nederland vandaan komt was niet
moeilijk te raden toen hij begon: „zeg,
van wie ben jij er eigenlijk één?"
ARNHEM Het Gelderse statenlid
prof. ir. C. T. de Wit (PvdA) heeft Ge
deputeerde Staten vragen gesteld over
Rhenen. Hij constateert dat de gemeen
de vuilnisstortplaats van de gemeente
te Rhenen vuil stort in een gat dat in
aan de Betuwse kant van de rivier ligt.
open verbinding met de Rijn staat en
„Is deze vuilnisstortplaats op Gelders
grondgebied gelegen?"
„Zo ja, is dan vergunning verleend
tot storten op deze plaats en leeft de
gemeente Rhenen dan de voorwaarden
van de vergunning na? Kunnen Gede
puteerde Staten ook meedelen welke
maatregelen ter beschikking staan om
op korte termijn aan deze niet verant
woorde, watervervuilende storting een
eind te maken of zijn GS van mening
dat het storten op een verantwoorde
wijze geschiedt?" aldus prof. De Wit.
VEENENDAAL De Postduivenver
eniging „De Luchtreiziger" zal een dul-
vententoonstelling houden op 11 en 12
dec. in haar verenigingsgebouw achter
de Klaas Katerstraat. Mooie prijzen
zijn reeds beschikbaar gesteld voor de
winnaars.
De inschrijving voor deze tentoon
stelling staat nog open voor alle lief
hebbers. ook van andere verenigingen.
Inschrijfformulieren hiervoor zijft nog
verkrijgbaar op Dr. Kuijperstraat 22.
Als keurmeester zal optreden de heer
A. Blok uit Woerden, keurmeester op
vliegwaarde.
ARNHEM J. G. N. uit Veenendaal
stond gisteren voor de Arnhemse poli
tierechter omdat hij tijdens de ontzeg
ging van de rijbevoegdheid een vrach
tauto had bestuurd, en tijdens het rij
den niet was uitgeweken voor enige
fietsers, waardoor deze fietsers ten val
(Van een onzer verslaggevers)
CULEMBORG De Culemborg-
se gemeenteraadsleden, krijgen
voortaan rietsuiker in hun koffie.
De raad wil zich met dit gebaar
sympathiek opstellen achter het
streven van de Culemborgse werk
groep „Mentaliteitsverandering"
die actie voert voor meer hulp aan
de ontwikkelingslanden..
Het college van B. en W. had
voorgesteld de actie niet te steunen
en het wat de koffie betreft dus
bij het oude (bietsuiker) te laten.
De raad gaf echter in meerder
heid te kennen het. streven van de
werkgroep geheel los van de poli
tiek te willen zien en alleen de
menselijke kant ervan te steunen.
Aldus gingen B. en W. met een
klontje het riet tn.
55
OCHTEN Gedeputeerde mr. O.
W. A. baron van Verschuer heeft tij
dens een door de werkgroep „Wekjijn
ten plattelande" van de Geldersche
Maatschappij van Landbouw in Och
ten gehouden voorlichtingsbijeenkomst
7ijn visie gegeven op de toekomstige
bestuurlijke schaalvergroting in het
Rivierengebied.
Volgens hem moet er nu al van wor
den uitgegaan, dat er straks gewesten
uilen worden gevormd, die 70.000 tot
80.000 inwoners zullen hebben. Deze ge
westvorming zal volgens de heer Van
Verschuer alleen met een grote mate
van inspraak van de bevolking tot
stand dienen te komen. In dit verband
wees hij erop, dat de bestuurders van
nu de intelligentie van de gewone bur
gers niet moeten onderschatten.
In het kader van de schaalvergroting
zag hij een taak weggelegd voor
slreekcommissies, die zich aangaande
de toekomstige structuur van de streek
dienen te oriënteren en aldus een scha
kel tussen burgerij en provinciaal be
stuur kunnen ijn.
Burgemeester Houtkoper veronder
stelde dat er op dit moment nog weinig
belangstelling zou bestaan bij de doors
nee-burger om mee te praten en mee te
denken over de problematiek van de
streek. Volgens hem zou dan ook een
zekere voorbereiding, een zekere scho
ling. welkom zijn. Hij dacht bijvoor
beeld aan voorlichting door een team
van planologische deskundigen via de
televisie.
Gedeputeerde Vah Verschuer bleek
daar echter („ik ben niet voor huurle
gers") maar weinig voor te voelen.
Hij zei dat G.S. de hand naar de bur
gerij willen uitsteken en hij hoopte dan
ook dat men aan dit gebaar niet voorbij
zal gaan. G.S. komen heus niete zo
drukte hij de aanwezigen op het hart,
met kant en klare plannen, waaraan
niet meer te tornen valt. „Als dat zo
was, zouden we vanavond hier niet
over hoeven te praten". In het toe
komstbeeld, dat de gedeputeerde schet
ste, bleek ook de streekschool te pas
sen, waar de kinderen met busjes naar
toe gebracht zullen worden.
Een van de aanwezigen stelde de
vraag of de uitbreiding van de bebouw
de kom van de steden en de dorpen
niet bij voorkeur gestalte dient te krij
gen op slechte grond. „Slechte grond is
er niet", zo reageerde mr. Van Ver
schuer,- „wel slechte bedrijven". Daarbij
tekende hij nog aan, dat onze voorgan
gers op goede grond bouwden.
In algemene zin kwalificeerde hij de
Betuwe als een goed woongebied, dat
als zodanig door de brug nog meer be
tekenis krijgt. De dorpen zullen niet
geremd mogen worden in hun natuur
lijke groei, waarbij men er van uit
dient te gaan dat er nu eenmaal be
paalde kernen gevormd dienen te wor
den, die in het bijzonder zijn voorbe
stemd voor uitbreiding van woon- en
werkgebied.
AMSTERDAM Tegen acht „Noten
krakers" die op 26 januari het admini
stratiekantoor van het Concertgebouw
in Amsterdam hebben bezet, zijn flinke
veroordelingen uitgesproken.
De 22-jarige student A.L.M.K. kreeg
tien dagen gevangenisstraf. De andere
zeven verdachten kregen een week on
voorwaardelijk.
Louis A. zei dat hij en zijn mede
standers hadden getracht „een lijk te
verleiden omdat je bij het Concertge
bouw het gevoel hebt met een dode
te praten".
LEERSUM Op 1 december zal er
ten huize van mevrouw Merks, Burge
meester Martenslaan 27 te Leersum,
een bespreking plaatsvinden om te ko
men tot de oprichting van een werk
groep die zich gaat bezig houden met
het tot stand brengen van een kin
dercrèche in Leersum. Geïnteresseerden
zijn van harte welkom.
WAARDENBURG Het 18-jarige
meisje Clasina van Maren uit Waar
denburg kwam gistermorgen omstreeks
half negen om het leven toen ze in haar
woonplaats op de bromfiets werd aan
gereden door een trekker met oplegger
uit Zwijndrecht. Deze wagen wilde, ko
mende uit de richting Waardenburg, de
oprit naar de Bommelse brug inslaan
en verleende daarbij geen voorrang aan
het tegemoet tcgemoetmeisje. Mej. Van
Maren werd ernstig gewond naar het
iezkenhuis in I)e Bosch overgebracht
maar bleek by aankomst aldaar te zyn
overleden.
KESTEREN De nieuwe pastorie is de nieuwe hoop van kerkelijk Kesteren.
Sinds het vertrek van ds. C. van den Berg in oktober 1967 is de predikants
plaats van de Nederlandse Hervormde (Gereformeerde Bond) gemeente vacant
en inmiddels is al het negende beroep uitgebracht. Nu werd ds. Schuurman uit
Putten gepolst of hij bereid is naar Kesteren te komen en er is dus nu weer
een sprankje hoop, dat de nieuwe pastorie naast de kerk een bewoner krijgt.
Ouderling-scriba J. A. Spaan denkt
wel. dat de nog niet geheel afgebouwde
predikantswoning de mogelijke komst
van een voorganger zal kunnen stimu
leren, maar gerust is hij er niet op. „Bij
de Gereformeerde Bond zijn 80 vacatu
res op 300 plaatsen", zegt hij, „vandaar
dat het beroepingswerk bijzonder moei
lijk is".
Tijdens de al twee jaar durende va
cature in Kesteren is het kerkelijk le
ven in het dorp wat ingesluimerd; het
aantal kerkgangers is wel ongeveer sta
biel gebleven.
Ouderling Spaan is al met al niet on
tevreden, omdat het steeds (op een en
kele uitzondering na, toen er een lees-1 deld.
dienst moest worden gehouden) gelukt
is 's zondags een predikant naar de
Kesterense kansel te krijgen. En ook al
mocht het voorlopig niet lukken een
vaste dominee aan te trekken, dan
hoeft men zich over de zondagse dien
sten geen zorgen te maken. „Op enkele
beurten na zitten we ook voor het vol
gend jaar al vol", aldus de heer Spaan.
De Ned. Hervormde gemeente is ove
rigens niet direct na het vertrek van
ds. Van den Berg met het beroepings
werk begonnen, want eerst moesten
nog diverse financiële verwikkelingen
met deze predikant worden afgehan-
zouden zijn gekomen. Het was allemaal
gekomen, vertelde N. doordat zijn
vrouw die nog maar een dag in het
bezit van haar rijbewijs was, de gloed
nieuwe Fiat had gepakt en daar mee
was gaan toeren. De aannemer ontdek
te dat bij zijn thuiskomst. Hij had de
hele dag gewerkt aan het mastieken
van een dak en dacht thuis zijn vrouw
aan te treffen.
Door het feit dat ze helemaal geen
rijervaring had, was hij zo geschrok
ken, dat hij ijlings in de vrachtauto
stapte om haar op te sporen.
Hij reek over het Panhuis in Veenen
daal en omdat het zaterdagmiddag was,
en de voetballiefhebbers allemaal naar
huis gingen reed hij bijna stapvoets.
Een getuige verklaarde: „Ik stond in
mijn woonkamer naar buiten te kijken
toen ik de auto van de heer N. bijna
stapvoets zag rijden. Hij reed bijna te
gen de as van de weg, toen hij een
fietsend jongetje wilde inhalen. Tijdens
het passeren zag ik het jongetje naar
links uitwijken. Ik hield mijn hart vast,
maar doordat de wagen zo langzaam
reed kon het jongetje dat tegen de auto
gebotst was en klaarblijkelijk aan de
bak vast zat, zich los maken. Als N. de
toegestane snelheid van 50 km had ge
reden waren de gevolgen voor het jon
getje zeker ernstiger geweest". Het jon
getje kwam er met kleerscheuren af.
De officier van Justitie vond dat er
geen duidelijk beeld naar voren kwam
van het gebeurde en vroeg voor het
tweede feit vrijspraak. Het eerste feit,
het rijden, terwijl men een ontzegging
heeft, achtte hij bewezen. De eis was
hiervoor 250, of 25 dagen, en een
voorwaardelijke gevangenisstraf van
twee weken met een proeftijd van drie
jaar. De raadsman vond dat hier sprake
was van een „psychische overmacht".
Cliënt pakte in zijn paniek het eerste
het beste vervoermiddel en dat was dan
die vrachtauto. Men kan zich zelf niet
aan zulke dingen onttrekken". De poli
tierechter veroordeelde N. uiteindelijk
tot 400,- boete of 40 dagen.
LIENDEN Nu Gedeputeerde Sta
ten van Gelderland ook de raadsbeslui
ten omtrent de verbouwing en uitbrei
ding van het gemeentehuis hebben
goedgekeurd, staat het vast, dat het ge
hele plan kan worden gerealiseerd.
De achterkap van het bestaande ge
bouw wordt gesloopt, waardoor het
achtergedeelte van het bestaande ge
bouw geheel van een plat dak wordt
voorzien. Waar de oude dakconstructie
voorheen al dikwijls ernstige lekkages
vertoonde, is dit met een plat dak uit
gesloten.
Door opmetseling van de zijgevels
van de vroegere conciërgewoning
wordt, aansluitend aan de bestaande
raadzaal een belangrijke ruimte ver
kregen, die voor raadsvergaderingen en
trouwpartijen dienst kan doen als pu
blieke tribune.
Op de thans bestaande oud-archief-
zolder wordt de vergaderkamer van
burgemeester en wethouders gecreëerd,
derobe, toiletten en een telefooncentrale
terwijl voorts nog een keukentje, gar-
kunnen worden aangebracht.
In verband met de wijziging van het
bouwplan was het noodzakelijk, dat de
afdeling financiën, die op de bovenver
dieping van de vroegere conciërgewo
ning tijdelijk onderdak had gevonden,
weer moest verhuizen, en wel naar de
vroegere politiewoning naast het ge
meentehuls. Daar houdt ook de kassier
der gemeente zijn zitting voor betaling
van p.a. belasting. Het oud-archief is
tijdelijk overgebracht naar villa „Vre-
delust".
Op de Mavo- en Havo-scholen aal
een proef worden genomen met een ex
pressievak als eindexamenvak.
Dit heeft staatssecretaris Grosheide
(onderwijs en wetenschappen) gisteren
in een circulaire aan de scholen laten
weten.
